Silensor-sl • Instrukcja wykonania

Transkrypt

Silensor-sl • Instrukcja wykonania
Silensor-sl • Instrukcja wykonania
Materiały
Do wykonania szyny:
• Zestaw Silensor-sl (59 60 10, folie Ø 120 mm, DE) lub osobne komponenty.
• Folia Erkodur o grubości 2,0 lub 3,0 mm, twarda, niezbędna do wykonania szyny dolnej w przypadku słabej retencji.
• Folia Erkoloc-pro/blu o grubości 3,0 mm, miękka/twarda, dwuwarstwowa, zapewniająca wysoki komfort użytkowania,
może być stosowana zarówno w szczęce, jak i żuchwie wyłącznie przy odpowiedniej retencji.
• Jeżeli to możliwe zgryz konstrukcyjny z szablonem protruzyjnym sl.
Do przygotowania modelu:
• Erkogum fioletowy (110 847) do blokowania podcieni, wosk liliowy o wysokiej temperaturze topnienia (725 055)
do wypełniania pęcherzy w modelu gipsowym
• Erkoskin (625 050) do odciążenia rąbka dziąsłowego.
Do opracowania: Zestaw do opracowania Quick 2 (110 877) zawierający: frez otworowy do
wstępnego wycinania, wiertło spiralne HSS do wycinania pożądanego kształtu, frez z węglika spiekanego do ostatecznego szlifowania, tarcze Lisko-S i Liskoid do wstępnego
polerowania, zestaw polerski (110 878) do polerowania twardych folii.
Bohrhülse • drilling shell • douille à percer
casquillo portabrocas • boccola di foratura
Verbinder • connector • attache • conector • congiuntore
21 mm
22
Modellierpad
modelling pad
lamelles de modellage
basette di modellazione
zócalos de modelado
23
24
Platzhalterstift
spacer holding pin
support d‘espaceur
pasador de espacio
perno mantenitore di spazio
25
26
a
a
b
b
a
a
b
b
sl-Protrusionslehre
sl-protrusion gauge
sl-gabarit de
protrusion
sl-calibre de
protrusión
Messschablone
measuring template
gabarit de mesure
Platzhalter • spacer • espaceur
espaciador • mantenitore di spazio
plantilla de medición
sagoma di misura
Anker • anchor • ancre
ancla • ancoraggio
sl-calibro di
protrusione
Istotne wskazówki
• Najbardziej brzemiennym w skutki efektem ubocznym wszystkich szyn protruzyjnych w żuchwie, czyli również szyn Silensor-sl, są przemieszczenia zębów.
• Dlatego też należy konieczne objąć szyną wszystkie zęby. Zaleca się zachowanie duplikatu modelu sytuacji wyjściowej, aby w razie potrzeby móc przeciwdziałać ewentualnym przemieszczeniom zębów przy pomocy prostych szyn korygujących.
• Jeżeli dysponujemy zgryzem konstrukcyjnym z szablonem protruzyjnym sl, modele należy zamontować na jego podstawie. Jeżeli nie posiadamy takiej rejestracji, modele
należy zamontować w pozycji maksymalnego zaguzkowania.
• Silensor-sl można wykonać w zwarciu nawykowym lub – ta opcja wybierana jest najczęściej – przy żuchwie w pozycji protruzyjnej. Pomocny przy podejmowaniu tej decyzji jest wynik ankiety Silensor-sl.
• Można użyć szablonów pomiarowych o długości 23 lub 25 mm.
Bardziej korzystne są szablony o długości 25 mm, ponieważ pozwalają na zastosowanie dłuższych łączników,
zapewniających lepszy komfort użytkowania.
25 mm
23 mm
• Tylko w przypadku bardzo małych szczęk tulejkę do nawierceń należy umieścić w szablonie 23 mm i dokonać pomiaru.
• Jeżeli dysponujemy zgryzem konstrukcyjnym z szablonem protruzyjnym sl, pomiar należy przeprowadzić przy użyciu szablonu 25 mm oraz zastosować łączniki o długości
25 mm. Jeżeli pacjent pomimo rejestracji zwarcia nie toleruje takiego wysunięcia, można użyć łączników 26 mm. Bez zgryzu konstrukcyjnego należy dokonać pomiaru w
zgryzie nawykowym przy użyciu szablonu 25 mm, a następnie zastosować łączniki 24 mm (przy dokonaniu pomiaru szablonem 23 mm wymiar zmniejsza się zawsze o 2
mm).
• Gotowa szyna Silensor-sl powinna posiadać wybalansowane punkty zwarciowe. Jeżeli nie uda się ich uzyskać poprzez doszlifowanie, należy odbudować szynę materiałem
Resilit-S (817 501) (817 503)
• Łączniki można w prosty sposób wymieniać, np. jeżeli uzyskanie wystarczającej skuteczności wymaga większej protruzji.
Przygotowanie modelu
1.
2.
Erkogum fioletowy
Wosk liliowy
Erkoskin
3.
5.
4.
• W przypadku bardzo retencyjnego ustawienia zębów zaleca się wyznaczenie równika protetycznego (1.).
• Za wyjątkiem punktów stabilizujących szyna przy znacznych podcieniach powinna sięgać do równika, a w pozostałych przypadkach 1-2 mm poniżej niego.
• W przypadku zastosowania folii Erkodur (twardej) w szczęce należy odciążyć cztery zęby przednie górne przy pomocy materiału Erkoskin (2.).
• Podcienie, braki i szpary międzyzębowe należy zablokować materiałem Erkogum, a pęcherze na modelu gipsowym woskiem o wysokiej temperaturze topnienia.
• Rąbek dziąsłowy w miejscu kontaktu z szyną należy odciążyć materiałem Erkoskin (3.).
• Jeżeli punkt pomiarowy znajduje się w obszarze braku łącznikowego, należy go najpierw wypełnić gipsem (4.).
• W przypadku braku wolnoskrzydłowego należy nałożyć na wyrostek wał z gipsu (5.).
Wykonanie
Jeżeli dysponujemy zgryzem konstrukcyjnym z szablonem protruzyjnym sl, wówczas długości pomiarowe (25 lub 23 mm) i długości łączników są takie same. Szablon protruzyjny sl kompensuje również rotację łączników podczas otwierania, wynikającą z grubości folii.
W ten sposób unikamy w dużej mierze niezgodności w rejestracji.
Jeżeli nie dysponujemy zgryzem konstrukcyjnym, wówczas pomiaru modeli należy dokonać w pełnym zaguzkowaniu, położenie doprzednie otrzymujemy na podstawie
różnych długości pomiarowych (25 lub 23 mm) i długości łączników (24 lub 22 mm) plus rotacja podczas otwierania (najczęściej + 2 mm).
Sposób postępowania w zgryzie
konstrukcyjnym
1. Oznaczyć najpierw zewnętrzną
powierzchnię czterech utrzymywaczy
przestrzeni przy pomocy pisaka do tablic lub
pisaka permanentnego. Jeżeli to konieczne,
czynność powtórzyć.
3. Używając gumki zamontować modele
w artykulatorze w zgryzie konstrukcyjnym
zgodnie z odpowiednio przyciętym kęskiem
zdjętym z szablonu protruzyjnego sl.
25
2. Odciąć tulejkę do nawierceń i umieścić
w szablonach pomiarowych. Można użyć
szablonów pomiarowych o długości 23
lub 25 mm, więcej informacji patrz punkt
„Istotne wskazówki”.
Tulejki do nawierceń i szablony pomiarowe
umieścić maksymalnie blisko płaszczyzny
zwarciowej. Punktem wyjścia jest kieł
górny lub okolica kła.
Szablony pomiarowe z tulejkami do
nawierceń umieścić w taki sposób, aby nawiercenie można było wykonać równolegle.
4. Szablony pomiarowe ustabilizować przy
pomocy materiału Erkogum w kolorze
fioletowym zgodnie z oznaczeniami. Dolny
punkt połączenia wynika z przeprowadzonego pomiaru (patrz punkt „Istotne
wskazówki”).
5. Odciąć utrzymywacze przestrzeni. Przy
użyciu wiertła 1,4 mm (10 000 o./min.!)
nawiercić otwór w modelu w okolicy kła
przez tulejkę do nawierceń (głębokość
otworu min. 3 mm).
6. Przed wykonaniem otworu w żuchwie
należy umieścić w obszarze kła sztyft
utrzymujący przestrzeń przez tulejkę do
nawierceń. W taki sam sposób wykonać
otwór w żuchwie.
7. Usunąć sztyft utrzymujący przestrzeń,
szablony pomiarowe i Erkogum. Teraz
można rozdzielić modele. Następie umieścić
w otworach wszystkie 4 sztyfty utrzymujące
przestrzeń.
Wskazówka dot. nawiercania: jeżeli
doszło do przewiercenia na wylot, sztyft
można ustabilizować materiałem Erkogum. Odpryśnięte fragmenty gipsu i sztyft
przykleić klejem szybkowiążącym.
8. Wcisnąć niewielką ilość Erkogum w kolorze fioletowym dookoła sztyftów.
Odciąć płytki do modelowania i utrzymywacze przestrzeni nie pozostawiając
nadmiarów.
Wąska strona płytki
do modelowania jest
skierowana w stronę
powierzchni żującej
9. Płytkę do modelowania z napą (żółta
strzałka) nasunąć w kierunku zewnętrznym
na sztyft utrzymujący przestrzeń (w sposób
pokazany na rycinie) i maksymalnie blisko
docisnąć. Zwrócić uwagę na równoległość
płytek do modelowania.
10. Nadmiar Erkogum usunąć przy pomocy
noża. Podcienie między płytką do modelowania a modelem należy zablokować.
11. Wsunąć utrzymywacz przestrzeni, tak by
zakleszczył się w płytce modelującej (patrz
miejsce oznaczone kółkiem).
12. Skrócić sztyfty utrzymujące przestrzeń.
Następnie zamontować modele w
urządzeniu Occluform w zgryzie konstrukcyjnym (patrz także Instrukcja obsługi
urządzenia Occluform/-3) (Erkoform-3d/3/
RVE). Przynajmniej 6 mm obszar poniżej utrzymywacza przestrzeni powinien pozostać
odsłonięty (nie przykryty granulatem).
13. Usunąć kęsek zgryzu konstrukcyjnego
i zachować. Obniżyć wysokość zwarcia na
sztyfcie pozostawiając około 2 mm szczelinę
między zębami przednimi. Zdjąć folię
izolacyjną z folii Erkolen (1,0 mm)…
14. … i zachować. Occluform jest otwarty,
można rozpocząć tłoczenie umieszczając
niezwłocznie folię Erkolen na modelu i
zamykając Occluform.
ca. 2 mm
15. Płaszczyzna zwarcia jest płaska i zapobiega późniejszej rotacji podczas otwierania,
wynikającej z grubości folii (folia Erkolen
może być używana wielokrotnie).
16. Wyjąć modele z urządzenia i przed
zdjęciem z modelu wstępnie obciąć folię
(frez otworowy > 20 000 o/min.). Ostrożnie
przewiercić folię dokładnie do barwnego
oznaczenia utrzymywacza przestrzeni…
17. … (frez z węglika spiekanego > 20 000
o/min.). Zwrócić uwagę na płaskie powierzchnie szlifowania. Teraz można unieść
szynę z modelu.
18. Sztyft podpierający urządzenia Occluform umieścić ponownie zgodnie z szerokim
oznaczeniem. Przykręcić śrubę stawową
na dole (patrz strzałka), przestrzegać
wytycznych z instrukcji obsługi urządzenia
Occluform
19. Zamontować modele w urządzeniu Occluform, model żuchwy znajduje się teraz w
pojemniku na modele. Otworzyć Occluform i
usunąć kęsek.
20. Na modelu szczęki umieścić opracowaną
wstępnie szynę szczęki. Przynajmniej 6 mm
obszar poniżej utrzymywacza przestrzeni
powinien pozostać odsłonięty (nie przykryty
granulatem).
21. Otworzyć Occluform i nałożyć folię
izolacyjną z folii Erkolen stroną klejącą na
powierzchnię żującą szyny (w razie potrzeby
dociąć folię izolacyjną).
26
22. Przeprowadzić drugie tłoczenie. Po
uformowaniu folii zamknąć Occluform.
Occluform pozostawić w pozycji zamkniętej
aż do ….
23. …wystygnięcia materiału. Warunki
zwarciowe odpowiadają teraz rejestracji
przeprowadzonej na podstawie szablonu
protruzyjnego sl.
… ciąg dalszy patrz punkt Wykończenie
Sposób postępowania bez zgryzu
konstrukcyjnego
2. Odciąć tulejkę do nawierceń i umieścić
w szablonach pomiarowych. Można użyć
szablonów pomiarowych o długości 23
lub 25 mm, więcej informacji patrz punkt
„Istotne wskazówki”.
1. Oznaczyć najpierw zewnętrzną
powierzchnię czterech utrzymywaczy
przestrzeni przy pomocy pisaka do tablic lub
pisaka permanentnego. Jeżeli to konieczne,
czynność powtórzyć.
3. Modele połączyć za pomocą gumki i
zamontować w pozycji pełnego zaguzkowania.
Szablony pomiarowe z tulejkami do
nawierceń umieścić w taki sposób, aby nawiercenie można było wykonać równolegle.
4. Szablony pomiarowe ustabilizować przy
pomocy materiału Erkogum w kolorze
fioletowym zgodnie z oznaczeniami. Dolny
punkt połączenia wynika z przeprowadzonego pomiaru (patrz punkt „Istotne
wskazówki”).
5. Odciąć utrzymywacze przestrzeni. Przy
użyciu wiertła 1,4 mm (10 000 o./min.!)
nawiercić otwór w modelu w okolicy kła
przez tulejkę do nawierceń (głębokość
otworu min. 3 mm).
6. Przed wykonaniem otworu w żuchwie
należy umieścić w obszarze kła sztyft
utrzymujący przestrzeń przez tulejkę do
nawierceń. W taki sam sposób wykonać
otwór w żuchwie.
7. Usunąć sztyft utrzymujący przestrzeń,
szablony pomiarowe i Erkogum. Teraz
można rozdzielić modele. Następie umieścić
w otworach wszystkie 4 sztyfty utrzymujące
przestrzeń.
Wskazówka dot. nawiercania: jeżeli
doszło do przewiercenia na wylot, sztyft
można ustabilizować materiałem Erkogum. Odpryśnięte fragmenty gipsu i sztyft
przykleić klejem szybkowiążącym.
8. Wcisnąć niewielką ilość Erkogum w kolorze fioletowym dookoła sztyftów.
Odciąć płytki do modelowania i utrzymywacze przestrzeni nie pozostawiając
nadmiarów.
Wąska strona płytki
do modelowania jest
skierowana w stronę
powierzchni żującej
9. Płytkę do modelowania z napą (żółta
strzałka) nasunąć w kierunku zewnętrznym
na sztyft utrzymujący przestrzeń (w sposób
pokazany na rycinie) i maksymalnie blisko
docisnąć. Zwrócić uwagę na równoległość
płytek do modelowania.
10. Nadmiar Erkogum usunąć przy pomocy
noża. Podcienie między płytką do modelowania a modelem należy zablokować.
11. Wsunąć utrzymywacz przestrzeni, tak by
zakleszczył się w płytce modelującej (patrz
miejsce oznaczone kółkiem).
12. Skrócić sztyfty utrzymujące przestrzeń.
Modele zanurzyć w granulacie. Przynajmniej 6 mm obszar poniżej utrzymywacza
przestrzeni powinien pozostać odsłonięty
(nie przykryty granulatem).
13. Natychmiast po wykonaniu szyn
nałożyć folię Erkolen grubości 1 mm bez
folii izolującej i docisnąć wzdłuż łuku
zębowego, zwłaszcza w odcinku przednim
(nie przyciskać zbyt długo w jednym
miejscu, folia jest gorąca!)
Wykonać szyny dla obu modeli.
14. Postępowanie takie pozwala w znacznym stopniu uniknąć kontaktów przedwczesnych, a powstała płaszczyzna zwarcia jest
płaska.
27
Tulejki do nawierceń i szablony pomiarowe
umieścić maksymalnie blisko płaszczyzny
zwarciowej. Punktem wyjścia jest kieł górny
lub okolica kła.
15. Przed zdjęciem przyciąć wstępnie folię
(frez otworowy > 20 000 o./min).
16. Ostrożnie zeszlifować folię dokładnie
do barwnego oznaczenia utrzymywacza
przestrzeni (frez z węglika spiekanego >
20 000 o/min.).
17. Zwrócić uwagę na płaskie powierzchni
szlifowania. Teraz można zdjąć szynę z
modelu.
Wykończenie
2. …zeszlifować frezem z węglika spiekanego (> 20 000 o/min). Krawędzie i miejsca
szlifowane wygładzić tarczą Lisko-S, a
wąskie i międzyzębowe przestrzenie Liskoid
(oba 10 000 o/min).
… ciąg dalszy patrz punkt Wykończenie
1. Wyciąć folię w ostatecznym kształcie przy
pomocy wiertła spiralnego HSS (> 20 000 o/
min, bez wywierania nacisku), pozostawiając
wystarczającą ilość materiału (min. 2 mm)
wokół punktów mocujących. Krawędzie…
3. Erkodur wypolerować środkiem do tworzyw sztucznych (zestaw polerski, 110 878).
Erkoloc-pro można wypolerować palnikiem
na gorące powietrze (177 540), w takim
przypadku należy pracować wyłącznie na
modelu, aby nie podgrzać otworów do kotwiczenia (niebezpieczeństwo odkształcenia).
4. Wcisnąć utrzymywacze przestrzeni
do środka (np. przy pomocy trzonka
trzymadełka do tarcz Lisko-S), w razie
potrzeby docisnąć mocniej.
5. Zdjąć folię izolacyjną/kompensującą
skurcz.
6. Odciąć zakotwiczenia w sposób przedstawiony na rycinie.
Chwycić zakotwiczenie za krawędź…
7. … umieścić w miejscu utrzymywacza w
szynie.
8. Mocno docisnąć.
W razie potrzeby można użyć w tym celu
odpowiednich kleszczy.
Dobór długości łącznika:
Łączniki można wymieniać (np. jeżeli
uzyskanie zamierzonego efektu wymaga
zastosowania większej protruzji).
Im krótsze łączniki w stosunku do pomiaru,
tym większe doprzednie wysunięcie żuchwy.
21
25
23
Bez zgryzu konstrukcyjnego:
Pomiar, 23 / 25 mm
22
Łącznik, 22 / 24 mm
23
Ze zgryzem konstrukcyjnym:
pomiar, 23 / 25 mm
24
łącznik, 23 / 25 mm
25
*26
Tę stronę
łącznika
zawiesić
w
obszarze
kła
szczęki.
*Jeżeli pacjent pomimo rejestracji zwarcia nie akceptuje doprzedniego wysunięcia,
należy zastosować łącznik 26 mm.
9. Zlikwidować ostre krawędzie!
10. Łącznik zahaczyć w podłużnej szczelinie i
przeciągnąć do pozycji końcowej.
Zwrócić uwagę na stronę łącznika od kła
szczęki.
Wymagany układ łącznika (strona lewa
i prawa).
11. Łącznik zahaczyć w drugiej szynie.
Sprawdzić prawidłowe umiejscowienie
łącznika. Przy ruchach doprzednich łącznik
powinien (jak pokazano na rycinie) ...
12. …wysuwać się z zakotwiczenia w
żuchwie – jeżeli tak się nie dzieje, należy
obrócić łącznik o 180 ° i ponownie zahaczyć.
13. Na koniec należy odciąć krawędź do
przytrzymywania. Gotowe!
28

Podobne dokumenty