Agnieszka Soboń, Kierunki rozwoju współczesnego hotelarstwa w
Transkrypt
Agnieszka Soboń, Kierunki rozwoju współczesnego hotelarstwa w
Studia i Materiały. Miscellanea Oeconomicae Rok 14, Nr 2/2010 Wydział Zarządzania i Administracji Uniwersytetu Humanistyczno – Przyrodniczego Jana Kochanowskiego w Kielcach Gospodarowanie zasobami w regionie w warunkach zagroŜenia Agnieszka Soboń1 KIERUNKI ROZWOJU WSPÓŁCZESNEGO HOTELARSTWA W WOJEWÓDZTWIE ŚWIĘTOKRZYSKIM Wstęp Dynamiczny rozwój hotelarstwa nastąpił w XIX wieku w okresie rewolucji przemysłowej i rozwoju kolei Ŝelaznej. Wzrost zapotrzebowania na nowoczesne hotelarstwo nastąpił wraz z rozwojem turystyki masowej i niewątpliwie przyczynił się do tego Thomas Cook, który załoŜył pierwsze biuro podróŜy2. Hotelarstwo musiało nadąŜyć za postępem cywilizacji, zmieniającymi się i rosnącymi wymaganiami gości i organizatorów turystyki. Współczesne hotelarstwo przechodziło i przechodzi głębokie przemiany techniczne, organizacyjne i własnościowe. Trendy rozwojowe utrzymują się i będą narastały3. Dawno, bardzo dawno temu podróŜny zadawalał się łóŜkiem pod strzechą, Ŝywieniem oraz stajnią i obrokiem dla konia, czy innej siły pociągowej. Współcześnie wymagania gości są juŜ inne i nadal będą się zmieniać4. Rozwój zakładów hotelarskich i turystyki ma istotne znaczenie ogólnogospodarcze jako czynnik wszechstronnej aktywizacji gospodarczej róŜnych regionów i miejscowości, jako źródło dochodów dla hotelarzy. Przyjmowanie turystów zagranicznych jest dziś formą eksportu i moŜe odgrywać istotną rolę w bilansie han1 2 3 4 Mgr Agnieszka Soboń, asystent, Uniwersytet Humanistyczno – Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w Kielcach. A. Panasiuk, D. Szostak, Hotelarstwo. Usługi – eksploatacja – zarządzanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, s. 16. W. Błaszczuk, Cz. Witkowski, Hotelarstwo w Polsce, Wydawnictwo Akademickie WyŜszej Szkoły Społeczno – Przyrodniczej im. Wincentego Pola, Lublin 2006, s. 62. Ibidem, s. 27. 281 dlu zagranicznego kraju. Przyjmuje się szacunkowo, Ŝe 40–50% wpływów z obrotów z turystyki zagranicznej reprezentuje hotele5. Turystyka i hotelarstwo stają się w niektórych krajach coraz powaŜniejszym źródłem dochodu narodowego. Aby moŜliwy był rozwój turystyki i hotelarstwa w danym kraju, województwie, regionie, gminie konieczne jest posiadanie strategii skutecznego działania na rynku turystycznym. W praktyce oznacza to posiadanie przez hotele i inne firmy turystyczne oraz miejscowości, gminy bądź regiony dokumentu precyzującego: − lokalne, regionalne i ogólnokrajowe uwarunkowania rozwoju hoteli i gospodarki turystycznej, czyli strategię kraju, − cele strategiczne i operacyjne rozwoju hoteli i gospodarki turystycznej, − poŜądane kierunki rozwoju branŜy noclegowej i produktu turystycznego (miejscowości, gminy, regionu) wyraŜone w odpowiednich planach ich rozwoju, − moŜliwe źródła finansowania przedsięwzięć związanych z rozwojem lokalnej gospodarki noclegowej6. Kluczem regionalnej strategii w gospodarce hoteli, turystyki i uzdrowisk jest wybór odpowiednich parametrów i instrumentów udostępniania dóbr wolnych i naturalnych, wytwarzania, świadczenia, obrotu, promocji i dystrybucji. Celem strategii moŜe być bowiem rozwój, rekonstrukcja gospodarki czy wyjście z kryzysu7. W strategii województwa świętokrzyskiego do roku 2020 określono następujące kierunki działań w zakresie ochrony i racjonalnego wykorzystania zasobów przyrody i dóbr kultury: − rozwój infrastruktury turystycznej, szczególnie infrastruktury noclegowej, gastronomicznej, małej infrastruktury na pieszych, rowerowych i wodnych szlakach oraz turystyczne zagospodarowanie zbiorników wodnych, − wspieranie procesów powstawania lokalnych i regionalnych produktów turystycznych, − wykorzystanie unikalnych zasobów Ponidzia dla rozwoju turystyki uzdrowiskowej, − podnoszenie jakości usług turystycznych, − rozwój zintegrowanego systemu promocji i informacji turystycznej województwa, − oznakowanie i udostępnienie atrakcji turystycznych, − modernizacja i rozbudowa bazy sportowo-rekreacyjnej w regionie8. 5 6 7 8 T. Tulibacki, Organizacja i zarządzanie hotelem, Wydawnictwo First Business College – Prywatne, Policealne Studium Handlowe w Warszawie, Warszawa 1992, s. 27. W. Gworys, A.S. Kornak, R. Szeremeta, Jak kierować hotelami i innymi obiektami noclegowymi, Wydawnictwo WyŜsza Szkoła Hotelarstwa i Turystyki, Częstochowa 2003, s. 42. Ibidem, s. 43. Z. Piasta, Ekspertyza dotycząca województwa świętokrzyskiego w kontekście strategii rozwoju społeczno – gospodarczego Polski wschodniej do roku 2020, s. 925. 282 Specyfika funkcjonowania hotelu Hotel jest przedsiębiorstwem usługowym oraz handlującym usługami. Podstawową funkcją hotelu jest udzielanie gościny i zaspakajanie potrzeb podróŜnych. Potrzeby te są indywidualne i między innymi uzaleŜnione od celu podróŜy (tabela 1). Tabela 1. Cele podróŜy osób korzystających z usług hotelu. Cele podróŜy Praca Nauka Osobiste Wypoczynek Sport Przykłady konferencje, narady, szkolenia, przygotowywanie i zawieranie transakcji, badanie rynku akwizycja, zaopatrzenie wykłady, konsultacje, egzaminy wydarzenia rodzinne (śluby, przysięgi wojskowe, pogrzeby), powrót do „korzeni”, zakupy zmiana klimatu, poznawanie nowych regionów, czynne uprawianie rekreacji udział w zawodach, meczach, kibicowanie Źródło: W. Gworys, A.S. Kornak, R. Szeremeta, Jak kierować hotelami i innymi obiektami noclegowymi, Wydawnictwo WyŜsza Szkoła Hotelarstwa i Turystyki, Częstochowa 2003, s. 109. Zgodnie z prawem polskim pojęcie usług hotelarskich odnosi się do krótkotrwałego, ogólnie dostępnego wynajmu domów, mieszkań, pokoi, miejsc namiotowych oraz miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie usług z tym związanych9. Usługi hotelarskie moŜemy podzielić według kryterium zakresu ich świadczenia na: − podstawowe (noclegowe i gastronomiczne); − dodatkowe (komplementarne – są to usługi bezpłatne, zintegrowane z podstawowymi np. szatnia, depozyt, informacja turystyczna, budzenie; fakultatywne – są to usługi odpłatne, zazwyczaj nieobowiązkowe dla hotelu, ale poŜądane przez gości, np. występy artystów, organizacja konferencji, wynajem samochodów, usługi rekreacyjne; towarzyszące – są to usługi odpłatne, są to punkty handlowe i usługowe nie związane bezpośrednio z hotelem, ale znajdujące się na jego terenie, np. sklep z pamiątkami, fryzjer, kwiaciarnia)10. W wyniku nasilającej się konkurencji na rynku hotelarskim przedsiębiorstwa hotelarskie rzadko poprzestają na ofercie podstawowej. Większość poszukuje moŜliwości wyróŜnienia swojego produktu poprzez stały rozwój oferty towarzyszącej i uzupełniającej. Ewolucja w strukturze oferowanych usług związana jest z charakterem zmian po stronie popytu oraz efektywnością poszczególnych rodzajów świadczonych usług11. Silna tendencja do róŜnicowania i wzbogacania ofert, 9 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku o usługach turystycznych (tekst jednolity w Dz. U. z 2001 roku, nr 55, poz. 884). 10 E. Mitura, E. Koniuszewska, Hotelarstwo – organizacja i technika pracy, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2008, s. 56. 11 M. Kachniewska, Uwarunkowania konkurencyjności przedsiębiorstwa hotelowego, Wydawnictwo Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Warszawa 2009, s. 132. 283 wynikająca ze zmieniających się upodobań gości i walki konkurencyjnej, wpływa na dąŜenie właścicieli obiektów do uatrakcyjniania pobytu. Wiele hoteli zaczyna odgrywać rolę „kompleksów” wypoczynkowych oferujących zaspokojenie nieraz najbardziej wyszukanych potrzeb12. Dotychczas hotel był postrzegany jako element w realizacji celu podróŜy (tabela 1). Obecnie obserwujemy pojawienie się nowego zjawiska – hotel stał się celem podróŜy. Lokalizacja takiego kompleksu znakomicie podnosi walory wypoczynkowe miejscowości, przyciąga turystów indywidualnych i grupy, umoŜliwia organizowanie duŜych imprez regionalnych, kulturalnych, sportowych i innych13. Wybrane trendy rozwoju hotelarstwa Dokonując charakterystyki branŜy hotelarskiej naleŜy odnotować następujące zjawiska, obserwowane od połowy lat dziewięćdziesiątych: − wyraźnie ukształtowany rynek podaŜy usług przewyŜszający popyt (świadczą o tym wskaźniki wykorzystania potencjału bazy noclegowej), − wyraźne dąŜenia hoteli do rozszerzania zakresu oferty usługowo – handlowej14. Tabela 2. Hotele w województwie świętokrzyskim. Hotele Miejsca noclegowe Udzielone noclegi w tyś. Udzielone noclegi turystom zagr. Korzystający z noclegów w tyś. Korzystający z noclegów – turyści zagr. 2005 31 2782 271.8 49.3 149.6 21.3 2006 36 3210 334.9 44.0 177.5 20.9 2007 43 3520 398.3 57.5 212.5 26.3 2008 41 3502 370.9 48.2 189.7 21.2 Źródło: Rocznik statystyczny województw (2009 rok i poprzednie edycje; stan w dniu 31 VII danego roku), GUS, Warszawa. Na współczesnym rynku hotelarskim pojawiają się i kształtują coraz to nowe procesy i tendencje związane z rozwojem lokalnych przedsiębiorstw hotelarskich. Tendencje te są odbiciem działań podejmowanych przez globalne organizacje gospodarcze hoteli. Dotyczą one następujących zjawisk: − powstają hotele superluksusowe dla klienta nieprzeciętnego, elitarnego; wykraczają one daleko poza normy określone dla hotelu pięciogwiazdkowego15. − na hotele adaptowane są obiekty zabytkowe np. pałace, przeznaczeniem tego typu obiektów jest obsługa bogatych, snobistycznych gości, 12 W. Błaszczuk, Cz. Witkowski, Hotelarstwo w Polsce, Wydawnictwo Akademickie WyŜszej Szkoły Społeczno – Przyrodniczej im. Wincentego Pola, Lublin 2006, s. 9. 13 Ibidem. 14 Ibidem, s. 130. 15 Ibidem, s. 29. 284 − − − − − − − − − standaryzacja, unifikacja w hotelarstwie (unifikacja moŜe dotyczyć architektury, struktury funkcjonalnej, programów obsługowych, wyposaŜenia jednostek mieszkalnych, ubioru pracowników itp.; standaryzacja ma przyzwyczaić gościa do określonych standardów), rozwój hotelarstwa ekonomicznego i budŜetowego – budowa hoteli prostych i tanich, dostępnych dla przeciętnych turystów, powstają hotele nastawione na obsługę ludzi biznesu, obsługę zjazdów, szkoleń, kongresów, konferencji i kongresów, powstają obiekty nastawione na obsługę klientów preferujących aktywny wypoczynek (moŜna wypoŜyczyć sprzęt: rowery, narty, deski surfingowe, Ŝaglówki, dostępne są pola golfowe, sieci szlaków turystycznych, pieszych, konnych, rowerowych, szkoła przetrwania, sporty ekstremalne itd.). Obiekty takie powstają na terenach o duŜych walorach turystycznych16, powstają motele i hotele nastawione na obsługę turystów zmotoryzowanych, duŜą dynamikę rozwoju wykazują hotele „trzeciego wieku”, hotele SPA, hotele dla kobiet, powstają hotele typu boutique, niepowtarzalne, kameralne i luksusowe z wysoko spersonalizowanym serwisem (indywidualne podejście do klienta)17, coraz częściej spotyka się oferty skierowane do gości, którzy poszukują oryginalnych wraŜeń. Są to oferty dające moŜliwość przenocowania w klasztorze, kopalni, środkach transportu morskiego, hotelu z lodu itp., coraz większą popularność zyskują aparthotele, czyli obiekty o przedłuŜonym okresie pobytu (kaŜdy apartament ma własną kuchnię i łazienkę i jest w pełni wyposaŜony m.in. w sprzęt RTV-AGD itp.)18. Rozwój bazy noclegowej w Polsce i w województwie świętokrzyskim19 Według Polskiej Agencji Rozwoju Turystyki (PART) występowanie usług noclegowych i gastronomicznych jest warunkiem sine qua non do podejmowania decyzji o wyborze destynacji (tj. obszarowego produktu turystycznego – najczęściej jest to region). Baza noclegowa zwiększa dostępność regionu dla turystów. Rynek noclegowy w Polsce naleŜy do najsłabiej rozwiniętych w krajach Unii Europejskiej. Według Eurosatu w 2007 roku na 10 tyś. mieszkańców Polski przypadały 44 miejsca noclegowe w hotelach i pozostałych obiektach. Według szacunków Instytutu Hotelarstwa z lipca 2009 r., wskaźnik ten wzrósł w ostatnich latach i przekracza obecnie 53 miejsca na 10 tyś. mieszkańców. Średnia europejska wynosiła w 2007 r. 234.4 miejsc noclegowych na 10 tyś. mieszkańców (Czechy 237, 16 M. Milewska, B. Włodarczyk, Hotelarstwo. Podstawowe wiadomości, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2009, s. 327. 17 Ibidem, s. 334. 18 S. Oparka, T. Nowicka, Organizacja i technika pracz w hotelarstwie, Wydawnictwo MARIA, Nowa Ruda 2006, s. 22. 19 Polska Agencja Rozwoju Turystyki SA, Rozwój bazy noclegowej jako warunek rozwoju turystycznego regionów. 285 Słowacja 123, Niemcy 200, Litwa 65). Uwzględniając te statystyczne dysproporcje, liczbę działających w Polsce hoteli, liczbę oferowanych i wykorzystanych miejsc – widać, Ŝe na polskim rynku jest jeszcze miejsce dla wielu obiektów róŜnej kategorii. Tabela 3. Polski rynek hoteli. Kategoria Hotele 5* Hotele 4* Hotele 3* Hotele 2* Hotele 1* Razem 31 lipiec 2007 Liczba Liczba hoteli miejsc noclegowych w tyś. 27 8.3 93 17.0 611 55.5 549 37.5 199 13.2 1479 131.9 31 lipiec 2009 Liczba Liczba hoteli miejsc noclegowych w tyś. 35 9.6 138 25.6 755 64.9 605 39.0 207 13.2 1740 152.3 Wzrost netto Liczba Liczba hoteli miejsc noclegowych w tyś. 8 1.3 45 8.6 144 9.4 56 1.5 8 0 261 20.9 Wzrost netto (%) Liczba Liczba hoteli miejsc noclegowych w tyś. 29.6 15.9 48.4 50.2 23.6 17 10.2 4.2 4 0 17.6 15.9 Źródło: Rynek hoteli w Polsce – inwestycje, Instytut Hotelarstwa. Udział hoteli w całym rynku hotelowym wynosi obecnie 17% (wg Szacunków Instytutu Hotelarstwa). Na 10 tys. Polaków przypadałoby najprawdopodobniej 236 łóŜek (średnia europejska) gdyby uwzględnić wszystkie miejsca noclegowe, motele, pensjonaty, ośrodki wczasowe, kwatery prywatne oraz te działające w szarej strefie i sezonowo. Tabela 4. Hotele skategoryzowane według regionów. Lp. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Razem Województwo Małopolskie Wielkopolskie Dolnośląskie Mazowieckie Śląskie Pomorskie Kujawsko-Pomorskie Zachodniopomorskie Podkarpackie Warmińsko-Mazurskie Łódzkie Lubuskie Świętokrzyskie Lubelskie Opolskie Podlaskie POLSKA Źródło: Rynek hoteli w Polsce – inwestycje, Instytut Hotelarstwa. 286 Hotele 251 206 205 171 147 125 94 90 89 89 67 63 59 36 29 19 1740 Hotele to segment bazy noclegowej, która pomimo kryzysu rozwija się najszybciej i wywiera największy wpływ na rozwój turystyki. W skali całego kraju występują duŜe dysproporcje jeśli chodzi o bazę noclegową. Rozwój rynku noclegowego, który nadal obserwujemy, paradoksalnie te róŜnice pogłębia. Strumień inwestycji kierowany jest do województw dysponujących największą liczbą obiektów i miejsc. Tabela 5. Udział regionów w inwestycje w hotele od lipca 2007 do września 2009. Region Małopolskie Pomorskie Dolnośląskie Łódzkie Mazowieckie Śląskie Podkarpackie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubelskie Zachodniopomorskie Lubuskie Warmińsko-Mazurskie Świętokrzyskie Podlaskie Opolskie Razem Udział w % 17.1 12.4 12.1 11.6 9.5 8 5 4.7 4.6 4 3.6 2.5 2.4 1.6 0.6 0.3 3119.7 mln zł Źródło: Rynek hoteli w Polsce – inwestycje, Instytut Hotelarstwa. Według Polskiej Agencji Rozwoju Turystyki (PART) prognoza na lata 2011-2012, jeśli chodzi o liczbę obiektów hotelowych, zaleŜy od następujących czynników: − rozwoju sytuacji gospodarczej na świecie i w Polsce (realny i prognozowany ruch turystyczny), − zmiany polityki kredytowej banków (przez dwa latach banki chętnie udzielały kredyty na inwestycje, teraz nastąpiło zaostrzenie warunków), − tempa dopływu środków z Unii Europejskiej (realizowanych w ramach Regionalnych Programów Operacyjnych). Zdaniem PART Polski rynek hotelowy rośnie i jest dobry do inwestycji. W najbliŜszych latach prognozowany jest wzrost destylacji w obrębie Polski Wschodniej – głównie województwa świętokrzyskiego i to pomimo kryzysu. Województwo świętokrzyskie zaliczane jest do atrakcyjnych w skali całego kraju ze względu na walory przyrodnicze i kulturowe. Obszary te naleŜą do jednych z najczystszych ekologicznie. Barierą, która ogranicza napływ turystów tak krajowych jak i zagranicznych jest niewielka ilość obiektów noclegowych. Baza noclegowa w województwie rozłoŜona jest nierównomiernie – występują duŜe róŜnice między powiatami. Znakomita większość obiektów noclegowych usytu- 287 owana jest w rejonie Gór Świętokrzyskich (50%), gdzie istnieją dobre warunki do rozwoju ruchu krajoznawczego, poczynając od turystyki aktywnej, a kończąc na wciąŜ niewykorzystanym, sektorze turystyki biznesowej i konferencyjnej czy intensywnie rozwijającym się w naszym rejonie segmencie turystyki sezonowej (turystyka zimowa). W województwie świętokrzyskim brakuje hoteli o najwyŜszym standardzie, czyli **** i ***** gwiazdkowych (dominują obiekty ** gwiazdkowe). Tabela 6. Ranking województw według dynamiki rozwoju. Region Łódzkie Lubelskie Świętokrzyskie Kujawsko – Pomorskie Lubuskie Podkarpackie Śląskie Małopolskie Dolnośląskie Podlaskie Opolskie Pomorskie Wielkopolskie Zachodniopomorskie Warmińsko – Mazurskie Mazowieckie POLSKA Udział w % 41.9 31.8 31.0 27.6 25.7 22.5 21.5 20.3 18.2 15.5 13.4 11.6 10.2 7.7 7.6 6.1 15.9 Źródło: Rynek hoteli w Polsce – inwestycje, Instytut Hotelarstwa. Zakończenie Współczesne hotelarstwo jest odbiciem stanu gospodarki, jej kondycji, stosunków społecznych, poziomu kultury technicznej i uŜytkowej danego kraju. W swojej działalności musi być ono bardzo elastyczne i powinno dostosowywać się do zmian zachodzących we współczesnym świecie20. Zgodnie z podejściem rynkowym ostateczny kształt oferty przedsiębiorstwa hotelowego powinien być determinowany przez charakter popytu i wymagania potencjalnych usługobiorców. Oznacza to, Ŝe warunkiem koniecznym kreowania przewagi konkurencyjnej jest zdolność wytwarzania uŜyteczności (produktu, funkcji, miejsca, czasu) zgodnej z potrzebami nabywców21. Wzrost liczby turystów, nie tylko zagranicznych ale i wewnątrzkrajowych w połączeniu z większymi moŜliwościami finansowymi danego kraju czy regionu 20 S. Oparka, T. Nowicka, Organizacja i technika pracz w hotelarstwie, Wydawnictwo MARIA, Nowa Ruda 2006, s. 79. 21 M. Kachniewska, Uwarunkowania konkurencyjności przedsiębiorstwa hotelowego, Wydawnictwo Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Warszawa 2009, s. 129. 288 moŜe zmienić pozycje konkurencyjną i w rezultacie umocnić pozycję województwa świętokrzyskiego jako regionu atrakcyjnego turystycznie. Bibliografia: 1. Błaszczuk W., Witkowski Cz., Hotelarstwo w Polsce, Wydawnictwo Akademickie WyŜszej Szkoły Społeczno – Przyrodniczej im. Wincentego Pola, Lublin 2006. 2. Gworys W., Kornak A.S., Szeremeta R., Jak kierować hotelami i innymi obiektami noclegowymi, Wydawnictwo WyŜsza Szkoła Hotelarstwa i Turystyki, Częstochowa 2003. 3. Kachniewska M., Uwarunkowania konkurencyjności przedsiębiorstwa hotelowego, Wydawnictwo Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Warszawa 2009. 4. Milewska M., Włodarczyk B., Hotelarstwo. Podstawowe wiadomości, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2009. 5. Mitura E., Koniuszewska E., Hotelarstwo – organizacja i technika pracy, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2008, s. 56. 6. Oparka S., Nowicka T., Organizacja i technika pracz w hotelarstwie, Wydawnictwo MARIA, Nowa Ruda 2006. 7. Piasta Z., Ekspertyza dotycząca województwa świętokrzyskiego w kontekście strategii rozwoju społeczno – gospodarczego Polski wschodniej do roku 2020. 8. Panasiuk A., Szostak D., Hotelarstwo. Usługi – eksploatacja – zarządzanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. 9. Polska Agencja Rozwoju Turystyki SA, Rozwój bazy noclegowej jako warunek rozwoju turystycznego regionów. 10. Rocznik statystyczny województw (2009 rok i poprzednie edycje; stan w dniu 31 VII danego roku), GUS, Warszawa.. 11. Tulibacki T., Organizacja i zarządzanie hotelem, Wydawnictwo First Business College – Prywatne, Policealne Studium Handlowe w Warszawie, Warszawa 1992. 12. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku o usługach turystycznych (tekst jednolity w Dz. U. z 2001 roku, nr 55, poz. 884). Abstrakt Na współczesnym rynku hotelarskim pojawiają się i kształtują coraz to nowe procesy i tendencje związane z rozwojem lokalnych przedsiębiorstw hotelarskich, a takŜe globalnych organizacji gospodarczych, jakimi są ponadnarodowe przedsiębiorstwa hotelarskie. Rozwój współczesnego hotelarstwa podyktowany jest wieloma czynnikami, mającymi charakter wewnętrzny, wynikający ze specyfiki samej branŜy, jak i charakter zewnętrzny, wynikający z ogólnych zmian zachodzących w funkcjonowaniu gospodarek narodowych oraz gospodarki globalnej. Wiele zmian w funkcjonowaniu hotelarstwa podyktowanych jest równieŜ zmianami mentalności oraz preferencji współczesnych klientów. Trends of Developing Modern Hotel Industry in the Świetokrzyski Voivodship At the modern hotel market new processes and tendencies resulting from the development of local hotel enterprises appear and are formed every now and 289 again. Global economic organizations such as supranational hotel enterprises should also be mentioned here. The development of modern hotel industry correlates with a number of factors of both internal character resulting from the specificity of the trade itself and external one resulting from general changes occurring in the actions of national economies and global economy. A lot of changes in the action of hotel industry also come from modern customers’ turns of mind and preferences. MBA Agnieszka Soboń, junior lecturer, The Jan Kochanowski University of Humanities and Natural Sciences in Kielce. 290