Odnawialne źródła energii
Transkrypt
Odnawialne źródła energii
ENERGIA ODNAWIALNA • Narada szkoleniowa 10.10.2008r. ZODR Barzkowice Korzyści z wykorzystania źródeł odnawialnych Wykorzystanie odnawialnych źródeł energii niesie ze sobą wiele wymiernych korzyści - zarówno społecznych (nowe miejsca pracy, wykorzystanie terenów rolniczych do tej pory nieprzydatnych), środowiskowych (brak emisji gazów cieplarnianych, oszczędzanie zasobów kopalnych), jak i gospodarczych (napływ nowych technologii, dywersyfikacja źródeł dostaw paliw). Korzyści płynące z wykorzystania OZE w skali lokalnej: • przychody dla budŜetu lokalnego z tytułu podatku od nieruchomości i podatku dochodowego; • pozytywny wpływ na kształtowanie lokalnej polityki podatkowej (takŜe pod kątem ochrony środowiska); • moŜliwości rozwoju obszarów wiejskich; • zwiększenie zatrudnienia na obszarach o wysokiej stopie bezrobocia (wiejskich); • zwiększenie dochodów ludności z tytułu umów dzierŜawy; • rozwój infrastruktury lokalnej (drogi, infrastruktura przesyłowa i dystrybucyjna); • rozwój i aktywizacja lokalnej przedsiębiorczości; • zwiększenie atrakcyjności turystycznej; • symbioza źródeł energii z jej lokalnymi potrzebami i odbiorcami; • zagospodarowanie nieuŜytków; • zmniejszenie kosztów produkcji ciepła; • proekologiczny wizerunek regionu i związane z tym moŜliwości jego promocji. Korzyści płynące z wykorzystania OZE w skali globalnej: • kreowanie wzrostu gospodarczego oraz wzrost dochodów państwa; • rozwój nowych technologii i innowacji (zarówno na szczeblu lokalnym jak i krajowym); • oszczędność energetycznych surowców kopalnych; • redukcja emisji gazów cieplarnianych; • podniesienie poziomu bezpieczeństwa energetycznego państw poprzez dywersyfikację i rozproszenie źródeł energii; • zmniejszenie strat i kosztów przesyłu, dzięki zbliŜeniu odbiorcy do źródła wytworzenia energii; • uniezaleŜnienie się od zewnętrznych źródeł paliw kopalnych, ich cen i dostaw; • zmniejszenie kosztów wytwarzania ciepła i energii elektrycznej Korzyści płynące z wykorzystania OZE – kwestie środowiskowe: • źródła bezemisyjne (brak emisji szkodliwych substancji, gazów cieplarnianych i pyłów do atmosfery) – przeciwdziałanie ociepleniu klimatu i lokalnemu zanieczyszczeniu środowiska (w tym powstawaniu kwaśnych deszczy); • brak kosztów związanych ze składowaniem odpadów i rekultywacją zniszczonego lub wyeksploatowanego terenu; • brak ryzyka związanego z katastrofami ekologicznymi i skaŜeniami; • ograniczenie wpływu produkcji i wykorzystania energii na środowisko. Odnawialne źródła energii • źródła energii, których uŜywanie nie wiąŜe się z długotrwałym ich deficytem. • W Ustawie Prawo energetyczne źródła energii zdefiniowano następująco: • „Odnawialne źródło energii – źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, geotermalną, fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu wysypiskowego, a takŜe z biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątek roślinnych i zwierzęcych”. • Przeciwieństwem ich są nieodnawialne źródła energii, czyli źródła, których wykorzystanie postępuje znacznie szybciej niż naturalne odtwarzanie. • Najważniejszym ze źródeł odnawialnych jest energia spadku wody. Pozostałe źródła odnawialne - energia słoneczna, energia wiatru, biomasy, biogazu, pływów morskich, energia geotermalna i inne - są używane na mniejszą skalę. • Energii odnawialnej nie należy mylić z energią przyjazną dla środowiska naturalnego, gdyż instalacje do jej produkcji mogą (choć nie muszą) powodować duże szkody ekologiczne. • W Polsce nałożono obowiązek zakupu energii z odnawialnych źródeł energii o czym mówi rozporządzenie ministra gospodarki z dnia 19 grudnia 2005 r. (Dz. U. Nr 261, poz. 2187). W rozporządzeniu podane zostały wielkości wzrostu udziału energii ze źródeł odnawialnych w zakresie od 2,65% w 2003 r. do 9% w 2010 roku. W 2006r. przyjęto nowelizację ustawy, ustalając nowy poziom 10,4% w 2010r. • • • • • • • Do surowców odnawialnych należą: energia wód energia geotermalna energia słoneczna energia wiatru biomasa (drewno, słoma, odchody zwierząt) biogaz Źródła energii odnawialnej • 23 sierpnia 2001 r. została zatwierdzona przez Sejm Strategia Rozwoju Energetyki Odnawialnej i jest ona najwaŜniejszym dokumentem dla rozwoju odnawialnych źródeł energii w naszym kraju. Wykazuje podstawowe cele i warunki rozwoju energetyki odnawialnej do roku 2020. Zakłada zwiększenie udziału energii ze źródeł odnawialnych w bilansie paliwowo-energetycznym kraju do 7,5% (340 PJ1) w 2010 roku i do 14% w 2020 roku. Oznacza to trzykrotny wzrost w stosunku do roku 1999 (2,5% – 105 PJ). Odnawialne źródła energii • W Strategii przygotowane są scenariusze zakładające udział energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych na poziomie 7,5%, 9% i 12,5% całkowitej produkcji energii elektrycznej w Polsce w roku 2010. Największy wkład do wzrostu energii ze źródeł odnawialnych jest planowany dla biomasy – 90 mln toe, z czego 15 mln toe przyjmuje się uzyskać z produkcji biogazu. Przewiduje się zmniejszenie ilości biogazu uzyskiwanego ze składowisk. • Biogaz jest doskonałym paliwem odnawialnym i moŜe być wykorzystywany na bardzo wiele sposobów, podobnie jak gaz ziemny. Jego wartość opałowa wynosi 5-6 kWh/m3, więc 1 m3 biogazu odpowiada: • 0,5 m3 gazu ziemnego • 0,7 l oleju napędowego • 0,8 kg koksu • 0,7 l benzyny • 1,2 kg węgla kamiennego; • 2,2 kg drewna • W duŜej ilości krajów UE istnieją preferencyjne ceny energii ze źródeł odnawialnych. Na przykład w Danii (Action Programme for Centralised Biogas Plants) i Wielkiej Brytanii (Non Fossil Fuel Obligation) zdecydowano się na wsparcie technologii beztlenowych. Tym niemniej dogodne warunki do rozwoju fermentacji mogą być równieŜ spełnione dzięki zaostrzeniu przepisów dotyczących zanieczyszczenia wód albo wysokich podatków obciąŜających energię pochodzącą ze źródeł nieodnawialnych. • Istnieje wiele organizacji zajmujących się propagowaniem rozwoju energetyki odnawialnej w Polsce. Jedną z nich jest załoŜone przez Komisję Europejską w 1994 roku Europejskie Centrum Energii Odnawialnej. Instytucja ta zaangaŜowana jest we wprowadzanie nowych technologii energetyki odnawialnej na polski rynek oraz zgodnie z decyzją Rady Ministrów odpowiada za wdroŜenie polityki państwa w zakresie odnawialnych źródeł energii. • Przepisy prawne z dziedziny ochrony środowiska w Unii Europejskiej oraz w Polsce kładą spory nacisk na prawidłową gospodarkę odpadami oraz energetykę odnawialną. Zobowiązania wynikające z realizacji Krajowego Planu Gospodarki Odpadami oznaczają konieczność ograniczenia ilości odpadów ulegających biodegradacji kierowanych na składowiska. Źródła energii odnawialnej • Natomiast Strategia Rozwoju Energetyki Odnawialnej zakłada zwiększenie wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych, zwłaszcza biomasy. Zasadniczym atutem technologii beztlenowych jest fakt jednoczesnego unieszkodliwiania odpadów i produkcji czystej dla środowiska energii. Zarówno Krajowy Plan Gospodarki Odpadami, jak teŜ Strategia Rozwoju Energetyki Odnawialnej stwarzają duŜą szansę dla rozwoju technologii fermentacji w naszym kraju. • Energetyka odnawialna, ze względu na stojące na drodze jej rozwoju bariery, wymaga wsparcia ze strony władz w postaci odpowiednich instrumentów rynkowych i prawnych. Systemy wsparcia umożliwiają rozwój technologii odnawialnych oraz pozwalają uzyskać przez stosujące je kraje pożądane efekty rynkowe. Intensywne działania na tym polu podejmuje Unia Europejska, która poprzez szereg aktów prawnych stworzyła ramy do rozwoju sektora zielonej energii w Europie. Nie jest to zadanie łatwe – każdy rynek narodowy różni się od siebie pod względem stanu rozwoju, struktury dostaw energii, uwarunkowań prawnych i zasad na nim panujących. • Polska, po przystąpieniu do Unii Europejskiej, zobowiązana została do wdroŜenia mechanizmów wsparcia dla energetyki odnawialnej, i wybrała jako mechanizm wsparcia tzw. system zielonych certyfikatów. Jest to jeden z dwóch podstawowych modeli wsparcia i stymulacji dla rozwoju sektora energetyki odnawialnej, moŜliwy do zastosowania dzięki zapisom Dyrektywy 2001/77/EC Parlamentu Europejskiego z dnia 27 września 2001 w sprawie promowania energii elektrycznej produkowanej z odnawialnych źródeł energii na wewnętrznym rynku energetycznym, które to zapisy nakazują wspieranie źródeł odnawialnych. • Poprzez zastosowanie systemu "zielonych certyfikatów", który został wdroŜony w Polsce w roku 2005 w ramach nowelizacji prawa energetycznego, uregulowana została procedura zakupu odpowiedniej ilości zielonej energii (ustalany w drodze rozporządzenia Ministra Gospodarki), oraz obowiązek zakupu "zielonych certyfikatów", które stanowią prawa majątkowe nadane świadectwom pochodzenia tejŜe energii. Dystrybutor energii elektrycznej musi udokumentować wypełnienie obowiązku związanego pozyskaniem odpowiedniej ilości energii ze źródła odnawialnego, a następnie poprzez przedstawienie prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki (URE) do umorzenia odpowiedniej ilości świadectw pochodzenia. • Dzięki temu producent energii odnawialnej w Polsce uzyskuje przychody z dwóch źródeł: ze sprzedaŜy samego prądu po cenie rynkowej, oraz ze sprzedaŜy "zielonego certyfikatu", który jako zbywalne prawo majątkowe sprzedawany jest na giełdzie lub teŜ poprzez umowy bilateralne zawierane pomiędzy producentem a dystrybutorem (spółką dystrybucyjną lub spółką obrotu). Spółka dystrybucyjna moŜe takŜe wypełnić obowiązek zakupu zielonej energii poprzez wniesienie tzw. opłaty zastępczej, której wysokość reguluje prawo energetyczne. W przypadku, kiedy nie zostanie wniesiona opłata zastępcza spełniony ani nie zostanie zakupiona odpowiedniej ilości odnawialnej energii, regulator rynku (Urząd Regulacji Energetyki) nakłada na dany podmiot karę, a dodatkowo spółka dystrybucyjna pozostaje z nadal niewypełnionym obowiązkiem. Funkcjonowanie systemu zbywalnych świadectw pochodzenia (green certificates): • źródło odnawialne „generuje” dwa produkty: energia i świadectwa pochodzenia; • Źródła odnawialne posiadają koncesje na produkcję "zielonej energii"; • Świadectwa pochodzenia wystawiane są przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki; • Obowiązek posiadania świadectw pochodzenia spoczywa na podmiotach (wytwórcach i przedsiębiorstwach obrotu) sprzedających energię elektryczną odbiorcom końcowym; • Obrót prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw pochodzenia moŜliwy jest na rynku giełdowym lub za pomocą umów bilateralnych; • Sprzedawca z urzędu jest obowiązany do zakupu energii elektrycznej (po cenach rynkowych) wytworzonej w OZE przyłączonych do sieci i znajdujących się w jego obszarze działania; • Uiszczenie przez sprzedawcę opłaty zastępczej ilości świadectw odpowiedniej do brakującej pochodzenia, a w przypadku nie wywiązania się z tego obowiązku nakładana jest kara (a sprzedawca pozostaje nadal z niewypełnionym obowiązkiem). Wykaz polskich aktów prawnych istotnych dla wykorzystania OZE • Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25 poz. 150) • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz związanych z szczegółowych uwarunkowań kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz. 2573 z późn. zm.) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia (Dz. U. Nr 283, poz. 2840) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia (Dz. U. Nr 283, poz. 2839) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie standardów emisyjnych z instalacji (Dz. U. Nr 260, poz. 2181, z późn. zm.) • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska (Dz. U. Nr 260, poz. 2181 z późn. zm.) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120, poz. 826) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 25 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących rejestru zawierającego informacje o stanie akustycznym środowiska (Dz. U. Nr 82, poz. 500) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 stycznia 2008 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy publicznej na przedsięwzięcia będące inwestycjami związanymi z odnawialnymi źródłami energii (Dz. U. Nr 14 poz. 89) • Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.) Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 z późn. zm) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 (Dz. U. Nr 229, poz. 2313, z późn. zm.) Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228 poz. 1947 z późn. zm.) • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 lutego 2006 r. w sprawie złóŜ wód podziemnych zaliczonych do solanek, wód leczniczych i termalnych oraz złóŜ innych kopalin leczniczych, a takŜe zaliczenia kopalin pospolitych z określonych złóŜ lub jednostek geologicznych do kopalin podstawowych (Dz. U. Nr 32, poz. 220, z późn. zm.) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 czerwca 2005 r. w sprawie rozporządzania prawem do informacji geologicznej za wynagrodzeniem oraz udostępniania informacji geologicznej wykorzystywanej nieodpłatnie (Dz. U. Nr 116, poz. 982, z późn. zm.) • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 października 2007 r. w sprawie stawek opłat eksploatacyjnych (Dz. U. Nr 211 poz. 1541) Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 281, poz. 2784) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 stycznia 2006 r. w sprawie sposobu monitorowania wielkości emisji substancji objętych wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 16, poz. 124) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 7 marca 2006 r. w sprawie informacji wymaganych do opracowania krajowego planu rozdziału uprawnień do emisji (Dz. U. Nr 43, poz. 308) • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 31 marca 2006 r. w sprawie rodzajów instalacji objętych wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 60, poz. 429, z późn. zm.), • Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169 poz. 1199, z późn. zm.) • Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. z o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. Nr 169 poz. 1200) • Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 8 września 2006 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biopaliw ciekłych (Dz. U. Nr 166, poz. 1182) • Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 22 stycznia 2007 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biopaliw ciekłych stosowanych w wybranych flotach oraz wytwarzanych przez rolników na własny uŜytek (Dz. U. Nr 24, poz. 149) • Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 31 stycznia 2007 r. w sprawie sposobu pobierania próbek biopaliw ciekłych u rolników wytwarzających biopaliwa ciekłe na własny uŜytek (Dz. U. Nr 24, poz. 150) • Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 lutego 2007 r. w sprawie metod badania jakości biopaliw ciekłych (Dz. U. Nr 44, poz. 281) • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 2007 r. w sprawie Narodowych Celów Wskaźnikowych na lata 2008-2013 (Dz. U. Nr 110, poz. 757) • Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 6 lipca 2007 r. w sprawie sposobu oznakowania dystrybutorów zaopatrujących wybrane floty w biopaliwo ciekłe oraz zbiorników, w których magazynowane są biopaliwa ciekłe przeznaczone dla wybranych flot (Dz. U. Nr 128, poz. 896) • Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 23 sierpnia 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu zbiorczego raportu kwartalnego dotyczącego rynku biokomponentów, paliw ciekłych i biopaliw ciekłych (Dz. U. Nr 159, poz. 1121) • Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 września 2007 r. w sprawie sposobu monitorowania jakości paliw ciekłych, biopaliw ciekłych, a takŜe wzorów raportów dotyczących tych paliw oraz gazu skroplonego (LPG) i spręŜonego gazu ziemnego (CNG) (Dz. U. Nr 189, poz. 1354) • Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 grudnia 2007 r. w sprawie wartości opałowej poszczególnych biokomponentów i paliw ciekłych (Dz. U. z 2008 r. Nr 3, poz. 12) • Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2007 Nr 42 poz. 276, z późn. zm.) • Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 19 grudnia 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej oraz zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach (Dz. U. Nr 261, poz. 2187, z późn. zm.) • Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121 z późn. zm.) • Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.) • Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). • Ustawa z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696, z późn. zm.) • Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie sposobu zgłaszania oraz oznakowania przeszkód lotniczych (Dz. U. Nr 130, poz. 1193 z późn. zm.) • Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej (Dz. U. Nr 35, poz. 217, z późn. zm.) • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 marca 2007 r. w sprawie plonów reprezentatywnych roślin energetycznych (Dz. U. Nr 55, poz. 364, z późn. zm.) • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 marca 2007 r. w sprawie warunków, jakie powinny spełniać jednostki organizacyjne, którym moŜna powierzyć przeprowadzanie kontroli dotyczących płatności do gruntów rolnych i płatności cukrowej oraz roślin energetycznych przeznaczonych na cele energetyczne (Dz. U. Nr 57, poz. 383) • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 marca 2007 r. w sprawie wzoru imiennego upowaŜnienia do wykonywania czynności kontrolnych dotyczących płatności do gruntów rolnych i płatności cukrowej oraz roślin energetycznych przeznaczonych na cele energetyczne (Dz. U. Nr 57, poz. 384) • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 kwietnia 2007 r. w sprawie określenia przypadków, w których ilość roślin energetycznych dostarczonych do przetworzenia albo wykorzystywanych lub przetwarzanych na cele energetyczne w gospodarstwie moŜe być mniejsza niŜ plon reprezentatywny (Dz. U. Nr 76 poz. 511) • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 lipca 2007 r. w sprawie metod denaturacji zbóŜ i nasion roślin oleistych wykorzystywanych w celach energetycznych (Dz. U. Nr 144, poz. 1011) • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 sierpnia 2007 r. w sprawie zakresu metod kontroli wykorzystania i przetwarzania roślin energetycznych na całe energetyczne w gospodarstwie (Dz. U. Nr 168, poz. 1180) • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 maja 2008 r. w sprawie metod i sposobu ustalania ilości zebranych roślin energetycznych (Dz. U. Nr 100 poz. 646) • Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404.) • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie ustanowienia programu pomocowego w zakresie regionalnej pomocy publicznej na niektóre inwestycje w ochronie środowiska (Dz. U. Nr 246 poz. 1795 z późn. zm.) • Ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Nr 227 poz. 1658 z późn. zm.) • Obwieszczenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 12 października 2007 r. w sprawie listy projektów indywidualnych dla Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 20072013 (M.P. Nr 84 poz. 883) • Obwieszczenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 6 marca 2008 r. w sprawie listy projektów indywidualnych dla Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013 (M.P. Nr 30 poz. 269) • Komunikat Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 8 kwietnia 2008 r. w sprawie wytycznych Ministra Rozwoju Regionalnego w zakresie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięć współfinansowanych z krajowych lub regionalnych programów operacyjnych (M.P. Nr 34 poz. 306) Dokumenty programowe • Strategia rozwoju energetyki odnawialnej, dokument rządowy przyjęty uchwałą Sejmu z dnia 23 sierpnia 2001 r. • Polityka energetyczna Polski do 2025 roku (M. P. Nr 42, poz. 562) http://www.mg.gov.pl/GOSPODARKA/Energetyka/Polityka+energety czna+Polski+do+2025+roku.htm • Polityka ekologiczna Państwa na lata 2002-2006 z uwzględnieniem perspektywy na lata 2007-2010 (M. P. Nr 33, poz. 433) http://www/2materialy_informacyjne/raporty_opracowania/polityka_e kologiczna_2003_2006.pdf • Polityka ekologiczna państwa na lata 2007-2010 z uwzględnieniem perspektywy na lata 2011-2014 – dokument przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 13 grudnia 2006 r. http://www.mos.gov.pl/2materialy_informacyjne/raporty_oprac owania/pep.pdf • Wieloletni program promocji biopaliw na lata 2008-2014 (M.P. z 2007 r. Nr 53, poz. 607) http://www.mg.gov.pl/GOSPODARKA/Energetyka/biopaliwa.h tm • informacje, raporty, sprawozdania dotyczące wdraŜania strategii, polityk, programów – Raport określający cele w zakresie udziału energii elektrycznej wytwarzanej w odnawialnych źródłach energii znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w krajowym zuŜyciu energii elektrycznej w latach 2005-2014 (M. P. z 2005 r. Nr 53, poz. 731) • Raport zawierający analizę realizacji celów ilościowych i osiągniętych wyników w zakresie wytwarzania energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii (M. P. z 2006 r. Nr 31, poz. 343) Prawo unijne • Dyrektywa 2001/77/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie wspierania produkcji na rynku wewnętrznym energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych (Dz. U. WE L 283, str. 33; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 12 t. 2, str. 121) http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/site/pl/consleg/2001/L/02001L 0077-20040501-pl.pdf • Dyrektywa 2003/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie wspierania uŜycia w transporcie biopaliw i innych paliw odnawialnych (Dz. U. WE L 123, str. 42; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13 t. 31, str. 188) http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32 003L0030:PL:HTML • Dyrektywa 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (Dz. U. WE L 1, str. 65; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 12 t. 2, str. 168) http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32 002L0091:PL:HTML • Dyrektywa 2004/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie wspierania kogeneracji w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe na rynku wewnętrznym energii oraz zmieniająca dyrektywę 92/42/EWG (Dz. U. WE L 52, str. 50; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 12 t. 3 str. 3) http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CEL EX:32004L0008:PL:HTML • Dyrektywa 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 lipca 2005 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię oraz zmieniająca dyrektywę Rady 92/42/EWG, oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 96/57/WE i 2000/55/WE – dyrektywa ramowa (Dz. U. WE L 191, str. 29) http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2 005:191:0029:01:PL:HTML • Dyrektywa 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/76/EWG (Dz. U. WE L 114, str. 64) http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006: 114:0064:01:PL:HTML • Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych - KOM(2008) 19 http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2008 :0019:FIN:PL:PDF • Drugim zasadniczym systemem wsparcia dla źródeł odnawialnych jest system stałych cen. W krajach, gdzie jest on stosowany (np. w Niemczech czy w Danii), na dystrybutorów energii elektrycznej nałoŜony został obowiązek zakupu „zielonej energii” po z góry ustalonych cenach, gwarantujących jej producentom osiągnięcie zysku. W przeciwieństwie do systemu „zielonych certyfikatów”, jest to system znacznie prostszy w swoim funkcjonowaniu, a dzięki wysokiej przewidywalności sprzyja precyzyjnemu planowaniu inwestycji. Istnieją dwie odmiany systemu stałych cen: system stałej marŜy, gdzie do rynkowej ceny energii dodawana jest odgórnie ustalona marŜa przysługująca producentom zielonej energii, oraz ulga podatkowa (stosowana np. w USA – PTC, czyli Production Credit Tax), gdzie do kaŜdej kilowatogodziny zielonej energii przypisana jest ulga podatkowa, corocznie indeksowana wskaźnikiem inflacji. • Pomimo istnienia juŜ funkcjonujących rozwiązań, społeczność międzynarodowa oraz rządy narodowe cały czas pracują nad nowymi rozwiązaniami. W dniu 23 stycznia 2008 r. Komisja Europejska przyjęła projekt dyrektywy ramowej ws. promocji wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Dokument ten zawiera szereg mechanizmów, które powinny umoŜliwić dalszy, intensywny rozwój sektora energetyki odnawialnej w Europie, np. moŜliwość handlu świadectwami pochodzenia na rynku wspólnotowym. Projekt wyznacza takŜe cele w zakresie udziału energii odnawialnej w zuŜyciu poszczególnych krajów członkowskich w roku 2020. W przypadku Polski jest to cel na poziomie 15%, który w świetle obecnego udziału zielonej energii w zuŜyciu krajowym wydaje się być ambitnym, aczkolwiek moŜliwym do osiągnięcia.