Czy potrzebny mi certyfikat?

BIZNES
Certyfikaty RHCE
RHCE – pożądany certyfikat branży IT
Czy potrzebny mi
certyfikat?
Wiele osób słyszało o egzaminie i
certyfikacie RHCE (Red Hat Certified Engineer). Ten skrót stał się w
ostatnich latach wręcz magiczny.
Jak jednak wygląda egzamin
RHCE, czy jest to egzamin praktyczny czy teoretyczny, jaki zakres
zagadnień obejmuje i jakiej dystrybucji Linuksa dotyczy? Na te i inne
pytania postaram się odpowiedzieć
w niniejszym artykule.
ARTUR GŁOGOWSKI
P
AUTOR
rzestawię opis egzaminu RHCE
z punktu widzenia osoby egzaminującej, wskazówki dla zdających
oraz zakres materiału do opanowania.
Certyfikaty stały się w ostatnich latach
bardzo popularne. Większość producentów
oprogramowania lub sprzętu oferuje certyfikaty potwierdzające znajomość zagadnień
na różnych poziomach szczegółowości, od
pojedynczych produktów aż po rodziny systemów operacyjnych czy rozwiązań sprzętowych. Co sprawia, że przeróżne ścieżki certyfikacji są tak popularne? Ułatwiają one
pracodawcy wybór osób, będąc potwierdze-
76
Artur Głogowski – Zajmuje się prowadzeniem projektów w firmie Altkom Akademia. Jest autoryzowanym instruktorem i egzaminatorem
Red Hat. Posiada wieloletnie doświadczenie we wdrażaniu systemów Open Source, ze szczególnym uwzględnieniem technologii
klastrowych.
Sierpień 2004
niem kompetencji na dane stanowisko.
Przykładowo, mając kilku kandydatów na
stanowisko administratora o podobnym doświadczeniu, trudno dokonać właściwego
wyboru bez znajomości inżynierii systemowej. Tutaj przydają się certyfikaty, potwierdzają one bowiem, nierzadko bardzo szczegółowy, zakres naszej wiedzy na konkretny
temat. Certyfikat jest więc uwiarygodnieniem naszych umiejętności w oczach potencjalnego pracodawcy.
Linux należy do najszybciej rozwijających się platform systemowych. Największe
firmy z branży IT oficjalnie wspierają
i udostępniają swoje produkty na tę właśnie
platformę. Certyfikat linuksowy może więc
być pomocny w znalezieniu dobrej i ciekawej pracy.
Najbardziej znanym certyfikatem linuksowym jest RHCE – należy on do ścieżki
edukacyjnej, której celem jest potwierdzenie praktycznej znajomości administracji
systemem Red Hat Linux. Dystrybucja ta
jest powszechnie uznawana w świecie biz-
www.linux-magazine.pl
nesu, a nazwa Red Hat oraz certyfikat
RHCE z pewnością są znane potencjalnym
pracodawcom. Główny nacisk na egzaminie
położony jest na sprawdzenie umiejętności
administrowania systemem i dostępnymi
usługami. Przykładem może być konfiguracja serwera pocztowego, którą można przeprowadzić na kilka sposobów, a najbardziej
uniwersalnym jest użycie popularnego edytora vi. Sposób konstrukcji egzaminu powoduje, że testowana jest wiedza z administracji systemu Linux, a nie dystrybucji
Red Hat!
Egzamin RHCE od kuchni
Egzamin RHCE od kilku lat należy do najbardziej prestiżowych i pożądanych
w branży IT. Wynika to między innymi
z faktu, iż jest on prowadzony dokładnie
w ten sam sposób na całym świecie. Większość egzaminów to teoretyczne testy wyboru. Liczba pytań waha się między 50 a 80,
a czas jaki mamy do dyspozycji, to najczęściej godzina. I tu dobra wiadomość dla
Certyfikaty RHCE
osób, które tak jak ja, nie przepadają za
tego typu testami. Egzamin RHCE nie ma
części teoretycznej. Co więcej, nie znajdziemy w Internecie gotowych zestawów
pytań z zaznaczonymi prawidłowymi odpowiedziami. W jego trakcie za każdym razem sprawdzane są rzeczywiste umiejętności techniczne, jest to więc swego rodzaju
wyzwanie tylko dla odważnych!
Egzamin prowadzony na dystrybucji Red
Hat Enterprise Linux 3 trwa około 6 godzin. Przed przystąpieniem do każdej jego
części kandydat podpisuje tzw. Confidentiality Agreement. Jest to umowa, w której
zobowiązujemy się do nieudostępniania
żadnych informacji na temat egzaminu, pytań, problemów czy zastosowanych mechanizmów. Jeśli ją złamiemy, grozi nam utrata
certyfikatów firmy Red Hat oraz brak możliwości zdawania egzaminów tej firmy
w przyszłości.
Egzamin składa się z dwóch części. Pierwsza trwa 2,5 godziny i polega na naprawie
uszkodzonego systemu. W jej trakcie trzeba
uporać się z codziennymi problemami administratora, czyli naprawić uszkodzony
system. To, co musimy naprawić, jest opisane w zadaniach egzaminacyjnych. Druga
część, trwająca 3 godziny, to instalacja systemu od zera oraz konfiguracja poszczególnych usług zgodnie z otrzymanymi założeniami. Tutaj także zdający otrzymuje szczegółowy opis, co ma być zainstalowane, w jaki
sposób oraz jak ma zostać skonfigurowane.
Warto zauważyć, że Red Hat nie narzuca jedynego słusznego sposobu rozwiązania, co
oznacza, że liczy się rezultat końcowy, a nie
sposób jego osiągnięcia. Jest to istotne dla
tych, którzy chcą otrzymać ten certyfikat,
pomimo że Red Hat nie należy do ich ulubionych dystrybucji. Mają oni możliwość
korzystania do konfiguracji z dowolnego
edytora. Szczegółowy opis samego egzaminu
można znaleźć na stronach http://www.redhat.com/training/rhce/examprep.html lub http://
www.altkom.pl/edulista.jsp?category=65#2. Zadania egzaminacyjne nie są trudne. Problemem jest ich liczba. Bardzo często zdarza
się, że nie udaje się zdać egzaminu z braku
czasu. W trakcie egzaminu nie ma dostępu
do Internetu. Dostępne są jedynie strony
podręcznika oraz oficjalna dokumentacja
(ze stron Red Hat https://www.redhat.com/
docs/).
Aby otrzymać tytuł Red Hat Certified
Engineer (RHCE) trzeba osiągnąć wynik
przekraczający 80 % trafnych odpowiedzi.
Jeśli w jednej z sekcji nie uda nam się prze-
kroczyć tego progu, ale otrzymamy powyżej
70%, uzyskujemy tytuł Red Hat Certified
Technician (RHCT). Do egzaminu można
podchodzić dowolną liczbę razy. Jak pokazuje praktyka, odsetek zdających za pierwszym razem jest niski. Dużo więcej osób
zdaje przy drugim podejściu.
Przygotowanie do egzaminu
Ze względu na praktyczny charakter egzaminu, ściąganie lub oszukiwanie nie jest
możliwe. Tajność samego egzaminu zapewnia umowa o poufności oraz wysoki poziom
etyki zdających osób. Nie zdarzyły się do
tej pory wycieki zadań egzaminacyjnych,
tak popularne ostatnio w naszym kraju.
Dodatkowo utrudnia to konstrukcja samego egzaminu, która zmienia się co jakiś
czas.
Najlepszym sposobem przygotowania do
procesu certyfikacji jest uczestnictwo w autoryzowanej ścieżce edukacyjnej, poszerzone
o własne doświadczenia oraz informacje opublikowane na stronach http://www.redhat.com/docs/. Choć egzamin jest czysto
praktyczny, warto opanować zagadnienia
z poniższej listy, jako pewnego rodzaju uzupełnienie. Na początek garść porad ogólnych:
■ dobrze się wyspać! – biorąc pod uwagę
długość egzaminu oraz dużą liczbę problemów, nie należy tego punktu lekceważyć,
■ nie denerwować się! – pamiętajmy, że
zdenerwowanie prowadzi do błędów,
może sprawić, iż prosta rzecz urośnie do
problemu, z którym nie możemy sobie
poradzić,
■ czytać zadania do końca i ze zrozumieniem – najpierw przeczytać wszystkie
zadania, potem ustalić kolejności ich
rozwiązywania,
■ w razie wątpliwości pytać egzaminatora
– zadania są w języku angielskim, co
w połączeniu z nerwową atmosferą może
prowadzić do błędnego zrozumienia zadań,
■ rozwiązać najpierw problemy, które są
nam znane. Na koniec zostawić rzeczy,
nad którymi musimy się zastanowić,
■ pamiętać o automatycznym uruchamianiu się usług po restarcie systemu.
Oto lista konkretnych zagadnień:
1. Partycjonowanie dysku twardego – temat często ignorowany przez administratorów.
2. Obsługa podsystemów odpowiedzialnych za uruchamianie systemu operacyjnego (LILO oraz GRUB).
BIZNES
3. Metody instalacji systemu oraz konfiguracji poszczególnych elementów.
4. Poruszanie się po systemie plików;
szybkie odnajdywanie pliku konfiguracyjnego może okazać się kluczowe ze
względu na ograniczony czas egzaminu.
5. Autentykacja użytkowników linuksowych oraz sposoby jej modyfikacji.
6. Konfiguracja systemu przy użyciu skryptów znajdujących się w /etc/sysconfig
7. Mechanizm Kick Start.
8. RPM – tworzenie, modyfikowanie, instalowanie oraz przeszukiwanie pakietów z oprogramowaniem.
9. Tworzenie pakietów RPM ze źródeł.
10. Zawartość katalogu /sbin – polecenia
wykorzystywane do naprawy systemu.
11. Sposoby dodawania i modyfikowania
użytkowników oraz grup.
12. Środowisko pracy użytkownika – praca
w powłoce oraz konfiguracja zmiennych.
13. Konfiguracja GNU Bourne Again Shell.
14. Limitowanie dostępu do systemu plików.
15. Uruchamianie zadań cyklicznych.
16. Dostrajanie systemu oraz zarządzanie
modułami kernela.
17. Wiedza na temat tworzenia, rozwoju
i modyfikacji kernela.
18. Konfiguracja podstawowych serwisów
sieciowych: WWW, FTP, SMTP, POP3,
IMAP, Samba, NFS, DNS.
19. Metody naprawy usług sieciowych.
20. Zabezpieczanie serwera oraz usług sieciowych.
21. Konfiguracja serwera X11.
22. Zdalna administracja.
23. Praca w środowisku graficznym.
24. Praca w domenie NIS.
25. Konfiguracja modułów PAM.
26. Konfiguracja rutera.
27. Budowa firewalla.
W trakcie przygotowań, jak i samego egzaminu możemy się nauczyć pracy w ograniczonym czasie przy dużym stresie, co jest
przydatne w życiu. Jeśli nie uda się zdać za
pierwszym razem, poznamy przynajmniej
nasze słabsze punkty i możemy je wyeliminować. Certyfikat uprawnia nas do używania prestiżowego tytułu RHCE, dostępu do
strony dla inżynierów oraz zniżki na produktu i szkolenia.
Certyfikacja RHCE ma za zadanie potwierdzić wiedzę każdego z nas. Jest to długoterminowa inwestycja, która może przynieść znaczne zyski.
■
www.linux-magazine.pl
Sierpień 2004
77