cobas TaqScreen MPX Test, v2.0

Transkrypt

cobas® TaqScreen MPX Test, version 2.0
for use on the cobas s 201 system
DO STOSOWANIA W DIAGNOSTYCE IN VITRO.
cobas® TaqScreen MPX Test, v2.0
cobas® TaqScreen MPX Control Kit, v2.0
cobas® TaqScreen Wash Reagent
MPX v2.0
MPX CTL v2.0
TS WR
96 Tests
P/N: 05969492 190
6 Sets
P/N: 05965411 190
5.1 L
P/N: 04404220 190
ZASTOSOWANIE
Test cobas® TaqScreen MPX, wersja 2.0 (v2.0) do użytku z systemem cobas s 201 jest jakościowym
testem in vitro służącym do bezpośredniej detekcji RNA ludzkiego wirusa niedoboru odporności typu 1
(HIV-1) grupy M, RNA wirusa HIV-1 grupy O, RNA ludzkiego wirusa niedoboru odporności typu 2 (HIV-2),
RNA wirusa zapalenia wątroby typu C (HCV) i DNA wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV) w ludzkim
osoczu.
Test ten służy do wykonywania badań przesiewowych próbek od dawców, wykrywając RNA wirusów
HIV-1 grupy M, HIV-1 grupy O, HIV-2, HCV oraz DNA wirusa HBV w próbkach osocza od pojedynczych
dawców krwi, w tym dawców krwi pełnej, składników krwi (erytrocytów, płytek krwi i osocza) i od
pozostałych żywych dawców. Test ten jest przeznaczony również do wykonywania badań
przesiewowych u dawców narządów i tkanek, gdy próbki są uzyskiwane od dawcy z bijącym sercem.
Osocze od wszystkich dawców może być badane przesiewowo w formie pojedynczych próbek.
W przypadku pobrań pełnej krwi i składników krwi próbki osocza mogą być badane pojedynczo lub
w pulach składających się z takich samych objętości pojedynczych próbek w połączeniu z testami
serologicznymi wykrywającymi wirusy HIV, HCV i HBV.
W przypadku pojedynczych próbek w wynikach podawane jest jednocześnie wykrycie i rozróżnienie
wirusów HIV, HCV lub HBV.
Test ten nie jest przeznaczony do stosowania jako pomoc w rozpoznawaniu zakażenia wirusami HIV,
HCV czy HBV.
PODSUMOWANIE ORAZ OPIS TESTU
Głównym problemem w transfuzjach krwi i składników krwi jest możliwość przeniesienia zakażenia
wirusowego, szczególnie ludzkiego wirusa niedoboru odporności typu 1 (HIV-1) i typu 2 (HIV-2), wirusa
zapalenia wątroby typu C (HCV) oraz wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV). Czynniki te są
przenoszone przede wszystkim przez ekspozycję na zakażoną krew lub produkty uzyskiwane z krwi
i osocza, ekspozycję na określone tkanki lub płyny ustrojowe, przez kontakt seksualny lub od zakażonej
matki na noworodka.
Wirus HIV-1 jest rozpowszechniony na całym świecie, a całkowitą liczbę osób zakażonych szacuje się na
1,1% (0,56% w Ameryce Północnej i 0,25% w Europie Zachodniej). U osób zakażonych wirusem HIV-1
może wystąpić krótka, początkowo ostra, grypopodobna choroba związana z wysokimi poziomami
wiremii we krwi obwodowej w ciągu 3–6 tygodni od zakażenia1. Obecnie na świecie występują trzy
główne grupy genetyczne wirusa HIV-1: grupa M (główna), grupa N (nie-M, nie-O) i grupa O (poboczna).
Grupa M jest wyraźnie dominująca i jest podzielona na 9 podtypów, a także kilka krążących postaci
rekombinowanych (CRF)2.
Wirus HIV-2 został wyizolowany po raz pierwszy w 1986 roku od pacjentów z Afryki Zachodniej. Zarówno
wirus HIV-1, jak i HIV-2 mają te same drogi przenoszenia i wiążą się z podobnymi zakażeniami
oportunistycznymi i zespołem nabytego niedoboru odporności (AIDS)3. Częstość zakażenia wirusem
HIV-2 w niektórych państwach afrykańskich sięga więcej niż 1%, a wirus HIV-2 jest coraz poważniejszym
problemem w niektórych częściach Europy i Indii4.
Część Informacje dotyczące wersji dokumentu znajduje się na końcu tego dokumentu.
06327052001-01PL
1
Doc Rev. 1.0
Wirus HCV jest uważany za główny czynnik etiologiczny odpowiedzialny za 90%–95% przypadków
potransfuzyjnego zapalenia wątroby nie-A i nie-B5,6. Wirus HCV występuje na całym świecie, ale
częstość jego występowania nie jest dobrze znana, ponieważ zakażenie jest na ogół bezobjawowe.
Szacuje się, że częstość zakażenia w Europie Zachodniej waha się od 0,5 do 2,0% i sięga prawie 20%
w Egipcie.
Ponad 2 miliardy żyjących obecnie ludzi uległo zakażeniu wirusem HBV w pewnym momencie swojego
życia. Zakażenie przewlekłe utrzymuje się u około 350 milionów osób na całym świecie i stają się oni
nosicielami wirusa7-11. Trzy czwarte ludności świata mieszka w regionach o wysokim poziomie częstości
zakażeń. Każdego roku odnotowuje się ponad 4 miliony przypadków ostrego klinicznie zakażenia
wirusem HBV.
Serologiczne testy przesiewowe znacząco zmniejszyły – ale nie wyeliminowały – ryzyko przeniesienia
zakażeń wirusowych przez transfuzje krwi i produktów krwiopochodnych. Testowanie krwi pełnej i osocza
dawców na obecność wirusa HBV rozpoczęto wraz z wprowadzeniem testów wykrywających antygen
HBs we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku i przeciwciała anty-HBc w latach
osiemdziesiątych XX wieku. Oprócz badania przesiewowego na obecność wirusa HBV krew i osocze
dawców są rutynowo badane przesiewowo na obecność wirusów HIV-1, HIV-2 i przeciwciał anty-HCV za
pomocą testów immunoenzymatycznych (Enzyme Immunoassay – EIA). Żądanie wyższych standardów
wykrywania czynników zakaźnych we krwi i produktach krwiotwórczych ze strony opinii publicznej
napędzało rozwój technologii opartej na badaniach kwasów nukleinowych (Nucleic Acid Technology –
NAT). W badaniach wykazano, że wykrywanie wirusowych kwasów nukleinowych (RNA wirusa HIV-112-14,
5,13-16
i DNA wirusa HBV17-20) może jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko przeniesienia
RNA wirusa HCV
tych czynników w próbkach krwi pobranych w okresie okna serologicznego. Czas trwania okna został
oszacowany na przeciętnie 22 dni, ale w przypadku wirusa HIV-1 może trwać aż 6 miesięcy21. Wraz
z wprowadzeniem badań NAT, wykrywających wirusa HIV-1 w minipulach, okres zakaźności został
znacząco skrócony i aktualne ryzyko przeniesienia wirusa HIV-1 jest oceniane przeciętnie jako
1 przypadek na 2 miliony pobrań13-15. Podobnie wprowadzenie badań NAT wykrywających RNA wirusa
13-16
; obecnie szacowane
HCV zmniejszyło okres okna serologicznego bez przeciwciał o około 60 dni
ryzyko wynosi 1–2 przypadków na 1 milion pobrań. Badania przesiewowe NAT, wykrywające DNA
wirusa HBV, są stosowane coraz powszechniej. Podczas badań w krajach z niską, średnią i wysoką
częstością występowania zakażeń HBV wykazano pierwszeństwo badań NAT u dawców w oknie
serologicznym i u dawców w późnej fazie zakażenia HBV, pokazując w ten sposób zmniejszenie
częstości występowania zakażenia HBV, przeniesionego w wyniku transfuzji15,19,20,22,23.
W celu zwiększenia wydajności badań wielu czynników etiologicznych rozwinięto technologię multipleks
PCR (MPX), wykrywającą jednocześnie wiele wirusów. W technologii MPX PCR w jednej próbówce
reakcyjnej, przy użyciu licznych par starterów i sond, amplifikacji oraz wykryciu podlega więcej niż jedna
sekwencja docelowa.
Test cobas® TaqScreen MPX, wersja 2.0, jest jakościowym testem multipleksowym, który
w pojedynczym teście zakażonej puli lub pojedynczej próbki osocza umożliwia jednoczesną detekcję
i rozróżnianie RNA wirusa HIV, RNA wirusa HCV oraz DNA wirusa HBV lub kontroli wewnętrznej. Test
cobas® TaqScreen MPX, wersja 2.0, wykorzystuje ogólną technikę przygotowywania kwasów
nukleinowych w urządzeniu COBAS® AmpliPrep. RNA wirusa HIV (RNA wirusa HIV-1 grup M i O, RNA
wirusa HIV-2), RNA wirusa HCV i DNA wirusa HBV są amplifikowane, wykrywane i rozróżnianie przy
użyciu zautomatyzowanej techniki PCR w czasie rzeczywistym w analizatorze COBAS® TaqMan®. Test
nie rozróżnia między sobą wirusów HIV-1 grupy M, HIV-1 grupy O i wirusa HIV-2. Niniejszy test
wykorzystuje także kontrolę wewnętrzną w każdym poszczególnym teście w celu monitorowania
skuteczności testu, a także enzym AmpErase do zmniejszenia potencjalnego zanieczyszczenia
uprzednio zamplifikowanym materiałem (amplikonem). Testy rozróżniające wirusy HIV-1 grupy O i HIV-2
nie są dostępne w firmie Roche.
06327052001-01PL
2
Doc Rev. 1.0
ZASADY PROCEDURY
Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0, używany w systemie cobas s 201, jest oparty na 4 głównych
procesach:
1. Zautomatyzowane pulowanie/pipetowanie próbki i pipetowanie kontroli w opcjonalnym
urządzeniu pipetującym Hamilton MICROLAB® STAR/STARlet IVD.
2. Zautomatyzowane przygotowywanie próbek przy użyciu urządzenia COBAS® AmpliPrep.
3. Zautomatyzowana amplifikacja kwasu nukleinowego oraz zautomatyzowaną detekcję
i rozróżnianie produktów reakcji PCR w czasie rzeczywistym przy użyciu analizatora COBAS®
TaqMan®.
4. Zautomatyzowane zarządzanie danymi przy użyciu oprogramowania do pulowania
i zarządzania danymi (PDM).
Zautomatyzowane pulowanie i pipetowanie próbki przy użyciu urządzenia pipetującego Hamilton
MICROLAB STAR/STARlet IVD
Opcjonalne urządzenie pipetujące Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD automatyzuje pipetowanie
pul i próbek od pojedynczych dawców, przenoszenie równych objętości próbek do płytek
głębokodołkowych (opcjonalnie) oraz pipetowanie kontroli testu jako część systemu cobas s 201.
System cobas s 201 jest używany do badania pul dawców i badań rozstrzygających pul reaktywnych
w celu identyfikacji reaktywnych próbek od pojedynczych dawców. System cobas s 201 służy do
przetwarzania próbek w partiach. Partię definiuje się jako zbiór próbek i kontroli, które są pipetowane,
ekstrahowane, amplifikowane i wykrywane łącznie. Po zakończeniu pipetowania partii w urządzeniu
pipetującym Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD jest ona przenoszona do urządzenia COBAS®
AmpliPrep w celu przeprowadzenia następnej fazy procesu. Dostępna jest również opcja ładowania
ręcznie napipetowanych próbek bezpośrednio do urządzenia COBAS® AmpliPrep.
Zautomatyzowane przygotowywanie próbek przy użyciu urządzenia COBAS® AmpliPrep
Kwasy nukleinowe z wirusów docelowych i dodanej kontroli wewnętrznej Armored RNA (internal control –
IC) (która służy jako kontrola procesów przygotowywania próbek i amplifikacji/detekcji) są przetwarzane
jednocześnie. Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 zawiera odczynniki do pięciu kolejnych etapów
przeprowadzanych w urządzeniu COBAS® AmpliPrep. Roztwór proteinazy trawi białka, co ułatwia lizę,
inaktywuje nukleazy i ułatwia uwalnianie RNA i DNA z cząstek wirusa. Dodanie odczynnika lizującego do
próbki powoduje poprzez denaturację białek lizę wirusa i inaktywację nukleazy. RNA i DNA są uwalniane
i jednocześnie chronione przed nukleazami. Uwolnione kwasy nukleinowe łączą się z silikonową
powierzchnią dodanych szklanych cząstek magnetycznych. Jest to spowodowane głównie sumarycznym
dodatnim ładunkiem na powierzchni szklanej cząstki i sumarycznym ujemnym ładunkiem kwasów
nukleinowych w chaotropowym stężeniu soli i sile jonowej odczynnika lizującego. Odczynnik płuczący
usuwa niezwiązane substancje i zanieczyszczenia, takie jak zdenaturowane białka, fragmenty komórek
i potencjalne inhibitory reakcji PCR (takie jak hemoglobina itp.) oraz zmniejsza stężenie soli. Za pomocą
buforu do elucji oczyszczone kwasy nukleinowe w podwyższonej temperaturze są odłączane od
szklanych cząstek magnetycznych.
Zautomatyzowana amplifikacja kwasu nukleinowego przy użyciu analizatora COBAS® TaqMan®
Po wyizolowaniu oczyszczonych kwasów nukleinowych z ludzkiego osocza podczas zautomatyzowanego przygotowania próbek do amplifikacji, wykrycia i rozróżniania RNA wirusa HIV (wirusa
HIV-1 grupy M, wirusa HIV-1 grupy O oraz wirusa HIV-2), RNA wirusa HCV, DNA wirusa HBV oraz RNA
kontroli wewnętrznej używa się odczynnika Master Mix (MPX2 MMX) testu cobas® TaqScreen MPX,
v2.0. Po zaktywowaniu przez dodanie octanu manganu odczynnik Master Mix testu cobas® TaqScreen
MPX, v2.0 umożliwia odwrotną transkrypcję (dla docelowych RNA), a następnie amplifikację PCR
wysoce konserwatywnych regionów RNA wirusa HIV-1 grupy M i RNA wirusa HIV-1 grupy O oraz wirusa
HIV-2 i wirusa HCV, DNA wirusa HBV i RNA kontroli wewnętrznej przy użyciu specyficznych starterów.
Równoczesnemu wykryciu zamplifikowanego kwasu nukleinowego towarzyszy generowanie sygnałów
fluorescencyjnych z nukleolitycznej degradacji końca 5' sond dla wirusów HIV-1 (grup M i O), HIV-2, HCV,
HBV i kontroli wewnętrznej, także obecnych w odczynniku Master Mix. Używane są cztery barwniki
fluorescencyjne: jednym barwnikiem jest oznakowana sonda kontroli wewnętrznej, a pozostałymi trzema
barwnikami oznakowane są sondy dla wirusów HIV, HCV i HBV, pozwalające na niezależną identyfikację
docelowych wirusów HIV, HCV, HBV i kontroli wewnętrznej. Wszystkie trzy docelowe wirusy HIV są
identyfikowane przy użyciu tego samego barwnika i dlatego nie ma rozróżnienia pomiędzy nimi.
06327052001-01PL
3
Doc Rev. 1.0
Odwrotna transkrypcja oraz amplifikacja PCR
Reakcje odwrotnej transkrypcji i amplifikacji przeprowadza się przy użyciu termostabilnego
rekombinowanego enzymu, polimerazy DNA Z05D. W obecności jonów manganowych (Mn2+)
polimeraza DNA Z05D uzyskuje aktywność odwrotnej transkryptazy i polimerazy DNA. Umożliwia to
przeprowadzenie reakcji odwrotnej transkrypcji i amplifikacji PCR w tej samej mieszaninie reakcyjnej.
Amplifikacji PCR towarzyszy wykorzystanie polimerazy DNA Z05D, która wydłuża przyłączone startery
wzdłuż docelowych matryc celem wytworzenia dwuniciowego DNA (amplikonu). Ten proces powtarza się
w wielu cyklach, a każdy cykl podwaja ilość amplikonu DNA. Amplifikacja zachodzi jedynie w obszarze
docelowego genomu pomiędzy starterami; całość genomu nie ulega amplifikacji.
Amplifikacja wybiórcza
Amplifikację wybiórczą docelowego kwasu nukleinowego z próbki przy użyciu testu cobas® TaqScreen
MPX, v2.0 uzyskuje się dzięki zastosowaniu enzymu AmpErase (uracylo-N-glikozylaza) i trójfosforanu
dezoksyurydyny (dUTP). Enzym AmpErase rozpoznaje i katalizuje rozkład nici DNA zawierających
dezoksyurydynę24, ale nie łańcuchów DNA zawierających dezoksytymidynę ani RNA zawierającego
25,26
. Dezoksyurydyna nie występuje w naturalnym DNA, ale jest zawsze obecna
rybourydynę
w amplikonie z uwagi na zastosowanie w odczynniku MPX2 Master Mix trójfosforanu dezoksyurydyny
jako jednego z dNTP; dlatego wyłącznie amplikon zawiera dezoksyurydynę. Dezoksyurydyna warunkuje
wrażliwość zanieczyszczającego amplikonu na rozkład przez enzym AmpErase przed amplifikacją
docelowego DNA. Enzym AmpErase rozkłada także wszystkie nieswoiste produkty reakcji powstałe po
wstępnej aktywacji odczynnika testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 Master Mix przez jony manganu.
Enzym AmpErase, zawarty w odczynniku MPX2 Master Mix, katalizuje rozkład DNA zawierającego
dezoksyurydynę w miejscu reszt dezoksyurydynowych przez otwarcie łańcucha dezoksyrybozy w pozycji
C1. Podczas ogrzewania w pierwszym cyklu termicznym łańcuch amplikonu DNA pęka w miejscu, gdzie
znajduje się dezoksyurydyna, w ten sposób wykluczając dalszą amplifikację DNA. Enzym AmpErase
staje się nieaktywny przez długi czas, gdy zostanie wystawiony na działanie temperatury powyżej 55°C,
dlatego nie niszczy docelowego amplikonu utworzonego w wyniku reakcji PCR.
Zautomatyzowana detekcja produktów reakcji PCR w czasie rzeczywistym przy użyciu analizatora
®
®
COBAS TaqMan
Podczas amplifikacji PCR wysoka temperatura podczas kolejnych etapów reakcji denaturuje amplikon
docelowy i kontroli wewnętrznej do jednoniciowego DNA. Sondy wykrywające specyficzne oligonukleotydy hybrydyzują z jednoniciową formą zamplifikowanego DNA. W ten sposób amplifikacja,
hybrydyzacja i detekcja zachodzą równocześnie.
Detekcja produktów reakcji PCR27,28
Odczynnik testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 Master Mix zawiera sondy wykrywające, specyficzne dla
kwasów nukleinowych wirusów HIV-1 (grup M i O), HIV-2, HCV, HBV lub kontroli wewnętrznej. Sondy
wykrywające wirusy HIV, HCV, HBV i kontrolę wewnętrzną są oznaczone: 1) jednym z czterech
barwników fluorescencyjnych, które działają jako barwniki reporterowe; 2) drugim barwnikiem, który
funkcjonuje jako wygaszacz. Trzy specyficzne barwniki reporterowe są związane z sondami
specyficznymi dla wirusów HIV, HCV i HBV, a fluorescencję, której są źródłem, mierzy się przy
określonych długościach fal. Czwarty barwnik reporterowy jest związany z sondą specyficzną dla kontroli
wewnętrznej, a fluorescencję, której jest źródłem, mierzy się przy innej długości fali. We wszystkich
sondach używa się wygaszacza tego samego typu. System ten umożliwia jednoczesną detekcję
i rozróżnianie wszystkich zamplifikowanych docelowych wirusów HIV, HCV, HBV i kontroli wewnętrznej
przy czterech długościach fal.
Zanim rozpocznie się amplifikacja PCR, sondy są nienaruszone, a fluorescencja barwnika reporterowego
jest wytłumiona bliskością wygaszacza, na zasadzie efektu przenoszenia energii typu Förstera. Podczas
amplifikacji PCR sondy hybrydyzują z specyficznymi jednoniciowymi sekwencjami DNA i są
rozszczepiane przez nukleazową aktywność 5' do 3' polimerazy DNA Z05D w tym samym czasie, kiedy
występuje amplifikacja. Kiedy barwnik reporterowy i wygaszacz zostaną rozdzielone przez to
rozszczepienie, ujawnia się aktywność fluorescencyjna barwnika reporterowego. Z każdym cyklem PCR
generowana jest zwiększająca się ilość rozszczepionych sond i równocześnie wzrasta sumaryczny
sygnał barwnika reporterowego.
Wykryciu i rozróżnianiu w czasie rzeczywistym produktów PCR towarzyszy pomiar fluorescencji
uwolnionych barwników reporterowych reprezentujących docelowe wirusy i kontrolę wewnętrzną.
06327052001-01PL
4
Doc Rev. 1.0
Zautomatyzowane zarządzanie danymi przy użyciu oprogramowania PDM
Oprogramowanie Roche PDM pozwala użytkownikowi przeglądać wyniki i nimi zarządzać.
Oprogramowanie Roche PDM kwalifikuje wyniki testu dla wszystkich oznaczeń jako niereaktywne,
reaktywne lub błędne. Oprócz odbierania i analizowania wyników PCR oprogramowanie Roche PDM
pozwala użytkownikowi drukować raporty, wyszukiwać wyniki, akceptować wyniki dawców i – opcjonalnie
– przesyłać dane do sieci LIS.
MATERIAŁY DOSTARCZONE PRZEZ ROCHE
Do detekcji RNA wirusa HIV-1 (grup M i O), RNA wirusa HIV-2 i RNA wirusa HCV oraz DNA wirusa HBV
w próbkach osocza wymagane są trzy zestawy: 1) test cobas® TaqScreen MPX, v2.0; 2) zestaw kontroli
cobas® TaqScreen MPX, v2.0; 3) odczynnik płuczący cobas® TaqScreen. Karty charakterystyki
substancji niebezpiecznych (Material Safety Data Sheets – MSDS) są dostępne na żądanie
w miejscowym przedstawicielstwie firmy Roche.
cobas® TaqScreen MPX Test, v2.0
(P/N: 05969492 190)
MPX v2.0
96 testów
MPX2 CS1
(Kaseta zawierająca szklane cząsteczki magnetyczne do oznaczeń MPX)
MPX2 CS2
(Kaseta z odczynnikiem lizującym do oznaczeń MPX)
MPX2 CS3
(Kaseta wieloodczynnikowa do oznaczeń MPX)
MPX2 CS4
(Kaseta odczynników swoistych dla testu do oznaczeń MPX)
®
cobas TaqScreen MPX Control Kit, v2.0
Zestaw kontroli cobas® TaqScreen MPX, v2.0
(P/N: 05965411 190)
MPX CTL v2.0
6 zestawów
MPX M(+)C, v2.0
(Kontrola dodatnia multipleksowa cobas® TaqScreen MPX, v2.0)
(Kontrola dodatnia HIV-1 M)
(Kontrola dodatnia HBV)
(Kontrola dodatnia HCV)
MPX O(+)C, v2.0
(Kontrola dodatnia cobas® TaqScreen MPX HIV-1 O, v2.0)
MPX 2(+)C, v2.0
(Kontrola dodatnia cobas® TaqScreen MPX HIV-2, v2.0)
MPX (–) C, v2.0
(Kontrola ujemna cobas® TaqScreen MPX, v2.0)
Odczynnik płuczący cobas® TaqScreen
(P/N: 04404220 190)
TS WR
5,1 l
TS WR
(Odczynnik płuczący cobas® TaqScreen)
06327052001-01PL
5
Doc Rev. 1.0
INNE MATERIAŁY WYMAGANE, LECZ SPRZEDAWANE OSOBNO (można nabyć w firmie Roche)
Ten test musi być przeprowadzany w systemie cobas s 201. System cobas s 201 musi być
zainstalowany przez przedstawiciela serwisu firmy Roche Diagnostics i używany jako pełna konfiguracja
systemu. Pojedynczych elementów systemu cobas s 201 nie można używać jako samodzielnych
urządzeń, nie można też zastępować innych elementów. System cobas s 201 wykorzystuje elementy
wymienione poniżej. Aby uzyskać dodatkowe informacje, należy zapoznać się kartą informacyjną
produktu.
Urządzenia i oprogramowanie systemu cobas s 201
•
Urządzenie pipetujące Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD, stacja robocza
i oprogramowanie Pooling Manager (opcjonalne)
•
Urządzenie COBAS® AmpliPrep
•
Analizator COBAS® TaqMan®
•
Stacja danych z oprogramowaniem AMPLILINK
•
Serwer Roche PDM, stacja robocza i oprogramowanie Data Manager
•
Plik definicji testu dla testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0
•
Plik konfiguracyjny cobas s 201 do użytku z oprogramowaniem AMPLILINK serii 3.3
Statywy i materiały jednorazowe
•
®
Statywy na próbki COBAS AmpliPrep (SK24) (P/N: 28122172001)
•
Statywy na jednostki SPU COBAS® AmpliPrep (P/N: 05471664001)
•
Statywy na odczynniki COBAS® AmpliPrep (P/N: 28122199001)
•
Jednostki przetwarzania próbki (SPU): (P/N: 03755525001)
•
Probówki wejściowe na próbki (probówki S) z klipsami z kodem kreskowym
(P/N: 03137040001)
•
Statywy z końcówkami K (P/N: 03287343001)
•
Opakowanie zawierające probówki K 12 x 96 (P/N: 03137082001)
•
Nośnik K COBAS® TaqMan® (P/N: 28150397001)
•
Końcówki CO-RE o dużej pojemności (1000 µl) z filtrem (P/N: 04639642001)
•
Płytki głębokodołkowe, oznaczone etykietami z kodami kreskowymi (P/N: 04639634001)
•
Maty zamykające płytki głębokodołkowe (P/N: 04789288001)
•
Nośnik na próbki na 24 probówki testowe (P/N: 04639502001)
•
Nośnik na próbki na 32 probówki testowe (P/N: 04639529001)
•
Nośnik do końcówek (P/N: 04639545001)
•
Nośnik do płytek głębokodołkowych (P/N: 04639553001)
•
Nośnik na statywy SK24 (P/N: 04639600001)
•
Zestaw aerozolu dezynfekującego Hamilton (P/N: 06254250001)
•
Zestaw detergentu Hamilton MICROLAB (P/N: 06254268001)
•
Rękawice jednorazowe bezpudrowe
06327052001-01PL
6
Doc Rev. 1.0
ODCZYNNIKI
MPX v2.0
®
cobas TaqScreen MPX Test, v2.0
(P/N: 05969492 190)
MPX2 CS1
2 x 48 testów
2 x 7,0 ml
MGP
(Szklane cząstki magnetyczne)
Szklane cząstki magnetyczne
93% izopropanolu
Xi
96 testów
93% (udział wagowy) izopropanolu
Produkt drażniący
F
93% (udział wagowy) izopropanolu
Produkt wysoce łatwopalny
MPX2 CS2
2 x 48 testów
2 x 78 ml
LYS
(Odczynnik lizujący)
Cytrynian sodu dwuwodny
42,5% tiocyjanianu guanidyny
< 14% polidokanolu
0,9% ditiotreitolu
Xn
42,5% (udział wagowy) tiocyjanianu guanidyny
Produkt szkodliwy
MPX2 CS3
2 x 48 testów
2 x 3,8 ml
Pase
(Roztwór proteinazy)
Bufor TRIS
< 0,05% EDTA
Chlorek wapnia
Octan wapnia
≤ 7,8% proteinazy
Glicerol
Xn
≤ 7,8% (udział wagowy) proteinazy
Produkt szkodliwy
2 x 7,0 ml
EB
(Bufor do elucji)
Bufor TRIS
EDTA
0,09% azydku sodu
≤ 0,002% poli-rA RNA (syntetycznego)
06327052001-01PL
7
Doc Rev. 1.0
MPX2 CS4
2 x 48 testów
MPX v2.0 MMX-R1
(Odczynnik MPX v2.0 Master Mix 1)
Octan potasu
Octan manganu
Glicerol
14,4% dimetylosulfotlenku
0,08% azydku sodu
Kwas octowy
2 x 3,0 ml
MPX MMX-R2, v2.0
(Odczynnik MPX Master Mix 2, v2.0)
Bufor trycynowy
Chlorek potasu
Wodorotlenek potasu
6% dimetylosulfotlenku
Glicerol
EDTA
Tween 20
Igepal CA630
< 0,12% dATP, dGTP, dCTP, dUTP
< 0,01% roztworu starterów sensownych i antysensownych dla
wirusów HIV-1 grupy M, HIV-1 grupy O, HIV-2, HCV, HBV
oraz starterów kontroli wewnętrznej
< 0,01% roztworu znakowanych barwnikiem fluorescencyjnym
sond dla wirusów HIV-1, HIV-2, HCV i HBV
< 0,01% roztworu znakowanych barwnikiem
fluorescencyjnym sond dla kontroli wewnętrznej
< 0,01% aptameru oligonukleotydowego
< 0,01% polimerazy DNA Z05D (bakteryjnej)
< 0,01% enzymu AmpErase (uracylo-N-glikozylazy)
(bakteryjnej)
0,09% azydku sodu
2 x 2,5 ml
MPX IC, v2.0
(Kontrola wewnętrzna MPX, v2.0)
Bufor TRIS
≤ 0,002% poli-rA RNA (syntetycznego)
EDTA
0,05% azydku sodu
< 0,001% niezakaźnego, syntetycznego RNA dla kontroli
wewnętrznej, opłaszczonego białkiem kapsydowym
bakteriofaga MS2
2 x 8,0 ml
cobas® TaqScreen MPX Control Kit, v2.0
Zestaw kontroli cobas® TaqScreen MPX, v2.0
(P/N: 05965411 190)
MPX CTL v2.0
MPX M(+)C, v2.0
(Kontrola dodatnia multipleksowa cobas® TaqScreen MPX, v2.0)
< 0,001% niezakaźnego, syntetycznego RNA wirusa HIV-1 grupy
M, opłaszczonego białkiem kapsydowym bakteriofaga MS2
< 0,001% niezakaźnego, syntetycznego DNA wirusa HBV,
opłaszczonego białkiem kapsydowym bakteriofaga Lambda
< 0,001% niezakaźnego, syntetycznego RNA wirusa HCV dla
kontroli wewnętrznej, opłaszczonego białkiem kapsydowym
bakteriofaga MS2
Ujemne osocze ludzkie niereaktywne w licencjonowanych
testach na obecność przeciwciał przeciwko wirusowi HCV,
przeciwciał przeciwko wirusom HIV-1/2 i antygenów HBs,
HBc i HIV p24; RNA wirusa HIV-1, RNA wirusa HIV-2,
RNA wirusa HCV oraz DNA wirusa HBV, niewykrywalne
przy użyciu metod PCR
06327052001-01PL
8
6 zestawów
6 x 1,6 ml
Doc Rev. 1.0
0,1% substancji konserwującej ProClin® 300
Xi
(3:1) mieszanina 5-chloro-2-metylo-4-izotiazolin-3-onu
i 2-metylo-4-izotiazolin-3-onu
Produkt drażniący
R43: Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą.
S24: Unikać zanieczyszczenia skóry.
S37: Nosić odpowiednie rękawice ochronne.
MPX O(+)C, v2.0
(Kontrola dodatnia cobas® TaqScreen MPX HIV-1 O, v2.0)
< 0,001% niezakaźnego, syntetycznego RNA wirusa HIV-1
grupy O, opłaszczonego białkiem kapsydowym
bakteriofaga MS2
®
0,1% substancji konserwującej ProClin 300
Xi
6 x 1,6 ml
Produkt drażniący
MPX 2(+)C, v2.0
(Kontrola dodatnia cobas® TaqScreen MPX HIV-2, v2.0)
< 0,001% niezakaźnego, syntetycznego RNA HIV-2,
opłaszczonego białkiem kapsydowym bakteriofaga MS2
0,1% substancji konserwującej ProClin® 300
Xi
6 x 1,6 ml
Produkt drażniący
06327052001-01PL
9
Doc Rev. 1.0
6 x 1,6 ml
MPX (–) C, v2.0
(Kontrola ujemna cobas® TaqScreen MPX, v2.0)
®
0,1% substancji konserwującej ProClin 300
Xi
Produkt drażniący
Odczynnik płuczący cobas® TaqScreen
(P/N: 04404220 190)
TS WR
5,1 l
TS WR
(Odczynnik płuczący cobas® TaqScreen)
Cytrynian sodu dwuwodny
0,1% metylparabenu – środka konserwującego
WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA I UŻYTKOWANIA
A. Przez temperaturę pokojową rozumie się temperaturę od 15 do 30°C.
B. Nie zamrażać odczynników ani kontroli.
C. Kasety MPX2 CS1, MPX2 CS2, MPX2 CS3 i MPX2 CS4 należy przechowywać w temperaturze od
2 do 8°C. Odczynniki te, jeśli są nieużywane, są stabilne aż do upływu podanej daty ważności.
D. Po pierwszym użyciu odczynniki zachowują stabilność przez 20 dni w temperaturze od 2 do 8°C lub
do upływu daty ważności, zależnie od tego, co nastąpi wcześniej.
E. Odczynników można używać w nie więcej niż 5 cyklach pracy urządzenia i w sumie przez
maksymalnie 40 godzin pracy urządzenia COBAS® AmpliPrep. Pomiędzy kolejnymi cyklami pracy
odczynniki należy przechowywać w temperaturze od 2 do 8°C. Oprogramowanie AMPLILINK
monitoruje łączną liczbę godzin pracy kaset z odczynnikami w urządzeniu COBAS® AmpliPrep
i uniemożliwia wykorzystanie kaset po osiągnięciu łącznie 40 godzin.
F. Odczynniki są stabilne przez łącznie 24 godziny ciągłej pracy w urządzeniu COBAS® AmpliPrep.
Oprogramowanie AMPLILINK nie monitoruje liczby godzin ciągłej pracy kaset odczynników
®
w urządzeniu COBAS AmpliPrep ani liczby cykli pracy urządzenia z kasetami. Za usunięcie kaset
z odczynnikami po 24 godzinach ciągłej pracy lub wykonaniu 5 cykli pracy urządzenia
odpowiedzialny jest użytkownik.
G. Przechowywać kontrole MPX M(+)C, v2.0, MPX O(+)C, v2.0, MPX 2(+)C, v2.0 i MPX (–) C, v2.0
w temperaturze od 2 do 8°C. Kontrole są stabilne aż do upłynięcia wskazanej daty ważności. Po
otwarciu niewykorzystane do badania odczynniki należy wyrzucić.
H. Odczynnik TS WR należy przechowywać w temperaturze od 15 do 30°C. Nieotwarty odczynnik
TS WR pozostaje stabilny aż do upływu podanej daty ważności. Po otwarciu odczynnik zachowuje
stabilność przez 30 dni w temperaturze od 15 do 30°C lub do upływu daty ważności, zależnie od
tego, co nastąpi wcześniej.
06327052001-01PL
10
Doc Rev. 1.0
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
DO STOSOWANIA W DIAGNOSTYCE IN VITRO.
A. Próbki mogą być zakaźne. Przy wykonywaniu badania należy przestrzegać ogólnych środków
ostrożności29,30. Procedurę tę powinien wykonywać wyłącznie personel biegły w stosowaniu testu
cobas® TaqScreen MPX, v2.0 i przeszkolony w postępowaniu z materiałem zakaźnym. Dokładnie
oczyścić i odkazić wszystkie laboratoryjne powierzchnie robocze świeżo przygotowanym roztworem
10% podchlorynu sodu w wodzie destylowanej lub dejonizowanej (rozcieńczony wybielacz).
Następnie przetrzeć powierzchnię 70-procentowym etanolem.
B. UWAGA: odczynniki MPX M(+)C, v2.0, MPX O(+)C, v2.0, MPX 2(+)C, v2.0 i MPX (–) C, v2.0
zawierają osocze pozyskane z ludzkiej krwi. Materiał źródłowy był testowany i nie wykazywał
obecności przeciwciał przeciwko wirusom HIV-1/2 i HCV, antygenom HIV p24 i HBs ani
przeciwciał przeciwko antygenowi HBc. Materiał źródłowy był testowany przy użyciu testu
cobas® TaqScreen MPX, v2.0. Badanie ujemnego osocza ludzkiego przy zastosowaniu metod
PCR nie wykazało obecności RNA wirusa HIV-1 (grup M i O), RNA wirusa HIV-2, RNA wirusa
HCV ani DNA wirusa HBV. Żadna ze znanych metod badania nie może zaoferować całkowitej
pewności, że produkty otrzymane z ludzkiej krwi nie będą przenosić czynników zakaźnych.
Wszystkie materiały pochodzące z krwi ludzkiej należy uważać za potencjalnie zakaźne
i postępować z nimi z zastosowaniem ogólnych środków ostrożności. W przypadku wylania
materiału natychmiast zdezynfekować świeżo przygotowanym roztworem rozcieńczonego
wybielacza lub postępować zgodnie z procedurami przyjętymi w danym ośrodku.
C. Stosować rutynowe laboratoryjne środki ostrożności. Nie należy pipetować za pomocą ust. Nie jeść,
nie pić ani nie palić w obszarach roboczych. Podczas obchodzenia się z próbkami i odczynnikami
zestawu należy nosić ochronne, jednorazowe rękawice, fartuchy laboratoryjne oraz osłonę oczu. Po
zakończeniu pracy z próbkami i odczynnikami z zestawów należy dokładnie umyć ręce.
D. Odczynniki EB, MPX v2.0 MMX-R1, MPX MMX-R2, v2.0 i MPX IC, v2.0 zawierają jako środek
konserwujący azydek sodu. Do przenoszenia odczynnika nie stosować metalowych rurek. Jeśli
roztwory zawierające związki azydkowe są usuwane do kanalizacji, należy je rozcieńczyć i spłukać
obfitą ilością bieżącej wody. Te środki ostrożności są zalecane w celu uniknięcia odkładania się
złogów w metalowych rurach, co może spowodować zagrożenie wybuchem.
E. Wykazano, że heparyna hamuje PCR. Nie należy stosować osocza heparynizowanego do tej
procedury.
F. Zaleca się używanie jałowych jednorazowych pipet oraz końcówek pipet wolnych od nukleazy. Jeżeli
w trakcie obchodzenia się i przygotowywania próbek nie uda się zapobiec kontaminacji między
próbkami, może dojść do wystąpienia wyników fałszywie dodatnich.
G. Aby uzyskać optymalną skuteczność testu, należy stosować tylko dostarczone lub wymienione
potrzebne materiały jednorazowego użytku.
H. Aby uniknąć kontaminacji krzyżowej próbek lub kontroli, z wszystkimi materiałami zawierającymi
próbki lub kontrole należy postępować zgodnie z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej.
I.
Przed użyciem należy ocenić wzrokowo każdą kasetę z odczynnikami, probówkę z kontrolą
i odczynnik płuczący, aby upewnić się, że nie ma choćby najmniejszego wycieku. W razie
wystąpienia wycieku nie wolno używać tego materiału do badań.
J.
Wyrzucać wszystkie materiały, które przypadkowo weszły w kontakt z próbkami i odczynnikami,
zgodnie z krajowymi, federalnymi, stanowymi i lokalnymi przepisami.
K. Nie używać testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0, zestawu kontroli cobas® TaqScreen MPX, v2.0 ani
odczynnika płuczącego cobas® TaqScreen po upływie daty ważności. Nie zamieniać, nie mieszać
ani nie łączyć odczynników z różnych zestawów lub z różnych serii. Nie umieszczać mieszanych serii
odczynników w urządzeniu COBAS® AmpliPrep.
L. Karty charakterystyki substancji niebezpiecznych (Material Safety Data Sheets – MSDS) są
dostępne na żądanie w miejscowym przedstawicielstwie firmy Roche.
06327052001-01PL
11
Doc Rev. 1.0
M. Nie dopuścić do kontaktu odczynników ze skórą, oczami i błonami śluzowymi. Jeżeli dojdzie do
kontaktu, natychmiast spłukać dużą objętością wody; w przeciwnym razie mogą powstać
oparzenia. Jeżeli dojdzie do rozlania wymienionych odczynników, przed wytarciem należy
rozcieńczyć je wodą. Nie wolno dopuścić do kontaktu odczynnika LYS, zawierającego
tiocyjanian guanidyny, z roztworem podchlorynu sodu (wybielaczem). Połączenie to może
skutkować wytworzeniem silnie trującego gazu.
N. Ściśle przestrzegać podanych procedur i wytycznych w celu zapewnienia prawidłowego wykonania
testu. Wszelkie odchylenia od procedur i wytycznych mogą mieć wpływ na optymalną skuteczność
testu.
O. Należy unikać użycia nadmiernie zhemolizowanych próbek pochodzących od dawców żyjących.
P. Zanieczyszczenie próbek osocza krwinkami czerwonymi (> 2,5%) może zahamować test cobas®
TaqScreen MPX, v2.0.
Q. W żadnej fazie testu nie używać składników z uszkodzonymi etykietami z kodem kreskowym.
PRZYGOTOWANIE KONTROLI I ODCZYNNIKÓW
A. Przed załadowaniem do urządzenia pipetującego Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD
ogrzewać zestaw kontroli cobas® TaqScreen MPX, v2.0 do temperatury pokojowej przez 30 minut.
®
®
Ogrzewać odczynniki do testu cobas TaqScreen MPX, v2.0 w urządzeniu COBAS AmpliPrep
przez 30 minut przed użyciem.
POBIERANIE, PRZECHOWYWANIE I PULOWANIE PRÓBEK
UWAGA:
Ze wszystkimi próbkami należy obchodzić się jak z czynnikami zakaźnymi.
Próbki pochodzące od dawców żyjących
A. Do testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 można używać próbek osocza pobranych na EDTA, CPD,
CPDA1, CP2D, ACDA i 4-procentowy cytrynian sodu. Należy przestrzegać instrukcji producenta
probówek zbiorczych na próbki. Podwyższona temperatura ma wpływ na stabilność próbek.
Temperatura (°C)
30
Antykoagulant EDTA
20
10
Krew
pełna
Osocze
0
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Dni po pobraniu
B. Krew pobrana na EDTA może być przed oddzieleniem osocza przechowywana do 72 godzin
w temperaturze od 2 do 30°C, a następnie do 48 godzin w temperaturze od 2 do 8°C. W celu
przechowywania dłuższego niż pięć dni oddzielić osocze od krwinek czerwonych przez wirowanie
z prędkością 800–1600 x g przez 20 minut. Po oddzieleniu osocze można przechowywać
w temperaturze od 2 do 8°C do siedmiu dni, a następnie do 30 dni w temperaturze ≤ -18°C. Osocze
z dodatkiem EDTA może być zamrażane i rozmrażane najwyżej trzy (3) razy.
06327052001-01PL
12
Doc Rev. 1.0
C. Krew pobraną na CPD, CPDA1 lub CP2D można przed oddzieleniem osocza przechowywać do
72 godzin w temperaturze od 2 do 30°C. W celu przechowywania dłuższego niż 72 godziny oddzielić
osocze od krwinek czerwonych przez wirowanie z prędkością 800–1600 x g przez 20 minut. Po
oddzieleniu osocze można przechowywać w temperaturze od 2 do 8°C do siedmiu dni, a następnie
do 30 dni w temperaturze ≤ -18°C. Osocze z dodatkiem CPD, CPDA1 i CP2D może być zamrażane
i rozmrażane najwyżej trzy (3) razy.
Temperatura (°C)
30
Antykoagulant CPD, CPDA1 lub CP2D
20
10
Krew
pełna
Osocze
0
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Dni po pobraniu
D. Osocze z aferezy pobrane na antykoagulanty: ACDA lub 4-procentowy cytrynian sodu można
przechowywać do 72 godzin od czasu pobrania w temperaturze od 2 do 30°C. Osocze z aferezy
można przechowywać do 30 dni w temperaturze ≤ -18°C.
E. Następujące wskazówki dotyczące objętości osocza oparte są na pipetowaniu ze szklanych lub
plastikowych probówek 13 x 100 mm zawierających materiał od dawców w urządzeniu pipetującym
Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD. Wymienione objętości dotyczą osocza powyżej
upakowanych krwinek czerwonych i są używane podczas pracy z testem cobas® TaqScreen MPX,
v2.0.
Typ puli
Pula główna*
Pula powtórzona
Pula do rozdziału
Minimalna objętość osocza
3 ml
1,5 ml
2 ml
*Obejmuje tworzenie płytek głębokodołkowych
F. Nie zamrażać krwi pełnej.
G. Zakryte płytki głębokodołkowe można przechowywać w temperaturze od 2 do 8°C do siedmiu dni od
daty oddzielenia osocza od krwinek czerwonych. Ewentualnie zakryte płytki głębokodołkowe można
przechowywać w temperaturze ≤ -18°C do 7 dni.
H. Nie obserwowano ujemnego wpływu na skuteczność testu, gdy próbki osocza poddawano trzem (3)
cyklom zamrażania i rozmrażania.
I.
Przed użyciem ogrzać pulę próbek lub próbki od pojedynczych dawców do temperatury pokojowej.
J.
Inne warunki pobierania i przechowywania musi zweryfikować użytkownik. Jeśli próbki mają być
przesyłane, należy je opakować i oznaczyć zgodnie z odpowiednimi federalnymi i międzynarodowymi przepisami dotyczącymi transportu próbek i czynników etiologicznych31.
K. Jeżeli w trakcie obchodzenia się i przygotowywania próbek nie ma odpowiedniej kontroli
kontaminacji między próbkami, może dojść do wystąpienia fałszywie dodatnich wyników.
06327052001-01PL
13
Doc Rev. 1.0
PULOWANIE I PIPETOWANIE PRÓBEK
A. System cobas s 201 wykorzystuje możliwości pipetowania i pulowania urządzenia pipetującego
Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD. Urządzenie pipetujące Hamilton MICROLAB
STAR/STARlet IVD przeprowadza skanowanie kodów kreskowych i zabiegi pulowania próbek celem
wytworzenia pul.
B. System cobas s 201 może być zainstalowany bez urządzenia pipetującego Hamilton MICROLAB
STAR/STARlet IVD, wymagając ręcznego wprowadzania identyfikatorów kodów kreskowych.
Instrukcje można znaleźć w Podręczniku użytkownika systemu cobas s 201.
C. Jeśli test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 wykryje pule reaktywne, urządzenie pipetujące Hamilton
MICROLAB STAR/STARlet IVD może być użyte do pipetowania pojedynczych próbek albo z płytek
głębokodołkowych, albo z oryginalnych probówek na próbki do badań wtórnych.
UWAGI PROCEDURALNE
A.
Wyposażenie
1. Przygotować system cobas s 201 do użytku zgodnie z instrukcjami w Podręczniku
użytkownika systemu cobas s 201.
2. Aby zapewnić prawidłowe działanie urządzenia, należy wykonywać zalecane czynności
konserwacyjne.
B.
Odczynniki
1. Ogrzewać odczynniki do testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w urządzeniu COBAS®
AmpliPrep przez 30 minut przed użyciem. Przed użyciem zestaw kontroli cobas® TaqScreen
®
MPX, v2.0 i odczynnik płuczący cobas muszą uzyskać temperaturę pokojową. Informacje na
temat warunków przechowywania można znaleźć w rozdziale „Wymagania dotyczące
przechowywania i użytkowania”.
2. Każdy zestaw testowy cobas® TaqScreen MPX, v2.0 zawiera ilość materiału wystarczającą do
wykonania łącznie 96 oznaczeń, które zaleca się przeprowadzać w partiach składających się
z maksymalnie 24 testów na statyw SK24. Z każdą partią lub statywem SK24 musi być
przetwarzane jedno powtórzenie kontroli ujemnej (MPX (–) C, v2.0) i po jednym powtórzeniu
każdej z kontroli dodatnich (MPX M(+)C, v2.0, MPX O(+)C, v2.0 i MPX 2(+)C, v2.0).
3. Wszystkie kontrole służą wyłącznie do jednorazowego użytku.
4. System zapobiegnie użyciu odczynników, które przekroczyły dozwolone użycie w urządzeniu
COBAS® AmpliPrep (łącznie ponad 40 godzin lub 20 dni od pierwszego użycia), odczynników,
których data ważności upłynęła, lub zmieszanych kaset z zestawu czterech kaset poprzednio
używanych w systemie.
C.
Przetwarzanie próbek
1. Podczas pracy z próbkami i kontrolami należy unikać kontaminacji rękawiczek.
2. Należy uważać, aby nie dopuścić do zanieczyszczenia próbek i kontroli MPX (–) C, v2.0
kontrolami dodatnimi.
D.
Identyfikacja pojedynczych wirusów docelowych
Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 jednocześnie wykrywa i rozróżnia docelowe wirusy HIV, HCV
i HBV. Trzy docelowe wirusy HIV (wirusy HIV-1 grupy M, HIV-1 grupy O i HIV-2) nie są rozróżniane
pomiędzy sobą.
06327052001-01PL
14
Doc Rev. 1.0
INSTRUKCJA UŻYTKOWANIA
System cobas s 201 obejmuje cztery główne procesy: pipetowanie próbek i kontroli w opcjonalnym
urządzeniu pipetującym Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD, przygotowywanie próbek
w urządzeniu COBAS® AmpliPrep przy użyciu testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0, amplifikację/detekcję
®
®
w analizatorze COBAS TaqMan i zarządzanie danymi.
Każdy zestaw testowy cobas® TaqScreen MPX, v2.0 zawiera osiem kaset: dwie kasety MPX2 CS1 ze
szklanymi cząstkami magnetycznymi, dwie kasety MPX2 CS2 z odczynnikiem lizującym, dwie kasety
MPX2 CS3 z roztworem proteinazy i buforem do elucji oraz dwie kasety MPX2 CS4 z kontrolą
wewnętrzną MPX, v2.0, a także odczynniki MPX Master Mix 1, v2.0 i MPX Master Mix 2, v2.0. Ten
zestaw testowy jest używany łącznie z zestawem kontroli cobas® TaqScreen MPX, v2.0 i odczynnikiem
®
płuczącym cobas TaqScreen.
Uwaga:
Nie należy otwierać kaset.
Uwaga:
Nie zlewać odczynników z różnych serii ani z różnych butelek z tej samej serii.
Uwaga:
Nie mieszać ze sobą odczynników (w tym również kaset) pochodzących z różnych
zestawów. Nie umieszczać mieszanych serii odczynników w urządzeniu COBAS®
AmpliPrep.
Uwaga:
Nie oddzielać probówek kontrolnych od adapterów (plastikowy uchwyt probówek
kontrolnych).
Należy wykonywać wszystkie wymagane czynności konserwacyjne, zgodnie z opisem podanym
w Podręczniku użytkownika systemu cobas s 201.
Dokładne instrukcje użytkowania można znaleźć w Podręczniku użytkownika systemu cobas s 201.
Ważne jest, aby użytkownik postępował zgodnie z instrukcjami podanymi w Podręczniku użytkownika
systemu cobas s 201 w celu zapewnienia odpowiedniej skuteczności oznaczenia.
A.
Pipetowanie kontroli i próbek przy użyciu urządzenia pipetującego Hamilton MICROLAB
STAR/STARlet IVD
Uwaga:
Podczas przygotowywania próbek i kontroli unikać zanieczyszczenia rękawic.
Uwaga:
Wymieszać kontrole, trzykrotnie delikatnie je odwracając i nie dopuszczając do
powstania pęcherzyków powietrza.
A1. Wykonaj procedury startowe w urządzeniu pipetującym Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD,
a następnie uruchom zgodnie z instrukcjami na ekranie program Roche PDM Pooling Wizard.
A2. Uważaj, aby nie uszkodzić identyfikacyjnego kodu kreskowego na adapterach probówek na próbki
i probówek kontrolnych. W razie uszkodzenia system nie będzie mógł rozpoznać próbek ani kontroli.
A3. Odkręć probówki kontrolne i włóż próbki, materiały eksploatacyjne i kontrole do urządzenia
pipetującego Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD. Po włożeniu próbek, materiałów
eksploatacyjnych i kontroli urządzenie przenosi kontrole oraz próbki do probówek S.
A4. Po zakończeniu pipetowania przejrzyj alarmy i wydrukuj raport(y) pulowania. Sprawdź pule i dołki
płytki głębokodołkowej. Unieważnij pule i/lub dołki, jeśli zaobserwujesz zanieczyszczenie krwinkami
czerwonymi lub jeśli objętości są różne.
®
A5. Zamknij zatyczkami probówki S i przenieś statyw (statywy) SK24 do urządzenia COBAS AmpliPrep
w celu wykonania ekstrakcji kwasów nukleinowych. Po przeniesieniu do urządzenia COBAS®
AmpliPrep wszystkie wirusy docelowe i kontrole zachowują stabilność w probówkach S do 6 godzin.
A6. Zamknij i przechowaj płytki głębokodołkowe (jeśli płytki zostały utworzone podczas cyklu
pipetowania). Wszystkie wirusy docelowe zachowują stabilność w płytkach głębokdołkowych przez
7 dni w temperaturze od 2 do 8°C lub przez 7 dni w temperaturze ≤ -18°C.
A7. Wyjmij i przechowuj probówki zawierające materiał od dawców. Warunki przechowywania podane
są w rozdziale „Pobieranie, przechowywanie i pulowanie próbek”.
A8. Wyjmij i wyrzuć probówki kontrolne. (Probówki kontrolne służą wyłącznie do jednorazowego użytku.)
06327052001-01PL
15
Doc Rev. 1.0
B.
Przygotowywanie i ładowanie odczynników do testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0
Uwaga:
Uważaj, aby nie uszkodzić etykiet kaset. Czytnik kodów kreskowych w urządzeniu
COBAS® AmpliPrep automatycznie odczytuje kod kreskowy na etykiecie każdej z kaset,
kiedy statywy z odczynnikami są ładowane do urządzenia.
B1. Przed przetworzeniem pierwszej próbki ogrzewaj odczynniki przez 30 minut w urządzeniu COBAS®
AmpliPrep. Nie jest wymagane żadne inne przygotowywanie odczynników.
B2. Przed rozpoczęciem należy włożyć odpowiednią liczbę kaset, dostosowaną do całkowitej liczby
próbek, które będą przetwarzane podczas ciągłej pracy urządzenia COBAS® AmpliPrep. Każda
kaseta zawiera ilość odczynników wystarczającą do przeprowadzenia 48 testów. Informacje na
temat wkładania odczynników do pracy ciągłej można znaleźć w Podręczniku użytkownika systemu
cobas s 201.
B3. Umieść kasetę MPX2 CS1 w statywie na odczynniki, upewniając się, że kod kreskowy kasety
znajduje się w jednej linii z kodem kreskowym statywu, umieszczonym po prawej stronie statywu.
Kasety MPX2 CS1 należy umieścić razem w osobnym statywie na odczynniki, oddzielnie od innych
kaset.
B4. Włóż statyw na odczynniki zawierający odczynnik MPX2 CS1 na pozycję A. Nie umieszczać
mieszanych serii odczynników w urządzeniu.
B5. Umieść po jednym zestawie kaset MPX2 CS2, MPX2 CS3 i MPX2 CS4 na każdą kasetę
MPX2 CS1 do statywu na odczynnik (odczynniki), upewniając się, że kody kreskowe kasety są
w jednej linii z kodem kreskowym statywu, umieszczonym po prawej stronie statywu.
B6. Włóż statyw (statywy) na odczynniki w pozycje statywu B, C, D lub E.
B7. Diody na pasku stanu urządzenia COBAS® AmpliPrep zaświecą się na zielono, gdy wszystkie
wymagane składniki zestawu zostaną załadowane i rozpoznane przez system.
C.
Ekstrakcja kwasów nukleinowych z napipetowanych próbek i kontroli
Uwaga:
Należy przeprowadzić następujące etapy na czystej powierzchni stołu.
C1. Usuń opakowanie z pakietu jednostek przetwarzających próbki (SPU), pozostawiając nietkniętą
taśmę i plastikową pokrywę.
C2. Trzymając statyw SPU z dużą etykietą skierowaną do użytkownika, wsuń pakiet SPU równo
z prawą stroną statywu SPU.
C3. Usuń taśmę i plastikową pokrywę z SPU znajdujących się w statywie. Upewnij się, że wszystkie
SPU są wciśnięte, wyrównane i dokładnie umieszczone w statywie. Uniesione SPU mogą
spowodować uszkodzenie urządzenia. Nie naciskaj na końcówkę S w SPU.
®
C4. Załaduj wypełnione jednostkami SPU statywy SPU do urządzenia COBAS AmpliPrep w pozycje J,
K lub L, aż zostaną dosunięte do końca i rozpoznane. Jednocześnie w urządzeniu może znajdować
się do 72 SPU. Włóż co najmniej wymaganą do testu liczbę SPU, a jeśli to potrzebne, włóż ich
więcej.
C5. Usuń opakowanie celofanowe z zapakowanych przez producenta statywów z probówkami K
i końcówkami K, uważając przy tym, aby nie przewrócić statywów. Upewnij się, że wszystkie są
prawidłowo osadzone.
C6. Wsuń jak najmniejszą wymaganą liczbę statywów z probówkami K i końcówkami K w pozycje M, N,
O lub P urządzenia COBAS® AmpliPrep.
C7. Włóż statywy SK24, zawierające próbki napipetowane za pomocą urządzenia pipetującego
Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD, do urządzenia COBAS® AmpliPrep w pozycje F, G i H.
Wsuń statyw, aż się zablokuje. Sprawdź okno Sample stanu systemu, aby się upewnić, że
wszystkie próbki w każdym statywie zostały rozróżnione.
C8. Sprawdź oprogramowanie AMPLILINK, aby się upewnić, że do wymaganego przygotowania
próbek włożone są odpowiednie ilości odczynników i materiałów eksploatacyjnych.
06327052001-01PL
16
Doc Rev. 1.0
C9. Naciśnij Start na stacji roboczej oprogramowania AMPLILINK, aby rozpocząć procedurę
przygotowania próbek przez urządzenie COBAS® AmpliPrep.
D.
Amplifikacja i detekcja
Uwaga:
Roboczy odczynnik Master Mix z dodanymi przetworzonymi próbkami zawartymi
®
®
w statywie SK24 ma ograniczoną stabilność. Analizator COBAS TaqMan musi być
gotowy do akceptowania próbek, gdy tylko urządzenie COBAS® AmpliPrep ukończy
procedurę przygotowania próbek.
D1. Przenieś statyw SK24, zawierający przetworzone próbki, do analizatora COBAS® TaqMan®.
Całkowicie wypełniony statyw SK24 musi być przeniesiony w ciągu 1 godziny od zakończenia
przygotowania próbek w tym statywie. Analizator COBAS® TaqMan® automatycznie rozpocznie
amplifikację i detekcję. Partia całkowicie wypełnionych statywów nieprzeniesionych w ciągu
1 godziny będzie nieważna. Częściowo wypełnione statywy SK24 nieprzeniesione w ciągu
1 godziny mogą dać ważną partię. Oprogramowanie AMPLILINK monitoruje dopuszczalny czas
pomiędzy dodaniem odczynnika Master Mix a rozpoczęciem amplifikacji/detekcji w każdej próbce
i unieważnia cały statyw, jeśli pierwsza przetworzona próbka przekroczy limit czasu.
D2. Po zakończeniu amplifikacji i detekcji w analizatorze COBAS® TaqMan® analizowane probówki K
są automatycznie wyrzucane do pojemnika na odpady.
D3. Wyniki są automatycznie akceptowane i przenoszone do oprogramowania PDM.
E.
Przeglądanie i drukowanie wyników
E1. Uruchom stację roboczą Roche PDM.
E2. Odszukaj nieprzeglądane partie w zakładce „Review Batches”, w stacji roboczej Data Manager.
E3. Przejrzyj alarmy, podświetlając partię, a następnie klikając „Next”.
E4. Przejrzyj wyniki kontroli w zakładce „Controls Review”. Kryteria ważności kontroli można znaleźć
w rozdziale „Kontrola jakości”.
E5. Przejrzyj wyniki puli w zakładce „Pools Review” dla wybranej partii. Jeśli to konieczne, użytkownik
może ręcznie unieważnić pule ujemne. Próbki od dawców z nieważnych pul należy przebadać
ponownie.
E6. Przejrzyj i wydrukuj dawców w zakładce „Donor Review” dla wybranej partii.
E7. Wydrukuj raporty i w razie potrzeby prześlij je do Laboratoryjnego Systemu Informacji (LIS).
KONTROLA JAKOŚCI
1. Z każdą partią musi być przetwarzane jedno powtórzenie kontroli ujemnej (MPX (–) C, v2.0) oraz po
jednym powtórzeniu każdej z trzech kontroli dodatnich (MPX M(+)C, v2.0, MPX O(+)C, v2.0
i MPX 2(+)C, v2.0).
2. Stan partii: jest opisany jako „Complete, Valid”, gdy kontrole partii są ważne. Jeśli któraś z kontroli
w partii jest nieważna, cała partia jest nieważna i należy ją powtórzyć. Unieważnienie wyników na
podstawie błędów kontroli jest przeprowadzane automatycznie przez oprogramowanie PDM.
a. Kontrola ujemna
Aby partia była ważna, kontrola ujemna (MPX (–) C, v2.0) musi być ważna. Aby kontrola ujemna
była ważna, interpretowany wynik musi być niereaktywny, a dołączona kontrola wewnętrzna
musi być ważna. Jeśli interpretowany wynik dla kontroli ujemnej jest nieważny, cała partia jest
nieważna.
b. Kontrole dodatnie
Aby partia była ważna, 3 kontrole dodatnie (MPX M(+)C, v2.0, MPX O(+)C, v2.0 i MPX 2(+)C,
v2.0) muszą być ważne. Aby 3 kontrole dodatnie były ważne, interpretowany wynik każdej
kontroli dodatniej musi być reaktywny, a dołączona kontrola wewnętrzna musi być ważna. Jeśli
interpretowany wynik dla jakiejkolwiek kontroli dodatniej jest nieważny, cała partia jest nieważna.
06327052001-01PL
17
Doc Rev. 1.0
3. Kontrola wewnętrzna dla próbek od dawców
a. Aby próbka od dawcy miała ważny niereaktywny (–) wynik testu, dołączona kontrola wewnętrzna
musi być ważna; w innym przypadku ujemny wynik jest nieważny i trzeba ponownie zbadać
próbkę dawcy.
b. Aby próbka od dawcy miała ważny reaktywny wynik testu, dołączona kontrola wewnętrzna musi
być albo ważna, albo nieważna.
WYNIKI
1. Wyniki próbek są ważne tylko wówczas, gdy zawierająca je partia jest ważna. Kryteria kontroli
jakości można znaleźć w rozdziale „Kontrola jakości”. Dla każdej próbki mierzone są cztery
parametry: jeden dla każdego docelowego wirusa, drugi dla kontroli wewnętrznej.
2. Ostateczne wyniki testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 dla dawcy są przedstawiane przez
oprogramowanie PDM następująco:
Stan dawcy
Completed Non-Reactive
Accepted Non-Reactive
Completed Reactive
Accepted Reactive
Completed Unresolved
Accepted Unresolved
Interpretacja
Wynik końcowy każdego docelowego wirusa został
określony i wszystkie wirusy docelowe są niereaktywne.
Wynik Completed Non-Reactive został zaakceptowany.
Wynik końcowy każdego docelowego wirusa został
określony i co najmniej jeden wirus docelowy jest
reaktywny.
Wynik Completed Reactive został zaakceptowany.
Termin ważności upłynął, zanim wynik został
zaakceptowany, i żaden z wyników nie był reaktywny.
Wynik Completed Unresolved został zaakceptowany.
Powtarzanie w przypadku pojedynczych próbek
Probówki zawierające materiał od dawców z końcowym wynikiem nieważnym dla jednego z wirusów
docelowych wymagają powtórzenia testu, bez względu na końcowe wyniki dla innych wirusów
docelowych. Jednak użytkownik ma możliwość wyboru przycisku „Force Unresolve”, aby zakończyć
przebieg pracy dla dawcy. Funkcja „Force Unresolve” przypisuje stan Accepted Unresolved dawcom,
u których końcowy wynik nie był reaktywny pod kątem jakiegokolwiek wirusa docelowego, lub przypisuje
stan Accepted Reactive dawcom, u których wynik był reaktywny pod kątem jednego albo więcej wirusów
docelowych.
Wtórny test puli
Probówki dawców w puli zawierającej wiele próbek z końcowym wynikiem nieważnym dla jednego
z wirusów docelowych wymagają powtórzenia testu, jeśli wyniki dla innych wirusów docelowych są
niereaktywne lub nieważne.
W przypadku gdy pula zawierająca wiele próbek zostanie oznaczona jako reaktywna ze względu na
jeden lub więcej wirusów docelowych, system cobas s 201 przydzieli wszystkim dawcom z tej puli
żądanie wykonania wtórnego testu puli. Te próbki dawców są pipetowane za pomocą urządzenia
pipetującego Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD (zarówno z płytek głębokodołkowych, jak
i z pierwotnych probówek zawierających materiał od dawców) i dzielone na pule z mniejszą liczbą
dawców lub z pojedynczymi dawcami, a następnie badane za pomocą testu cobas® TaqScreen MPX,
v2.0 jako element procesu rozdziału, który ma za zadanie zidentyfikowanie poszczególnych reaktywnych
próbek od poszczególnych dawców. Dokładne instrukcje na temat przeprowadzania testów
rozstrzygających można znaleźć w Podręczniku użytkownika systemu cobas s 201.
Jeżeli wynik dla subpuli zawierającej wiele próbek będzie niereaktywny dla wszystkich docelowych
wirusów, to poszczególne próbki (próbka) są oznaczane jako „Completed” z końcowym wynikiem
niereaktywnym.
06327052001-01PL
18
Doc Rev. 1.0
OGRANICZENIA METODY
1. Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 zaprojektowano wyłącznie do użytku z zestawem kontroli cobas®
®
TaqScreen MPX, v2.0, odczynnikiem płuczącym cobas TaqScreen i systemem cobas s 201.
2. Wykazano, że heparyna hamuje PCR. Nie należy stosować osocza heparynizowanego do tej
procedury.
3. Wiarygodne wyniki są zależne od zachowania odpowiednich procedur pobierania próbek oraz
transportu.
4. Do zautomatyzowanego przygotowywania pul osocza do testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 wolno
używać wyłącznie urządzenia pipetującego Hamilton MICROLAB STAR/STARlet IVD. Należy
przestrzegać instrukcji sprzętowych i środków ostrożności podanych w Podręczniku użytkownika
systemu cobas s 201 i Podręczniku użytkownika urządzenia pipetującego Hamilton MICROLAB
STAR/STARlet IVD.
5. Detekcja RNA wirusa HIV-1 grupy M, RNA wirusa HIV-1 grupy O, RNA wirusa HIV-2, RNA wirusa
HCV i DNA wirusa HBV zależy od liczby cząstek wirusa obecnych w próbce; mogą na nie mieć
wpływ metody pobierania próbek, czynniki związane z pacjentem (tj. wiek, występowanie objawów)
i/lub faza zakażenia oraz wielkość puli.
6. Mutacje w obrębie wysoce konserwatywnych regionów genomu wirusowego, z którym wiążą się
®
startery i/lub sondy używane w teście cobas TaqScreen MPX, v2.0, chociaż rzadkie, mogą
spowodować niewykrycie wirusa.
7. Z uwagi na różnice pomiędzy technologiami zaleca się, aby przed zmianą stosowanych metod
użytkownik przeprowadził w laboratorium badanie korelacji stosowanych metod w celu określenia
jakościowych różnic występujących pomiędzy nimi. Użytkownicy powinni postępować zgodnie
z własnymi określonymi zasadami/procedurami.
CHARAKTERYSTYKA SKUTECZNOŚCI
Próbki pochodzące od dawców żyjących
Powtarzalność
Powtarzalność testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 z wykorzystaniem systemu cobas s 201 została
określona przez testowanie 3 paneli łącznie opracowanych wirusów HIV-1 grupy M, HCV i HBV oraz
pojedynczo opracowanych wirusów HIV-1 grupy O i HIV-2 w stężeniach ok. 0,5 x, 1 x i 3 x granica
wykrywalności (Limit Of Detection – LOD) testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 dla każdego wirusa.
Badanie przeprowadzono przy użyciu 3 serii zestawów testowych cobas® TaqScreen MPX, v2.0.
Sześćdziesiąt powtórzeń każdego z 3 paneli przebadano przy użyciu każdej serii zestawów
odczynników.
Wszystkie ważne powtarzalne wyniki oceniono, obliczając procent wyników reaktywnych testu dla
każdego elementu panelu według serii zestawu.
Badanie to wykazało spójną skuteczność testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 niezależnie od serii
zestawów przy 0,5 x, 1 x i 3 x granica wykrywalności (tabela 1). Odsetek nieważnych partii w teście
cobas® TaqScreen MPX, v2.0 wyniósł 0,25%, a odsetek nieważnych pojedynczych próbek wyniósł
0,22%.
06327052001-01PL
19
Doc Rev. 1.0
Tabela 1
Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 – powtarzalne wyniki przy 0,5 x, 1 x i 3 x granica wykrywalności
Wirus
Stężenie
Ujemny
0
HIV-1
grupa M
0,5 x LOD
HIV-1
grupa O
0,5 x LOD
HIV-2
0,5 x LOD
HCV
0,5 x LOD
HBV
0,5 x LOD
HIV-1
grupa M
1 x LOD
HIV-1
grupa O
1 x LOD
HIV-2
1 x LOD
HCV
1 x LOD
HBV
1 x LOD
HIV-1
grupa M
3 x LOD
HIV-1
grupa O
3 x LOD
HIV-2
3 x LOD
HCV
3 x LOD
HBV
3 x LOD
06327052001-01PL
Seria
zestawu
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
20
Wyniki dodatnie wg
serii odczynnika
0,0% (0/64)
0,0% (0/62)
0,0% (0/64)
81,7% (49/60)
78,3% (47/60)
82,5% (52/63)
76,7% (46/60)
73,7% (42/57)
93,3% (56/60)
81,0% (51/63)
83,6% (51/61)
85,0% (51/60)
85,0% (51/60)
81,7% (49/60)
92,1% (58/63)
73,3% (44/60)
86,7% (52/60)
82,5% (52/63)
93,3% (56/60)
98,3% (59/60)
96,8% (61/63)
93,3% (56/60)
96,5% (55/57)
98,4% (60/61)
93,7% (59/63)
90,2% (55/61)
96,7% (58/60)
96,7% (58/60)
98,3% (59/60)
98,4% (62/63)
96,7% (58/60)
98,3% (59/60)
96,8% (61/63)
100% (60/60)
100% (60/60)
100% (60/60)
100% (60/60)
100% (57/57)
100% (60/60)
100% (63/63)
100% (61/61)
100% (60/60)
100% (60/60)
100% (60/60)
100% (62/62)
100% (60/60)
100% (60/60)
100% (60/60)
Doc Rev. 1.0
Czułość analityczna – międzynarodowe standardy WHO/standardy firmy Roche/standard CBER
Granice wykrywalności RNA wirusa HIV-1 grupy M, RNA wirusa HIV-1 grupy O, RNA wirusa HIV-2,
RNA wirusa HCV i DNA wirusa HBV w teście cobas® TaqScreen MPX, v2.0 określono przy użyciu
następujących standardów: DRUGIEGO MIĘDZYNARODOWEGO STANDARDU WHO dla RNA wirusa
HIV-1,
DRUGIEGO
MIĘDZYNARODOWEGO
STANDARDU
(kod
NIBSC
97/650)37,
MIĘDZYNARODOWEGO STANDARDU WHO DLA DNA WIRUSA ZAPALENIA WĄTROBY TYPU B
DO OZNACZEŃ OPARTYCH NA TECHNOLOGII AMPLIFIKACJI KWASÓW NUKLEINOWYCH (NAT)
(kod NIBSC 97/746)32, DRUGIEGO MIĘDZYNARODOWEGO STANDARDU WHO DLA RNA WIRUSA
ZAPALENIA WĄTROBY TYPU C DO OZNACZEŃ OPARTYCH NA TECHNOLOGII AMPLIFIKACJI
GENOMOWEJ (kod NIBSC 96/798)33 i pierwszorzędowych standardów firmy Roche dla wirusów HIV-1
grupy O i HIV-2. Nie są aktualnie dostępne żadne międzynarodowe standardy dla RNA wirusa HIV-1
grupy O. Pierwszorzędowe standardy firmy Roche dla RNA wirusa HIV-1 grupy O i RNA wirusa HIV-2 są
dostępnymi na rynku roztworami hodowli wirusa, P/N 242O (Boston Biomedica, Inc.) i nr kat. 10-127-000
(Advanced Biotechnologies, Inc.). Standardy firmy Roche dla wirusa HIV-1 grupy O i wirusa HIV-2 oparto
odpowiednio na panelach CBER HIV-1 Subtype RNA Reference Panel #1 serii O1 i CBER HIV-2 RNA
Lot Release Panel ISD.
W przypadku standardów WHO i firmy Roche 3 niezależne serie rozcieńczeń każdego standardu
wirusowego zostały przygotowane z użyciem zpulowanego ludzkiego osocza pobranego na
antykoagulant EDTA. Wszystkie serie rozcieńczeń badano przy użyciu 3 różnych serii zestawu
testowego cobas® TaqScreen MPX, v2.0 z około 20 powtórzeniami na serię, co daje w sumie około
180 powtórzeń na dane stężenie. Do oszacowania granicy wykrywalności i dwustronnego,
95-procentowego znacznikowego przedziału ufności (tabela 2) została użyta analiza PROBIT łącznych
danych ze wszystkich powtórzeń badanych dla każdego wirusa. Do oszacowania 95-procentowej granicy
wykrywalności i dwustronnego, 95-procentowego znacznikowego przedziału ufności (tabela 8) została
użyta analiza PROBIT wyników pojedynczych serii dla każdego wirusa.
W tabelach 3–8 podsumowano całkowite wyniki badania czułości analitycznej. Powszechnie stosowane
współczynniki konwersji jednostek międzynarodowych (IU) na kopie wirusów HIV-1 grupy M, HCV i HBV
34
35
36
wynoszą odpowiednio 0,6 , 2,7 i 5,0 .
Tabela 2
Analiza PROBIT dla standardów wirusowych
Oznaczany
składnik
HIV-1
grupa M
HIV-1
grupa O
HIV-2
HCV
HBV
Standard
Drugi
międzynarodowy
standard WHO
Pierwszorzędowy
standard firmy
Roche
Pierwszorzędowy
standard firmy
Roche
Drugi
międzynarodowy
standard WHO
Międzynarodowy
standard WHO
06327052001-01PL
Jednostki
Średnia wartość
LOD w 95procentowym
przedziale
ufności
Dolna granica
95-procentowego
przedziału
ufności
Górna
granica
95-procentowego
przedziału
ufności
IU/ml
46,2
35,5
65,9
kopie/ml
18,3
13,1
30,9
kopie/ml
56,2
48,7
66,6
IU/ml
6,8
5,8
8,3
IU/ml
2,3
2,0
2,8
21
Doc Rev. 1.0
Tabela 3
Podsumowanie czułości analitycznej:
międzynarodowy standard WHO dla wirusa HIV-1 (97/650)
Stężenie RNA
wirusa HIV-1
grupy M
(IU/ml)
Liczba wyników
dodatnich
Liczba
pojedynczych
badań
% wyników
dodatnich
Dolny zakres
95-procentowego
przedziału ufności
(jednostronny)
100,00
75,00
50,00
25,00
12,50
7,50
2,50
180
182
176
148
119
65
23
180
183
183
183
183
183
183
100,0%
99,5%
96,2%
80,9%
65,0%
35,5%
12,6%
98,4%
97,4%
92,9%
75,5%
58,8%
29,6%
8,7%
Tabela 4
pierwszorzędowy standard firmy Roche dla wirusa HIV-1 grupy O
Stężenie RNA
wirusa HIV-1
grupy O
(kopie/ml)
Liczba wyników
dodatnich
Liczba
pojedynczych
badań
% wyników
dodatnich
Dolny zakres
95-procentowego
(jednostronny)
54,00
36,00
18,00
9,00
5,50
1,75
178
178
172
145
101
45
178
178
179
178
180
178
100,0%
100,0%
96,1%
81,5%
56,1%
25,3%
98,3%
98,3%
92,8%
76,0%
49,7%
20,0%
Tabela 5
pierwszorzędowy standard firmy Roche dla wirusa HIV-2
Stężenie RNA
wirusa HIV-2
(kopie/ml)
Liczba wyników
dodatnich
Liczba
pojedynczych
badań
% wyników
dodatnich
Dolny zakres
95-procentowego
(jednostronny)
184,00
123,00
91,50
61,00
31,00
18,50
6,00
184
183
182
172
153
133
52
184
184
182
184
184
185
185
100,0%
99,5%
100,0%
93,5%
83,2%
71,9%
28,1%
98,4%
97,4%
98,4%
89,6%
77,9%
65,9%
22,7%
06327052001-01PL
22
Doc Rev. 1.0
Tabela 6
międzynarodowy standard WHO dla wirusa HCV (96/798)
Stężenie RNA
wirusa HCV
(IU/ml)
Liczba wyników
dodatnich
Liczba
pojedynczych
badań
% wyników
dodatnich
Dolny zakres
95-procentowego
(jednostronny)
32,00
25,00
16,00
8,00
4,00
2,50
1,00
180
182
183
179
158
127
79
180
183
183
183
183
183
183
100,0%
99,5%
100,0%
97,8%
86,3%
69,4%
43,2%
98,4%
97,4%
98,4%
95,1%
81,4%
63,3%
37,0%
Tabela 7
międzynarodowy standard WHO dla wirusa HBV (97/746)
Stężenie DNA
wirusa HBV
(IU/ml)
Liczba wyników
dodatnich
Liczba
pojedynczych
badań
% wyników
dodatnich
Dolny zakres
95-procentowego
(jednostronny)
6,00
5,00
3,00
1,50
1,00
0,50
0,25
180
183
178
155
147
92
53
180
183
183
183
183
183
183
100,0%
100,0%
97,3%
84,7%
80,3%
50,3%
29,0%
98,4%
98,4%
94,3%
79,6%
74,9%
44,0%
23,5%
Tabela 8
Granice wykrywalności dla pojedynczych serii odczynników
Seria
odczynników
nr 1
Jednostki
Najniższe
zaobserwowane
stężenie
z 95-procentową
reaktywnością
HIV-1 grupa M
HIV-1 grupa O
HIV-2
HCV
HBV
IU/ml
kopie/ml
kopie/ml
IU/ml
IU/ml
75
36
91,5
8
3
06327052001-01PL
Dolna granica
Średnia wartość
95-procentoLOD w 95wego
procentowym
przedziału
przedziale ufności
ufności
48,4
21,7
53,6
7,2
2,9
23
38,3
16,7
42,7
5,5
2,3
Górna granica
95-procentowego
przedziału
ufności
65,6
31,2
72,4
10,8
4,1
Doc Rev. 1.0
Seria
odczynników
nr 2
Jednostki
HIV-1 grupa M
HIV-1 grupa O
HIV-2
HCV
HBV
IU/ml
kopie/ml
kopie/ml
IU/ml
IU/ml
Dolna granica Górna granica
Najniższe
Średnia wartość
95-procento- 95-procentozaobserwowane
LOD w 95wego
wego
stężenie
procentowym
przedziału
przedziału
z 95-procentową
przedziale ufności
ufności
ufności
reaktywnością
50
18
91,5
8
3
48,3
18,8
62,6
7,0
2,0
29,1
14,6
49,5
5,4
1,6
127,5
26,8
85,3
10,1
2,9
Seria
odczynników
nr 3
Jednostki
Najniższe
zaobserwowane
stężenie
z 95-procentową
reaktywnością
Średnia wartość
LOD w 95procentowym
przedziale ufności
Dolna granica
95-procentowego
przedziału
ufności
Górna granica
95-procentowego
przedziału
ufności
HIV-1 grupa M
HIV-1 grupa O
HIV-2
HCV
HBV
IU/ml
kopie/ml
kopie/ml
IU/ml
IU/ml
50
18
61
8
3
41,6
14,3
51,7
6,2
2,0
33,1
8,6
40,3
4,1
1,6
56,2
50,3
72,9
15,2
2,8
Czułość i wyłączność względem genotypu/podtypu
®
Skuteczność testu cobas TaqScreen MPX, v2.0 została określona na podtypach wirusów HIV-1
grupy M, HIV-1 grupy O oraz HIV-1 grupy N i na genotypach wirusów HCV i HBV.
HIV-1 grupa M
Łącznie 68 próbek klinicznych wirusa HIV-1 grupy M i 28 izolatów hodowlanych wirusa HIV-1 grupy M
o znanym podtypie (10 o podtypie A, 5 rekombinantów o podtypie AE, 10 rekombinantów o podtypie AG,
10 o podtypie B, 10 o podtypie C, 10 o podtypie D, 9 o podtypie E, 10 o podtypie F, 10 o podtypie G,
10 o podtypie G lub BG, 1 o podtypie H i 1 o podtypie J) oszacowano przy użyciu testu COBAS®
AmpliPrep/COBAS® TaqMan® HIV-1, v2.0 i rozcieńczono normalnym ludzkim osoczem pozbawionym
wirusa do stężenia 3 x i 1 x granica wykrywalności testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 dla wirusa HIV-1
grupy M, a 7 lub więcej powtórzeń każdego podtypu przebadano za pomocą testu cobas® TaqScreen
MPX, v2.0. We wszystkich 68 próbkach klinicznych i 28 izolatach hodowlanych dokonano wykrycia
zarówno przy stężeniu 3 x, jak i 1 x granica wykrywalności.
06327052001-01PL
24
Doc Rev. 1.0
Tabela 9
Próbki i hodowle izolatów HIV-1 grupa M
Podtyp
Próbki kliniczne
Supernatanty
hodowli
Pełne izolaty
Odsetek
wykrytych przy
3 x LOD
Odsetek
wykrytych przy
1 x LOD
86% (66/77)
A
7
3
10
96% (74/77)
AE
5
0
5
86% (36/42)
69% (29/42)
AG
10
0
10
100% (70/70)
94% (66/70)
B
8
2
10
100% (70/70)
90% (63/70)
C
5
5
10
100% (70/70)
89% (62/70)
D
7
3
10
100% (74/74)
93% (69/74)
E
1
8
9
100% (63/63)
97% (61/63)
F
7
3
10
100% (70/70)
99% (69/70)
96% (67/70)
G
8
2
10
100% (70/70)
G lub BG
10
0
10
100% (70/70)
96% (67/70)
H
0
1
1
100% (24/24)
100% (24/24)
J
0
1
1
100% (24/24)
100% (24/24)
HIV-1 grupa O i HIV-1 grupa N
Łącznie przebadano 6 izolatów hodowlanych wirusa HIV-1 grupy O i 1 izolat hodowlany wirusa HIV-1
grupy N. Dla izolatów wirusa HIV-1 grupy O zostały przebadane 3 powtórzenia dla każdego izolatu,
a w 6 spośród 6 izolatów wykryto 10 cząstek/ml. Izolat hodowlany wirusa HIV-1 grupy N został oszacowany
przy użyciu testu COBAS® AmpliPrep/COBAS® TaqMan® HIV-1, v2.0, następnie rozcieńczony normalnym
ludzkim osoczem pozbawionym wirusa do stężenia 3 x i 1 x granica wykrywalności testu cobas®
TaqScreen MPX, v2.0 dla wirusa HIV-1 grupy M, a 24 powtórzenia przebadano przy użyciu testu cobas®
TaqScreen MPX, v2.0. Izolat został wykryty przy stężeniu 3 x i 1 x granica wykrywalności.
Tabela 10
Izolaty wirusów HIV-1 grupy N i grupy O
Podtyp
Supernatanty
hodowli
Odsetek wykrytych
przy 3 x LOD
Odsetek wykrytych
przy 1 x LOD
HIV-1 (N)
1
100% (24/24)
100% (24/24)
Podtyp
Supernatanty
hodowli
Odsetek wykrytych przy
100 cząstkach/ml
Odsetek wykrytych przy
10 cząstkach/ml
HIV-1 grupa O
6
88,8% (16/18)
83% (15/18)
06327052001-01PL
25
Doc Rev. 1.0
HCV
Łącznie 95 próbek klinicznych wirusa HCV o znanym genotypie (10 o genotypie 1a, 10 o genotypie 1b,
1 o genotypie 2, 7 o genotypie 2a, 10 o genotypie 2b, 7 o genotypie 2a/c, 10 o genotypie 3a,
6 o genotypie 4, 4 o genotypie 4a, 1 o genotypie 4c, 2 o genotypie 4acd, 1 o genotypie 4d, 1 o genotypie
4p, 1 o genotypie 4q, 10 o genotypie 5a, 10 o genotypie 6, 3 o genotypie 6a/b oraz 1 o genotypie 6d)
zostało oszacowanych za pomocą testu COBAS® AmpliPrep/COBAS® TaqMan® HCV, następnie
rozcieńczone normalnym ludzkim osoczem pozbawionym wirusa do stężenia 3 x i 1 x granica
wykrywalności testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 dla wirusa HCV, a 7 lub więcej kopii każdego
®
genotypu przebadano przy użyciu testu cobas TaqScreen MPX, v2.0. We wszystkich 95 próbkach
dokonano wykrycia zarówno przy stężeniu 3 x, jak i 1 x granica wykrywalności.
Łącznie 3 transkrypty wyprodukowane z dodatkowych izolatów wirusa HCV (2 o genotypie 4
i 1 o genotypie 6a) były oszacowane przy użyciu spektrofotometru, następnie rozcieńczone w buforze
pozbawionym RNazy do stężenia ok. 3 x granica wykrywalności i wykryte przy użyciu testu cobas®
TaqScreen MPX, v2.0. Wszystkie 3 zostały wykryte przy stężeniu ok. 3 x granica wykrywalności.
Tabela 11
Próbki z HCV
Genotyp
Próbki kliniczne
Transkrypty
Odsetek
wykrytych przy
3 x LOD
Odsetek
wykrytych przy
1 x LOD
1a
10
0
100% (70/70)
91% (64/70)
1b
10
0
100% (77/77)
84% (65/77)
2
1
0
100% (24/24)
100% (24/24)
2a
7
0
100% (49/49)
100% (49/49)
2b
10
0
100% (70/70)
100% (70/70)
2a/c
7
0
98% (48/49)
88% (43/49)
3a
10
0
100% (70/70)
99% (69/70)
4
6
0
100% (52/52)
100% (52/52)
4a
4
0
100% (28/28)
100% (28/28)
4c
1
0
100% (24/24)
100% (24/24)
4acd
2
0
100% (24/24)
100% (24/24)
4d
1
0
100% (24/24)
100% (24/24)
4p
1
0
100% (24/24)
100% (24/24)
4q
1
0
100% (24/24)
96% (23/24)
5a
10
0
100% (70/70)
99% (69/70)
87% (61/70)
6
10
0
100% (70/70)
6a/b
3
0
100% (24/24)
83% (20/24)
6c
1
0
98% (47/48)
85% (41/48)
HCV 13 (Gt 4)
0
1
75% (3/4)
NT
HCV 96-2 (Gt 4)
0
1
100% (4/4)
NT
381144-182
(Gt 6a)
0
1
75% (3/4)
NT
06327052001-01PL
26
Doc Rev. 1.0
HBV
Łącznie 58 próbek klinicznych wirusa HBV (10 o genotypie A, 6 o genotypie B, 10 o genotypie C,
10 o genotypie D, 10 o genotypie E, 3 o genotypie F, 2 o genotypie G, 2 o genotypie H i 5 mutacji
przedrdzeniowych) zostało oszacowanych za pomocą testu COBAS® TaqMan HBV do użytku
z zestawem High Pure System, następnie rozcieńczone normalnym ludzkim osoczem pozbawionym
wirusa do stężenia 3 x i 1 x granica wykrywalności testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 dla wirusa HBV,
a 7 lub więcej powtórzeń każdego genotypu przebadano przy użyciu testu cobas® TaqScreen MPX,
v2.0. Próbki wirusa HBV z mutacją przedrdzeniową oszacowano za pomocą testu COBAS®
®
®
AmpliPrep/COBAS TaqMan HBV. We wszystkich 58 próbek dokonano wykrycia zarówno przy
stężeniu 3 x, jak i 1 x granica wykrywalności.
Tabela 12
Próbki z HBV
Odsetek wykrytych
przy 3 x LOD
Odsetek wykrytych
przy 1 x LOD
Genotyp
Próbki kliniczne
A
10
91% (64/70)
83% (58/70)
B
6
100% (59/59)
76% (63/83)
C*
10
70% (86/122)
54% (79/146)
D
10
92% (71/77)
73% (56/77)
E
10
96% (67/70)
96% (67/70)
F
3
90% (43/48)
65% (31/48)
G
2
100% (24/24)
96% (23/24)
H
2
100% (24/24)
92% (22/24)
Mutacje
przedrdzeniowe
5
100% (35/35)
94% (32/35)
* 1 izolat wirusa HBV o genotypie C był reaktywny w 71% (15/21) i 100% (21/21),
gdy badano go przy stężeniu odpowiednio 6 x i 9 x granica wykrywalności.
Panele serokonwersji
Skuteczność testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w czasie serokonwersji została określona dla wirusów
HIV-1 grupy M, HCV i HBV przy użyciu 30 dostępnych na rynku paneli serokonwersji. Panele
serokonwersji dla wirusa HIV-1 grupy O oraz wirusa HIV-2 są niedostępne.
Panele serokonwersji dla wirusa HIV-1
Dziesięć dostępnych na rynku paneli serokonwersji zebranych od dawców poddanych plazmaferezie,
którzy przeszli serokonwersję z wytworzeniem przeciwciał przeciwko wirusowi HIV, przebadano za
pomocą testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0. Każdą próbkę testowano w stanie nierozcieńczonym
i rozcieńczoną w proporcji 1:6, aby symulować badanie w pulach dawców. Wyniki testu cobas®
TaqScreen MPX, v2.0 porównano z wynikami otrzymanymi za pomocą oznaczeń Abbott PRISM® HIV O
Plus, Abbott PRISM anti-HIV 1/2 i testem cobas® TaqScreen MPX.
Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w próbkach nierozcieńczonych wykrył RNA wirusa HIV przed
wykryciem przeciwciał przeciwko HIV w oznaczeniu Abbott PRISM HIV O Plus lub Abbott PRISM antiHIV 1/2 w 10 z 10 paneli średnio o 13,9 dnia wcześniej dla każdego z paneli. Test cobas® TaqScreen
MPX, v2.0 w próbkach nierozcieńczonych wykrył RNA wirusa HIV w tym samym elemencie panelu co
w przypadku wykrycia RNA wirusa HIV przy użyciu testu cobas® TaqScreen MPX w 5 z 10 paneli,
średnio o 4 dni wcześniej w 2 z 10 paneli i średnio o 4 dni później w 3 z 10 paneli.
06327052001-01PL
27
Doc Rev. 1.0
Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w 6-krotnie rozcieńczonych próbkach wykrył RNA wirusa HIV przed
wykryciem przeciwciał przeciwko HIV w oznaczeniu Abbott PRISM HIV O Plus lub Abbott PRISM
anti-HIV 1/2 w 10 z 10 paneli średnio o 13,4 dnia wcześniej dla każdego z paneli. Test cobas®
TaqScreen MPX, v2.0 w 6-krotnie rozcieńczonych próbkach wykrył RNA wirusa HIV w tym samym
elemencie panelu co w przypadku wykrycia RNA wirusa HIV przy użyciu testu cobas® TaqScreen MPX
w 7 z 10 paneli, wcześniej o średnio 3 dni w 1 z 10 paneli i później o średnio 3 dni w 2 z 10 paneli.
Panele, które były konsekwentnie reaktywne w teście cobas® TaqScreen MPX, v2.0, zaczynając od
pierwszego pobrania, zostały wykluczone z ostatecznych oszacowań dla minimalnej, średniej
I maksymalnej liczby dni wcześniejszego wykrycia niż w przypadku detekcji przeciwciał przeciwko HIV.
Tabela 13
Skuteczność testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w panelach serokonwersji dla wirusa HIV
Liczba dni od wykrycia poprzedzającego wykrycie przeciwciał przeciwko
wirusom HIV-1/2 lub wykrycie RNA wirusa HIV
Panele
serokonwersji
dla wirusa HIV
Abbott PRISM
HIV O Plus:
nierozcieńczony
Test cobas® TaqScreen
MPX: nierozcieńczony
i rozcieńczony
w stosunku 1:6
Abbott PRISM
anti-HIV 1/2:
nierozcieńczony
Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0
Nierozcieńczony
1:6
Nierozcieńczony
1:6
Nierozcieńczony
1:6
1
14
9
14
9
5
0
2
14
14
14
14
0
-2
3
12
12
12
12
-2
0
4
14
14
14
14
0
0
5
11
11
11
11
-3
-4
6*
14
14
14
14
-7*
0
7
9
9
9
9
0
0
8
14
14
14
14
0
0
3
9
15
15
15
15
0
10
22
22
22
22
3
0
Minimalnie
9
9
9
9
-7
-4
Średnio
13,9
13,4
13,9
13,4
-0,4
-0,3
Maksymalnie
22
22
22
22
5
3
* Równoczesne zakażenie wirusem HBV zostało wykryte w próbkach nierozcieńczonych
i rozcieńczonych w stosunku 1:6 przy użyciu testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w tych samych
®
elementach panelu co w teście cobas TaqScreen MPX, który wykazywał reaktywność „HIV”
w badaniu NAT. Dwa pozostałe panele wykazywały okresową reaktywność względem wirusa HBV, ale
nie miały wpływu na datę wykrycia wirusa HIV w badaniu NAT.
06327052001-01PL
28
Doc Rev. 1.0
Panele serokonwersji dla wirusa HCV
którzy przeszli serokonwersję z wytworzeniem przeciwciał przeciwko wirusowi HCV, przebadano za
TaqScreen MPX, v2.0 porównano z wynikami otrzymanymi za pomocą oznaczeń Abbott PRISM® HCV,
®
®
ORTHO HCV Version 3.0 ELISA Test System i testu cobas TaqScreen MPX.
Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w próbkach nierozcieńczonych wykrył RNA wirusa HCV przed
wykryciem przeciwciał przeciwko HCV w oznaczeniu Abbott PRISM HCV lub ORTHO HCV Version 3.0
ELISA Test System w 10 z 10 paneli średnio o 28 dni wcześniej dla każdego z paneli. Test cobas®
TaqScreen MPX, v2.0 w próbkach nierozcieńczonych wykrył RNA wirusa HCV w tym samym elemencie
panelu co w przypadku wykrycia RNA wirusa HCV przy użyciu testu cobas® TaqScreen MPX
w 10 z 10 paneli.
Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w 6-krotnie rozcieńczonych próbkach wykrył RNA wirusa HCV przed
wykryciem przeciwciał przeciwko HCV w oznaczeniu Abbott PRISM HCV lub ORTHO HCV Version 3.0
ELISA Test System w 10 z 10 paneli średnio o 28 dni wcześniej dla każdego z paneli. Test cobas®
TaqScreen MPX, v2.0 w 6-krotnie rozcieńczonych próbkach wykrył RNA wirusa HCV w tym samym
elemencie panelu co w przypadku wykrycia RNA wirusa HCV przy użyciu testu cobas® TaqScreen MPX
w 10 z 10 paneli.
i maksymalnej liczby dni wcześniejszego wykrycia niż w przypadku detekcji przeciwciał przeciwko
HCV.
06327052001-01PL
29
Doc Rev. 1.0
Tabela 14
Skuteczność testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w panelach serokonwersji dla wirusa HCV
Liczba dni od wykrycia poprzedzającego wykrycie przeciwciał przeciwko
wirusowi HCV lub wykrycie RNA wirusa HCV
Panele
serokonwersji Uwagi
dla wirusa HCV
ORTHO HCV
Version 3.0 ELISA
Test System:
nierozcieńczone
Abbott PRISM HCV:
nierozcieńczone
i rozcieńczony
w stosunku 1:6
B.
1:6
Nierozcieńczony
1:6
Nierozcieńczony
1:6
1
A, B
12
12
23
23
0
0
2
A, B
30
30
32
32
0
0
23
23
23
23
0
0
3
A.
Nierozcieńczony
4
A, B
25
25
25
25
0
0
5
A, B
28
28
28
28
0
0
6
A, B
4
4
4
4
0
0
7
A, B
11
11
11
11
0
0
8
A, B
24
24
24
24
0
0
9
A, B
7
7
18
18
0
0
10
33
33
33
33
0
0
Minimalnie
23
23
23
23
0
0
Średnio
28
28
28
28
0
0
Maksymalnie
33
33
33
33
0
0
®
Wynik testu cobas TaqScreen MPX, v2.0 dla nierozcieńczonych próbek był reaktywny podczas pierwszego pobrania
serii nierozcieńczonych próbek; został pominięty w obliczeniach końcowych.
®
Wynik testu cobas TaqScreen MPX, v2.0 dla rozcieńczonych próbek w stosunku 1:6 był reaktywny podczas pierwszego
pobrania serii nierozcieńczonych próbek; został pominięty w obliczeniach końcowych.
Panele serokonwersji dla wirusa HBV
którzy przeszli serokonwersję z wytworzeniem przeciwciał przeciwko antygenowi HBs przebadano za
TaqScreen MPX, v2.0 porównano z wynikami otrzymanymi za pomocą oznaczeń Abbott PRISM®
HBsAg, ORTHO® HBsAg ELISA Test System 3 i testu cobas® TaqScreen MPX.
Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w nierozcieńczonych próbkach wykrył DNA wirusa HBV przed
wykryciem antygenu HBs za pomocą oznaczenia Abbott PRISM HBsAg średnio o 14,9 dnia wcześniej
w 9 z 10 paneli, a w 1 z 10 paneli w 14 dni po wykryciu antygenu HBs. W porównaniu z oznaczeniem
ORTHO HBsAg ELISA Test System 3, test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w nierozcieńczonych
próbkach wykrył DNA wirusa HBV przed wykryciem antygenu Hbs w 10 z 10 paneli średnio o 21,9 dnia
wcześniej. Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w próbkach nierozcieńczonych wykrył DNA wirusa HBV
w tym samym elemencie panelu co w przypadku wykrycia DNA wirusa HBV przy użyciu testu cobas®
TaqScreen MPX w 7 z 10 paneli i później o średnio 4,3 dnia w 3 z 10 paneli.
06327052001-01PL
30
Doc Rev. 1.0
Test cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w 6-krotnie rozcieńczonych próbkach wykrył DNA wirusa HBV przed
wykryciem antygenu HBs za pomocą oznaczenia Abbott PRISM HBsAg średnio o 13,7 dnia wcześniej
w 7 z 10 paneli, w tym samym elemencie panelu w 2 z 10 paneli, a w 1 z 10 paneli – w 14 dni po
wykryciu antygenu HBs. W porównaniu z oznaczeniem ORTHO HBsAg ELISA Test System 3, test
cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w 6-krotnie rozcieńczonych próbkach wykrył DNA wirusa HBV przed
®
wykryciem antygenu Hbs w 10 z 10 paneli średnio o 16,1 dnia wcześniej. Test cobas TaqScreen MPX,
v2.0 w 6-krotnie rozcieńczonych próbkach wykrył DNA wirusa HBV w tym samym elemencie panelu co
®
w przypadku wykrycia DNA wirusa HBV przy użyciu testu cobas TaqScreen MPX w 5 z 10 paneli,
wcześniej o średnio 8 dni w 4 z 10 paneli i później o średnio 10 dni w 1 z 10 paneli.
i maksymalnej liczby dni wcześniejszego wykrycia niż w przypadku wykrycia antygenu HBs.
Tabela 15
Skuteczność testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w panelach serokonwersji dla wirusa HBV
Liczba dni od wykrycia poprzedzającego wykrycie antygenu HBs
lub wykrycie DNA wirusa HBV
Panele
serokonwersji
dla wirusa HBV
Uwagi
Abbott PRISM HBsAg:
nierozcieńczone
ORTHO HBsAg ELISA
Test System 3:
nierozcieńczone
i rozcieńczony
w stosunku 1:6
Nierozcieńczony
1
A
2
B.
1:6
Nierozcieńczony
1:6
3
0
25
22
0
4
12
12
19
19
0
0
-10
3
8
0
19
11
-2
4
-14
-14
14
14
0
0
5
22
13
22
13
0
13
6
A.
Nierozcieńczony
1:6
7
7
23
23
0
7
7
A, B
20
8
20
8
-7
0
8
11
11
11
11
0
0
9
28
14
30
16
-4
7
10
33
24
40
31
0
0
Minimalnie
-14
-14
11
8
-7
-10
Średnio
15
7,6
21,9
16,1
-1,6
1,6
Maksymalnie
33
24
40
31
0
13
®
Wynik testu cobas TaqScreen MPX, v2.0 dla nierozcieńczonych próbek był reaktywny podczas pierwszego pobrania
serii nierozcieńczonych próbek; został pominięty w obliczeniach końcowych.
®
Wynik testu cobas TaqScreen MPX, v2.0 dla rozcieńczonych próbek w stosunku 1:6 był reaktywny podczas pierwszego
pobrania serii nierozcieńczonych próbek; został pominięty w obliczeniach końcowych.
06327052001-01PL
31
Doc Rev. 1.0
Swoistość analityczna – mikroorganizmy potencjalnie dające reakcję krzyżową i zaburzające
oznaczenie
Swoistość analityczna testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 została oceniona przez badanie panelu
18 mikroorganizmów w liczbie 106 cząstek, kopii lub PFU/ml, w tym 11 izolatów wirusowych, 6 szczepów
bakteryjnych i 1 izolatu drożdży. Mikroorganizmy dodano do normalnego, pozbawionego wirusów
ludzkiego osocza i testowano z oraz bez wirusa HIV-1 grupy M, HIV-1 grupy O, HIV-2, HCV lub HBV
dodanego w stężeniu 3 x granica wykrywalności testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 dla każdego
wirusa.
Wyniki niereaktywne otrzymano za pomocą testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 dla wszystkich próbek
mikroorganizmów bez dodanych wirusów HIV-1 grupy M, HIV-1 grupy O, HIV-2, HCV lub HBV,
z wyjątkiem jednej próbki, która była wstępnie reaktywna, lecz w powtórnych badaniach okazała się
niereaktywna.
Badane mikroorganizmy nie dają reakcji krzyżowej w teście cobas® TaqScreen MPX, v2.0. Wyniki
reaktywne otrzymano dla wszystkich próbek mikroorganizmów z dodanym wirusem HIV-1 grupy M,
HIV-1 grupy O, HIV-2, HCV lub HBV. Badane mikroorganizmy nie wpływają na działanie testu cobas®
TaqScreen MPX, v2.0.
Tabela 16
Badane mikroorganizmy
Swoistość analityczna – badane mikroorganizmy
Adenowirus 5
Ludzki wirus herpes 6 A
Candida albicans
Wirus cytomegalii
Ludzki wirus T-limfotropowy, typ I
Propionibacterium acnes
Wirus Epsteina-Barr
Wirus grypy typu A
Staphylococcus epidermidis
Wirus ospy wietrznej-półpaśca Wirus gorączki Zachodniego Nilu
Staphylococcus haemolyticus
Escherichia coli
Wirus opryszczki pospolitej
Wirus gorączki Denga, typ 1,
typu 1
szczep hawajski
Staphylococcus aureus
Streptococcus viridans
Wirus opryszczki pospolitej
typu 2
Swoistość analityczna – inne stany chorobowe
Próbki osocza z każdej z następujących kategorii chorób (ludzki cytomegalowirus, wirus Epsteina-Barr,
wirus opryszczki pospolitej typu I, wirus opryszczki pospolitej typu 2, ludzki wirus T-limfotropowy typu I,
ludzki wirus T-limfotropowy typu II, ludzki wirus T-limfotropowy typu I/II, wirus zapalenia wątroby typu A,
wirus Zachodniego Nilu, parwowirus B19) zostały przetestowane z oraz bez wirusa HIV-1 grupy M, HIV-1
grupy O, HIV-2, HCV lub HBV dodanego w stężeniu 3 x granica wykrywalności testu cobas® TaqScreen
MPX, v2.0 dla każdego wirusa. Za pomocą testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 otrzymano niereaktywne
wyniki dla wszystkich stanów chorobowych zawartych w próbkach bez dodanego wirusa HIV-1 grupy M,
HIV-1 grupy O, HIV-2, HCV lub HBV. Za pomocą testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 otrzymano
reaktywne wyniki dla wszystkich stanów chorobowych zawartych w próbkach z dodanym wirusem HIV-1
grupy M, HIV-1 grupy O, HIV-2, HCV lub HBV, z wyjątkiem 1 z 6 próbek wirusa HTLV 1/2, której wynik
dla wirusa HCV był niereaktywny. Wyżej wymienione stany chorobowe nie wpłynęły na czułość ani
swoistość testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0.
06327052001-01PL
32
Doc Rev. 1.0
Substancje potencjalnie wpływające na wynik testu
Endogenne substancje wpływające na wynik testu
Próbki osocza z nieprawidłowo wysokim poziomem trójglicerydów (do wartości 3300 mg/dl), hemoglobiny
(do wartości 500 mg/dl), niezwiązanej bilirubiny (do 50 mg/dl), albuminy (do 9,6 g/dl) oraz ludzkiego DNA
(do 0,4 mg/dl) zostały przetestowane z lub bez wirusa HIV-1 grupy M, HIV-1 grupy O, HIV-2, HCV i HBV
®
dodanego w stężeniu 3 x granica wykrywalności testu cobas TaqScreen MPX, v2.0 dla każdego
wirusa. Wyżej wymienione substancje nie wpłynęły na czułość ani swoistość testu cobas® TaqScreen
MPX, v2.0.
Próbki osocza z krwinkami czerwonymi w nieprawidłowo wysokim stężeniu (do 10% obj.) zostały
przetestowane z oraz bez wirusa HIV-1 grupy M, HIV-1 grupy O, HIV-2, HCV lub HBV dodanego
w stężeniu 3 x granica wykrywalności testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 dla każdego wirusa. Osocze
z krwinkami czerwonymi dodanymi do 2,5% (obj.) nie wpłynęło na czułość ani swoistość detekcji wirusów
w teście cobas® TaqScreen MPX, v2.0. Osocze z krwinkami czerwonymi dodanymi do 5,0% (obj.)
zmniejszyło czułość testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w detekcji wirusa HCV. Osocze z czerwonymi
®
krwinkami dodanymi do 7,5% (obj.) wpłynęło na czułość testu cobas TaqScreen MPX, v2.0 w detekcji
wirusów HBV i HCV. Wykrycie wirusów docelowych HIV wynosiło 100% w osoczu z krwinkami
czerwonymi dodanymi do 10% objętości. Gdy wirusy docelowe były obecne przy wartości 3 x granica
wykrywalności, czułość testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w detekcji kontroli wewnętrznej (IC) nie
uległa zmniejszeniu w osoczu z krwinkami czerwonymi dodanymi do 1,0% (obj.). Przy braku wirusów
docelowych czułość testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 w detekcji kontroli wewnętrznej (IC) nie uległa
zmniejszeniu w osoczu z czerwonymi krwinkami dodanymi do 2,5% (obj.). Kontrola wewnętrzna (IC)
monitoruje wszystkie etapy procesu badania (przygotowanie próbki, amplifikację i detekcję) i nie zawodzi
w warunkach, które mogą mieć wpływ na skuteczność testu.
Substancje egzogenne wpływające na wynik testu
Normalne ludzkie próbki osocza, zawierające nieprawidłowo wysokie stężenie acetaminofenu
(1324 µmol/l), kwasu acetylosalicylowego (3,62 mmol/l), kwasu askorbinowego (342 µmol/l),
atorwastatyny (600 µg/l), fluoksetyny (11,2 µmol/l), ibuprofenu (2425 µmol/l), loratadyny (0,78 µmol/l),
nadololu (3,88 µmol/l), naproksenu (2170 µmol/l), paroksetyny (3,04 µmol/l), chlorowodorku fenylefryny
(491 µmol/l) i sertraliny (1,96 µmol/l) z oraz bez wirusa HIV-1 grupy M, HIV-1 grupy O, HIV-2, HCV lub
HBV dodanego w stężeniu 3 x granica wykrywalności przebadano testem cobas® TaqScreen MPX, v2.0
pod kątem każdego wirusa. Wyżej wymienione substancje egzogenne nie wpłynęły na czułość ani
®
swoistość testu cobas TaqScreen MPX, v2.0.
Skuteczność kliniczna
Korelacja pomiędzy testem cobas® TaqScreen MPX i testem cobas® TaqScreen MPX, v2.0
Skuteczność testu cobas® TaqScreen MPX, wersja 2.0 i testu cobas® TaqScreen MPX oceniano przy
użyciu 100 seropozytywnych próbek dla wirusów HIV-1 grupy M, HCV i HBV i około 100 próbek od
seronegatywnych dawców. Próbki seropozytywne badano w postaci nierozcieńczonej i rozcieńczone
w stosunku 1:6.
Testy cobas® TaqScreen MPX, v2.0 i cobas® TaqScreen MPX miały równoważną skuteczność
u zdrowych seronegatywnych dawców krwi. Oba testy dały 100 niereaktywnych wyników, co odpowiada
100-procentowej swoistości.
®
®
Testy cobas TaqScreen MPX, wersja 2.0 i cobas TaqScreen MPX były zgodne w przypadku 297
z 300 próbek podczas badania próbek nierozcieńczonych. Dwie spośród tych próbek uzyskały zgodne
wyniki niereaktywne w obu testach. Trzy spośród 300 próbek były niereaktywne w teście cobas®
®
TaqScreen MPX, v2.0, ale były reaktywne w teście cobas TaqScreen MPX. Całkowita zgodność
wyniosła 99,0%.
Testy cobas® TaqScreen MPX, wersja 2.0 i cobas® TaqScreen MPX były zgodne w przypadku 296
spośród 300 próbek podczas badania rozcieńczonych próbek. Dziewięć próbek uzyskało zgodne wyniki
niereaktywne w obu testach. Dwie próbki były reaktywne w teście cobas® TaqScreen MPX, ale były
niereaktywne w teście cobas® TaqScreen MPX, v2.0. Dwie próbki były reaktywne w teście cobas®
TaqScreen MPX, v2.0, ale były niereaktywne w teście cobas® TaqScreen MPX. Całkowita zgodność
wyniosła 98,7%.
06327052001-01PL
33
Doc Rev. 1.0
Tabela 17
Nierozcieńczone próbki seropozytywne
Test cobas®
Test cobas®
TaqScreen
TaqScreen MPX
MPX, v2.0
HIV-1
HBV
HCV
Razem
+
+
99
99,0%
100
100,0%
96
96,0%
295
98,3%
–
–
1
1,0%
0
0,0%
1
1,0%
2
0,7%
+
–
0
0,0%
0
0,0%
0
0,0%
0
0,0%
–
+
0
0,0%
0
0,0%
3*
3,0%
3
1,0%
100
100,0%
100
100,0%
100
100,0%
Razem
300 100,0%
*Trzy próbki seropozytywne dla wirusa HCV, zbadane w postaci nierozcieńczonej, były niezgodne
w teście MPX v2.0 i teście MPX. Po rozcieńczeniu w stosunku 1:6 wszystkie 3 próbki dawały wyniki
niereaktywne w obu testach, wskazując na niskie miano w tych próbkach.
Tabela 18
Rozcieńczone próbki seropozytywne
Test cobas®
TaqScreen
MPX, v2.0
Test cobas®
TaqScreen
MPX
+
+
93
93,0%
99
99,0%
95
95%
287
95,7%
–
–
3
3,0%
1
1,0%
5
5,0%
9
3,0%
+
–
2*
2,0%
0
0,0%
0
0,0%
2
0,7%
–
+
2**
2,0%
0
0,0%
0
0,0%
2
0,7%
100
100,0%
100
100,0%
100
100,0%
300
100,0%
Razem
HIV-1
HBV
HCV
Razem
*Dwie próbki, zbadane w postaci nierozcieńczonej, były reaktywne w teście MPX, v2.0 i teście MPX. Po
rozcieńczeniu w stosunku 1:6 obie próbki dawały wyniki niereaktywne w teście MPX, wskazując na niskie
miano w tych próbkach.
**Dwie próbki seropozytywne dla wirusa HIV-1 po rozcieńczeniu w stosunku 1:6 dawały w teście MPX
v2.0 i teście MPX niezgodne wyniki. Obie próbki, zbadane w postaci nierozcieńczonej, były reaktywne
w teście MPX, v2.0 i teście MPX. W teście MPX, v2.0 wykazano, że jedna z 2 próbek była
współzakażona wirusem HBV, gdy badanie wykonano w postaci nierozcieńczonej i w rozcieńczeniu
w stosunku 1:6. Obecność wirusa HBV została potwierdzona przez analizę sekwencji. Reaktywność
testu MPX w tym konkretnym przypadku próbki mogła być spowodowana obecnością wirusa HBV lub
wirusa HIV-1 grupy M albo obu jednocześnie. Druga próbka, badana w postaci nierozcieńczonej, był
reaktywna zarówno w teście MPX v2.0, jak i teście MPX, podczas gdy w rozcieńczeniu 1:6 była
reaktywna tylko w teście MPX.
06327052001-01PL
34
Doc Rev. 1.0
Czułość kliniczna w przypadku wirusów HIV, HBV i HCV
Czułość kliniczną testu cobas® TaqScreen MPX, v2.0 oceniono z użyciem 600 próbek od pacjentów,
które były seropozytywne dla wirusa HIV-1 (200 próbek), HBV (200 próbek) lub HCV (200 próbek).
Czułość kliniczna przy użyciu nierozcieńczonych próbek wyniosła 98,5%, 100% i 97,0% odpowiednio dla
wirusów HIV-1, HBV i HCV.
Tabela 19
Czułość kliniczna w przypadku próbek seropozytywnych
Test cobas® TaqScreen MPX, wersja 2.0
Próbki seropozytywne
Liczba
przebadanych
próbek*
Liczba
reaktywnych Odsetek czułości
próbek
HIV-1
200
197
HBV
200
200
100%
HCV
200
194
97,0%
RAZEM
600
591
98,5%
98,5%
*Obejmuje 100 próbek na każdy wirus HIV-1, HBV i HCV opisany w tabeli 17.
Dodatkowe 190 próbek seropozytywnych dla wirusa HIV-2 badano przy użyciu testu cobas® TaqScreen
MPX, v2.0. Łącznie 104 ze 190 próbek było reaktywnych przy czułości klinicznej 54,7% w odniesieniu do
testu serologicznego. Spośród 86 niereaktywnych próbek żadna nie była reaktywna przy użyciu
alternatywnej metody ilościowej NAT (test używany wyłącznie w badaniach naukowych, opracowany
38
przez dr. Florence'a Damonda z Hopital Bichat Claude Bernard).
06327052001-01PL
35
Doc Rev. 1.0
PIŚMIENNICTWO
1. Kahn JO, Walker BD. Current Concepts: acute human immunodeficiency virus type 1 infection. N
Engl J Med. 1998; 339:33-39.
2. McCutchan FE. Global Epidemiology of HIV. Journal of Medical Virology, 78:S7-S12 (2006).
3. Centers for Disease Control and Prevention (www.cdc.gov). Fact Sheet – Human Immunodeficiency
Virus Type 2. October 1998.
4. Reeves JD and Doms WR. Human Immunodeficiency Virus Type 2. Journal of General Virology
(2002), 83:1253-1265.
5. Choo Q-L, Weiner AJ, Overby LR, et al. Hepatitis C virus: the major causative agent of viral non-A,
non-B hepatitis. Br Med Bull. 1990; 46(2):423-441.
6. Alter HJ. Descartes before the horse: I clone, therefore I am: the hepatitis C virus in current
perspective. Ann Intern Med. 1991; 115(8):644-649.
7. Chisari FV, Ferrari C. Viral Hepatitis. In: Nathanson N et al., eds. Viral Pathogenesis, Philadelphia,
Lippincott-Raven, 1997: 745-748.
8. Hollinger FB, Liang TJ. Hepatitis B Virus. In: Knipe DM et al., eds. Fields Virology, 4th ed.
Philadelphia, Lippincott Williams & Wilkins, 2001: 2971-3036.
9. Mahoney FJ, Kane M. Hepatitis B Vaccine. In: Plotkin SA and Orenstein WA, eds. Vaccines, 3rd ed.
Philadelphia, W.B. Saunders Company, 1999: 158-182.
10. Viral Hepatitis Prevention Board. Prevention and Control of Hepatitis B in the Community.
Communicable Disease Series, 1996, 1.
11. World Health Organization. Introduction of Hepatitis B Vaccine into Childhood Immunization Services.
Geneva, WHO, 2001 (unpublished document WHO/V&B/01.31 available on request from
Department of Vaccines and Biologicals, World Health Organization, 1211 Geneva 27, Switzerland).
12. Murthy KK, Henrard DR, Eichberg JW, et al. Redefining the HIV-infectious window period in the
chimpanzee model: evidence to suggest that viral nucleic acid testing can prevent blood-borne
transmission. Transfusion. 1999; 39:688-693.
13. Stramer SL, Glynn SA, Kleinman SH, et al. Detection of HIV-1 and HCV infections among antibodynegative blood donors by nucleic acid-amplification testing. N Engl J Med. 2004; 351:760-768.
14. Busch MP, Glynn SA, Stramer SL, et al. A new strategy for estimating risks of transfusion-transmitted
viral infections based on rates of detection of recently infected donors. Transfusion. 2005; 45:254264.
15. Offergeld R, Faensen D, Ritter S, Hamouda O. Human immunodeficiency virus, hepatitis C and
hepatitis B infections among blood donors in Germany 2000-2002: risk of virus transmission and the
impact of nucleic acid amplification testing. Euro Surveill. 2005; 10(2):8-11.
16. Hitzler WE, Runkel S. Routine HCV PCR screening of blood donations to identify early HCV infection
in blood donors lacking antibodies to HCV. Transfusion. 2001; 41:333-337.
17. Roth WK, Weber M, Petersen D, et al. NAT for HBV and anti-HBc testing increase blood safety.
Transfusion. 2002; 42:869-875.
18. Biswas R, Tabor E, Hsia CC, et al. Comparative sensitivity of HBV NATs and HBsAg assays for
detection of acute HBV infection. Transfusion. 2003; 43:788-798.
19. Minegishi K, Yoshikawa A, Kishimoto S, et al. Superiority of minipool nucleic acid amplification
technology for hepatitis B virus over chemiluminescence immunoassay for hepatitis B surface
antigen screening. Vox Sang. 2003; 84:287-291.
20. Kleinman SH, Strong DM, Tegtmeier GE, et al. Hepatitis B virus (HBV) DNA screening of blood
donations in minipools with the COBAS® AmpliScreen HBV test. Transfusion. 2005; 45:1247-1257.
06327052001-01PL
36
Doc Rev. 1.0
21. Busch MP, Lee LL, Satten GA, et al. Time course of detection of viral and serologic markers
preceding human immunodeficiency type 1 seroconversion: implications for screening blood and
tissue donors. Transfusion. 1995; 35:91-97.
22. Yoshikawa A, Gotanda Y, Itabashi M, et al. Hepatitis B NAT virus-positive blood donors in the early
and late stages of HBV infection: analyses of the window period and kinetics of HBV DNA. Vox Sang.
2005; 88:77-86.
23. Comanor L and Holland P. Hepatitis B virus blood screening: unfinished agendas. Vox Sanguinis
(2006) 91:1-12.
24. Longo MC, Berninger MS, Hartley JL. Use of uracil DNA glycosylase to control carry-over
contamination in polymerase chain reactions. Gene. 1990; 93:125-128.
25. Savva R, McAuley-Hecht K, Brown T, Pearl L. The structural basis of specific base-excision repair by
uracil-DNA glycosylase. Nature. 1995; 373:487-493.
26. Mol CD, Arvai AS, Slupphaug G, et al. Crystal structure and mutational analysis of human uracil-DNA
glycosylase: structural basis for specificity and catalysis. Cell. 1995; 80:869-878.
27. Higuchi R, Dollinger G, Walsh PS, Griffith R. Simultaneous amplification and detection of specific
DNA sequences. Biotechnology (NY). 1992; 10:413-417.
28. Heid CA, Stevens J, Livak JK, Williams PM. Real time quantitative PCR. Genome Res. 1996; 6:986994.
29. Richmond JY, McKinney RW, eds. Biosafety in Microbiological and Biomedical Laboratories. HHS
Publication Number (CDC) 99-8395, 1999.
30. Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). Protection of Laboratory Workers from
Occupationally Acquired Infections. Approved Guideline-Third Edition. CLSI Document M29-A3.
Wayne, PA:CLSI, 2005.
31. International Air Transport Association, Dangerous Goods Regulations. 41st ed. Quebec, Canada.
2000.
32. Saldanha J, Gerlich W, Lelie N, Dawson P, Heermann K, Heath A & The WHO Collaborative Study
Group: An international collaborative study to establish a World Health Organization international
standard for hepatitis B virus DNA nucleic acid amplification techniques. Vox Sang. 2001; 80: 63-71
33. Saldanha J, Heath A, Aberham C, Albrecht J, Gentili G, Gessner M and Pisani G: WHO
Collaborative Study to Establish a Replacement WHO International Standard for HCV RNA NAT
Assays. WHO/BS/03.1958 Expert Committee on Biological Standardization, Geneva, 17 to 21
February 2003.
34. Palla P, Vatteroni M L, Vacri L, Maggi F and Baicchi U. HIV-1 NAT minipool during pre-conversion
window period: detection of a repeat blood donor. Vox Sanguinis (2006) 90:59-62.
35. Pawlotsky J M. Use and interpretation of virological tests for Hepatitis C. Hepatology (2002) 36:S65S73.
36. Garson J A, Grant P R, Ayliff U et al, Real-time PCR quantitation of hepatitis B virus DNA using
automated sample preparation and murine cytomegalovirus internal control. J. Virol. Methods (2005)
126:207-213.
37. Holmes H et al, WHO ECBS Report, 1999; J. Virol. Meth. (2001) 92:141-150.
38. Damond F, Collin G, Descamps D, et al., Improved Sensitivity of Human Immunodeficiency Virus
Type 2 Subtype B Plasma Viral Load Assay. Journal of Clinical Microbiology, 2005; 43: 42344236.
06327052001-01PL
37
Doc Rev. 1.0
.Informacje dotyczące wersji dokumentu
Doc Rev. 1.0
01/2011
Pierwsza publikacja.
Wyprodukowano w Szwajcarii dla:
Roche Molecular Systems, Inc., Branchburg, NJ 08876 USA
Członek Grupy Roche
Roche Diagnostics (Schweiz) AG
Industriestrasse 7
6343 Rotkreuz, Switzerland
Roche Diagnostics
2, Avenue du Vercors
38240 Meylan, France
Roche Diagnostics GmbH
Sandhofer Straße 116
68305 Mannheim, Germany
Distributore in Italia:
Roche Diagnostics S.p.A.
Viale G. B. Stucchi 110
20052 Monza, Milano, Italy
Distributed by
Roche Diagnostics, SL
Avda. Generalitat, 171-173
E-08174 Sant Cugat del Vallès
Barcelona, Spain
Distribuidor em Portugal:
Roche Sistemas de Diagnósticos Lda.
Estrada Nacional, 249-1
2720-413 Amadora, Portugal
Roche Diagnostics
201, boulevard Armand-Frappier
H7V 4A2 Laval, Québec, Canada
(For Technical Assistance call:
Pour toute assistance technique,
appeler le: 1-877 273-3433)
Roche Diagnostica Brasil Ltda.
Av. Engenheiro Billings, 1729
Jaguaré, Building 10
05321-010 São Paulo, SP Brazil
ROCHE, COBAS, COBAS S, TAQMAN, TAQSCREEN, AMPLILINK, AMPERASE oraz AMPLIPREP są
znakami towarowymi firmy Roche.
ROCHE RESPONSE CENTER jest znakiem serwisowym firmy Roche.
Inne nazwy produktów i znaki towarowe są własnością odpowiednich podmiotów.
Armored RNA jest nazwą opatentowanej technologii, opracowanej przez firmę Ambion, Inc. oraz firmę
Cenetron Diagnostics LLC. Produkt chroniony patentami zarejestrowanymi w USA pod numerami:
5,677,124, 5,919,625 oraz 5,939,262, a także patentami zgłoszonymi w trakcie rejestracji. ARMORED
RNA jest znakiem towarowym należącym do firmy Ambion oraz firmy Cenetron.
Barwniki cyjaninowe zawarte w niniejszym produkcie badawczym są objęte prawami patentowymi firmy
GE Healthcare Bio-Sciences Corp. oraz Carnegie Mellon University i udostępniane są firmie Roche na
zasadzie licencji w celu ich włączenia do składników zestawów badawczych oraz zestawów do
diagnostyki in vitro. Wszelkie wykorzystanie takich zestawów do celów innych niż badawcze lub
związane z diagnostyką in vitro wymaga uzyskania podlicencji od firmy GE Healthcare Bio-Sciences
Corp., Piscataway, New Jersey, USA, oraz Carnegie Mellon University, Pittsburgh, Pensylwania, USA.
© 2011 Roche Molecular Systems, Inc. Wszystkie prawa zastrzeżone.
01/2011
Doc Rev. 1.0
06327052001-01PL
06327052001-01
38
Doc Rev. 1.0

cobas TaqScreen MPX Test, v2.0

Transkrypt

Podobne dokumenty

Karta katalogowa PL

Kliknij aby pobrać dokument w formacie PDF - KUPUJ

Prestigio Multicam 575w - ulotka

Karta katalogowa - SPS Electronics

REDFLEXrail - Safety Camera Systems

Zaproszenie do złożenia ofert na zakup usługi

Karta katalogowa - Flir termowizja