technologie wymiany informacji w spedycji przesyłek drobnicowych
Transkrypt
technologie wymiany informacji w spedycji przesyłek drobnicowych
Gospodarka Materiałowa i Logistyka nr 5/2014 TECHNOLOGIE WYMIANY INFORMACJI W SPEDYCJI PRZESYŁEK DROBNICOWYCH W TRANSPORCIE DROGOWYM NA PRZYKŁADZIE WSPÓŁPRACY Z NIEMIECKIMI SYSTEMAMI DYSTRYBUCYJNYMI THE PROCESSES OF THE EXCHANGE OF THE INFORMATION IN FREIGHT FORWARDING OF BREAK BULK CARGO IN THE ROAD TRANSPORT ON THE EXAMPLE OF COOPERATION WITH GERMAN DISTRIBUTION SYSTEMS. Paweł KOLIŃSKI Jan FIGURSKI Wojskowa Akademia Techniczna Instytut Logistyki W referacie przedstawiono dwa przykłady współpracy polskiej firmy spedycyjnej z niemieckimi systemami dystrybucyjnymi w spedycji przesyłek drobnicowych zwracając uwagę na złożoność procesu transportowego i liczbę ogniw łańcucha dostaw wraz wykorzystywanymi technologiami wymiany informacji. The paper presents two examples of cooperation of Polish forwarding firm with German distribution systems in freight forwarding of break bulk cargo paying attention to complexity of the transport process and the number of links of the supply chain along with the processes of the exchange of the information used in the cooperation between the partners. Słowa kluczowe: spedycja, przesyłki drobnicowe, wymiana informacji, łańcuch dostaw. Key words: freight forwarding, break bulk cargo, exchange of the information, supply chain. WSTĘP Wymiana informacji w sieciach logistycznych jest jednym z najważniejszych aspektów ich funkcjonowania. Stale rosnąca ilość przesyłek w łańcuchach dostaw wiąże się z potrzebą coraz dokładniejszego przekazywania i przetwarzania informacji oraz danych pomiędzy podmiotami biorącymi udział w procesie transportowym. Obecnie sprawne i efektywne przemieszczanie się przesyłek odbywa się tylko i wyłącznie dzięki implementacji systemów informatycznych i elektronicznej wymianie danych (EDI) między przedsiębiorstwami kooperującymi ze sobą. Czynnik ludzki natomiast jest nieodzownym elementem istnienia systemu i dzięki któremu korygowane są wszelkie napotkane błędy w czasie trwania procesu transportu. Pełne wykorzystanie możliwości systemów informatycznych i elektronicznej wymiany danych odbywa się w spedycji przesyłek drobnicowych. Ze względu na dużą liczbę przesyłek, złożoność procesów i mnogość podmiotów w nich uczestniczących, wymiana informacji, środowisko jej przekazywania oraz przetwarzania musi być na tyle dokładna, aby transport odbywał się przy zachowaniu należytej jakości, maksymalizacji zysków i minimalizacji kosztów. 302 | S t r o n a Gospodarka Materiałowa i Logistyka nr 5/2014 W niniejszym referacie przedstawione zostaną mechanizmy wymiany informacji i kanały ich wymiany na przykładzie dwóch analizowanych przypadków odnoszących się do współpracy polskiej firmy spedycyjnej z niemieckimi systemami dystrybucyjnymi. 1. ISTOTA SPEDYCJI DROBNICOWEJ Chociaż definicja spedycji i usług spedycyjnych nie jest uregulowana prawnie, to wprowadzona w kodeksie cywilnym definicja umowy spedycji pozwala na stwierdzenie, że do działalności spedycyjnej zaliczamy wysłanie, lub odbiór przesyłki, bądź dokonywanie usług związanych z przewozem towaru. Spedytor, w uproszczeniu, ma na celu w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa odpłatne zorganizowanie procesu transportowego. W ten sposób można spotkać się ze stwierdzeniem, że spedytor jest „architektem transportu”. Natomiast odpowiednio zaprojektowana architektura systemu transportowego pozwala na w pełni sprawne i skoordynowane przemieszczanie się przesyłek pomiędzy poszczególnymi ogniwami procesu transportowego. Spedycję przesyłek drobnicowych, zwaną także spedycją przesyłek zbiorowych charakteryzuje organizacja przewozu jednocześnie wielu przesyłek, których masy pojedynczo nie przekraczają zazwyczaj 2,5 t. Takimi przesyłkami mogą być wszelkie produkty opakowane w kartony, skrzynie, worki, które najczęściej umieszczone są na europaletach. Proces transportowy obywa się z wykorzystaniem terminali magazynowo-przeładunkowych, które służą sprawniejszej obsłudze dużej ilości towarów. Odbiór przesyłek od nadawców do pierwszego terminalu (nazywanego też HUB’em) odbywa się zazwyczaj samochodami niskotonażowymi. Po kompletacji przesyłek następuje przewóz do kolejnego terminalu, z którego przesyłki są już dostarczane do poszczególnych odbiorców. Kompletacja przesyłek uzależniona jest zazwyczaj od sztywno wyznaczonych terminów wyjazdu i przyjazdu samochodu liniowego. Wyjazdy mogą odbywać się codziennie lub parę razy w tygodniu. Oznacza to także, że jeżeli przesyłka nie dotrze na magazyn do momentu wyjazdu samochodu, będzie ona zaplanowana na kolejny wyjazd. Na rysunku 1.1. przedstawiony został schemat transportu przesyłek drobnicowych, natomiast na rysunku 1.2. przewozu przesyłek całopojazdowych (przesyłka wypełnia całą przestrzeń samochodu). 303 | S t r o n a