Wstęp - Censa
Transkrypt
Wstęp - Censa
„Jeśli sądzisz, że potrafisz to masz rację. Jeśli sądzisz, że nie potrafisz – również masz rację.” Henry Ford Wstęp Drodzy Państwo, poradnik CENSA „Coaching w szkole artystycznej”, jest wskazówką na temat coachingu. Jest wskazówką, ponieważ coaching to przede wszystkim doświadczanie, praktyka. Coaching wprowadzony w szkole artystycznej może nam służyć jako jedno z narzędzi rozwoju każdej osoby indywidualnie, a także grupowo lub zespołowo. Mam nadzieję, że poradnik „Coaching w szkole artystycznej”, będzie czymś więcej niż tylko informacją na temat coachingu czy możliwości wprowadzenia coachingu w szkole artystycznej. W moim zamyśle poradnik ten może być potraktowany jako inspiracja do obserwacji własnego życia osobistego i zawodowego. Może być chwilą zastanowienia nad własnym życiem, momentem wyrażenia świadomej akceptacji życia w „tu i teraz” lub zgody na przeprowadzenie zmian w swoim życiu. Może być również inicjacją akceptacji czy tolerowania sposobu myślenia innych ludzi (bez wyrażania negacji), momentem do podjęcia wyzwań w pracy nad własnym rozwojem. Na pewno różni się od pozostałych poradników CENSA, ponieważ treść coachingu to w szerokim zakresie: komunikacja, wyrażanie siebie, wyraziste kierunki zmian rozwojowych związane z etyką i ekologią, poszerzanie samoświadomości czy jaźni, „odkrywanie” własnych pasji i talentów, gruntowanie radości i szczęścia w swoim życiu. Dlatego poradnik jest świadomie skierowany do każdego personalnie, odwołuje się do przeżyć, emocji, odczuwania, wrażliwości, świadomości, chęci do rozwoju. 5 Coaching akceptuje każdy wybór, każdą z decyzji, nawet fakt, że można żadnej decyzji czy żadnego działania w danym czasie nie podjąć. W związku z tym, to zależy tylko od Ciebie, Drogi Czytelniku, do czego może ci się przydać ten poradnik. Zadajesz sobie pytania: jak przeżywam swoje życie? Co jest celem mojego życia? Czego chciałbym dla siebie w swoim życiu zawodowym i osobistym? A gdyby nie było żadnych ograniczeń, to czego bym chciał? O czym marzę? Czy moje obecne życie jest szczęśliwe, spełnione, czy jestem zadowolony na co dzień? Czego oczekuję dla siebie dziś, jutro, za rok? A za 5, 10, 20 lat? Jak sobie wyobrażam: „gdzie” wtedy będę? Gdzie chciałbym być – z dzisiejszej perspektywy? A teraz, czy twoje myśli dotyczą refleksji: co zrobię z odpowiedziami na powyższe pytania? Jakie działania podejmę? Jakich zmian dokonam? A może – nie potrzebuję nic zmieniać, jestem szczęśliwy i pełen satysfakcji ze swojego życia? A może nie jestem w pełni usatysfakcjonowany, ale nie podejmę żadnych działań. Dlaczego? Jeśli zadajesz sobie podobne pytania i szczerze, prawdziwie na nie odpowiadasz masz szansę pracować z pozytywnym rezultatem dla siebie samego, a w konsekwencji z pozytywnym efektem dla całego otoczenia. Jeśli nie zadajesz sobie takich pytań, to namawiam cię do zatrzymania się, do refleksji. Może czas zacząć? Małym, ale cennym miernikiem tego, w jak sposób żyję i czego oczekuję, będą świadome, szczere i szybko podane odpowiedzi na poniższe pytania (celowo w większości zamknięte), zadane z perspektywy dnia dzisiejszego: • Czy moje życie osobiste i zawodowe mnie satysfakcjonuje? Czy mam właśnie tak, jak marzyłem i jak chcę obecnie, dzisiaj? Czy stan obecny mnie satysfakcjonuje? • Czy rzeczy, które robię na co dzień – w tym moja praca – mnie cieszą, są moją pasją i lekko mi przychodzą? • Co najbardziej lubię w swojej pracy? • Jak myślę o swojej pracy? – lubię to co robię, ale to taka trudna, ciężka, mozolna praca. Jestem nią zmęczony – czy tak myślę lub czuję, świadomie lub podświadomie? • Ile razy w ciągu dnia jestem zadowolony? • Jak często uśmiecham się do ludzi? • Czy ludzie odbierają mnie jako osobę zadowoloną z życia, jestem im obojętny, nie lubią mnie? 6 • Jaką część dnia jestem niezadowolony? Smutny? Czy tak jest codziennie? • IIe dobrych, ile złych słów wypowiadam każdego dnia do ludzi w moim otoczeniu? (przykładowo do: partnera, współpracowników, uczniów, studentów) • Komu dziś pomogłem? Komu pomogłem wczoraj? • Jakie mam intencje, jestem radosny czy zły, rozmawiając: w rodzinie, z bliskimi, z partnerem, uczniami, współpracownikami, zwierzchnikami czy pracownikami? Od czego lub od kogo zależą moje intencje? • Czy daję wolność wyboru, wolność myślenia, wolność działania ludziom w moim otoczeniu? A dzieciom i młodzieży? • Czy mam przyzwolenie na popełnianie błędów przez siebie i przez innych? • Czy zachowuję dystans do siebie, swoich działań, do innych osób? • Czy moje życie zależy ode mnie? Co chcesz, Drogi Czytelniku, zrobić z uzyskanymi właśnie odpowiedziami? Z radością namawiam cię do przeczytania całego poradnika i odpowiedzi na pytania, także po jego przeczytaniu. Zapraszam cię do zastanowienia się nad sobą. Zachęcam do fascynującej podróży w poszerzaniu swojej wyobraźni, świadomości, jaźni. Zapraszam do obserwacji swojego codziennego życia, ale też do podejmowania wyzwań, do działań w zmianie i potraktowania ich jako prowokacji, próby własnych sił, mierzenia się z przeciwnościami dla własnej satysfakcji i szczęścia. Zacznijmy. To czas pracy nad twoim holistycznym rozwojem. 7