Ocena stanu i skuteczności pomocy społecznej województwa

Wydział Polityki Społecznej
Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku
Województwo Pomorskie
OCENA STANU I SKUTECZNOŚCI
POMOCY SPOŁECZNEJ
2012 rok.
GDAŃSK,
LISTOPAD 2013 r.
OCENA STANU I SKUTECZNOŚCI POMOCY SPOŁECZNEJ
WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO ZA ROK 2012
(zawierająca również parametry z roku 2011 i I półrocza 2013)
Liczba
środowisk
objętych
świadczeniami
pomocy
społecznej
w województwie pomorskim w 2012 roku liczyła 76.460 rodzin skupiających
202.296 osób. W stosunku do roku 2011 nastąpił znaczący spadek zarówno
liczby rodzin objętych pomocą (o 3.976) jak i liczby osób w nich
funkcjonujących (o 12.914). Ma to zapewne związek z przejściem części rodzin
z systemu pomocy społecznej do systemu pieczy zastępczej.
Analizując strukturę środowisk korzystających ze świadczeń pomocy społecznej
stwierdzamy, że mieszkańcy wsi w 2012 roku stanowili 46% ogólnej liczby
gospodarstw domowych objętych pomocą ( o 2% więcej niż w 2011 r.) przy
wskaźniku wojewódzkim ludności wiejskiej wynoszącym 35% .
Udział gospodarstw domowych objętych pomocą społeczną w 2012 roku
w ogólnej liczbie gospodarstw województwa wynosił 10,0%. Rok wcześniej
kształtował się na poziomie 10,7%. Na mapie ukazującej udział gospodarstw
domowych objętych pomocą społeczną w układzie powiatowym (tzw. „mapa
biedy” – Załącznik Nr 1) zauważamy, iż kumulacja powiatów o najwyższym
udziale gospodarstw domowych objętych pomocą społeczną ukształtowała się
w zachodniej części
naszego województwa - tzw. „ściana zachodnia”.
Na pozostałym obszarze naszego regionu tylko powiat kwidzyński wykazuje
najwyższy poziom tego wskaźnika.
Zakres pomocy
powiązany jest najczęściej ze skalą bezrobocia
występującego w poszczególnych powiatach, chociaż od zasady tej występują
odstępstwa – tak jak to tradycyjnie ma miejsce w przypadku powiatów: Nowy
Dwór Gdański, Malbork, Sztum. Posiadają one stosunkowo wysokie bezrobocie
1
natomiast wskaźniki „pomocowe”
nie
osiągają najwyższych wartości.
Wszystkie te relacje ukazane zostały w Załączniku Nr 3.
Wśród rodzin objętych pomocą społeczną niezmiennie od wielu lat
dominują rodziny z dziećmi. W 2012 r. grupa ta stanowiła 43,2%. W ramach
tej populacji najwięcej było rodzin z jednym lub dwojgiem dzieci – obrazują to
wykresy i tabela przestawione w Załączniku Nr 12, 13 i 14.
Z analizy sprawozdań wynika, iż zadania z zakresu pomocy społecznej,
wyznaczone stosownymi przepisami zostały w 2012 r.
wykonane przez
jednostki samorządu w proporcjach jakie umożliwiały środki finansowe,
którymi dysponowała na ten cel administracja rządowa
wszystkich szczebli.
i samorządowa
Prawidłowości, które zarysowały się podczas realizacji
tych zadań przedstawiają się w sposób następujący:
Nadal dominują zasiłki pieniężne, jednak relacje i tendencje
w poszczególnych formach świadczeń są zróżnicowane.
W przypadku zasiłków stałych nastąpił kolejny wzrost liczby osób
korzystających. W 2012 r. do świadczeń tych zakwalifikowano 17.418 osób
co spowodowało wzrost w porównaniu do roku 2011 o 4,7%, a w porównaniu
do roku 2010 aż o 10,2 %. W zasiłkach okresowych wystąpiła natomiast
tendencja odwrotna – liczba korzystających (wynosząca 21.316 osób) spadła
w stosunku do roku poprzedniego o 0,2 % , a w stosunku do roku 2010 spadek
ten wyniósł aż 10,3%. Zasiłki celowe przyznano 55.383 osobom, to jest
o 3,5% mniej w porównaniu do roku poprzedniego, a w stosunku do roku
2010 o 6,6%. Szczegółowe informacje zbiorcze dotyczące województwa
przedstawiono w załącznikach Nr 5 i 9.
Dane liczbowe o osobach korzystających z pomocy w naturze
przestawiamy w załączniku Nr 5. Zapotrzebowanie na te formy wsparcia waha
2
się od kilku do kilkunastu tysięcy świadczeń i od kilku lat systematycznie się
zmniejsza, z wyjątkiem schronienia, które ma niewielką tendencję wzrostową.
W 2012 roku nastąpił wzrost liczby osób korzystających z usług
opiekuńczych specjalistycznych finansowanych ze środków rządowych
w stosunku do roku poprzedniego o 93 i w efekcie liczba ta wyniosła 979
osób w całym województwie i świadczy o coraz większych potrzebach w tym
zakresie.
Niezmiennie utrzymuje się bardzo niepokojąca tendencja spadku liczby
osób, które korzystają
usług opiekuńczych finansowanych przez gminy.
W 2012 r. tą formą wsparcia objętych zostało 5.448 osób czyli o 119 osób
mniej niż w roku poprzednim (w ujęciu procentowym o 2,1%).
Konieczna jest zatem
pogłębiona analiza tego procesu i podjęcie
odpowiednich działań przez jednostki samorządowe zmierzające do zmiany tej
niekorzystnej sytuacji.
Środowiskowe domy samopomocy.
Budowanie sieci oparcia społecznego dla osób z zaburzeniami
psychicznymi wymaga od pomocy środowiskowej rozwoju istniejących
i powstawania nowych ośrodków wsparcia dziennego – Środowiskowych
Domów Samopomocy i Klubów Samopomocy. Proces ich powstawania
rozpoczął się od czasu uchwalenia w roku 1994 ustawy o ochronie zdrowia
psychicznego, która, zgodnie z art. 9, uruchomiła tworzenie sieci oparcia
społecznego, jako zadania zarówno dla sektora ochrony zdrowia jak i pomocy
społecznej.
3
Obecnie w województwie pomorskim funkcjonuje 61 środowiskowych
domów samopomocy, w tym 2 powiatowe, dla 1 655 osób z zaburzeniami
psychicznymi.
Są one rozmieszczone w prawie wszystkich powiatach, z wyjątkiem
nowodworskiego (mimo wielokrotnych prób aktywizacji podejmowanych przez
tutejszy Wydział).
Uczestnicy środowiskowych domów samopomocy nie
muszą zrywać kontaktu z bliskimi, często działania ośrodków są motorem
aktywizującym środowiska lokalne przyczyniając się do wprowadzania
w praktykę idei integracji społecznej oraz przyczyniają się do łamania
stereotypów dotyczących osób z zaburzeniami psychicznymi.
Praktyka udowadnia, że środowiskowe domy samopomocy sprawdzają się jako
ważny element systemu wsparcia ograniczającego wykluczenie społeczne.
Dostrzega się dalsze zainteresowanie powstawaniem klubów samopomocy dla
osób z zaburzeniami psychicznymi, jako kolejnego elementu sieci wsparcia,
który wzmocni wsparcie w środowisku oraz pozwoli na lepsze wykorzystanie
bazy jak i specjalistów.
Obecnie funkcjonuje w województwie pomorskim jedenaście
klubów
samopomocy dla ok. 170 osób.
W ramach świadczonych usług przez ŚDS i KS realizowane są indywidualne
i grupowe treningi życia codziennego polegające na nauce, rozwijaniu lub
podtrzymywaniu umiejętności społecznych, obecnie podejmowane są coraz
częściej działania przygotowujące do powrotu na rynek pracy osób
z zaburzeniami, co pozwoli na uniknięcie konieczności częstych hospitalizacji
jak i ograniczy konieczność pobytu w domach pomocy społecznej lub odsunie ją
w czasie.
W budżecie wojewody w roku 2013 na działalność ośrodków wsparcia
przeznaczono 16 307 274 zł dla 59 domów (1580 osób) i 11 klubów
samopomocy (ok. 170 osób).
4
Z rezerwy celowej MPiPS pozyskaliśmy 1 855 615 zł na remonty w celu
dochodzenia do standardów i powstanie 72 nowych miejsc w tym dwóch
nowych domów.
Do 31 grudnia 2014 r. wszystkie środowiskowe domy samopomocy powinny
osiągnąć standardy, które zostały określone w rozporządzeniu
w sprawie
środowiskowych domów samopomocy. Standardy lokalowe są realizowane
ze środków finansowych pozyskiwanych z rezerwy celowej MPiPS. Kwoty,
które otrzymujemy w ramach rezerwy nie wystarczają na zaspokojenie
wszystkich potrzeb związanych z tym procesem. Ponadto osiągnięcie
merytorycznego standardu, czyli działań finansowanych z budżetu wojewody
związanego m.in. z zatrudnieniem odpowiedniej liczby wykwalifikowanych
pracowników i wyłączeniem środowiskowych domów samopomocy ze struktur
ośrodków pomocy społecznej, w tych placówkach wymagało podniesienia
kwoty miesięcznej przypadającej na jednego uczestnika środowiskowego domu
samopomocy.
Proces dochodzenia do uzyskania standardów w środowiskowych domach
samopomocy województwa pomorskiego jest sukcesywnie realizowany,
ale istnieje zagrożenie jego nie osiągnięcia.
W związku z zwiększającą się w województwie pomorskim, liczbą osób
leczonych z powodu zaburzeń psychicznych konieczne jest powstawanie
kolejnych ŚDS-ów. Ośrodki wsparcia będą ważnym elementem koniecznym
w budowaniu systemu wynikającego z zintegrowanego modelu psychiatrii
środowiskowej, czyli zintegrowanej opieki nad osobami z zaburzeniami
psychicznymi w ich środowisku domowym, pracy/nauki, uwzględniającej
współdziałanie wszystkich partnerów instytucjonalnych z zakresu ochrony
zdrowia, pomocy społecznej, edukacji i instytucji rynku pracy zgodnie
z Narodowym Programem Ochrony Zdrowia Psychicznego.
5
Problemy dotyczące osób bezdomnych.
W lutym 2013 zrealizowano pierwsze ogólnopolskie liczenie osób
bezdomnych. W województwie pomorskim w placówkach przebywało 2 085
osób bezdomnych, w tym 297 kobiet z 110 dziećmi, zaś poza nimi 856 osób,
w tym 138 kobiet i 5 dzieci. Łącznie ustalono, że było nie mniej niż 2 941 osób
bezdomnych. Natomiast w dniach 6/7 grudnia 2013 roku po raz siódmy
przeprowadzane jest badanie socjodemograficzne: „Portret zbiorowości osób
bezdomnych w województwie pomorskim”, który pokaże aktualne problemy
osób biorących udział
w badaniu i zweryfikuje skalę zjawiska bezdomności
instytucjonalnej, a także pozainstytucjonalnej. Badanie skoncentruje się
na problemie starzejącej się populacji osób bezdomnych, które wymagają coraz
częściej leczenia i rehabilitacji. Przy ograniczonym dostępie
do placówek
ochrony zdrowia powoduje to przedłużenie ich pobytu w różnych ośrodkach
wsparcia.
Obecnie w naszym województwie funkcjonuje 41 placówek dla osób
bezdomnych
dysponujących
2092
miejscami
stałymi
z
możliwością
uruchomienia ponad 200 dostawek, z czego 5 dysponuje miejscami pobytu
dla osób pod wpływem alkoholu, aby zaspokoić wszystkie potrzeby.
W tworzeniu skutecznego systemu wsparcia osobom bezdomnym należy
pamiętać, że problem bezdomności wymaga ścisłej współpracy pomocy
społecznej, mieszkalnictwa, służby zdrowia, instytucji rynku pracy, edukacji
oraz wymiaru sprawiedliwości.
W ramach projektu systemowego-1.18 „Tworzenie i rozwijanie standardów
jakości usług pomocy i integracji społecznej” Pomorskie Forum na rzecz
Wychodzenia z Bezdomności jest liderem krajowym zadania 4 „Opracowanie
modelu Gminnego Standardu Wychodzenia z Bezdomności”, którego celem jest
podniesienie skuteczności sytemu rozwiązywania i łagodzenia skutków
problemu bezdomności. Efekty w postaci modelowych , wystandaryzowanych
6
usług skierowanych do osób bezdomnych np. standard poszczególnych
placówek – od ogrzewalni, przez noclegownię, schronisko, dom wspólnotowy,
po mieszkanie wspierane, standard pracy socjalnej, standard streetworkingu,
standard aktywizacji zawodowej, już w przyszłym roku zaowocuje zmianami
legislacyjnymi wprowadzającymi w/w standardy.
Wspieranie rodziny i piecza zastępcza.
Wejście w życie z dniem 1 stycznia 2012 roku ustawy z dnia 9 czerwca
2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 135,
z późn. zm.) to ważne wydarzenie z zakresu opieki nad dzieckiem i rodziną.
Zadania z tego zakresu zostały wyprowadzone z ustawy o pomocy społecznej
i są zadaniami z zakresu wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej.
Skoncentrowanie pracy z rodziną w jednej ustawie, zakłada większe wsparcie
rodziny w wychowaniu niż dotychczas i przeniesienie punktu ciężkości w pracy
z dzieckiem do wsparcia rodziny. Zasadniczo ustawa zakłada działania
zmierzające
do
nieumieszczania
dziecka
w
placówce
opiekuńczo-
wychowawczej, traktując to, jako ostateczność. Jest również odpowiedzią
na potrzeby rodzin zastępczych zawodowych i placówek rodzinnych przez to,
że rodziny zyskały prawo do urlopu, prawo do korzystania z rodzin
pomocowych w sytuacji np., gdy będą uczestniczyły w szkoleniach czy
wyjazdach na wakacje. Wsparcie rodzin zastępczych i rodzinnych domów
dziecka, jak wynikało z założeń do ustawy, miało być udzielane poza
powiatowym centrum pomocy rodzinie, dodatkowo przez organizatora rodzinnej
pieczy zastępczej – instytucję powoływaną na poziomie powiatu do wsparcia
merytorycznego udzielanego m.in. przez koordynatora pieczy zastępczej. Jednak
w ostatecznym kształcie ustawy, powiaty mają możliwość wyznaczenia
na organizatora rodzinnej pieczy zastępczej, powiatowego centrum pomocy
rodzinnie, w którym tworzy się zespół do spraw pieczy zastępczej. W celu
7
realizacji założeń ustawy oraz w celu motywowania gmin do działań
racjonalizujących wydatki publiczne - gmina ponosi zobowiązania finansowe
za wszystkie dzieci z jej terenu. Jest odpowiedzialna za organizowanie,
prowadzenie i nadzór nad placówkami wsparcia dziennego (dotychczas nadzór
sprawował wojewoda). Jak wynikało z założeń do ustawy miała również
prowadzić rodziny zastępcze spokrewnione, jednak ostatecznie zostało to nadal
zadaniem powiatu. Gminy od 1 stycznia 2015 roku będą obligatoryjnie
powoływały asystenta rodziny, aktualnie jest to zadanie fakultatywne. Gmina
może zapewnić wsparcie rodzinom ze swojego terenu, przez rodziny
wspierające, które sama pozyskuje i szkoli. Pracę z rodziną organizuje gmina
lub podmiot któremu gmina zleciła realizację tego zadania. Podmiotem
wyznaczonym przez gminę do pracy z rodziną może być ośrodek pomocy
społecznej, w którym można utworzyć zespół do spraw asysty rodzinnej.
Wojewoda
poza
nadzorem
nad
placówkami
opiekuńczo
-wychowawczymi, wydawaniem i cofaniem zezwoleń, prowadzeniem rejestrów,
monitoruje zadania samorządu gminnego, powiatowego i województwa
w zakresie realizacji zadań ustawy, co jest nowym zadaniem.
W zakresie standardu opieki w placówkach opiekuńczo-wychowawczych
nastąpiło odejście od prowadzenia placówek 30 osobowych, na rzecz placówek
do 14 miejsc, co ma obowiązywać od 1 stycznia 2021 roku. Od 1 stycznia 2020
roku w placówkach nie będą mogły przebywać dzieci poniżej 10 roku życia,
a w okresie od 1 stycznia 2015 roku do 31 grudnia 2019 roku mogą przebywać
dzieci powyżej 7 roku życia. Do typów placówek opiekuńczo-wychowawczych
funkcjonujących na podstawie ustawy o pomocy społecznej - czyli
socjalizacyjnego,
interwencyjnego
specjalistyczno-terapeutyczny.
i
Dzieci
rodzinnego
mniejsze
został
mają
dodany
trafiać
do
typ
form
rodzinnych, a starsze sprawiające problemy do placówek. Najwięcej
kontrowersji budziło wyprowadzenie po dwóch latach od dnia wejścia w życie
ustawy, z placówek i ośrodków Karty Nauczyciela, ponieważ odbiera
8
wychowawcom prawa już nabyte, tj. prawo do pracy z dzieckiem w wymiarze
obowiązkowym 26 godzin, w odróżnieniu od innych wychowawców, którzy
obowiązkowej pracy mają do 40 godzin.
Najtrudniejszą zmianą wynikającą z ustawy była likwidacja ośrodków
adopcyjno-opiekuńczych prowadzonych przez powiaty. Zadanie prowadzenia
Ośrodka Adopcyjnego zajmującego się wyłącznie adopcją zostało przypisane
samorządowi województwa. Pozostałe zadania wykonywane dotychczas przez
ośrodki adopcyjno-opiekuńcze w zakresie wsparcia rodzin zastępczych zostały
przypisane organizatorowi rodzinnej pieczy zastępczej.
Skierowanie zadań do gmin w zakresie pracy z rodziną na rzecz utrzymania
dziecka w rodzinie, jest nowym odpowiedzialnym zadaniem. Wdrażanie
nowych zadań wymaga czasu, wymiany doświadczeń i szkoleń. Trudno też
realizować nowe zadania bez zwiększenia zatrudnienia. Najbliższy czas będzie
okresem wytężonej, zintensyfikowanej pracy wszystkich jednostek wspierania
rodziny i systemu pieczy zastępczej. Od możliwości realizacji zadań w zakresie
ustawy o wspieraniu rodziny przez te jednostki będzie zależało powodzenie
założeń przyjętych ww. ustawą.
Problemy dotyczące przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
Na podstawie dostępnych źródeł określających skalę zjawiska przemocy
(m.in. „Badania różnych aspektów sytuacji osób doświadczających przemocy
w województwie pomorskim” - 2011r.) można stwierdzić, że sytuacja
w województwie pomorskim jest zbliżona do krajowej. Najczęściej
doświadczano przemocy psychicznej, z kolei śladowe wartości przybrało
zjawisko przemocy seksualnej. Liczba interwencji policyjnych w przypadku
przemocy domowej na przestrzeni ostatniej dekady podlegała fluktuacjom – ich
liczba w ostatnich latach jest wyraźnie wyższa.
9
Wzrosła także liczba wszczętych procedur Niebieskiej Karty oraz,
co niepokojące,
małoletnich.
liczba osób doświadczających przemocy wśród osób
Zauważalny
jest
również
wzrost
liczby
mężczyzn
doświadczających przemocy, choć nadal w znacznej części są to kobiety.
Mamy zatem
do czynienia z powolnym odwracaniem stereotypów
odwołujących się do roli płci w aktach przemocy. Ujawnione w ramach badań
właściwości zjawiska pokazują ponadto, że najczęściej stosowana jest
przemoc werbalna (obrażanie/znieważanie) oraz fizyczna. Dość powszechna
jest także przemoc ekonomiczna.
Od 2006 roku funkcjonuje
Krajowy Program Przeciwdziałania Przemocy
w Rodzinie, który obecnie jest nowelizowany w celu uwzględnienia obecnych
warunków i problemów. W tym roku opracowany został Wojewódzki Program
Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata 2013-2020, którego głównym
celem jest ograniczenie skali tego zjawiska na naszym terenie.
W
dniu
10
czerwca
2010
r.
przyjęto
ustawę
o
zmianie
ustawy
o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw. Zmiany
te mają zapewnić skuteczniejszą pomoc osobom doznającym przemocy, ułatwić
przeprowadzenie izolacji osób stosujących przemoc, przyspieszyć rozwój
działań profilaktycznych zapobiegających przemocy. Nałożyła ona między
innymi na samorządy gminne obowiązek:
- opracowania i realizację gminnego programu przeciwdziałania przemocy
w rodzinie oraz ochrony ofiar (tylko 4 gminy jeszcze ich nie posiadają)
- tworzenia zespołów interdyscyplinarnych ( ZI) i wg potrzeb grup roboczych
(GR) - wszystkie 123 samorządy powołały ZI , ale niektóre z dużym
opóźnieniem.
Nadal utrzymuje się tendencja do nierównomiernego prowadzenia działań z tego
zakresu w regionie w związku z późnym tworzeniem ZI, ograniczonym
dostępem do specjalistów ( tylko 69 gmin posiada poradnictwo specjalistyczne),
niewystarczającym dostępem do bazy pomocowej, poradni specjalistycznych,
10
terapii
małżeńskiej,
terapii
systemowej
rodzin,
niewystarczającym
zaangażowaniem władz samorządowych (tyko 43 gminy deklarują istnienie
koalicji lokalnej).
Zaś samorząd powiatowy, poza programem przeciwdziałania przemocy
w rodzinie oraz ochrony ofiar, który to na koniec czerwca 2013r. posiadało
16 powiatów, zobowiązany jest do zapewnienia osobom doznającym przemocy
miejsc w ośrodkach wsparcia i ośrodkach interwencji kryzysowej.
Wszystkie szczeble samorządów zgłaszają brak środków finansowych na nowe
zadania oraz konieczność systematycznych szkoleń interdyscyplinarnych
dla pracowników instytucji zajmujących się problemem: pomocy społecznej,
oświaty, służby zdrowia, resortu sprawiedliwości oraz Kościołów i innych
organizacji pozarządowych, by móc udzielać profesjonalnego wsparcia rodzinie
jak najszybciej i skutecznie. Zadania szkoleniowe
realizuje samorząd
wojewódzki.
Województwo pomorskie dysponuje następującą infrastrukturą instytucji
pomocowych: 48 punktów konsultacyjnych (przybyło 10), 2 gminne ośrodki
wsparcia, 15 ośrodków interwencji kryzysowej, w których zwiększa się liczba
miejsc całodobowego pobytu, 2 niebieskie pokoje dla sprawców oraz
2 specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie: w Gdyni
i Rusocinie. Programy korekcyjno-edukacyjne realizują powiaty: kartuski,
tczewski, ziemski gdański, wejherowski, miasta Sopot, Gdynia i Gdańsk.
Łącznie w I połowie 2013 roku we wszystkich programach korekcyjno edukacyjnych wzięło już udział 106 osób, z czego 12 skazanych przez sąd za
czyny związane ze stosowaniem przemocy w rodzinie. W ubiegłym roku udział
w tych programach brało łącznie 179 osób. Dwa Specjalistyczne Ośrodki
Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie w pierwszym półroczu 2013 roku
udzieliły wieloprofilowej pomocy blisko 300 osobom, w tym prawie 200 kobiet,
70 dzieci. Jest to liczba duża porównując ją do całego roku ubiegłego w którym
11
łącznie wsparcie uzyskało 450 osób w tym 260 kobiet, 57 mężczyzn i 133
dzieci.
Dane wskazują na wzrost liczby wszczętych w tym roku procedur NK
w stosunku do ubiegłego roku z 2 997 do 2159 w połowie 2013 roku. Wzrasta
też liczba interwencji w stosunku do osób stosujących przemoc z 452 w 2011
roku do 911 w ubiegłym roku. Nie potwierdziły się obawy o nadużywanie art.
12a ustawy, który pozwala w przypadku bezpośredniego zagrożenia życia lub
zdrowia dziecka, w związku z przemocą w rodzinie, pracownikowi socjalnemu
wraz z policjantem, pracownikiem ochrony zdrowia odebrać dziecko z rodziny
i umieścić je u innej nie zamieszkującej wspólnie osoby najbliższej, w rodzinie
zastępczej lub placówce całodobowej (w całym województwie odebrano 41
dzieci w ramach interwencji - dane na koniec 2012 roku).
Podsumowując działania w obszarze przeciwdziałania przemocy w rodzinie
wymagają one zarówno zmian legislacyjnych np. doprecyzowania procedury
NK, jak i znalezienia ścieżki finansowego i merytorycznego wsparcia ZI i GR.
Ważnym hamulcem są nadal silnie funkcjonujące stereotypy przyzwalające
na stosowanie przemocy tj. niski poziom świadomości społecznej i wiedzy
o przejawach przemocy, wysoki poziom tolerancji dla zjawiska przemocy
i wynikająca stąd bierność, a co za tym idzie oczekiwanie od
instytucji,
że rozwiążą same te problemy bez osobistego zaangażowania obywateli.
Domy pomocy społecznej.
W 2012 r. w województwie pomorskim funkcjonowały 44 domy pomocy
społecznej, dysponujące łącznie 4.220 miejscami (wg stanu na dzień
31 października 2013 r. liczba miejsc uległa zwiększeniu do 4.249).
Analiza średnich kosztów utrzymania mieszkańców ponadgminnych domów
pomocy społecznej wykazuje, iż w 2012 r. nastąpił wzrost tego parametru
12
o 156,94 zł., co stanowi 6,29% w porównaniu z rokiem poprzednim (w 2013 r.
w stosunku do 2012 r. wzrost ten wyniósł średnio 148,86 zł. i 5,56%).
Z przekazanych przez ośrodki pomocy społecznej informacji dotyczących
wysokości środków przekazywanych na dofinansowanie pobytu swoich
mieszkańców w domach pomocy społecznej (tabela poniżej) wynika, iż ogólna
kwota w skali województwa w 2012 r. tylko nieznacznie wzrosła w porównaniu
do roku 2011 r.(o 0,3 mln. zł.).
Wysokość dofinansowania kosztów pobytu mieszkańców w domach pomocy społecznej
przez gminy województwa pomorskiego (w milionach zł.) w latach 2004–2012.
LATA
Województwo
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2011
2012
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
POMORSKIE
1,8
2,7
5,9
9,7
12,9
23,1
33,8
40,2
40,5
Źródło: Dane pochodzą z Głównego Urzędu Statystycznego, Departament Statystyki Finansów „Budżet
jednostek samorządu terytorialnego w latach 2003 – 2008” (lata 2004-2005) oraz sprawozdania MPiPS-03 z
Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku, Wydział Polityki Społecznej (lata 2005-2012).
Przeprowadzona analiza wykorzystania miejsc w domach pomocy
społecznej w 2012 roku wykazała, iż na koniec 2012 r. w ponadgminnych
domach pomocy społecznej na 3.873 miejsc przebywało łącznie 3.840 osób,
z czego 1.770 osób skierowanych na podstawie decyzji wydanych po dniu
1 stycznia 2004 r., czyli na „nowych zasadach”, co stanowi 46,12 % ogółu
mieszkańców (załącznik nr 7). Ponadto, w domach pomocy społecznej o zasięgu
gminnym, na koniec 2012 r. przebywało 221 mieszkańców na 225 miejsc.
Zestawienie ukazane w załączniku nr 7 zawiera dane dotyczące odpłatności
za pobyt osób skierowanych na „nowych zasadach” i ukazuje wspomniany już
udział
gmin
w
dofinansowaniu
13
pobytu
swoich
mieszkańców
w domach pomocy społecznej. Jak widać w wierszu 4, tylko 47 osób w 2012 r.
(na 1.770 osób), samodzielnie lub przy pomocy bliskich, było w stanie ponieść
koszty swojego pobytu w ponadgminnych domach pomocy społecznej
(co stanowi 2,7% ogółu) i nie wymagało wsparcia ze strony gminy. Sytuacja ta
pozostaje na stałym poziomie od 2004 r. i obrazuje, iż udział w dofinansowaniu
pobytu osób umieszczanych w domach pomocy społecznej w większości nadal
spoczywa po stronie gmin kierujących.
Informacje dotyczące mieszkańców gminnych domów pomocy społecznej,
analogiczne jak w ponadgminnych domach pomocy społecznej, w ujęciu
wojewódzkim, zbierane są dopiero od roku 2010 (załącznik nr 8), jednakże
i w tych domach widoczne jest, iż udział gminy w dofinansowaniu kosztu
pobytu jest dominujący.
Działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia placówki zapewniającej
całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorych lub
osobom w podeszłym wieku.
W rejestrze Wojewody Pomorskiego dotyczącym działalności gospodarczej
lub statutowej w zakresie prowadzenia placówek zapewniających całodobową
opiekę
osobom
niepełnosprawnym,
przewlekle
chorych
lub
osobom
w podeszłym wieku, na koniec 2012 r. znajdowało się 30 placówek
dysponujących łącznie 932 miejscami. Obecnie w rejestrze Wojewody figuruje
już 40 placówek zapewniających całodobową opiekę z 1.264 miejscami.
Poniższa tabela przedstawia liczbę tych placówek, od momentu wprowadzenia
obowiązku posiadania zezwolenia wojewody, do chwili obecnej.
14
z tego prowadzone w ramach działalności:
Ogółem:
statutowej
Lata
1.
gospodarczej
liczba
placówek
liczba
miejsc
liczba
placówek
liczba
miejsc
liczba
placówek
liczba
miejsc
2.
3.
4.
5.
6.
7.
2006
2
59
0
0
2
59
2007
6
123
0
0
6
123
2008
11
277
1
72
10
205
2009
15
477
2
109
13
368
2010
17
540
2
109
15
431
2011
23
758
2
109
21
649
2012
30
932
3
155
27
777
2013*
40
1.264
4
167
36
1.097
* wg stanu na dzień 25 października 2013 r.
Analiza przedstawionego poniżej położenia obecnie funkcjonujących
placówek zapewniających całodobową opiekę na terenie województwa
pomorskiego wykazuje, iż większość z nich położona jest w okolicach
Trójmiasta, natomiast w zachodniej części województwa pomorskiego nie ma
żadnej placówki całodobowej opieki (m. in. powiat słupski i bytowski).
L.p.
Powiat
Liczba placówek
Liczba miejsc
1.
2.
3.
4.
1.
Gdańsk
8
249
2.
Gdynia
1
16
3.
Słupsk
0
0
4.
Sopot
0
0
15
5.
Bytowski
0
0
6.
Chojnicki
1
12
7.
Człuchowski
1
25
8.
Gdański
4
150
9.
Kartuski
6
143
10. Kościerski
0
0
11. Kwidzyński
2
73
12. Lęborski
0
0
13. Malborski
0
0
14. Nowodworski
0
0
15. Pucki
4
124
16. Słupski
0
0
17. Starogardzki
2
74
18. Sztumski
0
0
19. Tczewski
0
0
11
398
20. Wejherowski
Z uwagi na funkcjonowanie w naszym województwie placówek
zapewniających całodobową opiekę, bez wymaganego zezwolenia Wojewody
Pomorskiego, przed udostępnieniem zainteresowanym adresów konkretnych
placówek, należy upewnić się bezpośrednio w Wydziale Polityki Społecznej
Pomorskiego
Urzędu
Wojewódzkiego w Gdańsku
(tel. 58 307-77-45)
lub na stronie Urzędu w BIP w dziale Rejestry (www.gdansk.uw.gov.pl),
czy konkretna placówka widnieje w prowadzonym przez Wojewodę
Pomorskiego rejestrze placówek zapewniających całodobową opiekę.
Po raz kolejny przypominamy, iż gminy nie mogą kierować i ponosić
odpłatności za osoby przebywające w placówkach zapewniających całodobową
opiekę. Pobyt osób w takich placówkach odbywa się na podstawie umowy
cywilnoprawnej, zawartej pomiędzy osobami korzystającymi, a prowadzącym
działalność, a odpłatność za ww. usługę w całości pokrywają zainteresowani
i ich bliscy.
16
Kadra pomocy społecznej
Przeciętny rejon pracownika socjalnego w województwie pomorskim
na koniec 2012 r. wyniósł 2.334 osób, a w I półroczu 2013 r. wzrósł do liczby
2.378 osób. Analizując zamieszczony poniżej wykres, ukazujący wielkość tego
wskaźnika
na przestrzeni ostatnich kilku lat,
dostrzegamy pojawienie się
niebezpiecznego zjawiska: otóż kiedy do roku 2010 średni rejon pracownika
socjalnego w naszym województwie systematycznie się obniżał, to począwszy
od roku 2011 znowu zaczął się
powiększać i
coraz
od normy ustawowej wynoszącej 2.000 mieszkańców.
bardziej oddala się
Jest to bardzo
niepokojący proces, wymagający od władz samorządowych większości gmin
analizy i podjęcia określonych działań (zatrudnienia odpowiedniej liczby
pracowników socjalnych) zmierzających do zmiany tej niekorzystnej sytuacji.
W
2012
roku 53 gminy
osiągnęły docelowy rejon pracownika
socjalnego (a dalszych 9 było bardzo blisko tej normy), ale już w I półroczu
2013 roku liczba ta spadła do 49. Dwadzieścia
17
gmin na koniec 2012 r.
( a w I połowie 2013 r. nawet dwadzieścia cztery) ciągle jeszcze wykazywało
rejony powyżej 3 tysięcy. Bardzo niepokojącym faktem jest występowanie
rejonów, w których norma ustawowa przekroczona jest dwukrotnie (w 2012 r,
było ich 5, a w I półroczu 2013 r. 7). Szczegółowa informacja dotycząca tej
kwestii zawarta została w załączniku Nr 11.
Współpraca z organizacjami pozarządowymi w realizacji zadań pomocy
społecznej.
Udział organizacji pozarządowych i realizowanych przez nie licznych
przedsięwzięć odgrywa w sferze polityki społecznej istotną rolę - szczególnie
w obecnej sytuacji, kiedy
stoimy w obliczu niekorzystnych zmian
demograficznych, mierzymy się z problemami niewystarczającej spójności
społecznej, nierównego i niewystarczającego dostępu do dóbr i usług
społecznych. Na wiele z tych wyzwań ani państwo, ani samorządy nie posiadają
wystarczających zasobów i narzędzi. Niezbędna zatem okazuje się wzmożona
obywatelska aktywność, która stanowi integralną część aktywności wspólnot
lokalnych.
Fakt ten zaczynają dobrze rozumieć poszczególne instytucje
samorządowe naszego regionu, zlecając podmiotom niepublicznym
więcej zadań.
coraz
Ilustruje to materiał zawarty w „Ocenie zasobów pomocy
społecznej za rok 2012 dla województwa pomorskiego” sporządzonej przez
Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Gdańsku ( Tabela „Współpraca
z organizacjami pozarządowymi”).
Również administracja rządowa od wielu lat wspiera
III sektor.
W ramach corocznie ogłaszanych przez Wojewodę Pomorskiego otwartych
konkursów ofert na zadania z zakresu pomocy społecznej dofinansowywane są
liczne przedsięwzięcia dotyczące ważnych kwestii społecznych.
ze
względu
na
ograniczenia
budżetowe,
będące
skutkiem
Jednak
kryzysu
ekonomicznego, łączna kwota środków finansowych przeznaczonych z budżetu
18
Wojewody na wsparcie organizacji pozarządowych pozostaje od roku 2010
na niezmiennym poziomie 600 tys. zł. Ukazuje to tabela zamieszczona
w załączniku Nr 10.
Jest to kwota, która nie zaspakaja wszystkich potrzeb,
oczekiwań jakie kierują podmioty niepubliczne z terenu naszego województwa,
ale dla bardzo wielu z nich udzielone rządowe dofinansowanie staje się swoistą
„rekomendacją” do otrzymania dalszego wsparcia od instytucji samorządowych
lub sponsorów.
Wojewoda kontynuuje
inicjatyw
podejmowanych
również tradycję wyróżniania
przez
organizacje
najlepszych
pozarządowe
naszego
województwa działających w sferze pomocy społecznej przyznając corocznie
Nagrodę Bursztynowego Mieczyka. W grudniu br. odbędzie się kolejna, już
XIX Gala tej Nagrody.
Polityka senioralna.
Od lat europejskie i krajowe prognozy oraz opracowania demograficzne
potwierdzają większą dynamikę przyrostu ludzi starszych niż przyrostu ludności
ogółem. Proces starzenia się przebiega w województwie pomorskim mniej
dynamicznie niż w całym kraju, ale postępuje. Prognozowane są zmiany
w strukturze wieku ludności oraz wzrost liczebności populacji w wieku 60 lat
i więcej. Przewiduje się, że liczebność tej grupy wiekowej w województwie
pomorskim wyniesie w 2015 r. 484,4 tys., zaś w 2035 – 636,1 tys. Zmianom
będą ulegały także proporcje między osobami w trzecim i w czwartym wieku.
Na przykład, w 2020 r. osoby w wieku 75 i lat i więcej będą stanowiły 26%
populacji 60+, a w roku 2035 – aż 42%.
Wychodząc tym wyzwaniom naprzeciw rok 2012 został ustanowiony
„Europejskim
Rokiem
Aktywnego
Starzenia
się
i
Solidarności
Integracyjnej” dlatego w tym roku przyjęto Rządowy Program na rzecz
Aktywności Społecznej Osób Starszych na lata 2012-2013 (Program ASOS).
19
Program ASOS był pierwszym ogólnopolskim programem przygotowanym
na
taką
skalę,
dedykowanym
osobom
starszym
oraz
współpracy
międzypokoleniowej. W trakcie jego realizacji w dniu 16 sierpnia 2012 r.
utworzono
Departament Polityki Senioralnej w Ministerstwie Pracy
i Polityki Społecznej.
Dwie edycje konkursu ASOS spełniły swoją najważniejszą rolę: zwróciły
uwagę na problemy osób starszych w szerszej perspektywie polityki społecznej,
wskazały na konieczność podjęcia działań w tym obszarze, a także dały impuls
do działania wielu organizacjom. Ilość przesłanych ofert, a było ich 3200, jest
dowodem na to, że potrzeby i oczekiwania w zakresie pomocy osobom starszym
w Polsce są ogromne i warto działać w obszarze aktywności. Wiele organizacji
z naszego województwa brało udział w konkursie i uzyskało wsparcie.
Realizacja Programu ASOS pozwoliła na stworzenie podstaw dla polityki
senioralnej w Polsce, polityki dotyczącej osób starszych oraz dla osób starszych.
Na potrzeby niniejszego dokumentu przyjmuje się, że osoba starsza (zamiennie
stosowane senior), to osoba, która ukończyła 60 rok życia. Takie założenie
wynika z konieczności opracowania działań skierowanych do osób nie tylko
nieaktywnych zawodowo, ale działań, które będą wspierać wydłużenie
aktywności zawodowej i przygotowywać do aktywnego starzenia się.
Obecnie są w przygotowaniu Założenia Długofalowej Polityki Senioralnej
w Polsce na lata 2014-2020 (ZDPS). Na potrzeby niniejszego dokumentu
polityka senioralna rozumiana jest szeroko jako ogół działań, w okresie całego
życia człowieka, prowadzących do zapewnienia warunków dla wydłużenia
aktywności, zarówno zawodowej, jak i społecznej oraz dla samodzielnego,
zdrowego, bezpiecznego i niezależnego życia osób starszych.
„ ZDPS”, choć mają charakter ramowy, to jednocześnie stanowią konkretny
zestaw koniecznych działań w obszarze polityki senioralnej w Polsce, który jest
kierowany do szerokiego grona odbiorców. Po pierwsze, do społeczeństwa,
które ze względu na swoje kompetencje i potencjał stanowi kluczowy element
20
w procesie budowania i rozwoju polityki aktywnego i zdrowego starzenia się.
Po drugie, do władz publicznych wszystkich szczebli, sektora prywatnego oraz
pozarządowego
i
partnerów
społecznych,
których
działania
pozwolą
na odpowiednie zagospodarowanie aktywów wynikających z wydłużania życia.
Tak zdefiniowani adresaci działań, w obszarze polityki senioralnej oraz ich
ścisła wzajemna współpraca, będzie stanowiła o skuteczności realizacji polityki
senioralnej”.
Sejm we wrześniu 2013 roku przyjął nowelizację ustawy o samorządzie
gminnym wprowadzającą art. 5 c dotyczący zasad powoływania gminnych rad
seniorów. Pozwoli to na zwiększenie udziału osób starszych i ich organizacji
w procesach decyzyjnych bezpośrednio ich dotyczących w środowisku
lokalnym. W naszym województwie ten proces rozpoczął się już w 2007 r.
Obecnie rady seniorów funkcjonują w kilku gminach: Gdańsku, Gdyni,
Chojnicach, Kościerzynie i powiatowa w Tczewie.
***
Podsumowanie i kierunki działań
Rok 2012 i połowa 2013 to okres dalszych zmagań z negatywnymi skutkami
kryzysu
ekonomicznego
i
wzmożonych
wysiłków
zmierzających
do zaspokojenia niezbędnych potrzeb w realizacji gwarantowanych świadczeń.
To także czas wdrażania ważnych zmian legislacyjnych, w tym szczególnie
związanych z wejściem w życie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy
zastępczej, które znacząco wpływają na zakres działań związanych z szeroko
rozumianą polityką społeczną. Dlatego w najbliższym czasie
następujące cele i kierunki:
21
istotne będą
Dalsze
aktywne
wdrażanie
zadań
wynikających
z
ustawy
o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej na wszystkich
szczeblach samorządu terytorialnego, a w szczególności na poziomie
samorządu gminnego w zakresie
pracy z rodziną na rzecz utrzymania
dziecka
asystentury,
w
rodzinie
(rozwój
powstawanie
rodzin
wspierających).
Rozwój kadry pomocy społecznej, w tym wzmożenie wysiłków
w celu osiągnięcia przez wszystkie gminy wymaganej ustawowo
normy dotyczącej wielkości rejonu pracownika socjalnego.
Intensyfikacja działań i współpraca wszystkich służb w zakresie
przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w tym również podjęcie
szerokich
działań
profilaktycznych
mających
na
celu
zmianę
funkcjonujących w świadomości społecznej stereotypów dotyczących
przemocy w rodzinie. Dążyć należy również do dalszego rozwoju
infrastruktury pomocowej i wzrostu kompetencji kadr funkcjonujących
w tej sferze (uczestnictwo w międzysektorowych szkoleniach).
Poszerzanie sieci oparcia społecznego dla osób z zaburzeniami
psychicznymi o kolejne Środowiskowe Domy Samopomocy szczególnie
na terenach pozbawionych takich placówek (powiat nowodworski),
ale
też
o
kolejne
Środowiskowego
Kluby
opartych
Samopomocy,
na
Centra
międzysektorowej
Wsparcia
współpracy.
W przypadku istniejących placówek intensyfikacja działań zmierzających
do osiągnięcia wymaganych ustawowo standardów.
Wspieranie rozwiązań służących przeciwdziałaniu i wychodzeniu
z bezdomności,
w tym przygotowanie się do wdrożenia gminnych
22
standardów wychodzenia z bezdomności wypracowanych w ramach
projektu systemowego, a które zostaną obligatoryjnie wprowadzone
w ramach najbliższych zmian legislacyjnych.
Realizacja na poziomie lokalnym założeń polityki senioralnej – tak
istotnej w warunkach starzejącego się społeczeństwa polskiego, w tym
szczególnie konieczność tworzenia w poszczególnych gminach
seniorów.
***
Opracowali:
Tekst:
Małgorzata Szady, Ewa Szczypior,
Jolanta Mazurkiewicz, Joanna Szoła
Załączniki: Małgorzata Szady, Jolanta Mazurkiewicz
Gdańsk, listopad 2013 r.
23
rad
Załącznik Nr 2
UDZIAŁ GOSPODARSTW DOMOWYCH OBJĘTYCH POMOCĄ
(pomoc w gminie i powiecie) - 2012 rok
GOSP. DOMOWE
NAZWA
JEDNOSTKI
Lp.
gmin
Lp.
1.
I.
M.POW. GDAŃSK
184 067
8 139
4,4
2.
II.
M.POW. GDYNIA
101 293
4 781
4,7
3.
III.
M.POW. SŁUPSK
39 012
3 979
10,2
4.
IV.
M.POW. SOPOT
18 925
1 103
5,8
7 197
6 317
724
1 562
1 201
1 268
865
878
1 137
1 043
797
1 026
162
336
162
154
151
126
252
193
11,1
16,2
22,4
21,5
13,5
12,1
17,5
14,4
22,2
18,5
razem powiat bytowski - pomoc w gminach
22 192
3 359
15,1
razem powiat bytowski - pomoc w powiecie
22 192
6
0,0
razem powiat bytowski
22 192
3 365
15,2
1 594
474
1 190
666
75
12,1
13,7
19,7
16,1
13,9
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
V.
POWIAT BYTOWSKI
1.
MOPS BYTÓW
2.
MGOPS MIASTKO
3.
GOPS BORZYTUCHOM
4.
GOPS CZARNA DĄBRÓWKA
5.
GOPS KOŁCZYGŁOWY
6.
GOPS LIPNICA
7.
GOPS PARCHOWO
8.
GOPS STUDZIENICE
9.
GOPS TRZEBIELINO
10.
GOPS TUCHOMIE
VI.
15.
16.
17.
18.
19.
objęte
pomocą
społ.
gosp.dom.
objętych
pom. społ.
POWIAT CHOJNICKI
1.
MOPS CHOJNICE
2.
MGOPS BRUSY
3.
MGOPS CZERSK
4.
5.
GOPS CHOJNICE
GOPS KONARZYNY
13 177
3 456
6 033
4 148
539
razem powiat chojnicki - pomoc w gminach
27 353
3 999
14,6
razem powiat chojnicki - pomoc w powiecie
27 353
7
0,0
razem powiat chojnicki
27 353
4 006
14,6
4 901
2 978
2 955
2 759
1 150
1 784
1 125
463
485
518
645
227
391
247
9,4
16,3
17,5
23,4
19,7
21,9
22,0
razem powiat człuchowski - pomoc w gminach
17 652
2 976
16,9
razem powiat człuchowski - pomoc w powiecie
17 652
2
0,0
razem powiat człuchowski
17 652
2 978
16,9
7 927
1 841
3 412
4 698
1 425
500
206
264
448
273
6,3
11,2
7,7
9,5
19,2
VII.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
ogółem
udział %
POWIAT CZŁUCHOWSKI
1.
MOPS CZŁUCHÓW
2.
MGOPS CZARNE
3.
MGOPS DEBRZNO
4.
GOPS CZŁUCHÓW
5.
GOPS KOCZAŁA
6.
7.
GOPS PRZECHLEWO
GOPS RZECZENICA
VIII. POWIAT GDAŃSKI
27.
28.
29.
30.
31.
1.
MOPS PRUSZCZ GD.
2.
GOPS CEDRY WIELKIE
3.
GOPS KOLBUDY
4.
GOPS PRUSZCZ GDAŃSKI
5.
GOPS PRZYWIDZ
Załącznik Nr 2
32.
33.
34.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
razem powiat gdański - pomoc w gminach
25 155
2 345
9,3
razem powiat gdański - pomoc w powiatach
25 155
4
0,0
razem powiat gdański
25 155
2 349
9,3
1 586
9 447
1 707
4 188
2 349
2 153
1 225
6 455
281
1 275
208
691
362
312
198
586
17,7
13,5
12,2
16,5
15,4
14,5
16,2
9,1
razem powiat kartuski - pomoc w gminach
29 110
3 913
13,4
razem powiat kartuski - pomoc w powiecie
29 110
0
0,0
razem powiat kartuski
29 110
3 913
13,4
7 396
1 017
1 654
3 349
1 287
834
1 587
1 696
803
110
404
527
212
232
227
235
10,9
10,8
24,4
15,7
16,5
27,8
14,3
13,9
razem powiat kościerski - pomoc w gminach
18 820
2 750
14,6
razem powiat kościerski - pomoc w powiecie
18 820
1
0,0
razem powiat kościerski
18 820
2 751
14,6
1 741
1005
601
652
443
189
13,5
25,1
25,3
22,4
26,7
13,0
8.
GOPS TRĄBKI WIELKIE
POWIAT KARTUZY
1.
GOPS CHMIELNO
2.
GOPS KARTUZY
3.
GOPS PRZODKOWO
4.
GOPS SIERAKOWICE
5.
GOPS SOMONINO
6.
GOPS STĘŻYCA
7.
GOPS SULĘCZYNO
8.
GOPS ŻUKOWO
X.
POWIAT KOŚCIERSKI
1.
MOPS KOŚCIERZYNA
2.
GOPS DZIEMIANY
3.
GOPS KARSIN
4.
GOPS KOŚCIERZYNA
5.
GOPS LINIEWO
6.
GOPS LIPUSZ
7.
GOPS NOWA KARCZMA
8.
GOPS STARA KISZEWA
POWIAT KWIDZYŃSKI
1.
MOPS KWIDZYN
2.
MGOPS PRABUTY
3.
GOPS GARDEJA
4.
GOPS KWIDZYN
5.
6.
GOPS RYJEWO
GOPS SADLINKI
12 863
4 002
2 380
2 906
1 659
1 453
razem powiat kwidzyński - pomoc w gminach
25 263
4 631
18,3
razem powiat kwidzyński - pomoc w powiecie
25 263
9
0,0
razem powiat kwidzyński
25 263
4 640
18,4
1 534
199
484
637
370
12,5
14,0
22,6
18,5
22,8
XII.
57.
58.
59.
60.
61.
6,8
9,7
15,4
GOPS SUCHY DĄB
XI.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
148
101
405
GOPS PSZCZÓŁKI
7.
IX.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
2 186
1 043
2 623
6.
POWIAT LĘBORSKI
1.
MOPS LĘBORK
2.
MOPS ŁEBA
3.
GOPS CEWICE
4.
GOPS NOWA WIEŚ LĘBORSKA
5.
GOPS WICKO
12 279
1 419
2 144
3 450
1 620
razem powiat lęborski - pomoc w gminach
20 912
3 224
15,4
razem powiat lęborski - pomoc w powiecie
20 912
7
0,0
razem powiat lęborski
20 912
3 231
15,5
Załącznik Nr 2
XIII. POWIAT MALBORSKI
62.
63.
64.
65.
66.
67.
GOPS STARE POLE
14 044
2 575
1 437
1 239
1 048
1 402
1 656
317
336
170
171
213
11,8
12,3
23,4
13,7
16,3
15,2
razem powiat malborski - pomoc w gminach
21 745
2 863
13,2
razem powiat malborski - pomoc w powiecie
21 745
9
0,0
razem powiat malborski
21 745
2 872
13,2
479
5 736
968
2 934
1 222
101
815
169
470
101
21,1
14,2
17,5
16,0
8,3
razem powiat nowodworski - pomoc w gminach
11 339
1 656
14,6
razem powiat nowodworski - pomoc w powiecie
11 339
2
0,0
razem powiat nowodworski
11 339
1 658
14,6
1 600
1 388
3 971
4 452
2 164
2 565
5 738
129
183
401
520
248
465
490
8,1
13,2
10,1
11,7
11,5
18,1
8,5
razem powiat pucki - pomoc w gminach
21 878
2 436
11,1
razem powiat pucki - pomoc w powiecie
21 878
4
0,0
razem powiat pucki
21 878
2 440
11,2
6 188
3 117
1 787
2 869
2 865
2 905
2 058
3 974
1 110
2 194
594
492
370
743
689
547
427
582
237
503
9,6
15,8
20,7
25,9
24,0
18,8
20,7
14,6
21,4
22,9
razem powiat słupski - pomoc w gminach
29 067
5 184
17,8
razem powiat słupski - pomoc w powiecie
29 067
14
0,0
razem powiat słupski
29 067
5 198
17,9
1 092
1 044
16 833
756
1 529
1 684
834
169
132
1 922
79
200
365
158
15,5
12,6
11,4
10,4
13,1
21,7
18,9
1.
MOPS MALBORK
2.
MOPS NOWY STAW
3.
GOPS LICHNOWY
4.
GOPS MALBORK
5.
GOPS MIŁORADZ
6.
XIV. POWIAT NOWODWORSKI
68.
69.
70.
71.
72.
1.
MOPS KRYNICA MORSKA
2.
MGOPS NOWY DWÓR GDAŃSKI
3.
GOPS OSTASZEWO
4.
GOPS STEGNA
5.
GOPS SZTUTOWO
XV.
73.
74.
75.
76.
77.
78.
79.
POWIAT PUCKI
1.
MOPS HEL
2.
MOPS JASTARNIA
3.
MOPS PUCK
4.
MOPS WŁADYSŁAWOWO
5.
GOPS KOSAKOWO
6.
GOPS KROKOWA
7.
GOPS PUCK
XVI. POWIAT SŁUPSKI
80.
81.
82.
83.
84.
85.
86.
87.
88.
89.
1.
MOPS USTKA
2.
MGOPS KĘPICE
3.
GOPS DAMNICA
4.
GOPS DĘBNICA KASZUBSKA
5.
GOPS GŁÓWCZYCE
6.
GOPS KOBYLNICA
7.
GOPS POTĘGOWO
8.
GOPS SŁUPSK
9.
GOPS SMOŁDZINO
10.
GOPS USTKA
XVII. POWIAT STAROGARDZKI
90.
91.
92.
93.
94.
95.
96.
1.
MOPS CZARNA WODA
2.
MOPS SKÓRCZ
3.
MOPS STAROGARD GD.
4.
GOPS BOBOWO
5.
GOPS KALISKA
6.
GOPS LUBICHOWO
7.
GOPS OSIECZNA
Załącznik Nr 2
97.
98.
99.
100.
101.
102.
813
4 063
1 327
1 480
3 243
2 931
102
512
228
272
442
495
12,5
12,6
17,2
18,4
13,6
16,9
razem powiat starogardzki - pomoc w gminach
37 629
5 076
13,5
razem powiat starogardzki - pomoc w powiecie
37 629
4
0,0
razem powiat starogardzki
37 629
5 080
13,5
8.
GOPS OSIEK
9.
GOPS SKARSZEWY
10.
GOPS SKÓRCZ
11.
GOPS SMĘTOWO
12.
GOPS STAROGARD GD.
13.
GOPS ZBLEWO
XVIII. POWIAT SZTUMSKI
103.
1.
MOPS DZIERZGOŃ
3 004
510
17,0
104.
2.
MGOPS SZTUM
5 829
709
12,2
105.
3.
GOPS MIKOŁAJKI POMORSKIE
1 077
203
18,8
106.
107.
4.
GOPS STARY DZIERZGOŃ
5.
GOPS STARY TARG
1 271
1 945
244
298
19,2
15,3
razem powiat sztumski - pomoc w gminach
13 126
1 964
15,0
razem powiat sztumski - pomoc w powiecie
13 126
1
0,0
razem powiat sztumski
13 126
1 965
15,0
12,9
9,7
14,5
15,5
15,5
19,1
XIX POWIAT TCZEWSKI
108.
109.
110.
112.
113.
1.
MOPS PELPLIN
2.
MOPS TCZEW
2.
MGOPS GNIEW
3.
GOPS MORZESZCZYN
5.
GOPS SUBKOWY
6.
GOPS TCZEW
4 706
21 221
5 024
1 056
1 454
3 035
razem powiat tczewski - pomoc w gminach
36 496
606
2 050
728
164
226
579
4 353
razem powiat tczewski - pomoc w powiecie
36 496
11
0,0
razem powiat tczewski
36 496
4 364
12,0
420
1 103
1 195
447
559
495
892
603
529
399
7,9
7,3
7,8
27,7
31,4
34,7
27,4
20,0
17,5
9,3
XX
114.
115.
116.
117.
118.
119.
120.
121.
122.
123.
11,9
POWIAT WEJHEROWSKI
1.
MOPS REDA
2.
MOPS RUMIA
3.
MOPS WEJHEROWO
4.
GOPS CHOCZEWO
5.
GOPS GNIEWINO
6.
GOPS LINIA
7.
GOPS LUZINO
8.
GOPS ŁĘCZYCE
9.
GOPS SZEMUD
10.
GOPS WEJHEROWO
5 339
15 040
15 371
1 616
1 783
1 428
3 252
3 022
3 015
4 292
razem powiat wejherowski - pomoc w gminach
54 158
6 642
12,3
razem powiat wejherowski - pomoc w powiecie
54 158
8
0,0
razem powiat wejherowski
54 158
6 650
12,3
Ogółem województwo - pomoc w gminach
755 192
75 300
10,0
Ogółem województwo - pomoc w powiatach
755 192
160
0,0
755 192
75 460
10,0
Ogółem województwo
stopa bezrobocia (%)
udział gosp.domowych objętych pomocą (%)
p. Nowy Dwór Gd.
p. Sztum
p. Malbork
p. Człuchów
p. Bytów
p. Słupsk
p. Lębork
p. Starogard Gd.
p. Chojnice
p. Kwidzyn
p. Wejherowo
p. Kościerzyna
p. Puck
p. Tczew
m. Słupsk
p. Kartuzy
p. Gdańsk
m. Gdynia
35,0
m. Gdańsk
m. Sopot
Wpływ bezrobocia na pomoc społeczną.
Załącznik Nr 3
Województwo pomorskie - 2012 rok
(%)
30,0
25,0
20,0
15,0
10,0
5,0
0,0
Załącznik Nr 4
Bezrobocie w województwie pomorskim
w latach 2007 - 2010 (stan na koniec roku)
Rok
2009
2010
2011
2012
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
Stopa bezrobocia ( % )
wojew.
pomorskie
12,0
12,2
12,5
11,9
12,3
12,5
13,4
13,4
Powiat
Bytów
Chojnice
Człuchów
Gdańsk
Kartuzy
Kościerzyna
Kwidzyn
Lębork
Malbork
Nowy Dwór Gd.
Puck
Słupsk
Starogard Gd.
Sztum
Tczew
Wejherowo
m. Gdańsk
m. Gdynia
m. Słupsk
m. Sopot
kraj
Stopa bezrobocia ( % )
2009
2010
2011
2012
22,6
18,5
23,6
7,3
9,7
16,5
13,4
18,5
22,1
25,7
12,2
21,4
19,7
23,8
14,2
13,8
4,9
5,3
10,6
3,6
22,7
19,2
23,8
7,8
11,1
16,3
12,5
19,1
22,2
27,9
12,4
22,2
19,1
22,3
13,8
15,1
5,4
5,4
11,7
3,7
22,7
20,2
23,0
7,4
10,5
15,4
17,3
19,5
24,4
29,5
14,1
22,1
20,1
25,0
13,4
15,1
5,4
5,5
11,5
4,0
23,6
20,0
23,8
9,0
10,9
15,6
19,9
21,4
25,1
30,9
15,4
22,8
20,9
27,3
13,7
16,4
6,3
6,5
12,0
4,6
Załącznik Nr 5
Świadczenia pomocy społecznej
udzielone w województwie pomorskim
(w poszczególnych latach)
Liczba osób
Rodzaj świadczenia
2009
2010
2011
2012
Zasiłek stały
14.955
15.801
16.633
17.418
Zasiłek okresowy
23.485
23.773
21.356
21.316
898
858
886
979
14.797
15.620
16.338
15.911
1.865
2.004
2.037
2.092
54.922
54.552
53.844
53.109
50.762
49.800
48.752
47.954
900
527
609
433
5.826
5.665
5.567
5.448
Zasiłek celowy
59.191
59.290
57.391
55.383
Praca socjalna (rodziny)
39.665
41.985
42.540
42.557
Usługi specjalistyczne
Składka na ubezpieczenie
zdrowotne
Schronienie
Posiłek (ogółem)
- dożywianie dzieci szkolnych
Ubrania
Usługi opiekuńcze
Liczba gospodarstw
Gospodarstwa domowe objęte
pomocą
78.821
81.245
80.436
75.460
Odsetek gospodarstw objętych
pomocą
10,4%
10,8
10,7
10,0
Załącznik Nr 6
Pomoc instytucjonalna i rodzinna
w województwie pomorskim**
l.p.
Rodzaj placówki
Rok
liczba
2009
2010
2011
2012
domów
44
45
44
44
miejsc
4.006
4.182
4.200
4.220
19
21
22
*
524
530
570
placówek
15
14
14
miejsc
747
661
587
domów
29
31
33
miejsc
222
242
263
OGNISKA WYCHOWAWCZE
(powiaty)
5.
(z placówkami wsparcia dziennego
istniejącymi w placówkach wielofunkcyjnych)
ognisk
23
23
24
miejsc
649
694
636
6.
DZIECI W RODZINACH ZASTĘPCZYCH
dzieci
4.961
4.807
4.790
*
7.
OŚRODKI ADOPCYJNO-OPIEKUŃCZE
ośrodków
9
8
7
*
domów
56
56
56
miejsc
1.460
1.490
1.554
1.623
ośrodków
49
45
40
41
miejsc
1750
1783
1.854
1.896
placówek
15
21
23
30
miejsc
477
646
758
932
1.
DOMY POMOCY SPOŁECZNEJ
(powiaty)
PLACÓWKI OPIEKUŃCZO – WYCHOWAWCZE placówek
(pl. socjalizacyjne i interwencyjne)
2.
(powiaty)
miejsc
(bez rodzinnych domów dziecka)
3.
4.
8.
9.
PLACÓWKI WIELOFUNKCYJNE
( pl. socjalizacyjne + interwencyjne+
gr. usamodzielnienia - nie ujęte wyżej)
(powiaty)
(bez placówek wsparcia dziennego)
RODZINNE DOMY DZIECKA
ŚRODOWISKOWE DOMY SAMOPOMOCY
(gminy + 2 powiaty)
SCHRONISKA
I NOCLEGOWNIE DLA BEZDOMNYCH
PLACÓWKI ZAPEWNIAJĄCE CAŁODOBOWĄ
OPIEKĘ OSOBOM NIEPEŁNOSPRAWNYM,
10.
PRZEWLEKLE CHORYM, W PODESZŁYM WIEKU
*
*
*
59
*od 1 stycznia 2012 r. działania te zostały wyprowadzone ze sfery pomocy społecznej i funkcjonują w formie jednostek
wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej
** wg stanu na koniec roku
Załącznik Nr 7.
Liczba mieszkańców ponadgminnych domów pomocy społecznej w woj. pomorskim
w latach 2004–2012, z podziałem na osoby skierowane przed dniem 1 stycznia 2004 r.
(wg starych zasad) i po tym dniu (wg nowych zasad), z uwzględnieniem osób wnoszących
opłatę za pobyt.
Wyszczególnienie
wg stanu na dzień 31 grudnia danego roku
2004
2005
2006
2007 2008 2009 2010 2011 2012
3808
3721
3723
3783
3809
3768
3802
3851
3840
skierowani na podstawie
decyzji wydanej przed
dniem 1 stycznia 2004 r.
(wg starych zasad)
3688
3391
3167
2952
2749
2543
2376
2219
2070
skierowani na podstawie
decyzji wydanej po dniu 1
stycznia 2004 r. (wg
nowych zasad)
120
330
556
831
1060
1225
1426
1632
1770
wnoszący opłatę za pobyt
bez dopłaty gminy
3
10
25
25
45
34
36
51
47
w tym opłata wnoszona
przez: mieszkańca
0
5
14
7
13
10
10
12
6
członków rodziny
0
0
1
0
0
0
0
3
7
mieszkańca i członków
rodziny
3
5
10
18
32
24
26
36
34
wnoszący opłatę za pobyt
z dopłatą gminy
117
320
531
806
1015
1191
1390
1581
1723
w tym opłata wnoszona
przez: mieszkańca
93
286
488
733
923
1086
1270
1453
1610
członków rodziny
3
2
0
4
11
7
7
2
0
mieszkańca i członków
rodziny
12
17
24
33
56
69
79
89
81
9
15
19
36
25
29
34
37
32
stan mieszkańców
ogółem
z tego:
z tego:
pełna odpłatność gminy
Źródło: Roczne sprawozdania z działalności ponadgminnych domów pomocy społecznej finansowanych
w części lub całości w ramach Części 85 – Budżet wojewody, Dział 852 – Pomoc społeczna, Rozdział 85202 –
Domy pomocy społecznej (Pomorski Urząd Wojewódzki, Wydział Polityki Społecznej w Gdańsku).
Załącznik nr 8
Liczba mieszkańców gminnych domów pomocy społecznej w woj. pomorskim w latach
2010 – 2012 z uwzględnieniem osób wnoszących opłatę za pobyt.
Wyszczególnienie
wg stanu na dzień 31 grudnia danego roku
2010
2011
2012
182
225
221
skierowani na
podstawie decyzji
wydanej przed dniem 1
stycznia 2004 r.
(wg starych zasad)
19
16
12
skierowani na
podstawie decyzji
wydanej po dniu 1
stycznia 2004 r. (wg
nowych zasad)
163
209
209
wnoszący opłatę za
pobyt bez dopłaty
gminy
4
3
9
w tym opłata wnoszona
przez: mieszkańca
0
2
1
członków rodziny
0
0
0
mieszkańca i członków
rodziny.
4
1
8
wnoszący opłatę za
pobyt z dopłatą gminy
159
206
200
w tym opłata wnoszona
przez: mieszkańca
128
169
170
członków rodziny
0
0
0
mieszkańca i członków
rodziny
31
37
30
pełna odpłatność gminy
0
0
0
stan mieszkańców
ogółem
z tego:
z tego:
Źródło: Roczne sprawozdania z działalności gminnych domów pomocy społecznej za lata 2010 - 2012
(Pomorski Urząd Wojewódzki, Wydział Polityki Społecznej w Gdańsku).
Załącznik Nr 9
BUDŻET WOJEWODY POMORSKIEGO
w latach 2010 - 2012 i plan na 2031 r.
Pomoc społeczna, świadczenia rodzinne, piecza zastępcza - wykonanie w tys. zł
Rodzaj pomocy
Lp.
1
2
Zasiłki, pomoc w naturze oraz składki
na ubezpieczenia zdrowotne (wyk. gminy)
Świadczenia rodzinne, zaliczka świadczenia,
koszty obsługi
alimentacyjna, składki
na ubezp. Społ. (wyk. gminy)
2011
2012
2013*
85 687
74 046
94 146
119 298
655 212
2 436 ***
672 155
8 430 ***
693 359
14 719 ***
6 259
6 723
7 345
8 470
33 206
34 123
33 538
32 471
Środowiskowe domy samobieżące utrzym.
pomocy (utrzym. przez gminy) nowe zadania/standardy
13 638
483
698 **
14 341
667
462 **
15 242
727
779 **
15 923
1 058
817 **
Utrzymanie ośr. pomocy społecznej (dofinansowanie)
wynagrodzenia opiekunów prawnych
21 654
103
21 128
281
21 731
645
21 172
895
50 489
800 **
337
350 **
51 024
0
62
0
51 021
0
0
875 **
51 034
179 **
0
0
3
Specjalistyczne usługi opiekuńcze
(wyk. gminy)
4
Dotacje :
(wyk. gminy)
Program "Posiłek
dla potrzebujących"
5
6
2010
Domy pomocy społecznej (bieżące utrzymanie)
7 (wyk. powiaty)
Placówki Opiekuńczo-Wychowawcze
8 (powiaty)
(osiąganie standardów)
Rządowe programy wspierające pieczę zastępczą
9 (powiaty, gminy)
Ośrodki adopcyjne
10 (samorząd wojewódzki)
Środowiskowe Domy
11 Samopomocy (powiatowe)
bieżące utrzymanie
nowe zadanie/standardy
Dofinansowanie Sieci Ośrodków Interwencji
12 Kryzysowej (powiaty)
Realizacja Krajowego Programu Przeciwdziałania
13 Przemocy w Rodzinie (SOW-y, pr. korekcyjno-edukacyjne)
Łagodzenie skutków suszy /powodzi
14 (gminy)
Wsparcie organizacji pozarządowych
15 (wojewoda)
Pomoc cudzoziemcom
16 i dzieciom cudzoziemców
Razem :
gmina
powiat
630 431
0
0
0
0
4 182
1 222
3 595
1 440
442
0
478
0
477
141
477
0
5
3
4
6
823
815
809
826
542
24
107
0
599
600
600
600
40
179
20
125
12
72
14
309
846 765
862 570
914 260
966 662
* plan na rok 2013 (po zmianach - stan na 31.10.2013 r.)
** środki inwestycyjne
*** rządowy program wspierania osób pobierających świadczenia pielęgnacyjne
Załącznik Nr 10
Wsparcie udzielone organizacjom pozarządowym zajmującym sie pomocą społeczną
- przyznawane w ramach konkursu grantowego Wojewody
usługi opiekuńczo specjalistyczne
Rok
ośrodki wsparcia
Ogółem
liczba
kwota
liczba
kwota
liczba
kwota
organizacji programów
(w tys. zł)
organizacji programów
(w tys. zł)
organizacji programów
(w tys. zł)
2010
30
33
154,0
70
85
446,0
100
118
600,0
2011
29
31
154,0
64
76
446,0
93
107
600,0
2012
22
23
154,0
75
82
446,0
97
105
600,0
2013
26
28
154,0
65
76
446,0
91
104
600,0
Załącznik Nr 11
WIELKOŚĆ REJONU OPIEKUŃCZEGO - 2012 r. i I półrocze 2013 r.
Lp.
NAZWA
JEDNOSTKI
1.
2.
3.
4.
I.
II.
III.
IV.
V.
M.POW. GDAŃSK
M.POW. GDYNIA
M.POW. SŁUPSK
M.POW. SOPOT
POWIAT BYTOWSKI
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
1.
MOPS BYTÓW
2.
MGOPS MIASTKO
3.
GOPS BORZYTUCHOM
4.
GOPS CZARNA DĄBRÓWKA
5.
GOPS KOŁCZYGŁOWY
6.
GOPS LIPNICA
7.
GOPS PARCHOWO
8.
GOPS STUDZIENICE
9.
GOPS TRZEBIELINO
GOPS TUCHOMIE
Lp.
gmin
10.
razem powiat bytowski
VI. POWIAT CHOJNICKI
15.
16.
17.
18.
19.
1.
MOPS CHOJNICE
2.
MGOPS BRUSY
3.
MGOPS CZERSK
4.
GOPS CHOJNICE
5.
GOPS KONARZYNY
razem powiat chojnicki
VII. POWIAT CZŁUCHOWSKI
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
1.
MOPS CZŁUCHÓW
2.
MGOPS CZARNE
3.
MGOPS DEBRZNO
4.
GOPS CZŁUCHÓW
5.
GOPS KOCZAŁA
6.
GOPS PRZECHLEWO
7.
GOPS RZECZENICA
razem powiat człuchowski
VIII. POWIAT GDAŃSKI
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
1.
MOPS PRUSZCZ GD.
2.
GOPS CEDRY WIELKIE
3.
GOPS KOLBUDY
4.
GOPS PRUSZCZ GDAŃSKI
5.
GOPS PRZYWIDZ
6.
GOPS PSZCZÓŁKI
7.
GOPS SUCHY DĄB
8.
GOPS TRĄBKI WIELKIE
razem powiat gdański
IX. POWIAT KARTUZY
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
1.
GOPS CHMIELNO
2.
GOPS KARTUZY
3.
GOPS PRZODKOWO
4.
GOPS SIERAKOWICE
5.
GOPS SOMONINO
6.
GOPS STĘŻYCA
7.
GOPS SULĘCZYNO
Pr. socjalni WIELKOŚĆ
w rejonach REJONU
LUDNOŚCI*
opiekuń.
OPIEKUŃ.
2012 r.
2012 r.
LICZBA
Pr. socjalni WIELKOŚĆ
w rejonach
REJONU
opiekuń.
OPIEKUŃ.
I - VI 2013 r. I - VI 2013 r.
460 427
248 726
94 849
38 217
182
94
57
17
2 530
2 646
1 664
2 248
177
87
58
15
2 601
2 859
1 635
2 548
24 914
20 146
3 002
5 799
4 264
5 097
3 640
3 556
3 745
4 168
78 331
12
9
1
2
3
2
2
2
2
2
37
2 076
2 238
3 002
2 900
1 421
2 549
1 820
1 778
1 873
2 084
2 117
12
9
1
2
3
2
2
2
1
3
37
2 076
2 238
3 002
2 900
1 421
2 549
1 820
1 778
3 745
1 389
2 117
40 306
14 079
21 491
17 845
2 273
95 994
16
4
8
10
1
39
2 519
3 520
2 686
1 785
2 273
2 461
19
4
7
11
1
42
2 121
3 520
3 070
1 622
2 273
2 286
14 536
9 394
9 301
10 686
3 488
6 307
3 690
57 402
7
6
5
6
3
3
3
33
2 077
1 566
1 860
1 781
1 163
2 102
1 230
1 739
7
5
6
5
3
3
2
31
2 077
1 879
1 550
2 137
1 163
2 102
1 845
1 852
28 621
6 826
15 004
23 454
5 697
8 731
4 142
10 692
103 167
9
3
5
7
4
2
2
4
36
3 180
2 275
3 001
3 351
1 424
4 366
2 071
2 673
2 866
11
3
6
8
3
2
2
2
37
2 602
2 275
2 501
2 932
1 899
4 366
2 071
5 346
2 788
7 238
32 878
8 165
18 399
9 978
9 835
5 187
5
18
1
8
4
4
2
1 448
1 827
8 165
2 300
2 495
2 459
2 594
5
11
1
8
4
4
2
1 448
2 989
8 165
2 300
2 495
2 459
2 594
Załącznik Nr 11
42.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
8.
GOPS ŻUKOWO
X.
razem powiat kartuski
POWIAT KOŚCIERSKI
1.
MOPS KOŚCIERZYNA
2.
GOPS DZIEMIANY
3.
GOPS KARSIN
4.
GOPS KOŚCIERZYNA
5.
GOPS LINIEWO
6.
GOPS LIPUSZ
7.
GOPS NOWA KARCZMA
8.
GOPS STARA KISZEWA
razem powiat kościerski
XI. POWIAT KWIDZYŃSKI
51.
52.
53.
54.
55.
56.
1.
MOPS KWIDZYN
2.
MGOPS PRABUTY
3.
GOPS GARDEJA
4.
GOPS KWIDZYN
5.
GOPS RYJEWO
6.
GOPS SADLINKI
razem powiat kwidzyński
XII. POWIAT LĘBORSKI
57.
58.
59.
60.
61.
1.
MOPS LĘBORK
2.
MOPS ŁEBA
3.
GOPS CEWICE
4.
GOPS NOWA WIEŚ LĘBORSKA
GOPS WICKO
5.
razem powiat lęborski
XIII. POWIAT MALBORSKI
62.
63.
64.
65.
66.
67.
1.
MOPS MALBORK
2.
MOPS NOWY STAW
3.
GOPS LICHNOWY
4.
GOPS MALBORK
5.
GOPS MIŁORADZ
GOPS STARE POLE
6.
razem powiat malborski
XIV. POWIAT NOWODWORSKI
68.
69.
70.
71.
72.
1.
MOPS KRYNICA MORSKA
2.
MGOPS NOWY DWÓR GDAŃSKI
3.
GOPS OSTASZEWO
4.
GOPS STEGNA
GOPS SZTUTOWO
5.
razem powiat nowodworski
XV. POWIAT PUCKI
73.
74.
75.
76.
77.
78.
79.
1.
MOPS HEL
2.
MOPS JASTARNIA
3.
MOPS PUCK
4.
MOPS WŁADYSŁAWOWO
5.
GOPS KOSAKOWO
6.
GOPS KROKOWA
7.
GOPS PUCK
razem powiat pucki
XVI. POWIAT SŁUPSKI
80.
81.
82.
83.
84.
1.
MOPS USTKA
2.
MGOPS KĘPICE
3.
GOPS DAMNICA
4.
GOPS DĘBNICA KASZUBSKA
5.
GOPS GŁÓWCZYCE
31 414
123 094
6
48
5 236
2 564
6
41
5 236
3 002
23 779
4 243
6 205
15 209
4 634
3 603
6 720
6 648
71 041
12
2
3
9
3
5
3
2
39
1 982
2 122
2 068
1 690
1 545
721
2 240
3 324
1 822
12
1
3
9
3
3
4
2
37
1 982
4 243
2 068
1 690
1 545
1 201
1 680
3 324
1 920
38 931
13 373
8 482
11 119
5 985
5 893
83 783
20
7
5
6
3
3
44
1 947
1 910
1 696
1 853
1 995
1 964
1 904
20
7
5
6
3
3
44
1 947
1 910
1 696
1 853
1 995
1 964
1 904
35 588
3 864
7 352
13 369
6 013
172 966
15
3
3
5
4
86
2 373
1 288
2 451
2 674
1 503
2 011
15
4
3
5
5
88
2 373
966
2 451
2 674
1 203
1 966
39 252
7 926
4 801
4 620
3 365
4 733
64 697
20
4
2
2
3
3
34
1 963
1 982
2 401
2 310
1 122
1 578
1 903
22
4
3
2
3
3
37
1 784
1 982
1 600
2 310
1 122
1 578
1 749
1 349
18 252
3 243
9 946
3 669
1
8
2
4
2
1 349
2 282
1 622
2 487
1 835
1
8
1
4
3
1 349
2 282
3 243
2 487
1 223
36 459
17
2 145
17
2 145
3 737
3 905
11 520
15 382
11 023
10 596
24 575
80 738
1
2
5
7
4
4
8
31
3 737
1 953
2 304
2 197
2 756
2 649
3 072
2 604
1
2
5
5
4
5
8
30
3 737
1 953
2 304
3 076
2 756
2 119
3 072
2 691
16 379
9 510
6 295
9 810
9 552
7
5
3
5
5
2 340
1 902
2 098
1 962
1 910
7
5
3
5
5
2 340
1 902
2 098
1 962
1 910
Załącznik Nr 11
85.
86.
87.
88.
89.
6.
GOPS KOBYLNICA
7.
GOPS POTĘGOWO
8.
GOPS SŁUPSK
9.
GOPS SMOŁDZINO
10.
GOPS USTKA
razem powiat słupski
XVII. POWIAT STAROGARDZKI
90.
91.
92.
93.
94.
95.
96.
97.
98.
99.
100.
101.
102.
1.
MOPS CZARNA WODA
2.
MOPS SKÓRCZ
3.
MOPS STAROGARD GD.
4.
GOPS BOBOWO
5.
GOPS KALISKA
6.
GOPS LUBICHOWO
7.
GOPS OSIECZNA
8.
GOPS OSIEK
9.
GOPS SKARSZEWY
10.
GOPS SKÓRCZ
11.
GOPS SMĘTOWO
12.
GOPS STAROGARD GD.
GOPS ZBLEWO
13.
razem powiat starogardzki
XVIII. POWIAT SZTUMSKI
103.
104.
105.
106.
107.
1.
MOPS DZIERZGOŃ
2.
MGOPS SZTUM
3.
GOPS MIKOŁAJKI POMORSKIE
4.
GOPS STARY DZIERZGOŃ
GOPS STARY TARG
5.
razem powiat sztumski
10 965
7 168
16 065
3 547
8 076
97 367
5
4
7
2
4
47
2 193
1 792
2 295
1 774
2 019
2 072
5
4
9
3
4
50
2 193
1 792
1 785
1 182
2 019
1 947
3 303
3 605
48 808
3 033
5 283
6 221
2 934
2 475
14 658
4 659
5 354
15 338
11 426
127 097
2
2
23
1
2
2
2
2
7
2
3
7
4
59
1 652
1 803
2 122
3 033
2 642
3 111
1 467
1 238
2 094
2 330
1 785
2 191
2 857
2 154
2
1
20
1
4
2
3
2
7
2
4
7
5
60
1 652
3 605
2 440
3 033
1 321
3 111
978
1 238
2 094
2 330
1 339
2 191
2 285
2 118
9 590
18 735
3 740
4 164
6 429
42 658
5
11
3
3
4
26
1 918
1 703
1 247
1 388
1 607
1 641
4
10
3
3
4
24
2 398
1 874
1 247
1 388
1 607
1 777
16 718
60 769
16 006
3 778
5 466
13 238
115 975
9
25
8
3
2
3
41
1 858
2 431
2 001
1 259
2 733
4 413
2 829
8
25
7
3
2
3
40
2 090
2 431
2 287
1 259
2 733
4 413
2 899
22 479
47 304
50 375
5 685
7 268
6 053
14 678
11 831
15 718
22 471
203 862
6
12
18
3
2
3
3
4
4
6
61
3 747
3 942
2 799
1 895
3 634
2 018
4 893
2 958
3 930
3 745
3 342
6
12
14
2
2
3
4
5
3
8
59
3 747
3 942
3 598
2 843
3 634
2 018
3 670
2 366
5 239
2 809
3 455
2 290 070
981
2 334
963
2 378
XIX. POWIAT TCZEWSKI
108.
109.
110.
111.
112.
113.
1.
MOPS PELPLIN
2.
MOPS TCZEW
3.
MGOPS GNIEW
4.
GOPS MORZESZCZYN
5.
GOPS SUBKOWY
GOPS TCZEW
6.
razem powiat tczewski
XX. POWIAT WEJHEROWSKI
114.
115.
116.
117.
118.
119.
120.
121.
122.
123.
1.
MOPS REDA
2.
MOPS RUMIA
3.
MOPS WEJHEROWO
4.
GOPS CHOCZEWO
5.
GOPS GNIEWINO
6.
GOPS LINIA
7.
GOPS LUZINO
8.
GOPS ŁĘCZYCE
9.
GOPS SZEMUD
GOPS WEJHEROWO
10.
razem powiat wejherowski
RAZEM
WOJEWÓDZTWO
* stan na 31.XII.2010 r.
Załącznik Nr 12
Typy rodzin objętych pomoca społeczną
w latach 2010 - 2012 (woj. pomorskie)
Typ rodzin
objętych pom. społ.
rodziny ogółem
z tego:
rodziny z dziećmi
rodziny niepełne
rodziny emerytów
i rencistów
Typ rodzin
objętych pom. społ.
rodziny z dziećmi
ogółem
o liczbie dzieci:
1
2010
2011
2012
liczba
%
liczba
%
liczba
%
88 786
100
88 957
100
84 224
100
41 140
46,3
38 071
42,8
36 385
43,2
12 622
14,2
11 808
13,3
11 066
13,1
16 849
19,0
16 182
18,2
14 332
17,0
2010
liczba
2011
%
liczba
2012
%
liczba
%
41 140
100
38 071
100
36 385
100
13 944
33,9
12 450
32,7
11 737
32,3
2
13 353
32,5
12 673
33,3
12 267
33,7
3
7 699
18,7
7 530
19,8
7 304
20,1
4
3 573
8,7
3 174
8,3
3 039
8,4
5
1 413
3,4
1 272
3,3
1 180
3,2
6
645
1,6
549
1,4
493
1,4
7 i więcej
513
1,2
423
1,1
371
1,0
Typy rodzin objętych pomocą społeczną
w latach 2010 - 2012 (woj. pomorskie)
Załącznik Nr 13
100000
liczba rodzin
90000
88786 88957
84224
80000
2010
70000
2011
60000
2012
50000
41140
40000
38071
36385
30000
16849 16182
20000
12622 11808 11066
14332
10000
0
rodziny ogółem
z tego:
rodziny z dziećmi
rodziny niepełne
rodziny emerytów
i rencistów
Załacznik Nr 14
36385
38071
40000
41140
45000
Rodziny z dziećmi objęte pomocą społeczną
w latach 2010 - 2012 (woj. pomorskie )
35000
2010
2011
2012
25000
371
423
513
493
549
645
1180
1272
1413
3039
5000
3174
3573
7304
10000
7530
7699
12267
12673
13353
11737
15000
12450
20000
13944
Liczba rodzin
30000
0
rodziny z
dziećmi
ogółem
o liczbie dzieci:
1
2
3
4
5
6
7 i więcej