II Festiwal Dyplomatyczny

Koło Studentów Stosunków Międzynarodowych
Uniwersytetu Jagiellońskiego
prezentuje:
II Festiwal
Dyplomatyczny
Państwo jako czynnik konfliktogenny
11-13 kwietnia 2011 r., Kraków
1) Organizator
Koło Studentów Stosunków Międzynarodowych UJ
Koordynatorzy projektu: Joanna Dubiel ([email protected]; tel.:
697420179),
Dawid
Mickiewicz
([email protected];
tel.:
603060378).
2) Termin
11-13 kwietnia 2011 r.
3) Miejsce
Kraków:
Auditorium Maximum UJ, ul. Krupnicza 33
Collegium Novum UJ, ul. Gołębia 24
Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie, ul. Rajska 1
4) Opieka naukowa
prof. Ryszard M. Czarny
5) Adresaci
II Festiwal Dyplomatyczny to wydarzenie interdyscyplinarne, do
wzięcia udziału w którym są zaproszeni wszyscy zainteresowani
problematyką stosunków międzynarodowych.
Głównym elementem Festiwalu jest Turniej Negocjacyjny, oparty na
tzw. studiach przypadku – dwustronnych grach, w których uczestnicy,
obierając wylosowane role, będą mieli za zadanie osiągnąć porozumienie
dające im największe – w kontekście scenariusza - korzyści. W Turnieju
mogą wziąć udział trzyosobowe drużyny reprezentujące koła naukowe
polskich uczelni, zajmujące się tematyką negocjacji. Zadania będą
zróżnicowane tematycznie oraz pod względem stopnia trudności.
Harmonogram Festiwalu obejmuje także warsztaty oraz wykłady
wygłoszone przez specjalistów i znawców tematu, tak teoretyków, jak
i praktyków. Do wygłoszenia referatów zaproszeni są również studenci.
6) Idea
6.1) Zarys problematyki
Po ogromnym sukcesie pierwszej edycji Festiwalu Dyplomatycznego
organizatorzy zdecydowali się na reedycję tego wydarzenia. Jednak, aby
uniknąć powielenia schematu, postanowiono nadać mu nieco inny
kierunek. Motywem przewodnim tegorocznej edycji będzie „Państwo
jako czynnik konfliktogenny” – zagadnienie niezwykle szerokie, bogate
w historyczne ciekawostki, a także kazusy sprzed kilku lat czy nawet
miesięcy.
Procesy
negocjacyjne
we
współczesnych
stosunkach
międzynarodowych – charakteryzujących się dążeniem do wykluczenia
użycia siły lub groźby jej użycia – nabierają coraz większego, jeśli nie
kluczowego znaczenia. Kiedy nie można powiedzieć: Oni mają rację, ale
my
mamy
karabiny,
efektywnym,
a
dwustronne
jednocześnie
rozmowy
dającym
stają
stronom
się
pełną
najbardziej
swobodę
i niezależność, sposobem na osiągnięcie swoich celów bez uciekania się
do przemocy. Organizowany Turniej negocjacyjny, dzięki otwarciu
ostatniej rundy, umożliwi zapoznanie się z procesem rozmów
dwustronnych szerszej publiczności.
Rezultat negocjacji zależy od wielu czynników, w tym stylu
negocjatorów sensu largo oraz środowiska zewnętrznego. Organizatorzy,
zdając sobie z tego sprawę, wpisali w harmonogram warsztaty i panele
konferencyjne, w czasie których głos zabiorą eksperci ze świata nauki,
praktycy oraz studenci.
Takie zestawienie problematyki stworzy triadę poznawczą ja
(negocjator) – my (negocjujący) – oni (uwarunkowania zewnętrzne).
Komplementarność poznawcza Festiwalu Dyplomatycznego zostanie
uzupełniona
lampką
wina,
dzięki
której
uczestnicy
będą
mogli
porozmawiać tak ze sobą, jak i zaproszonymi gośćmi.
Z dumą możemy oznajmić, że Festiwal Dyplomatyczny był pierwszą
inicjatywa na terenie naszego kraju o tak szeroko zakrojonym obszarze
poznawczym. Imprezy organizowane do tej pory skupiały się albo na
negocjacjach jako takich, albo wyłącznie na pewnych zagadnieniach
z obszaru
stosunków
międzynarodowych.
Ponadto,
możliwość
uczestnictwa w warsztatach bardzo rzadko występuje w ramach
konferencji naukowych, nieczęsto jest również otwierana dla szerszej
publiczności. Koło Studentów Stosunków Międzynarodowych UJ
podołało wyzwaniu połączenia wszystkich elementów, przygotowując
unikatowy projekt. W roku 2011 r. ma zamiar kontynuować to dzieło.
6.2) Suplement – krótka historia dyplomacji
Termin „dyplomacja” pochodzi od greckiego słowa diploma
(gr. podwójny), czyli dwóch tabliczek pokrytych woskiem i składanych
razem, na których w starożytnej Grecji pisano instrukcje.
Już wtedy była znana instytucja posłów, zwanych wysłańcami
(gr. ángeloi), których główną funkcją było prowadzenie rokowań
w sprawie rozwiązywania sporów i konfliktów oraz zawierania
przymierzy i układów. W starożytnym Rzymie ukształtowało się grono
kapłanów - tak zwane kolegium fecjałów - odpowiedzialne za spawy
wojny i pokoju oraz zawieranie układów sojuszniczych. Ciążył na nim
również obowiązek składania sprawozdań z odbytej misji (łac. legationem
referre). W tym czasie wykształcił się również określony ceremoniał
związany z przyjmowaniem obcych poselstw.
W okresie średniowiecza rola dyplomacji znajdowała swój wyraz
głównie
jeszcze
w
misjach
doraźnych,
a
funkcje
dyplomatów
sprawowali nadal przede wszystkim kapłani, bowiem cechowała ich
znajomość pisania i czytania. Średniowiecze przyniosło także rozwój
pewnych elementów zwyczajowego prawa poselskiego. Do rozwoju
dyplomacji w tym czasie przyczyniła się w dużym stopniu Stolica
Apostolska. Sobory są uznawane za prawzory nowożytnych kongresów
i współczesnych spotkań na szczycie; także dzięki Kościołowi łacina
stała się językiem dyplomacji średniowiecznej.
Dyplomacja w znaczeniu współczesnym, przede wszystkim
rozumiana jako misje stałe oraz ministerstwa spraw zagranicznych,
pojawiła się dopiero na przełomie XV i XVI wieku, a za jej pionierów
uważa się republiki włoskie, takie jak na przykład Wenecja.
W XVII wieku powszechnym zjawiskiem stały się poselstwa stałe,
które zaczęły powoli wypierać misję ad hoc do załatwiania określonego
zadania. Prekursorem stałych przedstawicielstw dyplomatycznych był
kardynał Richelieu, który w swym testamencie politycznym głosił, że dla
dobra bezpieczeństwa państwa konieczne są „nieustanne negocjacje”,
gdzie negocjować oznaczało pozyskiwać informacje, być inspirującym,
czekać na skutki. Od XVII wieku funkcję dyplomatów zaczęli
przejmować prawnicy, urzędnicy, rzadziej wojskowi. Zdarzało się
również, że dyplomatami zostawali ludzie kultury, jak na przykład
pisarze czy poeci. Od tego czasu można mówić o zaczątkach zawodowej
dyplomacji –już na początku XIX wieku zaczęły bowiem powstawać
szkoły zawodowej dyplomacji.
Zasadniczy krok na drodze ku rozwoju dyplomacji współczesnej
dyplomacji poczynił Kongres Wiedeński w 1815 roku, na którym
dokonano pierwszej kodyfikacji prawa dyplomatycznego. Dało to
podstawy do istotnego rozwoju prawa i praktyki dyplomatycznej
w XX wieku, zwłaszcza zaś w drugiej jego połowie. W tym czasie doszło
do rozkwitu na niespotykaną dotąd skalę wszelkich stosunków
i kontaktów, w związku z pojawieniem się na politycznej mapie świata
nowych państw, a nawet całych ich grup, głównie w wyniku procesu
dekolonizacji.
Powstała
również
ogromna
sieć
stałych
misji
dyplomatycznych, a do powszechnej praktyki weszła dyplomacja
konferencyjna, głównie w związku z powołaniem do życia wielu
organizacji
międzynarodowych.
Istotnym
aspektem
dyplomacji
współczesnej stały się stosunki multilateralne, które obecnie odgrywają
nawet większą role niż te dotychczas bardziej tradycyjne – bilateralne.
Współczesna dyplomacja zmieniła również swoje oblicze w związku
z rozwojem techniki, komunikacji i transportu. Dyplomata musi liczyć
się coraz bardziej z opinią publiczną oraz brać pod uwagę ogromna rolę
mass mediów w sprawowaniu swojego urzędu. W ciągu ostatnich lat
coraz wyraźniej można zauważyć również taką tendencję, iż misje
dyplomatyczne
zaczynają
szerzej
zajmować
się
problemami
ekonomicznymi, handlowymi, a nie tylko politycznymi. Istotną
innowacją ostatnich czasów stały się również spotkania na szczycie.
6.3) Suplement – rozwój i znaczenia procesów negocjacyjnych
Kwestią niezaprzeczalną jest, że negocjacje stanowią narzędzie
kluczowe, zarówno w życiu codziennym jednostek, jak i na płaszczyźnie
międzynarodowej. Każdy człowiek negocjuje niemalże codziennie,
w zależności od sytuacji w jakiej się znajduje oraz roli, jaką pełni
w życiu. Metody negocjacyjne różnią się oczywiście między sobą, jednak
sam fakt ich powszechności i konieczności uważa się za niepodważalny.
Często nie zdajemy sobie nawet sprawy, jak często przychodzi nam
negocjować. Tak samo bowiem politycy ustalający warunki traktatu
międzynarodowego, przedsiębiorcy chcący dokonać fuzji swoich firm,
czy też para studentów dyskutujących nad wyjściem do kina lub do
kawiarni, nazwani być mogą negocjatorami. Widoczne jest, że coraz
więcej sytuacji wymaga rozwiązania właśnie metodą negocjacyjną, co
świadczy o jej rosnącym znaczeniu, głównie w kontekście politycznym.
W historii stosunków międzynarodowych już Pokój Westfalski
z 1648, otwierający okres stosunków oparty na stopie formalnej
równości, stanowił niejako zapowiedź zmiany stylu rozwiązywania
konfliktów między państwami. Proces ten wyraźniej zarysował się na
początku XIX wieku, kiedy to w ramach obrad Kongresu Wiedeńskiego
ustalano porządek europejski po epoce napoleońskiej. Od tej chwili
coraz częściej zdawano sobie sprawę, iż problemy pojawiające się
w Europie coraz częściej dotyczą nie tylko jednego czy dwóch, ale kilku
państw, a najlepszej drogi do ich rozwiązania można upatrywać już nie
tylko w napaści zbrojnej, ale również w pokojowych negocjacjach
pomiędzy zainteresowanymi. Kolejny przełom to I wojna światowa, po
której podjęto formalne działania mające doprowadzić do całkowitej
delegalizacji wojny. Tendencje te widoczne były w Pakcie Ligi Narodów
z 1919 oraz w Pakcie Brianda- Kelloga z 1928. Dawne ius ad bellum coraz
bardziej było wypierane przez ius in bello, co w dużym stopniu
przyczyniło
się
do
wzrostu
znaczenia
negocjacji
jako
środka
rozwiązywania konfliktów. Oficjalne odejście od doktryny uważającej
wojnę za metodę dochodzenia swoich interesów wiąże się ze spisaniem
w 1945 Karty Narodów Zjednoczonych. Artykuł 2. Karty nakazuje
bowiem powstrzymanie się od użycia siły czy groźby jej użycia
przeciwko
nietykalności
terytorium
i
niepodległości
politycznej
któregokolwiek państwa. Artykuł 33. z kolei określa negocjacje jako
jedną
z
podstawowych
międzynarodowych.
To
metod
właśnie
rozstrzygania
pertraktacje
pomogły
sporów
uniknąć
przerodzeniu się zimnej wojny w wojnę światową .
Kontekst historyczny wyraźnie uświadamia nam, jak ważne dla
społeczności międzynarodowej były i są negocjacje. Kwestią kluczową
jest również umiejętne ich prowadzenie. Odpowiedni styl może
prowadzić nie tylko do satysfakcjonujących warunków porozumienia,
ale również zdobyć przychylność środowiska międzynarodowego,
powszechnie potępiającego rozwiązywanie konfliktów poprzez operacje
zbrojne.
Nie powinniśmy jednak zapominać, jak wielką rolę pełnią one
w życiu przeciętnego człowieka. Sytuacje analogiczne do tych na
szczeblu międzynarodowym mają miejsce w życiu społecznym – choć na
wiele mniejsza skalę. Jednostki dążące do swoich celów po trupach,
niebędące skłonne do kompromisów i nierespektujące stanowiska
innych nie są w grupie dobrze widziane. Dotyczy to zarówno szczebla
prywatnego, jak i zawodowego.
Wielkie
znaczenie
negocjacji
w
dzisiejszym
świecie
jest
z pewnością czymś, z czego każdy człowiek powinien zdawać sobie
sprawę.
Obejmują one
swoim wpływem praktycznie
wszystkie
dziedziny życia, co świadczy o ich uniwersalności. Umiejętność
osiągania porozumienia jest narzędziem koniecznym nie tylko dla
polityka czy businessmana, ale również dla ucznia, studenta, rodzica,
syna, przyjaciela czy brata. Nie wiedzieć o nich nic, to pozbawić się
środków skutecznej i asertywnej komunikacji.
7) Cele
Celem II Festiwalu Dyplomatycznego jest promocja negocjacji
i powiązanych z nią zagadnień (środki prowadzone negocjacji), takich
jak mowa ciała (osobny akapit, rozwinąć metodę), nie tylko jako metody
pokojowego
rozwiązywania
sporów czy
zawierania porozumień
międzynarodowych, ale również możliwości efektownej i unikającej
konfliktów codziennej komunikacji.
Organizatorzy pragną także zwrócić uwagę na współczesne
uwarunkowania stosunków międzynarodowych, a w nich na jednostkę,
jaką jest państwo i jego znaczenie na arenie międzynarodowej, poruszyć
najbardziej ważkie problemy i stworzyć platformę, na której szersza
publiczność będzie miała okazję wysłuchać opinii wysokiej klasy
ekspertów.
Festiwal Dyplomatyczny pozwolił na stworzenie forum współpracy
między kołami naukowymi polskich uczelni w zakresie negocjacji,
wymianę
indywidualnych
doświadczeń
czy
wreszcie
możliwość
„zarażenia pasją” ludzi niezwiązanych uprzednio z tą tematyką. Druga
edycja będzie kontynuacją tego procesu.
8) Planowana konferencja
LICZBA PANELI
Cztery panele eksperckie i jeden panel studencki lub pięć paneli eksperckich
(organizator uzależnia liczbę i charakter paneli od zainteresowania zaproszonych do
udziału pracowników naukowych)
KONFERENCJA
Panel ekspercki I – Państwo przyczyną konfliktów:
liczba wystąpień – 3
czas trwania – 90 minut (3x 30 minut, w tym: 20-minutowe wystąpienie, 10minutowa dyskusja)
Pierwszy panel ekspercki konferencji utrzymany będzie w tematyce teoretycznych
rozważań nad istotą państwa jako przyczyny konfliktów. Poza wynikającymi z nauki
o państwie poglądami na jego konfliktogenny charakter, dużo miejsca poświęcone
zostanie pokojowym metodom rozwiązywania sporów, konfliktów.
Całość panelu zwieńczy, utrzymane w jego tematyce, wystąpienie opiekuna
naukowego II Festiwalu Dyplomatycznego – prof. dra hab. Ryszarda M. Czarnego.
Panele eksperckie II-IV – Państwo osią konfliktów:
liczba wystąpień w każdym panelu – 3
czas trwania każdego panelu – 90 minut (3x 30 minut, w tym: 20-minutowe
wystąpienie, 10-minutowa dyskusja)
Trzy kolejne panele eksperckie (dwa pierwszego dnia konferencji, jeden drugiego
dnia konferencji) poświęcone będą rozważaniom o konkretnych współczesnych
konfliktach wpisujących się w tematykę II Festiwalu Dyplomatycznego, a więc takich,
których przyczyną i główną osią było bądź jest państwo. Spodziewany udział
wybitnych pracowników naukowych polskich szkół wyższych zapewni konferencji
niepowtarzalny charakter przedsięwzięcia naukowego najwyższej próby.
Wystąpienia, w zależności od zadeklarowanych przez pracowników naukowych
tematów, zostaną podzielone wewnątrz paneli według kryterium geograficznego –
co nada im odpowiednie nazwy – kolejno na konflikty dotyczące kontynentów
(ujęcie szersze) lub, w ujęciu bardziej precyzyjnym, dotyczące konkretnych regionów
świata.
Panel studencki:
liczba wystąpień – 3
czas trwania – 60 minut (3x 20 minut)
Ostatni panel konferencji przeznaczony będzie dla studentów i ich wystąpień, które
powinni wpisywać się w ogólną tematykę konferencji oraz stanowić wysiłek
naukowy odpowiedni dla rangi wydarzenia, którą cieszy się II Festiwal
Dyplomatyczny i organizowana w jego ramach konferencja naukowa.
UCZESTNICY KONFERENCJI
Organizatorzy konferencji podjęli wszelkie możliwe kroki i działania w celu
zapewnienia konferencji jak najwyższego poziomu merytorycznego, co w praktyce
oznaczana starania o udział w niej wybitnych pracowników naukowych polskich
szkół wyższych.
Nazwiska pracowników naukowych (w kolejności alfabetycznej) zaproszonych do
udziału w konferencji naukowej w ramach II Festiwalu Dyplomatycznego:
Dr
Justyna
Arendarska,
absolwentka
kierunku
stosunki
międzynarodowe
Uniwersytetu Wrocławskiego, a obecnie pracownik w Zakładzie Komunikowania
Instytutu Studiów Międzynarodowych UWr. Stypendystka m. in. Niemieckiej
Centrali Wymiany Akademickiej (DAAD) na Uniwersytecie w Pasawie. Do jej
specjalności należą media w stosunkach międzynarodowych, systemy medialne oraz
komunikowanie międzynarodowe.
Prof. dr hab. Ryszard Czarny, opiekun naukowy II Festiwalu Dyplomatycznego,
profesor nauk humanistycznych. W 1993 r. wybrany na senatora, był także
wicemarszałkiem Senatu. Minister Edukacji w rządzie Józefa Oleksego. Ambasador
Polski w Królestwie Szwecji, Królestwie Norwegii oraz Republice Islandii. Głównym
przedmiotem zainteresowań Profesora pozostają kraje Europy Północnej, a także
narciarstwo, żeglarstwo oraz literatura.
Dr Marcin Grabowski, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce,
pracownik Katedry Historii Dyplomacji i Polityki Międzynarodowej Instytutu Nauk
Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Do
jego specjalności należą stosunki międzynarodowe, region Azji i Pacyfiku oraz
amerykanistyka.
Dr hab. Artur Gruszczak, opiekun naukowy Koła Studentów Stosunków
Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego, doktor habilitowany nauk
humanistycznych w zakresie nauk o polityce, pracownik Katedry Stosunków
Międzynarodowych i Polityki Zagranicznej Instytutu Nauk Politycznych i
Stosunków
Międzynarodowych
UJ.
Specjalista
w
zakresie
stosunków
międzynarodowych i kwestii bezpieczeństwa.
Dr Jarosław Jarząbek, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce,
pracownik Uniwersytetu Wrocławskiego. Do jego specjalności należą stosunki
międzynarodowe, polityka wewnętrzna państw Azji Południowej i PołudniowoZachodniej
oraz konflikt izraelsko-palestyński
i
dążenia niepodległościowe
Palestyńczyków.
Dr hab. Piotr Kimla, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie nauk o
polityce. Pracownik Zakładu Historii Myśli Politycznej Instytutu Nauk Politycznych
i Stosunków Międzynarodowych UJ. Specjalizuje się w historii myśli politycznej.
Mgr Michał Lipa, absolwent politologii (UŚ) oraz studiów bliskowschodnich (UJ),
doktorant na WSMiP UJ (związany z Instytutem Bliskiego i Dalekiego Wschodu).
Stypendysta Fundacji im. Kazimierza Pułaskiego do VI edycji Akademii Młodych
Dyplomatów (Europejska Akademia Dyplomacji w Warszawie). Zajmuje się
systemami
politycznymi,
stosunkami
międzynarodowymi
oraz
procesami
społeczno-gospodarczymi na Bliskim Wschodzie – ze szczególnym uwzględnieniem
Egiptu, gdzie na przełomie 2010 i 2011 roku odbywał staż naukowo-badawczy
(Uniwersytet Kairski). Przygotowuje rozprawę doktorską na temat systemu
politycznego Arabskiej Republiki Egiptu.
Dr Konrad Pawłowski, doktor nauk politycznych, adiunkt w Zakładzie Stosunków
Międzynarodowych Wydziału Politologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w
Lublinie oraz wykładowca Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji w Lublinie. Główne
zainteresowania
badawcze
skupia
na
zjawisku
sporów
i
konfliktów
międzynarodowych, prawie międzynarodowym i problematyce Bałkanów.
Dr hab. Jakub Polit, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii.
Pracownik Instytut Historii UJ. Specjalista w zakresie historii powszechnej z
naciskiem zainteresowań badawczych na historię Azji Wschodniej po II wojnie
światowej.
Dr Jakub Stępień, politolog i religioznawca, współpracownik Katedry Bliskiego i
Dalekiego Wschodu UJ, absolwent stosunków międzynarodowych (INPiSM UJ) oraz
religioznawstwa (IF UJ). Jego zainteresowania badawcze oscylują wokół kwestii
fundamentalizmu religijnego, wzajemnych relacji religii i polityki oraz problematyki
społecznej, religijnej i politycznej Azji Południowej.
Dr Marcin Szydzisz, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce,
pracownik Uniwersytetu Wrocławskiego. Do jego specjalności należą prawo
międzynarodowe publiczne, umowy międzynarodowe oraz konflikt izraelskopalestyński.
HARMONOGRAM KONFERENCJI
Środa (13.04.2011)
Wtorek (12.04.2011)
9
9
10
10
Konferencja naukowa:
­
11
11
­
Konferencja naukowa:
12
­
­
13 ­
00
12 ­
20
11 -11 – otwarcie konferencji
20
20
11 -12 – I panel ekspercki:
2x 30 minut
45
15
12 -14 – II panel ekspercki:
3x 30 minut
14
13
Obiad (Bistro)
14
Obiad (Bistro)
15
15
Konferencja naukowa:
16
­
1530-1700 – III panel ekspercki:
3x 30 minut
1000-1130 – IV panel ekspercki:
3x 30 minut
45
15
11 -12 – wystąpienie Jima Hockinga,
dyrektora
i
założyciela
organizacji
humanitarnej ICDI
1230-1330 – panel studencki:
4x 15 minut
16
17
17
18
18
19
19
20
20
9) Turniej Negocjacyjny – regulacje
9.1) Warunki uczestnictwa
1. Turniej
Negocjacyjny,
zwany
dalej
Turniejem,
jest
imprezą
bezpłatną. Organizatorzy nie pokrywają w całości kosztów
przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia.
2. Miejscem rozegrania Turnieju będzie Wojewódzka Biblioteka
Publiczna w Krakowie oraz Auditorium Maximum UJ (runda
finałowa).
3. W Turnieju mogą wziąć udział studenci studiów I lub II stopnia
lub studiów jednolitych magisterskich, którzy nie ukończyli
26. roku życia. Reprezentują oni koła naukowe działające przy
polskich uczelniach, zajmujące się problematyką negocjacji.
4. Warunkiem
uczestnictwa
przygotowanych
przez
w
turnieju
pracownika
jest
naukowego
przesłanie
studiów
przypadku napisanych na podstawie wzorów zamieszczonych
w załączniku do niniejszego regulaminu.
5. W Turnieju nie mogą brać udziału Organizatorzy, Członkowie Jury
ani osoby znające treść zadań, jak również członkowie ich
najbliższych rodzin.
6. Status studenta potwierdzany jest w momencie odbierania przez
drużynę identyfikatorów turniejowych, na podstawie ważnej
(podstemplowanej) legitymacji studenckiej.
7. Rejestracja drużyn zainteresowanych uczestnictwem w Turnieju
będzie prowadzona drogą mailową przez adres:
[email protected].
8. Rejestracja prowadzona będzie bez ograniczeń, aż do momentu
wyczerpania się miejsc.
9. Podczas rejestracji należy wskazać przewodniczącego zespołu.
10. W Turnieju mogą brać udział drużyny trzyosobowe.
11. W Turnieju może wziąć udział maksymalnie szesnaście drużyn.
12. O zakwalifikowaniu do Turnieju decyduje kolejność zgłoszeń.
13. Za
potwierdzenie
rejestracji
uznane
jest
wysłanie
zapieczętowanych studiów przypadku. Regulacje dotyczące
sposobu pieczętowania znajdują się w załączniku.
14. Organizatorem
Turnieju
jest
Koło
Studentów
Stosunków
Międzynarodowych UJ.
15. Nad
prawidłowym
przebiegiem
Turnieju
czuwać
będzie
Sędziowie, wspólnie tworzący Kolegium Sędziowskie.
16. W skład Kolegium Sędziowskiego wchodzą eksperci i praktycy
reprezentujący Organizatora.
17. Kolegium Sędziowskie określa zasady podejmowania decyzji
i punktowania poszczególnych konkurencji.
18. Sędziowie rozstrzygają wszelkie kwestie sporne, zarówno te
wynikające
z
warunków
uczestnictwa,
jak
i
te
w
nim
nieuregulowane.
19. Decyzje Sędziów są ostateczne i nie przysługuje od nich
odwołanie.
20. Rozgrywki podzielone są na cztery rundy, o zróżnicowanej
długości i tematyce. Szczegóły zostaną podane w harmonogramie
Festiwalu Dyplomatycznego.
21. Żadna drużyna nie będzie rozgrywać zadań przygotowanych
przez wskazanego przez jej członków pracownika naukowego.
22. Rozgrywki odbywają się system pucharowym – do kolejnej rundy
przechodzą drużyny zwycięskie z poprzedniej rundy.
23. Ostatnia, 4. runda jest otwarta dla publiczności. Zarys jej tematyki
podany jest w załączniku.
10) Organizatorzy
Koło Studentów Stosunków Międzynarodowych UJ
Koło
Studentów
Stosunków
Międzynarodowych
UJ
jest
samorządną organizacją studencką o charakterze naukowym, działającą
od 2001 roku przy Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków
Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 2010 Koło
było organizatorem lub współorganizatorem ponad 30 wydarzeń,
w tym: 2 międzynarodowych wypraw badawczych, 9 konferencji
naukowych, 19 Spotkań i Wykładów Otwartych. Naszymi gośćmi byli
m.in.: Nuncjusz Apostolski w Polsce Abp Celestino Migliore, prof.
Andrzej Nowak, prof. Kazimierz Lankosz, prof. Stanisław Koziej, prof.
Marek Waldenberg, dr Zbigniew Włosowicz, Konsul Generalny USA w
Krakowie – Anne Hall, Wojciech Łuczak, Leszek Moczulski, Jarosław
Szarek.
Koło od kilku lat wydaje naukowy periodyk „Zeszyty Naukowe
KSSM UJ”, redagowany przez prof. dra hab. Michała Chorośnickiego,
oraz magazyn opinii „Arena. Sprawy Międzynarodowe”, redagowany
przez dra hab. Artura Gruszczaka.
Koło prowadzi także działalność samokształcącą w oparciu
o sekcje
tematyczne
(bałkańska,
gospodarcza,
prawa
międzynarodowego i praktyki dyplomatycznej, wschodnia, Projekt
ONZ, studiów strategicznych). W ramach Koła funkcjonują także
zespoły badawcze, w tym m.in. do spraw dyplomacji Stolicy
Apostolskiej, w ramach prac którego zorganizowano szereg spotkań
z przedstawicielami Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej, a także
ekspertami z Polski i Watykanu. Podsumowanie tej działalności będzie
wydanie publikacji na temat wpływu Stolicy Apostolskiej na wybrane
aspekty stosunków międzynarodowych.
Koło w odpowiedzi na polsko-szwedzką inicjatywę Partnerstwa
Wschodniego, prowadzi intensywne prace w ramach programu
Partnerstwo
Wschodnie
kulturowy
z
Młodych,
wymiarem
łączącego
wymiar
naukowo-badawczym
współpracy młodzieży akademickiej.
Więcej informacji na stronie: www.kssm.pl
socjalizacyjno-
międzynarodowej