Krokodyle z przedmieścia – analiza psychologiczna

Krokodyle z przedmieścia – analiza psychologiczna
Analiza psychologiczna dla nauczycieli i rodziców, którzy chcą porozmawiać z dziećmi o filmie.
Opracował: Joanna Giereło
Krokodyle z przedmieścia to zabawna historia o przyjaźni dorastających dzieciaków z gangu o nazwie
Krokodyle. Spędzają one wolny czas w tajnej leśnej bazie czy jeżdżąc na rowerach. Grupa jest dla nich
najważniejsza. Równolegle poznajemy historię niepełnosprawnego chłopca, który pragnie znaleźć
przyjaciół. Czy chłopiec zostanie jednym z Krokodyli? Film porusza wiele ważnych wątków, takich jak
przyjaźń, niepełnosprawność, wielokulturowość oraz dyskryminacja.
• Niepełnosprawność (wykluczenie, inność)
Dzieci w masowych szkołach rzadko mają okazję do kontaktu z niepełnosprawnymi rówieśnikami, którzy
często trafiają do szkół specjalnie dla nich dostosowanych (tzw. szkoły integracyjne). To może wywoływać
obawę i dystans przed kontaktem z niepełnosprawnymi kolegami i uniemożliwiać nawiązanie przyjaźni.
Na przykładzie głównego bohatera, Kaia, widać dokładnie, że czuje się taki sam jak jego zdrowi rówieśnicy,
tylko często napotyka na ograniczenia.
W czym niepełnosprawność go ograniczała, a w czym nie?
Kai nie może biegać, przechodzić przez płot i przemieszczać się po fabryce. Miał za to w sobie dużo
determinacji, która pomagała mu pokonywać kolejne bariery, zarówno te fizyczne (schody, prędkość
wózka), jak i te w kontakcie z rówieśnikami. Interesuje się astronomią i dzięki obserwacjom przez teleskop
dostrzegł niebezpieczeństwo, w jakim znajdował się kolega, oraz wypatrzył złodziei włamujących się do
sklepu. Kai ma również dobry zmysł strategicznego myślenia i zacięcie do konstruowania wynalazków, co
ułatwiło grupie przygotowanie zasadzki na złodziei.
Co Kaiowi pomogło znaleźć przyjaciół?
stowarzyszenie nowe horyzonty
zamenhofa 1, 00-153 warszawa, tel. +48 22 530 66 40, fax +48 22 831 06 63, [email protected], www.nhef.pl
Kai miał kilka cech, które zdecydowanie ułatwiły mu zdobycie zaufania Krokodyli:
• odwagę
• gotowość do stawania w obronie swoich przyjaciół
• dystans do swojej niepełnosprawności (potrafił się odciąć kolegom, kiedy słyszał trudne komentarze pod
swoim adresem)
• umiejętność przekucia swoich słabszych stron w atuty, które przydały się także grupie (jak wtedy, kiedy
Kai zorganizował bilety wstępu na minigolfa na cały rok dla siebie i grupki swoich znajomych)
Jak zdobyć dystans do swojej inności czy niepełnosprawności?
Należy pamiętać, że niepełnosprawność to tylko jedna z cech dziecka. Warto zwrócić jego uwagę, że ma lub
może rozwijać wiele innych mocnych stron. Świadomość tego, w czym jesteśmy dobrzy, a w czym nie,
pomaga w znalezieniu bardziej zrównoważonego myślenia o sobie samym. Kai pokazuje dzieciom, jak
przekuwać słabości w atuty. Chłopiec potrafił dostrzec plusy wynikające z poruszania się na wózku, takie jak
scena na minigolfie. Nikt nie będzie podejrzewał niepełnosprawnego chłopca o „wykroczenia”, a ludzie
pełnosprawni obawiają się oskarżeń o dyskryminowanie niepełnosprawnych i stają się wtedy szczególnie
poprawni w zachowaniu i słowach. Kai to widział i wykorzystywał z korzyścią dla grupy. Co przysporzyło mu
dużo sympatii kolegów.
Warto przedyskutować z dzieckiem, jakie są plusy jego inności? Co pozytywnego dostrzega dziecko?
• Przyjaźń
Okazuje się, że przyjaźń, to nie tylko przynależność do gangu Krokodyli, lecz także stawanie w obronie
kolegów i pomaganie sobie nawzajem, nawet kiedy sytuacja jest nieprzyjemna lub krępująca. Krokodyle
pomogły na przykład niepełnosprawnemu Kaiowi w załatwieniu swoich potrzeb fizjologicznych.
• Przynależność do grupy
Każdy z nas potrzebuje przynależności do jakiejś grupy. Ta potrzeba uaktywnia się szczególnie w okresie
dorastania. Warto zwrócić uwagę dzieci zarówno na pozytywne, jak i potencjalnie negatywne strony
przynależności do grupy. Poczucie wspólnoty, wsparcie i lojalność są zdecydowanie pozytywnymi stronami.
Ale czy warto starać się o przynależność do grupy za wszelką cenę? Porozmawiajmy z dzieckiem, co sądzi o
procesie inicjacji do gangu Krokodyli? Warto pokazać konsekwencje narażania zdrowia i życia dla
członkostwa w gangu.
Innym zagrożeniem wynikającym z bycia w grupie jest oczekiwanie podporządkowania się do wszystkich,
mimo że w środku nie zgadzamy się na jakieś działanie czy zachowanie grupy. Warto przypomnieć dzieciom
postawę Hannesa, który sprzeciwił się grupie, wyraził swoje zdanie, potrafił się nie zgodzić z grupą. Jeśli
otaczamy się prawdziwymi przyjaciółmi (jak Krokodyle), taka sytuacja nie zmieni relacji w grupie.
stowarzyszenie nowe horyzonty
zamenhofa 1, 00-153 warszawa, tel. +48 22 530 66 40, fax +48 22 831 06 63, [email protected], www.nhef.pl
Poboczne wątki:
Miłość, dorastanie, wielokulturowość i dyskryminacja etniczna (np. występujący w filmie Albańczycy zostali
niesłusznie oskarżeni o kradzież).
UWAGA!!!
W filmie jeden z bohaterów dwukrotnie używa słowa „fiut” – to scena konfrontacji jednego z Krokodyli z
dużo starszym od niego przywódcą gangu motocyklistów (osoby agresywnej, stosujące siłę, aby uzyskać
podporządkowanie słabszych i młodszych Krokodyli).
Mam nadzieję, że nie zniechęci to jednak rodziców do wysłania dzieci na ten film, szczególnie że możemy
być pewni, że dzieci mają na co dzień styczność z podobnymi określeniami (na korytarzu szkolnym,
podwórku czy na ulicy). Są one bardzo często elementem komunikacji między rówieśnikami. Mogą państwo
potraktować to jako punkt wyjścia do rozmowy na temat tego, czym jest slang, mowa potoczna, a czym są
wulgaryzmy. Kiedy można ich używać, a kiedy lepiej zrezygnować? O znaczeniu, sile pewnych słów
i konsekwencjach ich stosowania wobec innych.
stowarzyszenie nowe horyzonty
zamenhofa 1, 00-153 warszawa, tel. +48 22 530 66 40, fax +48 22 831 06 63, [email protected], www.nhef.pl