MSZA Z II NIEDZIELI PO OBJAWIENIU PAŃSKIM

19 stycznia 2017 r.
MSZA Z II NIEDZIELI PO OBJAWIENIU PAŃSKIM
Feria V infra Hebdomadam II post Epiphaniam - IVclassis
Commemoratio: S. Marii et Soc. Mart.
19 stycznia 2017r. – kolor szat zielony - Czwartek – Dzień powszedni. ( 4. kl.) Msza z 2. niedzieli po Objawieniu
Pańskim, bez Gloria, w Mszach czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie świętych Mariusza, Marty, Audyfaksa i Abachuma,
Męczenników, 3. modlitwa: Wspomnienie św. Kanuta, Króla, Męczennika, bez Credo, prefacja zwykła.
Albo: [Czerwona] Świętych Mariusza, Marty, Audyfaksa i Abachuma, Męczenników – Msza wł., Gloria, w Mszach
czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie św. Kanuta, Króla, Męczennika, bez Credo, prefacja zwykła. Albo: [Czerwona] Św.
Kanuta, Króla, Męczennika – Msza In virtute, Gloria, modlitwy wł., w Mszach czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie świętych Mariusza, Marty, Audyfaksa i Abachuma, Męczenników, bez Credo, prefacja zwykła. Albo: [Czerwona] Msza wotywna
o Duchu Św. – bez Gloria, w Mszach czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie świętych Mariusza, Marty, Audyfaksa i Abachuma, Męczenników, 3. modlitwa: Wspomnienie św. Kanuta, Króla, Męczennika, bez sekwencji i Credo, prefacja o Duchu Św.
Albo: [Biała] Msza wotywna o Najśw. Sakramencie – bez Gloria, w Mszach czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie świętych
Mariusza, Marty, Audyfaksa i Abachuma, Męczenników, 3. modlitwa: Wspomnienie św. Kanuta, Króla, Męczennika, bez
sekwencji i Credo, prefacja zwykła. Albo: [Biała] Msza wotywna o Chrystusie Najwyższym i Wiecznym Kapłanie – bez Gloria, w Mszach czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie świętych Mariusza, Marty, Audyfaksa i Abachuma, Męczenników, 3.
modlitwa: Wspomnienie św. Kanuta, Króla, Męczennika, bez Credo, prefacja zwykła.
Tego dnia wspomnienia św. Mariusza, Marty, Audifaksa i Abachuma, męczenników oraz św. Kanuta, króla i męczennika. Mariusz i jego żona Marta oraz ich synowie Audifaks i Abachum przybyli do Rzymu ze Wschodu. W stolicy chrześcijaństwa ponieśli okrutne męki i śmierć za wiarę w III wieku. Teksty mszalne uwydatniają kontrast strasznych mąk i
wiecznej chwały. Kanut urodził się w Roskilde ok. roku 1096 jako syn króla duńskiego Eryka (Henryka) Ejegoda. W czasie
pielgrzymki do Ziemi Świętej w drodze zmarli oboje rodzice chłopca. Przebywał więc u jarla (księcia) Zelandii, Skjalma
Hvide, potem na dworze księcia saskiego Lotara, późniejszego cesarza Niemiec. Tam też przyswoił sobie obyczaje, strój i
kulturę, jaką wówczas promieniował dwór cesarski. Wtedy też zaprzyjaźnił się z księciem Pomorza, Warcisławem. Po powrocie do kraju wraz ze swoim wujem, Nielsem, wyruszył przeciwko Obodrzycom. Następne dwa lata spędził jako jarl Południowej Jutlandii. Tu wyróżnił się roztropnością w rządach i rycerskością, ukrócił panoszący się rozbój i zabezpieczył
Szlezwik od napadów ze strony morza. Hojnymi darowiznami wspierał kościoły. Z władcą Obodrzyców, Henrykiem Gotszalkiem, Kanut zawarł pokój, a gdy ten umarł, od cesarza otrzymał lenno nad Obodrzycami. Stał się w ten sposób niezależnym, niemal udzielnym władcą. Budziło to coraz większą niechęć u króla Danii, Nielsa, który marzył o zjednoczeniu
pod swoim berłem całej Danii. Na początku roku 1131 w porozumieniu z krewnym Kanuta, Henrykiem Skadelaarem,
wciągnięto Kanuta w zasadzkę i zamordowano go w lesie pod Rigsted. Stało się to 7 stycznia. Śmierć ukochanego księcia
wywołała wojnę domową w Danii. Jego grób otoczono religijną czcią. Papież Aleksander III (+ 1181) zezwolił na kult.
Cześć tę szerzył Waldemar I, syn Kanuta i jego małżonki, Ingeborgi, córki księcia Nowogrodu, Mścisława. W 1170 roku
dokonano uroczystego przeniesienia ciała Świętego do Ringsted, do kościoła benedyktyńskiego. Benedyktyni i cystersi kult
św. Kanuta Lewarda roznieśli także do ościennych krajów.
4 klasy
Szaty zielone
INTROITUS:
Ps 65,4
Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie; Omnis terra adóret te, Deus, et psallat tibi:
niech imię Twoje opiewa, o Najwyższy.
psalmum dicat nómini tuo, Altíssime.
Ps 65,1-2
Ps. Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie, opiewaj- Iubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite
cie chwałę Jego imienia; cześć Jemu świetną oddajcie. nómini eius: date glóriam laudi eius. V. Glória
V. Chwała Ojcu.
Patri.
ORATIO:
Wszechmogący, wieczny Boże, który rządzisz niebem Omnípotens sempitérne Deus, qui coeléstia
i ziemią, wysłuchaj łaskawie próśb ludu Twojego i racz simul et terréna moderáris: supplicatiónes
obdarzyć nasze czasy Twoim pokojem. Przez Pana.
pópuli tui cleménter exáudi; et pacem tuam
nostris concéde tempóribus. Per Dominum.
Wysłuchaj, Panie, ludu Twego, który Cię błaga przez Exáudi, Dómine, pópulum tuum cum Sanctórum
wstawiennictwo Twoich Świętych: daj, abyśmy się cie- tuórum patrocínio supplicántem: ut et temporászyli pokojem w życiu doczesnym i znaleźli pomoc do lis vitæ nos tríbuas pace gaudére; et ætérnæ
zdobycia wiecznego. Przez Pana.
reperíre subsídium. Per Dominum.
Boże, który dla chwały Twojego Kościoła raczyłeś Deus, qui ad illustrándam Ecclésiam tuam
ozdobić św. Kanuta króla palmą męczeństwa i głośny- beátum Canútum regem martýrii palma et glomi cudami: spraw, prosimy, abyśmy idąc za nim jako riósis miráculis decoráre dignátus es: concéde
naśladowcą Męki Pańskiej, zasłużyli na wejście do propítius; ut, sicut ipse Domínicæ passiónis
wiekuistych radości. Przez tegoż Pana.
imitátor fuit, ita nos, per eius vestígia gradiéntes,
ad
gáudia
sempitérna
perveníre
mereámur. Per eundem.
LECTIO:
Rz 12,6-16
Bracia: Mamy dary według użyczonej nam łaski różne: Fratres:
Habéntes
donatiónes
secúndum
Bądź to proroctwo w zakresie wiary, bądź to wykony- grátiam, quæ data est nobis, differéntes: sive
wanie urzędu, w nauce — dar nauczania, w upomina- prophétiam secúndum ratiónem fídei, sive minniu — dar strofowania. Kto rozdaje, niech to czyni istérium in ministrándo, sive qui docet in docw prostocie; kto jest zwierzchnikiem, niech się przej- trína, qui exhortátur in exhortándo, qui tríbuit
mie troską; kto pełni uczynki miłosierdzia, niech to in simplicitáte, qui præest in sollicitúdine, qui
czyni z weselem. Miłość wasza niech będzie bez obłudy. Znienawidźcie zło, a przylgnijcie do dobra. Miłością
braterską nawzajem się miłując, w okazywaniu czci
jedni drugich uprzedzając. W gorliwości — nie słabnący, duchem płomienni, Panu służący, radujący się
w nadziei, w ucisku wytrwali, w modlitwie — gorliwi.
Potrzeby świętych wspomagający, gościnności strzegący. Błogosławcie prześladujących was, błogosławcie,
a nie przeklinajcie. Weselcie się z weselącymi, płaczcie
z płaczącymi. Bądźcie między sobą jednomyślni, nie
wynosząc się nad innych, ale się z pokornymi zgadzając.
GRADUALE:
Posłał Pan swe słowo, aby ich uleczyć i od zagłady ich
wyrwać.
V. Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za
Jego cuda dla synów ludzkich.
ALLELÚIA:
Alleluja, alleluja. V. Chwalcie Pana wszyscy Jego
aniołowie, chwalcie Go wszystkie Jego zastępy. Alleluja.
EVANGELIUM:
Onego czasu: odbywały się gody weselne w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusowa. Zaproszono też na
gody Jezusa wraz z uczniami Jego. A gdy zabrakło
wina, rzekła Matka Jezusa do Niego: «Wina nie mają».
I rzekł Jej Jezus: «Zostaw to mnie, niewiasto, jeszcze
nie nadeszła godzina moja». Mówi tedy Matka Jego do
sług: «Uczyńcie cokolwiek wam powie». A było tam
sześć stągwi kamiennych, ustawionych dla obrzędowych obmyć żydowskich, z których każda mogła pomieścić dwa lub trzy wiadra. Rzecze im Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi.
I rzekł do nich Jezus: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście
gospodarzowi wesela». I zanieśli. A gdy gospodarz
skosztował wody, która stała się winem, a nie wiedział
skąd by się wzięło (lecz słudzy, którzy czerpali wodę
wiedzieli), przywołał gospodarz wesela oblubieńca
i rzekł doń: «Każdy człowiek daje naprzód dobre wino,
a kiedy się napiją, wtedy to, które jest gorsze, a ty zachowałeś dobre wino aż do tego czasu». Taki to początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej i okazał
chwałę swoją, i uwierzyli weń uczniowie Jego.
miserétur in hilaritáte. Diléctio sine simulatióne. Odiéntes malum, adhæréntes bono: Caritáte
fraternitátis ínvicem diligéntes: Honóre ínvicem
præveniéntes: Sollicitúdine non pigri: Spíritu
fervéntes: Dómino serviéntes: Spe gaudéntes: In
tribulatióne patiéntes: Oratióni instántes: Necessitátibus sanctórum communicántes: Hospitalitátem sectántes. Benedícite persequéntibus
vos: benedícite, et nolíte maledícere. Gaudére
cum gaudéntibus, flere cum fléntibus: Idípsum
ínvicem sentiéntes: Non alta sapiéntes, sed
humílibus consentiéntes.
Ps 36,30-31
Misit Dóminus verbum suum, et sanávit eos: et
erípuit eos de intéritu eórum.
V. Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: et
mirabília eius fíliis hóminum..
Ps 148,2
Allelúia, allelúia. V. Laudáte Dóminum, omnes
Angeli eius: laudáte eum, omnes virtútes eius.
Allelúia.
J 2,1-11
In illo témpore: Núptiæ factæ sunt in Cana Galilaeæ: et erat Mater Iesu ibi. Vocátus est autem
et Iesus, et discípuli eius ad núptias. Et deficiénte vino, dicit Mater Iesu ad eum: Vinum non habent. Et dicit ei Iesus: Quid mihi et tibi est, mulier? nondum venit hora mea. Dicit Mater eius
minístris: Quodcúmque díxerit vobis, fácite.
Erant autem ibi lapídeæ hýdriæ sex pósitæ
secúndum purificatiónem Iudæórum, capiéntes
síngulæ metrétas binas vel ternas. Dicit eis Iesus: Implete hýdrias aqua. Et implevérunt eas
usque ad summum. Et dicit eis Iesus: Hauríte
nunc, et ferte architriclíno. Et tulérunt. Ut autem gustávit architriclínus aquam vinum
fáctam, et non sciébat unde esset, minístri autem sciébant, qui háuserant aquam: vocat sponsum architriclínus, et dicit ei: Omnis homo primum bonum vinum ponit: et cum inebriáti
fúerint, tunc id, quod detérius est. Tu autem servásti bonum vinum usque adhuc. Hoc fecit
inítium signórum Iesus in Cana Galilaeæ: et
manifestávit glóriam suam, et credidérunt in
eum discípuli eius.
OFFERTORIUM:
Ps 65,1-2.16
Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie, opiewajcie Iubiláte Deo, univérsa terra: psalmum dícite
chwałę Jego imienia. Pójdźcie wszyscy, co się Boga nómini eius: veníte et audíte, et narrábo vobis,
boicie, słuchajcie mnie, a opowiem wam jak wielkie omnes qui timétis Deum, quanta fecit Dóminus
rzeczy uczynił Pan dla mej duszy, alleluja!
ánimæ meæ, allelúia.
SECRETA:
Poświęć, Panie, ofiarowane dary i oczyść nas ze zmazy Oblata, Dómine, múnera sanctífica: nosque a
naszych grzechów. Przez Pana.
peccatórum nostrórum máculis emúnda. Per
Dominum.
Wejrzyj, Panie, na modły i ofiary Swoich wiernych: Preces, Dómine, tuórum réspice oblationésque
niech przy uroczystości Twoich Świętych będą Ci miłe, fidélium: ut et tibi gratæ sint pro tuórum festivia nam niech wyjednają miłosierną Twą pomoc. Przez táte Sanctórum, et nobis cónferant tuæ propitiPana.
atiónis auxílium. Per Dominum.
Panie, niech nasza ofiara znajdzie przyjęcie u Ciebie Accépta sit in conspéctu tuo, Dómine, nostra
i niech posłuży nam ku zbawieniu przez modły tego, w devótio: et eius nobis fiat supplicatióne
którego uroczystość ją składamy. Przez Pana.
salutáris, pro cuius sollemnitáte defértur. Per
Dominum .
PRAEFATIO COMMUNIS:
Prawdziwie godnie jest to i sprawiedliwie, słusznie
i zbawiennie, byśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie
czynili, Panie święty, Ojcze wszechmogący, wiekuisty
Boże. Przez Chrystusa Pana naszego. Przez Niego
Majestat twój wychwalają Aniołowie, wielbią Panowania, ze drżeniem czczą Mocarstwa.
A wspólnie z nimi w radosnym uniesieniu sławią Niebiosa, Moce niebieskie, i błogosławione Serafiny. Dozwól, błagamy, aby i nasze głosy przyłączyły się do
nich i ze czcią uniżoną wymawiały:
COMMUNIO :
Pan mówi: «Napełnijcie stągwie wodą i zanieście gospodarzowi wesela». A gdy gospodarz skosztował wody, która stała się winem rzekł do oblubieńca: «Zachowałeś dobre wino do tego czasu». Taki to początek
cudów uczynił Jezus wobec uczniów swoich.
POSTCOMMUNIO:
Niech wzrośnie w nas działanie Twojej mocy, prosimy
Cię, Panie, aby łaska Twoja przygotowała nas do
otrzymania dóbr wiekuistych, których zadatek otrzymaliśmy w Boskim Sakramencie. Przez Pana.
Przejednany wstawiennictwem Twoich Świętych, daj,
prosimy Cię, Panie, abyśmy osiągnęli wzbawienia
wiecznym to, co sprawujemy w świętej czynności doczesnej. Przez Pana.
Pokrzepieni uczestnictwem w świętej uczcie prosimy
Cię, Panie Boże nasz, abyśmy za przyczyną św. Kanuta, Męczennika Twego, doznali skutków tajemnicy,
którą ze czcią sprawujemy. Przez Pana.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
admitti iu-beas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
Łk 12,42
Dicit Dóminus: Implete hýdrias aqua et ferte
architriclíno. Cum gustásset architriclínus
aquam vinum factam, dicit sponso: Servásti bonum vinum usque adhuc. Hoc signum fecit Iesus primum coram discípulis suis.
Augeátur in nobis, quaesumus, Dómine, tuæ
virtútis operatio: ut divínis vegetáti sacraméntis, ad eórum promíssa capiénda, tuo múnere
præparémur. Per Dominum.
Sanctórum tuórum, Dómine, intercessióne
placátus: præsta, quaesumus; ut, quæ temporáli
celebrámus actióne, perpétua salvatióne capiámus. Per Dominum.
Refécti participatióne múneris sacri, quaesumus, Dómine, Deus noster: ut, cuius exséquimur
cultum, intercedénte beáto Canúto Mártyre tuo,
sentiámus efféctum. Per Dominum.