NFM | EKLEKTIK SESSION 16–18 października 2015

NFM | EKLEKTIK SESSION
16–18 października 2015
16 października, piątek, godz. 19:00
Narodowe Forum Muzyki, Sala Czarna
NFM | EKLEKTIK SESSION: BOGDAN JANKOWSKI „HIMALAJE, KARAKORUM – OBRAZKI I
GŁOSY Z GÓR”
Program:
Wernisaż Bogdana Jankowskiego - wystawa zdjęć/instalacja dźwiękowa
Bogdan Jankowski jest zasłużonym dla środowiska górskiego działaczem organizacyjnym i członkiem
honorowym Polskiego Związku Alpinizmu.
Jako licencjonowany radioamator-krótkofalowiec zajmuje się łącznością radiową w górach, przez 30 lat
kierował zespołem łączności radiowej PZA. Organizował łączność podczas wielu narodowych wypraw
wysokogórskich. Jest także pomysłodawcą i opiekunem nowoczesnej sieci łączności radiowej PZA w
Tatrach. W latach 1969-2003 brał udział w licznych wyprawach, z których kilka osiągnęło wybitne wyniki
sportowe i zajęło trwałe miejsce w historii alpinizmu polskiego i światowego.
Otwierająca festiwal NFM | EKLEKTIK SESSION wystawa “Himalaje, Karakorum – Obrazki i głosy z gór”
autorstwa Bogdana Jankowskiego została przygotowana przez Polski Związek Alpinizmu przy wsparciu
Fundacji im. Kukuczki z okazji 110-lecia powstania pierwszej organizacji alpinistycznej w Polsce (2013).
oraz 40. rocznicy utworzenia Polskiego Związku Alpinizmu (2014). Na wystawę składa się 55 zdjęć oraz
instalacja dźwiękowa. Autor fotografii ukazuje na nich piękno gór wysokich, ale też cząstkę historii
polskiego alpinizmu. Towarzyszące zdjęciom autentyczne nagrania powstały podczas narodowych
wypraw na Kunyang Chhish (1971) Lhotse (1974/75) Mount Everest (1979/80) K2 (1987/88), Nanga
Parbat (1997/98 ). pozwalają wczuć się w atmosferę wypraw, posłuchać odgłosów karawany, modłów
buddyjskich mnichów, relacji ze szczytów, z wydarzeń wesołych i dramatycznych, usłyszeć głosy
nieżyjących już ludzi gór…
16 października, piątek, godz. 21:00
Narodowe Forum Muzyki, Sala Czerwona
NFM | EKLEKTIK SESSION: AMBIQ
Wykonawcy:
Claudo Puntin – klarnety, loops, minimallets
Max Loderbauer – buchla analog synthesizer
Samuel Rohrer – perkusja, elektronika
Ambiq tworzą Max Loderbauer, Samuel Rohrer oraz lider zespołu Claudio Puntin. Tworząc w równym
stopniu naturalne, co elastyczne struktury, trio nakreśla pionierski elektroakustyczny pejzaż dźwiękowy,
wyznaczając tym samym nowe kierunki rozwoju muzyki z pogranicza future oraz ambient jazz.
Wykwalifikowany pianista Max Loderbauer we współpracy z Ricardo Villalobosem w brawurowy sposób
wydał niedawno album o nazwie „Re: ECM”, korzystając z archiwalnego sanktuarium jazzowego
należącego do mieszczącej się w Monachium wytwórni ECM. W pracy nad swoim nowym projektem w
naturalny sposób wykorzystał ponownie muzyczne sanktuaria. Narzędzie, dzięki któremu tworzy
muzyczne światy to najwyższej jakości syntezator modularny Buchla 200e. W blasku tego rozświetlonego
niczym ołtarz kokpitu pianiście towarzyszy dwóch natchnionych szwajcarskich muzyków — klarnecista
Claudio Puntin (posługujący się również pałkami perkusyjnymi typu mini-mallet i instrumentami
elektronicznymi) oraz perkusista Samuel Rohrer (obsługujący także procesor efektów oraz inne
instrumenty elektroniczne), mogący się pochwalić wydaniem produkcji wytwórni ECM zarówno na
własną rękę, jak i we współpracy z innymi wykonawcami. Na płycie „ambiq” zgłębiają oni odległe
muzyczne wszechświaty pod znakiem firmowym założonej przez Rohrera innowacyjnej wytwórni
arjunamusic, umożliwiając poznanie sceny elektronicznej dzięki ulepszonym możliwościom
instrumentalnej interakcji.Samuel Rohrer jako improwizacyjny pilot dźwięku potrafi sprawnie sterować
rytmem i anty-rytmem. Za sprawą swej pełnej artyzmu, całościowej i łączącej różne style koncepcji
rozbudowuje on gamę funkcji rytmicznych wplatając niezwykle emocjonalne elementy. Jego styl
perkusyjny dociera z ukrytym brzmieniem do jego elektronicznych aranżacji i powraca z uwodzicielską
energią, stanowiąc tygiel, do którego trafiają muzyczne partie jego towarzyszy.
Bezbłędna gładkość dźwięku Claudio Puntina grającego na wszystkich odmianach klarnetu, przy wsparciu
pałek perkusyjnych typu mini-mallet i instrumentów elektronicznych, jest nam znana z płyt CD i jego
licznych wykonań, a także z produkcji filmowych, teatralnych i słuchowisk. Jego ekspresyjna koncepcja
unoszenia się w powietrzu, elektroniczne wstawki oraz wątki dźwięków harmonicznych i pętli, które
dostosowuje do dźwięków klarnetu, otwierają przed słuchaczami duchowy wymiar, tworząc
harmoniczną i tonalną orbitę dla satelitów swych współtowarzyszy. Kwintesencją albumu „ambiq” jest
witalność, z jaką trio tworzy rytmy i dźwięki. Fragmenty oderwane od płynnych przejść między wersami
nie unoszą się jak cząsteczki w przestrzeni kosmicznej. Zamiast tego, korzystając z wewnętrznej energii
jako punktu wyjścia, podążają za głównym wątkiem, który śmiało można uznać za „magiczny”. Początek
opiera się na radosnym brzmieniu perkusji, akcentach metrycznych i przybliżonych jednostkach
pomiarowych, z których emanuje niepokojąca kombinacja rozpraszających się, ale zawsze
uporządkowanych wibracji. Ich impulsy wprawiają ciało w ruch w taki sposób, że ma się wrażenie, że ani
impulsy, ani ciało nie funkcjonowały w takiej formie nigdy wcześniej. Słoń i łasica. To uczucie tak
spokojne i przyjemne jak masaż przypominający magnetyczną lewitację nad wysypaną żwirem ziemią.
Lub też uczucie tak zaskakujące, jak smak w ustach, którego intensywność przekracza wszelkie
oczekiwania w porównaniu z tradycyjnymi doznaniami. Mniej odważni słuchacze mogą to uczucie uznać
za „szokujące”, jako że przez moment zmysłowe napięcie pojawia się całkiem nieoczekiwanie. Jest to
jednak jedynie przelotne początkowe wrażenie. Chwilę później doznania, którymi emanuje „ambiq”
normują się, wpisując się w kanon własnych doświadczalnych wartości, jako że pod względem
genetycznym te dwa fragmenty w rzeczywistości nie różnią się od siebie tak bardzo. Proces ten może być
postrzegany jako dążąca do entropii mozaika, której elementy próbują dotrzeć do wszystkich możliwych
zakątków umysłu, pozostawiając słuchacza na łasce wysublimowanych dynamicznych form, dźwięków i
kolorów. Tymczasem po raz kolejny słuchaczy oplata lekki jak piórko, wielowątkowy i nieskazitelny
płaszcz, łączący dźwięk ze światem zewnętrznym — czy to dużym czy małym — tworząc bezpośrednie
połączenie z wewnętrznym doznaniem, dającym się porównać do chęci pogłaskania kociąt, mimo że
trzeba je najpierw ocalić przed niebezpieczeństwem. Pamiętając przy tym o zatrzymaniu ich przy sobie.
Wybuchowa mieszanka płyty „ambiq” rozkwita i nasila się w chwilach, które w szczególny sposób zdają
się oddawać to muzyczne przeżycie. Nie zawsze, ale wtedy ryzyko staje się piękne, gdy kalkulacje
zgadzają się z całkiem wymyślonym równaniem.
17 października, sobota, godz. 13:00
Narodowe Forum Muzyki, Sala Czarna
NFM | EKLEKTIK SESSION: BOGDAN JANKOWSKI "GÓRY DALEKIE I BLISKIE"
Bogdan Jankowski jest zasłużonym dla środowiska górskiego działaczem organizacyjnym i członkiem
honorowym Polskiego Związku Alpinizmu.
Jako licencjonowany radioamator-krótkofalowiec zajmuje się łącznością radiową w górach, przez 30 lat
kierował zespołem łączności radiowej PZA. Organizował łączność podczas wielu narodowych wypraw
wysokogórskich. Jest także pomysłodawcą i opiekunem nowoczesnej sieci łączności radiowej PZA w
Tatrach. W latach 1969-2003 brał udział w licznych wyprawach, z których kilka osiągnęło wybitne wyniki
sportowe i zajęło trwałe miejsce w historii alpinizmu polskiego i światowego. Został dwukrotnie
odznaczony złotym medalem "Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe" (1971, 1980) oraz otrzymał nagrodę
"Fair Play" Polskiego Komitetu Olimpijskiego (1999).
Prelekcja Bogdana Jankowskiego jest swoistego rodzaju opowiadaniem o górach , tych odległych i tych
bliskich. Bliskich fizycznie , ale też bliskich sercu autora, widzianych z jego subiektywnego punktu
widzenia. Tatry, Himalaje, Karakorum, Sokoliki, Śnieżne Kotły… Prelekcję ilustrują autentyczne nagrania
dźwiękowe wykonane na wyprawach.
17 października, sobota, godz. 18:30
Narodowe Forum Muzyki, Sala Czarna
NFM | EKLEKTIK SESSION: THE ART OF JOY – DEBATA
Wykonawcy:
„The Art of Joy” – spotkanie / rozmowa
Piotr Jakub Fereński, Tomasz Kryszczyński, Krzysztof Boczkowski
moderator: Bartek Lis
Program:
„The Art of Joy” – spotkanie / rozmowa
„Dokładnie tu i teraz jesteś szczęśliwy, ale o tym nie wiesz, ponieważ twoje fałszywe zapatrywania, twój
zniekształcony obraz rzeczywistości zamknęły cię w pułapce lęków, niepokojów, przywiązań, konfliktów,
poczucia winy; wreszcie w całej gamie ról które odgrywasz, ponieważ tak zostałeś zaprogramowany.
Gdybyś potrafił spojrzeć dalej niż sięga to wszystko zrozumiałbyś, że jesteś szczęśliwy, tylko o tym nie
wiesz". [Anthony de Mello]
Dążymy do celu, pragniemy odnosić sukcesy, ale czy potrafimy doceniać momenty pozornie błahe i
czerpać przyjemność z rutyny dnia codziennego ? Podczas dyskusji The Art of Joy gośćmi festiwalu będą
: psycholog zajmujący się praktyką medytacyjną, podróżnik, certyfikowany trener kursów Mindfulness
Tomasz Kryszczyński, aktor Teatru Współczesnego, prorektor wrocławskiej PWST Krzysztof Boczkowski
oraz kulturoznawca i publicysta Piotr Jakub Fereński. Debatę na temat sztuki świadomego budowania
poczucia szczęścia poprowadzi Bartek Lis, socjolog, na co dzień animujący przestrzeń społeczną we
wrocławskim Muzeum Współczesnym.
17 października, sobota, godz. 20:30
Narodowe Forum Muzyki, Sala Czerwona
NFM | EKLEKTIK SESSION: MIEKO MIYAZAKI & GUO GAN, BRINK MAN SHIP
Wykonawcy:
MIEKO MIYAZAKI & GUO GAN
Mieko Miyazaki – koto
Guo Gan – erhu
BRINK MAN SHIP
Jan Galega Brönnimann – klarnet basowy i kontrabasowy, elektronika
René Reimann – gitara, elektronika
Emanuel Schnyder – bas, elektronika
Flo Reichle – perkusja, komputer
Początkiem współpracy Mieko Miyazaki oraz Guo Gana było ich przypadkowe spotkanie we Francji, do
którego nigdy by nie doszło, gdyby nie opuścili oni swoich rodzinnych krajów na Dalekim Wschodzie.
Ostatecznie koto, japoński instrument szarpany, zabrzmiało wspólnie z chińskim erhu, podobnie jak
gitara Django Reinharda ze skrzypcami Stephane'a Grapelliego.. Artyści dorastali w różnych tradycjach
muzycznych i rozwijali swe umiejętności, aby osiągnąć najwyższy poziom doskonałości i wirtuozerii. Ich
otwartość oraz ciekawość sprawiła, że postanowili zaprezentować swój klasyczny warsztat we
współpracy z innym muzykiem. Artyści słuchają wzajemnie swoich utworów i blisko się przyjaźnią, czego
owocem jest połączenie ich indywidualnych form ekspresji. Razem tchnęli nowe życie w tradycyjne
melodie ich rodzinnych krajów i stworzyli własne wyjątkowe kompozycje. Dialog pomiędzy głosem
Mieko a chińskimi skrzypcami Guo Gana stał się symbolem pojednania między ludźmi.
Jan Galega Brönnimann i jego zespół Brink Man Ship są symbolem współczesnego europejskiego jazzu.
Muzycy specjalizują się w gatunku postmodernistycznego "urban" jazzu, którego brzmienie jest pełne
kontrastów, delikatnych melodii i wielowarstwowych bitów. Muzyka zespołu tworzy napięcie poprzez
przeciwstawienie harmonii i gwałtowności, co odzwierciedla sprzeczności wszechobecne we
współczesnym świecie. Źródłem inspiracji zespołu Brink Man Ship jest współpraca z innymi artystami,
takimi jak Nils Petter Molvaer, Nya, Joy Frempong lub grafik Heiwid (Büro Destruct), a także fascynacja
brzmieniem — od Kraftwerk, Massive Attack po Davida Murraya i muzykę współczesną.
18 października, niedziela, godz. 19:00
Narodowe Forum Muzyki, Sala Główna
NFM | EKLEKTIK SESSION: EKLEKTIK ORCHESTRA „ECHOES”
Wykonawcy:
Mariam The Believer – śpiew
Nadishana – hang drum, futujara, instrumenty etniczne
Claudio Puntin – klarnety, elektronika
Lucien Dubuis – saksofon barytonowy, klarnet kontrabasowy
Jan Galega Brönnimann – saksofon sopranowy, klarnety
Alfred Vogel – perkusja, instrumenty perkusyjne
Mieko Miyazaki – koto
Guo Gan – erhu
Endy Yden – śpiew
Natalia Lubrano – śpiew
Waldemar Kasta – śpiew
Tomasz Orszulak – sitar
Igor Pietraszewski – shakuhachi, saksofony
Tomasz Kasiukiewicz – puzon
Paweł Konikiewicz – klawisze
Michał Muszyński – perkusja
Bartek Miarka – gitary
Piotr Rachoń – fortepian
Bond – bas, elektronika
Ze specjalnym udziałem
ORKIESTRY SYMFONICZNEJ NARODOWEGO FORUM MUZYKI
aranżacje:
Marcin Mirowski, Rafał Zalech, Maciej Zakrzewski, Bond
dyrygent: Marcin Mirowski
nagłośnienie: Roli Mosimann
obraz: Radosław Janicki
koncepcja i dyrekcja artystyczna:
Radek „Bond” Bednarz
Program:
Koncert finałowy "Echoes"
Koncert finałowy festiwalu NFM | EKLEKTIK SESSION ze specjalnym udziałem Orkiestry Symfonicznej
Narodowego Forum Muzyki odbędzie się 18.10.2015 w Sali Głównej NFM. Wydarzenie inspirowane
tematyką gór, filmami ukazującymi ich znaczenie dla człowieka oraz kultur z różnych stron świata, jest
jednocześnie platformą współpracy wrocławskich artystów z pogranicza wielu stylistyk oraz gości
festiwalu którzy przyjadą do Wrocławia z Japonii, Szwecji, Rosji, Szwajcarii, Niemiec oraz Austrii.
EKLEKTIK ORCHESTRA to projekt specjalny międzynarodowej platformy artystycznej Eklektik Session.
Biorą w nim udział lokalne oraz międzynarodowe środowiska artystyczne.
Dotychczas zrealizowane koncerty Eklektik Orchestry to spektakularne wydarzenia inspirowane
wieloma motywami m.in filmem („LOST HIGHWAY”) , światem podwodnym („THE DEEP”),
kultowym amerykańskim zespołem Morphine ("THE NIGHT") oraz twórczością Stanisława Lema
("SOLARIS"). W wydarzeniach tych brali udział wybitni goście z całego świata m.in. Nils Petter Molvær,
Eivind Aarset, Erland Dahlen, Jan Bang, Erik Honore, Ganesh Anandan, Arve Henriksen, Pierre Jodlowski,
Wu Wei. Realizowane z rozmachem koncerty Eklektik Orchestry nagłaśnia legendarny producent Roli
Mosimann (Faith No More, Björk, The Young Gods, The The, Swans), pomysłodawcą i dyrektorem
artystycznym jest założyciel platformy Eklektik Session, Radek „Bond” Bednarz.