Sabatem jest Duch Ðwi¿ty

306
DUCHOWO BUDUJ¹CE CEGIE¥KI
Sabatem jest Duch Ðwi¿ty
Duchowo budujºca cegie¦ka nr 196
„Gdyby bowiem Jozue wprowadzi¦ ich by¦ do odpocznienia,
nie mówi¦by Bóg póÛniej o innym dniu. A tak pozostaje jeszcze
odpocznienie dla ludu BoÝego; kto bowiem wszed¦ do odpocznienia
Jego, ten sam odpoczº¦ od dzie¦ swoich, jak Bóg od swoich. Starajmy
si¿ tedy usilnie wejѲ do owego odpocznienia, aby nikt nie upad¦, idºc
za tym przyk¦adem niepos¦uszeÇstwa”. (Heb. 4, 8-11)
Brat Branham powiedzia¦: Ja nauczam Nowego Testamentu tylko na
podstawie cieni przysz¦ych rzeczy ze Starego Testamentu. Podobnie
jak tutaj – przedcieniem Ducha Ðwi¿tego by¦ dzieÇ sabatu, i tak dalej.
Wszystko, co dzia¦o si¿ wtedy, by¦o przedobrazem (Hebr. 10, 1). [1]
KtoÑ mi napisa¦: „Bracie Branham, czy przestrzegasz siódmego dnia,
sabatu? S¦ysza¦em, jak mówi¦eÑ, Ýe dzisiaj rano spoÝywa¦eÑ kie¦bas¿ z
jajkami”. Dalej mówi: „Taki Ñwi¿ty mºÝ, jak ty, a spoÝywasz kie¦bas¿?” „OtóÝ,
bracie, ja ciebie mi¦uj¿ ca¦ym moim sercem, lecz jeÑli nie pope¦niam nic wi¿cej,
niÝ to, Ýe spoÝywam kie¦bas¿, to nie powstrzyma mnie od wejÑcia do niebios”.
ZauwaÝcie bracia, przestrzeganie dnia sabatu by¦o… To jest w porzºdku,
jeÑli to chcesz czyni². Postanowi¦em sobie, Ýe spoza kazalnicy nie b¿d¿ mówi¦
o religii kogoÑ innego. To si¿ zgadza. Ze wzgl¿du na to mówi¿ wi¿c teraz, Ýe
przestrzeganie dnia sabatu by¦o tylko cieniem prawdziwego sabatu.
Bóg da¦ im sabat w¦aÑnie wtedy, kiedy przeprawili si¿ przez Jordan. Jordan
reprezentuje Ñmier². I kiedy jesteÑ gotowy umrze² samemu sobie, Bóg da ci
sabat – odpocznienie. Amen.
Ja mu powiedzia¦em: „Sabatem jest Duch Ðwi¿ty”. On odrzek¦: „To
nonsens. Sabatem jest dzieÇ”. Ja powiedzia¦em: „W tamtych czasach sabat
by¦ wyznaczony dla pewnego ludu, lecz dzisiaj Sabatem jest chrzest
Duchem Ðwi¿tym”. To si¿ zgadza.
Odrzek¦: „Tak nie moÝe by²”. Zapyta¦: „Czemu?” „Bóg ustanowi¦ ten dzieÇ
i przypiecz¿towa¦ go na pamiºtk¿, Ýe to by¦o przestrzeganie pewnego dnia”.
Ja powiedzia¦em: „To by¦o dla tego ludu wtedy, lecz dzisiaj Efez. 4, 30. mówi:
,Nie zasmucajcie BoÝego Ducha Ðwi¿tego, którym jesteÑcie zapiecz¿towani
aÝ do dnia waszego odkupienia’.” [2]
Zwró²cie uwag¿, nasi bracia adwentyÑci mówiº, Ýe Piecz¿ciº Boݺ
jest przestrzeganie Dnia Sabatu (Gal. 4, 10-11); lecz chcia¦bym zobaczy²
cho² odrobin¿ Pisma Ðwi¿tego na ten temat – abyÑcie mi pokazali, Ýe sabat
albo przestrzeganie sabatu jest Piecz¿ciº Boݺ. Rozumiecie, jest to po prostu
– ktoÑ wysnu¦ sobie taki pomys¦. Lecz czytajcie Efezjan 4, 30.
JesteÑ zapiecz¿towany, nie tylko do nast¿pnego przebudzenia. Kiedy
zosta¦eÑ raz zapiecz¿towany Duchem Ðwi¿tym, jest to zakoÇczone
dzie¦o, bowiem Bóg ci¿ przyjº¦ i nie moÝesz si¿ z tego wydosta². MoÝe
SABATEM JEST DUCH ÐWI¾TY
307
mówisz: „OtóÝ, ja Go mia¦em, a odszed¦em od Niego”. Nie, ty Go nie mia¦eÑ.
Bóg mówi, Ýe ta Piecz¿² jest waÝna aÝ do dnia odkupienia. [3]
Jak wiemy z Nowego Testamentu, sabatem NIE jest przestrzeganie
pewnego dnia. Nie mamy Ýadnego nakazu, czy czegokolwiek, abyÑmy
przestrzegali soboty jako sabatu, nie mamy takÝe Ýadnego nakazu, abyÑmy
przestrzegali pierwszego dnia tygodnia, którym jest niedziela. Oto jest
prawda odnoÑnie sabatu – on oznacza „odpocznienie”.
Hebrajczyków 4, 8-10: „Gdyby bowiem Jozue (Jezus) wprowadzi¦ ich by¦
do odpocznienia (albo da¦ im dzieÇ odpocznienia), nie mówi¦by Bóg póÛniej
o innym dniu. A tak pozostaje jeszcze odpocznienie (obchodzenie sabatu) dla
ludu BoÝego; Kto bowiem wszed¦ do odpocznienia jego, ten sam odpoczº¦ od
dzie¦ swoich, jak Bóg od Swoich”. Czy s¦yszeliÑcie tº kluczowº wypowiedÛ w
ostatniej cz¿Ñci tego wersetu? „Bóg odpoczº¦ od Swoich w¦asnych dzie¦”.
Bóg da¦ Izraelowi siódmy dzieÇ za ich sabat – na upami¿tnienie Jego
w¦asnego dzie¦a, w którym On stworzy¦ Ñwiat i wszystko, co by¦o na nim,
i potem zaprzesta¦ tworzy². On skoÇczy¦ Swoje dzie¦o (1. Moj. 2, 1-3). On
odpoczº¦. OtóÝ, by¦o to dobre da² odpocznienie sabatu ludowi, który
by¦ wszystek na jednym miejscu w jednym czasie, i wszyscy obchodzili
pewien dzieÇ. Dzisiaj po¦owa Ñwiata ma Ñwiat¦o dzienne, podczas gdy druga
po¦owa ma ciemnoÑci nocy, wi¿c to by w ogóle nie funkcjonowa¦o. Lecz to jest
tylko argument z naturalnego zakresu.
Zobaczmy, czego Biblia naucza nas o tym odpocznieniu sabatu. „Bo
kto wszed¦ do tego odpocznienia…” WejÑciem do odpocznienia jest nie
tylko wejÑcie do niego, ale pozostawanie w nim. Jest to ,odpocznienie
wieczne’, a siódmy dzieÇ jest tylko jego przedobrazem. ,Siedem’ jest
kompletnym dzie¦em. ,Ósmy’ jest znowu ,pierwszym’ dniem. Odpocznienie
Jezusa by¦o w pierwszym dniu tygodnia – dajºc nam Ýywot wieczny
i wieczne odpocznienie sabatu. Widzimy z tego, dlaczego Bóg nie móg¦
nam da² jako odpocznienie (sabat) któregoÑ dnia w tygodniu. My ,weszliÑmy
do’ oraz ,pozostajemy w’ naszym odpocznieniu, czego Izrael nie móg¦
czyni², majºc tylko przedcieÇ tej rzeczywistoÑci, z której my si¿ cieszymy.
Dlaczego mielibyÑmy wraca² do przedcienia, skoro mamy obecnie
rzeczywistoѲ?
Jak otrzymamy to odpocznienie wzgl¿dnie kontynuacj¿ sabatu? Jest to
zawarte w zaproszeniu Jezusa. On powiedzia¦ w Ew. Mateusza 11, 28-29:
„PójdÛcie do Mnie wszyscy, którzy jesteÑcie spracowani i obciºÝeni, a Ja dam
wam odpocznienie. WeÛcie jarzmo Moje na siebie i uczcie si¿ ode Mnie… a
znajdziecie odpocznienie (lub obchodzenie sabatu – nie jakiÒ dzieÈ,
lecz Ýywot Wieczny, sabat) dla waszych dusz”.
NiezaleÝnie od tego, jak d¦ugo mozoli¦eÑ si¿ b¿dºc pod brzemieniem
grzechu, czy to by¦o dziesi¿² lat, trzydzieÑci lat, czy pi¿²dziesiºt lat, albo jeszcze
d¦uÝej, przyjdÛ z twoim zm¿czonym, wyczerpanym Ýyciem, a znajdziesz
308
DUCHOWO BUDUJ¹CE CEGIE¥KI
odpocznienie u Niego (prawdziwy sabat). Jezus da ci odpocznienie.
Zatem, czym dok¦adnie jest to odpocznienie, które ci Jezus da?
Izajasz 28, 8-12: „Bo wszystkie sto¦y aÝ do ostatniego miejsca sº pe¦ne
plugawych wymiocin, tak Ýe nie pozosta¦o Ýadne czyste miejsce. KogóÝ to
chce uczy² poznania i komu t¦umaczy² objawienie? Czy odwyk¦ym od mleka,
odstawionym od piersi? Bo podaje przepis za przepisem, przepis za przepisem,
nakaz za nakazem, nakaz za nakazem, troch¿ tu, troch¿ tam. Zaiste, przez
jºkajºcych si¿ i mówiºcych obcym j¿zykiem przemówi do tego ludu ten, który
im rzek¦: To jest odpoczynek (sabat), dajcie odpoczynek zmÀczonemu
(albo przestrzeganie Jego Sabatu), i to jest wytchnienie! Lecz oni nie
chcieli s¦ucha³”.
To urzeczywistni¦o si¿ oko¦o 700 lat póÛniej w Dniu Pi¿²dziesiºtym,
kiedy wszyscy zostali nape¦nieni Duchem Ðwi¿tym dok¦adnie
tak, jak by¦o to zapowiedziane w Dz. Ap. 2, 1-4. To jest prawdziwy
Sabat, który by¦ obiecany. Tak wi¿c, gdy zostali nape¦nieni Duchem
Ðwi¿tym, zaprzestali swoich Ñwieckich uczynków, swego Ñwieckiego
post¿powania i swoich z¦ych dróg. Duch Ðwi¿ty przejº¦ ich Ýycia.
Oni weszli do Odpocznienia. Oto wasze Odpocznienie. Oto wasz
Sabat. Nie jest to jakiÑ dzieÇ ani rok, lecz wiecznoѲ w pe¦ni Ducha
Ðwi¿tego i Jego b¦ogos¦awieÇstw. Ty zaprzestajesz swego dzie¦a,
a Bóg czyni Swoje. Jest to Bóg w tobie wykonujºcy Swojº wol¿ i
czyniºcy to ku Jego upodobaniu. [4]
Izajasz powiedzia¦, Ýe tym odpocznieniem sº jºkajºce si¿ wargi i
obce j¿zyki, którymi On b¿dzie mówi¦ do tego ludu (Izajasz 28, 11). I to
jest obchodzenie Sabatu.
NuÝe, co wy na to? Co z tym? Gdzie zosta¦o to kiedykolwiek zmienione,
czy coÑ w tym sensie? Jezus potwierdzi¦ tº samº wypowiedÛ. RównieÝ Pawe¦
w liÑcie do Hebrajczyków 4. rozdzia¦ (wersety 6-11) potwierdzi¦ tº samº
wypowiedÛ. To si¿ zgadza. WejdÛcie w Ducha Ðwi¿tego! On powiedzia¦:
„Bo my”, którzy mamy Ducha Ðwi¿tego, „gdy przyj¿liÑmy Chrystusa
do naszego serca, zaniechaliÑmy naszych w¦asnych uczynków tak,
jak Bóg zaprzesta¦ Swoich i odpoczº¦ dnia siódmego”. To si¿ zgadza.
Tutaj to macie. To jest prawdziwe obchodzenie sabatu. Czy rozumiecie,
co mam na myÑli? Kiedy Duch Ðwi¿ty wchodzi do Ciebie, Bóg daje ci
Piecz¿² twojej wiary (Rzym. 4, 10-12). [5]
Czym jest Odpocznienie? Kiedy przysz¦o to Odpocznienie? Wtedy,
gdy ludzie mówili obcymi j¿zykami i jºkajºcymi si¿ ustami. Oni nie
mówili niczego; jºkali si¿. Kiedy si¿ to sta¦o? W Dniu Pi¿²dziesiºtym,
kiedy zstºpi¦ Duch Ðwi¿ty (Dz. Ap. 2, 1-4). Oto jest Odpocznienie: Duch
Ðwi¿ty! Jezus powiedzia¦: „PójdÛcie do Mnie wszyscy, którzy jesteÑcie
spracowani i obciºÝeni, a Ja dam wam Odpocznienie. Ja dam wam
Üycie, Üywot Wieczny (Zoe, BoÝe w¦asne Üycie)”. Bóg wstºpi do ciebie
i stanie si¿ cz¿Ñciº ciebie. On ci da prawdziwe znowuzrodzenie (Ew.
Jana 3, 3-8) i uczyni ci¿ synem i córkº (Gal. 4, 6-7). [6]
SABATEM JEST DUCH ÐWI¾TY
309
To jest odpocznienie. Niedziela nie jest dniem odpocznienia. Duch
Ðwi¿ty jest dniem Odpocznienia. Wy, bracia adwentyÑci, odpocznieniem
nie jest siódmy dzieÇ. Duch Ðwi¿ty jest Odpocznieniem. „Sabat”
oznacza „odpocznienie”. To jest Odpocznienie dla duszy; ty masz
wieczne Odpocznienie. [7]
ZwaÝajcie teraz, to jest trzecie odpocznienie, które On daje. Pierwsze:
Bóg odpoczº¦ od Swojego dzie¦a. Drugie: Izrael otrzyma¦ je w zakonie.
Trzecie: KoÑció¦ otrzyma¦ Je jako cz¿Ñ² Boga.
Trzy jest liczbº Ýycia. Ilu z was to wie? KaÝdym razem, gdy widzicie
trzy, jest to Ýycie. Zwró²cie uwag¿, kiedy Bóg stworzy¦ ziemi¿, trzeciego
dnia pojawi¦o si¿ Ýycie. Ilu z was to wie? Trzeciego dnia pojawi¦o si¿ Ýycie
– trzeciego dnia tworzenia… (1. MojÝ. 1, 9-13). Odpocznienie dla Boga,
odpocznienie dla Izraela, Odpocznienie dla KoÑcio¦a – obchodzenie
Sabatu. Wi¿c jeÑli jeszcze nie otrzyma¦eÑ Ducha Ðwi¿tego, to jeszcze
nie wszed¦eÑ do BoÝego Odpocznienia. Nie musisz mówi²: „O, ja nie
móg¦bym tego… ja pragn¿ pali² papierosy. Ja – po prostu nie mia¦bym tego
czyni²; jestem przecieÝ chrzeÑcijaninem. Ja naprawd¿ nie chc¿ pi², bo jestem
chrzeÑcijaninem. Ja – po prostu nie mog¿ tego… Nie chc¿ pi², ale jakoÑ
ciºgnie mnie do tego”.
JeÝeli poݺdasz kobiet, jeÝeli czynisz wszystkie te bezboÝne rzeczy, to
jeszcze nie wszed¦eÑ do tego cyklu Odpocznienia. Nie wszed¦eÑ
jeszcze do swego Odpocznienia.
A kiedy wejdziesz do tego Odpocznienia, zaniechasz swoich
Ñwieckich uczynków, podobnie jak Bóg odpoczº¦ od Swojego dzie¦a.
Dlaczego? JesteÑ cz¿Ñciº Boga; odpoczywasz na zawsze. Tutaj to macie.
To jest Sabat: „PójdÛcie do Mnie wszyscy, którzy jesteÑcie spracowani”. [6]
Popatrzcie do Hebrajczyków 4, 7-11 – czy on nie mówi¦ o innym
odpocznieniu? Bóg stworzy¦ siódmy dzieÇ i da¦ im odpocznienie siódmego
dnia. Na innym miejscu mówi o odpocznieniu: „Dzisiaj w Dawidzie…” Potem
On daje im inne Odpocznienie: „PójdÛcie do Mnie wszyscy, którzy jesteÑcie
spracowani i obciºÝeni, a Ja dam wam odpocznienie”. WejdÛcie do
tego Odpocznienia. Bo my, którzy weszliÑmy do tego Odpocznienia,
zaprzestaliÑmy naszych uczynków, jak Bóg odpoczº¦ od Swoich w dniu
sabatu. OczywiÑcie. Oto wasz Sabat – odpocznienie. Oto wasze prawdziwe
odpocznienie w tym obiecanym kraju. [8]
Bibliografia:
[1] „Pytania i odpowiedzi do 1. MojÝeszowej” 53-0729, COD str. 51
[2] „Rezultaty decyzji” 55-1008, ak. E 37-38
[3] „Siódma Piecz¿²” 63-0324E, Ksi¿ga Piecz¿ci str. 545
[4] „Widzenie na wyspie Patmos”, Siedem Wieków KoÑcio¦a str. 45-46
[5] „Ob¦ºkany z Gadary” 54-0720A, ak. E 67-68
[6] „Hebrajczyków rozdzia¦ 4”. 57-0901E, ak. 186-191
[7] „Niezawodne rzeczywistoÑci BoÝe” 60-0626, ak. 220
[8] „Zamanifestowani synowie BoÝy” 60-0518, ak. 129