REGUŁ Y ROZMOWY NA MITYNGACH AA l. WPROWADZENIE
Transkrypt
REGUŁ Y ROZMOWY NA MITYNGACH AA l. WPROWADZENIE
Antoni Zieliński REGUŁ Y ROZMOWY NA MITYNGACH AA l. WPROWADZENIE Tylko część programu AA praktykowana jest indywidualnie - czytanie literatury, modlitwa i medytacja, krok czwarty - "inwentura", która polega na rozrachunku sumienia, a zwłaszcza krzywd, jakich się dopuściło wobec bliźnich. Lwią część programu wypełniają wzajemne oddziaływania w trakcie mityngu. Wspólne czytanie tekstów, przerabianie kroków i tradycji, modlitwy służą właściwie jednemu "wyrzuceniu z siebie alkoholizmu" jako sposobu myślenia o sobie i świecie. Ten proces przebiega równolegle dwoma torami. Pierwszy, polega na nabywaniu umiejętności przekładu (transformacji) "tego co niewypowiedzianie prywatne" na język zbiorowej rozmowy. Drugi, na nabywaniu umiejętności przedstawienia swojego życiorysu ("piciorysu "). AA-owski mityng jest tym miejscem, gdzie odbywa się właściwa nauka tego, czym jest AA z jego specyficznym językiem, systemem wartości i przekonań dotyczących natury alkoholizmu i tej jedynej drogi trzeźwienia wytyczonej dwunastoma krokami i dwunastoma tradycjami. W AA zdaniem K. Makeli wyraźnie większą wagę przywiązuje się do formy niż do treści wypowiedzi. Specyfika AA-owskiego mityngu wydaje się bardziej polegać na tym, jak się mówi, niż na tym, co się mówi. W AA nie jest aż tak bardzo ważne, jakie się ma przekonania, ile sposób, w jaki wyraża się swoje doświadczenia i sposób, w jaki odnosi 159 się do przekonań i doświadczeń innych ludzi, np. modlitwa o pogodę ducha "Boże daj mi pogodę ducha ... itd." jest zbiorowo odmawiana przez wierzących i ateistów. A zatem, jak się wydaje, sposób prowadzenia rozmowy jest tą cechą wyróżniającą AA z różnych grup samopomocy i pomocy wzajemnej. Na tych założeniach oparta została ankieta "Zdarzenia i zachowania zakłócające przebieg mityngu" opracowana przez A. Zielińskiego i B. Woronowicza a zrealizowana na IV Kongresie AA w Gdańsku w roku 1991. Wywiadami objęto 99 uczestników Kongresu, czyli co trzeciego. Tabela 1. Charakterystyka próbki badawczej: I. PŁEĆ Kobiety mężczyźni 10% 90% 24-30 31-40 41-50 51-62 6% 54% 30% 10% 2. WIEK lat lat lat lat 3. MIEJSCE ZAMIESZKANIA wieś miasto do 50 tys. miasto 50-200 tys. miasto powyżej 200 tys. 4. 3% 13% 23% 61% WYKSZTAŁCENIE podstawowe zawodowe zasad. 160 6% 28% średnie niepełnie wyższe wyższe 40% 9% 17% 5. ZAWÓD WYKONYWANY fizyczny niewykwalif. fizyczny wykwalif. prac. umysłowy (średnie) prac. umysłowy (wyższe) inne 7% 55% 15% 22% 1% 6. LICZBA ODBYTYCH MITINGÓW AA 11% 52% 37% do 50 51-200 201 i więcej Niewielki udział kobiet odpowiada mniej więcej ich udziałowi w różnych strukturach AA, w tym w reprezentacji grup na Kongres AA. Obraz wieku, wykształcenia, zawodu i miejsca zamieszkania odpowiada w zasadzie krajowej strukturze AA. Badani reprezento~ali znacznie dłuższy od przeciętnej krajowej staż w AA mierzony liczbą odbytych mityngów. Można się zastanowić, czy rola delegata na Kongres nie wpłynęła jakoś na sposób odpowiedzi na pytanie ankiety. Delegaci grup nie tylko wyrażali swoje nastawienia normatywne wobec różnych zdarzeń "zakłócających" przebieg mityngów, ale także pytani byli o to, jak często dochodziło do takich zdarzeń na mityngach ich rodzimych grup i grup "cudzych". Jak można przypuszczać delegaci - osoby szczególnie zaangażowane w życiu swoich grup mogli przejawiać dość silną tendencję do prezentowania dobrego obrazu swoich grup i w ogóle AA. 2. WYNIKI BADAŃ Wyniki ankiety zostały ujęte w trzech tabelach zamieszczonych na końcu tego tekstu. 161 Tabela 2. Częstotliwość różnych zachowań na mitingach wlasnej grupy N =99 = i grup "cudzych" w opiniach AA-s. 100% (bez odpowiedzi: "trudno powiedzieć") Przykłady zachowań w trakcie mitingu AA: własne' b.często na mitingach: grupy innych "rup rzadko b.często rzadko 9 88 70 91 88 4 25 8 7 76 66 82 83 6 89 5 82 33 10 66 87 26 8 61 76 - 96 - 88 4 92 4 83 17 76 13 75 13 80 9 71 Kwestionowanie skuteczności AA 5 91 6 84 Naprawianie (ulepszanie) AA 11 84 8 81 Mówienie o innych 18 81 12 72 4 95 - 83 l 86 l 75 Przerywanie ciąży Rozmowy z sąsiadami Mówienie o innych osobach 9 29 6 Komentowanie wypowiedzi innych osób Nawiązywanie do aktualnych politycznych Rozwlekłe wypowiedzi wydarzeń Używanie ostrych, wulgarnych słów Opisywanie przeżyć i scen seksualnych Kwestionowanie alkoholizmu jako choroby Kwestionowanie konieczności abstynencji na całe życie Kwestionowanie potrzeby odwoływania się do Siły W~szej uzależnieniach Zabieranie głosu przez osoby nietrzeźwe Udawanie alkoholika podawanie się za alkoholika Tabela 3. Opinie Aaowców w sprawie dopuszczalności różnych zachowań w trakcie mitingu AA (N =99 = 100%) niedopusz- warunkowo dopusz- niema dopuszczalne zdania Rodzaje zachowań czujne czuJne Przerywanie wypowiedzi Rozmowy z sąsiadami Mówienie o innych osobach Komentowaniewypowiedzi innych osób Nawiązywanie do aktualnych wydarzeń politycznych Rozwlekłe wypowiedzi Używanie wulgarnych słów Opisywanie przeżyć seksualnych Kwestionowanie alkoholizmu .iako choroby Kwestionowanie konieczności abstynencji na całe 47 78 79 47 19 18 5 3 3 · 87 8 3 2 74 12 8 6 22 43 57 39 21 16 1 27 29 36 7 36 19 39 6 27 22 44 6 31 15 51 3 31 16 47 6 64 13 14 9 II 20 65 4 65 24 8 3 23 10 35 31 · · · życie Kwestionowanie potrzeby odwoływania się do Siły Wyższej Kwestionowanie skuteczności AA Naprawianie (ulepszanie) AA Mówienie o innych uzależnieniach Zabieranie głosu przez osoby nietrzeźwe Zabieranie głosu przez osoby które udają alkoholików Tabela 4. Przykłady najczęściej sprawie dopuszczalności Rodzaje zachowań Przerywanie wypowiedzi Rozmowy z sąsiadami Mówienie o innych osobach Komentowani wypowiedzi innych osób Nawiązywani do wydarzeń politycznych Rozwlekle wypowiedzi wymienianych opinii w w trakcie mitingu uzasadnień różnych zachowań dopuszczalne warunkowo dopuszczalne a) bo wbrew zasadom a) jeśli nie na temat a) bo trzeba AA 23 op.; 48% temat·34 op.; 74% uczyć dyscypliny h) bo gubi się wątek b) jeżeli wypowiedź 20p.;50% 230p.;48% narusza zasady AA 7op.=15% a) bo to przeszkadza a) jeżeli trzeba 60op.;77% skomentować b) bo to narusza b) jeżeli czegoś się 11 op.; 14% nie dosłyszy 4 op.; 22% a) bo wbrew zasadom a) jeżeli jest to ostrze 63 op.; 80% żenie dla innych h) bo tylko o sobie 5 op. =29% można 9 op,;:::: 11% e) bo leczymy tylko siebie 5 op.; 6% a) bo wbrew zasadom a) jeieJi za zgodą a) bo własnym przykładem AA 540p.; 63% tej osoby 5 op. ;56% zawsze można hJ bo każdy ma 2 op.; 50% własne racje 150p.;17% c) bo można zranić 14 op.; 16% aj bo żyję w tym a) bo co nas obcho- a) jeżeli to mnie kraju dzi polityka dotyczy 9 op.; 100% 360p.;50% 8op.;73% b) bo to wbrew zasadomAA 340p.;47% aj bo gdzieś aj bo gubi się a} jeżeli to może zasadniczy wątek pomóc mówiącemu człowiek musi 210p.;38% l20p.;57% wygadać 13 op.; 62% b) bo nigdy nie h) bo dla innych h) jeżeli to można przerywać juź nie ma czasu nowicjusze 8op.;38% 13op.;23% 8op.;38% niedopuszczalne Tabela 4. c.d. Używanie wulgarnych słów a) jeżeli służy wiera) bo trzeba dbać o nemu odtworzeniu kulturę mitingu zdarzeń 24 op. = 56% b) bo trzebaskońezyć 350p.=88% h) jeżeli mówi się Z przeszłością do nowicjuszy 8 op. = 19% a) bo taki jest alkoholików Ilop.=69% b) bo to ze stażem mija 40p.=25% język ichjęzykiclll Opis scen seksualnych a) bo to krępujące 16op.=59% b) bo to nie ma nic współnegoz trzeźwieniem a) bo to fakt wanie alkoho- 19 op. = 51 % lizmu jako b) bo to wbrew zasadom AA choroby 14 op. = 38% Kwćstiono- 40p.= 10% a) jest to problem danej osoby 220p.=76% h) jeśli to temat mitingu a) jeżeli to nowicjusz 9 op. =47% b) jeżeli potrafi to uzasadnić a) bo pijacy mają problemy 27op.=75% b) bo to wybór mówiąccJ!o a) bo każdy ma prawo do własnego zdania 340p.= 89% b) bo program uczy że to choroba 400.-11% Kwestiono- a) bo to jest wanie koniecz oczywiste ności absty220p,= 85% neneji na całe życie a) jeżeli jest to nowicjusz 13 op. = 59% b) jeśli są wątpliwaści to trzeba mówić 50p.=23% Kwestionowanie potrze by odwoływania się do Siły Wyższej a) bo lo jest konieczne 24 op.= 80% b) bo to osłabia wiarę innych Kwestioino- al bo AA pomogło wanie sku- wielu tcczności AA 19 op. =56% b) bo kwestionowanie ma sensu 12 op. = 35% a) jeśli nie ma wątpliwości to trzeba mówić lOop.=67% b) jeśli jest nowicjusz 50p.=33% to a) jeśli się ma wątplliwości to trzeba mówić 50p.=50% b) jeśli jest to nowicjusz 6 op. = 38% a) bo każdy ma prawo do własnego zdania 33 op.= 77% bl bo alkoholik nigdy nie może pewien 70p.= 16% a) każ<ly ma prawo do własnego zdania 440p.=89% bl ze stażem taka wątpliwość mija 40p.= 8% al bo każdy ma prawo do własnego zdania 37 op. = 86% b) bo nie dla każdego AA jest skuteczne 5 op. = 12% Tabela 4. c.d. Naprawianie a) bo jest najlepszy ulepszanie AA (idealny) a) jeżeli jest coś a) bo to dopusz- do poprawienia czaJne ale np. organizacja nieskuteczne b) bo to niezgodoe 8 op.~ 62% 40p.~ z zasadami AA h) jeżeli grupa b) bo to ze 36 op. ~ 56% 29% 17 op.~ 26% chce coś zmienić stażem c) bo nie ma przy- 3 op.~23% 40p.~29% mija musu uczestnictwa AA80p.~ Mówienie 13% jeżeli alkoholik a) bo tacy są a) to jest miting a) o innych AA 8 op.~67% ma takie problemy wśród uzależnieniach b) inne uzależnie- 14 op. = 70% 37 op. =60% nia to inne b) gdy problemy b) bo program problemy są AAjest 4 op. ~ 33% 40p.=20% zblizone nas uniwersalny c) bo to taka sama choroba 9 op. ~ 15% Zabieranie głosu przez nietrzeźwego a) bo to wbrew a) jeśli to nie zasadom AA przeszkadza 27 op. ~ 43%15 op.~65% zabronione 3 op. ~ 38% h) bo zabiera czas b) to b) bo siedzieć 240p.~ przewodniczącego może (byleby 38% ej bo to są bzdury 11 op.~ zależy a) bo nie jest to od mówił) 40p.~17% nie a) bo 17% 2 op. ~ 25% wierzyć Udawanie a) bo w tym nie a) jeżeli ma alkoholika ma prawdy problemy trzeba każdemu 3 op.~ 30% 28 op. 13 op.~ 59% b) wbrew zasadom 4 op. ~ 18% ~ 88% Jest to pierwsza, robocza jeszcze wersja opracowania, brak w niej analiz odsłaniających normy bądź przekonania, na których oparte są reguły rozmowy tutaj opisywane. pogłębionych 2.1. PRZERYWANIE WYPOWIEDZI Należy do zachowań raczej rzadkich na mityngach AA. Tylko 9% badanych stwierdza, że jest to częsta praktyka w ich grupach. Niedopuszczalność przerywania wypowiedzi uznaje mniej niż połowa badanych i tyleż samo dopuszcza pewne wyjątki. Zwolennicy twardej reguły nieprzerywania w swoich uzasadnieniach odwoływali się równie często do zasad AA, co i do ogólnych zasad dyskusji: "bo to wybija z rytnu" , "gubi się wątek" itp. Zwolennicy wyjątków od reguły dopuszczali przerywanie, kiedy "wypowiedź jest nie na temat" i kiedy "naruszane są zasady AA". 2.2. ROZMOWY Z SĄSIADAMI Zalicza co trzeci-czwarty badany do zachowań częstych na mityngach AA. Pozostali uznali to zjawisko za rzadkie lub prawie ni'ezauważalne na mityngach, w których uczestniczyli. Wyraźnie tu przeważają zwolennicy twardej reguły niedopuszczalności rozmów-78% nad zwolennikami wyjątków od reguly- 19%. Najczęstszym uzasadnieniem twardej reguły były odwołania do zasad ogólnych dyskusji "że to rozprasza", "przeszkadza" itp. Wyjątki od reguły wiązane najczęściej były z "nieodpartą potrzebą wymiany komentarza" ("gdy się czegoś nie dosłyszy" itp.). 2.3. MÓWIENIE O INNYCH OSOBACH Należy do zdarzeń niezwykle rzadkich na mityngach AA. Tym niemniej do częstego naruszania tej niepisanej, ale podstawowej zasady AA, dochodziło na mityngach 6-8% grup własnych lub obcych. Nieco zaskakujące są rezultaty ankiety, która ujawnia tylko 79% zwolenników zasady niedopuszczalności mówienia o innych i aż 18% zwolenników odstępstw od tej zasady. Prawie wszystkie uzasadnienia twardej zasady odwołują się do "zasad AA". Wyjątki od reguły wiązano najczęściej z potrzebą udzielania ostrzeżenia dla innych. 167 2.4. KOMENTOWANIE WYPOWIEDZI INNYCH OSÓB Należy. podobnie jak bliskie zakresem "mówienie o innych", do zdarzeń rzadkich na mityngach. Tym niemniej do częstych naruszeń tej podstawowej zasady AA dochodziło na mityngach 7-9% grup. Za regułą niedopuszczalności komentowania (czytaj: wszelkiej krytyki wymierzonej w innych uczestników mityngu) wypowiedziała się zdecydowana większość badanych 87%. Zwolennicy wyjątków od zasady byli b. nieliczni - 8%. Niedopuszczalność komentowania uzasadniana była odwołaniem do zasad AA (dwie trzecie opinii), znaczna część badanych powoły wała argumenty psychologiczne, że "to może zranić" i filozoficzne: "każdy ma własne racje". Wyjątki od reguły wiązane były z przyzwoleniem tej osoby, której komentarz miałby dotyczyć. 2.5. NAWIĄZYWANIE W WYPOWIEDZIACH DO AKTUALNYCH WYDARZEŃ POLITYCZNYCH Apolityczność jest podstawową zasadą AA i ankieta potwierdziła, jak rzadko tematy polityczne pojawiają się na mityngach. Do rozpolitykowanych zaliczyć można tylko co dwudziestą grupę AA. Zwolenników twardej reguły "niepolitykowania" okazało się mniej niż spodziewano, bo tylko 74%, 12% opowiedziało się za regułą z wyjątkami, aż 8% odrzuca zasadę apolityczności AA. Zwolennicy apolityczności odwoływali się również często do uzasadnień typu "co to nas obchodzi", jak i do "zasad AA". Zaś zwolennicy wyjątków, jak i przeciwnicy uznania polityki za tabu najczęściej odwoływali się do argumentów pragmatycznych typu: "żyję w tym kraju" lub ,jeżeli to mnie dotyczy". 2.6. ROZWLEKŁE WYPOWIEDZI Pytanie o to, jak traktować rozwlekłe wypowiedzi może być traktowane jako uzupełnienie pytania o przerywanie odpowiedzi. Zjawisko to występowało często na co trzecim-czwartym mityngu, na pozostałych mityngach 66-75% grup należało do rzadkich. Zwolennicy twardej dyscypliny wypowiedzi stanowili mniejszość - 22%, podobnie jak zdecydowani przeciwnicy ograniczania czasu wypowiedzi, - 19%, przeważali zwolennicy wyjątków - 57%, 168 Argumenty przemawiające za żelazną dyscypliną były najczęściej natury psychologicznej, że "gubi się zasadniczy wątek" lub pragmatycznej, że "to zabiera czas innym". Zwolennicy reguły z wyjątkami godzili się na rozwlekłość, gdy "to może pomóc mówiącemu" i gdy "wypowiada się nowicjusz". Ci, którzy byli przeciwko wszelkim ograniczeniom czasu wypowiedzi argumentowali najczęściej, "że nigdy nie wolno przerywać wypowiedzi", "że gdzieś człowiek musi się wygadać", "że to może pomóc~'. 2.7. UŻYWANIE OSTRYCH WULGARNYCH SŁÓW Należy do zjawisk raczej rzadkich na mityngach AA. Jedynie na mityngach co dziesiątej grupy zdarzało się to często. Zwolennikami ostrej cenzury języka okazało się jednak mniej niż połowa badanych - 43% i mniej więcej tyle samo - 39% opowiedziało się za warunkową dopuszczalnością "ostrego" języka. Nadspodziewanie dużo - 16% dopuszcza ostry język bez ograniczeń. Wynik ten zaskakuje, zważywszy że w AA chodzi o duchowe "przebudzenie", "odrodzenie" - czyli odrzucenie dawnego sposobu myślenia, a więc i wulgarnego słownictwa. Zwolennicy cenzury języka odwoływali się najczęściej do "potrzeby dbałości o kulturę mityngu" i do "potrzeby skończenia z przeszłością" . Zwolennicy wyjątków wskazywali najczęściej na dopuszczalność ostrych słów ,jeżeli to służy wiernemu odtworzeniu zdarzeń" lub dla podkreślenia, że "AA-owcy nie są już święci" lub gdy wypowiada się nowicjusz. Przeciwnicy cenzury języka najczęściej uzasadniali, że taki mocny język jest przejawem "naturalności i szczerości wypowiedzi", a nieliczni wskazywali, że takie upodobania mijają wraz ze stażem. 2.8. OPISYWANIE PRZEŻYĆ I SCEN SEKSUALNYCH Miałoby należeć zdaniem badanych do zdarzeń niezwykle rzadkich na mityngach. Ten rezultat ankiety jest tak zaskakujący, że może być uznany za daleki od prawdy. Być może sformułowanie: "sceny seksualne" sugerowało badanym, że chodzi nie tyle o wierne dzielenie się przeżyciami, co snucie opowieści dla popisu, a jedno od drugiego dzieli raczej cienka granica. Wiadomo jednak, jak często alkoholizm 169 prowadzi do zaburzeń życia seksualnego i bolesnych problemów, poruszanych/ujawnianych w biografiach alkoholików. Zresztą to pierwszoplanowe znaczenie problematyki seksualnej znalazło swoje odbicie w nastawieniach normatywnych. Tylko nieliczni ~ 27% są za wykluczeniem z mityngu problematyki seksualnej (nawet w takim ujęciu "sceny seksualne"). Tyleż samo jest za warunkową dopuszczalnością, a 36% za nieskrępowanym poruszaniem tej problematyki. Przeciwnicy "scen" podkreślali najczęściej, że "to krępujące" bądź często że "nie ma nic wspólnego z trzeźwieniem ~~. Zwolennicy warunkowych ograniczeń tej tematyki na mityngu dopuszczaliby owe "sceny" "gdy to jest problem danej osoby". Zwolennicy dyskusji bez ograniczeń wskazywali najczęściej na to, że "pijący mają takie problemy" i "że wybór tego, co chce się mówić, nie może być niczym krępowany". 2.9. KWESTIONOWANIE, ŻE ALKOHOLIZM TO CHOROBA Należy do zdarzeń niezwykle rzadkich na mityngach. Chorobowy model alkoholizmu jest kanonem obowiązującym w ideologii AA i każdy nowicjusz od momentu wejścia do AA uczy się w tych terminach opisywać swoją drogę do upadku na dno, a następnie swoje odrodzenie, a zwłaszcza konieczność dozgonnej abstynencji. Za uznanie tego za dogmat nie podlegający dyskusji opowiedziało się stosunkowo mało badanych ~ 36%. Nieco więcej było zwolenników otwartej dyskusji, a blisko co piąty był za częściową osłoną tego dogmatu. Zwolennicy pełnej ochrony dogmatu argumentowali najczęści~, że ,jest to fakt udowodniony" lub że "podważanie tego faktu godzi w zasady AA". Zwolennicy częściowej osłony dogmatu dopuszczali odstępstwa, gdy wypowiada je nowicjusz (który się uczy i jeszcze nie przyswoi! prawdy) lub ten, kto potrafi uzasadnić odmienny pogląd. Zwolennicy nieskrępowanej dyskusji wokół natury alkoholizmu odwoływali się do liberalizmu zezwalającego "każdemu mieć własne zdanie" . 170 2.10. KWESTIONOWANIE KONIECZNOŚCI ABSTYNENCJI NA CAŁE ŻYCIE. Jest kolejnym dogmatem logicznie wynikającym z uznania alkoholizmu za chorobę. Do częstego kwestionowania tego dogmatu dochodziło na mityngach 17% grup własnych i 13% grup cudzych. Jeżeli zważyć, że w tradycji AA długi staż trzeźwości otoczony jest kultem, to wynik ankiety wskazywałby, jak spora część grup zbacza z drogi przyjętej w AA. Taki dryf potwierdzałyby poczucia normatywne. Otóż wyklucza możliwość podważania tego dogmatu tylko 27% badanych, nieco mniej chciałaby wytyczyć częściową cenzurę, zaś większość - 44% chce sprawę dozgonnej abstynencji poddawać dyskusji (być może dla umocnienia dogmatu, a może w nadziei na jakąś alternatywę dla dozgonnej abstynencji). Zwolennicy pełnej ochrony dogmatu najczęściej podnosili jego oczywistość: "kwestionowanie jest bez sensu". Ci, którzy chcieliby ten dogmat osłaniać częściowo, prawo do wątpliwości przyznają tylko nowicjuszom i "tym którzy je mają". Ci, którzy odrzucali cenzurę wokół abstynencji odwoływali się najczęściej do liberalnego "prawa każdego do własnej opinii". 2.11. KWESTIONOWANIE POTRZEBY ODWOŁYWANIA SIĘ DO SIŁY WYŻSZEJ Pierwsze trzy kroki AA prowadzą alkoholika od wyznania swej bezsilności wobec alkoholu do oddania się Sile Wyższej pod opieką której możliwe dalsze kroki na drodze do trzeźwości. Pojmowanie Siły Wyższej jest dosyć rozciągliwe, od Boga po zachętę kierowaną do ateistów i agnostyków, aby czerpali moc z Siły Wyższej zawartej w "grupie AA" lub w "programie AA". Częste kwestionowanie potrzeby oddania się Sile Wyższej zdarzało się często na mityngach 9-13% grup -to także jest sygnał, że grupy te albo schodzą z drogi AA albo też, że przyjmują orientację pragmatyczną, w której mniejszy akcent stawiany jest na Siłę Wyższą, a większy na utrzymywanie codziennej trzeźwości. Obraz nastawień normatywnych wzmacniaIby hipotezę dryfu wielu grup AA: na straży niepodważalności dogmatu Siły Wyższej stoi tylko 31 % badanych, częściowo ochronę proponuje 15%, a aż 51 % badanych uznaje ten dogmat za przedmiot otwartej dyskusji. 171 Dogmatycy uzasadniali pełną cenzurę tym, że "jest to konieczne", zwolennicy częściowej cenzury dopuszczali prawo do wypowiadania wątpliwości nowicjuszom i tym, którzy je mają, zaś zwolennicy poddania dogmatu otwartej dyskusji odwoływali się najczęściej do liberalnego "prawa każdego człowieka do własnego zdania". 2.12. KWESTIONOWANIE SKUTECZNOŚCI AA Było zjawiskiem raczej rzadkim na mityngach AA. Często podważana wartość AA tylko na mityngach 5% grup. Wprowadzenia zakazu krytyki AA na mityngach pragnęłoby 31 % badanych, częściowej cenzury - 16%, a 47% uznało wartość AA za kwestię otwartą. Zwolennicy pełnej cenzury najczęściej argumentowali tym, że "AA wielu" bądź że "teoretyzowanie jest bez się sprawdziło", "pomogło sensu", Ci, którzy proponują częściową cenzurę uznali prawo do wyraża nia wątpliwości nowicjuszom i tym, którzy je mają. Zaś liberałowie uznawali "prawo każdego do własnego zdania". 2.13. NAPRAWIANIE (ulepszanie) AA Pytanie to w założeniach dotyczyć miało wszelkiej rewizji programu AA, nie tylko tych bazowych ujętych w poprzednich pytaniach. Do częstych prób ulepszania programu AA dochodzić miało na mityngach co dziesiątej grupy, w większości grup - 84% takich prób nie podejmowano. Zdecydowana większość badanych - 64% jest przeciwna takim próbom, 13% dopuszcza pewne wyjątki, a 14% uznaje AA za przedmiot otwartej dyskusji. Przeciwni próbom naprawy najczęściej argumentowali, że "jest to program najlepszy" bądź że "ulepszanie jest niezgodne z założeniem AA" lub że "nikt nie zmusza do AA". Zwolennicy częściowej cenzury wskazywali drobne organizacyjne elementy AA, np. "organizacji mityngu". Zwolennicy swobodnej dyskusji uzasadniali dopuszczalność prób rewizji jej nieskutecznością. 172 2.14. MÓWIENIE O INNYCH UZALEŻNIENIACH W Polsce nie ma takiej różnorodności i specjalizacji (często b. wąskiej) grup/ruchów samopomocy, jak na Zachodzie, a zwłaszcza w USA, gdzie istnieje ponad 100 odmian grup nawiązujących bądź do nazwy "AA" bądź do programu dwunastu kroków. Pytanie ankiety sondować miało obecność osób zażywających inne substancje, a także reakcje na ich obecność na mityngach. Jak z ankiety wynika, inne uzależnienia były często poruszone na mityngach 12-18% grup. Niechętni obecności inaczej uzależnionych stanowili mniejszość w AA - II %, 20% dopuszczało wyjątki, a aż 65% uznaje mityng za forum otwarte dla innych uzależnień. Zwolennicy "czystego" AA sięgali do argumentów fundamentalistycznych, że "AA do AA", zaś zwolennicy częściowej i otwartej dyskusji wskazywali na fakt politoksykomanii wśród alkoholików ("są tacy wśród nas"). 2.15. ZABIERANIE GŁOSU PRZEZ OSOBY NIETRZEŹWE Należy do zdarzeń rzadkich na mityngach AA. Często nietrzeźwi zakłócali co dwudziesty mityng. Większość badanych - 65% jest zdecydowanie przeciwko obecności nietrzeźwych, jedna czwarta dopuszcza pod pewnymi warunkami, a 8% nie ma nic przeciwko temu. Najczęściej zgłaszanym argumentem wykluczającym obecność nietrzeźwych jest to, że "to wbrew zasadom AA" i że "to przeszkadza" lub że "głos nietrzeźwego - to bzdury". Dopuszczono obecność nietrzeźwych pod jednym warunkiem "żeby nie przeszkadzali - nie zabierali głosu". 2.16. ZABIERANIE GŁOSU PRZEZ PODSZYWAJACYCH SIĘ ZA ALKOHOLIKÓW Takie zdarzenia często występowały tylko w jednej grupie. W sprawie obecności "fałszywych" alkoholików wystąpiło największe zróż nicowanie opinii: co czwarty-piąty badany wykluczał udział takich osób, co dziesiąty dopuszczał, a co trzeci nie miał nic przeciwko temu i co trzeci nie mial zdania. Przeciwni obecności udawaczy podnosili, że w tym nie ma prawdy, mniej surowi dopuszczali obecność ,jeżeli ma problemy", a otwarci na obecność takich osób mówili, że "trzeba wierzyć każdemu". 173 3. PODSUMOWANIE Można się zastanawiać nad tym, jak rozpoznawać "regułę rozmowy" z rozmaitych zachowań językowych i przyjęte znaki rozpoznawcze będą zwykle wynikiem arbitralnej decyzji badacza. Na liście ankiety znalazły się przykłady różnych zdarzeń "zakłócających" przebieg mityngów, zdarzeń związanych ze sposobami prowadzenia rozmowy bądź z tematami rozmowy bądź z uczestnikami rozmowy. Problem polega na ustaleniu warunków, jakie należy przyjąć w uznaniu wypowiedzi ankietowanych za przejaw istnienia reguły rozmowy. Zapewne częstotliwość wymienionych przez badanych zdarzeń zakłócających może być przejawem istnienia reguły, ale zapewne niewystarczającym. Koniecznym warunkiem będzie osąd normatywny - jednomyślny - o co rzadko, albo przeważający np. wyrażony przez dwie trzecie badanych. Spróbujmy najpierw przedstawić listę zdarzeń (sposobów rozmowy, tematów, udziału osób) uznanych za niezwykle rzadkie na mityngach (kolejność od zdarzeń najrzadziej rejestrowanych): 1. opisywanie przeżyć i scen seksualnych 2. zabieranie głosu przez osoby nietrzeźwe 3. kwestionowanie alkoholizmu jako choroby 4. kwestionowanie skuteczności AA 5. mówienie o innych osobach 6. nawiązywanie do aktualnych wydarzeń politycznych 7. komentowanie wypowiedzi innych osób 8. przerywanie wypowiedzi Wszystkie te zdarzenia występowały rzadko lub nigdy na mityngach co najmniej 88% grup. Spójrzmy teraz na listę zdarzeń uznanych za niedopuszczalne na mityngach przez co najmniej 64% respondentów (kolejność od opinii najczęściej wyrażanych): 1. komentowanie wypowiedzi innych osób 2. mówienie o innych osobach 3. rozmowy z sąsiadami 174 4. nawiązywanie do aktualnych wydarzeń politycznych 5. zabieranie głosu przez osoby nietrzeźwe 6. naprawianie (ulepszanie) AA Sięgnijny jeszcze do kryterium pomocniczego, którym niechaj będzie dopuszczalność zdarzeń, gdy w grę wchodzą wypowiedzi nowicjuszy i osób, które mają wątpliwości (zapewne tu także chodzi o nowicjuszy): l. kwestionowanie potrzeby odwoływania się do Siły Wyższej 2. kwestionowanie skuteczności AA 3. kwestionowanie alkoholizmu jako choroby 4. kwestionowanie konieczności abstynencji na całe życie 5. rozwlekłe wypowiedzi Zestawmy teraz listę zdarzeń, do których dochodziło b. rzadko/nigdy na mityngach i zarazem uznanych przez większość AA-owców za bezwyjątkowo niedopuszczalnych: i niechaj będą to reguły rozmowy "bezwarunkowo obowiązujące i zarazem przestrzegane" . l. zabieranie głosu przez nietrzeźwych 2. mówienie o innych osobach 3. komentowanie wypowiedzi innych osób 4. nawiązywanie do aktualnych wydarzeń politycznych Listę tę można uzupełnić dwiema regułami dopuszczającymi wyjątki dla nowicjuszy: 5. kwestionowanie alkoholizmu jako choroby 6. kwestionowanie sknteczności AA Rozważania nad regułami rozmowy na mityngach AA mają wstępny charakter. Wyniki ankiety zostaną przedstawione do oceny AA-owcom z wieloletnim stażem w ruchu, ich komentarz wejdzie w skład podsumowania badań nad regułami rozmowy obowiązują cymi w polskim AA. 4. PIŚMIENNICTWO Makela, Klaus 1989 Meditation of Private and Public in A.A.: the Ordered Transformation of the Unspeakably Private into Public Discource, Zaborów, Poland, 3-6 October 175 Philips, Mary G. 1990 Breaking the Code: Toword a Lexicon of Racovery. Paper Presented at the 16th Annual A\cohol Epidemiological Symposium of the KettiJ Bruun Society, Budapest, 3-8 June. Room, Robin 1990 The AA Program as a Belief System and as Collection of Tools ICSAA. December. 1992 "Healing Ourselves and aur Planet": the Emergence and Nature of a Generalized Twelve Step Conscionsness. Tabela l. Częstotliwość różnych zachowań na mityngach własnej grupy i grup "cudzych" w opiniach AA-s. N = 99 = 100% (bez odpowiedzi: "trudno powiedzieć") Tabela 2. Opinie Aaowców w sprawie dopuszczalności w trakcie mityngu AA (N = 99 = 100%) różnych zachowań Tabela 3. Przykłady najczęściej wymienianych uzasadnień opinii w sprawie dopuszczalności różnych zachowań w trakcie mityngu. 176