FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Białko płynu w
Transkrypt
FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Białko płynu w
FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Białko płynu w torbielowatości GCDFP-15 (Gross Cystic Disease Fluid Protein-15) Klon 23A3 Ready-to-Use (Dako Omnis) Nr kat. GA077 Polski Przeznaczenie Do badań diagnostycznych in vitro. Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Gross Cystic Disease Fluid Protein-15, klon 23A3, Ready-toUse (Dako Omnis), jest przeznaczone do stosowania w immunohistochemii z urządzeniami Dako Omnis. Przeciwciała skierowane przeciwko GCDFP-15 mogą być stosowane do identyfikacji raka sutka oraz guzów przerzutowych wywodzących się z sutka (1). Interpretacja kliniczna wystąpienia barwienia lub jego braku musi być uzupełniona o badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych. Synonimy antygenu GCDFP-15, glikoproteina EP-GP, glikoproteina gp17, białko indukowane prolaktyną (PIP), białko wydzielnicze wiąŜące aktynę (SABP) (2) Podsumowanie i wyjaśnienie GCDFP-15 to monomeryczna glikoproteina wydzielnicza o masie 15 kDa, kodowana przez gen PIP znajdujący się na chromosomie 7 w obszarze q32-36 (3,4). Białko GCDFP-15 jest markerem róŜnicowania apokrynowego i jest wydzielana do płynu torbieli sutka oraz przez gruczoły apokrynowe, łzowe, łojowe, Molla oraz ekrynowe. Białko GCDFP-15 ulega takŜe ekspresji w komórkach surowiczych ślinianki podŜuchwowej, podjęzykowej i ślinianek mniejszych oraz gruczołach błony śluzowej nosa i oskrzeli (5). Za pomocą metod IHC zaobserwowano ekspresję białka GCDFP-15 w komórkach nowotworowych guzów pierwotnych i przerzutowych sutka (1,26-8). Immunoreaktywność obserwowano równieŜ w rakach ślinianek, gruczołów potowych i gruczołu krokowego, natomiast większość innych badanych nowotworów złośliwych wykazywało wynik ujemny (1). Patrz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych (www.dako.com/IHC-instructions) firmy Dako lub instrukcje do systemu detekcji IHC. Dostarczony odczynnik Gotowe do uŜycia mysie przeciwciało monoklonalne jest dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym białko stabilizujące i azydek sodu w stęŜeniu 0,015 mol/l. Klon: 23A3. Izotyp: IgG2a, kappa. Immunogen Białko rekombinowane odpowiadające wydzielniczej domenie cząsteczki białka płynu w torbielowatości (o masie 15 kDa). Swoistość W testach Western blot lizatów z komórek MDA-MB-361 przeciwciało barwi prąŜek o masie cząsteczkowej 15 kDa, odpowiadający oczekiwanej masie cząsteczkowej białka GCFDP-15. Środki ostroŜności 1. Do stosowania przez wyszkolony personel. 2. Opisywany produkt zawiera azydek sodu (NaN3), związek silnie toksyczny w czystej postaci. Azydek sodu, zastosowany w produkcie w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, moŜe reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydków metali w kanalizacji. 3. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, naleŜy stosować właściwe procedury postępowania. 4. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne. 5. Niewykorzystany roztwór usuwać zgodnie z rozporządzeniami lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi. Przechowywanie (123778-001) Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Podczas przechowywania korek powinien być zamknięty. Nie naleŜy uŜywać odczynników po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. Stabilność w urządzeniu wynosi 80 godzin. Pozostały okres stabilności w urządzeniu jest kontrolowany przez oprogramowanie Dako Omnis. Jeśli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik musi zweryfikować takie warunki. Nie ma oczywistych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole pozytywne i negatywne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, oraz gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia technicznego firmy Dako. P02737PL_002_GA077/2013.08 s.1/3 Skrócona instrukcja uŜytkownika Krok Comments (Komentarze) Utrwalanie/zatapianie Utrwalone w formalinie, zatopione w parafinie Odparafinowanie w urządzeniu Obróbka wstępna EnVision™ FLEX, High pH (nr kat. GV804) HIER 30 min Przeciwciało Produkt gotowy do uŜycia Inkubacja 10 min Kontrola negatywna FLEX Negative Control, Mouse (nr kat. GA750) Inkubacja 10 min Wizualizacja EnVision™ FLEX (nr kat. GV800) + EnVision™ FLEX+ Mouse LINKER (nr kat. GV821) Blokowanie: 3 min; Wiązanie: 10 min; Polimeryzacja: 20 min; Chromogen: 5 min Barwnik kontrastowy Hematoxylin (nr kat. GC808) Inkubacja 3 min Tkanka kontrolna Rozrost gruczołu sutkowego Odczyn cytoplazmatyczny Szkiełka FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020) Zalecane w celu uzyskania lepszego przylegania skrawków tkankowych do szkiełek. Zatapianie preparatu Wymagane niewodne, trwałe zatapianie preparatów Po przeprowadzeniu barwienia skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone i zatopione w środku do trwałego zatapiania. Oprzyrządowanie Dako Omnis Odczynniki znajdują się we fiolkach dostosowanych do urządzenia *UŜytkownik jest zobowiązany przeczytać ulotki dostarczane do opakowań, które zawierają dokładne instrukcje przeprowadzania procedury barwienia i postępowania z produktem. Przygotowanie próbek Skrawki parafinowe: przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania skrawków utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie. Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o grubości 4 µm. Obróbka wstępna: wymagane jest poddanie utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków tkankowych cieplnemu odmaskowaniu epitopu (HIER). Zaleca się przeprowadzenie na tkankach HIER z zastosowaniem odczynnika EnVision™ FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x) (Dako Omnis), nr kat. GV804. Procesy odparafinowania, nawodnienia i odmaskowania antygenu przeprowadza się w urządzeniu Dako Omnis. Informacje na ten temat moŜna znaleźć w podstawowym podręczniku uŜytkownika Dako Omnis. Podczas obróbki wstępnej lub procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie szkiełek FLEX IHC Microscope Slides, nr kat. K8020. Procedura barwienia Program: w urządzeniu Dako Omnis wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Szczegółowe informacje dotyczące umieszczania szkiełek mikroskopowych i odczynników w urządzeniu przedstawiono w podstawowym podręczniku uŜytkownika Dako Omnis. Jeśli w uŜytkowanym urządzeniu Dako Omnis protokoły nie są dostępne, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie procedury inkubacji przeprowadza się w temperaturze 32°C w urz ądzeniu Dako Omnis. Wizualizacja: zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Dako Omnis), nr kat. GV800, łącznie z odczynnikiem EnVision FLEX+ Mouse LINKER (Dako Omnis), nr kat. GV821. Wizualizacja odbywa się w urządzeniu Dako Omnis. Barwienie kontrastowe: zaleca się stosowanie barwnika Hematoxylin (Dako Omnis), nr kat. GC808. Barwienie kontrastowe odbywa się w urządzeniu Dako Omnis. Zatapianie: po wykonaniu odczynu w urządzeniu Dako Omnis skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone i zatopione w środku do trwałego zatapiania. Próby kontrolne: równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać pozytywne i negatywne próby kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Tkankowa kontrola pozytywna powinna obejmować rozrastający się gruczoł sutkowy, a komórki/struktury powinny wykazywać odczyn taki, jak opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka pracy”. Zalecana kontrola negatywna to FLEX Universal Negative Control, Mouse (Dako Omnis), nr kat. GA750. Interpretacja wybarwienia Przeciwciała wykazują odczyn cytoplazmatyczny. MoŜna obserwować wybarwienie wydzielniczego białka GCDFP-15 w przestrzeni międzykomórkowej. Charakterystyka działania Tkanki prawidłowe: komórki gruczołowe i komórki nabłonka przewodowego rozrastającego się gruczołu sutkowego powinny wykazywać przynajmniej ogniskowy odczyn cytoplazmatyczny o nasileniu od umiarkowanego do silnego. Podsumowanie reaktywności w tkankach prawidłowych (9): (123778-001) Rodzaj tkanki (liczba testowanych przypadków) Składniki komórkowe wykazujące odczyn dodatni Nadnercza (2) 0/2 Szpik kostny (1) 0/1 Mózg/móŜdŜek (3) 0/3 Mózg/mózgowie (3) 0/3 P02737PL_002_GA077/2013.08 s.2/3 Gruczoły sutkowe (3) 2/3 Komórki gruczołowe i przewodowe, cytoplazmatyczny Szyjka macicy (3) 0/3 Jelito grube (3) 0/3 Przełyk (2) 0/2 Nerki (3) 0/3 Płuca (3) Komórki międzybłonka (2) 0/2 Nerwy obwodowe (2) 0/2 Jajniki (2) 0/2 Trzustka (3) 0/3 0/3 Przytarczyce (1) 0/1 Przysadka mózgowa (3) 0/3 Gruczoł krokowy (3) 0/3 Ślinianki (2) 2/2 Ślinianki surowicze, cytoplazmatyczny Skóra (3) 3/3; Gruczoły potowe, cytoplazmatyczny Jelito cienkie (2) 0/2 śołądek (3) 0/3 Tarczyca (3) 0/3 Migdałki (2) 0/2 Macica (3) 0/3 Tkanki nieprawidłowe: w 24/58 (41%) przypadków pierwotnych i przerzutowych raków sutka obserwowano rozlany lub nieregularny odczyn o nasileniu od umiarkowanego do silnego, przy czym w dodatkowych 25 przypadkach obserwowano odczyn słaby i/lub ogniskowy, przez co całkowita czułość barwienia wyniosła 84,5%. W mikromacierzach tkanki raka sutka przeciwciało prezentowało rozlany lub nieregularny odczyn o nasileniu od umiarkowanego do silnego w przypadku 4/63 (6%) rdzeni, a dodatkowo w 8 rdzeniach odczyn słaby i/lub ogniskowy, przez co całkowita czułość barwienia wyniosła 22% (10). Piśmiennictwo 1. Wick MR, Lillemoe TJ, Copland GT, Swanson PE, Manivel JC, Kiang DT. Gross cystic disease fluid protein15 as a marker for breast cancer: immunohistochemical analysis of 690 human neoplasms and comparison with alpha-lactalbumin. Hum Pathol 1989;20:281-7. 2. Fritzsche FR, Thomas A, Winzer KJ, Beyer B, Dankof A, Bellach J, Dahl E, Dietel M, Kristiansen G. Coexpression and prognostic value of gross cystic disease fluid protein 15 and mammaglobin in primary breast cancer. Histol Histopathol 2007;22:1221-30. 3. Caputo E, Carratore V, Ciullo M, Tiberio C, Mani JC, Piatier-Tonneau D, Guardiola J. Biosynthesis and immunobiochemical characterization of gp17/GCDFP-15. A glycoprotein from seminal vesicles and from breast tumors, in HeLa cells and in Pichia pastoris yeast. Eur J Biochem 1999;265:664-70. 4. Myal Y, Robinson DB, Iwasiow B, Tsuyuki D, Wong P, Shiu RP. The prolactin-inducible protein (PIP/GCDFP-15) gene: cloning, structure and regulation. Mol Cell Endocrinol 1991;80:165-75. 5. Viacava P, Naccarato AG, Bevilacqua G. Spectrum of GCDFP-15 expression in human fetal and adult normal tissues. Virchows Arch 1998;432:255-60. 6. Haagensen DE Jr. Is cystic disease related to breast cancer? [review]. Am J Surg Pathol. 1991;15:687-94. 7. Mazoujian G, Bodian C, Haagensen DE Jr, Haagensen CD.Expression of GCDFP-15 in breast carcinomas. Relationship to pathologic and clinical factors. Cancer 1989;63:2156-61. 8. Hall RE, Clements JA, Birrell SN, Tilley WD. Prostate-specific antigen and gross cystic disease fluid protein15 are co-expressed in androgen receptor-positive breast tumours. Br J Cancer 1998;78:360-5. 9. Dako in-house documentation IHC040408-150 10. Bhargava R, Dabbs DJ. Use of immunohistochemistry in diagnosis of breast epithelial lesions [review]. Adv Anat Pathol. 2007;14:93-107. Wydanie 08/13 (123778-001) P02737PL_002_GA077/2013.08 s.3/3