obrońca w polskim procesie karnym. zagadnienia teorii i

OBROŃCA W POLSKIM PROCESIE KARNYM.
ZAGADNIENIA TEORII I PRAKTYKI.
I. Wprowadzenie.
1. Płaszczyzny badawcze w naukach prawnych. Określenie płaszczyzny badawczej
prawoznawstwa:
a) logiczno – językowa;
b) socjologiczna;
c) psychologiczna;
d) aksjologiczna;
2. Metody badawcze w naukach prawnych:
a) historyczna;
b) prawnoporównawcza;
c) formalno-dogmatyczna;
d) statystyczna;
e) badania aktowe;
f) badania ankietowe;
g) badania panelowe;
h) studium przypadku
i) badania aktowe;
j) kontrolowany eksperyment;
3. Doświadczenie praktyczne i jego rola w rozwoju nauk prawnych.
a) Źródło inspiracji poszukiwań naukowych;
b) Weryfikacja przydatności modeli teoretycznych;
II. Obrona i obrońca w polskim procesie karnym.
1) Pojęcie obrony:
a) obrona materialna;
b) obrona formalna;
2) Status prawny obrońcy.
3) Uprawnienia i obowiązki obrońcy w poszczególnych stadiach procesu karnego:
a) postępowanie przygotowawcze;
b) postępowanie przed sądem pierwszej instancji;
c) postępowanie odwoławcze;
d) postępowanie wykonawczo-likwidacyjne.
4) Obrońca w postępowaniu dyscyplinarnym.
III. Proponowane kierunki zmian działania obrońców.
1) Uwagi na tle zmian w k.p.k.
2) Audyt prawnokarny jako forma profilaktyki.
IV. Próba podsumowania. Wskazanie propozycji tematów prac doktorskich związanych z
praktyką obrońcy.