Scenariusz zajęć terapii surdopedagogicznej z elementami terapii
Transkrypt
Scenariusz zajęć terapii surdopedagogicznej z elementami terapii
Scenariusz zajęć surdopedagogicznych z elementami terapii integracji sensorycznej dla dziecka z niedosłuchem w ramach wczesnego wspomagania rozwoju Miejsce: OSW w Mławie Data: 1. 03. 2012 Terapeuta: K. Grzywińska Dziecko: Chłopiec; wiek 3,10 Diagnoza lek.: umiarkowany obustronny niedosłuch przewodzeni owy Diagnoza logop.: ORM na tle niedosłuchu Cele ogólne: - stymulacja przedsionkowa, także kanałów półkolistych - poprawa i wydłużenie czasu utrzymywania równowagi ciała - werbalizacja podczas wykonywanych ćwiczeń - kształtowanie lateralności - doskonalenie pracy ręki Cele szczegółowe: - dziecko trafia do celu będąc w ruchu, - dziecko planuje poprawnie ruch - dziecko ćwiczy przekraczanie linii środkowej ciała dla oczu i słuchu, - dziecko potrafi skoncentrować się na wykonywanej czynności, wyhamować swoją aktywność w razie potrzeby - dziecko jest aktywne werbalnie, utrwala (czynnie i biernie) nazwy kolorów - dziecko kształtuje koordynację obustronną, wzrokowo-ruchową, góra-dół - dziecko pracuje nad poprawą fiksacji wzrokowej i widzeniem obuocznym - dziecko wykonuje ćwiczenia rozmachowe i manualne Przebieg zajęć 1. Przywitanie Piosenka „Głowa, ramiona…”, rozmowa o tym, jakie będą zabawy na zajęciach 2. „Traf to kosza” Potrzebne materiały: podwieszana platforma, dwa kosze, pojemnik na piłeczki, 10 plastikowych piłeczek Opis ćwiczenia: a. dziecko znajduje sie w siadzie skrzyżnym na nisko podwieszonej platformie twarzą zwrócone do dwóch koszy. Kosze ustawione na ziemi z lewej i prawej strony dziecka w odległości około metra od platformy. Pojemnik z piłkami leży na platformie nieco z przodu w linii środkowej dziecka. Terapeuta wprowadza platformę w ruch do przodu i tyłu. Dziecko stara sie trafić piłeczka rzucając prawa ręka do lewego kosza, następnie odwrotnie – lewa ręka do prawego kosza głośno i wyraźnie wymawiając kolor piłeczki. Wykonuje 5 powtórzeń na każda stronę utrzymując jednocześnie równowagę. b. Rozumienie mowy dziecko wrzuca na polecenie określony kolor piłeczki Uwagi: ważniejsze wykonywanie ruchu niż na celność rzutów, pomoc manualna, asekuracja 3. „Słoń” Potrzebne materiały: woreczek, marker, gąbka, szmatka, lustro Opis ćwiczenia: dziecko kładzie lewe ucho na lewym ramieniu (trzyma woreczek), następnie prostuje lewa rękę niczym trąbę słonia. Przy rozluźnionych kolanach ręka wodzi w polu środkowym po wzorze leniwej ósemki (zgodnie z zasadami) z oczami śledzącymi ruch końców palców. Ćwiczenie należy wykonać powoli 3 do 5 razy, następnie z prawym uchem na prawym ramieniu. a. Wzór napisany mazakiem sucho ścieralnym – Kuba wodzi dłonią b. Wzór napisany mazakiem sucho ścieralnym, Kuba ściera go gąbką c. Wzór napisany pianką do golenia – Kuba ściera dłonią (lub szmatką) d. Rysowanie kolejnych ósemek wspólnie z terapeutą – terapeuta za plecami dziecka Uwagi: ścierają obie ręce, naprzemiennie, kreśląca lub ścierająca ręka wyprostowana w łokciu, wykonuje największy możliwy dla dziecka zakres ruchu 4. Pamięć dźwiękowa Potrzebne materiały: klocki z gry „Pamięć dźwiękowa” Opis ćwiczenia: Stymulacja słuchowa, w połączeniu ze stymulacją przedsionkową w ruchu liniowym (prawo-lewo). Dziecko siedzi twarzą w twarz z terapeutą w siadzie skrzyżnym na nisko podwieszonej dużej platformie. Terapeuta demonstruje dźwięki – kolejne klocki z gry, dziecko odnajduje tak samo brzmiące klocki, wspólne sprawdzanie spodów – jednakowe kolory, nazywanie sparowanych kolorów. Uwagi: liczba klocków uzależniona od męczliwości dziecka, zamiana ról z terapeutą 5. Muzyczne obręcze Potrzebne materiały: hula-hop (kilka), CD, płyta z piosenkami Opis ćwiczenia: Ułożenie hula-hop na podłodze w linii prostej, kiedy zacznie muzyka dziecko przechodzi z hula-hop do hula-hop. Kiedy muzyka stanie dziecko zastyga w bezruchu. Wariant: Skoki żabki z koła do koła, na wymyślony wspólnie sygnał Uwagi: zamiana ról z terapeutą 6. Skoki na trampolinie Potrzebne materiały: trampolina, bębenek Opis ćwiczenia: dziecko skacze na trampolinie, odzwierciedlając cechy fizyczne prezentowane przez terapeutę: Ilość dźwięków, tempo Uwagi: początkowo dziecko skacze jak chce, naśladuje skaczącego na podłodze terapeutę, dopiero w następnej kolejności odzwierciedla skokami dźwięki 7. Relaksacja – masażyk „Rzeczka” z wyboru M. Bogdanowicz, na życzenie dziecka inne przy cichej, spokojnej muzyce. 8. Podziękowanie dziecku za wspólną zabawę, pożegnanie, rozmowa z rodzicem o przebiegu zajęć