LAYOUT 1

Liore et Olivier LeO 451
Heinkel He 115
W całości drewniany de Havilland DH.98 Mosquito był jednym z najbardziej wszechstronnych i udanych
samolotów II wojny światowej. W marcu 1940 r. Ministerstwo Lotnictwa wydało specyfikację nr B.1/40,
a pierwszy prototyp wzbił się w powietrze już 24 listopada 1940 r.
Focke-Wulf Fw 190 powstał po sugestii niemieckiego Ministerstwa Lotnictwa z 1937 r., że firma, w której
głównym konstruktorem był K. Tank, powinna stworzyć myśliwiec przechwytujący jako dopełnienie Bf 109.
KRAJ POCHODZENIA: Wielka Brytania
KRAJ POCHODZENIA: Niemcy
NAPĘD: dwa 1480-konne (1103,6 kW) 12-cylindrowe silniki
rzędowe Rolls-Royce Merlin 21
NAPĘD: 1700-konny (1267,5 kW) 14-cylindrowy
dwurzędowy silnik gwiazdowy BMW 801D-2
Fw 190 był jedynym niemieckim myśliwcem, jaki wszedł
do masowej produkcji w czasie trwania wojny. Pierwszy
prototyp Fw 190 odbył lot w czerwcu 1939 r. Po intensywnych badaniach, skoncentrowanych na alternatywnych silnikach BMW 139 i BMW 801 oraz skrzydłach
różnej rozpiętości, Fw 190A wszedł do produkcji z silnikiem BMW 801 i większymi skrzydłami. Za 40 sztukami
przedprodukcyjnych samolotów Fw 190A-0 poszło 100
myśliwców Fw 190A-1, które weszły do służby jesienią
1941 r. Następnie powstało 426 myśliwców Fw 190A-2,
z większymi skrzydłami i cięższym uzbrojeniem, 509
myśliwców bombardujących Fw 190A-3 oraz 894
myśliwce bombardujące Fw 190A-4 z silnikami zaopatrzonymi w instalację wtrysku metanolu i wody. Ostatnią
produkowaną masowo wersją był Fw 190D Dora z silnikiem rzędowym – szybszy i silniej uzbrojony od wszystkich alianckich myśliwców.
KLASA: (Fw 190F-3) myśliwiec jednomiejscowy, szturmowiec
KLASA: dwumiejscowy myśliwiec nocny
OSIĄGI: prędkość maksymalna 635 km/h, prędkość
wznoszenia 642 m/min, pułap maksymalny 10 600 m, zasięg
750 km
OSIĄGI: prędkość maksymalna 644 km/h
MASA: własna: 6492 kg, maksymalna startowa 9072 kg
WYMIARY: rozpiętość skrzydeł 16,51 m, długość 13,08 m,
wysokość 5,31 m
MASA: własna 3325 kg, startowa 4925 kg
WYMIARY: rozpiętość skrzydeł 10,5 m, długość 8,95 m,
wysokość 3,95 m
UZBROJENIE: 4 działka Hispano kal. 20 mm i 4 karabiny
Browning kal. 0,303 cala w kadłubie
Dzięki nocnej wersji myśliwca Mosquito RAF wreszcie miał skuteczny
Jako pierwszy do służby wszedł PR Mosquito, przekazany
w 1941 r. 1. Dywizjonowi Rozpoznania Fotograficznego
RAF-u w Benson. Prototyp nocnego myśliwca Mosquito
został wyposażony w radar AI Mk IV, umieszczony
w przedzie kadłuba, oraz potężne uzbrojenie składające
się z czterech działek kal. 20 mm i czterech karabinów
ma-szynowych. Pierwszy dywizjon myśliwski Mosquito,
SQN No.157, powstał 13 grudnia 1941 r. w Debden,
w hrabstwie Essex. 97 nocnych myśliwców Mk II przebudowano później do standardu NF.Mk.XII. Po nich pojawiło się 270 samolotów wersji NF.Mk.XIII, seryjnego
odpowiednika Mk.XII. Innymi specjalistycznymi nocnymi myśliwcami Mosquito były Mk XV i XVII, których
powstało 100 sztuk na bazie MkII i NF.Mk.XIX. Te
i kolejne nocne myśliwce Mosquito były uzbrojone jedynie w działka kal. 20 mm.
środek do zwalczania niemieckich nocnych intruzów.
Pierwsze bombowce Mosquito B.IV trafiły do 105. Dywizjonu w 1942 r. Całkowita produkcja B.IV wyniosła
273 sztuki. Najważniejsza wersja produkcyjna Mosquito,
FB.Mk.VI, po raz pierwszy wzbiła się w powietrze
w lutym 1943 r. Samolot mógł zabrać dwie 113- lub 227-kilogramowe bomby w luku bombowym, a do tego dwie
dodatkowe bomby lub zapasowe zbiorniki paliwa pod skrzydłami. Mosquito Mk VI wszedł do służby w 418. Dywizjonie w 1943 r., a następnie trafił do szeregu dywizjonów
2. Grupy. Jednostki te przeprowadziły kilka śmiałych ataków z niskiego pułapu pod koniec wojny, w tym nalot na
więzienie w Amiens w lutym 1944 r.
UZBROJENIE: 2 działka kal. 20 mm w nasadzie skrzydeł,
2 karabiny maszynowe kal. 13 mm w górnej przedniej części
kadłuba, bomby o masie 1200 kg lub dodatkowe 4 działka
20 mm w kasetach pod skrzydłami
Precyzyjne szturmowce niskiego pułapu
Służący od końca 1942 r. Fw 190F-1 (ok. 30 samolotów)
był produkcyjną wersją myśliwca Fw 190A-5/U3, opartą na Fw 190A-4, ze wzmocnionym podwoziem, większym opancerzeniem oraz kombinacją jednego zamka
bombowego ETC 501 pod kadłubem i czterech ETC 50
pod skrzydłami. Testowano także wersję przenoszącą torpedę. Fw 190 używano jako nosicieli rakiet kierowanych
i bomb szybujących.
Przystosowany do innych zadań
FW 190 był lepszy od wszystkich myśliwców alianckich, gdy pojawił
się w 1941 r.
Mosquito NF.Mk.II z oznaczeniami 157. Dywizjonu, Castle
Camp, Essex, połowa 1942 r. Na dziobie anteny radaru.
Focke-Wulf Fw 190A-3 z JG3, Francja, 1942 r. Na stateczniku
symbole dziewiętnastu zwycięstw.
46
47