Formaty zapisu zdjęć cyfrowych

FORMATY ZAPISU ZDJĘĆ CYFROWYCH
JPEG, JPG (Joint Photographic Experts Group) - format kompresji statycznych obrazów, przeznaczony głównie do stratnego
zapisu obrazów naturalnych (pejzaży, portretów itp.), charakteryzujących się płynnymi przejściami barw oraz brakiem lub
małą ilością ostrych krawędzi i drobnych detali. Algorytm kompresji używany przez JPEG jest algorytmem stratnym,
tzn. w czasie jego wykonywania tracona jest bezpowrotnie część pierwotnej informacji. Pliki są kompresowane
(nieodwracalnie) od 10 do 20 razy w stosunku do oryginału. Charakteryzuje je
mały rozmiar w Mb (zależny od ilość Mpx użytych do zrobienia zdjęcia)
zajmowanych na karcie pamięci.
RAW (ang. surowy) - W fotografii cyfrowej rejestracja zdjęć w formacie RAW
pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu oferowanej przez aparat
dając możliwość dokładnej obróbki pliku na komputerze. Plik w formacie RAW
uważa się za cyfrowy odpowiednik negatywu, a jego konwersję za
wywoływanie. Wywołanie RAW-u można powtarzać dowolną ilość razy np. dla
różnego balansu bieli. Nie jest możliwy natomiast proces odwrotny – nie można
przekształcić zdjęć np. z formatu JPEG na format RAW, bo część danych uległa
bezpowrotnemu straceniu (pominięciu). W odróżnieniu od zapisu w formacie JPEG
albo TIFF, plik RAW nie zawiera bowiem obrazu przetworzonego (wywołanego)
przez oprogramowanie aparatu, lecz „surowe” (ang. raw) dane z matrycy
światłoczułej. Przeniesienie obróbki obrazu z aparatu do komputera pozwala na
zastosowanie oprogramowania o większych możliwościach w stosunku do funkcji
dostępnych w aparacie. „Wadą” tego formatu jest około 10 razy większa ilość
Mb zajmowanych przez pojedyncze zdjęcie na karcie pamięci w porównaniu do
formatu JPG.
Podstawy fotografii
przygotował Dawid Łasiński