2. Zasady staropolskiego prawa hipotecznego [format PDF]

ZASADA
POJĘCIE
ŹRÓDŁO
PISEMNOŚCI
SZCZEGÓŁOWOŚCI
JAWNOŚCI
FORMALNEJ
(DOSTĘPNOŚCI)
PIERWSZEŃSTWA
OPIS
PRZYKŁADY
OGRANICZONE PRAWO RZECZOWE OBCIĄśAJĄCE
NIERUCHOMOŚĆ, MOCĄ KTÓREGO WIERZYCIEL
KTÓREMU PRAWO TO PRZYSŁUGUJE
MOśE Art. 49 UH Hipoteka jest rzeczowe prawo na nieruchomościach, do których przywiązane jest zaspokojenie
ZASPOKOIĆ
SWOJĄ
WIERZYTELNOŚĆ
Z wpisanych lub uprzywilejowanych zobowiązań.
NIERUCHOMOŚCI NIEZALEśNIE OD TEGO CZYJĄ
STANIE SIĘ ONA WŁASNOŚCIĄ
HIPOTEKA MOśE WYPŁYWAĆ:
—Z USTAWY (PRAWA)
Art. 49 UH Hipoteka jest albo prawna albo sądowa albo umowna.
— Z MOCY ORZECZENIA SĄDU
— Z MOCY CZYNNOŚCI PRAWNEJ
Art. 7 UH Wszelkie obciąŜenie dóbr nieruchomych powinny być jawnymi przez wciągnięcie tytułu do ksiąg
USTANOWIENIE HIPOTEKI WYMAGA WPISU DO
hipotecznych wyjąwszy przywileje.
KSIĘGI
Art. 17 PPH z 1825 r. Skutek hipoteki prawnej zaleŜy od wpisania wierzytelności do ksiąg hipotecznych.
HIPOTEKA POWINNA DOKŁADNIE OPISYWAĆ
NIERUCHOMOŚĆ KTÓRA OBCIĄśA I DOKŁADNIE
OKREŚLAĆ
WIERZYTELNOŚĆ
(OKREŚLENIE
PRZEDMIOTU I SUMY WIERZYTELNOŚCI)—
przeciwieństwo zasady generalności
WIADOMOŚCI
O
OBCIĄśENIU
NIERUCHOMOŚCIO UJAWNIONE W KSIĘDZE
WIECZYSTEJ
SĄ
DOSTĘPNE
DLA
ZAINTERESOWANYCH — przeciwieństwo zasady
tajności
PIERWSZEŃSTWO
W
ZASPOKOJENIU
WIERZYTELNOŚCI (GDY PRZEKRACZAJĄ ONE
WARTOŚĆ NIERUCHOMOŚCI) MA PRAWO
WPISANE WCZEŚNIEJ — prior tempore potior iure
Konstytucja z 1588 r. Deklaruiąc in universum waŜność zapisow, aby się ludzie nie zawodzili, poŜyczając
pieniędzy super bona onerata: postanawiamy, iŜ kto będzie miał pierwszy zapis ad bona aliqua, tego będzie
potioritas (...), tedy pierwszego zapisu summa y przezyski maią być waŜniejsze.
Konstytucja z 1588 r. (...) Tedy waruiemy, Ŝeby wszelkie zapisy (...) wpisowane do wiadomości kaŜdego były.
Art. 12 UH Pierwszeństwo prawa rzeczowego zaleŜy od pierwszeństwa wpisu.
Konstytucja z 1588 r. Deklaruiąc in universum waŜność zapisow, aby się ludzie nie zawodzili, poŜyczając
pieniędzy super bona onerata: postanawiamy, iŜ kto będzie miał pierwszy zapis ad bona aliqua, tego będzie
potioritas (...), tedy pierwszego zapisu summa y przezyski maią być waŜniejsze.
HIPOTEKA UTRZYMUJE SIĘ NA WSZYSTKICH Art. 47 UH
Hipoteka z natury swojej jest niepodzielna i utrzymuje się na wszystkich nieruchomościach
NIEPODZIELNOŚCI CZĘŚCIACH NIERUCHOMOŚCI (W RAZIE JEJ zobowiązaniu uległych na kaŜdej z nich i na wszelkiej ich części. Zawsze jest do nich przywiązana w jakieŜkolwiek
PODZIAŁU)
ręce one przechodzą.
WIARY
PUBLICZNEJ
STAN UJAWNIONY W KSIĘDZE JEST UZNAWANY Art. 20 UH Przez uznanie zwierzchności, iŜ akt nie podlega powyŜszym zarzutom, przybiera takowy akt znamię
STAN RZECZYWISTY (PRAWDZIWY)
wiary publicznej względem kaŜdego trzeciego mającego czynność (...).
RĘKOJMI WIARY
PUBLICZNEJ KSIĄG
WIECZYSTYCH
Art. 30 UH Po uznaniu zwierzchności hipotecznej, iŜ tytuł nabywcy Ŝadnemu nie podlega zarzutowi, po zapisaniu
treści tytułu do wykazu hipotecznego, tenŜe nabywca uwaŜanym jest w czynnościach z trzecim o dobra nieruchome
zawieranych, za istotnego właściciela.
DZIAŁAJĄCY W DOBREJ WIERZE W ZAUFANIU
Art. 33 UH Gdyby jednak zawierający czynność o dobra z właścicielem uznanym , wiedząc iŜ ten nie jest
DO TREŚCI KSIĘGI WIECZYSTEJ NIE MOśE
prawdziwym właścicielem, nie moŜe nabywać Ŝadnego prawa z szkodą prawdziwego właściciela.
PONIEŚĆ SZKODY (TREŚĆ KSIĘGI ROZSTRZYGA NA
Art. 20. Prawa rzeczowego z 1946 r. W razie niezgodności między treścią księgi wieczystej a rzeczywistym
KORZYŚĆ TEGO KTO DZIAŁAŁ W ZAUFANIU DO NIEJ)
stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną nabywa własność lub inne
prawo rzeczowe, chyba Ŝe chodzi o rozporządzenie bezpłatne albo Ŝe nabywca działał w złej wierze (rękojmia
wiary publicznej ksiąg wieczystych).
Tabela — Ćwiczenia z Historii państwa i prawa polskiego —ZASADY PRAWA HIPOTECZNEGO— materiały do zajęć grup B.
Migdy [oprac. Bartłomiej Migda]
UH —Prawo o ustaleniu własności dóbr nieruchomych, przywilejach i hipotekach z 26 IV1818 r. [Ustawa hipoteczna]
PPH z 1825 —Prawo o przywilejach i hipotekach z 1/13 VI 1825 r.