hm. Marii Hrabowskiej

hm. Maria Hrabowska urodziła się 8.02.1936 w Poznaniu. Do harcerstwa wstąpiła mając
zaledwie 11 lat. Pierwszy stopień harcerski – ochotniczkę dh. Maria
zdobyła w 1949 roku.
Swoje życie harcersko - instruktorskie rozpoczęła w „Westerplatte”– kręgu
starszoharcerskim działającym przy Akademii Medycznej. Był to rok 1957.
W tym czasie na Politechnice Gdańskiej działał „Zodiak”. Kręgi skupiały
w sobie młodzież, której odebrano w 1949 roku możliwość harcowania,
powstawały one z inicjatywy starszych instruktorów. Komendant Chorągwi
Grzesiak „Czarny” przewidując, że będą one zespołami kształcącymi
instruktorów otaczał ich specjalną opieką.
Maria Hrabowska przyrzeczenie Harcerskie złożyła 14 lipca 1957 roku na obozie żeglarskim w
Piaskach, odbierał je dh. Grzesiak „Czarny”, niemal siłą przywieziony przez dh. Stanisława
Michalskiego. W tym samym roku na Zamku w Malborku odbył się brzemienny w skutkach Złaz
Kręgów Staroszoharcerskich, gdzie druhnie Marii przypadła jak to sama określiła „najczarniejsza
funkcja - oboźnej”. Na złaz zjechali się „Zodiak”, Akademicka Drużyna z Torunia pod wodzą
„Parufki-Srebrnego Lisa”, przedstawicielki Akademickiej Drużyny z Poznania. Swą obecnością
zaszczycił też prof. Hiller, „Czarny” i dh Bartkwiak z Torunia. Skutków tego Złazu było kilka.
Mniej poważny to nadwerężona karoseria starej „Warszawy” Komendanta Chorągwi, którą
harcerze usiłowali podnieść do góry wraz z „Czarnym” w środku.
Jesienią 1958 roku sytuacja w ZHP się zmieniła. Dla wielu tak jak dla Kamińskiego, Grzesiak
„Czarny”
był
wzorem
instruktora,
jednak
dla
ówczesnej
Kwatery
Głównej
dh Grzesiak był „niewygodny”. Nikt nie podejrzewał, że złazowy rozkaz Komendanta
dh. Michalskiego stanie się pretekstem dla Naczelniczki, dh. hm Zakrzewskiej do usunięcia
„Czarnego” ze sprawowanej funkcji. Słowa „Szukajcie przyjaciół” okazały się brzemienne
w skutkach, okazało się, że obecność harcerzy na wyższych uczelniach sama w sobie jest
podejrzana. Kręgi przeniesiono do Komend Chorągwi, co skazało je na powolne obumieranie. A
przecież taką duma napawał fakt, że krąg „Westerplatte” na akcję letnią oddał do dyspozycji
Chorągwi 25 lekarzy obozowych i higienistów, prowadzono kursy, obozy, angażowano się w akcje
społeczne, a wszystko to został zaprzepaszczone. Dh Hrabowska napisała „Zawsze odnosiłam
wrażenie, że Ci z Westerplatte więcej pracowali, a mniej się bawili”.
Druhna Maria w 1959 roku zdobyła stopień podharcmistrza, działając w tym czasie
w Akademickim Kręgu Akademii Medycznej w Gdańsku, gdzie działała do roku 1961 kiedy to
rozwiązano Hufiec Harcerek Gdańsk – Śródmieście. Po tych wydarzeniach w karierze harcerskiej
dh. Marii znów nastąpiła kilkuletnia przerwa. Do harcerstwa powróciła w 1980 roku wstępując do
Kręgu im. Andrzeja Małkowskiego. Już dwa lata później zdobyła stopień harcmistrza.
Jej droga harcerska jak i zawodowa pełna była sukcesów. W 1990 roku została przewodniczącą
Naczelnego Sądu Harcerskiego. To właśnie z jej inicjatywy stworzono Harcerski Rejestr
Represjonowanych. Była współtwórcą programu wychowania w ZHP. Od 1996 roku przez 5 lat
pełniła funkcję Przewodniczącej ZHP. Wielokrotnie reprezentowała polskie harcerstwo na arenie
międzynarodowej.
Jednak nie tylko dla harcerzy była ona ogromnym autorytetem, była również aktywnym
członkiem NSZZ „Solidarność”, zaangażowana w działalność Legionistów Polskich, pełniła funkcję
komendantki Okręgu Północnego. Współpracowała z Muzeum Czynu Niepodległościowego w
Krakowie. Dla nas druhna Maria, a dla innych prof. dr hab. Maria Hrabowska, wybitny
naukowiec, patomorfolog, recenzent podręczników szkolnych, świecki ekspert Episkopatu Polski.
Jej wieloletni wysiłek i oddanie jako naukowiec i wychowawca zostały uhonorowane licznymi
odznaczeniami:

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (14.03.2008)

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11.06.2001)

Złoty Krzyż Zasługi (1997)

Złoty Krzyż Zasługi II

Virtutu Civili – Medal Srebrny

Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej

Srebrna Odznaka II RP Za Wierną
Niepodległościowa „Pogoń” Londyn

Srebrny Medal Zasług Fundacji „Straż Mogił Polskich Bohaterów” Warszawa

Medal „Zasłużony Akademii Medycznej w Gdańsku”

Medal 1000 – lecia Miasta Gdańska

Odznaka „Za Zasługi dla Gdańska”

Odznaka „Zasłużony Instruktor Chorągwi Gdańskiej”

Odznaka pamiątka 14 pułku artylerii polowej Wielkopolskiej
Służbę
–
Polska
Organizacja
Wojskowo
–
Dh. Maria Hrabowska zmarła 14 lipca w wieku 72 lat. Pochowana jest w Gdyni, Cmentarz
Witomiński, sektor 55, rząd 14 od wejścia po prawej, grób 15.
phm. Aleksandra Protasewicz