Władysław Węglowski urodził się 14 lipca 1904 roku w Zawadzie

Władysław Węglowski urodził się 14 lipca 1904 roku w
Zawadzie koło Dębicy, jako syn chłopski. Edukację
rozpoczął w rodzinnej miejscowości, a następnie
kontynuował w Państwowym Gimnazjum im. Wł.
Jagiełły w Dębicy. Tam zdał egzamin dojrzałości w maju
1926 roku.
Po uzyskaniu dyplomu kształcił się w dwuletnim
Państwowym Pedagogium w Krakowie, gdzie uzyskał
prawo do nauczania w szkołach powszechnych. Pierwszą
jego placówką była Gnojnica.
We wrześniu 1929 roku zatrudnił się w charakterze
nauczyciela w Szkole Powszechnej w Sędziszowie
Małopolskim. Początkowo uczył różnych przedmiotów,
potem specjalizował się w nauczaniu języka niemieckiego
i matematyki w klasach starszych. Dodatkowo, od
połowy lat trzydziestych, opiekował się Męską Drużyną
Harcerską.
W latach 1936-39 sędziszowscy harcerze, pod opieką druha Węglowskiego uczestniczyli w
obozach w Foluszu, Golemkach koło Tarnowa i Szczawnicy. W dni świąt państwowych
druhowie uczestniczyli w uroczystościach kościelnych i akademiach patriotycznych, pełnili
wartę honorową przy grobach powstańców styczniowych. Od wiosny 1939 roku zdobywali
sprawności z zakresu obrony przeciwlotniczej, udzielania pierwszej pomocy, ratownictwa,
łączności i terenoznawstwa. Było to przygotowanie do pełnienia służby w Harcerskim
Pogotowiu Wojennym.
W 1936 roku ożenił się z Felicją Muż, nauczycielką miejscowej szkoły. Zamieszkał wówczas
w budynku przy ulicy Rynek 9 (obecnie Szkoła Podstawowa nr 2). Po roku przyszła na świat
ich jedyna córka Krystyna. W 1939 roku rodzina Węglowskich przeprowadziła się do
mieszkania przy ulicy Cichej 1.
Po wybuchu II wojny światowej Władysław Węglowski zaangażował się w działalność
konspiracyjną. Był członkiem Związku Walki Zbrojnej – pseudonim „Jacheć”. Wczesną
wiosną 1940 roku zorganizował na terenie miasta tajną grupę „Szarych Szeregów”. W
powiązaniu z działaczami z Dębicy stworzył na terenie Sędziszowa i okolicy pierwszą siatkę
konspiracyjną, która kolportowała i rozpowszechniała wśród ludności nielegalne wtedy
odezwy i gazetki.
Na skutek donosu, 23 kwietnia 1941 roku Niemcy aresztowali Władysława Węglowskiego
podczas lekcji języka niemieckiego w klasie szóstej. Był przesłuchiwany w placówce gestapo
w Dębicy, a następnie na słynnym Zamku w Rzeszowie. Z Rzeszowa został wywieziony do
krakowskiego więzienia „Montelupich”, skąd 12 sierpnia 1941 roku trafił do obozu
koncentracyjnego w Oświęcimiu. Okrutne ciosy, zadawane w czasie śledztwa, nie pozwoliły
na regenerację nadwątlonego zdrowia i w listopadzie 1941 roku Władysław Węglowski
zmarł, jak podały władze obozowe, „wskutek uremii”.
Śmierć nauczyciela była ziarnem, „które owocowało stokrotnie”. Rozpoczęta przez niego
w środowisku sędziszowskim działalność partyzancka gromadziła w swoich szeregach ludzi,
z których wielu było jego uczniami i wychowankami.
Pamięć o Władysławie Węglowskim jest ciągle żywa w Sędziszowie Młp., szczególnie
w murach Szkoły Podstawowej Nr 2, której jest patronem.
Podobizna Władysława Węglowskiego umieszczona w centrum krzyża harcerskiego znajduje
się na pierwszej stronie Sztandaru Szkoły, natomiast rewers stanowią jakże wymowne słowa
– „Życie jest darem służenia innym”.
Rada Miejska w Sędziszowie Małopolskim Uchwałą Nr XVI/165/16 z dnia 25 lutego
2016 r. w uznaniu zasług, nadała pośmiertnie Panu Władysławowi Węglowskiemu tytuł
Honorowy Obywatel Miasta Sędziszów Małopolski.