Warszawa, 30 - Akademia Orange

Scenariusze zajęć edukacyjnych dla dzieci i młodzieży
„Gerbsenis, opowieść niezaginiona. Co Bawand zaklęła w preyden i wende?”
Scenariusz V
Niezaginiona Opowieść pt. „Jane z Czerwonego Bagna”
Na podstawie legendy napisanej i zilustrowanej przez uczestników Konkursu Niezaginionych Opowieści:
Drużyna z klasy V, Szkoła Podstawowa w Nawiadach
Przydatne materiały:

tekst Niezaginionej Opowieści

dowolny reportaż prasowy lub telewizyjny dotyczący zjawisk nadprzyrodzonych
Przebieg zajęć:
1. Nauczyciel rozpoczyna zajęcia od stwierdzenia, że w każdej okolicy są jakieś miejsca,
z którymi wiążą się niepokojące legendy. Chodzi o dziwne postacie, które się pojawiają,
o niespodziewane odgłosy. Zadaje uczniom pytania:

Czym charakteryzują się takie miejsca?

Jakie postacie najczęściej się widuje?

Z czym wiąże się ich pojawianie?
2. Uczniowie wypowiadają się, wskazując na tego typu historie, o
w okolicy.
których mówi się
3. Jeśli takich miejsc nie ma, nauczyciel prosi o wytypowanie kilku okolicznych miejsc,
w których mogło mogłoby dochodzić do niezwykłych wydarzeń. Miejsca zostają
wypisane w widocznym miejscu. Uczniowie uzasadniają swoje typy.
4. Prowadzący jako przykład historii dotyczącej miejsca niezwykłego czyta Niezaginioną
Opowieść „Jane z Czerwonego Bagna” dotyczącą cieszącego się złą sławą miejsca
w pobliżu wsi Nawiady.
5. Uczniowie starają się określić prawdopodobieństwo wydarzeń opisanych w tekście.
6. Nauczyciel pyta się, czy kiedykolwiek dzieci miały do czynienia z reportażem z miejsc
niezwykłych. Prawdopodobnie część widziała tego typu programy w telewizji. Niemniej
jednak prowadzący prezentuje reportaż prasowy lub telewizyjny.
7. Następuje rozmowa o cechach charakterystycznych dla reportażu, takich jak
przedstawienie historii, relacje świadków, próby ich osobistej weryfikacji przez
dziennikarza, materiał ilustracyjny.
8. Nauczyciel dzieli zespół na tyle grup, ile jest wytypowanych miejsc. Każda z nich ma
przygotować reportaż prasowy z niezwykłego miejsca, w którym musi się znaleźć
informacja o miejscu i zachodzących w nim wydarzeniach, relacje naocznych świadków,
próby wyjaśnienia przez reportera oraz ilustracje, mogą to być fotografie lub rysunki.
Prace uczniów zostaną zamieszczone na stronie internetowej.
Projekt został zrealizowany
w ramach programu Akademii Orange
Scenariusze zajęć edukacyjnych dla dzieci i młodzieży
„Gerbsenis, opowieść niezaginiona. Co Bawand zaklęła w preyden i wende?”
Jane z Czerwonego Bagna
Od dawna wiadomo, że prusinowskie bagna nieopodal Nawiad kryją w sobie dziwną
tajemnicę. Ludzie w obawie o swój los nie zbliżają się w tamte rejony, ale z pokolenia na
pokolenie przekazują ciągle tętniącą życiem legendę o ukazujących się na drodze istotach,
które zwabiają przechodniów w topiel.
Czerwone Bagna znajdują się na prawo od drogi prowadzącej z Nawiad do Prusinowa.
Są one bardzo głębokie i grząskie. Każdy kto w nie wpadał, ginął bez wieści. Ci, którym jakimś
cudem udało się uciec z głębin bagien, opowiadali o mieszkających tam elfach, które w dzień
przybierały postać ludzką, a nocą wracały do swego świata. Różniły się one od ludzi, były
nieziemsko piękne o bladych twarzach, dużych zielonych oczach i szpiczastych uszach.
Najpiękniejszą z elfich istot była Jane. Gdy wychodziła za dnia na drogę, ludzie nie mogli
oderwać od niej wzroku. Dziewczyna była miła i uprzejma. Mimo gróźb swoich bliskich nigdy nie
naraziła człowieka na niebezpieczeństwo. Za swoje nieposłuszeństwo została srogo ukarana.
Zakazano jej oddalać się od bagna. Bardzo cierpiała z tego powodu, ale nigdy nie złamała
zakazu.
W tym czasie do Prusinowa przeprowadził się bardzo sympatyczny i przystojny chłopiec
– Filip. Miał piękne brązowe oczy i bujną czuprynę. Mieszkańcy od razu go polubili. Zawsze
pomagał potrzebującym i nie oczekiwał za to zapłaty. W zamian za pomoc prosił tylko o stare
przepowiednie, których mógł słuchać bez końca, Najbardziej jednak lubił opowieść o pięknej i
dobrej dziewczynie. Pewnego dnia postanowił, mimo przestróg ludzi, wybrać się na Czerwone
Bagna. Przy rozłożystej wierzbie ujrzał zamyśloną Jane. Chłopak z zaciekawieniem przyglądał
się dziewczynie. Nigdy nie widział takiego bóstwa, była jeszcze piękniejsza niż sobie wyobrażał.

Cześć – powiedział nieśmiało.

Cześć – odpowiedziała Jane.
Była bardzo smutna i małomówna. Spojrzała chłopcu w oczy, zerwała się i uciekła. Filip
nie mógł przestać o niej myśleć. Postanowił, że od tej pory co dzień będzie przychodził w to
miejsce, aby zobaczyć piękną dziewczynę. Dopiero po miesiącu udało mu się ją ujrzeć. Świeciło
słońce więc wyglądała jeszcze piękniej. Siedziała w tym samym miejscu, w którym spotkał ją
ostatnio.

Cześć, szukałem cię. Dlaczego wtedy uciekłaś? Dziewczyna milczała, a chłopiec mówił
dalej.

Mieszkam na wzgórzu, niedawno się wprowadziłem. Będziesz tu jutro?

Muszę już iść - odpowiedziała nieśmiało Jane - Będę tu jutro.

Zostań jeszcze chwilę – prosił, ale dziewczyny już nie było.
Smutny wrócił do domu. Choć było jeszcze wcześnie położył się do łóżka, aby noc
szybko minęła. Sen miał niespokojny, choć za oknem było dziwnie spokojnie. Rankiem znów
udał się na bagna. Ludzie przestrzegali go, ale on nie zwracał na nich uwagi. Miał tylko jeden
cel – spotkać piękną Jane. Dziewczyna już czekała. Była bardzo blada i wystraszona.
Młodzieniec przystanął na chwilę i usiadł obok niej.

Co się stało? - zapytał.

Nie możemy się więcej spotykać i nie pytaj dlaczego – odpowiedziała szlochając. Filip nie
mógł zrozumieć, o co w tym wszystkim chodzi. Chciał przytulić Jane, ale nagle rozpętała się
burza i z głębin bagna wyszła matka Jane - Erina.
Projekt został zrealizowany
w ramach programu Akademii Orange
Scenariusze zajęć edukacyjnych dla dzieci i młodzieży
„Gerbsenis, opowieść niezaginiona. Co Bawand zaklęła w preyden i wende?”

Co ty wyprawiasz? – krzyczała. Miałaś się z nim nie spotykać, on jest człowiekiem.
Nie mamy pewności czy nie powiedział komuś o tobie.
Młodzieniec w tej właśnie chwili zrozumiał, że Jane jest inna.

Nikomu nie powiedziałem i nikomu nie powiem – obiecywał – kocham pani córkę i nic tego
nie zmieni. Nie obchodzi mnie czy jest elfem, czy innym stworem. Chcę być z nią.
Tymi słowami jeszcze bardziej rozgniewał Erinę. Próbował ją uspokoić, ale skutek był
odwrotny. Burza była jeszcze straszniejsza, zaczął padać deszcz i wiać wiatr tak silny,
że gałęzie dotykały ziemi. Wszyscy stali nieruchomo w milczeniu. Ciszę przerwała Jane.

Mamo... nie chcę tak żyć.

Córeczko – przerwała jej matka – wiesz, że cię kocham i chcę twojego szczęścia, ale znasz
zasady. Dziewczyna nie mogła powstrzymać się od łez. Przypomniała sobie jak kończy się
los człowieka zakochanego w elfie.

Jesteś przecież królową i możesz to zmienić - błagała dziewczyna.

Jakie zasady? - zapytał niespokojnie Filip, ale nikt mu nie odpowiedział. Nie mógł zrozumieć
o czym one mówiły. Zastanawiał się co teraz z nim się stanie, ale nie czuł strachu. Miał tylko
nadzieję, że zostanie z Jane na zawsze.

Muszę to zrobić – ciągnęła dalej matka. Wiedziałaś na co go narażasz spotykając się z nim.

Nie rób mu krzywdy, zrobię co zechcesz – obiecywała dziewczyna. Kobieta była obojętna na
prośby córki. Wypowiedziała jakieś zaklęcie i w miejscu gdzie stał chłopiec, pojawił się
czarny kundel.

Nigdy ci tego nie wybaczę! – krzyczała. Wzięła psa na ręce i pobiegła w głąb lasu.
Długo Erina szukała córki, ale bez rezultatu. Z tęsknoty za nią zaszyła się na dnie bagna
i nigdy nie wyszła na zewnątrz. Natomiast mieszkańcy Nawiad i okolic często wspominają
młodzieńca, który poszedł na Czerwone Bagna i nigdy nie wrócił. Niektórzy nocami koło domu
chłopca widzą czarnego kundla, który przygląda się oknom domostwa. Jednak zawsze
odchodzi w stronę lasu. Widziano go też w towarzystwie tajemniczej dziewczyny.
Autorzy:
1. Gabriela Rydel
2. Karolina Kiżuk
3. Kamila Niedźwiecka
4. Kornelia Pielach
opiekun: Katarzyna Koiszewska
Projekt został zrealizowany
w ramach programu Akademii Orange