Akademia z okazji Narodowego Święta Niepodległości

Akademia z okazji Narodowego Święta Niepodległości
Marek Olichwier
Od 1795 roku nie było Polski na mapie Europy. Trzej potężni sąsiedzi Polski-Rosja, Prusy i Austria,
korzystając z osłabienia naszego kraju, podzielili jego ziemie pomiędzy siebie i wprowadzili własne rządy.
Młodzi aktorzy:
- Patrycja Bal – klasa IV;
- Katarzyna Gil - klasa IV;
- Bartosz Jurek - klasa IV;
- Przemysław Chmielowiec - klasa V;
- Ewelina Sadecka - klasa V;
- Natalia Kluska - klasa VI;
- Natalia Urbaniak - klasa VI;
- Sylwia Urbaniak - klasa VI;
- oraz chórek szkolny pod kierownictwem p. Ewy Śliwińskiej
słowami poetów stwierdzili:
Katastrofa rozbiorów i utrata państwowości nie załamały jednak narodu polskiego:
(…) Póki w narodzie myśl swobody żyje, (…) żadna go przemoc nie zabije (…).
Polska wykreślona z mapy świata, pozostała w sercach i myślach wielu pokoleń. Daremne jednak były próby
wyzwolenia Ojczyzny- powstania zbrojne kończyły się przegraną z przeważającymi siłami wroga. Wola
przetrwania narodu, i uparte dążenie do odzyskania niepodległości stały się podstawą do odrodzenia wolnej
Ojczyzny:
O Polsko, święte twe imię
Po cichu i po kryjomu
Z trwogą za siebie i innych
Szeptano w ojcach mych domu
Prawdziwe jakieś nieprawdy
Opowiadano o Tobie
Mówiono że jesteś święta
Mówiono że leżysz w grobie
Kiedy I sierpnia 1914 roku wybuchła wojna pomiędzy Rosją a Niemcami i Austrią, w sercach Polaków
zapłonęła nadzieja, że nadchodzi godzina wyzwolenia. Trzy państwa zaborcze rozpoczęły między sobą wojnę.
Polacy musieli walczyć w szeregach wrogich armii. Ci którzy żyli w zaborze rosyjskim, walczyli po stronie
rosyjskiej, a z zaboru niemieckiego i austriackiego po stronie przeciwnej. Polacy odziani w mundury wrogich
armii zmuszeni byli strzelać wzajemnie do siebie. Walczyli i ginęli Polacy w obcych armiach z wiarą, że walka ta
przyniesie Polsce niepodległość. I szli na wojnę wierząc że spełnią się ich marzenia. O tej tragedii naszego
narodu, walce bratobójczej mówili uczniowie wierszami poetów:
Rozdzielił nas mój braci,
Zły los, i trzyma straż W dwóch wrogich sobie szańcach
Patrzymy śmierci w twarz.
W okopach, pełnych jęku,
Wsłuchani w armat huk,
Stoimy na wprost siebie ja-wróg Twój, Ty- mój wróg!
Las płacze, ziemia płacze,
strona 1 / 2
Akademia z okazji Narodowego Święta Niepodległości
Marek Olichwier
świat cały w ogniu drży,
W dwóch wrogich sobie szańcach
stoimy ja i ty.
Zmagania wojenne trwały ponad cztery lata i zakończyły się klęską Niemiec i Austrii oraz rewolucją w Rosji.
Przywódcy tych państw uznali prawo narodu polskiego do niepodległości. Polska po ponad stu dwudziestu latach
niewoli pojawiła się znów na mapach świata. Spełniły się marzenia Polaków, kochających swą Ojczyznę,
pragnących dla niej żyć, pracować:
(…)
Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię - i żyć,
ale nie można owocować.
Post scriptum wypowiedzianych wierszy, zaśpiewanych pieśni były słowa piosenki Jana Pietrzaka: Żeby Polska
była Polską.
Długotrwałe brawa widzów były podziękowaniem dla aktorów za ich występ.
strona 2 / 2