Spis treści i fragment wstępu
Transkrypt
Spis treści i fragment wstępu
SPIS TREŚCI 8 | Hymn szkoły 9 | Wstęp CZĘŚĆ PIERWSZA – A R C H I W A L I A P R A S O W E 25 | wik, Od 1 września br. zajęcia w technikum w Tarnobrzegu, [„Siarka” 1964 r.] 27 | Udana impreza pływacka, [„Siarka” 1965 r.] 30 | z. b., Inauguracja obchodów 50-lecia Republiki Tarnobrzeskiej, [„Siarka” 1968 r.] 32 | b., Sztandar szkolny i harcerski otrzymała Szkoła Podstawowa Nr 3, [„Siarka” 1972 r.] 36 | (t), Szkoła Sportowa, [„Siarka” 1975 r.] 39 | Zapadły decyzje w sprawie Szkoły Sportowej, [„Siarka” 1977 r.] 43 | (e-ma), Szkoła sportowa, [„Siarka” 1977 r.] 47 | Warto pływać!, [„Siarka” 1979 r.] 50 | (w), Przed pierwszym dzwonkiem, [„Siarka” 1980 r.] 53 | (bt), Gdy dzwoneczek się odezwie…, [„Siarka” 1981 r.] 58 | Marek Kret, Szkoły sportowe w impasie?, [„Tygodnik Nadwiślański” 1981 r.] 64 | Zamiast laurki, [„Tygodnik Nadwiślański” 1982 r.] 66 | (Adolf Gorczyca), Raport o stanie tarnobrzeskiej oświaty, wywiad; notował: (w), [„Siarka” 1985 r.] 71 | (w), W „trójce” przed pierwszym dzwonkiem, [„Siarka” 1985 r.] 75 | (w), Ile kosztuje sportowy sukces?, [„Siarka” 1986 r.] 79 | Janina Skalska, Tu jest moje miejsce, [„Tygodnik Nadwiślański” 1987 r.] 83 | Mariusz Siewierski, Sukcesy tarnobrzeskich pływaków, [„Tygodnik Nadwiślański” 1988 r.] 86 | Grażyna Szafińska, Dwie w jednym, [„Siarka” 1994 r.] 92 | (hs), Takie będą Rzeczypospolite, jakie jej młodzieży chowanie, [„Siarka” 1995 r.] CZĘŚĆ DRUGA – W S P O M N I E N I A 99 | Maria Hełmecka, Poczucie ważności zawodu towarzyszyło mi w każdym dniu 105 | Anna Czaplińska, Na zawsze pozostanie moją szkołą 108 | Anetta Martyniuk, Edukujemy młodych tarnobrzeżan tak, by rozbudzać ich ciekawość świata 113 | Aleksandra Kowalska, Był czas, że pracowaliśmy na 3 zmiany 116 | Irena Kuźniarska, Jestem za to wyróżnienie bardzo wdzięczna 119 | Barbara Skiba, W dużej rozumiejącej i szanującej rodzinie 122 | Robert Rybicki, Moim domem była „Trójka” i basen 128 | Barbara Nanek (Otrembnik), Musieliśmy zgodnie zadeklarować, że to były nasze ostatnie wagary 132 | Andrzej Rupala, Popularną „Trójkę” ukończyło wielu znanych sportowców 140 | Agnieszka Pęczkowska, Jest jedna rzecz, którą „Trójka” mi dała i która jest ze mną do dziś 143 | Bartosz Paczocha, Nadal wychodzę „na pole”, a nie „na dwór”… 145 | Michał Zdańkowski, Dopiero z perspektywy czasu doceniam te różne, nauczycielskie sztuczki CZĘŚĆ TRZECIA – Z O S T A T N I C H L A T 149 | Szkoła Podstawowa Nr 3 – XXX lat, [„Nasza Szkoła” (Wydanie specjalne gazetki szkolnej uczniów Szkoły Podstawowej Nr 3 w Tarnobrzegu) 1994 r., jubileuszowe] 155 | (Marek Freyer), Był wychowywany w domu w dyscyplinie i poszanowaniu rodziny, wywiad; rozmawiała: Małgorzata Śmidowska 165 | Kalendarium niektórych wydarzeń (1998/99 – 2008/09) 209 | Wykaz ważniejszych skrótów 211 | Indeks nazwisk 221 | Summary Hymn szkoły Słowa: Kazimierz Wiszniowski Tak biec, by pierwszym być tak być, by pięknie żyć do mistrza równać krok, z nim biec przez cały rok. Nauka wiedzy klucz, uczeń za mistrzem tuż. On życie swoje dał, ratując zamku skarb. Bieg mistrza dla nas wzór, codzienny szkolny trud, mądrość dla Polski jest Ojczyźnie radość, pieśń. Źródła do dziejów Szkoły Podstawowej Nr 3 |9 WSTĘP Jedna ze znanych sentencji łacińskich głosi: E fructu arbor cognoscitur (Drzewo poznaje się po owocach). 1 września 2014 roku minęło 50 lat od chwili, gdy Szkoła Podstawowa Nr 3 w Tarnobrzegu rozpoczęła swoją działalność edukacyjną. Tak się złożyło, że pierwsza połowa tych lat przypadała na okres PRL, a druga, po upadku komunizmu – trwającej nadal III RP. Nie może zatem dziwić, że rysujący się obraz dotychczasowych dziejów szkoły ma z tej perspektywy dwa nieporównywalne ze sobą etapy. Niemniej należy pamiętać, że zróżnicowany obraz historii tej placówki to tylko jedno oblicze. To drugie – kto wie czy nie ważniejsze – możemy dostrzec przede wszystkim u absolwentów „Trójki” i trudnym do oceny pokłosiu naszych działań dydaktycznych i wychowawczych. Tarnobrzeska „Trójka” nie jest ani szkołą najstarszą, ani najmłodszą na mapie naszego miasta. Gdy powstała, była trzecią placówką w mieście (wówczas siedzibie powiatu), w której po ośmiu klasach można było uzyskać wykształcenie podstawowe. Od początku patronat nad nią sprawowały KiZPS „Siarkopol”. Od września 1964 roku przez pięć lat w budynku szkoły mieściło się także przyzakładowe Technikum MechanicznoElektryczne. W 1968 roku patronem szkoły podstawowej został Tomasz Dąbal (działacz chłopski, jeden z przywódców wydarzeń tzw. „Republiki Tarnobrzeskiej”, poseł na Sejm II RP, działacz Komunistycznej Partii Polski, stracony w ZSRR 10 | Tarnobrzeska „Trójka” w wyniku stalinowskich czystek)1. Z czasem, ze względu na dynamiczny rozwój miasta, wynikający m.in. z najlepszych lat finansowej prosperity KiZPS „Siarkopol” i ustanowienia w 1975 roku Tarnobrzega siedzibą województwa, szkoła była już jedną z wielu miejskich placówek o tym charakterze, nad którymi pieczę sprawowało miejscowe Kuratorium Oświaty i Wychowania. Z tym, że jej wyróżnikiem jeszcze od 1974 roku był sportowy profil i ścisłe związki z Klubem Sportowym „Siarka”. „Trójka” jako Szkoła Sportowa (jedyna w ówczesnym województwie tarnobrzeskim) dotrwała do początków lat 90-tych ubiegłego wieku, w międzyczasie powiększając się (w październiku 1984 roku) o dwie kolejne sale gimnastyczne wraz z zapleczem magazynowym oraz socjalnym. Od 1975 do 1981 roku w jej budynku mieścił się Miejski Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół w Tarnobrzegu, a w latach 1987–1992 jako Szkoła Sportowa i Szkoła Ćwiczeń współtworzyła Zespół Szkół wraz ze Studium Nauczycielskim (od 1991 roku z Kolegium Nauczycielskim), które w budynku szkoły także otrzymało swoją siedzibę. W 1994 roku „Trójka” została ostatecznie przejęta od władz oświatowych przez miejski samorząd wraz z innymi szkołami podstawowymi i przestała być formalnie Szkołą Sportową (choć do dziś dnia zachowała swój tradycyjny, sportowy charakter). W styczniu 1998 roku nowym patronem szkoły został Alfred Freyer (peowiak, ochotnik WP, uczestnik walk z Ukraińcami 1 Zob. Parlamentarzyści RP, Dąbal Tomasz Jan (1890–1937), Numer rekordu: 000000282, Biblioteka Sejmowa, Internet: http://bs.sejm.gov.pl/ (dostęp: 28 sierpnia 2014 r.). Źródła do dziejów Szkoły Podstawowej Nr 3 | 11 w 1919 roku i w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku, lekkoatleta, wielokrotny rekordzista Polski w biegach długodystansowych, zginął tragicznie podczas akcji ratowniczej w czasie pożaru zamku hr. Tarnowskich w Dzikowie)2. Od września 1999 roku, w wyniku reformy oświaty Szkoła Podstawowa Nr 3 im. Alfreda Freyera jest do chwili obecnej sześcioklasową szkołą podstawową (samorządową) w Tarnobrzegu (od stycznia 1999 roku w granicach województwa podkarpackiego). W latach 1964–2014 kolejnymi dyrektorami placówki byli: Antoni Kowalski (1964–1972), Stanisław Sworst (1973–1978), Stanisław Szkwara (1979–1984), Janina Sworst (1985–1987), Władysław Jakubowicz (1988–1991), Maria Hełmecka (1991–2002), Anna Czaplińska (2002–2011) i Anetta Martyniuk (od 2011 roku do chwili obecnej). Warto dodać, iż po przeprowadzce Kolegium Nauczycielskiego do swojej nowej siedziby, „Trójka” od 2001 roku do chwili obecnej samodzielnie zarządza obiektem szkolnym przy ulicy Kochanowskiego. Aktualnie szkoła liczy 25 oddziałów w których, w roku szkolnym 2014/2015, na poziomie klas I–VI kształci się około 600 uczniów. W placówce zatrudnionych jest 70 osób, w tym 16 w charakterze pracowników niepedagogicznych. Co ciekawe, nauczycielami „Trójki” i zarazem jej absolwentami są obecnie: Janusz Bobula, Alicja Chomka (Kisiel), Anna Dziama (Mierzwińska), Dorota Mach, Angelika Michalik (Gunia), Ro2 Zob. B. Szwedo, Wpisani w historię miasta. Tarnobrzeski słownik biograficzny, tom I, Tarnobrzeg 2013, s. 73–76. 12 | Tarnobrzeska „Trójka” bert Rybicki, Małgorzata Samek, Ewa Skiba-Krystek, Jadwiga Skotnicka (Babula), Małgorzata Śmidowska (Stępień) i Anna Wolan (Świątek). Absolwentami szkoły i zarazem jej pracownikami administracyjnymi są też panie: Elżbieta Kempiak (Klimek) i Renata Szczęsny (Bartoszek). Warto także podkreślić, że nauczycielami z najdłuższym stażem pedagogicznym – licząc tylko lata pracy przepracowane w naszej szkole – są w kolejności: Jadwiga Skotnicka, Alicja Chomka, Małgorzata Wąsik, Ewa Oździńska, Małgorzata Siepetowska, Elżbieta Wojdyła i Krystyna Wołoszyn-Niemiec. Pół wieku istnienia szkoły to spory okres czasu. Od czerwca 1972 roku, gdy żegnano jej pierwszych absolwentów, szkolną edukację ukończyło tu ponad 4 tysiące uczennic i uczniów. Na przestrzeni lat 1964–2014 stali się namacalnym owocem starań oraz zabiegów edukacyjnych i organizacyjnych swoich rodziców, dyrekcji, wychowawców, nauczycieli, trenerów, działaczy oraz wszystkich pracowników administracyjnych szkoły. Czy wszyscy dobrze wspominają naszą „podstawówkę”? Nie wiadomo. W okresie obchodzonego właśnie jubileuszu, poprzez niniejszą publikację, szukamy odpowiedzi na to pytanie. Nie tylko wśród absolwentów, ale także wśród tych, którzy w okresie ostatnich 50 lat w naszej szkole: zarządzali, administrowali, uczyli i wychowywali, pracowali oraz współpracowali z naszą placówką. Istotnym dopełnieniem do tego, rysującego się zaledwie obrazu, mają być informacje zawarte w archiwalnych publikacjach prasowych za lata szkolne 1964/1965 – 1994/1995 oraz przedstawione w kalendarium niektórych wydarzeń. Poznając wydarzenia z przeszłości na-