Opinia komina w Milewie Szwejkach

OPINIA
stanu technicznego komina stalowego
dla kotłowni przy
wielorodzinnym budynku mieszkalnym
w miejscowości Milewo - Szwejki
SPIS ZAWARTOŚCI
I. OPIS TECHNICZNY :
1. Podstawa opracowania. ........................................................................................2
2. Przedmiot opracowania........................................................................................ 2
3. Stan istniejący. ..................................................................................................... 2
4. Opis elementów komina. ................................................................................... .3
4.1. Fundamenty........................................................................................................3
4.2.Trzon....................................................................................................................3
4.3. Segmenty.............................................................................................................3
4.4. Podstawa komina………………………………………………………………4
4.5.Połączenia kołnierzowe........................................................................................4
4.6.pozime zakotwienie..............................................................................................4
5. Wyposażenie komina .............................................................................................4
5.1.Drabina włazowa..................................................................................................4
6. Wpływy korozyjne..................................................................................................5
7. Ocena stanu technicznego.......................................................................................5
8. Wnioski końcowe....................................................................................................5
9. Materiał fotograficzny..........................................................................................6-7
str. 1
OPIS TECHNICZNY
1. Podstawa opracowania.
1.1. Zlecenie Zamawiającego,
1.2. Oględziny i pomiary inwentaryzacyjne własne,
1.3. Informacje i uzgodnienia z Zamawiającym,
1.4. Przedmiotowa literatura techniczna i normy projektowania.
2. Przedmiot opracowania.
Przedmiotem opracowania jest opinia w sprawie stanu technicznego konstrukcji
komina stalowego, jednoprzewodowego, wolnostojącego, dla kotłowni przy budynku
mieszkalnym wielorodzinnym w miejscowości Milewo - Szwejki
Przedmiotowy komin stalowy o wysokości 21,0 m (Fot. 1, 2 i 3) składa się z 3
segmentów o średnicy wewnętrznej D = 600 mm.
Komin wykonano z blachy ze stali St3SX.
Przewód komina składa się z segmentów połączonych kołnierzowo na śruby,
utwierdzony jest w fundamencie (Fot. 2) przy pomocy śrub fundamentowych
zabetonowanych w cokole fundamentu, do których nakrętkami zamocowana jest
płyta podstawy.
3. Stan istniejący.
Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotowy komin stalowy był
eksploatowany przez innego użytkownika przez okres około 5 lat, następnie
zdemontowany i złożony na placu przeleżał około 15 lat.
Dla potrzeb kotłowni przy budynku mieszkalnym wielorodzinnym w Milewie
- Szwejkach zamontowany został 3 lata temu (2012 r.).
Inwestor nie posiada żadnej dokumentacji istniejącego komina.
Na podstawie informacji uzyskanych od przedstawiciela użytkownika, terminu
wykonania komina, oraz literatury technicznej przyjęto, że komin wykonano ze
stali St3SX, z rur o średnicy 600 mm, grubości ścianki 8,0 mm. Dla trzonów
kominów stalowych jednopowłokowych, wolnostojących lub z odciągiem
minimalna grubość ścianki wynosi t ≥ 6 mm.
Komin posadowiony jest na fundamencie wyprowadzonym około 50,0cm
ponad dach kotłowni, oraz oddalony jest około 60 cm od zewnętrznego lica
ściany szczytowej budynku mieszkalnego fot. 1, 2, i 3.
str. 2
Trzon nośny komina oparty jest dołem na fundamencie, a wyżej, w poziomie
stropu nad I piętrem, podparty poziomo na zamocowanych w wieńcu ściany
szczytowej budynku mieszkalnego wspornikach fot 2 i 3.
4. Opis elementów komina.
4.1. Fundament.
Pod komin wykonano fundament w postaci bloku żelbetowego
wyprowadzonego około 50 cm powyżej poziomu dachu kotłowni fot. 2.
W trzonie fundamentu wykonany jest pionowy przewód oraz boczny otwór dla
zamocowania czopucha i odprowadzenia spalin od kotłów.
Stan techniczny bloku fundamentowego ocenia się jako średni, nie stwierdzono
występowania widocznych rys czy pęknięć, stwierdzono niewielkie
uszkodzenia zewnętrznych płaszczyzn.
4.2. Trzon komina.
Trzon komina jest jednopowłokowy, bez izolacji termicznej i składa się z 3
segmentów, o długości około 8,0, 7,0 i 6,0 m, wykonanych ze stali St3SX o
grubości 8 mm fot. 1, 3.
Poszczególne elementy trzonu połączone są ze sobą za pomocą śrub w tzw.
połączeniu kołnierzowym.
4.3. Segmenty komina.
Segment dolny komina o długości ~ 8,0 m u góry zakończony jest kołnierzem
stalowym do połączeń śrubowych, dołem przyspawany jest do płyty podstawy.
Kołnierz stalowy i płyta podstawy do połączenia z fundamentem, wzmocnione
są pionowymi żebrami przyspawanymi do płaszcza segmentu i odpowiednio
do kołnierza i płyty podstawy.
Segment dolny, na wysokości około 6,0 m posiada otwór wykorzystywany u
poprzedniego użytkownika, do podłączenia czopucha.
W ramach przystosowania do aktualnych warunków odcięto żebra
wzmacniające otwór i zaspawano go wyprofilowanym elementem z blachy.
Segmenty pośredni i górny o długości ~ 7,0 i 6,0 m zakończone są
przyspawanymi kołnierzami do połączeń śrubowych.
Stan techniczny segmentów komina ocenia się jako niżej średni – dla segmentu
dolnego i średni dla pozostałych, stwierdzono widoczne skorodowanie
zewnętrznej płaszczyzny oraz strefy połączeń. Niezależnie od powyższego
niewłaściwie zabezpieczono spoiny przyspawanego elementu w miejscu
otworu dla podłączenia czopucha, co spowodowało częściowe ich zniszczenie
przez korozję.
str. 3
4.4. Podstawa komina.
Podstawa składa się z płyty poziomej, zakotwionej w fundamencie i
usztywniających ją żeber pionowych fot. 2. Płyta jest pirścieniem
posiadającym w środku otwór dla połączenia tronu komina z czopuchem.
Płaszcz trzonu komina połączony jest z płytą metodą spawanai spoiną ciągłą.
Śruby kotwiące rozmieszczone są wzdłuż boków ośmiokątnej płyty i
zakotwione w żelbetowym fundamencie.
Stan techniczny płyty ocenia się jako niżej średni, stwierdzono zniszczenie
przez korozję zewnętrznej płaszczyzny płyty, śrub i nakrętek fot. 2.
4.5. Połączenie kołnierzowe.
Segmenty trzonu komina połączone są na śruby w tzw. połączeniu
kołnierzowym. Stalowy kołnierz przyspawany jest do płaszcza segmentu
komina spoiną ciągłą. Kołnierz wzmocniony jest pionowymi żebrami
stalowymi przyspawanymi do kołnierza i do płaszcza trzonu komina.
Stan techniczny połączeń kołnierzowych ocenia się jako niżej średni,
stwierdzono powierzchniowe zniszczenia elementów i śrub.
4.6. Poziome zamocowanie komina.
W poziomie stropu nad I piętrem wykonano poziome zakotwienie komina w
wieńcu ściany zewnętrznej.
Zakotwienie wykonano w postaci opaski wokół płaszcza trzonu komina
zakotwionej w wieńcu ściany szczytowej. Elementy zakotwienia wykonano z
profili stalowych – płaskownika i kątownika, połączonych metodą spawania
fot. 2, i 3.
Stan techniczny elementów zakotwienia poziomego ocenia się jako
zadawalający, nie stwierdzono występowania widocznych pęknięć, czy
uszkodzeń.
5. Wyposażenie komina.
5.1. Drabina włazowa.
Komin wyposażony jest w drabinę włazową o konstrukcji stalowej fot 1, 2, i 3.
Drabina składa się z segmentów z uchwytami przyspawanymi do zewnętrznej
powierzchni trzonu komina. Szczeble o średnicy 20 mm rozstawione są co
około 30 cm. Drabina jest zaopatrzona w poziome pałąki ochronne, połączone
str. 4
wzdłuż drabiny trzema płaskownikami pionowymi. Elementy drabiny
połączono metodą spawania.
Stan techniczny elementów drabiny ocenia się jako zadawalający, nie
stwierdzono występowania widocznych uszkodzeń.
6. Wpływy korozyjne.
Korozja blach stalowych trzonu komina jest częstą przyczyną uszkodzeń lub
ograniczonej trwałości kominów stalowych, zwłaszcza jednopowłokowych.
Korozja stali trzonów kominowych zależy głównie od składu chemicznego
gazów odprowadzanych kominem, ich temperatury i wilgotności oraz od
konstrukcji komina i sposobu jego wykonania i użytkowania.
Na podstawie badań przeprowadzonych przez Instytut Techniki Budowlanej
stwierdzono, że średni ubytek korozyjny na grubości blach trzonu komina
wynosi 0,26 mm/rok, oraz 0,37 mm/rok dla segmentów górnych i przy
połączeniach, dla kominów o wysokości H ≤ 30,0 m. ( Runkiewicz L., Midak
J.: Ocena ubytków korozyjnych i zagrożeń eksploatacyjnych istniejących
kominów stalowych. „Inżynieria i Budownictwo”, nr 12/1997).
Uwzględniając okres eksploatacji komina – 5 + 3 = 8 lat, wielkość ubytków
korozyjnych grubości blachy wynosi 8 x 0,26 = 2,08 mm.
Grubość blach segmentu po uwzględnieniu ubytków wynosi:
8,0-2,08 = 5,92 mm < 6,0 mm – wymagana minimalna grubość blach trzonu
komina.
7. Ocena stanu komina.
Na podstawie wykonanych oględzin oraz przeprowadzonych makroskopowych
badań nie stwierdzono widocznych, istotnych uszkodzeń płaszcza komina,
należy jednak zaznaczyć, że komin prawdopodobnie był malowany po
montażu w aktualnej lokalizacji.
Z oględzin powłoki malarskiej wynika, że malowanie było wykonane niedbale
albo nieodpowiednimi farbami lub na nie przygotowanym podłożu.
Stwierdzono występowanie niewielkich ognisk korozji, głównie w okolicach
połączeń segmentów, posadowienia trzonu na płycie, oraz wzdłuż spoin
dawnego otworu dla podłączenia czopucha fot. 2 i 3.
8. Wnioski końcowe.
Jak wynika z powyższego stan techniczny elementów omawianego komina jest
zróżnicowany.
Z załączonych wyliczeń wynika, że ubytki korozyjne grubości płaszcza trzonu
po okresie eksploatacji wskazują na zmniejszenie się grubości blachy
str. 5
elementów do wartości minimalnych dla danej wysokości komina (5,92 mm <
6,00 mm).
W przyjętej analizie nie uwzględniono ubytków korozyjnych grubości płaszcza
trzonu z okresu wyłączenia z eksploatacji. Brak jest informacji o warunkach
przechowywania elementów komina przez okres 15 lat, uniemożliwia
oszacowanie ewentualnych ubytków korozyjnych.
Pozostawienie niezabezpieczonych (średnica trzonu - 600 mm praktycznie
uniemożliwia wykonanie wewnętrznej powłoki antykorozyjnej) elementów
przez okres 15 lat, wywołuje skutki w postaci powierzchniowej korozji
elementów.
Uwzględniając powyższe wydaje się uzasadnione wykonanie demontażu i
pobudowanie nowego komina w ramach remontu kotłowni i wymiany pieca i
innych urządzeń.
OPRACOWAŁ:
Mgr inż.. Aleksander Bońkowski
Nr upr 560/Wa/73
str. 6
str. 7
str. 8
WYTYCZNE ROBÓT ROZBIÓRKOWYCH
Spis zawartości:
1. Cel opracowania
2. Lokalizacja budynku kotłowni i komina oraz uzbrojenie terenu
3. Założenia technologiczne rozbiórki.
3.1. Uwarunkowania rozbiórki sąsiedztwem budynków i sieci NN
3.2. Zagospodarowanie placu budowy
3.3. Sprzęt do robót demontażowych
3.4. Demontaż trzonu komina
3.5. Prace przygotowawcze przed demontażem
3.6. Kolejność demontażu
3.7. Roboty uzupełniające i porządkowe
3.8. Uwagi końcowe
4. Informacja do planu BIOZ
4.1. Elementy zagospodarowania działki stwarzające zagrożenie
4.2. Przewidywane zagrożenia podczas robot demontażowych
4.3. Informacja o wydzieleniu i oznakowaniu miejsc prowadzenia prac demontażowych
4.4. Instruktaż pracowników
4.5. Środki techniczne i organizacyjne mające na celu zapobieżeniu niebezpieczeństwa
w strefie zagrożenia
str. 9
1. Cel opracowania
Celem opracowania są wytyczne demontażu komina stalowego
usytuowanego w parterowym budynku kotłowni w miejscowości MilewoSzwejki.
Komin o wysokości 21,0 m umieszczony jest na cokole o wysokości ok.
4,50 m, wystającym 50,0 cm ponad dach kotłowni. Komin zamocowany jest
do ściany budynku mieszkalnego na wysokości stropu nad I piętrem.
2. Lokalizacja budynku kotłowni i komina oraz uzbrojenie terenu
Budynek mieszkalny wraz z dobudowaną od południowego szczytu kotłownią
zlokalizowany jest w miejscowości Milewo – Szwejki, na działce gminnej 86/31
obręb Milewo – Szwejki.
Lokalizację budynków i komina pokazano na załączonej mapie. Budynek
mieszkalny jest trzykondygnacyjny, przykryty stropodachem dwuspadowym.
Przeznaczony do demontażu komin usytuowany jest przy szczytowej ścianie
budynku w odległości ok. 60 cm od lica płaszczyzny zewnętrznej ściany i ok.
2,0 m od jej narożnika, posadowiony jest na stalowej podstawie i cokole
wystającym ponad dach kotłowni.
Na działce 86/32 i przyległych usytuowane są ponadto parterowe budynki
gospodarcze i garażowe. Najbliżej usytuowany budynek garażowy posadowiony
jest około 7,3 m od budynku kotłowni.
W rejonie komina przeznaczonego do demontażu występuje następujące
uzbrojenie:
- przyłącze wodociągowe
- przyłącze kanalizacyjne
- instalacja elektryczna NN
Najmniejsza odległość słupa instalacji NN od budynku kotłowni wynosi 8,0 m.
Przyłącze energetyczne kotłowni doprowadzone jest do stojaka zamocowanego w
ścianie kotłowni, przewody przebiegają ok. 3,0 m nad dachem kotłowni.
2. Opis komina.
Komin przeznaczony do demontażu jest stalowy, cylindryczny o średnicy 600
mm i grubości ścianki ok. 8 mm. Komin usytuowany jest, u swej podstawy, na
cokole wystającym ponad dach kotłowni – fot. 2.Wysokość budynku wraz z
podstawą komina wystającą ponad dach wynosi
4,50 m
Wysokość komina stalowego /ponad podstawą komina / wynosi
21,00 m
Całkowita wysokość komina z podstawą wynosi
25,50 m
str. 10
Trzon komina zestawiony jest z trzech segmentów, o zróżnicowanych
wysokościach: 8,00, 7,00 i 6,00 m. Segmenty połączone są ze sobą za
pośrednictwem śrub osadzonych w ożebrowanych kołnierzach fot. 2, 3.
Segment dolny komina zamocowany jest na cokole na wysokości 4,50m nad
poziomem terenu do stalowej podstawy z żebrami usztywniającymi fot. 2.
Trzon komina jest podparty w poziomie stropu nad I piętrem ok. 8,0 m nad
terenem do konstrukcji budynku. Trzon komina wyposażony jest w drabinę
włazową z obręczami na całej wysokości.
3. Założenia technologiczne rozbiórki
3.1.
Uwarunkowanie rozbiórki sąsiedztwem budynków i sieci NN.
Komin przeznaczony do demontażu umieszczony jest w parterowym budynku
kotłowni przylegającej do szczytu budynku mieszkalnego, oraz odległym o 14,0
m od najbliższego budynku gospodarczego. Zachodzi konieczność
zabezpieczenia części budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego.
Uwaga: Wzdłuż budynku kotłowni w odległości około 7 m przebiega linia NN.
Budynek kotłowni zasilany jest ze stojaka zamocowanego do ściany kotłowni,
liną biegnącą 3 m ponad dachem.
Na czas demontażu należy zdemontować obydwa fragmenty linii.
3.2.
Zagospodarowanie placu budowy.
Plac budowy zlokalizowano na działce 86/32 i 86/33. Tren na którym
zlokalizowany jest komin nie jest terenem o dużym natężeniu ruchu, na
przyległym terenie znajdują się budynki gospodarcze i garaże nie zachodzi
konieczność zajęcia pasa ruchu. Dojazd od drogi gminnej.
Przewiduje się wydzielenie placu budowy, a teren zasięgu pracy dźwigu należy
oznakować taśmami biało – czerwonymi.
Plac budowy należy oznakować również znakami informacyjnymi i
ostrzegawczymi.
3.3.
Sprzęt do robót demontażowych.
Prace demontażowe prowadzić za pomocą sprzętu mechanicznego i ręcznego:
-dźwig samojezdny o wysokości podnoszenia do 28,0 m
-podnośnik koszowy o udźwigu 200 kg /2 osoby pracujące +sprzęt/
-samochód ciężarowy średni do transportu elementów
-rusztowania rurowe modułowe
-ręczny sprzęt do prac demontażowych: kilofy, młoty ręczne i udarowe, kliny,
łomy,świdry poły ręczne
-spawarka.
str. 11
3.4.
Demontaż trzonu komina
Demontaż trzonu komina przewiduje się przy użyciu dźwigu samojezdnego i
podnośnika koszowego.
Demontaż będzie odbywał się etapami. Trzon komina zostanie podzielony na 3
segmenty : PK1 ciężar 950 kg
wys. podnoszenia 28,0m
PK2 -„1050 -„-„-„22,0 m
PK3 -„1650 -„-„-„15,0 m
Należy zachować szczególną ostrożność w trakcie podnoszenia i przemieszczania
elementów trzonu ze względu na bliską odległość budynków i tren zamieszkały.
Dźwig powinien posiadać odpowiednio długi wysięgnik zapewniający demontaż
elementów z wysokości 28,0m i odpowiedni udźwig do przemieszczania z
wysokości na teren składowy.
Do przemieszczenia elementów konstrukcji na placu budowy oraz ich ładowania
na środki transportu przewidziano wykorzystanie lekkiego dźwigu
samochodowego.
3.5.
Prace przygotowawcze przed demontażem elementów konstrukcji.
Prace przygotowawcze przed przyjazdem żurawia samojezdnego mają na celu
znaczne skrócenie samej operacji demontażu oraz sprawne jej przeprowadzenie.
Ze względu na trudne warunki lokalizacyjne ( teren zamieszkały ), operacja
demontażu powinna być wykonana w możliwie krótkim czasie a zdemontowane
elementy powinny być transportowane możliwie bezpośrednio z placu rozbiórki
na wcześniej przygotowane składowisko.
Zakres prac przygotowawczych przed operacją demontażu obejmuje:
- wstępne przygotowanie łączników węzłów do demontażu tj. udrożnienie
połączeń gwintowanych przez rozkręcenie nakrętek, przesmarowanie gwintów
oraz ponowne ich skręcenie.
Uwaga: śruby należy rozkręcać pojedynczo i ponownie je skręcać
W czterech otworach po śrubach należy zainstalować 4 szt. bolców długości 50
cm z pręta ϕ20 mm rozmieszczonych równomiernie na obwodzie. Pręty te będą
stanowić rolę prowadnic ślizgowych stabilizujących w pionie podnoszony
element.
W przypadku trudności z odkręceniem nakrętek śrub kotwowych
należy przewidzieć ich odcięcie w trakcie demontażu lecz bezwzględnie w chwili
gdy element będzie bezpiecznie podczepiony do haka żurawia.
3.6.
Kolejność demontażu.
A. Prace należy rozpocząć od demontażu górnego segmentu o długości 6,00 m.
Z podnośnika koszowego do górnej części trzonu zaczepić hak dźwigu.
str. 12
Na poziomie łączenia segmentów PK1 i PK2 rozciąć płaskowniki osłonowe i
drabinkę. Pojedynczo odkręcić nakrętki śrub w połączeniu segmentów. W trakcie
odkręcania śrub, zainstalować równomiernie po obwodzie 4 szt. Bolców długości
50 cm średnicy 20 mm – jako bolców ślizgowych, stabilizujących w pionie
podnoszony element. W przypadku trudności z odkręceniem nakrętek, odciąć
śruby łączące – można to wykonać po bezwzględnym podwieszeniu segmentu do
haka żurawia. Segment PK1 ułożyć na placu składowym, z przeznaczeniem do
dalszego pocięcia.
B. Przystąpić do demontażu segmentu PK2. Podwiesić górną część trzonu do
haka dżwigu. Dalszy ciąg postępowania jak w poz. A.
C. Przystąpić do demontażu segmentu PK3, podczepić segment w górnej części
do haka dźwigu. Odciąć poziome wsporniki w poziomie stropu nad I piętrem
zakotwienia trzonu w konstrukcji budynku.
Odciąć z poziomu dachu nad kotłownią trzon od podstawy komina. Segment PK3
przenieść i ułożyć na placu składowym.
Poszczególne segmenty komina na placu składowym podzielić na mniejsze z
przeznaczeniem do złomowania.
3.7.
Roboty uzupełniające i porządkowe.
Po zakończeniu robót demontażowych należy uporządkować teren placu budowy,
oraz wykonać roboty uzupełniające i naprawcze powstałe w trakcie demontaży
komina.
3.8.
-
-
Uwagi końcowe.
Roboty związane z demontażem komina powinny być prowadzone pod
ścisłym nadzorem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia.
Przed przystąpieniem do prac sprawdzić, czy w budynku kotłowni nie
przebywają osoby. Teren zabezpieczyć przed dostępem osób postronnych.
Sprawdzić stan techniczny dachu nad kotłownią, wykonać ewentualne
zabezpieczenia. Zabezpieczyć dostęp do pomieszczeń znajdujących się
bezpośrednio pod rozbieranym kominem.
Miejsce ustawienia rusztowań powinien każdorazowo wskazać majster lub
kierownik budowy.
Przed przystąpieniem do pracy przy użyciu dźwigu i podnośnika koszowego,
wykonawca musi opracować szczegółowe warunki bezpieczeństwa i umieścić
je w planie BIOZ.
str. 13
4. Informacja do planu BIOZ.
4.1 . Elementy zagospodarowania działki stwarzające zagrożenie
bezpieczeństwa.
-
terem zamieszkały – konieczność oznaczenia stref zagrożeń, powiadomienie
mieszkańców
- dojazdy wewnątrzosiedlowe – konieczność blokady przejazdu w okresie prac
demontażowych.
- Napowietrzne linie energetyczne – konieczność wyłączenia na czas
prowadzenia prac.
4 .2. Przewidywane zagrożenia podczas robót demontażowych.
Prace na wysokości
- upadek pracownika z wysokości
- spadające przedmioty oraz elementy konstrukcji
Prace przy udziale dźwigu montażowego
- przepchnięcie lub przygniecenie pracownika elementem
- urwanie się elementu z zawiesia
- brak prawidłowej informacji między operatorem a pracownikami demontażu.
Zagrożenie powstałe w trakcie prac
- zagrożenia atmosferyczne
- porażenie prądem w czasie obsługi elektronarzędzi
- zagrożenie związane z używaniem narzędzi i elektronarzędzi
- poparzenie oraz naświetlenie oczu przy pracach spawalniczych
- zagrożenie ze strony środków transportu, niewłaściwego zabezpieczenia i
oznakowania placu budowy.
4.3. Informacja o wydzieleniu i oznakowaniu miejsc prowadzenia prac
demontażowych
Teren prowadzonych prac demontażowych zostanie wydzielony balustradami
oraz taśmą ochronną informującą o braku dostępu do strefy zagrożenia.
Pomieszczenia istniejących budynków użytkowych oraz teren okalający obiekt w
promieniu min 30 m zostanie opuszczony przez osoby nieuprawnione i
pracowników i zabezpieczony balustradami i taśmą ochronną z wyraźnymi
tablicami ostrzegawczymi.
W trakcie prac żurawia samochodowego miejsca zagrożenia będą nadzorowane
bezpośrednio przez kierownika robót rozbiórkowych.
str. 14
4.4. Instruktaż pracowników.
Wszyscy pracownicy przystępujący do prac remontowych odbędą instruktaż BHP
przed podjęciem realizacji zadania, a także przy każdej zmianie stanowiska pracy
potwierdzając odbycie szkolenia własnoręcznym podpisem.
4.5. Środki techniczne i organizacyjne mające na celu zapobieżenie
niebezpieczeństwu w strefach zagrożenia.
Roboty demontażowe komina stalowego mogą być wykonywane na podstawie
wytycznych montażu oraz planu BIOZ przez pracowników zapoznanych z
instrukcją organizacji i demontażu oraz rodzajem używanych maszyn i innych
urządzeń technicznych.
Opracował:
Mgr inż. Aleksander Bonkowski
Nr. upr. 560/Wa/73
str. 15