11 października 2009

Saint Louis Polish R. C.
Parish
(Established 1915)
BIULETYN PARAFIALNY /PARISH BULLETIN 10. 11. 2009
“CZCZĄC WŁASNĄ PRZESZŁOŚĆ, WZRASTAMY KU PRZYSZŁOŚCI”
“HONORING OUR PAST AND GROWING TOWARDS OUR FUTURE”
Rev. Louis Phillips
Administrator
St. Louis R.C. Parish
(Established 1915)
279 Danforth Street
Portland, ME 04102
Tel: 207-773-7746
Cell: 446-1012
E-mail:
[email protected]
Parish web: www.stlouischurch.net
UWAGA / ATTENTION:
I kiss the soil as if I placed a kiss on the hands of a
mother, for the homeland is our earthly mother. I
consider it my duty to be with my compatriots in this
sublime and difficult moment.
Pope John Paul II
CONTACTS:
Chair, Finance & Property Committee - Jacek Slawiec : 608 3026
Chair, Faith Formation Committee– Jay Radziucz: 767-5905
Chair, Parish Life & Social Justice Committee– Maciej Tasarz : 773-3616
Chair, Worship and Spirituality Committee– Tamara Konczal : 839-6351
Director of Polish Language School – Kasia Rapkiewicz Tasarz 773-3616
Polish Classes for Children - Bunia Slawiec : 608 3027
Mass Schedule:
Thursday
6:30 PM
(followed by Holy Hour)
Saturday
Sunday
Pro-Life Coordinator – Maureen Williams : 899 3630
Organists – Renata Pietrzak :450-2406, Jacek Sławiec: 247-8880 ,
Ann Marie Chandler: 799-1518
5:15 PM
9:00 AM (Polish)
President of St. Louis Women’s Society– Pennie Kinney: 799-3878
Bulletin Editor - Victoria Saniuk ( [email protected] )
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
11:00 AM
+++++++++++++++++++++++++++
Parish Registration: Please register as soon as possible. Membership is
condition for the reception of the Sacraments of Baptism, First
Confessions : Thursday 6- 6:30
St.Louis
Communion & Reconciliation, Confirmation and Marriage. Registration
Saturday 3-4 PM Cathedral
is also required before the parish can issue a sponsorship certificate for
Saturday 3-3:30 PM Sacred Heart
those asked to be sacramental sponsors.
Confessions can be scheduled at St Louis by appointment
+++++++++++++++++
with a priest ( please call 773-7746 )
POLISH LANGUAGE SCHOOL
Attention St. Louis Parishioners
Students meet on Sundays in a lower parish hall.
Lesson for adults’ resumes at 10:30 A.M. and a class
for children begins at 10:45 A.M.
To contact the parish office and the priests now serving the
Portland Peninsula Cluster parishes, including St. Louis parish,
please call Mary at the Cathedral office at 773-7746, or visit the
office at 307 Congress Street (8:00 a.m. – 4:30 p.m., Mondays
through Fridays). Also, please call Mary to request Mass
intentions, make arrangements for baptisms, weddings, funerals
etc., and to obtain information about the parish. All the records
from St. Louis have been moved to the Cathedral.
++++++++++++
Repetitio est Mater Studiorum
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
PORTLAND PENINSULA AND ISLANDS
WEEKDAY MASS SCHEDULE (Effective Feb 2 2008)
Saint Louis Women’s Society
Monday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Tuesday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Wednesday
7:00 a.m. St. Peter
12:00 noon St. Christopher (winter; 6 p.m. summer)
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Thursday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
The St. Louis Women's Society meets the first Tuesday
of every month from September to June at 7 PM. A
typical meeting agenda is covered in forty-five minutes
and is followed by a social that ends by 9 PM
Friday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
KAWIARNIA PANI HELENKI
Dzięki uprzejmości pani Helenki, od kilku juŜ lat
moŜemy uraczyć swoje podniebienie aromatyczną
kawą ( i nie tylko) po polskiej Mszy Św. kończącej
DYSKUSYJNY KLUB KSIĄśKI POLSKIEJ
się około godziny 10-ej. Proponuję wszystkim
parafiankom jak i parafianom wspóluczestnictwo
w podtrzymywaniu tej miłej tradycji,
przejawiające się w dzieleniu z innymi swoich
kulinarnych wypieków .
Na ścianie, w sali parafialnej znajduje się
Pani Ania Niegowska poszukuje osób
zainteresowanych utworzeniem polskiego klubu
ksiąŜki i filmu (coś na wzór funkcjonujących tutaj
“book clubs”). Propozycja obejmuje czytanie ksiąŜek
autentycznie polskich autorów i oglądanie takichŜ
filmów. Spotkania odbywałyby się raz w miesiącu( za
wyjątkiem wakacji, świat etc. ) w domach uczestników
lub byłoby to wspólne wyjście do restauracji. Wymiana
refleksji/dyskusja połączona bylaby ze wspólnym
posiłkiem (potluck supper).
Pozwoliłoby to nam, Ŝyjacym na emigracji na
utrzymywanie i rozszerzenie kontaktu z bogatym
dorobkiem kulturalnym naszej ojczyzny Polski.
Zainteresowanych pani Ania prosi o kontakt
tel: 653-9901 bądź email: [email protected]
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
POLSKIE KSIĄśKI
Miejska Biblioteka Publiczna w Portland, mieszcząca się
przy Congress St. posiada w swej sekcji zagranicznej zbiór
polskich ksiąŜek , zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych.
Od tego czy ktokolwiek je wypoŜycza czy teŜ nie , dyrekcja
biblioteki uzaleŜnia swoją decyzję co do ewentualnego
zakupu nowych pozycji literackich do polskiej kolekcji.
Zachęcam do lektury.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
kalendarium na nadchodzące miesiące, chętnych
do przyniesienia ciast, etc. proszę o wpisanie swego
nazwiska na konkretną datę. Unikniemy w ten
sposób sytuacji podczas której czasami mamy cały
asortyment słodkości, a czasami wcale.
Dziekuję za pomoc i wspólpracę w tej mierze,
zwłaszcza pani Helence.
SMACZNEGO
Council 14246
The Knights of Columbus is a men’s organization created to
unite men in their faith and help others in difficult times.
Through their Good Neighbor Project, Knights distribute
donated bread and pastries from Panera Bread to those in
need. Frank Piveronas spearheads this project and has been
the “bread man”, dropping of welcome goods to “The
Friendship House” In South Portland every Saturday.
POLISH SAINTS
Blessed Marian Skrzypczak, October 5
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
KALENDARIUM
POLONIJNE
IMIENINY/ NAME DAY:
October 11
Aldona, Brunon, Burchard, Dobromiła, Emil, Emilian,
Emiliusz, Germanik, Maria, Marian, Placydia
Blessed Marian Skrzypczak, Priest and Martyr
Janowiec, Poland, April 15, 1909 – Plonkowo,
Poland, October 5, 1939
Marian Skrzypczak, a priest of the archdiocese of
Gniezno, fell victim to the German occupants who hated
his Catholic faith. Pope John Paul II June 13, 1999
elevated him to the altars with 107 other victims of that
persecution.
Roman Martyrology: In the town of Plonkowo always in
Poland, Blessed Marian Skrzypczak, Priest and Martyr
who, during the occupation of Poland by a German Nazi
regime hostile to God, was shot outside the church,
obtaining for his unswerving faith the palm martyrdom.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
October 11, 1779.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Date traditionally observed in American Polonia as
Pulaski Day in honor of death of General
Kazimierz Pulaski, 34, Polish-born American
patriot, who died from battle wounds suffered at
Savannah, Georgia. In 2005, his remains were
reinterned in a monument named in his honor in
Savannah.
Gallery
Kazimierz Alchimowicz
Dziembrów koło Grodna 1840 - Warszawa
1916
He fought in the uprising in Lithuania, which cost him a severe term
of penal exile in the Ural’s Wierchutorii. Released in 1869, he came
to Warsaw and began to study painting in the Drawing Class of
Wojciech Gerson. Around 1873-75 he studied at the University of
Munich in the studio of Alexander Wagner, then traveled to France.
Since 1878 he lived permanently in Warsaw.
Kazimierz Alchimowicz was considered one of the last romantics
in Polish painting. He represented the generation in which the
uprising of 1863 left an indelible imprint. Remained faithful to the
traditions of polish painting, the changes in European art did not
have any influence on him. Practiced all types of painting: on the
canvas, on the wall, decorating porcelain and faience. Attached to
his beloved Wilno, created academic works related to the history of
Lithuania, its legends and literature. Among other things, he painted
a series of 12 paintings and illustrations based on the poem "Pan
Tadeusz" by Adam Mickiewicz.
By his contemporaries was considered a rightful man and
sincere Polish patriot.
Casimir Pulaski, son of Count Joseph Pulaski, was
born in Warsaw, Poland, on March 6, 1745. At the age
of fifteen, he joined his father and other members of
the Polish nobility in opposing the Russian and
Prussian interference in Polish affairs. Outlawed by
Russia for his actions on behalf of Polish liberty, he
traveled to Paris where he met Benjamin Franklin,
who induced him to support the colonies against
England in the American Revolution. Pulaski,
impressed with the ideals of a new nation struggling to
be free, volunteered his services. Franklin wrote to
George Washington describing the young Pole as "an
officer renowned throughout Europe for the courage
and bravery he displayed in defense of his country's
freedom."
In 1777, Pulaski arrived in Philadelphia where he met
General Washington, Commander-in-Chief of the
Continental Army. Later, at Brandywine, he came to
the aid of Washington's forces and distinguished
himself as a brilliant military tactician. For his efforts,
Congress appointed him Brigadier-General in charge
of Four Horse Brigades. Then again, at the Battle of
Germantown, Pulaski's knowledge of warfare assisted
General Washington and his men in securing victory
for American forces.
Later in 1773, through Washington's intervention,
Congress approved the establishment of the Cavalry
and put Pulaski at its head. Pulaski, who became
known as the "Father of the American Cavalry,"
demanded much of his men and trained them in tried
and tested cavalry tactics, many of which he used in
his fight for freedom in Poland. Pulaski often used his
own personal finances, when allocations from
Congress were scarce, in order to assure his forces of
the finest equipment and personal safety.
Pulaski and his Legion were then ordered to defend
Little Egg Harbor in New Jersey and Minisink on the
Delaware; they then proceeded south to Charleston,
South Carolina. It was on October 9, 1779, during the
Battle of Savannah, that General Pulaski, charging
into battle on horseback, fell to the ground mortally
wounded by the blast of a cannon. Pulaski's enemies
were so impressed with his courage, that they spared
him the musket and permitted him to be carried from
the battlefield. Pulaski died several days later on
October 15, 1779, at age 34. The Pulaski Monument,
erected in his honor, is located in Monterey Square,
Savannah, Georgia.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
The Defence of Olsztyn by K. Alchimowicz
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Z OSTATNIEJ CHWILI
(PARISH NEWS)
INTENCJE MSZALNE
MASS INTENTION
Thursday October 8th
6:30pm
Skoolicas by Diane and Nelson Bowie
Josephine
Saturday October 10th
Haley
5:15pm
Katherine
Sunday October 11th
Oates
9:00am
Michael
Sunday October 11th
Edward Dyro, Sr. by Family
11:00am
Frederick
Thursday October 15th
Skoolicas by Kacisco Family
6:30pm
Josephine
Saturday October 17th
Pasquali
5:15pm
Nondo
Sunday October 18th
by Mary Gleason
9:00am
Linda Auger
Sunday October 18th
11:00am
LISTA LEKTOROW
Jerry Kill
LECTOR SCHEDULE
Thursday October 8th
Daniels
6:30pm
Katelyn
Saturday October 10th
Piveronas
5:15pm
Frank
Sunday October 11th
Sobiesaj
9:00am
Malgosia
Sunday October 11th
11:00am
Kim Palli
Thursday October 15th
Daniels
6:30pm
Katelyn
Saturday October 17th
Grzymala
5:15pm
Ramonda
Sunday October 18th
9:00am
Krystof Izbicki
Sunday October 18th
11:00am
Bob Konczal
VARIAS
Znak wydezynfekowany
wydezynfekowany
FAITH FORMATION CLASSES
Faith Formation classes started and it’s not too late to join.
Call Jay Radziucz, at 207-749-0253 (cell)
POLISH LANGUAGE SCHOOL CLASSES
Classes start at 10:30 in the lower Parish Hall each Sunday;
all levels welcome. Director Kasia Tasarz
„Nie rozumiem, jak moŜe przeszkadzać komuś krzyŜ lub ktoś, kto
umarł, mówiąc: «Przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią» i
prosząc o szacunek” — gorzko stwierdził niedawno hiszpański
kardynał Eduardo Martínez Somalo.
KrzyŜ w przestrzeni publicznej nie jest dzisiaj mile widzianym
znakiem. Ba, nie będzie chyba Ŝadną przesadą stwierdzenie, Ŝe
to najmocniej ocenzurowany ze wszystkich współczesnych
symboli, jakimi posługuje się ludzkość. A z całą pewnością o
wiele bardziej niŜ muzułmański półksięŜyc, Ŝydowska gwiazda
Dawida, buddyjskie koło Dharmy czy nawet komunistyczny sierp i
młot.
Ilekroć zaś słyszę o kolejnych przypadkach usuwania krzyŜy z
miejsc publicznych, tylekroć przypomina mi się historia opisana
przez Gilberta K. Chestertona w jego głośnej ksiąŜce „Kula i
krzyŜ”. OtóŜ, pewien człowiek tak obsesyjnie nienawidził KrzyŜa,
Ŝe zaczął go dostrzegać wszędzie - w ramie własnego łóŜka, w
poprzeczkach krzeseł, w przydroŜnym płocie, na rozstajach dróg.
Porąbał więc własne meble i spalił dom, bo krokwie takŜe
składały się z krzyŜy. W końcu oszalał, kiedy zobaczył, Ŝe i jego
ciało z rozłoŜonymi rękami, układa się w tak znienawidzony
przezeń znak...
Problem wielkości złotówki
Alergiczne reakcje na KrzyŜ nie są oczywiście czymś niezwykłym
w historii ludzkości - Ŝe przypomnę tylko antyreligijną histerię
czasów rewolucję francuskiej czy teŜ goebbelsowską propagandę
głoszącą, Ŝe KrzyŜ musi upaść, aby hitlerowskie Niemcy „mogły
Ŝyć”. Od prawie czterdziestu lat mamy jednak do czynienia z
zupełnie wyjątkową, gigantyczną „pełzającą” rewolucją
antyreligijną. Ktoś powie - jak to, przecieŜ od dawna na
Zachodzie nie ma juŜ krwawych prześladowań religijnych. I
słusznie, bo dzisiejsza rewolucja odbywa się w „białych
rękawiczkach” - kiedyś były gułagi, obozy koncentracyjne i barki
na Sekwanie, dziś z nawiązką rekompensuje je bezkrwawy terror
politycznej poprawności.
Symbole religijne znikają więc z przestrzeni publicznej w tempie
zastraszającym, przy ogólnej jeśli nie akceptacji - to na pewno
coraz większej obojętności Europy wstydzącej się coraz bardziej
swoich chrześcijańskich korzeni. Czy ktoś zastanawiał się np.
dlaczego na karetkach pogotowia ratunkowego nie ma juŜ znaku
krzyŜa? Tak, tak, nie ma — kilka lat temu zastąpiony został przez
„star of life” - symbol węŜa Eskulapa. Bo taki jest ponoć
ogólnoświatowy trend. No właśnie - trend... Albo czy ktoś jeszcze
pamięta o zamieszaniu, jakie trzy lata temu wywołał krzyŜyk
wielkości dziesięciopensówki na szyi Nadii Eweidy —
stewardessy linii lotniczych British Airways, która została wysłana
przez swoich szefów na bezterminowy urlop z powodu odmowy
jego zdjęcia? Dziś na podobne przypadki reagujemy najwyŜej
zrezygnowanym machnięciem ręki...
Coraz mniejsze emocje towarzyszą teŜ, ciągnącej się od kilkulat
sprawie trzymetrowego krzyŜa z rezerwatu Mojave w Południowej
Kalifornii, postawionego tam w 1934 r. ku czci ofiar I wojny
światowej. Amerykańskie Stowarzyszenie Swobód Obywatelskich
(ACLU) cały czas domaga się jego usunięcia, poniewaŜ znajduje
WEEKLY COLLECTION for October 3-4, 2009
$1,045.96 Fuel Collection $987.
Our Parish depends upon your weekly offering for our
operating expenses. Thank you for your generous support.
COUNCIL #14246 JOHN PAUL II KNIGHTS OF
COLUMBUS BOTTLE DRIVE
Money collected will go towards efforts to preserve traditional
marriage in Maine as well as charities. Just drop your clean
bottles off in the barrel in the parish hall. David Myshrall is in
charge of this project.
LECTOR SCHEDULE
The lector schedule for the remainder of the year is posted
on the bulletin board in the stairwell on the way downstairs.
If you are unable to read when scheduled, please arrange for
a replacement. Thank you for volunteering to serve your
church in this way. [email protected]
TOOLS NEEDED
Our Finance and Property Committee needs
the following: screwdrivers (all types and
sizes), hammers, pliers, tape measures,
wrenches, sanders, hand tools, power tools
all types and sizes of saws, chisels, ratchets,
levels, stud finders, various yard and garden
tools, snow and ice removal tools. It was
generosity that built our church and your
generosity will keep it maintained and
repaired. If you have questions, call Dan
Ostrowski 749-7420, Jacek Slawiec 6083026 [email protected], or Maciek Tasarz
773-3616. Thank you.
się na ziemi naleŜącej do rządu, co ma naruszać konstytucyjny
rozdział religii od państwa. ACLU Ŝąda takŜe od władz
wystawienia pomnika „niezawierającego sekciarskiego symbolu
religijnego”. Finał tej sprawy wkrótce przez amerykańskim Sądem
NajwyŜszym.
Niewielu nominalnych chrześcijan stać byłoby dziś na równie
nieprawomyślne słowa, jak te, które wypowiedział jeden z
ortodoksyjnych rabinów Rzymu Itzkhak Hazan, komentując
decyzję sądu miasta Aquila, nakazującego zdjęcie krzyŜy ze
ścian w miejscowej szkole: „Nie sądzę, aby usunięcie krzyŜa ze
szkół było posunięciem rozsądnym. Jako śyd i rabin, to
oczywiste, osobiście mogę czuć pewne niezadowolenie w
związku z obecnością krzyŜa, ale nie jest uczciwe czynienie z
tego problemu powszechnego” - oświadczył Hazan, dodając, Ŝe
takie wyroki są „rasizmem w drugą stronę”.
POLAND- THE UNKNOWN
JEWEL OF EUROPE
Pustynia Bledowska
Widzimisię sprzątaczki
Najradykalniejsza krucjata przeciwko symbolom religijnym ma
jednak dzisiaj bez wątpienia miejsce w Hiszpanii i Wielkiej
Brytanii. Rządy tamtejszych państw szykują się bowiem do
wprowadzenia drakońskich — nawet jak na współczesne warunki
cywilizacyjne — rozwiązań prawnych regulujących obecność
KrzyŜa w przestrzeni publicznej.
Rządzący krajem Cervantesa socjaliści planują usunięcie
wszelkich symboli religijnych - krzyŜy, wizerunków świętych,
szopek boŜonarodzeniowych itp. — ze szpitali, internatów, szkół
państwowych, Ŝłobków, koszar wojskowych, a takŜe rezygnację z
ich uŜywania w czasie pogrzebów i uroczystości państwowych.
Minister sprawiedliwości Francisco Caamańo zapowiedział juŜ, Ŝe
socjalistyczny rząd chce „stworzyć przestrzeń publiczną neutralną
religijnie”. A przecieŜ ostateczny projekt ustawy „o wolności
religijnej i wolności sumienia” i tak jest łagodniejszy od pierwotnej
wersji, zakładającej, Ŝe z miejsc publicznych usunięte zostaną
równieŜ symbole religijne naleŜące do dziedzictwa hiszpańskiej
kultury. Co więcej, niektórzy członkowie socjalistycznego rządu
domagali się nawet, by krzyŜe zniknęły takŜe z wieŜ i ścian
zewnętrznych kościołów!
PowaŜne zmiany prawne szykują się równieŜ na Wyspach
Brytyjskich. Przygotowywana właśnie w Londynie ustawa
„równościowa” zakłada, Ŝe jeśli krzyŜ czy inny symbol religijny
znajdujący się na terenie instytucji kościelnej urazi lub będzie
„nękać” któregokolwiek z pracujących tam ateistów czy
wyznawców innej religii, będzie musiał zostać usunięty. Projekt
ustawy definiuje przy tym „nękanie” jako „zachowanie mające na
celu lub skutkujące naruszeniem ludzkiej godności lub
stwarzające, wrogie, poniŜające lub obraŜające otoczenie”. W
rezultacie takiego zapisu to nie ateista będzie musiał udowodnić,
Ŝe krzyŜ go obraŜa, ale pracodawca, Ŝe tak nie jest. „Jeśli
sprzątaczka będąca ateistką uzna krzyŜ za obraźliwy, prawnie nie
będzie Ŝadnych podstaw obrony przeciw oskarŜeniu o nękanie”
— ocenił propozycję rządu ks. Andrew Summersgill, sekretarz
generalny Konferencji Episkopatu Anglii i Walii.
Jak po zarazie
Sposób, w jaki traktuje się dziś symbole religijne, najtrafniej
określił chyba ojciec Jacek Salij, mówiąc, Ŝe zostały one po
prostu świadomie w sferze publicznej „wydezynfekowane”.
„Sądzę, Ŝe słowo to dobrze podkreśla „okropność” tego „zła”,
jakim jest religia i jej najmniejsza nawet obecność w Ŝyciu
publicznym” — napisał z przekąsem dominikanin w swoje ksiąŜce
„Wybierajmy Ŝycie”. Jego zdaniem dzieje się tak, poniewaŜ „w
społeczeństwie światopoglądowo wielorodnym - ten argument
jest powtarzany najczęściej - przestrzeń publiczna powinna być
światopoglądowo neutralna”.
Tylko, czy taki postulat jest w ogóle moŜliwy do realizacji? Bo czy
- przykładowo - skrajnie laicka Francja jest rzeczywiście neutralna
światopoglądowo? Kiedy francuski rząd wprowadzał ustawę
zakazującą noszenia ostentacyjnych symboli religijnych w
szkołach państwowych, zaprotestowała nawet zwykle bardzo
poprawna politycznie Helsińska Międzynarodowa Federacja Praw
Człowieka (IHF). „Nacisk, z jakim państwo francuskie promuje
Pustynia Bledowska popularly called "Polish Sahara", is
the biggest area of quicksands in Poland and equally the
largest area of inland sands' occurrence in Europe. Also
considered as the "only natural desert in Europe".
Location
The refuge encompasses area of about 32 square kilometers
situated on the border of Slaska and Olkuska Upland. It
borders directly with Gornoslaski Industrial Centre. It
extends from district of Dabrowa Gornicza - Bledowa on the
west to Klucze commune on the east. North border of
Pustynia Bledowska is Chechlo village, and on the south big wood area. The lenght of the refuge amounts about 10
km, and the width - 4 km. Biala Przemsza river flows across
the area.
Landscape
The area is divided by overgrown strip stretching along Biala
Przemsza riverbed into two parts: northern - smaller and
southern - bigger. Average depth of the sands amounts 17 20 m. The sand is made of fine grains of quartz, there are
crumbs of limestone rocks and dissected free Jurassic fossils
(sponges, brachiopods, bivalves) often happen on Pustynia
Bledowska. Other rocks' pieces are also numerous. Most
often they are polished by sand. Fulgurites - clod of minerals
resultant of sand melting caused by lightning - are the
attraction of the area. Today only 32 square km of the desert's
area left, from which about one third is encompassed by
sands. Their surface is getting smaller successively because
of the refuge is overgrowing by long-leaved violet willow
(Salix acutifolia) planted here in the turn of 50's and 60's. At
first sight the landscape seems to be monotonic, however
small dune structures and charming Biala Przemsza valley
diversify the vicinity.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
laickość sprzeciwia się zasadzie neutralności, do której
przywiązanie to państwo deklaruje” —głosił komunikat IHF.
Owa źle rozumiana poprawność politycznej oraz nadgorliwe i
mylne interpretowanie praw mniejszości sprowadza się w istocie
rzeczy do jednego: „Aby osiągnąć pluralizm i prawdziwą
demokrację, trzeba usunąć element pluralizmu, jakim jest
katolicyzm lub nie uszanować większości, jaką stanowią
wierzący” — celnie zauwaŜył wspomniany juŜ na wstępie kard.
Eduardo Martínez Somalo. I to jest właśnie główny cel
antykrzyŜowców na najbliŜsze lata. Świetnie widać to na
przykładzie tegorocznej walki o krzyŜe w Boston College jezuickiej uczelni w Newton, w amerykańskim stanie
Massachusetts. Choć 70 proc. studiujących tam osób stanowią
katolicy, a symbole chrześcijańskie mają przypominać o
katolickiej misji uczelni, to niewielka grupa kadry naukowej
zaŜądała ich usunięcia. Ich zdaniem szkoła okazała się „nieczuła”
wzglądem ludzi innych wyznań, a symbole religijne „są sprzeczne
z duchem i literą dyskursu intelektualnego”...
Christian symbols under
attack by the supporters
of abortion
Łukasz Kaźmierczak
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Antykatolicyzm społeczno
-polityczny
Flaming Bible and inverted crosses thrown into a river.
Is this a description of satanic incident? No - in this
way, "supporters of choice" have protested in Berlin
against the defenders of life.
Supporters of the killing of unborn children from the
Union Against Religious Fundamentalism in late
September interrupted Life March in Berlin, Germany.
They had banners with the slogans "Orgasm, instead of
the Lord's Supper" and “If Mary had an abortion, we
will not have to deal with you" In addition, they carried
inverted crosses, which they later threw into the river
Spree.
President of the Federation of Rights to Life, the
organization sponsoring Life March, Martin Lohmann,
is a little surprised by the lack of media interest in this
event. He stated that the media’s reaction would be
much more serious, if there were Jewish or Muslim
symbols involved. Christian defenders of life respect all
religious symbols - he stressed.
The pro-abortion demonstrators got so agitated that, at
one point, the police had to step in and physically
remove one of them from the scene. During an
ecumenical service at St. Hedwig's Cathedral at the end
of the march, one woman attempted to throw eggs into
the Cathedral. However, before she could succeed, she
was carried away by police.
Alain Besançon, francuski filozof, socjolog i historyk, napisał
niedawno, Ŝe Kościół katolicki to jedyna organizacja
religijna, którą dziś moŜna obraŜać, lŜyć publicznie, niejako
oficjalnie, atakować. Jest to sytuacja bardzo zastanawiająca.
Warto zwrócić uwagę na to, Ŝe nasze przystąpienie do Unii
Europejskiej według zapewnień większości naszych polityków
miało nie wiązać się z przyjęciem niemoralnej i antykatolickiej
ideologii liberalnej wypełniającej pustkę po religii i etyce.
Tymczasem tak się nie dzieje. Ideologia unijna hołubi m.in.
judaizm, islam, protestantyzm, prawosławie, hinduizm, buddyzm i
wiele sekt, atakuje natomiast na róŜne, jawne i ukryte sposoby,
jedynie Kościół katolicki. Ataki te są – jak mówił Jan Paweł II –
inspirowane przez określone ośrodki światowe, które zmierzają
do zniszczenia katolicyzmu jako swego głównego przeciwnika
przy pomocy ogromnych środków materialnych, medialnych i
technicznych. Ośrodki te są tak silne, Ŝe ulegają im nawet władze
niektórych państw. Przyczyniły się one bardzo do rozbicia
katolicyzmu w Austrii, Irlandii, Hiszpanii i biorą się za katolicką
Litwę. Głównym celem ataków jest równieŜ Polska i Kościół
polski, bez zniszczenia bowiem silnego katolicyzmu polskiego
czynniki liberalne i ateistyczne nie zdobędą pełnej dominacji nad
Europą.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Watykanu nie słuchali twórcy łagrów i obozów
Liberałowie systemowi, sekularyści i ateiści atakują papiestwo,
Episkopat, księŜy, zakonników, prawo kościelne, etykę katolicką,
tradycję i kulturę, a takŜe pedagogię kościelną, działalność
charytatywną i społeczną, słowem – wszelkie formy obecności
Kościoła w świecie i historii. Posługują się fałszowaniem historii
Kościoła, inspirowaniem liberalnych konstytucji oraz kodeksów
cywilnych i karnych. Deprawują dzieci i młodzieŜ przez
propagowanie pornografii, seksualizmu, hedonizmu, relatywizmu,
narkotyków, alkoholizmu, przez zniesienie samowychowania i
samodyscypliny. Pomocą słuŜą odpowiednio ustawione media. A
najprościej postępują narkobiznesmeni meksykańscy, kiedy to
sprzeciwiających się im duchownych i aktywniejszych katolików
świeckich po prostu mordują.
W Polsce dobrym przykładem wpływów liberalizmu
antykatolickiego jest niedopuszczanie katolików do wyŜszych
stanowisk publicznych i cywilizacyjnych. Szczytem zaś był
wydany 23 września br. wyrok sądowy przeciwko “Gościowi
Niedzielnemu” za obronę Ŝycia osoby nienarodzonej. Karą ma
być przeproszenie oraz wpłata 30 tys. zł za to, Ŝe tygodnik ów
wymienił z nazwiska matkę, która kiedyś na próŜno domagała się
od lekarzy katolickich zabicia jej dziecka, choć ona sama przez
proces w Strasburgu nagłośniła swoje imię i nazwisko na całym
świecie. Ale najgroźniejsze jest to, Ŝe sędzia argumentowała, iŜ
katolikom nie wolno się kierować ich wiarą w Ŝyciu publicznym,
gdzie są równieŜ niekatolicy, Ŝe wolno krytykować aborcję jedynie
jako zjawisko w ogóle, bez nawiązania do jakiejkolwiek osoby
konkretnej, no i Ŝe tylko katolicy uwaŜają aborcję za zabicie
człowieka.
Według argumentacji owej sędzi – tak sobie myślę – wolno mi
mówić np., Ŝe hitleryzm i stalinizm były przestępcze, ale nie wolno
by mi było wymienić jako przestępców Hitlera i Stalina. W tym
przypadku, gdyby Ŝyli, mogliby mnie podać do sądu o naruszenie
ich dóbr osobistych, proces by wygrali i dostałbym karę, zapewne
osadzenie w jakimś ich obozie.
Nie jest to czysto hipotetyczne, bo np. socjaldemokraci francuscy
nadal czczą Stalina. 12 kwietnia 2009 r. francuski “Le Monde”
napisał, Ŝe “Katyń” był dziełem Niemców, a film Andrzeja Wajdy o
Katyniu nie pokazał, jak to Polacy mordowali w owych czasach
śydów i byli tak samo okrutni jak Niemcy. Pewna zaś
interpretatorka wyroku w Katowicach powiedziała znacząco:
“Watykan nie będzie decydował, Ŝe aborcja jest grzechem”. Tylko
schylić czoła przed taką głębią mądrości i wolności. Mentalność
wspólnot ateistycznych i antykatolickich jest tragiczna. Nie da się
z nią dyskutować. Tak! Watykanu nie słuchali twórcy łagrów i
obozów. Na bramie łagru napisali: [Czierez trud k oswoboŜdieniu]
– “Przez pracę do wolności”. A na bramie Auschwitz widnieje
maksyma: “Arbeit macht frei” – “Praca czyni wolnym”. Tak!
Właśnie jedni i drudzy śmierć nazwali wolnością, tak jak
aborcjoniści. Tak! “Nie słuchał Watykanu” m.in. Wasylij Błochin,
zawodowy morderca w Katyniu, który na przestrzeni 29 lat
zamordował ok. 50 tys. osób. I takich ludzi “wyzwolonych” z
Dekalogu było w owym czasie w NKWD 125. Szczęście, Ŝe
Błochin juŜ nie Ŝyje. Według tej nowej logiki, mógłby mnie podać
do sądu. Ale radość moŜe być przedwczesna: moŜe Ŝyć ktoś z
jego rodziny i mógłby mnie oskarŜyć o “naruszenie dóbr
osobistych”.
Antykatolicyzm bezkarny, obrona katolicyzmu karalna
Nie sposób zrozumieć szalonej nienawiści niektórych ludzi do
Kościoła i katolicyzmu. Oto w nr. 275 “Trybuny” z 26 listopada
1997 r. autor artykułu “Joannes Paulus dixit” (”Jan Paweł orzekł”),
Zbigniew Wiszniewski, zaatakował z furią Jana Pawła II za to, Ŝe
wypowiedział się on w sprawie ewolucji, iŜ “nie jest ona tylko
hipotezą naukową, ale czymś więcej”. Autor zdenerwował się, Ŝe
PapieŜ w ogóle zabrał głos w sprawie naukowej. “Ta myśl
papieŜa – pisał – nie jest jego myślą oryginalną, jak zresztą
wszystko, co mówi i pisze”. I ta myśl została określona jako
“niechlujna” i “zwulgaryzowana”. “JakŜe ponuro i prymitywnie –
pisał ów człowiek – brzmi niechlujna i bełkotliwa wypowiedź [pana
- gdzie indziej] Jana Pawła II… Jak temu człowiekowi, który w
rzeczywistości nigdy nie przestał być prostackim wikarym z
Niegowici, nie wstyd tak kompromitować siebie [to najmniejsza],
związku religijnego, któremu szefuje, i narodu, do którego niegdyś
naleŜał. Ani Darwinowi, ani antropologom, ani paleontologom
nigdy nie zaleŜało na opinii jakiegokolwiek papieŜa. Jan Paweł II
Damien Relic to Return to
Hawaii After Canonization
HONOLULU (CNS)—Broken pieces of bone. Those are the
physical remains coming back to Hawaii Oct. 17 as a firstclass relic of Blessed Damien de Veuster after his Oct. 11
canonization.
The relic will tour the islands before being permanently
placed in the Cathedral of Our Lady of Peace in Honolulu,
where Blessed Damien was ordained as a priest of the
Congregation of the Sacred Hearts of Jesus and Mary.
It is a small foot bone secured in a small tin box housed in a
15-inch-long wooden reliquary that will travel from island to
island in a larger case made of koa, a Hawaiian hardwood.
To Catholics who will venerate the relic, it's not the bone
fragments themselves that have meaning, but what they
represent.
"A relic points to something that we cannot see, to that
person and the holiness of his or her life," said Holy Cross
Father Peter Rocca, rector of the Basilica of the Sacred Heart
at the University of Notre Dame in Indiana, which has
hundreds of relics.
"It also allows for an occasion to pray to the saints for their
intercession and to assist us in living a Christian life," he told
the Hawaii Catholic Herald, newspaper of the Honolulu
Diocese.
The tradition of relics started with early Christians who
gathered to worship in the catacombs near the graves of
Christian martyrs. Later it became tradition that a saint's
bones were buried in or under a church's altar.
There have been abuses of relics in the church's past,
including the sale and worship of relics. Father Rocca was
quick to point out that Catholics have "reverence and
wyrwał się ze swoim zdaniem nie pytany przez osoby
kompetentne. Natręctwo to jedna z metod postępowania
Kościoła” (por. T. Szymański, G. Jędrejek, “Ochrona uczuć
religijnych w prawie polskim”, Warszawa 2002, s. 16-17).
Świadek Katynia i niezwykły człowiek ks. prałat dr Zdzisław
Jastrzębiec Peszkowski wraz z 780 innymi osobami pozwał
autora tych plugawych wypowiedzi oraz redaktora naczelnego
“Trybuny” do sądu, opierając się na bardzo licznych i wyraźnych
podstawach prawnych, polskich i międzynarodowych. JednakŜe
charakterystycznie dla prawnej sytuacji katolików powstała
sprawa zgoła zbójecka. Najpierw pozwu nie chciano przyjąć,
potem przyjęto tylko jako sprawę cywilną, a nie karną, a wreszcie
parę razy ją umarzano. Ze strony ks. Zdzisława Peszkowskiego
występował wybitny adwokat katolicki z Lublina Tadeusz
Szymański. Pierwszy wyrok na bazie prawa cywilnego nastąpił
dopiero po pięciu latach. Przy tym sąd stosował przedziwne
wybiegi; Ŝe Jan Paweł II nie jest “przedmiotem kultu”, Ŝe prałat
Peszkowski nie ma prawa wnosić pozwu, bo jedynie mógłby to
zrobić sam PapieŜ, Ŝe autor artykułu nie zamierzał intencjonalnie
obrazić PapieŜa, no i Ŝe wypowiedź nie była szkodliwa
społecznie, bo “Trybuna” ma mały nakład. A co do redaktora
“Trybuny” to podano, Ŝe on artykułu przed drukiem nie czytał,
potem, Ŝe zawiodła myszka komputerowa, gdy redaktor chciał
usunąć fragmenty obelŜywe itp. W międzyczasie autor zginął w
wypadku samochodowym. Sąd więc nakazał redaktorowi
zamieścić tylko przeproszenie w “Trybunie”. Sąd jednak nie uznał
nigdy sprawy za karną, za przestępstwo, a tylko za naruszenie
przez redaktora “sfery dóbr osobistych prałata”. I tak mimo
licznych ponownych postępowań całą sprawę umorzono po 12
latach. W 2008 r. rzecznik praw obywatelskich odmówił kasacji.
Tak nieraz wyglądają sprawy sądowe dotyczące katolików.
ObraŜanie uczuć religijnych katolików staje się zjawiskiem
masowym, jakoby hitem “postępowej” kultury. Na róŜne sposoby
zniewaŜa się Boga, Matkę BoŜą, świętych, Kościół, krzyŜ,
Eucharystię, obyczaje katolickie, tradycje, święta, wyszydza się
ludzi o Ŝywej religijności, jak np. słuchaczy Radia Maryja.
Zapraszani są profanatorzy z zagranicy, np. zespoły metalowe,
nieraz o charakterze satanistycznym. Pamiętamy, Ŝe ku uciesze
nihilistów autorka wystawy w Gdańsku w 2002 r. pt. “Pasja”
wygrała sprawę, choć zamieściła zdjęcie męskich genitaliów na
tle krzyŜa. Sąd uznał to za dzieło sztuki, dobrze się reklamujące.
Albo pewien poseł SLD na posiedzeniu Sejmu w grudniu 1999 r.
wypowiedział nazwę “Radio Maryja”: “Radio Ma (tu chrząknięcie)
ryja”. Został upomniany. Niedawno piosenkarka Doda w
wywiadzie dla “Dziennika” powiedziała o Piśmie Świętym: “CięŜko
wierzyć w coś, co spisał jakiś napruty winem i palący jakieś zioła”.
W tym przypadku piosenkarka została usunięta z TVP. Ale ktoś
inny wypowiadający się w związku z tym o Biblii chrześcijańskiej
jeszcze bardziej ohydnie został bezkarny. 15 sierpnia br., w dniu
Wniebowzięcia Matki BoŜej, w rocznicę zwycięstwa nad
bolszewikami w 1920 r. i w dniu Święta Wojska Polskiego,
wystąpiła w Warszawie marna artystka, ale prowokacyjna w
lŜeniu katolicyzmu, Madonna, która umyślnie profanuje
Chrystusa, KrzyŜ i Matkę BoŜą. Tym razem chodziło o
pohańbienie katolickiej Polski. Profanacyjna impreza zgromadziła
ok. 80 tys. młodzieŜy, choć bilety kosztowały od 200 do 1000
złotych. Przy tym jedna fanka Madonny powiedziała w TV, Ŝe
chciałaby zobaczyć “choćby jeden jej włos”. Oto jak młodzieŜ,
takŜe katolicka, często wychwalana, bywa kompletnie pusta i
szalona. Bez pomocy mądrego państwa Kościół nie zdoła
młodzieŜy dobrze wychować.
Jest przy tym irytujące, Ŝe owa przekora jest tak idiotyczna, iŜ
występowanie przeciwko owym róŜnym profanacyjnym imprezom
przynosi im jeszcze większą reklamę, a ich organizatorzy jeszcze
więcej zarabiają. I koło się zamyka. Zresztą i niektórzy
pseudointeligenci uwaŜają, Ŝe nawet najcięŜsze bluźnierstwa i
inne tego rodzaju rzeczy nie powinny być przez katolików
piętnowane, bo wyznanie nie ma nic do Ŝycia publicznego, bo są
to dzieła wielkiej współczesnej sztuki i kultury, a w duchu
liberalizmu trzeba unikać “przekryminalizowania” (por. T.
Szymański, tamŜe, s. 21-40).
I tak w naszym rozumieniu w liberalizmie preferuje się raczej
prawo do zła niŜ prawo do dobra moralnego. W kaŜdym razie my,
katolicy, nie mamy takich samych uprawnień w Ŝyciu publicznym,
jakie mają niekatolicy, ateiści i nie-Polacy.
veneration but not adoration" for these "visual reminders" of
holy men and women.
Relics lost some of their prominence in the 1960s after the
Second Vatican Council, he said, but there is a resurgence of
interest.
"I think what has helped revive the veneration of relics is that
we have so many contemporary kinds of saints," he said.
That includes Blessed Damien, whose body was buried next
to St. Philomena Church in Kalawao, Molokai, when he died
in 1889. In 1936, the government of Belgium, his home
country, requested his body be returned there. After the priest
was beatified in 1995, the bones of his right hand came back
to Hawaii and are now buried in his original grave site.
The foot bone that is returning to Hawaii is a tarsal bone
found just below the ankle. It was unintentionally separated
from the rest of the remains after a 1956 opening of Blessed
Damien's casket when his bones were catalogued and sealed
in separate zinc boxes. The piece of foot bone was left out
when the casket was resealed and stored in the Sacred Hearts
Fathers archives in Belgium.
When Honolulu Bishop Larry Silva made a request last year
for another first-class relic of Blessed Damien to be brought
back to Hawaii in honor of his canonization, this box was
remembered.
According to the Sacred Hearts provincial, Father
Christopher Keahi, Blessed Damien's relic was to be
presented to the pope at the canonization Mass by Audrey
Toguchi, the woman whose cancer cure was declared by the
Vatican to be the second miracle needed to make the
missionary priest a saint.
The relic will then head back to Hawaii after stops in Detroit,
San Francisco and Oakland, Calif.
A first-class relic is part of the saint's body, from bones to
hair. A second-class relic is an article that was used by the
saint, such as Blessed Damien's chalice or a piece of clothing
he wore. A third-class relic is something that has touched a
first-class relic but wasn't used by the saint.
For those who find a focus on the physical remains of a saint
odd or even gruesome, Father Rocca points to a secular
equivalent—the U.S. Constitution, preserved under glass in
Washington and gazed at in awe by hundreds of people each
day.
"It's very significant because it speaks to the origins of the
country and how we enjoy freedoms as Americans today,"
Father Rocca said. "It's almost as if we treat it as very
sacred."
Czym grozi oderwanie Kościoła od narodu
HUMILITY MADE SISTER
JUGAN A SAINT
W większości rodzin i domów katolickich, w parafiach, diecezjach,
organizacjach i akcjach katolickich budzi się po marksizmie Ŝycie
religijne, mądrość chrześcijańska, wolność w dobru i w prawdzie,
budzi się teŜ nadzieja na odrodzenie Polski i Europy. W sferze
publicznej postępuje jednak coraz wyraźniejsza erozja Kościoła i
moralności chrześcijańskiej. I tutaj konieczna jest wielka
pedagogia społeczna, nie tylko Kościoła, ale i państwa. CięŜkim
błędem jest degradowanie państwa, które jest ogromnym
osiągnięciem co najmniej od IV tysiąclecia przed n.Chr., pod
warunkiem Ŝe jest wspólne wszystkim obywatelom, sprawiedliwe,
mądre i wydolne. Dobre państwo i dobra religia warunkują się
wzajemnie od tysięcy lat. Jeśli nie ma państwa albo państwo jest
złe czy zła jest religia, to dla społeczeństwa oznacza to tragedię.
Niektórzy katolicy uwaŜają, Ŝe dziś wystarczy Kościół oderwany
od narodu, funkcjonujący jedynie w postaci uniwersalnej,
abstrakcyjnej i nadprzyrodzonej. Ale co to znaczy, pokazały
dzieje Czech. Upadek chrześcijaństwa w Czechach zaczął się z
chwilą dominacji elementu obcego, niemieckiego, niezwiązanego
z ludem. W dodatku, kiedy ks. Jan Hus z Pragi podjął próbę
związania Kościoła z narodem, to w 1415 r. na soborze w
Konstancji został spalony na stosie za przyczyną cesarza
niemieckiego i czynników zachodnich. ToteŜ narodowy ruch
husycki, jaki się rozwinął po spaleniu Husa i w zasadzie tlił się
przez kilka wieków, doprowadził do wielkiego osłabienia
związków Kościoła czeskiego z Rzymem i przygotował grunt pod
rozwój wielkiej liczby sekt. Kościół czeski nigdy juŜ się na dobre
nie podniósł. Ten sam błąd chcą popełnić niektórzy nasi
współcześni teologowie i ludzie katolewicy uwaŜający, Ŝe Kościół
nie powinien być związany z konkretnym narodem, lecz tylko z
jakąś społecznością obywatelską, abstrakcyjną, sztuczną, z
ludźmi znikąd czy z Marsa. Owszem, niektórzy powiadają, Ŝe
chcą nasz Kościół tylko oczyścić z “nacjonalizmu” i
zeuropeizować, ale nie widzą, Ŝe w ten sposób pozbawiają go
Ŝycia i upodabniają do ideologicznych społeczności świeckich.
Dzisiaj z kolei większość elementów ideologii liberalistycznej jest
zwrócona przeciwko religii w ogóle, a głównie przeciwko religii
katolickiej: w koncepcji człowieka, narodu, społeczeństwa,
Kościoła, kultury, moralności, wartości, sensu Ŝycia. Z tego
powodu mnoŜą się w UE ataki na wszelkie dziedziny i aspekty
katolickie. Na przykład masoński rząd francuski dąŜy teraz do
zamknięcia katolickiego wydziału teologicznego na Uniwersytecie
w Strasburgu, bo “nie wypada”, Ŝeby w tak waŜnym ośrodku
unijnym był wydział katolicki. We Francji w ogóle nie ma ani
wydziałów katolickich, ani uniwersytetów katolickich z prawami
państwowymi, bo jest rozdział Kościoła i państwa. Ale gdy
Francuzi w 1919 r. zajęli Alzację, to mimo rządów masońskich od
1905 r. pozostawili wydział katolicki w Strasburgu, funkcjonujący
na mocy konkordatu Niemiec z Watykanem. Nie chciano
pogorszyć sytuacji katolików w prowincji przyłączonej do
macierzy. Podobnie protestanckie kraje skandynawskie są bardzo
niechętne katolicyzmowi, np. Komitet Pokojowej Nagrody Nobla
nie rozpatrzył nawet, mimo wielkiego poparcia ze świata, takich
kandydatur do tej nagrody, jak PapieŜ Jan XXIII, który przyczynił
się do uratowania nas przed wojną atomową między Rosją a
Ameryką, jak Jan Paweł II, o. Marian śelazek, werbista, wielki
misjonarz i działacz pokojowy w Indiach, jak choćby i Ojciec Piotr,
ojciec ubogich w ParyŜu. Ostatnio polski sercanin Józef Wróbel,
który został niedawno biskupem w Helsinkach, musiał szybko
zrezygnować z urzędu, bo taki był silny nacisk na niego zarówno
ze strony protestantów, jak i liberalnych katolików. Nie
odpowiadało im głównie trzymanie się prawowierności kościelnej.
Inny przejaw antykatolickości u nas, a nawet i poza naszymi
granicami, to jakiś obłędny atak na Radio Maryja, TV Trwam i
“Nasz Dziennik”. Nie rozumieją nawet niektórzy nierozwaŜni
Little Sisters of the Poor Founder to Be Canonized Sunday
Por Carmen Elena Villa
VATICAN CITY, OCT. 8, 2009 (Zenit.org).- Blessed Marie de la
Croix Jugan never sought worldly recognition, not even to be known
as the founder of the Congregation of the Little Sisters of the Poor.
On Sunday however, she will be recognized worldwide as a saint in
a canonization ceremony celebrated in Rome by Benedict XVI.
"The true measure of sanctity is humility," she constantly repeated,
quoting St. John Eudes, for whom she had a great devotion in her
earthly life.
The town of Cancale in northern France, on the coast of Brittany, is
where Jeanne Jugan was born in 1792.
Her childhood was not easy. In addition to the historical context in
which she grew up -- the French Revolution broke out three years
before her birth -- her family had many financial difficulties.
Her father, a simple fisherman, disappeared at sea when she was
four years old. "This death marked her also in the area of
acceptance of suffering and sensitivity for those who suffer," the
postulator of her canonization cause, Spanish Dominican Father
Vito Gomez, told ZENIT.
At age 16, she took a job as a kitchen maid, something she
continued to do for nine years. "She worked hard, and in that work
forged a very solid personality," said Father Vito.
He noted that Blessed Jugan's spirituality was centered on Christ.
She read and meditated on the writings of some of the French
masters of spirituality, such as St. Francis de Sales and St. Vincent
de Paul. This enhanced her special devotion to the Eucharist and to
the Virgin Mary.
katolicy, Ŝe tu nie chodzi o poziom techniczny, lecz o treści
przekazywane na całą Polskę i na cały świat. Bez tego medium
nie wiedzielibyśmy, co się tak naprawdę w Polsce i w Kościele
dzieje, bo inne media są stronnicze, często nieobiektywne i
manipulujące, zwykle słuŜą jako środki do “lasowania” polskiego
Kościoła i polskości. Bez tego medium Polacy musieliby chyba
załoŜyć swoje prawdziwe radio na Białorusi jako “Radio – Wolna
Polska”. W innych mediach brakuje przede wszystkim
obiektywnej recenzji naszego współczesnego Ŝycia w Polsce, jest
tylko pogoń za przypodobaniem się rządowi, za popularnością i
za pieniędzmi, zgodnie z duchem ideologii liberalnej. Owszem w
TVP jest trochę programów recenzyjnych i obiektywnych, ale
raczej tylko w TVP Info, jak “Antysalon” czy “Minęła dwudziesta”,
jednak takie programy są spychane na margines. Tymczasem
media rządzą naszym krajem, przewaŜnie w imieniu Unii, Niemiec
i lobby Ŝydowskiego. Mają wyŜszą władzę niŜ nasz prezydent.
Charakterystyczne, Ŝe kiedy prezydent w udzielanym wywiadzie
chce na koniec spuentować swoją wypowiedź jakąś waŜną
myślą, to dziennikarka przerywa mu i oznajmia urzędowo: “Nasz
czas się skończył”. Czyj czas? Kto ten czas ustala?
Bez Boga nie ma postępu
Historykowi przychodzi na myśl spostrzeŜenie, Ŝe w XXI w. jest
ogromne zacofanie w Ŝyciu społecznym, politycznym i
państwowym. Oto w odległych o tysiące lat państwach Sumeru i
Mezopotamii pojawiali się często królowie, jak Urnansze z Lagasz
(ok. 2500 r. przed n.Chr.), Sargon Wielki (zm. ok. 2214 r. przed
n.Chr.), Gudea (zm. ok. 2124 r. przed n.Chr.), Urnammu z Ur
(panował w latach 2065-2045 lub 2112-2095 przed n.Chr.),
Hammurabi (zm. w 1750 r. przed n.Chr.) i inni, którzy zabiegali o
pokój społeczny i sprawiedliwość, zaprowadzali ład prawny i
moralny, rozwijali na wielką skalę handel oraz budownictwo
sakralne i świeckie, doskonalili rolnictwo, pielęgnowali pisarstwo i
takie nauki, jak: matematyka, astronomia, medycyna, wznosili
biblioteki z tabliczkami historycznymi i literackimi, a takŜe niekiedy
bronili słabych przed potęŜnymi, roztaczali opiekę nad wdowami i
sierotami albo nad niewolnikami i jeńcami, zwalczali złodziejstwo,
lichwę, ciemięŜców, organizowali pocztę międzypaństwową i
międzypaństwową ochronę dla kupców itd. A dziś rządcy i
politycy przypominają często napastników, aroganckich
zdobywców, dorobkiewiczów, wrogów prostego ludu i
oszukujących róŜnymi grami kuglarzy. Co się z tą nowoczesną
polityką porobiło? Na przykład wszyscy prezydenci amerykańscy
od początku to – poza Ronaldem Reaganem – masoni. Obecny
prezydent jest na 32. stopniu wtajemniczenia masonerii Prince
Hall rytu szkockiego, grupującej Murzynów (Faits and
Documents, nr 269, 1-15.02.2009. Za: M. Giertych, “Opoka w
kraju”, 2009, nr 70, s. 14). 5 maja br. na Uniwersytecie
Rockefellera spotkali się amerykańscy giganci ekonomiczni (np.
G. Soros), Ŝeby uchwalić plan “walki z przeludnieniem na świecie”
(tamŜe, s. 14), czyli debatowali na tym, jak szerzyć aborcję,
sterylizację, eutanazję, środki antykoncepcyjne i poronne oraz
osłabić słuŜby ratujące Ŝycie ubogich i starych. Bez Boga nie ma
postępu. Dziś niewątpliwie mamy do czynienia z postępem
technicznym i materialnym, ale nie ma postępu ludzkiego, wprost
przeciwnie.
Trzeba się głęboko zastanowić nad słowami PapieŜa Pawła VI,
który mówił o diabelskich opętaniach społecznych, czyli o
szatanie społecznym. A zatem demonizmem są nasycone nie
tylko niektóre jednostki ludzkie, takie jak Hitler, Stalin i inni, ale
teŜ moŜe to dotyczyć niektórych wspólnot, społeczności, grup,
partii, sekt satanistycznych, a nawet państw o charakterze
zbrodniczym. W takich społecznościach trudno wytrwać w dobru.
Zostaje utracony najwyŜszy sens Ŝycia ludzkiego. Panuje fałsz,
grzech i śmierć.
Trudno pojąć, dlaczego dziś niektóre społeczności i systemy
odrzucają Boga i Jego prawa. Jest w tym jakieś głębokie
zagubienie rozumu i misterium zła. JeŜeli zabraknie Boga, to
pomimo pozytywnych zjawisk, takich jak rozwój techniki,
administracji czy sportu, wszystko się rozpada, traci wyŜszy cel i
sens oraz zabija nadzieję Ŝycia zbiorowego. PrzecieŜ idea Boga
nie niszczy systemów społeczno-politycznych, nie jest
zagroŜeniem dla ludzkiego rozumu i nauki, nie odbiera im
autonomii, nie kala ich godności. Tworzy natomiast doskonałą
ogólną atmosferę, wytycza najwyŜszy punkt omegalny Ŝycia,
odsłania istotny kod rzeczywistości, udoskonala autonomię
Charity
Jeanne Jugan was anxious to serve the poorest. She invited
beggars into her home and even gave them her bed. "I would say
that this virtue of charity is like the constellation around which all her
other virtues rotated," noted Father Vito.
On Oct. 15, 1840 she decided to found a small charitable
association headed by a parish priest, Father Augusto Le Pailleur,
vicar of Saint-Servan. From this community was born the
Congregation of the Little Sisters of the Poor. The first young
women made their vows of obedience on December 8, 1842.
This new community lived with the objective of "participating in the
happiness of spiritual poverty, directed to total despoliation which
raises the soul to God," as its constitution directs.
The community elected her as its first superior, a post she held for
only two weeks as Father Le Pailleur decided to revoke the election.
Years later the priest ordered her to live a more retired life, involved
only in domestic tasks, and removed from her benefactors, a
decision she accepted without protest. She lived in this way for 27
years.
"She put into practice the dictum that 'your left hand should not
know what your right hand is doing,' to the point of disappearing into
the group of which she was really the founder," said the postulator.
Blessed Marie de la Croix, as she was called after entering religious
life, died in August 1879 when the congregation had some 2,488
women religious and 177 homes for the elderly. Months earlier,
Pope Leo XIII had approved the congregation's statutes.
The future saint was recognized as the official founder of the Little
Sisters of the Poor only at the beginning of the 20th century, when
members of the order decided to write the history of the community,
said Father Vito.
"She never rebelled against her marginalization; on the contrary,
she dedicated herself more intensely to her congregation," the priest
affirmed.
Be little
Blessed Jugan left nothing in writing; instead, she repeated words
that today illuminate the charism of the Little Sisters of the Poor.
She would say: "Jesus awaits you in the chapel. Go to meet him
when you are at the limit of your patience and strength, when you
feel alone and weak."
The founder urged her sisters: "Tell him: 'You know what is
happening to me, good Jesus. I have nothing else but you. Come to
rzeczywistości ziemskich i nadaje najwyŜszą logiczność wszelkiej
nauce i myśli. A nie ma drogi pośredniej. Jeśli zaneguje się
totalnie sensorodną ideę Boga, to z konieczności popada się w
sieci szatana społeczno-politycznego. Wprawdzie idea Boga
ukazuje przede wszystkim Ŝycie nadprzyrodzone, ale wtórnie
rzuca teŜ światło na całą rzeczywistość doczesną. I katolicyzm
jest wielką i subtelną pomocą dla tej rzeczywistości, a nie
przeszkodą.
my help [...].' And then go. And don't be worried about what you will
do. It is enough that you spoke about it to the good God. He has a
good memory!"
Today the Little Sisters of the Poor are active in 31 countries
worldwide. In addition to vows of poverty, chastity and obedience,
Ks. prof. Czesław S. Bartnik they dedicate their lives to caring for the elderly.
In this way, they aim to transmit their joy and spirituality as well as
to learn from the wisdom of those who are in the last stage of their
lives, preparing them for their encounter with God in eternity.
The congregation's statutes affirm, "To be a Little Sister of the Poor
reminds us of our desire to always go out to the poorest, to create a
current of apostolic collaboration and fraternal charity to help Christ
in the poor."
In the homily at Blessed Jugan's beatification in 1982, Pope John
Paul II told the sisters: "Be little, very little! Guard that spirit of
humility and simplicity! If we were to think that we are something,
the congregation would no longer bless the good God, it would be
our end."