Cukrzyca Cukrzyca (wg WHO) Główne typy cukrzycy

Transkrypt

Cukrzyca Cukrzyca (wg WHO) Główne typy cukrzycy
2012-03-12
Cukrzyca (wg WHO)
Cukrzyca
Leki stosowane w cukrzycy
• To grupa chorób metabolicznych
charakteryzujących się hiperglikemią
wynikającą z defektu wydzielania lub działania
insuliny. Przewlekła hiperglikemia w cukrzycy
wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem
czynności i niewydolnością różnych narządów,
szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i
naczyń krwionośnych.
Główne typy cukrzycy
• Cukrzyca typu 1 spowodowana zniszczeniem
komórek β wysp Langerhansa, zwykle wiodących
do bezwzględnego niedoboru insuliny
• Cukrzyca typu 2 rozwijająca się od dominującej
insulinooporności ze względnym niedoborem insuliny
do dominującego defektu jej wydzielania z
insulinoopornością
Główne typy cukrzycy
• Cukrzyca o znanej etiologii
– np. cukrzyca wywołana przez leki lub inne
substancje chemiczne
•
•
•
•
GKS
Hormony tarczycy
β-mimetyki
Tiazydy
• Cukrzyca ciężarnych
Prawidłowy poziom
glukozy na czczo 55-100
mg/dl
Hipoglikemia poniżej 45
mg/dl
• Rozpoznanie cukrzycy:
1. Typowe objawy + przygodny poziom glikemii
>= 200 mg%
2. Dwukrotny poziom glikemii na czczo => 126
mg%
3. Krzywa obciążenia glukozą po 2 godzinach >=
200 mg%
1
2012-03-12
Leczenie
• Leczenie cukrzycy jest kompleksowe i wymaga
zastosowania kilku, a czasem wszystkich niżej
wymienionych metod równocześnie. Należą
do nich:
– Leczenie dietetyczne
– Wysiłek fizyczny
– Leczenie farmakologiczne
• Doustnymi lekami hipoglikemizującymi
• Insuliną
Pochodne sulfonylomocznika –
mechanizm działania
• Pobudzenie wydzielania insuliny z komórek β wysp
trzustkowych.
• Pochodne sulfonylomocznika wiążą się ze swoistym
receptorem (SUR1)
• W zależności od pochodnej sulfonylomocznika
wiązanie z SUR1 jest bardziej lub mniej trwałe, co
decyduje o bardziej lub mniej przedłużonym
wydzielaniu insuliny.
Pochodne sulfonylomocznika –
klasyfikacja
• Gliklazyd 80-320 mg w 2 dawkach podzielonych i
stosowany na 30 min przed posiłkami
• Glikwidon
• Glimepiryd (Amaryl, Amyx, Glibezid)
• Glipizyd
Leczenie farmakologiczne – leki
doustne
• Dzieli się na dwie grupy
1. Leki hipoglikemizujące
1. Pochodne sulfonylomocznika
2. Glinidy
2. Leki antyhiperglikemiczne
1. Pochodne biguanidu
2. Hamujące α-glukozydazę
3. Glitazony
Pochodne sulfonylomocznika –
klasyfikacja
• I generacja
– Tolbutamid, chlorpropamid –praktycznie już się
nie stosuje
• Nowsze
– Glibenklamid –wycofany, gdyż istotnie nasila
hiperinsulinemię i działa długo, przez co stwarza
zagrożenie hipoglikemią.
Pochodne sulfonylomocznika –
działania niepożądane
• Hipoglikemia, zwłaszcza po I generacji i po
długo działających, a także u osób starszych,
po wysiłku fizycznym oraz na skutek interakcji
z ASA i innymi niesteroidowymi lekami
przeciwzapalnymi, sulfonamidami,
antykoagulantami i alkoholem.
2
2012-03-12
Glinidy –mechanizm działania
• Krótkotrwałe wiązanie się z receptorem SUR1
–pobudzają krótkotrwałe wydzielanie insuliny.
• Należą do tzw. posiłkowych regulatorów
glikemii i znajdują zastosowanie w łagodnych
postaciach cukrzycy typu 2.
Glinidy
• Repaglinid
• Nateglinid
– Leki stosuje się bezpośrednio przed posiłkiem, co
zmniejsza poposiłkowe stężenia glukozy
– W przypadku pominięcia posiłku należy również
pominąć dawkę leku
Pochodne biguanidu (metformina) –
mechanizm działania
• Działanie antyhiperglikemiczne wiąże się z:
LEKI ANTYHIPERGLIKEMICZNE
Pochodne biguanidu (metformina) –
mechanizm działania
• Zmniejszenie masy ciała
• Poprawa profilu lipidowego
• Obniżenie ciśnienia tętniczego
– Zahamowaniem wątrobowej produkcji glukozy
– Nasilenia beztlenowej przemiany glukozy
– Pobudzanie obwodowego działania insuliny
(aktywacja transportera glukozy GLUT4)
– Hamowanie jelitowego wchłaniania glukozy –w
dawkach wyższych
Pochodne biguanidu (metformina) dawkowanie
• Zwykle początkowa dawka 0,85-1g/dobę –w
dwóch dawkach podzielonych wraz z
porannym i wieczornym posiłkiem
• Efekt działania leku osiąga się zazwyczaj przy
dawce 1,5 g/dobę
• Dawkę leku można zwiększać o 500mg/tydzień
• Dobowa dawka max 3g/dobę
3
2012-03-12
Pochodne biguanidu (metformina) –
działania niepożądane
• Kwasica mleczanowa (ryzyko 1/mln)
• Przejściowo: biegunka, nudności wymioty,
wzdęcia brzucha,
• metaliczny posmak w ustach- często skuteczne
jest przejściowe zmniejszenie dawki lub
przyjmowanie podczas posiłków
• Niedokrwistość megaloblastyczna – hamuje
wchłanianie wit B12 i kw. foliowego
Pochodne biguanidu (metformina) przeciwwskazania
• Zwiększone zagrożenie kwasicą mleczanową wskutek
nasilenia beztlenowej przemiany glukozy:
– Niedotlenienie – niewydolność oddechowa, niewydolność
serca - zwłaszcza III/IV NYHA
– Niedokrwienie dużych narządów: udar mózgu,
zaawansowana choroba niedokrwienna i zawał serca,
upośledzenie ukrwienia kończyn dolnych
– Niewydolność nerek (GFR MDRD < 60 ml/min/1,73 m2
– Uszkodzenie wątroby(marskość wątroby, żółtaczka itp.)
Leki hamujące α-glukozydazę (akarboza)
–mechanizm działania
Leki hamujące α-glukozydazę (akarboza)
–mechanizm działania
• Hamuje α-glukozydazę -enzym rąbka
szczoteczkowatego kosmków jelitowych.
• W ten sposób blokuje i spowalnia końcowy
etap trawienia polisacharydów,
oligosacharydów i innych disacharydów
• Zmniejszenie poposiłkowej glikemii i
insulinemii
• Zmniejszenie syntezy triglicerydów
Leki hamujące α-glukozydazę
(akarboza) -dawkowanie
• Średnia dawka wynosi 300 mg/dobę w 3
dawkach podzielonych
• Max dawka 600 mg/dobę
• Lek przyjmuje się bezpośrednio przed
posiłkiem (działa natychmiast)
Leki hamujące α-glukozydazę (akarboza)
–działania niepożądane
• Wzdęcia, ból brzucha, nadmierne oddawanie
gazów, uczucie pełności, niekiedy biegunka –w
celu uniknięcia stopniowo zwiększać dawkę,
bardzo często ustępuje po początkowym
okresie leczenia, w 8% przypadków zmusza do
odstawienia leku
4
2012-03-12
Leki hamujące α-glukozydazę (akarboza)
–działania niepożądane
• Akarboza stosowana w monoterapii nie
powoduje hipoglikemii, jednakże w politerapii
w przypadku wystąpienia hipoglikemii należy
stosować glukozę p.o.
LEKI UWRAŻLIWIAJĄCE NA
DZIAŁANIE INSULINY
Glitazony
• Rosiglitazon
• Pioglitazon
Glitazony -wskazania i dawkowanie
• Rozyglitazon -dawkowanie początkowo 4 mg/d, lek
stosowany 1 lub 2 x dobę, niezależnie od posiłków
• W Polsce rozyglitazon zarejestrowany do leczenia
skojarzonego cykrzycy typu 2
• Pioglitazon zarejestrowany do monoterapii i leczenia
skojarzonego z metforminą lub pochodną
sulfonylomocznika
Glitazony –mechanizm działania
• Pobudzają receptory PPAR-γ, co prowadzi do
transkrypcji genów kodujących białka zwiększających
wrażliwość na insulinę
• Zmniejszają insulinooporność, insulinemię i
zapotrzebowanie na insulinę egzogenna
• Zmniejszają stężenie glukozy i wolnych kwasów
tłuszczowych we krwi
• Zmniejszają TG, a ↑HDL cholesterolu
Glitazony –działania niepożądane
• Hepatotoksyczność –konieczna kontrola
enzymów wątrobowych
• Przyrost masy ciała
• Obrzęki
5
2012-03-12
Glitazary
• Glitazary –tezaglitazar –działanie jak
glitazonów
LEKI IMITUJĄCE DZIAŁANIE
INKRETYNY
Inkretyna
• Glukagonopodobny peptyd-1 (GLP-1)
– Pobudza wydzielanie insuliny
– ↓ stężenie glukozy
– Zmniejsza apetyt
– Pobudza przemianę materii
Leki przeciwcukrzycowe imitujace
działanie inkretyn
• Leki przeciwcukrzycowe o zbliżonym działaniu
do inkretyn
– Eksenatyd – s.c. (Byetta)
• Substancje hamujące rozkład GLP-1
– Sitagliptyna (Januvia)
Leczenie skojarzone
Leczenie skojarzone
• Jeśli leczenie cukrzycy typu 2 za pomocą
zmiany stylu życia i jednego leku doustnego
staje się nieskuteczne, zaleca się stosowanie
kilku leków doustnych lub leków doustnych w
połączeniu z insuliną
• Podstawową zasadą leczenia skojarzonego jest
łączenie leków o odmiennych mechanizmach
działania
• Stosowanie leków z tej samej grupy
terapeutycznej lub o tym samym działaniu jest
błędem
6
2012-03-12
Połączenia zalecane
• Pochodna sulfonylomocznika
Połączenia zalecane
• Glinid
– + metformina
– + akarboza
– + glitazon
– + metformina
– + akarboza
– + glitazon
Połączenia dopuszczalne
• Metformina + akarboza
• Metformina + glitazon
• Glitazon + akarboza
Leczenie skojarzone
• Jeśli glikemia nie jest dobrze wyrównana
pomimo stosowania 2 doustnych leków
przeciwcukrzycowych stosuje się 3:
metformina + pochodna sulfonylomocznika +
akarboza
Połączenia przeciwwskazane
•
•
•
•
2 pochodne sulfonylomocznika
2 glinidy
2 glitazony
Pochodna sulfonylomocznika + glinid
Leczenie skojarzone
• Korzystne w leczeniu cukrzycy typu 2 jest
skojarzenie doustnych leków
przeciwcukrzycowych z insuliną
• Z insuliną w zasadzie można kojarzyć każdy
doustny lek przeciwcukrzycowy
7
2012-03-12
Wskazania do insulinoterapii
• Cukrzyca typu I
• Cukrzyca typu II
– Wtórna nieskuteczność leków doustnych
– Przeciwwskazania do stosowania leków doustnych
• Leczenie czasowe
–
–
–
–
–
Opanowanie glukotoksyczności
Świeży zawał serca
Ostre stany zapalne
Zabiegi operacyjne
ciąża
Rodzaje insulin
• Analogi insuliny ludzkiej
– Modyfikacja cząsteczki insuliny polegająca na
zmianie pozycji lub zamianie 1 lub 2
aminokwasów,
– Modyfikacja pozwala na zmianę farmakokinetyki
insuliny.
Podział insulin analogowych wg
czasu działania
Rodzaje insulin
• Szybko działające analogi insulin wstrzykuje się
najczęściej tuż przed rozpoczęciem, w czasie lub
natychmiast po zakończeniu spożywania posiłku.
• Krótko działające insuliny ludzkie - 30 minut przed
posiłkiem
• Analogi długo działające dobrze naśladują
podstawowe wydzielanie insuliny, ich stężenie jest
równomierne, co ułatwia prowadzenie intensywnej
insulinoterapii
Przykłady preparatów
• NovoRapid Penfil 100j.m./ml
• Humalog 100 j.m./ml
• Insuliny szybko
działające
lispro
15 min
1-2 h
4h
aspart
15 min
1-2 h
4h
glulizyna
5 min
1h
4h
Podział insulin wg czasu działania
• Insuliny krótko
działające
neutralna
30- 45 min 2-3h
6-8 h
8
2012-03-12
Przykłady preparatów
• Actrapid
• Actrapid NovoLet
Przykłady preparatów
• Gensulin N
• Humulin N
• Insulatard Penfil
Podział insulin wg czasu działania
• Insuliny o pośrednim
czasie działania
NPH
2-4h
4-6h
10-16h
lente
2-4h
5-6h
10- 16h
Podział insulin wg czasu działania
• Insuliny długo
działające
ultralente
Mieszanki insulinowe
• Insuliny złożone, dwufazowe
– Mieszaniny szybko działającego analogu insuliny z
zawiesiną protaminową, co powoduje jego
wydłużenie działania
– Mieszaniny krótko działających analogów z ludzką
insuliną izofanową o pośrednim czasie działania
4-5h
10- 12h
16-20 h
Podział insulin wg czasu działania
• Mieszanki insulinowe
Mix 25/75 z
lispro
15 min
1-2/4-8h
10-16 h
Mix 50/50 z
lispro
15 min
1-2/4-8h
10-16 h
Mix 30/70 z
aspart
15 min
1-2/4-8h
10-16 h
Mieszanki
insuliny
neutralnej i NPH
10/90; 20/80;
30/70; 40/60;
50/50
30- 45
2-3/4-8h
10-16 h
9
2012-03-12
Podział insulin wg czasu działania
Sposoby insulinoterapii
• Algorytm jednego wstrzyknięcia insuliny na
dobę
• Algorytm dwóch wstrzyknięć insuliny na dobę
• Analogi bezszczytowe
– Rano, przed śniadaniem 30/70i wieczorem przed
kolacją 30-45 minut
glargina
2h
-----------
24h
Sposoby insulinoterapii
• Układy wielokrotnych wstrzyknięć insuliny
• Ciągły, podskórny wlew insuliny
Hipoglikemia polekowa
• Łagodna – chory sam potrafi go opanować,
przyjmując dodatkowy pokarm, zjadając kostkę cukru
lub wypijając słodzony płyn
• Umiarkowana –wymaga pomocy drugiej osoby, która
poda dodatkowy pokarm, cukier prosty lub
wstrzyknie glukagon 1-2mg (nie należy stosować w
hipoglikemii wywołanej doustnymi lekami
przeciwcukrzycowymi)
Działania niepożądane po
insulinoterapii
• Hipoglikemia
• Uczulenia (bardzo rzadko)
• Lipodystrofia w miejscu wstrzyknięcia (bardzo
rzadko)
Hipoglikemia polekowa
• Ciężka z utratą przytomności, wymaga
hospitalizacji
– Glukagon 1-2 mg i.m.
– Glukoza (20% roztwór)
10

Podobne dokumenty