Efekty działalności innowacyjnej wdrażanej w roku szkolnym 2007
Transkrypt
Efekty działalności innowacyjnej wdrażanej w roku szkolnym 2007
Efekty działalności innowacyjnej wdrażanej w roku szkolnym 2007/2008 W PRZEDSZKOLU MIEJSKIM NR 228 W ŁODZI Opracowała: mgr Izabela Jagodzińska Łódź 2008 Wstęp Dobra, poprawna postawa ciała ma ogromne znaczenie dla rozwijającego się organizmu i zdrowia dziecka. Prawidłowe warunki życia, odpowiednie odżywianie i wystarczająca ilość wszechstronnego ruchu powinny ukształtować zdrowe dziecko z poprawną postawą ciała. Nie zawsze jednak tak jest. Niejednokrotnie postawa ciała dziecka wykazuje cechy postawy wadliwej. Niedobór ruchu, siedzący tryb życia, doprowadzają do osłabienia układu mięśniowego, niezbędnego do utrzymania sprawności kręgosłupa i prawidłowej postawy. Przyjmowanie na co dzień nieprawidłowych pozycji: garbienie się, siedzenie na podwiniętej jednej nodze, to powszechne złe nawyki, które mogą przyczynić się do powstania wady postawy. Występujące u dzieci wady postawy obniżają ich ogólną sprawność fizyczną, hamują rozwój naturalnych czynności ruchowych, powodują bóle kręgosłupa i doprowadzają do zaburzeń w sylwetce dziecka. Dlatego też tak ważne jest, aby od najmłodszych lat przeciwdziałać ich powstawaniu. Jestem nauczycielem dla którego szczególnie ważna jest dbałość o prawidłową postawę ciała u dzieci. Ukończone studia podyplomowe w zakresie „Terapia ruchowa z gimnastyką kompensacyjno – korekcyjną” umożliwiają mi prowadzenie dodatkowych zajęć z gimnastyki kompensacyjno – korekcyjnej z dziećmi z wadami postawy. Przeprowadzone we wrześniu 2005 r. i 2006 r. na terenie przedszkola badania ortopedyczne i badania komputerowe kręgosłupa, wykazały występowanie u większości przedszkolaków licznych wad postawy. W trosce o prawidłową postawę ciała u dzieci zrodził się pomysł wdrożenia w PRZEDSZKOLU MIEJSKIM NR 228 innowacji o charakterze programowym Aktywność ruchowa z profilaktyką wad postawy skierowanej do grupy dzieci 4 – 5 letnich. Innowacja oparta jest o ABC… Program wychowania przedszkolnego XXI wieku opracowany przez Ładę – Grodzicką A., Bełczewską E., Kwiatkowską M, Wasilewską J. Wzbogaca program o elementy gimnastyki kompensacyjno – korekcyjnej, które mogą być wykorzystane w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym. Założeniem innowacji Aktywność ruchowa z profilaktyką wad postawy jest zapewnienie dzieciom w wieku przedszkolnym wszechstronnej, zgodnej z potrzebami rozwojowymi aktywności ruchowej. Podstawowym celem proponowanych zabaw i ćwiczeń jest przeciwdziałanie powstawaniu oraz pogłębianiu się wad postawy ciała. 2 Sprawozdanie z realizacji innowacji Innowacja Aktywność ruchowa z profilaktyką wad postawy realizowana była w roku szkolnym 2007/2008 w PRZEDSZKOLU MIEJSKIM NR 228 w czasie godzin dydaktycznych pracy nauczyciela. Przystępując do jej realizacji, nawiązałam współpracę ze specjalistą w celu przebadania postawy ciała przedszkolaków. We wrześniu przeprowadzone zostały badania ortopedyczne i badania komputerowe kręgosłupa. Wykazały one występowanie u 50% dzieci wad postawy, takich jak: skolioza, stopa płasko – koślawa, kolana koślawe, asymetria łopatek, ustawienie barków do przodu, plecy okrągłe. Wyniki badań potwierdziły konieczność podejmowania od najmłodszych lat działań profilaktycznych. Postanowiłam również zebrać informacje od rodziców na temat profilaktyki i korekcji wad postawy. Na początku roku skierowałam do rodziców anonimową ankietę, której wyniki zostały przedstawione liczba osób poddanych ankiecie na wykresie. 20 Pytanie 1 Pytanie 2 18 16 Pytanie 3 Pytanie 4 Pytanie 5 Pytanie 6 14 12 10 8 6 4 2 0 tak nie czasami odpowiedź Pytanie 1 – Czy zwraca Pan(i) na co dzień uwagę na prawidłową postawę u swojego dziecka? Pytanie 2 – Czy Pana(i) dziecko było badane przez lekarza ortopedę w celu rozpoznania lub wykluczenia wady postawy? Pytanie 3 – Czy u dziecka została stwierdzona wada postawy? Pytanie 4 – Czy dziecko uczęszcza na gimnastykę korekcyjną? Pytanie 5 - Czy dziecko wykonuje ćwiczenia kompensacyjno – korekcyjne w domu? Pytanie 6 - Czy dziecko chętnie wychodzi na podwórko? 3 Analiza przeprowadzonej ankiety (20 ankiet): o 11 osób zwraca na uwagę na prawidłową postawę u swojego dziecka, 8 osób – czasami, 1 osoba – nie zwraca uwagi, o 19 dzieci zostało przebadanych przez lekarza specjalistę, 1 dziecko – nie przebadane, o 10 dzieci ma stwierdzone wady postawy, 10 dzieci ma prawidłową postawę, o 10 dzieci uczęszcza na gimnastykę korekcyjną, 10 dzieci nie uczęszcza, o 12 dzieci nie wykonuje ćwiczeń w domu, 7 dzieci – czasami, 1 – wykonuje ćwiczenia, o 17 dzieci chętnie wychodzi na podwórko, zwłaszcza w okresie letnim i wiosennym, 3 dzieci czasami. Na pytanie dotyczące czasu spędzania dziecka przed telewizorem, rodzice odpowiedzieli: o od 1 do 2 godzin dziennie ogląda telewizję - 6 dzieci, o 1 godzinę ogląda - 10 dzieci, o 3 godziny ogląda - 4 dzieci. Na pytanie – „Jakie Pana(i) zadaniem będą konsekwencje u dorosłych nie leczonych wad postawy” rodzice wpisali, takie odpowiedzi: o skrzywienia kręgosłupa, wypadanie dysku, o bóle kończyn, o nieprawidłowa postawa, o krzywo ustawione łopatki, o bolesność nóg, niszczenie obuwia, o zwyrodnienia kręgosłupa, o garb, dysfunkcje wielu narządów wewnętrznych, o mniejsza sprawność ruchowa, a w jej wyniku choroby serca i otyłość, o deformacje ciała, o choroby kręgosłupa, o nieładna sylwetka: krzywo ustawione łopatki, garbienie się, o skolioza, o płaskostopie, o koślawe kolana i stopy, o bóle lędźwiowo – krzyżowe. 4 Wnioski Na podstawie przeprowadzonej ankiety stwierdziłam, iż rodzice posiadają wiedzę na temat konsekwencji nie leczonych wad postawy. Jednakże nie wszyscy rodzice zwracali uwagę swojemu dziecku na prawidłową postawę ciała – 55% zwracało uwagę, 40% czasami, 5% nie zwracało uwagi. Nie wszystkie dzieci u których występowała wada postawy uczestniczyły w zajęciach z gimnastyki korekcyjnej oraz nie wszystkie wykonywały zalecane ćwiczenia w domu - 60% nie wykonywało, 35% czasami, tylko 5% wykonywało. Z wynikami ankiety zapoznałam rodziców na zebraniu organizacyjnym. Następnie przedstawiłam główne założenia i cele wdrażanej w przedszkolu innowacji. Po wyrażeniu zgody na jej realizację, rodzice zobowiązali się do wspierania moich działań w zakresie profilaktyki wad postawy. W ciągu całego roku w pracy z dziećmi stosowałam różnorodne ćwiczenia i zabawy ruchowe z elementami gimnastyki korekcyjno – kompensacyjnej. Były to ćwiczenia i zabawy mające na celu kształtowanie odruchu prawidłowej postawy ciała, wzmocnienie mięśni posturalnych (wytworzenie silnego gorsetu mięśniowego), ćwiczenia przeciw płaskostopiu oraz odpowiednie ćwiczenia oddechowe. Prowadzone były zabawy ruchowe w terenie – las, boisko, plac przedszkolny, co wpływało na zwiększenie aktywności ruchowej u dzieci. Wiele ćwiczeń zwłaszcza ze ślizgiem w leżeniu i w siadzie klęcznym oraz na drabinkach zostało przeprowadzonych na sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej nr 202 w Łodzi. Na terenie przedszkola prowadziłam również dodatkowe zajęcia z gimnastyki korekcyjno – kompensacyjnej dla dzieci z wadami postawy z grupy II. W zajęciach tych brało udział 10 dzieci. W ramach współpracy z domem, rodzice otrzymywali materiały zawierające ćwiczenia do wykonywania w domu. Na łamach dwumiesięcznika przedszkola Orzechowych Wiadomości prowadziłam stały kącik Aktywność ruchowa z profilaktyką wad postawy, gdzie zamieszczałam propozycje ćwiczeń i zabaw ruchowych oraz zdjęcia ćwiczeń wykonywanych przez dzieci w przedszkolu. 5 Dla nauczycieli przedszkola zostały przeprowadzone zajęcia z elementami gimnastyki korekcyjno – kompensacyjnej, które mogą być wykorzystane w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym: o „W lesie” – zabawy ruchowe kształtujące prawidłową postawę ciała. o „Wyspa skarbów” – wzmocnienie mięśni posturalnych ciała. o „Zabawy stopami” – zabawy i ćwiczenia wzmacniające mięśnie stóp. o „Ruch to zdrowie!” – zabawy ruchowe w lesie. o „Trzymaj się prosto!” – zabawy kształtujące prawidłową postawę ciała dziecka. W zajęciu uczestniczyli również rodzice dzieci – 40%. W ciągu całego roku zwracałam uwagę na prawidłową postawę dzieci w czasie spożywania posiłków, pracy przy stoliku (malowanie, układanie klocków, rysowanie). Stoliki i krzesełka dostosowane były do wzrostu dziecka. Systematycznie prowadziłam również obserwacje dzieci w zakresie aktywności ruchowej. Analiza półrocznej i końcowej obserwacji dziecka w zakresie aktywności ruchowej z profilaktyką wad postawy pozwoliła mi na dokonanie ewaluacji. Ewaluacja wykazała: o 100% dzieci przyjmuje prawidłową pozycję w leżeniu tyłem, o 100% dzieci przyjmuje prawidłową pozycję w siadzie przy ścianie, o 90% dzieci przyjmuje pozycję skorygowaną w staniu, o 100% dzieci zachowuje równowagę ciała w utrudnionych warunkach (chód po ławeczce i po linie z wyprostowaną postawą), o 95% dzieci wykonuje prawidłowo ślizgi w siadzie klęcznym, o 90% dzieci utrzymuje pozycje skorygowane podczas ćwiczeń wzmacniających mięśnie posturalne, o 100% dzieci prawidłowo czworakuje, o 100% dzieci chwyta palcami stóp, wyrzuca w górę, przekłada stopą w inne miejsce przybory, o 100% dzieci wykonuje ćwiczenia z nietypowym przyborem, o 100% dzieci biega w różnych kierunkach z pokonywaniem przeszkód, o 95% dzieci przyjmuje prawidłową postawę podczas siedzenia przy stoliku, 6 o 100% dzieci wykonuje prawidłowo ćwiczenia oddechowe, o 100% dzieci współuczestniczy w organizacji zajęć. Analiza wyników ankiet ewaluacyjnych dla rodziców dzieci objętych wdrażaniem innowacji została przedstawiona na wykresach. Wyniki opracowane były w oparciu o dane z 18 wypełnionych przez rodziców ankiet. liczba osób poddanych ankiecie Ankieta ewaluacyjna 18 16 14 12 Pytanie 1 10 Pytanie 2 8 Pytanie 3 6 4 2 0 mały stopień w znacznym stopniu nie wiem odpowiedź Pytanie 1 – Czy został(a) Pan(i) zapoznany(a) z założeniami innowacji? Pytanie 2 – Czy wspomaga Pan(i) działania nauczycielek w zakresie profilaktyki wad postawy? Pytanie3 – Jak Pan(i) ocenia przydatność innowacji? o 18 osób zostało zapoznanych w znacznym stopniu z założeniami innowacji, o 16 osób wspomaga w znacznym stopniu działanie nauczycielek w zakresie profilaktyki wad postawy, 2 osób wspomaga w małym stopniu działania nauczycielek. o 18 osób ocenia w znacznym stopniu przydatność innowacji. 7 liczba osób poddanych ankiecie 18 16 Pytanie 1 14 Pytanie 2 12 Pytanie 3 10 8 6 4 2 0 tak nie czas am i odpowiedź nie wiem Pytanie 1 – Czy przedszkole stwarza warunki sprzyjające aktywności ruchowej dziecka? Pytanie 2 – Czy dziecko wykonuje ćwiczenia w domu? Pytanie 3 – Czy dziecko przyjmuje prawidłową postawę w czasie spożywania posiłków, oglądania telewizji, pracy przy stoliku (rysowanie, malowanie itp.) o 17 osób zaznaczyło, że przedszkole stwarza warunki sprzyjające aktywności ruchowej dziecka; 1 osoba stwierdziła, iż przedszkole nie stwarza takich warunków, o 13 dzieci wykonuje ćwiczenia w domu; 5 dzieci wykonuje ćwiczenia czasami, o 17 dzieci przyjmuje prawidłową postawę w czasie spożywania posiłków, oglądania telewizji, pracy przy stoliku; 1 dziecko przyjmuje czasami prawidłową postawę. Jedna ankieta zawierała uwagę: przedszkole nie posiada pomieszczeń, które miałyby pomóc w rozwijaniu aktywności ruchowej u naszych dzieci. Wnioski Na podstawie ankiet ewaluacyjnych można stwierdzić: o 100% rodziców zostało zapoznanych z założeniami innowacji, o 89% wspomaga w znacznym stopniu działanie nauczycielek w zakresie profilaktyki wad postawy, 11% wspomaga działanie nauczycielek w małym stopniu, 8 o 100% ocenia w znacznym stopniu przydatność innowacji, o 95% uważa, że przedszkole stwarza warunki sprzyjające aktywności ruchowej dziecka, 5% uważa, że takich warunków przedszkole nie stwarza, o 72% wykonuje ćwiczenia w domu, 28% wykonuje ćwiczenia czasami, o 95% przyjmuje prawidłową postawę w czasie spożywania posiłków, oglądania telewizji, pracy przy stoliku, 5% przyjmuje czasami prawidłową postawę. Systematyczna praca podjęta w ramach realizacji innowacji we współpracy z rodzicami i specjalistami przyniosła oczekiwane efekty. Dzieci pamiętały o prawidłowej postawie podczas różnorodnych czynności dnia codziennego oraz dbały o wyprostowaną sylwetkę. Poprzez liczne ćwiczenia i zabawy z elementami gimnastyki kompensacyjno –korekcyjnej wzmocnione zostały mięśnie odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowej postawy ciała. Podniósł się również ogólny poziom sprawności ruchowej dzieci 4-5 letnich objętych wdrażaną innowacją. Kontynuacją założeń innowacji jest opracowany program własny z gimnastyki kompensacyjno – korekcyjnej Zabawa i ruch to dobry duch przeznaczony dla I etapu edukacyjnego dla dzieci klas I – III. Podejmując pracę w szkole na stanowisku nauczyciela kształcenia zintegrowanego, dostosowałam program do warunków i możliwości szkoły oraz wieku dzieci. Program został dopuszczony do użytku przez dyrektora szkoły oraz włączony do szkolnego zestawu programów nauczania pod numerem GKK/I – III/08. Powstał w oparciu o własne doświadczenia i zgromadzone materiały podczas realizacji innowacji w przedszkolu. Priorytetem programu jest motywowanie uczniów do udziału w zajęciach poprzez zabawowe formy ruchu, gry ruchowe oraz stosowanie różnorodnych przyborów i przyrządów. Propozycje zabaw kształtujących odruch prawidłowej postawy Zabawa „Magik czaruje” Przybory: instrument np. talerze, bębenek. Dzieci swobodnie poruszają się po sali – bieg we wspięciu na palce. Na jedno uderzenie „magika” w talerze lub klaśnięcie w ręce oraz zapowiedź „Ściana” – dzieci przyjmują postawę skorygowaną przy ścianie „test ścienny”. Prowadzący sprawdza postawę dzieci „prosta ściana”. Swobodny bieg. Dwa uderzenia i zapowiedź „Podłoga” – leżenie tyłem, nogi ugięte, stopy oparte na podłodze, brzuch wciągnięty, plecy przylegają do podłogi, wzrok skierowany w górę. Powtórzyć 3x. Oddziaływanie: wyrobienie nawyku prawidłowej postawy w leżeniu i w staniu. 9 Zabawa ze ślizgiem „Klaun patrzy” Przybory: duże okulary. Dzieci siadają klęcznie na kocyku w szeregu przed liną. W czasie krótkiego tekstu wypowiadanego przez prowadzącą (odwróconą do ściany) – „raz, dwa, trzy klaun patrzy”, uczestnicy zabawy poruszają się do przodu odpychając się ramionami od podłogi. Wykonują ślizgi na kocyku. Kiedy „klaun” się odwróci, dzieci przyjmują postawę skorygowaną w siadzie i wytrzymują w bezruchu. „Klaun” sprawdza postawę dzieci. W przypadku braku korekcji postawy, dziecko wraca do początkowego ustawienia. Oddziaływanie: wzmocnienie mięśni grzbietu, przyjmowanie pozycji skorygowanej w siadzie. zdjęcie 1 Zabawa z elementem czworakowania „Poszukaj kości” Przybory: woreczki. Dzieci siedzą tyłem do prowadzącego (przodem do jednej ze ścian) w siadzie skrzyżnym ze „skrzydełkami”. Prowadzący chowa na sali woreczki - „kości”. Na sygnał prowadzącego dzieci odwracają się i udając „pieski” na czworakach poruszają się po sali szukając schowanych „kości”. Po znalezieniu woreczka „pieski” siadają przy ścianie w pozycji skorygowanej. Nauczyciel wyróżnia dzieci, które prawidłowo czworakowały i przyjęły prawidłową pozycję przy ścianie. Oddziaływanie: - odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego, - kształtowanie pozycji skorygowanej w siadzie przy ścianie. Zabawa „Ogień, woda, ziemia” Przybory i przyrządy: drabinki, instrument. Swobodny bieg we wspięciu na palcach stóp. Na sygnał dźwiękowy i zapowiedź „Ogień” – siad ugięty, tyłem do ściany, plecy i barki przylegają do ściany. Prowadzący sprawdza postawę dzieci. Swobodny bieg. Na zapowiedź „Woda” – wejście na drabinki, „Ziemia” – leżenie tyłem, przyjmowanie postawy skorygowanej w leżeniu. Powtórzyć 2x. Oddziaływanie: 10 - wyrobienie nawyku prawidłowej postawy w siadzie i w leżeniu. Ćwiczenie oddechowe Pozycja wyjściowa: Stanie przy ścianie. Ruch: Wdech nosem, ręce w górę, wydech – ustami z wymawianiem „ssss...”, ręce wzdłuż tułowia. Zabawa „Kto utrzyma woreczek na głowie” Przybory: woreczek dla każdego dziecka, instrument. Stanie w postawie skorygowanej. Na głowę dzieci kładą woreczek. Chód po sali, na sygnał dźwiękowy przejście do przysiadu z dotknięciem dłońmi podłogi „zrywanie kwiatów” i powrót do stania z utrzymaniem postawy skorygowanej. Powtórzyć 5x. Oddziaływanie: - kształtowanie nawyku postawy skorygowanej. zdjęcie 2 Zabawa „Akrobata na linie” Przybory: gruba lina. Uczestnicy zabawy siedzą skrzyżnie w szeregu przy ścianie (wyprostowane plecy oparte o ścianę). Na sygnał prowadzącego dziecko podchodzi kolejno do liny i przechodzi z rękoma wyprostowanymi w bok na jej drugi koniec, wzrok skierowany przed siebie. Przejście polega na dotykaniu liny całą powierzchnią stopy. Pozostałe dzieci „widownia” nagradzają brawami (bicie braw stopami) występ „akrobaty”. Inna odmiana zabawy – przejście po ławeczce z woreczkiem na głowie. Oddziaływanie: - wzmocnienie mięśni wysklepiających stopy, - przyjmowanie prawidłowej postawy w chodzie. Zabawa „Start rakiety” Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym, trzymając ręce w pozycji „skrzydełek”. Ich ręce są „rakietami na wyrzutni”. Wspólnie odliczają: 3, 2, 1 start. Na słowo „start” wykonują energiczny wyprost rąk w górę. Następnie uginają ręce, przenosząc je do pozycji „skrzydełek” – druga „rakieta” szykuje się do startu. Oddziaływanie: 11 - elongacja kręgosłupa (wydłużenie). Stosujące elongację, uzyskuje się skorygowanie kręgosłupa niezależnie od jego lokalizacji i kierunku. zdjęcie 3 zdjęcie 4 Zabawa „Ptaki w karmniku” Przybory: kółko lub obręcz dla każdego dziecka. Swobodny bieg między kółkami we wspięciu na palcach stóp – „ptaki latają”. Na sygnał prowadzącego dzieci siadają skrzyżnie w kółkach – plecy wyprostowane, ręce w pozycji „skrzydełek”. Oddziaływanie: wyrobienie nawyku prawidłowej postawy w siadzie. Ćwiczenie oddechowe Pozycja wyjściowa: siad skrzyżny. Ręce w pozycji „skrzydełek”, dłonie zaciśnięte w pięść. Palce wskazujące ustawione pionowo. Ruch: Wdech nosem, ze skrętem głowy w bok, a następnie dmuchnięcie na palec, jakby się gasiło „świeczkę” – długi wydech. Oddziaływanie: - wzmacnianie mięśni oddechowych, - nauka wydłużonego oddechu. Zabawa „Pająk” Przybory: lina do oznaczenia sieci, bębenek. Wybieramy spośród dzieci „pająka”. „Muchy” poruszają się po sali przy dźwiękach bębenka, na przerwę w grze na instrumencie i zapowiedź słowną – „pająk idzie” dzieci przyjmują określoną prawidłową postawę np. stanie w pozycji wyprostowanej. „Pająk” wyszukuje dzieci, które przybrały wadliwą postawę i zabiera je do swojej sieci, gdzie prowadzący koryguje postawę. Oddziaływanie: - przyjmowanie prawidłowej pozycji w staniu i w siadzie skrzyżnym. 12 zdjęcie 5 Zabawa z elementem czworakowania „Znajdź swój kolor” Przybory: szarfy w dwóch kolorach, dwie chorągiewki na podstawkach w kolorach szarf. Dzieci oznaczone szarfami w dwóch kolorach (szarfa założona jak tornister) poruszają się po sali na czworakach. Na hasło prowadzącego – „Znajdź swój kolor” dzieci szukają chorągiewki zgodnej z kolorem szarfy i siadają skrzyżnie w ramionami w pozycji „skrzydełek”. Zabawę powtarzamy 3 – 4 razy każdorazowo zmieniając ustawienie chorągiewek. Prowadzący sprawdza postawę w siadzie skrzyżnym oraz zwraca uwagę na prawidłowe czworakowanie. Oddziaływanie: - odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego, - wzmocnienie mięśni ściągających łopatki, - utrwalenie nawyku prawidłowej pozycji w siadzie. Ćwiczenie oddechowe „Piłeczka w obręczy” Pozycja wyjściowa: w parach dzieci siadają w klęku podpartym naprzeciwko siebie. Między nimi na podłodze leży obręcz, a w niej piłeczka do tenisa stołowego. Ruch: dzieci wykonują silne dmuchnięcia, tak aby piłeczka zataczała koła wewnątrz obręczy. Oddziaływanie: - wzmocnienie mięśni oddechowych. Zabawa ze ślizgiem „Wartownik” Przybory: opaska do zawiązania oczu wartownikowi, kocyk dla każdego dziecka. Uczestnicy zabawy siadają na kocykach na obwodzie wyznaczonego dużego koła. Wyznaczone dziecko z zasłoniętymi oczyma siada w kole w siadzie skrzyżnym w pozycji skorygowanej. Na sygnał prowadzącego dzieci na obwodzie koła wykonują ślizgi na kocykach, starają się bezszelestnie dotrzeć do „wartownika” i dotknąć go. Gdy „wartownik” usłyszy szmer, mówi – STÓJ! i wskazuje kierunek skąd, jego zdaniem, zbliża się skradający. Wskazane dziecko wycofuje się do tyłu. Dziecko, które pierwsze w sposób prawidłowy dotknie „wartownika” zajmuje jego miejsce, a zabawa rozpoczyna się od początku. Oddziaływanie: - wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego, - wzmocnienie mięśni karku, - wzmocnienie mięśni ściągających łopatki. Zabawa „Kolory” 13 Siad skrzyżny w kole, dłonie na kolanach. Prowadzący wymienia nazwy różnych kolorów, na kolor CZARNY i BIAŁY dziecko przyjmuje postawę skorygowaną w siadzie – ręce w „skrzydełka”. Oddziaływanie: - utrwalenie prawidłowej postawy. Samolot – rakieta – odrzutowiec Leżenie przodem z nogami wyprostowanymi i złączonymi, z rękoma ułożonymi w bok oraz uniesioną głową. Pod brzuchem w okolicach pępka zrolowany kocyk lub ręcznik (zabezpiecza lordozę lędźwiową kręgosłupa przed powiększaniem w trakcie ćwiczeń). Zadaniem dziecka jest przyjmowanie pozycji odpowiadających podawanym hasłom: samolot (zdjęcie nr 6) – ręce uniesione, wyciągnięte w bok, rakieta (zdjęcie nr 7) – ręce uniesione, wyciągnięte w przód, odrzutowiec (zdjęcie nr 8) – ręce uniesione, wyciągnięte skośnie w tył. W takcie ćwiczenia należy pamiętać, żeby wzrok dziecka był skierowany w podłogę. Powtarzamy po 6 haseł. zdj cie 6 zdjęcie nr 7 ęnr zdjęcie nr 8 Ćwiczenie „Ślizg między ławeczkami” Pozycja wyjściowa: leżenie przodem na kocyku między dwiema ustawionymi równolegle (w odległości ok. 70 – 80 cm od siebie ławeczkami). Głowa uniesiona, wyciągnięta w przód, wzrok skierowany w podłogę. Dłonie trzymają brzegi ławeczek. Ruch: ślizg na kocyku w przód między ławeczkami. W czasie ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do kocyka. Oddziaływanie: - wzmocnienie mięśni ściągających łopatki, - wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego i mięśni karku. Zabawa „Szczur w siadzie” Pomoce: „szczur” - lina lub skakanka. Dzieci siedzą na obwodzie koła i wykonują siad prosty z rękoma opartymi za sobą o podłogę. W środku stoi prowadzący lub wyznaczone przez niego dziecko i kręci „szczurem” tak, aby wirował on na podłodze, pod nogami siedzących zawodników. Dzieci bronią się przed trafieniem szczura unosząc do góry wyprostowane nogi i przechodząc do siadu równoważnego. Wygrywają te dzieci, które nie dadzą się trafić szczurowi, unoszą wyprostowane nogi i trzymają prosto plecy. Oddziaływanie: - wzmocnienie mięśni brzucha. Zabawa „Piłka w kole” Pomoce: piłka. 14 Leżenie przodem na obwodzie koła, twarzą do środka. Nogi wyprostowane i złączone, głowa uniesiona nad podłogą, ręce w pozycji „skrzydełek”. Podawanie do siebie piłki tak, aby łokcie rąk nie dotykały podłogi. Oddziaływanie: - odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego, - wzmocnienie mięśni karku, - wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego, - wzmocnienie mięśni ściągających łopatki. Izabela Jagodzińska nauczyciel Szkoły Podstawowej nr 202 w Łodzi 15