azbest ciągle niebezpieczny
Transkrypt
azbest ciągle niebezpieczny
mgr Andrzej Kuśnierski – Kierownik Oddziału Higieny Pracy PSSE w Głubczycach; Główny Specjalista ds. BHP mgr inż. Helena Felska – Młodszy Asystent Oddziału Higieny Pracy PSSE w Głubczycach AZBEST CIĄGLE NIEBEZPIECZNY Panująca w miesiącach letnich pogoda sprzyja pracom remontowo – budowlanym, a szczególnie pracom dekarskim. Wielu właścicieli posesji zdecydowało się na wymianę pokryć dachowych. Podkreślić należy, że wciąż duży odsetek dachów jest wykonany z materiałów zawierających azbest. Wymianom tego typu pokryć sprzyja także fakt, że gminy refundują usuwanie pokryć azbestowych. Ważnym faktem jest niebezpieczeństwo z jakim związany jest azbest oraz to, że jego pyły mogą stać się przyczyną powstania i rozwoju nowotworów układu oddechowego nie tylko bezpośrednio u pracowników wykonujących prace w narażeniu na pyły azbestu, ale również u osób postronnych mających często niezamierzony kontakt z jego pyłami. Dlatego trzeba pamiętać o zachowaniu odpowiednich warunków pracy oraz zabezpieczeniu środowiska pracy przy czynnościach związanych z usuwaniem materiałów zawierających ten minerał. Azbest jest naturalnym minerałem występującym w wielu miejscach na świecie i znanym już w starożytności (pierwsze informacje na jego temat pojawiły się około roku 300 p.n.e.). Fot 1. Azbest w formie wydobywanej ze złoża (źródło: Internet) Nie jest to konkretny minerał, a cała grupa minerałów krzemianowych tworzących włókna o specyficznej charakterystyce (stosunek długości do średnicy wynosi 100:1). Fot 2. Budowa włókien azbestowych w powiększeniu (źródło: Internet) Masowe wykorzystanie azbestu, jako „materiału idealnego” rozpoczęto pod koniec XIX wieku. Eksploatowano złoża w Kanadzie, następnie w Rosji, która była największym producentem azbestu, oraz na terenach obecnej RPA. W późniejszym okresie wykorzystywano również złoża w znajdujące się w wielu innych krajach na całym świecie. Ostatecznie zakazano jego wykorzystywania w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, jednak jego spuścizna pozostała i nadal stanowi zagrożenie dla społeczeństwa oraz pracowników. Niestety spuścizna ta pozostanie w środowisku aż do roku 2032, ponieważ do tego roku przewiduje się likwidację azbestu z otoczenia ludzi. Jednak azbest, to pojęcie ogólne i z czasem wprowadzono bardziej szczegółowy podział. Ogółem wprowadzono kilka rodzajów podziałów tego minerału, jednak najważniejsza, to podział na dwie grupy: azbesty właściwe inne minerały krzemianowe Każda z ww. grup obejmuje kilka rodzajów. I tak azbesty właściwe obejmują: azbesty serpentynowe (chryzotylowe, czyli tzw. azbest biały) oraz azbesty amfibolowe (amozyt, czyli azbest brązowy; krokidolit, czyli azbest niebieski w odmianie riebeckitu i magnesioriebeckitowe; antofilit oraz tremolit). Każda z tych grup wykorzystywana była do innych celów i w nieco odmienny sposób wpływa na organizm człowieka. AZBEST W ŚRODOWISKU Jako minerał pochodzenia naturalnego oraz biorąc pod uwagę jego właściwości azbest znalazł zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu (w ponad 3000 różnych technologii). Najczęściej kojarzy się z pokryciami dachów (w postaci płytek typu karo, lub płyt falistych), jednak jego zastosowanie było dużo obszerniejsze. Wyroby azbestowo-cementowe, pośród których wymienić można: płyty dekarskie, rury ciśnieniowe, płyty okładzinowe i elewacyjne zawierające od 10% do 35% azbestu, produkowane były z azbestów chryzolitowego i amfibolowego. Kolejną grupą były wyroby izolacyjne do izolacji kotłów parowych, wymienników ciepła, zbiorników, przewodów rurowych, a także ubrań i tkanin ogniodpornych. Wyroby te zawierają od 75% do 100% azbestu. Inne zastosowanie azbestu, to wyroby uszczelniające, czyli tektury, płyty azbestowo-kauczukowe, szczeliwa plecione, znajdujące zastosowanie w szerokiej gamie wyrobów. Wykorzystywano go również do produkcji wyrobów ciernych (okładziny cierne np. w klockach i szczękach hamulcowych czy okładzinach sprzęgieł, a także taśmy hamulcowe). Wyroby te powstawały z wykorzystaniem chryzotylu. Ostatnią grupą wyrobów są wyroby hydroizolacyjne. Zaliczono tu lepiki asfaltowe, kity uszczelniające, asfalty drogowe uszlachetnione, zaprawy gruntujące, papę dachową, płytki podłogowe. Wyroby te mogły zawierać azbest w ilościach od 20% do 40%. W naszym kraju najbardziej charakterystycznym wykorzystaniem azbestu pozostawało zawsze budownictwo (85.5% całego wykorzystywanego azbestu). Fot 3. Przykłady pokryć dachowych wykonanych z materiałów zawierających azbest (źródło: zasoby własne) Najczęściej mówiąc o pyłach azbestu, mamy na myśli pokrycia dachowe, które w przypadku niektórych miejscowości jeszcze niedawno stanowiły do 78% wszystkich dachów. Wyroby te przeważały i wykorzystywane były ze względu na łatwość i dostępność azbestu (jako produkt występujący w naturze i wydobywany w wielu miejscach na ziemi był dostarczany do wielu krajów), jego właściwości fizyczne i chemiczne (materiał odporny na warunki atmosferyczne obojętność chemiczna, ognioodporność i właściwości izolacyjne) oraz cenę. Uważano, że dzięki posiadanym właściwościom, materiały zawierające azbest będą do wykorzystania przez dziesiątki lat. Głównymi produktami były przede wszystkim płyty faliste, które uzupełniały płytki typu karo. W JAKI SPOSÓB ZABEZPIECZYĆ WYROBY ZAWIERAJĄCE AZBEST Zanim na posesji pojawi się firma profesjonalnie zajmująca się usuwaniem materiałów zawierających azbest, właściciel może w ograniczonym stopniu samodzielnie zabezpieczyć te wyroby przed emisją groźnych pyłów. Najczęściej, jak wspomniano wcześniej, spotykanym produktem w naszym otoczeniu są tzw. płyty eternitowe, lub płytki typu karo. Kojarzymy je głównie z pokryć dachowych. Tam też z wiekiem następuje degradacja i swego rodzaju erozja tego materiału. Należy pamiętać, że niebezpieczny nie jest azbest „związany”, a jego pyły, które uwalniają się w wyniku oddziaływania środowiska na płyty cementowo-azbestowe. To właśnie wpływ środowiska (kwaśne deszcze) ma największe znaczenie w procesie degradacji materiału. Wypłukiwanie i wietrzenie cementu zawartego w płytach, powoduje, że odporne na czynniki atmosferyczne i chemiczne włókna dostają się do środowiska i zagrażają naszemu zdrowiu. Firmy prowadzące prace rozbiórkowe muszą spełnić szereg wymagań przed i w trakcie prowadzenia prac [1]. Prac takich nie można wykonywać we własnym zakresie, jednak można na bieżąco zabezpieczyć powierzchnie azbestu. Przed rozpoczęciem tego typu prac należy oczywiście odpowiednio zabezpieczyć siebie i otoczenie. Najlepiej prace takie wykonywać, kiedy nikogo nie ma na terenie posesji. Wszystkie okna i drzwi powinny być zamknięte, tak, aby wyeliminować możliwość przypadkowego dostania się pyłu do pomieszczeń. Zabezpieczenie siebie polega na użyciu odpowiedniego sprzętu ochrony indywidualnej. Sprzęt musi być jednorazowy i każdorazowo po zakończeniu pracy, należy go usunąć. W skład sprzętu wchodzą: kombinezon ochronny z kapturem i ściągaczami, rękawice i okulary ochronne oraz półmaska (lub maska) posiadająca oznakowanie FFP3 lub FFP4. Pamiętać należy o wyrzuceniu zużytej odzieży zawsze po zakończeniu pracy (zabezpieczając ją wcześniej poprzez np. umieszczenie jej w szczelnym, foliowym worku). Istotny jest również bezwzględny zakaz spożywania posiłków, picia oraz palenia wyrobów tytoniowych podczas prac z materiałami zawierającymi azbest. Same prace zabezpieczające polegają na pokryciu powierzchni płyt np. warstwą farby. Ważne jest, żeby pod żadnym pozorem nie czyścić, nie zamiatać i nie zdmuchiwać zabezpieczanych powierzchni. Często zdarza się, że powierzchnia płyt pokryta jest porostami, odchodami zwierząt lub innymi zanieczyszczeniami. W tych przypadkach należy pokryć farbą płyty wraz z tymi zanieczyszczaniami. Fot 4. Powierzchnia płyt azbestowych pokryta zanieczyszczeniami organicznymi (źródło: zasoby własne) Zabezpieczenie w ten sposób ogranicza fizycznie dostęp azbestu do atmosfery, co eliminuje możliwość dostania się jego pyłów do układu oddechowego. Tak prosty sposób zabezpieczenia powierzchni materiałów zawierających azbest pozwoli na jego bezpieczną obecność w środowisku do czasu usunięcia tych materiałów przez wykwalifikowane firmy. Częste są także sytuacje, kiedy na posesjach zgromadzone są materiały zawierające azbest z wcześniej samodzielnie usuwanych elementów, lub pozostawione przez poprzednich właścicieli. W takich przypadkach zabezpieczenie polega na dokładnym okryciu tych materiałów bez ich przemieszczania grubą folią i oklejenie całości w taki sposób, aby emisja pyłów była możliwie najbardziej ograniczona. Zabezpieczenie takie ograniczy emisję pyłów i przygotuje materiał do czasu jego transportu. Firmy usuwające azbest zobowiązane są do odpowiedniego zabezpieczenia materiału przed wywiezieniem poprzez umieszczenie go w workach foliowych i szczelne zamknięcie worków oraz oznakowanie paczek specjalnym znakiem informującym o zawartości azbestu. Wyroby zawierające azbest transportowane są na specjalnie do tego przygotowane wysypiska śmieci rozlokowane na terenie całego kraju. CHOROBY POWODOWANE PRZEZ AZBEST To, co stało się przyczyną masowego wykorzystania azbestu na świecie, stało się również przyczyną największego zagrożenia dla zdrowia i życia z jego strony. Właściwości chemiczne (odporność chemiczna) oraz fizyczne (budowa włókien) powodują, że organizm pracownika, a także „zwykłego” mieszkańca często nie jest w stanie poradzić sobie z zagrożeniem. Ogólnie o wystąpieniu choroby decyduje wiele czynników, pośród których wymienić należy: czas ekspozycji stężenie pyłów we wdychanym powietrzu, wiek indywidualne uwarunkowania odpornościowe wpływ palenia wyrobów tytoniowych (czynnik ten kilkaset razy zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia nowotworu). Każdy z tych czynników ma swój „udział” w powstaniu i rozwoju choroby nowotworowej. Rozwój choroby od pierwszego kontaktu organizmu z pyłami azbestu może przebiegać nawet w okresie 43 lat. Pyły azbestu mogą być także przyczyną innych schorzeń o charakterze zawodowym. W wykazie chorób zawodowych choroby wiązane z narażeniem na pyły azbestu wymieniono w grupach: 3 – pylice płuc (pkt 5 – pylica azbestowa) 17 – nowotwory złośliwe powstałe w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi (pkt 1 – rak płuca, rak oskrzeli; pkt 2 – międzybłoniak opłucnej albo otrzewnej; pkt 7 – rak krtani) Ponadto pyły azbestu mogą powodować: zgrubienie opłucnej raka okrężnicy [2,3] Choroby obecne w wykazie chorób zawodowych, u osób zawodowo narażonych na obecność pyłów azbestu w środowisku pracy mogą stać się przyczyną powstania i rozwoju chorób zawodowych. Jednocześnie te same jednostki chorobowe wywołać mogą schorzenia u osób, które zawodowo nie były narażone, a miały kontakt z pyłami azbestu w otaczającym je środowisku. Program usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest stosowanych na terytorium Polski przewiduje usunięcie wszelkich wyrobów zawierających azbest do roku 2032. Do tego roku w środowisku czynnik ten będzie obecny i będzie stanowił niebezpieczeństwo. Wcześniejsze, fachowe usunięcie czynnika ze środowiska będzie miało pozytywny wpływ na poprawę bezpieczeństwa osób przebywających w kontakcie z azbestem na co dzień. Z tego powodu świadomość zagrożeń z jego strony jest tak ważna dla ludzi. LITERATURA [1] Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 kwietnia 2004 r. w sprawie sposobów i warunków bezpiecznego użytkowania i usuwania wyrobów zawierających azbest (Dz.U. z 2004, Nr 71, poz. 649 z późn. zmianami) [2] Szeszenia-Dąbrowska N. i wsp.: Ryzyko zdrowotne ekspozycji zawodowej i środowiskowej. Diagnostyka chorób azbestozależnych. Wydawnictwo Naukowe Akapit, Kraków, 2004, 17, 39. [3] Marek K. i wsp.: Choroby zawodowe. PZWL, Warszawa, 2001, 87, 483.