RAPORT z przeprowadzonej ewaluacji wewnętrznej w

RAPORT z przeprowadzonej ewaluacji wewnętrznej
w Samorządowym Przedszkolu nr 45 w Krakowie w roku szkolnym 2015/2016
Data sporządzenia: VII/2016
Ewaluację przeprowadził powołany w tym celu zespół w składzie:
Barbara Gąsiorowska, Halina Woźnicka
WYMAGANIA:
1. Przedszkole kształtuje prawidłowe nawyki żywieniowe swoich wychowanków
Pytania kluczowe:
-
Jakie są opinie rodziców o nawykach żywieniowych ich dzieci?
Co rodzice sądzą o dotychczasowym sposobie żywienia dzieci w naszym przedszkolu?
Czy są zadowoleni z dotychczasowych jadłospisów?
Co im się nie podoba, co chcieliby wykluczyć, a co wprowadzić nowego do codziennego żywienia
dziecka w przedszkolu?
W jaki sposób nauczyciele kształtują zdrowe nawyki żywieniowe u swoich wychowanków?
Jakie zmiany zaszły w przedszkolu w zakresie kształtowania prawidłowych postaw i nawyków
żywieniowych? Co udało się wprowadzić, osiągnąć …?
Jak ofertę żywieniową oceniają dzieci i ich rodzice?
Czy rodzice zauważają kolejne zmiany w nawykach żywieniowych swoich pociech?
Czy nauczyciele zauważają dalsze zmiany w nawykach swoich wychowanków?
Co możemy jeszcze zrobić aby osiągnąć zamierzony cel?
2. Przedszkole wspomaga rozwój dzieci z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji












Pytania kluczowe:
Czy w przedszkolu wspomaga się rozwój dzieci, z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji?
W jaki sposób w przedszkolu rozpoznaje się możliwości psychofizyczne i potrzeby rozwojowe oraz
sytuację społeczną każdego dziecka?
Ilu dzieciom i z jakiego powodu udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna, polegająca
na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dziecka
oraz rozpoznawaniu jego indywidualnych możliwości psychofizycznych?
Z czyjej inicjatywy ta pomoc jest udzielana?
Kto i w jaki sposób (w jakiej formie) udziela tej pomocy?
Jakie działania w tej kwestii podejmują: nauczyciele, pedagog specjalny, logopeda, instruktor
gimnastyki korekcyjnej?
Jakie zajęcia prowadzone są w przedszkolu dla dzieci wymagających szczególnego wsparcia?
Jak wygląda doskonalenie zawodowe nauczycieli w zakresie wspomagania rozwoju dzieci?
Z jakimi instytucjami /placówkami specjalistycznymi współpracuje przedszkole w celu zapewnienia
dzieciom pomocy zgodnej z ich potrzebami i sytuacją społeczną?
W jaki sposób przedszkole współpracuje z rodzicami dzieci wymagających wsparcia?
Czy dzieci odnoszą sukcesy edukacyjne na miarę swoich możliwości?
Jakie działania są podejmowane w przedszkolu w celu zapobiegania dyskryminacji dzieci?
1
Cel ewaluacji:
 określenie zakresu dalszych korzystnych dla zdrowia dzieci zmian w przedszkolu w zakresie
żywienia;
 określenie stopnia ukształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych wychowanków;
 zbadanie warunków wspomagania rozwoju dzieci, z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji.
Organizacja
badań:

 maj/czerwiec – przeprowadzenie badań (wywiady, ankiety, analiza dokumentów, obserwacja);
sierpień – raport ewaluacyjny
Metody i narzędzia badawcze wykorzystane do pozyskania danych:





ankieta wśród nauczycieli
ankieta wśród rodziców
ankieta wśród specjalistów(logopeda, pedagog specjalny, instruktor gimnastyki korekcyjnej 
obserwacja zajęć, zabaw, posiłków
analiza dokumentów (dzienniki zajęć pracy wychowawczo-dydaktycznej, plany pracy, arkusze
obserwacji, arkusze diagnozy przedszkolnej, indywidualne programy wspomagania dziecka,
Indywidualne Programy Edukacyjno-Terapeutyczne, strona internetowa przedszkola, dyplomy,
sprawozdania z akcji i programów realizowanych w przedszkolu, związanych ze
wspomaganiem rozwoju dzieci oraz propagowaniem zdrowego żywienia, doskonalenie
zawodowe w zakresie badanych obszarów, jadłospisy).
Komentarz 1:
Z podsumowania pozyskanych podczas badań materiałów wynika, iż w przedszkolu
kontynuowane są działania mające korzystny wpływ na zdrowie wychowanków, polegające
przede wszystkim na systematycznym kształtowaniu prawidłowych nawyków żywieniowych
dzieci oraz wdrażaniu kolejnych zmian w zakresie ich zdrowego żywienia.
Z analizy dokumentacji (jadłospisy, sprawozdania z akcji i programów realizowanych
w przedszkolu związanych z propagowaniem zdrowego żywienia, doskonalenie zawodowe w zakresie
zdrowego odżywiania) wynika, iż w przedszkolu celowo propaguje się zdrowe odżywianie.
Jadłospisy, opracowywane zgodnie z zasadami prawidłowego żywienia dzieci w wieku
przedszkolnym, są bardzo zróżnicowane; uwzględniają wiele warzyw i owoców, potraw, napojów
niesłodzonych, kasz, ryb, różnorodne rodzaje pieczywa, głównie pełnoziarnistego. W jadłospisie na
kolor czerwony zaznaczane są produkty zawierające alergeny lub powodujące reakcje alergiczne,
zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011. W roku szkolnym
2015/2015 w każdy czwartek zaplanowano „śniadaniowy” szwedzki stół – możliwość wyboru przez
każde dziecko rodzaju posiłku i samodzielnego przygotowania go sobie. Codziennie po śniadaniu
podawana jest dzieciom warzywno – owocowa przekąska, nazywana w jadłospisie „małe Conieco”.
Przedszkole aktywnie kontynuuje swój udział w ogólnopolskim programie Przedszkole
Promujące Zdrowie. Nauczyciele w miesięcznych planach pracy uwzględniają zajęcia dydaktycznowychowawcze o tematyce zdrowego odżywiania. Przeprowadzanie takich zajęć odnotowują w
dziennikach. W ramach promocji zdrowia dzieci spotkały się także z lekarzem, z którym rozmawiały
między innymi o zdrowym odżywianiu.
Nauczyciele brali udział w konferencjach związanych z promocją zdrowia, w tym zdrowego
odżywiania (spotkania koordynatorów Krakowskiej Sieci Szkół Promujących Zdrowie, wykład z zakresu
zdrowego odżywiania w Centrum Dydaktyczno – Kongresowym Wydziału Lekarskiego UJ CM).
Obserwacje posiłków potwierdzają chętne zjadanie przez dzieci różnorodnych, zdrowych,
smacznie przyrządzonych potraw. Podczas czwartkowego „szwedzkiego stołu” zauważa się dużą
aktywność dzieci w wybieraniu różnorodnych, dostępnych, zdrowych składników śniadaniowych (np.
kiełki, papryka…) oraz dużo większe spożycie przygotowanych samodzielnie kanapek.
2
Na salach dzieci mają możliwość picia wody na każde życzenie. W przypadku dzieci młodszych
wodę podają nauczyciele, w grupie najstarszej dzieci same korzystają z dystrybutora z wodą pitną.
Wyniki ankiety skierowanej do rodziców potwierdzają kontynuację przez przedszkole działań
mające korzystny wpływ na zdrowie wychowanków.
W badaniu udział wzięło 32% rodziców (z tego: 19% rodziców dzieci 3-letnich, 34% 4-latków,
34% 5-latków i 13% 6-latków)
94% rodziców biorących udział w badaniach, przyznaje, iż na bieżąco śledzi jadłospis
przedszkolny, 6% robi to tylko „czasami”. 38% badanych twierdzi, że planując domowe menu, bierze
pod uwagę jadłospis przedszkolny. Tylko czasami robi to 47%, dla 16% nie ma to większego znaczenia.
69% rodziców zauważyło zmiany w sposobie żywienia dzieci w przedszkolu, 31% tych zmian
nie dostrzegło.
Na pytanie: Jakie to są zmiany? odpowiedzi brzmiały następująco:
Jest mniej cukru w diecie .
Zdrowe przekąski, więcej owoców, mniej cukru, woda do picia.
Bardziej zdrowe jedzenie.
Dziecko chętniej je warzywa.
Więcej warzyw, mniej cukru.
Dziecko unika (w miarę możliwości) słodyczy, chętnie pije wodę, lubi i wie, że owoce są zdrowe.
Ograniczenia w spożyciu cukru, dużo kasz.
Więcej warzyw.
Zdrowa przekąska przed obiadem.
Zmiana ryby w jadłospisie.
Więcej kaszy i pełnoziarnistych rzeczy, mniej wysoko przetworzonej żywności.
Więcej owoców, bardziej zróżnicowane posiłki.
Wprowadzone małe „co nieco”
Więcej owoców i warzyw, mniej przetworzonych napojów.
Bardziej różnorodne jedzenie.
Więcej owoców, mniej słodkiego, pełnowartościowe posiłki – jest super.
Zdrowa żywność.
Wprowadzenie owocowo – warzywnego „co nieco” – świetne.
Żywienie w przedszkolu bardzo dobrze oceniło 69% badanych rodziców, jak „dobre” zaznaczyło 31%,
odpowiedzi „przeciętne” i „złe” nie odnotowano.
Oceniając przedszkolne posiłki oczami własnego dziecka 53% rodziców zaznaczyło „bardzo dobre”,
47% - „dobre”, „niedobre”- bez wskazań.
Ostatnie pytanie pozwoliło rodzicom na przedstawienie propozycji zmian, mających pozytywny
wpływ na żywienie dzieci w przedszkolu. W rezultacie 72% rodziców nie wysunęło żadnej propozycji,
natomiast pozostali rodzice (28%) podali 9 propozycji, które brzmią następująco:
Więcej czasu na jedzenie.
Więcej świeżych warzyw i owoców.
Zmienić chleb, bułka z masłem za dużo.
Mniej chleba i kanapek.
Unikać słodyczy.
Dzieci mogą spróbować samodzielnie przygotować posiłek np. podwieczorek.
Utrzymanie tego co jest, dużo owoców i warzyw, mniej posiłków mięsnych,
Żadnych propozycji zmian, moje dziecko dzięki pysznym posiłkom w przedszkolu nauczyło się
jeść surówki.
Pojawiło się też następujące stwierdzenie: Ja nic bym nie zmieniała. Jedyne co chcę zrobić to
podziękować za wsparcie i pomoc przy przygotowywaniu posiłków dla dziewczynek. Pani
Małgosiu i Pani Wiesiu! Dziękuję i proszę nieśmiało o jeszcze… Podpis: Dorota Frońska.
3
Komentarz 2:
 Z analizy materiału badawczego wynika, iż przedszkole podejmuje działania mające na celu
wspomaganie rozwoju dzieci, biorąc pod uwagę sytuację indywidualną każdego dziecka.
Nauczyciele rozpoznają możliwości psychofizyczne i potrzeby rozwojowe oraz sytuację
społeczną wszystkich wychowanków. W razie potrzeby dzieciom udzielana jest pomoc
psychologiczno – pedagogiczna we współpracy z rodzicami oraz specjalistami (logopedą,
pedagogiem specjalnym, oligofrenopedagogiem, instruktorem gimnastyki korekcyjnej).

Z analizy dokumentów (dzienników zajęć, indywidualnych programów wspomagania rozwoju
dziecka, IPET-ów, arkuszy obserwacji i diagnozy, sprawozdań końcowych) wynika, że w przedszkolu
dokonuje się rozpoznawania możliwości psychofizycznych i potrzeb rozwojowych dzieci. W wyniku
działań nauczycieli, w bieżącym roku szkolnym, dostrzeżono dzieci potrzebujące wsparcia, zarówno ze
względu na różne trudności rozwojowe, jak również posiadające różnorodne uzdolnienia. W rezultacie
pomocą psychologiczno – pedagogiczną objętych zostało 13 dzieci, w tym dwoje z orzeczeniami z PPP,
wynikającymi z niepełnosprawności ruchowej i intelektualnej, jedno ze względu na specyficzne rudności
w uczeniu się, troje ze względu na zaburzenia w komunikacji językowej, troje z uzdolnieniami
plastycznymi oraz siedmioro ze względu na zdolności muzyczne. Dla tych dzieci powstały odpowiednio:
dwa IPET-y (Indywidualne Programy Edukacyjno-Terapeutyczne) oraz 11 programów wspomagania
rozwoju. Z programami tymi zapoznani zostali rodzice, co potwierdzili własnoręcznym podpisem. Dla
wskazanych dzieci przez cały rok udzielana była pomoc psychologiczno – pedagogiczna w
następujących formach:
˗ bieżącej pracy z dzieckiem wyrównawczej bądź rozwijającej jego uzdolnienia, prowadzonej
przez nauczycieli – wychowawców grupy w zakresie realizacji podstawy programowej,
dostosowanej do zainteresowań, potrzeb i możliwości dziecka;
˗ dodatkowej pracy z dzieckiem realizowanej przez nauczycieli – raz w tygodniu po 30 min./po
godzinach pracy nauczyciela;
˗ porad i konsultacji dla rodziców dziecka z nauczycielami oraz specjalistami SPPP (logopeda,
pedagog specjalny);
˗ dodatkowo dla dzieci z orzeczeniami zajęcia rewalidacyjne w wymiarze 2 godzin tygodniowo,
prowadzone przez specjalistę oligofrenopedagoga.
Nauczyciele przedszkola, w ankiecie do nich skierowanej, potwierdzają, że na bieżąco
wspomagają rozwój każdego dziecka, z uwzględnieniem jego indywidualnej sytuacji, najpierw poprzez:
˗ wnikliwą analizę dokumentów (zaświadczenia lekarskie, orzeczenia, karty zapisu…),
˗ rozmowy z dzieckiem, rodzicami oraz osobami ważnymi dla dziecka;
˗ codzienną obserwację dziecka (jego aktywności, samodzielności, zainteresowań, zdolności,
zachowania w sytuacjach nowych, trudnych i problemowych, reakcji na sukces i porażkę, relacji
z rówieśnikami i dorosłymi);
˗ analizę jego wytworów;
˗ diagnozę wstępną (w przypadku dzieci 5.6 – letnich) – określenie poziomu rozwoju funkcji
percepcyjno-motorycznych oraz zakres wiadomości i umiejętności czyli poznanie gotowości
dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej,
a później poprzez:
˗ dodatkową pracę z dzieckiem wyrównawczo – korygującą bądź rozwijającą predyspozycje i
uzdolnienia;
˗ motywowanie do aktywności;
˗ udział w konkursach, pokazach, wystawach…;
˗ współpracę ze specjalistami – rozmowy, konsultacje, udział specjalistów w zajęciach
dydaktyczno- wychowawczych w celu obserwacji dzieci;
˗ współpracę z rodzicami – spotkania grupowe oraz konsultacje indywidualne;
˗ współpracę z nauczycielami z innych grup – wymiana doświadczeń, konsultacje, pomoc.
4
Obserwacja dziecka prowadzona jest podczas zabaw dowolnych, w sytuacjach zadaniowych, w
interakcjach z rówieśnikami oraz w trakcie wykonywania czynności samoobsługowych, w oparciu o
opracowane kwestionariusze potrzeby i umiejętności dziecka w podstawowych sferach jego rozwoju. Na
podstawie wyników obserwacji dla każdego dziecka opracowywany jest plan pracy indywidualnej.
Każdy nauczyciel stara się kierować i stymulować rozwój każdego dziecka patrząc na jego potrzeby i
możliwości, motywować do podejmowania działań edukacyjno – rozwojowych, tak by mógł rozwinąć
swoje predyspozycje i zdolności. Nauczyciele stosują metody i techniki aktywizujące oraz środki
dydaktyczne zachęcające do myślenia i działania. Wzbogacają kąciki tematyczne o nowe elementy.
Stwarzają warunki do samodzielnych działań. Dzieci same wybierają miejsce i rodzaj zabawy, pełnią
dyżury, biorą udział w zajęciach dodatkowych. Nauczyciele planują i organizują zabawy i działalność
wychowawczo-edukacyjną wyzwalającą aktywność dzieci. Zapewniają wychowankom poczucie
akceptacji, bezpieczeństwo i podmiotowe traktowanie. Wspierają w pokonywaniu trudności. Stwarzają
okazje do rozwijania zainteresowań. Dzieci biorą udział w wielu akcjach np.: Przedszkole promujące
zdrowie, Bezpieczne przedszkole, konkursach na terenie przedszkola, imprezach okolicznościowych.
Wyniki przeprowadzonych obserwacji i diagnoz wykorzystywane są również do tworzenia IPET-ów ,
wskazań do terapii logopedycznej, psychologicznej, korygowania wad postawy.
Wszyscy nauczyciele zgodnie twierdzą że wyniki obserwacji, diagnozy potrzeb i możliwości
wychowanków wpłynęły na sposób ich pracy. Wyraża się on miedzy innymi w:
˗ starannie opracowanym przebiegu zajęć, dostosowanym do wieku i możliwości dzieci;
˗ doborze odpowiednich pomocy, form i metod, tematyki zajęć;
˗ indywidualnym podejściu do dziecka w toku codziennych zajęć i zabaw;
˗ indywidualizacji procesu dydaktycznego;
˗ stopniowaniem trudności w doborze zadań;
˗ stwarzaniu możliwość wykazania się przez każde dziecko w dziedzinie, która jest jego mocną
stroną;
˗ życzliwej atmosferze;
˗ częstymi konsultacjach nauczyciela ze specjalistami PPP;
˗ zachęcaniu dzieci zdolnych do udziału w konkursach, uroczystościach przedszkolnych,
angażowaniu ich w tworzenie przedszkolnych dekoracji;
˗ ścisła współpracy z rodzicami w ramach stymulowania rozwoju dzieci.
Pod koniec roku nauczyciele przeprowadzili obserwację końcową (w kwietniu diagnozę gotowości
szkolnej). O skuteczności podjętych działań wspomagających rozwój wychowanków świadczą zapisy
przyrostu umiejętności w odniesieniu do wstępnej diagnozy funkcjonowania każdego dziecka oraz
wzrost poziomu opanowania wiadomości.
Dzieci z wszystkich grup wiekowych mogą w tym roku pochwalić się wieloma sukcesami odnoszonymi
nie tylko w przedszkolu ale również w konkursach międzyprzedszkolnych. Są to nagrody i wyróżnienia
w konkursach plastycznych, muzycznych, recytatorskich i sportowych. Sukcesy edukacyjne dzieci są
dokumentowane przez wychowawców (sprawozdania na stronie internetowej z konkursów, występów,
akcji; sprawozdania z programów wychowawczo-dydaktycznych, adnotacje w dziennikach, dyplomy).
W przedszkolu, w bieżącym roku szkolnym, udzielana była również pomoc w zakresie korygowania
wad postawy oraz doskonalenia sprawności ruchowej. Objęła ona 80% wychowanków. Dzieci,
mające zaświadczenia lekarskie ze wskazaniem do ćwiczeń korekcyjnych, przez cały rok brały udział w
dodatkowych zajęciach z gimnastyki korekcyjnej, prowadzonych przez instruktora.
Pomoc ta polegała na:
˗ przebadaniu dzieci pod katem sprawności ruchowej, celem wyselekcjonowania tych z wadami
bądź zaburzeniami rozwoju;
˗ analizie zaświadczeń lekarskich;
˗ rozmowach i wywiadach z rodzicami;
˗ rozmowach z nauczycielami i innymi specjalistami.
5
Nauczyciel gimnastyki korekcyjnej, w ankiecie do niego skierowanej, przyznaje, iż rodzice chętnie z tej
pomocy korzystali. Zaznacza również, że aktywnie współpracowali z nim nauczyciele. Współpraca ta
wyrażała się poprzez:
˗ wspólne rozpoznawanie indywidualnych potrzeb i możliwości psychofizycznych dzieci;
˗ wspólne planowanie prac z dziećmi i opracowywanie programów;
˗ wspólne oceny postępów dziecka.
Instruktor widzi efekty tej pomocy przede wszystkim u dzieci, które regularnie uczestniczyły w zajęciach.
Są sprawniejsze ruchowo, pewniejsze siebie, radosne, przestrzegają ustalonych zasad.
Diagnoza potrzeb i możliwości dzieci pod kątem logopedycznym ze strony specjalisty logopedy
polegała na:
˗ diagnozie logopedycznej przesiewowej: gr. II – 11 dzieci, gr. II – 26 dzieci, gr. IV – 20 dzieci;
˗ diagnozie logopedycznej indywidualnej: gr. I – 2 dzieci, gr. III – 11 dzieci, gr. IV – 4 dzieci.
Diagnoza przesiewowa pozwoliła wytypować dzieci z opóźnionym rozwojem mowy oraz wadami
wymowy do pełnej diagnozy indywidualnej. Trudności te zostały omówione z rodzicem, wydano
zalecenia do pracy w domu. Diagnoza indywidualna pomogła natomiast stwierdzić, jakie trudności
rozwojowe w zakresie rozwoju mowy ma dane dziecko.
Do terapii zakwalifikowano 16 dzieci. Rodzice tych dzieci otrzymali od logopedy stosowne informacje.
Część z dzieci zakwalifikowanych do terapii objętych nią zostało poza SPPP. Na terenie przedszkola z
terapii skorzystało 6 dzieci – na każde zajęcia dzieci te przychodziły z rodzicami.
Pomoc logopedyczna udzielana była z inicjatywy:
˗ nauczycieli – diagnoza;
˗ rodziców – terapia.
Zdaniem logopedy rodzice chętnie z tej formy pomocy korzystali, a nauczycieli aktywnie z nim
współpracowali. Współpraca ta polegała na:
˗ konsultacjach w sprawach trudności rozwojowych dzieci;
˗ typowaniu dzieci do diagnozy indywidualnej;
˗ pośrednictwem między logopedą a rodzicami – przekazywanie rodzicom zaproszeń na
konsultacje, informacje zwrotne
˗ wykonywaniu przez nauczycieli z dziećmi wg wskazówek logopedy ćwiczeń narządów
artykulacyjnych; wspieranie percepcji słuchowej dzieci;
U wszystkich dzieci biorących udział w regularnej terapii i regularnie ćwiczących w domu widoczne są
postępy w rozwoju mowy i percepcji słuchowej. Widać poprawę artykulacji, występuje mniej błędów o
charakterze fleksyjnym i składniowym, dobre przygotowanie dziecka do nauki czytania i pisania.
Pomoc pedagoga specjalnego na terenie przedszkola w celu zdiagnozowania potrzeb i możliwości
dzieci polegała na:
˗ obserwacji dzieci w grupach;
˗ indywidualnych rozmowach z nauczycielami;
˗ indywidualnych rozmowach z rodzicami;
˗ konsultacjach z dyrektorem;
˗ współpracy z innymi specjalistami;
˗ diagnozie możliwości rozwojowych dzieci;
˗ diagnozie gotowości szkolnej dzieci 5,6 -letnich
˗ rozpoznaniu potrzeb emocjonalnych i społecznych dzieci.
Celem badań, prowadzonych przez pedagoga, była:
˗ profesjonalna pomoc dzieciom i ich rodzicom oraz wsparcie nauczycieli;
˗ kwalifikacja do pogłębionej diagnozy;
˗ kwalifikacja do pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
6
W ramach wsparcia psychologiczno – pedagogicznego pedagog specjalny w grupach III i IV
przeprowadził zajęcia z edukacji emocjonalnej. Pracę indywidualną prowadzono z 6 dzieci.
Zdaniem pedagoga, jego pomoc była udzielana z inicjatywy: nauczycieli, dyrektora, rodziców i innych
specjalistów.
Nauczyciele współpracując z nim korzystali z:
˗ jego porad, konsultacji, spotkań indywidualnych i grupowych, zespołów do spraw pomocy
pedagogiczno-psychologicznych, polecanej literatury, pomocy indywidualnej oraz zajęć
prowadzonych w poradni: szkoleń, warsztatów i konsultacji;
˗ zajęć prowadzonych z dziećmi na terenie przedszkola.
Efektem pomocy pedagoga jest właściwa i profesjonalna pomoc psychologiczno – pedagogiczna dla
dzieci, rodziców i nauczycieli oraz harmonijny rozwój naszych wychowanków.
W przedszkolu rozpoznawana jest również sytuacja społeczno – ekonomiczna wychowanków.
Na wniosek nauczyciela, dyrektora, specjalisty współpracującego z przedszkolem bądź rodzica
dzieciom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej udzielana jest pomoc w postaci dofinansowania
do posiłków (we współpracy z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej), zwolnienia z opłat (we
współpracy z Radą Rodziców) oraz paczki świątecznej zorganizowanej w ramach akcji przedszkolnej
„Świąteczna Paczka dla Naszego Przedszkolaka”.
Ankietowani nauczyciele, odpowiadając na pytanie „Jakie prowadzą działania przeciwdziałające
wykluczeniom z uwagi na status społeczny dzieci” wymieniali następujące działania
antydyskryminacyjne najczęściej przez nich stosowane:
˗ zajęcia integracyjne;
˗ pogadanki;
˗ rozmowy z dziećmi;
˗ rozwiązywanie konfliktów;
˗ podniesienie poczucia własnej wartości dziecka;
˗ doskonalenie zdobytych umiejętności dziecka;
˗ włączanie dzieci do różnych form działania na rzecz grupy;
˗ motywowanie do dalszej pracy.
Nauczyciele nie zgłaszają problemów dyskryminacji dzieci.
Przeciwdziałania dyskryminacji dzieci z uwagi na status społeczny i ekonomiczny dokumentowane
są poprzez wpisy tematów w dzienniku, wpisy odbytych pogadanek z wychowawcą grupy i
przedstawicielami Policji, Straży Miejskiej (np. dotyczących bezpieczeństwa, zachowań agresywnych),
dzieci są zachęcane do aktywności fizycznej (np. udział w zawodach sportowych, zabawach
ruchowych), rozwijania zainteresowań i poszerzania wiedzy (np. udział w konkursach, zajęciach
dodatkowych), prowadzone są działania integracyjne (np. wspólne zabawy, przygotowywanie
inscenizacji, wycieczki), angażowanie dzieci narażonych na dyskryminację w prace prowadzone
zespołowo i przydzielanie im ważnych ról społecznych w toku zabaw i zajęć, realizowane są programy
profilaktyczne poszerzające ofertę przedszkola.
Nauczyciele w roku szkolnym 2015/2016 brali udział w wielu szkoleniach pomocnych w realizacji
zadań z pomocy psychologiczno – pedagogicznej na rzecz wychowanków.
Były to:
szkolenia:
˗ Edukacja włączająca
˗ Uczeń z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (zespół Aspergera) – edukacja i wychowanie
˗ Procedura „Niebieska Karta”
˗ Przemoc wobec dziecka
˗ Trudne zachowania dziecka w przedszkolu
˗ Dziecko krzywdzone
˗ Dzieci lubią niebieskie migdały, czyli roztargnienie jako źródło kreatywności
7
warsztaty:
˗ Rozwiązywanie konfliktów
˗ spotkanie konsultacyjne dotyczące nowej formuły wspomagania przedszkoli
˗ Dziecko w rozbitej rodzinie
˗ Przemoc w rodzinie
konferencje:
˗ Regionalna Konferencja Naukowo-Szkoleniowa „Edukacja włączająca alternatywa czy
wyzwanie?
˗ Dziecko z zespołem Aspergera w edukacji przedszkolnej
˗ Praca z dzieckiem zdolnym w edukacji przedszkolnej.
Na temat wspomagania rozwoju dzieci z uwzględnieniem ich indywidualnych sytuacji wypowiedzieli się
również rodzice w badaniu ankietowym (43 ankiety).
Zdaniem 79 % respondentów w przedszkolu pracuje się z dziećmi w sposób uwzględniający ich
indywidualne potrzeby i możliwości.
Według rodziców przedszkole wspiera rozwój dziecka poprzez:
- współpracę z logopedą – 53%
- współpracę z pedagogiem – 40%
- metody dostosowane do potrzeb dzieci – 63%
- informacje ze strony nauczycieli jakie dziecko robi postępy w rozwoju, wskazówki dla rodzica
jak pracować z nim w domu – 65%
- ćwiczenia gimnastyki korekcyjnej – 84%
- w inny sposób: Akademia Bezpiecznego Upadania – 0,5%, zajęcia teatralne, udział w
konkursach –0,7%, rozwija zdolności, którymi szczególnie cechuje się dziecko; język angielski,
organizowanie przedstawień, wycieczki, warsztaty, wskazuje umiejętności i zdolności dziecka,
wyjścia do muzeów, teatrów – 0,2%.
100 % ankietowanych rodziców uważa, że przedszkole stwarza dziecku warunki do poszerzenia jego
wiedzy i nabycia nowych umiejętności. 93% przyznaje, iż w przedszkolu organizowane są zajęcia
specjalistyczne. Według 79 % dzieci są przez nauczycieli motywowane do udziału w konkursach,
programach społecznych organizowanych przez przedszkole lub inne placówki.
79% przyznaje, że nauczyciele rozmawiają z nimi na temat możliwości i potrzeb ich dzieci. 21%
stwierdza jednak, że nauczyciele tego nie robią. Występują jeszcze dwie pojedyncze odpowiedzi: „jeśli
nie zapytamy sami, to nic nie mówią” oraz „nie mówią niepytani”.
Na pytanie: Czy nauczyciele w przedszkolu dają dziecku do zrozumienia, że wierzą w jego możliwości
oraz, że może liczyć na wsparcie w pokonywaniu trudności? 88% rodziców odpowiedziało twierdząco,
dwoje udzieliło odpowiedzi: nie wiem, pojedyncze wskazania: nie wszyscy, chyba tak.
Wsparcie otrzymywane w przedszkolu odpowiada potrzebom dzieci według 84% badanych rodziców.
12% twierdzi, że nie, pojedyncze wskazania na odpowiedź: nie wiem, chyba tak.
Większość badanych rodziców nie zauważa w przedszkolu zjawiska dyskryminacji dzieci.
8
MOCNE STRONY
1. W przedszkolu kontynuowane są działania mające korzystny wpływ na zdrowie wychowanków,
polegające przede wszystkim na systematycznym kształtowaniu prawidłowych nawyków
żywieniowych dzieci oraz wdrażaniu kolejnych zmian w zakresie zdrowego żywienia.
2. Rodzice zauważają i doceniają te zmiany.
3. Zdecydowana większość rodziców dobrze ocenia ofertę żywieniową.
4. Dzieci chętnie zjadają różnorodne, zdrowe, bogate w warzywa i owoce posiłki. Mają też
nieograniczony dostęp do wody pitnej.
5. Nauczyciele rozpoznają możliwości psychofizyczne i potrzeby rozwojowe wszystkich swoich
wychowanków. Swoje działania odpowiednio dokumentują.
3. Przedszkole wspomaga rozwój dzieci z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji. Dla
wskazanych dzieci udzielana jest odpowiednio dobrana pomoc psychologiczno –
wychowawcza. Rodzice o tej pomocy są pisemnie informowani. Pomoc udzielana jest we
współpracy z rodzicami i specjalistami.
6. Nauczyciele na bieżącą doskonalą swój warsztat pracy biorąc udział w szkoleniach,
warsztatach i konferencjach.
7. Dzieci osiągają sukcesy.
8. W przedszkolu nie występuje zjawisko dyskryminacji dzieci.
SŁABE STRONY
1. Niewystarczające zaangażowanie rodziców w prowadzone badania (szczególnie na temat
żywienia w przedszkolu – uzyskano tylko 32 wypełnione ankiety; drugie badanie dotyczące
wspomagania rozwoju dzieci – 43).
2. Niektórzy rodzice (11 osób) nie są zadowoleni z przepływu informacji „nauczyciel – rodzic”,
uważając, że nauczyciele nie rozmawiają z nimi na temat możliwości i potrzeb ich dzieci.
REKOMENDACJE, które należy uwzględnić w planowaniu działań oraz dalszych kierunków
rozwoju przedszkola:
1. Kontynuować na obecnym poziomie proces wspomagania rozwoju dzieci.
2. Zachęcić rodziców do aktywnego udziału w badaniach odbywających się na terenie
przedszkola, mających na celu dobro ich dzieci.
3. W miarę możliwości poprawić współpracę z rodzicami, tak, by każdy rodzic czuł się
doinformowany we wszystkich sprawach związanych z jego dzieckiem.
4. Należy zastanowić się nad propozycjami rodziców, dotyczącymi żywienia w przedszkolu np.:
propozycja zwiększenia ilości posiłków samodzielnie przygotowywanych przez dzieci.
Raport opracowała:
Barbara Gąsiorowska
9