Pełne kalendarium życia Ignacego Jana Paderewskiego 1860 1872

Pełne kalendarium życia Ignacego Jana
Paderewskiego
1860
Ignacy Jan Paderewski przychodzi na świat 6 listopada w
Kuryłówce na Podolu. Matka umiera wkrótce po jego
narodzinach. Jedynym opiekunem małego Ignacego i jego
starszej siostry Antoniny pozostaje ojciec, uczestnik
powstania styczniowego. Uzdolnionym muzycznie
chłopcem zajmuje się ciotka. W domu rodzinnym Ignacy
pobiera lekcje historii, literatury polskiej, geografii i
francuskiego.
1872 – 78
Studiuje grę na fortepianie i przedmioty teoretyczne w
warszawskim Instytucie Muzycznym (późniejsze
Konserwatorium Warszawskie). Otrzymuje dyplom z
odznaczeniem i zaczyna pracę w swojej szkole jako
nauczyciel fortepianu, dorabiając grą na przyjęciach i
udzielaniem prywatnych lekcji.
1880 – 81
Poślubia Antoninę Korsakównę, która niebawem umiera,
pozostawiając Ignacego z kilkumiesięcznym, kalekim
synem Alfredem. Mimo rodzinnego dramatu, wciąż
obsesyjnie doskonali swa grę, ćwicząc po dwanaście
godzin dziennie. Wkrótce, zostawiając synka z babką,
wyjeżdża do Berlina na dalsze studia.
1888
Po dalszej nauce, m.in. w Wiedniu, gdzie mógł się uczyć
dzięki pieniądzom, podarowanym mu przez Helenę
Modrzejewską, daje w Paryżu pierwszy wielki koncert.
Entuzjastyczne recenzje otwierają mu wiele drzwi.
Paderewski udaje się m.in. do Londynu. Koncertuje tam
przed samą królową Wiktorią.
1891 – 92
Pierwsze triumfalne tournee po USA, gdzie osiedla się na
wiele lat. Ogółem Paderewski odbędzie 20 koncertowych
tur po Stanach Zjednoczonych, dając setki koncertów z
orkiestrą i recitali (w pierwszej było to aż... 107 występów,
trzecia, 1895/96, objęła niezwykłą trasę od Atlantyku po
Pacyfik).
1899
Paderewski po 13 latach powraca do Polski. Żeni się z
Heleną Górską. Nowożeńcy kupują dworek w Kąśnej
Dolnej (Małopolska), ale ostatecznie osiadają w
Szwajcarii, w posiadłości Riond Bosson, nieopodal
Lozanny.
Pierwsze wielkie tournee po Rosji.
1902
Amerykańska prapremiera opery Paderewskiego „Manru”
(1901). Dzieło pozostaje jedyną polska operą, wystawioną
do dziś na scenie słynnej nowojorskiej Metropolitan
Opera.
1908 – 10
U rzeźbiarza Antoniego Wiwulskiego zamawia pomnik
upamiętniający polskie zwycięstwo w bitwie pod
Grunwaldem. Podczas jego odsłonięcia w Krakowie,
wobec ponad 150 tysięcy osób, Paderewski wygłasza
gorące przemówienie na rzecz niepodległości.
1914 – 18
Wybucha I wojna światowa. Paderewski, korzystając ze
swej ogromnej popularności, prowadzi szeroką
działalność dyplomatyczną na rzecz Polaków i Polski.
Jest jednym ze współzałożycieli komitetów pomocy
Polakom w Paryżu i Londynie oraz Szwajcarskiego
Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce,
które założył z Henrykiem Sienkiewiczem.
Podczas występów w USA przed każdym koncertem
przemawia na temat przyszłej niepodległości Polski.
W styczniu 1917 spotyka się z prezydentem USA
Woodrow Wilsonem i przekazuje specjalny memoriał na
temat polskich spraw.
Zostaje przedstawicielem na USA Komitetu Narodowego
Polskiego z Romanem Dmowskim na czele.
Niebawem, po powrocie do Polski Józefa Piłsudskiego i
powierzeniu przez niego misji formowania rządu
Jędrzejowi Moraczewskiemu, przyjeżdża do Polski.
25 grudnia 1918 pojawia się w Gdańsku, a potem w
Poznaniu, gdzie wybucha zakończone sukcesem
powstanie. W Warszawie spotyka się z Piłsudskim i
mediuje pomiędzy obozami Piłsudskiego i Dmowskiego.
1919
16 stycznia Paderewski zostaje premierem i ministrem
spraw zagranicznych rządu niepodległej Polski. Pełni te
funkcje do 9 grudnia.
Reprezentuje Polskę (wraz z Romanem Dmowskim)
na konferencji w Paryżu, zakończonej podpisaniem
traktatu wersalskiego, kończącego I wojnę światową.
Wspiera gen. Tadeusza Rozwadowskiego w jego planach
tworzenia Legionu Amerykańskiego, mającego walczyć w
Polsce z bolszewikami. W wyniku tych działań powstaje
polsko-amerykańska Eskadra Lotnicza im. Tadeusza
Kościuszki.
1920
Paderewski, który po podaniu się do dymisji z funkcji
premiera wrócił do Szwajcarii, powraca do Polski podczas
wojny z bolszewikami.
Zostaje wysłannikiem rządu polskiego do Ligi Narodów
(rezygnuje w 1921 roku).
1922 – 30
Wielki powrót na estrady koncertowe świata. Paderewski
znów rusza w trasę po USA, podczas której zarabia
astronomiczną sumę 500 tysięcy dolarów. Ponownie
udaje się na tournee do Australii. Zajmuje się też
działalnością pedagogiczną.
1932
Wyjątkowy występ mistrza w nowojorskiej Madison
Square Garden, na który przybywa rekordowa liczna 16
tysięcy słuchaczy. Dochód z koncertu zostaje
przeznaczony na bezrobotnych amerykańskich muzyków.
1936
Występ w hollywoodzkim filmie „Sonata księżycowa”. Gra
samego siebie – „lwa fortepianu”.
1938
Ostatnie publiczne występy Paderewskiego: w katedrze w
Lozannie i w Londynie.
1939 – 40
Wybucha II wojna światowa. Artysta wchodzi w skład
polskich władz na uchodźstwie. Zostaje przewodniczącym
Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej w Londynie.
Mimo coraz słabszego zdrowia kilka razy udaje się do
USA, by działać na rzecz Polski. Udaje mu się uzyskać
kredyty dla rządu Sikorskiego na uzbrojenie polskich sił
zbrojnych na Zachodzie.
1941
29 czerwca Paderewski umiera na zapalenie płuc w
pokoju hotelowym w Nowym Jorku. Zostaje pochowany na
Narodowym Cmentarzu Arlington pod Waszyngtonem.
-----------------------------------------