Neapol. Marechiaro

Neapol. Marechiaro
(la versione italiana sotto)
Marechiaro.
Delikatny plusk wody. Kołyszące się na niej łódki. Cisza i spokój.
Tylko raz udało mi się być tam samej, to rzadkość. Zwyczajowo to popularne miejsce spotkań
zakochanych, którzy wieczorami przesiadują na schodach prowadzących do wody szepcząc sobie
wyznania miłości.
Marechiaro to małe nabrzeże w dzielnicy Posillipo z pięknym widokiem na Wezuwiusz, kilkoma
restauracjami i jednym, bardzo ważnym oknem z goździkiem na parapecie.
To wlaśnie okno stało się symbolem Marechiaro i bohaterem jednej z najbardziej znanych pieśni
neapolitańskich autorstwa Salvatore di Giacomo z 1885 roku.
Tekst opowiada historię zakochanego mężczyzny, który podziwia piękno tego miejsca stojąc pod
oknem, za którym śpi jego ukochana.
Powstał jako wiersz. Dopiero kompozytor Francesco Paolo Tosti przekonał Salvatore di Giacomo,
by ten pozwolił mu napisać melodię do utworu. Decyzja okazała się strzałem w dziesiątkę
przynosząc sławę Di Giacomo.
Ciekawostką związaną z tekstem jest to, że sam autor prawdopodobnie nigdy nie był w Marechiaro
przed jego napisaniem. Wtedy zresztą to miejsce nazywało się Santa Maria del Faro. Dopiero kilka
lat później Di Giacomo miał przypłynąć tam łodzią i zobaczyć miejsce, którego magię udało mu się
wyobrazić i opisać.
Specjalnie dla Was przetłumaczyliśmy tekst “Marechiare” z dialektu neapolitańskiego na język
polski. Możecie też posłuchać utworu w wykonaniu Massimo Ranieri:
Informacje praktyczne:
Do Marechiaro można dojechać autobusami Nr 140, C31 lub C21.
Wysiadamy na przystanku Discesa Coroglio i wchodzimy w ulicę Marechiaro, która zaprowadzi nas
do samego końca.
Wymagania: romantyczny nastrój ;)
Plakat niemego filmu “A Marechiare nce sta ‘na fenesta” z 1914 roku, zrealizowanego przez Elvirę Notari, jedną z
pierwszych włoskich reżyserek.
Poprzednie części naszego przewodnika po Neapolu:
–Muzeum Cappella Sansevero;
–pięć pizzerii w Neapolu, które warto odwiedzić;
–Zamek Sant’Elmo i Certosa San Martino;
–cmentarz Fontanelle;
–kościół Gesu’ Nuovo i klasztor św. Klary.
Marechiaro.
Il rumore delicato dell’acqua. Le barche che dondolano su di essa. Silenzio e pace. Una volta sono
stata lì da sola. Questa è una rarità perché è un luogo molto famoso tra gli innamorati che di sera
si siedono sulle scale che conducono al mare.
Marechiaro è un piccolo borgo che si trova nel quartiere Posillipo con un panorama mozzafiato
con il Vesuvio, parecchi ristoranti e una finestra molto importante con un garofano sul davanzale.
Essa è diventato il simbolo di questo posto e la protagonista di una delle canzoni napoletane più
famose- “Marechiare” di Salvatore di Giacomo dal 1885.
Il testo racconta una storia di un uomo innamorato che rimane estasiato di fronte alla bellezza
della natura. Si trova davanti alla finestra chiusa dietro la quale dorme la sua donna, il suo amore.
All’inizio fu scritto come un poema. Solo dopo la richiesta del compositore Francesco Paolo Tosti
venne scritta una melodia. Questa decisione ha reso famoso sia Di Giacomo che il luogo.
Una curiosità legata alla canzone vuole che il suo autore la scrisse senza conoscere quel luogo che
allora fu chiamato Santa Maria del Faro. Solo parecchi anni dopo si recò a bordo di una barca
accorgendosi così della magia che era riuscito a immaginare e creare.
Le informazioni pratiche:
A Marechiaro si può arrivare con gli autobus No 140, C31 oppure C21.
Bisogna scendere alla fermata di Discesa Coroglio e proseguire a piedi per Via Marechiaro.
Le esigenze: un umore romantico ;)