Ratownik z Ground Zero mówi “dziękuję”

L
24
13 wrzeÊnia 2011
Ratownik
z Ground Zero
mówi
“dziękuję”
Żywy obraz ku czci
ofiar 11 września
s∏oneczne
piàtkowe
popo∏udnie, na dwa dni przed
tragicznà
rocznicà
11
wrzeÊnia, Battery Park na dolnym Manhattanie wype∏ni∏ las flag. Na ka˝dej z
nich drobnym kolorowym drukiem wypisane zosta∏y nazwiska ofiar, które 10
lat temu zgin´∏y pod gruzami World
Trade Center.
Lekki podmuch wiatru niesie zapach
rzeki, która za mostem Verazzano Bridge si´ z oceanem. Do przystani przy
Battery Park co chwila podp∏ywajà statki zabierajàce turystów na Statu´ WolnoÊci przes∏oni´tà w oddali niebieskà
mgie∏kà rozgrzanego powietrza.
W
ZamyÊleni nad flagami
Po alejkach parku, pojedynczo i w
grupach, spacerujà nowojorczycy mieszajàc si´ z turystami; jedni spiesznie
pragnà dotrzeç do rozleg∏ych widoków
nad obmurowanymi brzegami rzeki,
drudzy zataczajàc powolne ko∏a dotykajà flag, odczytujà imiona, fotografujà
si´ na tle zas∏anych nimi parkowych
trawników. Setki flag, jasnych, na po∏y
przejrzystych z wyblak∏ym, delikatnym
nadrukiem gwiaêdzistych niebieskich
pól i czerwonych pasów symboli Ameryki, stojà na bacznoÊç liczne jak armia,
sprawiajàc wra˝enie nieziemskiej obecnoÊci w mieÊcie s∏ynnym ze swoich kamiennych kanionów.
Malowanie pod klonem
Z boku g∏ównego traktu, pod
roz∏o˝ystym, wiekowym klonem trwa
wyt´˝ona praca. Precyzyjnymi ruchami
p´dzla Jennifer Sicialiano maluje obraz
ku czci ofiar tragicznego dnia wrzeÊnia,
kiedy to setki ratowników bohatersko
odda∏o swe ˝ycie za ludzi, dla których
byli jedynà szansà ocalenia w morzu
ognia poch∏aniajàcego p∏onàcy World
Trade Center.
Przed Jennifer, w kamiennym bezruchu, siedzi Tom Mazzola, którego odkryta pierÊ, nagie plecy i silne
ods∏oni´te ramiona, sà dla niej “p∏ótnem”, na którym powstaje jej dzie∏o.
Ratowa∏ na ochotnika
Tom pochodzi z Brooklynu, jego rodzice emigrowali z W∏och jeszcze przed
wojnà. Jako m∏ody ch∏opak walczy∏ w
Wietnamie, od lat pracuje dla miasta jako Construction Project Manager, z nabo˝eƒstwem kibicuje dru˝ynie Yankees i
ceni sobie przyjaêƒ z polskim bokserem
Tomaszem Adamkiem.
Dziesi´ç lat temu po zamachach 9/11
zg∏osi∏ si´ na ochotnika do odgruzowy-
wania Ground Zero. Ze ∏zami w
oczach wyrywa∏ ziemi kamienie i
wbità w gór´ gruzu pogi´tà stal,
dzieƒ i noc szukajàc tych, którzy
prze˝yli, a potem ju˝ tylko tego
co mog∏o po nich pozostaç. Dzisiaj oddaje ho∏d tym, którym nie
móg∏ wtedy ju˝ pomóc.
Kilka ulic od miejsca, gdzie
znajduje si´ dzisiaj World Trade
Center Memorial, zwiàzek zawodowy DC37, do którego nale˝y
Tom, opasa∏ szarfà swojà siedzib´, aby w tej alegorycznej formie oddaç szacunek i wspominaç, tych cz∏onków zwiàzku, którzy w tamtym dniu polegli, i tych którzy spieszyli innym na ratunek. Imi´ Toma znajduje si´ na tej
liÊcie wÊród rzeszy pozosta∏ych imion.
Aby nigdy nie zapomnieç
˚ywy obraz jest ju˝ prawie gotowy. Co
chwila ktoÊ nowy przystaje, ˝eby zrobiç
zdj´cie, porozmawiaç z Tomem i dostaç
kopi´ jego wiersza o tamtym dniu dziesi´ç lat temu i jego wydarzeniach. Ekipa francuskiej telewizji kr´ci w tym
miejscu materia∏. Rozmawiajà z Tomem
i nagrywajà wywiad.
Jego obecnoÊç w tym miejscu i pokryte farbà odkryte cia∏o zmuszaja do
refleksji nad stratà tych, których nigdy
nie uda∏o si´ wtedy odnaleêç i których
szczàtków nigdy nie mog∏y pochowaç
rodziny. Tom przyszed∏ i stanà∏ tu za
nich tak, ˝eby inni mogli przywo∏aç w
pami´ci ich obraz i nie przestaç nigdy o
Tekst i zdj´cia Adam Gawroƒski
nich pami´taç.