Silensor-sl • Instrukcja wykonania
Transkrypt
Silensor-sl • Instrukcja wykonania
Silensor-sl • Instrukcja wykonania Materiały Do wykonania szyny: • Zestaw Silensor-sl (59 60 10, folie Ø 120 mm, DE) lub osobne komponenty. • Folia Erkodur o grubości 2,0 lub 3,0 mm, twarda, niezbędna do wykonania szyny dolnej w przypadku słabej retencji. • Folia Erkoloc-pro/blu o grubości 3,0 mm, miękka/twarda, dwuwarstwowa, zapewniająca wysoki komfort użytkowania, może być stosowana zarówno w szczęce, jak i żuchwie wyłącznie przy odpowiedniej retencji. • Jeżeli to możliwe zgryz konstrukcyjny z szablonem protruzyjnym sl. Do przygotowania modelu: • Erkogum fioletowy (110 847) do blokowania podcieni, wosk liliowy o wysokiej temperaturze topnienia (725 055) do wypełniania pęcherzy w modelu gipsowym • Erkoskin (625 050) do odciążenia rąbka dziąsłowego. Do opracowania: Zestaw do opracowania Quick 2 (110 877) zawierający: frez otworowy do wstępnego wycinania, wiertło spiralne HSS do wycinania pożądanego kształtu, frez z węglika spiekanego do ostatecznego szlifowania, tarcze Lisko-S i Liskoid do wstępnego polerowania, zestaw polerski (110 878) do polerowania twardych folii. Bohrhülse • drilling shell • douille à percer casquillo portabrocas • boccola di foratura Verbinder • connector • attache • conector • congiuntore 21 mm 22 Modellierpad modelling pad lamelles de modellage basette di modellazione zócalos de modelado 23 24 Platzhalterstift spacer holding pin support d‘espaceur pasador de espacio perno mantenitore di spazio 25 26 a a b b a a b b sl-Protrusionslehre sl-protrusion gauge sl-gabarit de protrusion sl-calibre de protrusión Messschablone measuring template gabarit de mesure Platzhalter • spacer • espaceur espaciador • mantenitore di spazio plantilla de medición sagoma di misura Anker • anchor • ancre ancla • ancoraggio sl-calibro di protrusione Istotne wskazówki • Najbardziej brzemiennym w skutki efektem ubocznym wszystkich szyn protruzyjnych w żuchwie, czyli również szyn Silensor-sl, są przemieszczenia zębów. • Dlatego też należy konieczne objąć szyną wszystkie zęby. Zaleca się zachowanie duplikatu modelu sytuacji wyjściowej, aby w razie potrzeby móc przeciwdziałać ewentualnym przemieszczeniom zębów przy pomocy prostych szyn korygujących. • Jeżeli dysponujemy zgryzem konstrukcyjnym z szablonem protruzyjnym sl, modele należy zamontować na jego podstawie. Jeżeli nie posiadamy takiej rejestracji, modele należy zamontować w pozycji maksymalnego zaguzkowania. • Silensor-sl można wykonać w zwarciu nawykowym lub – ta opcja wybierana jest najczęściej – przy żuchwie w pozycji protruzyjnej. Pomocny przy podejmowaniu tej decyzji jest wynik ankiety Silensor-sl. • Można użyć szablonów pomiarowych o długości 23 lub 25 mm. Bardziej korzystne są szablony o długości 25 mm, ponieważ pozwalają na zastosowanie dłuższych łączników, zapewniających lepszy komfort użytkowania. 25 mm 23 mm • Tylko w przypadku bardzo małych szczęk tulejkę do nawierceń należy umieścić w szablonie 23 mm i dokonać pomiaru. • Jeżeli dysponujemy zgryzem konstrukcyjnym z szablonem protruzyjnym sl, pomiar należy przeprowadzić przy użyciu szablonu 25 mm oraz zastosować łączniki o długości 25 mm. Jeżeli pacjent pomimo rejestracji zwarcia nie toleruje takiego wysunięcia, można użyć łączników 26 mm. Bez zgryzu konstrukcyjnego należy dokonać pomiaru w zgryzie nawykowym przy użyciu szablonu 25 mm, a następnie zastosować łączniki 24 mm (przy dokonaniu pomiaru szablonem 23 mm wymiar zmniejsza się zawsze o 2 mm). • Gotowa szyna Silensor-sl powinna posiadać wybalansowane punkty zwarciowe. Jeżeli nie uda się ich uzyskać poprzez doszlifowanie, należy odbudować szynę materiałem Resilit-S (817 501) (817 503) • Łączniki można w prosty sposób wymieniać, np. jeżeli uzyskanie wystarczającej skuteczności wymaga większej protruzji. Przygotowanie modelu 1. 2. Erkogum fioletowy Wosk liliowy Erkoskin 3. 5. 4. • W przypadku bardzo retencyjnego ustawienia zębów zaleca się wyznaczenie równika protetycznego (1.). • Za wyjątkiem punktów stabilizujących szyna przy znacznych podcieniach powinna sięgać do równika, a w pozostałych przypadkach 1-2 mm poniżej niego. • W przypadku zastosowania folii Erkodur (twardej) w szczęce należy odciążyć cztery zęby przednie górne przy pomocy materiału Erkoskin (2.). • Podcienie, braki i szpary międzyzębowe należy zablokować materiałem Erkogum, a pęcherze na modelu gipsowym woskiem o wysokiej temperaturze topnienia. • Rąbek dziąsłowy w miejscu kontaktu z szyną należy odciążyć materiałem Erkoskin (3.). • Jeżeli punkt pomiarowy znajduje się w obszarze braku łącznikowego, należy go najpierw wypełnić gipsem (4.). • W przypadku braku wolnoskrzydłowego należy nałożyć na wyrostek wał z gipsu (5.). Wykonanie Jeżeli dysponujemy zgryzem konstrukcyjnym z szablonem protruzyjnym sl, wówczas długości pomiarowe (25 lub 23 mm) i długości łączników są takie same. Szablon protruzyjny sl kompensuje również rotację łączników podczas otwierania, wynikającą z grubości folii. W ten sposób unikamy w dużej mierze niezgodności w rejestracji. Jeżeli nie dysponujemy zgryzem konstrukcyjnym, wówczas pomiaru modeli należy dokonać w pełnym zaguzkowaniu, położenie doprzednie otrzymujemy na podstawie różnych długości pomiarowych (25 lub 23 mm) i długości łączników (24 lub 22 mm) plus rotacja podczas otwierania (najczęściej + 2 mm). Sposób postępowania w zgryzie konstrukcyjnym 1. Oznaczyć najpierw zewnętrzną powierzchnię czterech utrzymywaczy przestrzeni przy pomocy pisaka do tablic lub pisaka permanentnego. Jeżeli to konieczne, czynność powtórzyć. 3. Używając gumki zamontować modele w artykulatorze w zgryzie konstrukcyjnym zgodnie z odpowiednio przyciętym kęskiem zdjętym z szablonu protruzyjnego sl. 25 2. Odciąć tulejkę do nawierceń i umieścić w szablonach pomiarowych. Można użyć szablonów pomiarowych o długości 23 lub 25 mm, więcej informacji patrz punkt „Istotne wskazówki”. Tulejki do nawierceń i szablony pomiarowe umieścić maksymalnie blisko płaszczyzny zwarciowej. Punktem wyjścia jest kieł górny lub okolica kła. Szablony pomiarowe z tulejkami do nawierceń umieścić w taki sposób, aby nawiercenie można było wykonać równolegle. 4. Szablony pomiarowe ustabilizować przy pomocy materiału Erkogum w kolorze fioletowym zgodnie z oznaczeniami. Dolny punkt połączenia wynika z przeprowadzonego pomiaru (patrz punkt „Istotne wskazówki”). 5. Odciąć utrzymywacze przestrzeni. Przy użyciu wiertła 1,4 mm (10 000 o./min.!) nawiercić otwór w modelu w okolicy kła przez tulejkę do nawierceń (głębokość otworu min. 3 mm). 6. Przed wykonaniem otworu w żuchwie należy umieścić w obszarze kła sztyft utrzymujący przestrzeń przez tulejkę do nawierceń. W taki sam sposób wykonać otwór w żuchwie. 7. Usunąć sztyft utrzymujący przestrzeń, szablony pomiarowe i Erkogum. Teraz można rozdzielić modele. Następie umieścić w otworach wszystkie 4 sztyfty utrzymujące przestrzeń. Wskazówka dot. nawiercania: jeżeli doszło do przewiercenia na wylot, sztyft można ustabilizować materiałem Erkogum. Odpryśnięte fragmenty gipsu i sztyft przykleić klejem szybkowiążącym. 8. Wcisnąć niewielką ilość Erkogum w kolorze fioletowym dookoła sztyftów. Odciąć płytki do modelowania i utrzymywacze przestrzeni nie pozostawiając nadmiarów. Wąska strona płytki do modelowania jest skierowana w stronę powierzchni żującej 9. Płytkę do modelowania z napą (żółta strzałka) nasunąć w kierunku zewnętrznym na sztyft utrzymujący przestrzeń (w sposób pokazany na rycinie) i maksymalnie blisko docisnąć. Zwrócić uwagę na równoległość płytek do modelowania. 10. Nadmiar Erkogum usunąć przy pomocy noża. Podcienie między płytką do modelowania a modelem należy zablokować. 11. Wsunąć utrzymywacz przestrzeni, tak by zakleszczył się w płytce modelującej (patrz miejsce oznaczone kółkiem). 12. Skrócić sztyfty utrzymujące przestrzeń. Następnie zamontować modele w urządzeniu Occluform w zgryzie konstrukcyjnym (patrz także Instrukcja obsługi urządzenia Occluform/-3) (Erkoform-3d/3/ RVE). Przynajmniej 6 mm obszar poniżej utrzymywacza przestrzeni powinien pozostać odsłonięty (nie przykryty granulatem). 13. Usunąć kęsek zgryzu konstrukcyjnego i zachować. Obniżyć wysokość zwarcia na sztyfcie pozostawiając około 2 mm szczelinę między zębami przednimi. Zdjąć folię izolacyjną z folii Erkolen (1,0 mm)… 14. … i zachować. Occluform jest otwarty, można rozpocząć tłoczenie umieszczając niezwłocznie folię Erkolen na modelu i zamykając Occluform. ca. 2 mm 15. Płaszczyzna zwarcia jest płaska i zapobiega późniejszej rotacji podczas otwierania, wynikającej z grubości folii (folia Erkolen może być używana wielokrotnie). 16. Wyjąć modele z urządzenia i przed zdjęciem z modelu wstępnie obciąć folię (frez otworowy > 20 000 o/min.). Ostrożnie przewiercić folię dokładnie do barwnego oznaczenia utrzymywacza przestrzeni… 17. … (frez z węglika spiekanego > 20 000 o/min.). Zwrócić uwagę na płaskie powierzchnie szlifowania. Teraz można unieść szynę z modelu. 18. Sztyft podpierający urządzenia Occluform umieścić ponownie zgodnie z szerokim oznaczeniem. Przykręcić śrubę stawową na dole (patrz strzałka), przestrzegać wytycznych z instrukcji obsługi urządzenia Occluform 19. Zamontować modele w urządzeniu Occluform, model żuchwy znajduje się teraz w pojemniku na modele. Otworzyć Occluform i usunąć kęsek. 20. Na modelu szczęki umieścić opracowaną wstępnie szynę szczęki. Przynajmniej 6 mm obszar poniżej utrzymywacza przestrzeni powinien pozostać odsłonięty (nie przykryty granulatem). 21. Otworzyć Occluform i nałożyć folię izolacyjną z folii Erkolen stroną klejącą na powierzchnię żującą szyny (w razie potrzeby dociąć folię izolacyjną). 26 22. Przeprowadzić drugie tłoczenie. Po uformowaniu folii zamknąć Occluform. Occluform pozostawić w pozycji zamkniętej aż do …. 23. …wystygnięcia materiału. Warunki zwarciowe odpowiadają teraz rejestracji przeprowadzonej na podstawie szablonu protruzyjnego sl. … ciąg dalszy patrz punkt Wykończenie Sposób postępowania bez zgryzu konstrukcyjnego 2. Odciąć tulejkę do nawierceń i umieścić w szablonach pomiarowych. Można użyć szablonów pomiarowych o długości 23 lub 25 mm, więcej informacji patrz punkt „Istotne wskazówki”. 1. Oznaczyć najpierw zewnętrzną powierzchnię czterech utrzymywaczy przestrzeni przy pomocy pisaka do tablic lub pisaka permanentnego. Jeżeli to konieczne, czynność powtórzyć. 3. Modele połączyć za pomocą gumki i zamontować w pozycji pełnego zaguzkowania. Szablony pomiarowe z tulejkami do nawierceń umieścić w taki sposób, aby nawiercenie można było wykonać równolegle. 4. Szablony pomiarowe ustabilizować przy pomocy materiału Erkogum w kolorze fioletowym zgodnie z oznaczeniami. Dolny punkt połączenia wynika z przeprowadzonego pomiaru (patrz punkt „Istotne wskazówki”). 5. Odciąć utrzymywacze przestrzeni. Przy użyciu wiertła 1,4 mm (10 000 o./min.!) nawiercić otwór w modelu w okolicy kła przez tulejkę do nawierceń (głębokość otworu min. 3 mm). 6. Przed wykonaniem otworu w żuchwie należy umieścić w obszarze kła sztyft utrzymujący przestrzeń przez tulejkę do nawierceń. W taki sam sposób wykonać otwór w żuchwie. 7. Usunąć sztyft utrzymujący przestrzeń, szablony pomiarowe i Erkogum. Teraz można rozdzielić modele. Następie umieścić w otworach wszystkie 4 sztyfty utrzymujące przestrzeń. Wskazówka dot. nawiercania: jeżeli doszło do przewiercenia na wylot, sztyft można ustabilizować materiałem Erkogum. Odpryśnięte fragmenty gipsu i sztyft przykleić klejem szybkowiążącym. 8. Wcisnąć niewielką ilość Erkogum w kolorze fioletowym dookoła sztyftów. Odciąć płytki do modelowania i utrzymywacze przestrzeni nie pozostawiając nadmiarów. Wąska strona płytki do modelowania jest skierowana w stronę powierzchni żującej 9. Płytkę do modelowania z napą (żółta strzałka) nasunąć w kierunku zewnętrznym na sztyft utrzymujący przestrzeń (w sposób pokazany na rycinie) i maksymalnie blisko docisnąć. Zwrócić uwagę na równoległość płytek do modelowania. 10. Nadmiar Erkogum usunąć przy pomocy noża. Podcienie między płytką do modelowania a modelem należy zablokować. 11. Wsunąć utrzymywacz przestrzeni, tak by zakleszczył się w płytce modelującej (patrz miejsce oznaczone kółkiem). 12. Skrócić sztyfty utrzymujące przestrzeń. Modele zanurzyć w granulacie. Przynajmniej 6 mm obszar poniżej utrzymywacza przestrzeni powinien pozostać odsłonięty (nie przykryty granulatem). 13. Natychmiast po wykonaniu szyn nałożyć folię Erkolen grubości 1 mm bez folii izolującej i docisnąć wzdłuż łuku zębowego, zwłaszcza w odcinku przednim (nie przyciskać zbyt długo w jednym miejscu, folia jest gorąca!) Wykonać szyny dla obu modeli. 14. Postępowanie takie pozwala w znacznym stopniu uniknąć kontaktów przedwczesnych, a powstała płaszczyzna zwarcia jest płaska. 27 Tulejki do nawierceń i szablony pomiarowe umieścić maksymalnie blisko płaszczyzny zwarciowej. Punktem wyjścia jest kieł górny lub okolica kła. 15. Przed zdjęciem przyciąć wstępnie folię (frez otworowy > 20 000 o./min). 16. Ostrożnie zeszlifować folię dokładnie do barwnego oznaczenia utrzymywacza przestrzeni (frez z węglika spiekanego > 20 000 o/min.). 17. Zwrócić uwagę na płaskie powierzchni szlifowania. Teraz można zdjąć szynę z modelu. Wykończenie 2. …zeszlifować frezem z węglika spiekanego (> 20 000 o/min). Krawędzie i miejsca szlifowane wygładzić tarczą Lisko-S, a wąskie i międzyzębowe przestrzenie Liskoid (oba 10 000 o/min). … ciąg dalszy patrz punkt Wykończenie 1. Wyciąć folię w ostatecznym kształcie przy pomocy wiertła spiralnego HSS (> 20 000 o/ min, bez wywierania nacisku), pozostawiając wystarczającą ilość materiału (min. 2 mm) wokół punktów mocujących. Krawędzie… 3. Erkodur wypolerować środkiem do tworzyw sztucznych (zestaw polerski, 110 878). Erkoloc-pro można wypolerować palnikiem na gorące powietrze (177 540), w takim przypadku należy pracować wyłącznie na modelu, aby nie podgrzać otworów do kotwiczenia (niebezpieczeństwo odkształcenia). 4. Wcisnąć utrzymywacze przestrzeni do środka (np. przy pomocy trzonka trzymadełka do tarcz Lisko-S), w razie potrzeby docisnąć mocniej. 5. Zdjąć folię izolacyjną/kompensującą skurcz. 6. Odciąć zakotwiczenia w sposób przedstawiony na rycinie. Chwycić zakotwiczenie za krawędź… 7. … umieścić w miejscu utrzymywacza w szynie. 8. Mocno docisnąć. W razie potrzeby można użyć w tym celu odpowiednich kleszczy. Dobór długości łącznika: Łączniki można wymieniać (np. jeżeli uzyskanie zamierzonego efektu wymaga zastosowania większej protruzji). Im krótsze łączniki w stosunku do pomiaru, tym większe doprzednie wysunięcie żuchwy. 21 25 23 Bez zgryzu konstrukcyjnego: Pomiar, 23 / 25 mm 22 Łącznik, 22 / 24 mm 23 Ze zgryzem konstrukcyjnym: pomiar, 23 / 25 mm 24 łącznik, 23 / 25 mm 25 *26 Tę stronę łącznika zawiesić w obszarze kła szczęki. *Jeżeli pacjent pomimo rejestracji zwarcia nie akceptuje doprzedniego wysunięcia, należy zastosować łącznik 26 mm. 9. Zlikwidować ostre krawędzie! 10. Łącznik zahaczyć w podłużnej szczelinie i przeciągnąć do pozycji końcowej. Zwrócić uwagę na stronę łącznika od kła szczęki. Wymagany układ łącznika (strona lewa i prawa). 11. Łącznik zahaczyć w drugiej szynie. Sprawdzić prawidłowe umiejscowienie łącznika. Przy ruchach doprzednich łącznik powinien (jak pokazano na rycinie) ... 12. …wysuwać się z zakotwiczenia w żuchwie – jeżeli tak się nie dzieje, należy obrócić łącznik o 180 ° i ponownie zahaczyć. 13. Na koniec należy odciąć krawędź do przytrzymywania. Gotowe! 28