Tekst Trasa Kasz

Transkrypt

Tekst Trasa Kasz

Projekt prac geologicznych dla określenia warunków geologiczno-inŜynierskich i hydrogeologicznych
projektowanej drogi ekspresowej S6 Lębork (wraz z obwodnicą Lęborka) – obwodnica Trójmiasta
SPIS TREŚCI
1. WSTĘP................................................................................................................................... 4
2. CHARAKTERYSTYKA TERENU BADAŃ ....................................................................... 5
2.1 PołoŜenie i zagospodarowanie terenu projektowanych prac ............................................ 5
2.2 Morfologia i hydrografia................................................................................................... 5
3. CHARAKTERYSTYKA PROJEKTOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA............................ 6
4. WYNIKI DOTYCHCZAS WYKONANYCH PRAC GEOLOGICZNYCH...................... 14
5. BUDOWA GEOLOGICZNA I WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE ............................ 15
5.1 Budowa geologiczna....................................................................................................... 15
5.2 Rejonizacja warunków geologiczno-inŜynierskich w podłoŜu projektowanej drogi ..... 17
5.3 Warunki hydrogeologiczne ............................................................................................. 18
6. RODZAJ I ZAKRES PROJEKTOWANYCH PRAC ......................................................... 22
6.1 Określenie zadania geologicznego i sposobu jego osiągnięcia....................................... 22
6.2 Wiercenia badawcze ....................................................................................................... 24
6.3 Obserwacje i badania terenowe ...................................................................................... 28
6.4 Badania laboratoryjne gruntów i wody........................................................................... 31
6.5 Prace geodezyjne ............................................................................................................ 32
6.6 Kartowanie geologiczno-inŜynierskie ............................................................................ 32
6.7 Określenie kolejności wykonywania robót ..................................................................... 33
6.8 Prace dokumentacyjne ................................................................................................... 33
7. OKREŚLENIE RODZAJU POBIERANYCH PRÓBEK.................................................... 33
8. HARMONOGRAM PROJEKTOWANYCH PRAC........................................................... 34
9. PRZEWIDYWANE ODDZIAŁYWANIE PROJEKTOWANYCH PRAC NA
ŚRODOWISKO ................................................................................................................... 34
10. ZASADY BEZPIECZEŃSTWA PODCZAS PROWADZENIA PRAC
WIERTNICZYCH.............................................................................................. ................ 36
11. PODSUMOWANIE I WNIOSKI ...................................................................................... 36
12. SPIS LITERATURY I MATERIAŁÓW ARCHIWALNYCH ......................................... 37
2
Załączniki tekstowe
Zał. I – Zestawienie projektowanych wierceń pod trasę główną, drogi serwisowe i dojazdowe.
Zał. II – Zestawienie projektowanych wierceń pod obiekty inŜynierskie (wiadukty, mosty).
Zał. III – Zestawienie projektowanych wierceń pod przepusty drogowe, zbiorniki i MOP.
Zał. IV – Zestawienie projektowanych sondowań dynamicznych typu DPL, DPSH lub SPT
dla obiektów inŜynierskich (wiadukty, mosty).
Zał. V – Zestawienie projektowanych sondowań statycznych typu CPTU (DMT) pod obiekty
trasy głównej i trasę główną.
Zał. VI – Zestawienie otworów studziennych z rejonu trasy kaszubskiej.
Zał. VII – Karty otworów studziennych wg CBDH.
Zał. VIII – Wykaz działek z ewidencji gruntów.
Załączniki graficzne
Zał. 1 – Plan orientacyjny w skali 1: 50 000.
Zał. 2 – Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1: 50 000 arkusze: Lębork, Łęczyce,
Wejherowo, Rumia, Kartuzy, śukowo.
Zał. 2.1 – 2.5 – Objaśnienia do Szczegółowej mapy geologicznej Polski w skali 1:50 000.
Zał. 3 – Mapa hydrogeologiczna Polski w skali 1: 50 000 arkusze: Lębork, Łęczyce, Wejherowo, Rumia, Kartuzy, śukowo.
Zał. 3.1 – 3.6 – Objaśnienia do Mapy hydrogeologicznej Polski w skali 1: 50 000.
Zał. 4.1 – 4.10 – Mapa dokumentacyjna w skali 1: 5 000.
Zał. 4.11 – Objaśnienia do mapy dokumentacyjnej w skali 1: 5 000.
Zał. 5 – Mapa z układem arkuszy map ewidencyjnych gruntów wg STEŚ, skala 1: 50 000.
Zał. 5.1 – 5.10 – Mapa ewidencyjna gruntów z lokalizacją otworów badawczych,
skala 1: 2000 (1: 5 000).
zał. 5.1.1 – 5.1.8 ark.: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8.
zał. 5.2.1 – 5.2.9 ark.: 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 17.
zał. 5.3.1 – 5.3.8 ark.: 18, 19, 20, 22, 23, 24, 25, 28.
zał. 5.4.1 – 5.4.2 ark.: 33, 34.
zał. 5.5.1 – 5.5.8 ark.: 27, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35.
zał. 5.6.1 – 5.6.9 ark.: 36, 37, 38, 39, 41, 42, 43, 44, 47.
zał. 5.7.1 – 5.7.8 ark.: 48, 49, 50, 51, 52, 53, 53, 55.
zał. 5.8.1 – 5.8.7 ark.: 57, 58, 60, 62, 63, 64, 66.
zał. 5.9.1 – 5.9.6 ark.: 66, 67, 69, 70, 72, 73.
zał. 5.10.1 – 5.10.3 ark.: 73, 75, 76.
Zał. 5.11 – Objaśnienia do mapy ewidencyjnej gruntów z lokalizacją otworów badawczych.
Zał. 6 – Przekrój geologiczny wzdłuŜ trasy projektowanej drogi S 6, wg „Dokumentacji ....”
(Wysokiński i in.).
Zał. 7.1 – 7.9 – Profile geologiczne wybranych otworów badawczych dla węzłów.
Zał. 8.1 – 8.2 – Projekt geologiczno-techniczny otworów badawczych.
3
1. WSTĘP
Niniejszy „Projekt prac geologicznych...” opracowano w Przedsiębiorstwie Geologicznym Sp. z o. o. w Kielcach, ul. Hauke Bosaka 3A, na podstawie umowy nr 88/P-2/2010
z dnia 13.04.2010 r., uzupełnionej umową nr 32/P-2/2012 z dnia 07.02.2012 r. zawartej
z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Gdańsku, ul. Subisława 5,
80-354 Gdańsk.
Celem „Projektu…” jest określenie zakresu prac i badań, niezbędnych do rozpoznania
warunków geologiczno-inŜynierskich oraz hydrogeologicznych pod projektowaną trasę kaszubską – odcinek drogi ekspresowej S6 Lębork (wraz z obwodnicą Lęborka) – Obwodnica
Trójmiasta. Długość projektowanego odcinka wynosi 60,9 km.
Projektowane prace geologiczne stanowić będą uzupełnienie i rozwinięcie wstępnego
rozpoznania podłoŜa gruntowego wykonanego na etapie Studium Techniczno – Ekonomiczno
– Środowiskowego budowy drogi ekspresowej S6 (Wysokiński, 2008).
Planowana budowa odcinka drogi ekspresowej S6 jest częścią większego zadania inwestycyjnego jakim jest budowa układu autostrad i dróg ekspresowych oraz dróg o znaczeniu
obronnym (Dz. U. Nr 120, poz. 1283). Droga ta będzie wykonana częściowo przy wykorzystaniu fragmentów istniejącej drogi krajowej nr 6, przy czym istniejące przejścia przez miejscowości niemoŜliwe do przebudowy zostaną zastąpione obwodnicami.
Podstawa prawna opracowania:
Ustawa Prawo geologiczne i górnicze z dnia 4 lutego 1994 r., (tekst jednolity – (Dz. U.
z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 z późniejszymi zmianami);
Ustawa z dnia 27.04.2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2001 r. Nr 62, poz.
627 z późniejszymi zmianami);
Ustawa z dnia 10.04.2003 r. o szczegółowych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. 2003 r. Nr 80, poz. 721);
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 19.12. 2001 r. w sprawie projektów prac geologicznych (Dz. U. Nr 153, poz. 1777);
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 3.10.2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać dokumentacje hydrogeologiczne i geologiczno – inŜynierskie (Dz. U. Nr 153, poz. 1779);
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24.09.1998 r.
w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych
(Dz. U. Nr 126, poz. 839);
4
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie gromadzenia
i udostępniania próbek i dokumentacji geologicznych (Dz. U. z 2001 r., nr 153, poz.1780);
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2.03.1999 w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie
(Dz. U. z 1999 r., nr 43, poz. 430);
Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpoŜarowego w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi
(Dz. U. z 2002 r., nr 109, poz. 961).
2. CHARAKTERYSTYKA TERENU BADAŃ
2.1 PołoŜenie i zagospodarowanie terenu projektowanych prac
Projektowana inwestycja polegać będzie na budowie drogi ekspresowej S6 od Lęborka
do obwodnicy Trójmiasta. Trasa projektowanej drogi o długości 60,9 km przebiegać będzie
przez powiaty ziemskie i gminy: lęborski (miasto Lębork, gminy Nowa Wieś Lęborska i Łęczyce), wejherowski (gminy: Luzino, Szemud) i kartuski (gmina śukowo) oraz powiat grodzki Gdynia.
Projektowany odcinek drogi będzie wykonany w oparciu o dwa warianty: pierwszy etap
rozpoczyna wariant II, który omija miasto Lębork od strony południowej i wschodniej o długości ok. 31 km. Zakłada on budowę pięciu węzłów komunikacyjnych: Leśnice, Małoszyce,
Lębork Mosty, Godętowo, Strzebielino. Następnie od miejscowości Strzebielino przechodzi
w wariant A, który biegnie na wschód przez miejscowości Częstkowo, Szemud, Kamień,
Marchowo, Chwaszczyno łącząc się w miejscowości Wielki Kack z obwodnicą Trójmiasta.
Trasa projektowanej drogi przebiegać będzie przez: tereny zabudowy mieszkaniowej, łąki, nieuŜytki oraz obszary leśne. Na pewnym odcinku przebiegać będzie przez Obszar Chronionego Krajobrazu Dolina Łeby. Na północ i wschód od terenu projektowanych prac przebiega granica Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego.
Teren projektowanej drogi S6 zlokalizowany jest poza obszarami objętymi ochroną
w ramach NATURA 2000. Lokalizację terenu projektowanej inwestycji przedstawiono na
planie orientacyjnym (zał. 1) oraz na mapie dokumentacyjnej – zał. 4.1 ÷ 4.10.
2.2 Morfologia i hydrografia
Projektowana droga ekspresowa S6 na odcinku Lębork – Wielki Kack przebiega przez
dwie główne jednostki fizycznogeograficzne (Kondracki, 2002).
5
Trasa przebiega przez PobrzeŜe Południowobałtyckie (313) - Pradolina Łeby i Redy
(313,46) w obrębie PobrzeŜa Koszalińskiego oraz Pojezierze Kaszubskie (314,51) w obrębie
Pojezierza Wschodniopomorskiego. Ukształtowanie terenu jest charakterystyczne dla rzeźby
młodoglacjalnej. Na odcinku 31 km Lębork - Strzebielino, projektowana droga S6 przebiega
przez dolinę Łeby lub skrajem wysoczyzny po terasach kemowych. Dalej teren ten wznosi się
i biegnie przez równiny sandrowe oraz przez obszar falistej wysoczyzny morenowej. Następnie pokonuje rozległy oz piaszczysto Ŝwirowy o rozciągłości południkowej, gdzie występuje
obniŜenie ok. 25 m, co wiąŜe się z istnieniem duŜej Ŝwirowni o szerokości 200 m i długości
ok. 1 km.
W dolinie rzeki Gościny, teren delikatnie się obniŜa, a następnie w rejonie miejscowości
Szemud wznosi się na równinę sandrową i przechodzi w obszar falistej wysoczyzny morenowej lokalnie przecinając wzgórza akumulacyjnych lub spiętrzonych moren czołowych.
Zgodnie z podziałem hydrograficznym na jednostki bilansowe (RZGW Gdańsk) projektowany odcinek drogi S 6 naleŜy do obszaru 17 - Łeba o powierzchni 1766 km2 oraz 18 - Reda, Piaśnica o powierzchni 1546 km2. Omawiany obszar leŜy w dorzeczu rzeki Wisły w obrębie zlewni: Łeby, Redy, Kaczej oraz Raduni. Głównymi dopływami rzeki Łeby, które przecinają projektowaną inwestycję są: Kiszewska Struga, Okalica, Struga Rybnicka, Węgorza oraz
JeŜewska Struga, natomiast dopływami rzeki Redy są: Bolszewka, Gościna i Zagórska Struga.
W rejonie projektowanych prac znajdują się ponadto liczne rowy melioracyjne i rowy
przydroŜne, drenujące tereny w sąsiedztwie zamierzonych prac. WzdłuŜ projektowanej trasy
drogi, zwłaszcza w obrębie lasów zlokalizowano szereg źródełek i wysięków oraz liczne
podmokłości.
W rejonie projektowanych prac prowadzone są badania monitoringowe jakości wód powierzchniowych. W 2009 roku dokonano oceny stanu jednolitych części wód powierzchniowych, zgodnie z zapisami rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 20 sierpnia 2008 r.
w sprawie sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych (Dz. U. nr
162, poz. 1008 ). Według opublikowanych przez WIOŚ danych stan wód JCW Łeby i Kaczej
oceniono jako zły, a Redy jako dobry (WIOŚ, Gdańsk, 2010).
3. CHARAKTERYSTYKA PROJEKTOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA
Przedmiotem zadania inwestycyjnego jest budowa drogi ekspresowej S6 w obrębie województwa pomorskiego. W ramach inwestycji projektuje się budowę pełnego zakresu drogi
dwujezdniowej klasy S (ekspresowa) wraz z węzłami, skrzyŜowaniami umoŜliwiającymi po-
6
łączenie z istniejącą siecią dróg. Długość całego odcinka objętego inwestycją wynosi
ok. 60,9 km.
Podstawowe cele inwestycji to:
stworzenie waŜnego krajowego i międzynarodowego, dalekobieŜnego ciągu drogowego, dostosowanego do tranzytowego ruchu samochodowego osobowego
i cięŜarowego oraz sezonowego ruchu turystycznego,
stworzenie bezpiecznego odcinka trasy drogowej, zapewniającego wysoki komfort
dalekobieŜnego ruchu drogowego o duŜych prędkościach podróŜnych,
dostosowanie drogi do prognozowanego ruchu z jednoczesnym odciąŜeniem
Lęborka, Wejherowa, Redy, Rumi i Gdyni od ruchu przelotowego,
poprawa bezpieczeństwa ruchu w korytarzu drogi ekspresowej S6,
poprawa warunków ekologicznych mieszkańców miejscowości połoŜonych w sąsiedztwie korytarza drogi krajowej.
Podstawowe parametry przedsięwzięcia
1. Trasa główna
klasa drogi: S (droga ekspresowa),
prędkość projektowa: Vp = 100 km/h,
prędkość miarodajna Vm = (100 +10*)km/h = 110 km/h,
szerokości jezdni głównych: 2 x 10,50 m (w etapie I: jezdnia 2x7,00 m + rezerwa
pod 3. pas ruchu od strony pasa dzielącego),
szerokości pasów awaryjnych: 2 x 2,50 m
szerokość pasa dzielącego: 5 m (4m + 2x0,5m opaski wewnętrzne); w etapie I –
12 m (4m+2x3,5m + 2x0,5m),
szerokości poboczy gruntowych: 2 x 0,75 m, w miejscach lokalizacji barier 1,25 m, (w wykopach 0,75m), 2,90 m w miejscu lokalizacji ekranu akustycznego,
łuki poziome: min. R=1000 m (pochylenie poprzeczne: 5%),
pochylenie podłuŜne: max. 5%,
pochylenie skarp drogowych: 1:3 lub 1:1,5,
rowy trójkątne i trapezowe,
skrajnia pionowa: 4,70 m,
obciąŜenie nawierzchni: 115 kN/oś,
kategoria ruchu: KR6.
2. Łącznice w węzłach
typy łącznic: a) P1 (jednopasowa jednokierunkowa) b) P4 (dwupasowa dwukierunkowa)
prędkość projektowa: Vp = 40-70 km/h
szerokość jezdni wraz z opaskami: a) 6,00 m b) 8,00 m
łuki poziome: min. R=50 m (pochylenie poprzeczne: 6%)
pochylenie podłuŜne: max. 6%
szerokości poboczy gruntowych: 2 x 1,00 m
7
obciąŜenie nawierzchni: 100 kN/oś
3. Drogi wojewódzkie
klasa drogi: G (droga główna),
szerokości jezdni: 1 x 7,00 lub 2 x 7,00 m,
szerokości poboczy gruntowych: 2 x 1,25 m,
4. Drogi powiatowe
klasa drogi: Z (droga zbiorcza),
szerokości jezdni: 6,00 m (2 x 3,00 m),
szerokość pobocza gruntowego: 2 x 1,00 m,
5. Drogi gminne
klasa drogi: L (droga lokalna),
szerokości jezdni: 5,00 m (2 x 2,50 m),
łuki poziome: min. R= 80 m (pochylenie poprzeczne: 7%),
6. Drogi dojazdowe serwisowe (obsługujące teren w sąsiedztwie nowej drogi)
klasa drogi: D (droga dojazdowa),
szerokości jezdni: 5,00 m (2 x 2,50 m) lub 3,00 (z mijankami),
łuki poziome: min. proj. R=30 m (przy pochyleniu poprzecznym: 7%) lub wyjątkowo przy kącie załamania trasy zbliŜonym do kąta prostego: R= 12 m (przy pochyleniu poprzecznym: 2%),
8
7. Obiekty inŜynierskie
węzły,
wiadukty,
mosty,
przepusty pod drogami,
przejścia dla zwierząt,
ściany oporowe, których konieczność wykonania wyniknie w trakcie procesu projektowego.
PoniŜej zestawiono obiekty inŜynierskie, przewidywane do realizacji w ramach budowy
drogi ekspresowej S6 na odcinku Lębork - Wielki Kack.
Węzeł „Leśnice” (km 0+937,74), jest to węzeł typu WA – rozwidlenie. Projektowana
droga ekspresowa S6 wyłącza się z istniejącego przebiegu drogi krajowej DK6 Szczecin –
Gdańsk.
Węzeł „Małoszyce” (km 3+385,84) – jest to węzeł czterowylotowy, typu WB karo.
Projektowana droga ekspresowa S6 przecina się z drogą powiatową nr 39339 Małoszyce Lębork. Droga powiatowa prowadzona jest wiaduktem nad projektowaną drogą ekspresową.
Węzeł „Lębork - Mosty” (km 7+988,87) - jest to węzeł trójwylotowy, typu WA trąbka. Dzięki niemu moŜliwe jest połączenie projektowanej drogi ekspresowej S6 z układem
drogowo-ulicznym Lęborka. Trzeci wlot połączony jest do dotychczasowego śladu drogi krajowej DK6. Droga ekspresowa S6 prowadzona jest w nasypie. W odległości ok. 300 m od
jezdni głównych, na połączeniu z jezdnią będącą przedłuŜeniem łącznic dla kierunku Lębork Obwodnica Trójmiasta, zaprojektowano drogę łącznikową z planowaną Wschodnią Obwodnicą Lęborka na drodze woj. Nr 214.
Węzeł „Godętowo” (km 15+610,38) - jest to węzeł typu WB, czterowylotowy, usytuowany na przecięciu projektowanej drogi ekspresowej S6 z drogą powiatową nr 39339. Projektowana droga ekspresowa S6 w rejonie węzła prowadzona jest w nasypie, a droga powiatowa po terenie, nad nią zaprojektowano 2 wiadukty. Jest to połączenie węzła typu karo na
kierunku Obwodnica Trójmiasta – Lębork oraz półkoniczyny kierunek Lębork – Obwodnica
Trójmiejska (pętla zlokalizowana w ćwiartce południowo – wschodniej).
Węzeł „Strzebielino” (27+612,36) – jest to węzeł typu WA trąbka. Do projektowanej
drogi ekspresowej S6 dochodzi projektowana droga łącząca drogę ekspresową S6 z istniejącą
drogą krajową DK6. Łącznice (półbezpośrednia i pośrednia) na węźle na kierunku Lębork –
Obwodnica Trójmiasta prowadzone są wiaduktem nad jezdniami drogi ekspresowej.
Węzeł „Luzino” (31+237,61) – jest to węzeł typu WB półkoniczyna, na połączeniu
projektowanej drogi ekspresowej S6 z istniejącym przebiegiem drogi powiatowej nr 10226
9
klasy Z1/2. Projektowana droga ekspresowa projektowana jest w wykopie. Droga powiatowa
przecina drogę ekspresową na wiadukcie o przekroju 1/2. Łącznice usytuowano w ćwiartce
północno-zachodniej i południowo-wschodniej.
Węzeł „Szemud” (wariant A, A1, A2 - km 41+499,09) – jest to węzeł typu WB półkoniczyna, na połączeniu projektowanej drogi ekspresowej S6 z istniejącym przebiegiem drogi
wojewódzkiej nr 224. Projektowana droga ekspresowa usytuowana jest w wykopie, droga
wojewódzka nr 224 przecina drogę ekspresową na wiadukcie o przekroju 1/2 . Łącznice usytuowano w ćwiartce północno-zachodniej i południowo-wschodniej.
Węzeł „Koleczkowo” (wariant A - km 50+980,86, wariant A1 - km 51+757,61, wariant
A2 - km 50+835,66) – jest to węzeł typu WB. Stanowi połączenie węzła typu karo (na kierunku Obwodnica Trójmiasta – Lębork) oraz półkoniczyny (kierunek Lębork – Obwodnica
Trójmiasta). Węzeł jest połączeniem projektowanej drogi ekspresowej S6 z ul. Wileńską
(droga gminna klasy Z1/2, rozszerzająca się na węźle do przekroju 2/2). Droga S6 prowadzona jest w niewielkim nasypie, a nad nią wiaduktem przechodzi ul. Wileńska.
Węzeł „Chwaszczyno” (wariant A - km 57+924,15, wariant A1 - km 58+597,58, wariant A2 - km 57+924,15) – jest to węzeł typu WA koniczyna, czterowylotowy. Stanowi włączenie projektowanej drogi ekspresowej S6 w istniejący szlak drogi krajowej nr 20 na odcinku Chwaszczyno - Gdańsk. Jezdnie projektowanej drogi ekspresowej prowadzone są dołem,
nad nimi projektowany jest wiadukt wprowadzający ruch do Chwaszczyna
Węzeł „Wielki Kack” (wariant A - km 60+903,12, wariant A1 - km 61+598,43, wariant A2 - km 60+925) – jest to węzeł WA typu koniczyna, usytuowany na skrzyŜowaniu
dwóch dróg ekspresowych oraz ul. Wielkopolskiej w Gdyni (klasy GP 2/3), usytuowanej na
przedłuŜeniu „Trasy Kaszubskiej”. W stanie istniejącym funkcjonuje jako węzeł typu WB na
przecięciu drogi krajowej DK 20 i drogi ekspresowej S6 – Obwodnicy Trójmiasta. Droga S6
przechodzi ponad istniejącą Obwodnicą Trójmiasta.
Obiekty w ciągu trasy S6 zaprojektowano jako płytowe betonowe zbrojone, płytowe betonowe spręŜone, skrzynkowe betonowe spręŜone, stalowe zespolone, jednoprzęsłowe ramowe betonowe zbrojone. Obiekty nad trasą S6 oraz obiekty na łącznicach zaprojektowano jako
płytowe betonowe zbrojone, płytowe betonowe spręŜone, stalowe zespolone, a takŜe łukowe
betonowe zbrojone. Przejścia dla duŜych i średnich zwierząt, jako obiekty niezaleŜne, zaprojektowano w postaci ram Ŝelbetowych dwuprzęsłowych lub płyt Ŝelbetowych wieloprzęsłowych. Przejścia dla małych zwierząt, jako obiekty niezaleŜne, zaprojektowano w postaci
skrzynek Ŝelbetowych.
10
W pasie projektowanego odcinka drogi ekspresowej S6 zaprojektowano 6 grup typów
obiektów inŜynierskich:
1. Mosty w ciągu trasy głównej (MA)
1.
2.
3.
4.
5.
MA-1 – 6+194,70
MA-2 – 12+172,55
MA-3 – 25+020,95
MA-7 – 33+017,30
MA-8 – 41+918,71
2. Wiadukty w ciągu trasy głównej (WA)
1. WA-1 – 5+878,78
2. WA-2 – 6+346,55
3. WA-3 – 7+194,66
4. WA-4 – 7+746,98
5. WA-5 – 10+610,37
6. WA-6 – 11+573,81
7. WA-7 – 14+6130,33
8. WA-8 – 14+500,00
9. WA-9 – 16+007,48
10. WA-10 – 17+031,78
11. WA-11 – 17+ 963,00
12. WA-12 – 18+180,00
13. WA-13 – 19+050,00
14. WA-14 – 19+950,00
15. WA-15 – 20+927,51
16. WA-16 – 21+301,03
17. WA-17 – 24+439,33
18. WA-18 – 25+200,00
19. WA-19 – 27+287,34
20. WA-20 –
21. WA-21 – 28+291,03
22. WA-22 – 30+553,08
23. WA-49 – 31+663,38
24. WA-50 – 32+281,93
25. WA-51 – 34+450,19
26. WA-52 – 36+213,63
27. WA-53 – 38+429,41
28. WA-54 – 39+885,16
29. WA-54a – 40+609,75
30. WA-55 – 40+831,25
31. WA-56 – 45+708,18
32. WA-103 – 45+719,75
33. WA-104 – 47+527,16
34. WA-105 – 48+979,75
35. WA-106 – 50+249,57
36. WA-60 – 52+653,03
37. WA-61 – 53+781,06
11
38. WA-62 – 55+269,61
39. WA-63 – 56+098,81
40. WA-63 – 56+774,51
41. WA-64 –
42. WA-65 – 59+090,91
3. Wiadukty nad trasą główną (WD)
1. WD-1 – 0+350,00
2. WD-2 – 3+385,84
3. WD-3 – 7+988,87
4. WD-4 – 8+065,49
5. WD-5 – 8+740,51
6. WD-6 – 13+550,00
7. WD-7 – 15+610,38
8. WD-8 – 16+700,00
9. WD-9 – 19+300,00
10. WD-10 – 20+600,52
11. WD-11 – 21+906,61
12. WD-12 – 23+193,00
13. WD-13 – 25+667,58
14. WD-14 – 26+331,68
15. WD-15 – 27+612,36
16. WD-16 – 28+757,93
17. WD-17 – 28+797,98
18. WD-18 – 29+654,63
19. WD-19 – 31+237,61
20. WD-31 – 32+770,56
21. WD-32 – 34+235,87
22. WD-33 – 35+816,18
23. WD-34 – 38+102,52
24. WD-35 – 39+400,93
25. WD-36 – 41+499,09
26. WD-37 – 42+748,94
27. WD-38 – 43+812,33
28. WD-39 – 44+602,65
29. WD-40 – 45+834,28
30. WD-58 – 46+634,35
31. WD-59 – 48+613,60
32. WD-60 – 50+835,66
33. WD-62 – 57+917,92
34. WD-42 – 57+924,15
35. WD-58 – 60+925,00
4. Przejścia dla zwierząt duŜych (PZD)
1.
2.
3.
4.
5.
PZD-1 – 0+350,00
PZD-2 – 19+300,00
PZD-3 – 25+667,58
PZD-6 – 36+213,63
PZD-7 – 44+60265
12
6. PZD-8 – 47+527,16
7. PZD-9 – 50+249,57
5. Przejścia dla zwierząt średnich (PZŚ)
1. PZŚ-1 – 13+550,00
2. PZŚ-2 – 16+700,00
3. PZŚ-3 – 25+020,95
6. Przejścia dla zwierząt małych (PZM)
1. PZM-1 – 6+194,70
2. PZM-2 – 7+746,98
3. PZM-3 – 10+610,37
4. PZM-4 – 11+573,81
5. PZM-5 – 12+172,55
6. PZM-6 – 14+130,33
7. PZM-7 – 14+500,00
8. PZM-8 – 16+007,48
9. PZM-9 – 17+031,78
10. PZM-10 – 18+180,00
11. PZM-11 – 19+050,00
12. PZM-12 – 19+950,00
13. PZM-13 – 20+927,51
14. PZM-14 – 21+301,03
15. PZM-15 – 24+439,33
16. PZM-16 – 25+200,00
17. PZM-17 – 27+287,34
18. PZM-18 – 28+291,03
19. PZM-19 – 30+553,08
20. PZM-20
21. PZM-21 – 31+663,38
22. PZM-22 – 34+450,19
23. PZM-23 – 38+429,41
24. PZM-24 – 39,885,16
25. PZM-25 – 40+831,25
26. PZM-26 – 41,918,71
27. PZM-27 – 45+840,13
28. PZM-28 – 48+979,75
29. PZM-29 – 52+653,05
30. PZM-30 – 55+269,61
31. PZM-31 – 56+098,81
Jednocześnie zaznaczyć naleŜy, Ŝe część obiektów pełni więcej niŜ jedną funkcje, np.
most i przejście dla zwierząt małych.
Projektowane urządzenia ochrony środowiska
WzdłuŜ projektowanej drogi ekspresowej S6 dla ograniczenia uciąŜliwości środowiskowych przewiduje się realizację urządzeń ochrony środowiska takich jak:
ekrany akustyczne,
tunele drogowe,
13
zbiorniki retencyjne,
rowy odwadniające,
osadniki,
urządzenia podczyszczające.
WzdłuŜ projektowanej drogi przewidziano usytuowanie w pasie dzielącym osłon przeciwolśnieniowych. Ich lokalizację proponuje się zgodnie z §134.1 Rozporządzenia MinistraTransportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. nr 43 poz. 430 z 2 marca 1999r.).
Ponadto na odcinkach miejskich oraz w węzłach przewiduje się usytuowanie masztów
oświetleniowych.
Infrastruktura techniczna w pasie planowanej inwestycji i w sąsiedztwie:
sieci wodociągowe,
sieci i urządzenia kanalizacji deszczowej i sanitarnej,
sieci gazowe,
kable teletechniczne,
linie napowietrzne teletechniczne,
linie napowietrzne energetyczne.
Lokalizację projektowanej inwestycji przedstawiono na załącznikach nr 1÷ 5.
4. WYNIKI DOTYCHCZAS WYKONANYCH PRAC GEOLOGICZNYCH
Dla rozpoznania budowy geologicznej, stratygrafii, tektoniki i warunków hydrogeologicznych rejonu projektowanej drogi S6 na odcinku Lębork (wraz z obwodnicą Lęborka) Wielki Kack analizowano przede wszystkim materiały archiwalne, kartograficzne oraz wyniki
prac terenowych.
Podstawowych danych odnośnie budowy geologicznej i warunków hydrogeologicznych
opisywanego terenu dostarczają następujące materiały:
mapy geologiczne i hydrogeologiczne (arkusze: Lębork, Łęczyce, Wejherowo, Kartuzy,
Rumia i śukowo) w skali 1:50 000,
wyniki prac kartograficznych wykonanych dla opracowania arkuszy map geologicznych
i hydrogeologicznych,
wyniki wierceń prowadzonych dla rozpoznania i udokumentowania zasobów wód podziemnych i budowy ujęć w sąsiedztwie rejonu projektowanych prac geologicznych,
dane z otworów hydrogeologicznych CBDH,
dokumentacje złóŜ kopalin i ujęć wód podziemnych z rejonu projektowanej trasy S6.
14
Spis wykorzystanych materiałów i literatury zawiera rozdział 12. Lokalizację archiwalnych otworów wiertniczych (studziennych) i udokumentowanych złóŜ kopalin przedstawiono na Szczegółowej mapie geologicznej Polski - zał. 2.
Z uwagi na liniowy charakter i specyfikę projektowanej inwestycji do niniejszego
opracowania wykorzystano jedynie część opracowań i materiałów. Największe znaczenie dla
określenia warunków geologicznych i hydrogeologicznych podłoŜa rejonu całej trasy projektowanej drogi mają mapy geologiczne i hydrogeologiczne (zał. 2 i 3). Mapy te pozwalają
określić rodzaj, wykształcenie litologiczne i orientacyjne miąŜszości utworów powierzchniowych oraz dostarczają informacji o warunkach hydrogeologicznych. Danych do rozpoznania
wgłębnej budowy geologicznej i warunków hydrogeologicznych dostarczają teŜ profile studni
wierconych wykonanych w rejonie projektowanej trasy (zał. VII).
Opis budowy geologicznej i warunków hydrogeologicznych w rejonie projektowanych
prac przedstawiono w rozdziale 5.
W trakcie wizji terenowej w rejonie projektowanej trasy przeprowadzono wywiad terenowy, wstępne obserwacje miejsc projektowanych prac geologicznych oraz inwentaryzację
istniejących ujęć wód podziemnych (studni kopanych i wierconych) słuŜących do indywidualnego i zbiorowego zaopatrzenia ludności w wodę. W trakcie wizji terenowej stwierdzono,
Ŝe znaczna część gospodarstw w rejonie projektowanej trasy kaszubskiej zaopatruje się
w wodę z wodociągów, a tylko niewielki procent korzysta ze studni kopanych. W ramach inwentaryzacji studni pomierzono głębokość do zwierciadła wody i głębokość studni, wykonano opis stanu technicznego studni, przeprowadzono wywiad z ich właścicielami. Wyniki inwentaryzacji przedstawiono w zestawieniu otworów studziennych zał. VI.
W rejonie projektowanej drogi ekspresowej S6 Lębork - Wielki Kack stwierdzono osuwiska a takŜe tereny predysponowane do powstawania powierzchniowych ruchów masowych
które przedstawiono na zał. 2.
5. BUDOWA GEOLOGICZNA I WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE
5.1 Budowa geologiczna
Budowę geologiczną omawianego terenu opisano na podstawie dokumentacji geologicznych, Szczegółowych map geologicznych Polski w skali 1:50 000, arkusze: Lębork, Łęczyce, Wejherowo, Rumia, Kartuzy, śukowo wraz z objaśnieniami, danych archiwalnych
z CBDH i CBDG oraz z informacji uzyskanych podczas wizji terenowej.
15
Projektowany odcinek drogi S6 znajduje się w zachodniej części obniŜenia perybałtyckiego, wchodzącego w skład platformy wschodnioeuropejskiej, biegnie po miąŜszym pakiecie
utworów plejstocenu i lokalnie po rzecznych utworach holocenu.
Na starszym podłoŜu trzeciorzędowym zalegają młodsze utwory czwartorzędowe reprezentowane przez utwory plejstocenu i holocenu.
Plejstocen
MiąŜszość utworów plejstoceńskich wynosi od ok. 70 m w dolinie rzeki Łeby do ok.
140 m na wysoczyźnie. Na profil utworów czwartorzędowych składają się osady zlodowaceń
południowopolskich, środkowopolskich i północnopolskich. Reprezentowane są one przede
wszystkim przez piaski lodowcowe, piaski i piaski ze Ŝwirami wodnolodowcowymi, piaski
i Ŝwiry stoŜków napływowych, gliny zwałowe i in. Największe miąŜszości do 250 m plejstocen osiąga w obrębie głębokich rozcięć erozyjnych.
Zlodowacenia południowopolskie - osady reprezentowane są przez gliny zwałowe
miejscami z brukiem w stropie, piaski i Ŝwiry wodnolodowcowe.
Gliny zwałowe - barwy szarej, piaszczyste, z zawartością węglanu wapnia od 14,2%
do 19,1%. W miejscowości Godętowo nawiercone na głębokości 67,0 i 73,3 m (38,0 - 44,3 m
n.p.m.).
Piaski i Ŝwiry wodnolodowcowe - charakteryzują się słabym wysortowaniem i słabym
obtoczeniem. MiąŜszość tych utworów wynosi od 20 m w dolinie Łeby do ok. 160 m
w rozcięciach erozyjnych.
Charakterystyczną cechą osadów zlodowacenia południowopolskiego jest zróŜnicowana
głębokość ich spągu.
Zlodowacenia środkowopolskie – osady zalegają bezpośrednio na osadach paleogenu,
reprezentowane są przez piaski i Ŝwiry wodnolodowcowe o zróŜnicowanej granulacji, gliny
zwałowe (głównie gliny piaszczyste). Utwory te tworzą dość ciągły pakiet o zmiennej miąŜszości. Osadów tych praktycznie brak w dolinie Łeby.
Zlodowacenia północnopolskie - osady tych zlodowaceń występują powszechnie
w podłoŜu analizowanego obszaru. Są one reprezentowane przez gliny zwałowe wykształcone
w postaci glin piaszczystych, piaski i Ŝwiry lodowcowe, piaski i Ŝwiry moren czołowych.
Piaski i Ŝwiry wodnolodowcowe górne - występujące w postaci pokryw sandrowych
o miąŜszości do 5 m, reprezentowane są przez piaski drobno i średnioziarniste z niewielką
domieszką drobnego Ŝwiru. Osady te stwierdzono w okolicy miejscowości Kamień.
16
Piaski i Ŝwiry lodowcowe - wykształcone w postaci piasków róŜnoziarnistych
z niewielką domieszką frakcji drobno Ŝwirowej. Ich miąŜszość dochodzi do kilku metrów, natomiast większe miąŜszości występują w rejonie miejscowości Chwaszczyno.
Holocen
Utwory holocenu reprezentowane są głównie przez rezydualne i eluwialne piaski, Ŝwiry
oraz piaski i Ŝwiry stoŜków napływowych. W dolinach rzek osady holoceńskie reprezentowane są przez piaski rzeczne tarasów zalewowych oraz lokalnie utwory organiczne: namuły, torfy, gytie. MiąŜszość osadów organicznych jest niewielka, poza doliną Łeby gdzie w zagłębieniach po martwym lodzie osiąga nawet 13 m. Piaski rzeczne tarasów zalewowych występują
w dnach dolin dopływów rzeki Łeby (Okalicy, Kisewskiej Strugi itp.). Wykształcone są
w postaci szarych piasków o róŜnej granulacji. Lokalnie w dolinie Łeby występują piaski humusowe, drobno- i średnioziarniste z domieszką materii organicznej o miąŜszości nie większej niŜ 2 m. W największych przegłębieniach po martwym lodzie, pod utworami organicznymi (w rejonie Lęborka) lokalnie występuje kreda jeziorna lub gytia o miąŜszości nawet kilku metrów.
Budowę geologiczną rejonu projektowanej drogi ekspresowej S6 przedstawiono na
Szczegółowej mapie geologicznej Polski arkusze: Lębork, Łęczyce, Wejherowo, Rumia, Kartuzy, śukowo – zał. 2.
5.2 Rejonizacja warunków geologiczno-inŜynierskich w podłoŜu projektowanej drogi
Warunki geologiczno inŜynierskie wzdłuŜ projektowanej trasy ekspresowej S6, przedstawiono na podstawie dokumentacji i przekroju geologicznego - zał. 6 (Wysokiński i in.).
W początkowym odcinku projektowanej drogi występują osady rzeczne reprezentowane
przez plejstoceńskie utwory lodowcowe (warunki przeciętne) wykształcone jako:
piaski drobno- i średnioziarniste ze Ŝwirem (zagęszczone) (1a); o miąŜszości powyŜej
20 m oraz gliny i gliny piaszczyste i piaski gliniaste (twardoplastyczne) (1b) o miąŜszości
ok. 5 m.
Na odcinku drogi od węzła Małoszyce do rzeki Okalicy występują bardzo dobre warunki budowlane (seria 1a), poniewaŜ w podłoŜu gruntowym występują plejstoceńskie piaski
drobno- i średnioziarniste z domieszką Ŝwirów (seria 2b) o miąŜszości powyŜej 20 m.
W dolinach rzek Okalicy i Strugi Rybniciej, projektowana droga przebiegać będzie
w obrębie rzecznych utworów holocenu reprezentowanych przez torfy oraz namuły i gytie
(seria 3b) o miąŜszości maksymalnie do 4,0 m, a takŜe zalegających głębiej rzecznych utwo-
17
rów plejstocenu reprezentowanych przez piaski drobno- i średnioziarniste ze Ŝwirem (seria
2b).
Następny odcinek projektowanej drogi do km 13+250 charakteryzują trudne warunki
budowlane, ze względu na występowanie rzecznych utworów holocenu jakimi są torfy, namuły i gytie (seria 3b) oraz pradolinnych utworów plejstocenu: głównie piasków drobno- i średnioziarnistych (seria 2b) z przewarstwieniami iłów i pyłów plastycznych (seria 2a).
Kolejny odcinek drogi, w obrębie którego występuje węzeł Godętowo cechuje się dobrymi warunkami budowlanymi, gdyŜ podłoŜe projektowanej trasy stanowią piaski drobnoi średnioziarniste ze Ŝwirem oraz Ŝwiry średniozagęszczone i zagęszczone (seria 2b).
W dalszej części projektowanej trasy w dolinie rzeki Łeby występują rzeczne utwory
holocenu i plejstocenu reprezentowane przez torfy i namuły (seria 3b), piaski drobnoi średnioziarniste, luźne i średniozagęszczone (seria 3a) oraz utwory serii 2b.
Środkowy odcinek projektowanej drogi charakteryzujący się dobrymi i przeciętnymi
warunkami budowlanymi, przebiegać będzie w obrębie lodowcowych utworów plejstocenu
(zlodowacenia Wisły) reprezentowanych przez:
piaski drobno- i średnioziarniste ze Ŝwirem (seria 1a);
gliny i gliny piaszczyste oraz piaski gliniaste (seria 1b);
piaski drobno- i średnioziarniste ze Ŝwirem, średniozagęszczone i zagęszczone (seria
1c);
gliny piaszczyste i gliny ze Ŝwirem, plastyczne (seria 1e);
piaski i Ŝwiry średniozagęszczone i zagęszczone (seria 1f),
jak równieŜ przez rzeczne utwory plejstocenu reprezentowane przez:
piaski drobno- i średnioziarniste ze Ŝwirem, Ŝwiry średniozagęszczone i zagęszczone
(seria 2b);
iły i pyły plastyczne (seria 2a).
W dolinie rzeki Gościny, warunki budowlane są trudne, ze względu na występowanie
rzecznych utworów holocenu, głównie torfów i namułów (seria 3b) jak równieŜ piasków
drobno- i średnioziarnistych (seria 3a). Trudne warunki budowlane występują takŜe
w rejonie końcowego odcinka drogi.
5.3 Warunki hydrogeologiczne
Projektowana droga ekspresowa S6 na odcinku Lębork – Chwaszczyno (wraz z obwodnicą Lęborka) pod względem hydrogeologicznym połoŜona jest w obrębie regionu słupsko chojnickiego, w podregionie kaszubskim. Podregion ten charakteryzuje się występowaniem
18
głównego piętra wodonośnego w piaszczystych i Ŝwirowych utworach czwartorzędu, na głębokości 20-120 m, lokalnie w dnach pradolin płycej. W okolicy miejscowości Rumia, Reda
i Wejherowo oraz na pozostałym obszarze pradoliny Redy - Łeby (zwłaszcza w okolicy Lęborka) występuje ponadto uŜytkowy poziom wód podziemnych w utworach trzeciorzędowych, wykształconych w postaci piasków i piasków pylastych występujących na głębokości
50-100 m. Na odcinku Lębork – Strzebielino projektowana trasa przebiega pradoliną rzeki
Redy - Łeby, która charakteryzuje się niepełną izolacją poziomów wodonośnych utworami
bardzo słabo- i nieprzepuszczalnymi od powierzchni terenu lub całkowitym brakiem tej izolacji. Obszar pradoliny charakteryzuje się brakiem izolacji utworów wodonośnych i stanowi potencjalne miejsce zagroŜenia jakości wód podziemnych. Głębokość zwierciadła wody pierwszego poziomu wodonośnego na obszarze pradoliny Redy - Łeby wynosi od 0 do 5 m, na obszarze tarasów nadzalewowych do 10 m, a na odcinku Strzebielino - Nowy Kack wynosi
przewaŜnie od 5 m (doliny cieków wodnych) do 20 m, miejscami, w okolicach miejscowości
Luzino i Szemud powyŜej 20 m (strefy morenowe).
Generalnie odpływ wód podziemnych poziomów uŜytkowych odbywa się ku dolinom
Redy i Łeby, stanowiących bazę drenaŜu wód podziemnych, a we wschodniej części obszaru
w kierunku wschodnim i północnym. Wody podziemne płytszych poziomów wodonośnych są
drenowane przez lokalne cieki powierzchniowe.
Obserwacje zwierciadła wód podziemnych pierwszego poziomu wodonośnego pokazują
znaczne zmiany jego połoŜenia w zaleŜności od budowy geologicznej. Na obszarze pradoliny
roczna amplituda zmian jest niewielka i wynosi 0,2-0,8 m, natomiast w strefach wysoczyznowych (morenowych) zmiany te są znaczne i w skali roku sięgają nawet 2-3m. Zmiany połoŜenia zwierciadła wody wykazują wyraźną zaleŜność od wykształcenia litologicznego utworów przypowierzchniowych. Znaczne zmiany zwierciadła wód obserwujemy w obszarze,
gdzie w profilu od powierzchni występują piaski i Ŝwiry. W miejscach gdzie utworami przypowierzchniowymi są piaski gliniaste i gliny amplituda zmian jest niewielka. Znaczne róŜnice
w głębokości występowania wód podziemnych obserwowane w bliskim sąsiedztwie są wynikiem duŜej zmienności wykształcenia litologicznego osadów czwartorzędowych i duŜej ilości
zaburzeń glacitektonicznych. Są to elementy typowe dla warunków sedymentacji glacjalnej.
Dokładne rozpoznanie hydrogeologiczne posiada właściwie tylko obszar doliny Łeby, będący
przedmiotem badań wielu specjalistów. Wody podziemne występują tu bardzo płytko, przewaŜnie w piaskach średnioziarnistych, lokalnie pospółkach i piaskach drobnoziarnistych,
a więc w utworach o dobrej przepuszczalności. Od powierzchni terenu często występują grun-
19
ty organiczne (torfy) o mniejszej przepuszczalności, posiadające jednak duŜą zdolność magazynowania wody.
Warunki występowania poziomów wodonośnych i ich izolację przedstawiono na schematycznych rys. 1 i 2.
Rys. 1. Schematyczny przekrój hydrogeologiczny przez rejon projektowanej drogi ekspresowej S6
na odcinku pradolina Redy – Chwaszczyno (wg Wysokiński i in.)
Ze względu na ochronę największych zasobów wód podziemnych na terenie województwa pomorskiego wyznaczono 17 Głównych Zbiorników Wód Podziemnych (GZWP) gromadzących strategiczne zasoby kraju. Projektowana droga S6 przebiega przez trzy Główne
Zbiorniki Wód podziemnych (GZWP): Subniecka Gdańska - nr 111, Pradolina Kaszuby
i rzeka Reda – nr 110 oraz Pradolina Łeby – nr 107. Wszystkie wymienione zbiorniki mają
opracowane dokumentacje i obejmują poziomy wodonośne w ośrodku porowym. Zbiornik
nr 107 ciągnie się wzdłuŜ rzeki Łeby od miejscowości Strzebielino w kierunku zachodnim.
Wody zbiornika nie są izolowane przed przenikaniem zanieczyszczeń z powierzchni terenu.
Szacunkowe zasoby dyspozycyjne zbiornika wynoszą 6000 m3/h, a ustalone zasoby dyspozycyjne wynoszą 160,8 tys.m3/d. Zbiornik nr 111 został utworzony w celu ochrony kredowego
piętra wodonośnego niecki gdańskiej. Z uwagi na głębokość jego zalegania (średnio 150 m)
i izolację tego poziomu wodonośnego od powierzchni terenu nie jest on naraŜony na szkodliwe oddziaływanie ze strony projektowanej inwestycji.
20
Rys. 1. Schematyczny przekrój hydrogeologiczny przez rejon projektowanej
drogi ekspresowej S6 w okolicach Lęborka (wg Wysokiński i in.)
Lokalizację archiwalnych otworów wiertniczych (studziennych) i studni pomierzonych w czasie wizji terenowej przedstawiono na zał. 2.
Jakość wód podziemnych
Wody podziemne są głównym źródłem zaopatrzenia w wodę do celów komunalnych
jak i przemysłowych. Danych o jakości wód podziemnych w rejonie projektowanych prac
geologicznych dostarczają wyniki badań studni z okresu wiercenia, analizy fizyko-chemiczne
wykonane dla opracowania map hydrogeologicznych oraz badania monitoringowe.
DuŜa powierzchnia kontaktów lateralnych zdecydowała o tym, Ŝe jako pierwszy uŜytkowy poziom wodonośny przedstawia się połączony poziom czwartorzędowo-trzeciorzędowy
oraz poziom czwartorzędowy. O jakości wód podziemnych decydują kontakty hydrauliczne
tych dwóch pięter.
Wody podziemne od Lęborka do Strzebielina, charakteryzują się dobrą i trwałą jakością
nadają się do uŜytku bez uzdatniania. Sporadycznie występują wody o jakości średniej, głównie z uwagi na zawartość Ŝelaza rzadziej manganu, wymagające prostego uzdatniania. Twardość ogólna nie przekracza dopuszczalnej wartości dla wód pitnych, średnio jest to wartość
ok 4 mval/dm3, stęŜenie chlorków wynosi od kilku do kilkudziesięciu mg Cl/dm3, natomiast
zawartość siarczanów równieŜ nie przekracza dopuszczalnych stęŜeń dla wód pitnych (Prussak, Lidzbarski, 1998).
21
W pozostałej części projektowanej trasy, wody podziemne występujące w obrębie
czwartorzędowego piętra wodonośnego, zaliczono do wód dobrej jakości. W badanych wodach obserwuje się często ponadnormatywne zawartości Ŝelaza a takŜe manganu. Twardość
ogólna nie przekracza dopuszczalnej dla wód pitnych wartości 10 mval/dm3, oscylując średnio wokół wartości 4 mval/dm3. Średnia zawartość chlorków w wodach podziemnych zawiera
się w granicach kilkunastu mg Cl/dm3, sporadycznie przekracza kilkadziesiąt mg Cl/dm3.
Zawartość siarczanów równieŜ nie przekracza wartości dopuszczalnych dla wód pitnych
(Prussak, Lidzbarski, 1997).
W 2009 r. wody podziemne ujmowane dla potrzeb gospodarczych, badano w ramach
monitoringu regionalnego, prowadzonego przez Państwowy Instytut Geologiczny przy koordynacji Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska. Ocenę jakości wód podziemnych wykonano w oparciu o Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23 lipca 2008 r. w sprawie
kryteriów i sposobu oceny stanu wód podziemnych (Dz. U. Nr 143, poz.896). W rejonie projektowanych prac badania wykonano w punktach pomiarowych w miejscowościach Strzebielino (głębokość 4,5 m) i Mierzynko (głębokość 48,6 m) w utworach czwartorzędowych. Na
podstawie wykonanych analiz wody zaliczono do II klasy jakości ze względu na podwyŜszone zawartości azotanów (WIOŚ, Gdańsk).
6. RODZAJ I ZAKRES PROJEKTOWANYCH PRAC
6.1 Określenie zadania geologicznego i sposobu jego osiągnięcia
Celem projektowanych prac jest rozpoznanie warunków hydrogeologicznych i geologiczno-inŜynierskich dla potrzeb określenia warunków posadowienia obiektów budowlanych
drogi ekspresowej S6 – Trasy Kaszubskiej na odcinku Lębork- obwodnica Trójmiasta.
Inwestycję zaliczono do II kategorii geotechnicznej, z uwagi na typowe konstrukcje
obiektów, projektowane posadowienie obiektów inŜynierskich bezpośrednio lub na palach,
w prostych lub złoŜonych warunkach gruntowych.
Wyniki projektowanych prac mają dostarczyć informacji pozwalających na:
poznanie budowy geologicznej, z uwzględnieniem litologii i genezy warstw i procesów
geodynamicznych, pęcznienia, procesów antropogenicznych;
charakterystykę wydzielonych zespołów gruntów wraz z oceną ich parametrów fizycznomechanicznych;
określenie wartości parametrów fizyko-mechanicznych gruntów podłoŜa, potrzebnych do
obliczeń statycznych;
22
rozpoznanie warunków hydrogeologicznych i hydrologicznych, w tym: głębokości zalegania zwierciadła wód gruntowych pierwszego poziomu wodonośnego, agresywności wody
do betonu oraz prognozę ewentualnych zmian poziomu zwierciadła wody w czasie;
charakterystykę poziomów wodonośnych, dynamiki wód i kontaktów hydraulicznych między nimi;
przedstawienie występujących na trasie projektowanego odcinka drogi zjawisk i procesów
geodynamicznych, deformacji filtracyjnych i przekształceń antropogenicznych;
ocenę przebiegu trasy ze względu na zagroŜenia, zwłaszcza związane z właściwościami filtracyjnymi gruntów;
ocenę przydatności gruntów z wykopów budowlanych do budowy nasypów;
ocenę warunków geologiczno-inŜynierskich wraz z prognozą wpływu inwestycji na środowisko.
Dla osiągnięcia zamierzonego celu przewiduje się wykonanie następujących robót i prac
geologicznych:
odwiercenie otworów badawczych o głębokości 3 ÷ 28 m,
badania makroskopowe przewiercanych gruntów,
obserwacje i pomiary głębokości zwierciadła wód podziemnych,
pobór próbek gruntów i wód podziemnych do badan laboratoryjnych,
wykonanie sondowań dynamicznych i statycznych, umoŜliwiających określenie wiodących
parametrów gruntu,
kartowanie terenu ze szczególnym uwzględnieniem zjawisk geodynamicznych, zasięgu
jednostek geomorfologicznych, obecności wód powierzchniowych i wypływów wód podziemnych,
prace geodezyjne.
Po wykonaniu zaplanowanych prac w terenie przeprowadzone zostaną prace kameralne,
zakończone sporządzeniem dokumentacji hydrogeologicznej i geologiczno-inŜynierskiej.
Zakres projektowanych prac i badań geologicznych dostosowano do charakterystyki
obiektu przedstawionej w „Studium Techniczno-Ekonomiczno-Środowiskowym budowy
drogi ekspresowej S6 odcinek Lębork (wraz z obwodnicą Lęborka) - Obwodnica Trójmiasta”
oraz wymagań Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, zawartych w Instrukcji Badań PodłoŜa Gruntowego Budowli Drogowych i Mostowych (Warszawa, 1998).
Dla osiągnięcia zamierzonego celu zakłada się, Ŝe na terenie projektowanej inwestycji
zostaną wykonane: otwory badawcze (geologiczno-inŜynierskie), przeprowadzone zostaną
23
obserwacje hydrogeologiczne oraz badania terenowe (sondowania), z otworów zostaną pobrane próbki gruntów i wód podziemnych do badań laboratoryjnych.
Uwzględniając fakt, Ŝe równolegle z dokumentacją geologiczno-inŜynierską pod trasę,
drogi dojazdowe i obiekty inŜynierskie opracowywana będzie dokumentacja hydrogeologiczna, zakłada się zaadaptowanie wybranych otworów geologiczno-inŜynierskich do prowadzenia pomiarów i obserwacji hydrogeologicznych.
6.2 Wiercenia badawcze
Lokalizację i ilość otworów badawczych zaprojektowano zgodnie z wytycznymi Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, zawartymi w Instrukcji Badań PodłoŜa Gruntowego Budowli Drogowych i Mostowych (Warszawa 1998 r.) oraz na podstawie wizji terenowej i uzgodnień z Projektantem.
Zakres projektowanych prac został dostosowany do kategorii geotechnicznej i warunków gruntowo-wodnych. Uwzględniono wyniki prac archiwalnych i zagroŜenia dla projektowanych obiektów wynikające ze stwierdzonych warunków gruntowo-wodnych, wyniki wizji
lokalnej terenu oraz analizę załoŜeń konstrukcyjnych sformułowanych na etapie Studium
Techniczno – Ekonomiczno - Środowiskowego (STEŚ).
Dla rozpoznania podłoŜa gruntowego pod drogę, przyjmując złoŜone warunki gruntowe, zaprojektowano:
po 2 otwory w przekroju poprzecznym drogi(w tym jeden o głębokości min. 6,0 m), symetrycznie względem osi drogi, oddalone względem siebie o ok. 20,0 m. odległość między
otworami wzdłuŜ osi drogi wynosi generalnie 100 m; lokalnie maleje do około 70 m;
w siatce wierceń pod trasę uwzględniono równieŜ otwory pod obiekty inŜynierskie;
pod drogi dojazdowe na wiaduktach zaprojektowano po jednym otworze wzdłuŜ ich osi co
około 150,0 – 200,0 m,
dla nasypów o wysokości do 5,0 m – przyjęto głębokość otworów około 2,0 m poniŜej
gruntów organicznych,
dla nasypów o wysokości 5,0 i więcej metrów – przyjęto głębokość otworów równą wysokości nasypu,
dla przekopów przyjęto głębokość odwiertu 3,0 m poniŜej poziomu niwelety,
dla nasypów i przekopów o wysokości/głębokości większej niŜ 5,0 m – zaprojektowano
dodatkowe 2 otwory dla potrzeb obliczeń stateczności nasypu (skarpy); przyjęto głębokość równą podwojonej głębokości wykopu/nasypu.
24
Dla obiektów inŜynierskich o szerokości mniejszej niŜ 15,0 m wyznaczono po dwa
otwory pod kaŜdą podporę zakładając warunki złoŜone. Dla obiektów niezbędne jest rozpoznanie do głębokości minimum 5 średnic pala oraz minimum 3 m poniŜej spodu pali.
Głębokość otworów pod drogę dostosowano do projektowanej niwelety tak, aby udokumentować teren do odpowiednio nośnego podłoŜa. Generalną zasadą jest, aby zakończyć
wiercenie na głębokości około 2 m poniŜej stropu warstwy nośnej.
W razie wystąpienia wzdłuŜ planowanej drogi bezodpływowych zagłębień terenu lub
oczek wodnych, naleŜy zagęścić siatkę wierceń i sondowań (w ramach rezerwy) w celu określenia zasięgu i miąŜszości gruntów słabych oraz określenia ewentualnej konieczności i/lub
zakresu ich wymiany.
Zakłada się, Ŝe ostateczna głębokość otworów dla trasy kaszubskiej i obiektów będzie
korygowana w odniesieniu do stwierdzonych w czasie prowadzenia badań warunków. UzaleŜniona będzie od stwierdzonych warunków geologiczno-inŜynierskich w otworach. Przewiduje się korektę wyznaczonej siatki wierceń (w zakresie głębokości oraz liczby wierceń).
W przypadku nie napotkania na planowanej głębokości odpowiednio nośnego podłoŜa –
otwory naleŜy pogłębić.
Ogółem dla zrealizowania załoŜonego celu projektuje się odwiercenie otworów badawczych i sondowań w następującej ilości:
dla rozpoznania podłoŜa pod trasę główną – 1696 otworów o głębokości 3,0÷28,0 m;
łącznie 11 393,5 mb (zał. I),
oraz 95 sondowań statycznych typu CPTU (ew. DMT) o łącznym metraŜu 1135,0 mb,
(zał. V),
dla rozpoznania podłoŜa pod drogi serwisowe i dojazdowe – 439 otworów o głębokości 3,0 m i łącznym metraŜu 1317,0 mb (zał. I),
dla rozpoznania podłoŜa pod obiekty inŜynierskie (wiadukty, mosty) – 741 otworów
o głębokości 11,0 ÷ 23,0 m, razem – 11 847,0 mb (zał. II),
oraz 155 sondowań statycznych typu CPTU (ew. DMT) o łącznym metraŜu 2 474,0
(zał. V) i 90 sondowań dynamicznych – 1370 m (zał. IV),
dla rozpoznania podłoŜa pod przepusty drogowe – 60 otworów o głębokości 6,0 m –
łącznie 360 mb (zał. III),
dla rozpoznania podłoŜa pod zbiorniki retencyjne - 127 otworów o głębokości 6,0 m –
łącznie 762,0 mb (zał. III),
dla rozpoznania podłoŜa pod urządzenia obsługi ruchu (MOP) – 35 otworów badawczych do głębokości 6,0 m – łącznie 210,0 mb(zał. III).
25
Zbiorcze zestawienie projektowanych odwiertów na S6 - Trasie Kaszubskiej
trasa główna
drogi dojazdowe
obiekty inŜynierskie
przepusty
zbiorniki
urządzenia obsługi (MOP)
Razem
liczba otworów
1696
439
741
60
127
35
3 098
sumaryczny metraŜ (m)
11 393,5
1317
11 847
360
762
210
25 889,5
Łącznie projektowany metraŜ wierceń wynosi 25 889,5mb.
W przypadku nawiercenia gruntów słabszych niŜ zakładano, okonturowania gruntów
słabonośnych, nienośnych, antropogenicznych i organicznych zakłada się rezerwę wierceń
w ilości:
dla trasy głównej i dróg dojazdowych – 10% planowanego metraŜu – około 1 271,0 mb
wiercenia oraz około 114,0 mb – sondowania statyczne CPTU (ew. DMT),
dla obiektów inŜynierskich – 10% planowanego metraŜu – około 1184 mb – wiercenia
oraz około 247,0 mb – sondowań statycznych CPTU (ew. DMT) i 137,0 m sondowań dynamicznych.
dla przepustów, zbiorników i MOP – 10% planowanego metraŜu – około. 133,0 mb wiercenia
W sumie zakładana rezerwa wyniesie około 2 588 mb – wiercenia oraz około 361,0 mb
– sondowań statycznych CPTU (ew. DMT) i 137,0 m sondowań dynamicznych.
Całkowity planowany metraŜ wierceń wraz z rezerwą wynosi 28 478,0 mb.
Rozmieszczenie projektowanych otworów badawczych przedstawiono na mapie dokumentacyjnej - zał. 4.1 – 4.10 i mapach ewidencyjnych gruntów - zał. 5.1.1 ÷ 5.10.3.
Zestawienie projektowanych otworów przedstawiono w załącznikach I - III.
Sposób wykonywania prac wiertniczych
Otwory badawcze projektuje się wykonać przy uŜyciu wiertnic mechanicznych typu
WH, MWG-6, UGB-50 lub o podobnych parametrach.
Otwory naleŜy wykonywać systemem okrętnym i okrętno-udarowym, w rurach osłonowych o średnicy 6 5/8 lub 7 5/8" lub 9 5/8", ewentualnie zestawem ręcznym w miejscach,
gdzie wystąpią trudności z ustawieniem sprzętu wiertniczego. Zadaniem obudowy otworów
będzie zarówno zapewnienie właściwego postępu robót, umoŜliwienie poboru próbek typu
NNS, jak równieŜ zamykanie dopływu wód podziemnych z przewiercanych poziomów wo26
donośnych oraz izolowanie dopływu wód gruntowych. W celu odizolowania pierwszej warstwy wodonośnej, najczęściej zawierającej zanieczyszczenia bakteriologiczne jak i chemiczne, kolumna rur osłonowych zostanie posadowiona na min. 0,5 m w warstwie gruntów spoistych podścielających poziom wodonośny. Po usunięciu wody z rur osłonowych przy pomocy łyŜki wiertniczej, będzie moŜliwe kontynuowanie wiercenia. Podobnie naleŜy postępować
z kolejnym przewiercanym poziomem, redukując średnicę rur osłonowych.
Zamknięcia wód naleŜy dokonać adekwatnie do faktycznie stwierdzonych odwiertem
warunków geologicznych i według szczegółowej instrukcji geologa nadzorującego prace.
Do wierceń zostanie uŜyty sprzęt, umoŜliwiający: pobór próbek gruntów (NW, NNS),
próbek wody podziemnej, prowadzenie właściwej obserwacji poziomu zwierciadła wód gruntowych oraz, w razie potrzeby, zamykanie poziomów wodonośnych.
Wiercenia będą prowadzone krótkimi marszami, dającymi moŜliwość właściwej oceny makroskopowej przewiercanych gruntów i obserwacji wód podziemnych.
Prace wiertnicze będą prowadzone przy udziale osób, posiadających stosowne uprawnienia wymagane ustawą Prawo geologiczne i górnicze.
Zadaniem dozoru geologicznego w trakcie prowadzenia prac będzie:
wyznaczenie otworów w terenie,
ocena gruntów metodą makroskopową,
pomiary głębokości nawierconego i ustabilizowanego zwierciadła wody,
nadzór nad sondowaniami,
nadzór nad likwidacją otworów.
Schematyczny projekt geologiczno-techniczny otworów badawczych przedstawiono
w załącznikach 8.1 – 8.2.
Ostateczną lokalizację, konstrukcję i głębokość otworów oraz wykorzystanie rezerwy
wierceń, ustali kierujący pracami geologicznymi w zaleŜności od faktycznie stwierdzonych
warunków gruntowo-wodnych.
Likwidacja otworów
Wykonane otwory badawcze, po opróbowaniu i zakończeniu obserwacji poziomów
wodonośnych, naleŜy zlikwidować przez zasypanie ich urobkiem, z zachowaniem kolejności
przewiercanych warstw oraz odpowiednie zagęszczenie.
Prace związane z wykonywaniem i likwidacją otworów będą prowadzone zgodnie z zasadami i przepisami BHP, ze szczególnym uwzględnieniem odległości od naziemnych linii
27
energetycznych. Miejsca wykonywania poszczególnych wierceń/sondowań zostaną zabezpieczone przed osobami postronnymi.
6.3 Obserwacje i badania terenowe
W ramach badań terenowych prowadzone będą:
badania makroskopowe przewiercanych gruntów (wg PN-88/B-04481);
sondowania dynamiczne (DPL, DPSH, SPT);
sondowania statyczne (CPTU, DMT) wraz z badaniem dyssypacji ciśnienia wody;
pobór próbek gruntów i wód podziemnych;
pomiary nawierconego i ustabilizowanego zwierciadła wody.
W trakcie badań makroskopowych określone zostaną: rodzaj gruntu, uziarnienie, spoistość, stopień rozkładu (dla torfów), barwa, wilgotność, stan gruntu, zawartość CaCO3.
Sondowania dynamiczne - wykonanie sondowań DPL lub DPSH (dla gruntów niespoistych) oraz SPT (dla gruntów spoistych) planuje się w miejscach występowania od powierzchni terenu miąŜszych pakietów piasków i pospółek – w obrębie obiektów: WA54a,
WD1, WA1, MA1, WA2, WA3, WA5, WA6, MA2, WD6, WA, WA8, WA119, WD7,
WD-4,WA9, WD8, WA10, WA11, WA12, WA13, WD9, WA14, WD10, WA15, WA16,
WD12, WD14, WA19, WD15, WA20, WD34, WD13, WD35, WD2, WA53, WA119, MA1.
Projektuje się wykonanie 90 sondowań DPSH (DPL) o metraŜu około 1370 m + rezerwa 10% - 137,0 m łącznie 1507,0 m. Zestawienie projektowanych sondowań dynamicznych
przedstawiono w zał. IV.
Sondowania statyczne wykonane zostaną zgodnie z wytycznymi Polskiej Normy: PNB-04452-2002. Mają one na celu określenie wartości parametrów metodą „A” - wg PN-81/B03020. Lokalizacja sondowań została wyznaczona z uwzględnieniem warunków gruntowych
określonych na etapie badań wstępnych.
Projektuje się wykonanie sondowań statycznych z pomiarem ciśnienia porowego – typu
CPTU pod obiekty inŜynierskie oraz pod trasę główną, w rejonach występowania gruntów
słabych - organicznych i miękkoplastycznych, w miejscach wysokich nasypów oraz głębokich wkopów (ponad 5 m). Jako równowaŜne moŜna zastosować badania dylatometryczne
(DMT). W miejscach występowania gruntów organicznych (szczególnie większych miąŜszości) projektuje się badania dylatometrem (DMT0 i/lub sondą CPTU, z określeniem modułów,
parametrów niezbędnych do prognozowania procesu konsolidacji (współczynniki filtracji,
kierunki filtracji) oraz uogólnionych parametrów geotechnicznych tych warstw.
Lokalizacja sondowań zostanie szczegółowo dostosowana do napotkanych warunków
gruntowych w trakcie wierceń.
28
W razie zastosowania obu metod badawczych zakłada się podział w stosunku: 70%
CPTU i 30% DMT.
Głębokość sondowania będzie równa głębokości wykonanego otworu lub mniejsza,
w przypadku napotkania pospółek.
Sondowania naleŜy wykonywać w odległości do 0,5 m od projektowanego otworu badawczego, w przypadku gdy sondowania będą poprzedzać wiercenia, lub w odległości co
najmniej 25 średnic od otworu, jeŜeli sondowania będą wykonane po wierceniach.
Projektuje się wykonanie sondowań statycznych w następującej ilości i rodzaju:
pod trasę główną – 95 sondowań statycznych (CPTU, DMT) o łącznym metraŜu
1 135,0 mb;
pod obiekty inŜynierskie – 155 sondowań statycznych typu (CPTU, DMT) o łącznym metraŜu 2 474,0 mb;
Łączny projektowany metraŜ sondowań statycznych wynosi 3 609,0 mb.
Zakłada się rezerwę sondowań statycznych do wykorzystania w przypadku napotkania
warunków gruntowych słabszych niŜ zakładane oraz na lokalne zagęszczenie siatki sondowań
statycznych, w ilości 10%, tj. 361,0 m.
Całkowity projektowany metraŜ sondowań statycznych wynosi 3 970,0 mb.
W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się wykonanie sondowań statycznych zamiennie w stosunku do otworów badawczych.
Zestawienie projektowanych sondowań statycznych przedstawiono w zał. V.
Projektowane rozmieszczenie sondowań przedstawiono na mapie dokumentacyjnej (zał. 4.1 4.10) i mapie ewidencyjnej gruntów (zał. 5.1-5.10).
Opróbowanie otworów
W trakcie wiercenia pobierane będą próbki gruntów i wód podziemnych do badań laboratoryjnych.
Przewiduje się pobranie próbek gruntu kategorii A, B i C:
- kategoria C - próbki gruntów sypkich o naturalnym uziarnieniu (NU),
- kategoria B - próbki gruntów spoistych i sypkich o naturalnej wilgotności (NW),
- kategoria A - próbki gruntów spoistych o nienaruszonej strukturze (NNS).
Próbki gruntu kategorii B lub C (do oznaczenia cech fizycznych gruntu) pobierane będą
z kaŜdej odmiennej litologicznie warstwy, lecz nie rzadziej niŜ co 1 m. Próbki gruntu o objętości od 0,5 do 1,5 dm3, zaleca się pobierać do szczelnych pojemników szklanych lub foliowych.
29
Próbki gruntu kategorii A (do badań własności mechanicznych i fizycznych) pobierane
będą z gruntów spoistych występujących w podłoŜu obiektów inŜynierskich oraz z odcinków
projektowanych głębokich wkopów i wysokich nasypów (ponad 5 m).
Pobrane próbki NW i NNS naleŜy zabezpieczyć przed wyschnięciem i zniszczeniem
oraz przetransportować do laboratorium, w jak najkrótszym czasie po pobraniu, nie naraŜając
ich na wstrząsy i uszkodzenia mechaniczne.
Spośród pobranych próbek gruntów wytypowane zostaną próbki do badań laboratoryjnych. Równocześnie prowadzone będą obserwacje i pomiary napotkanych poziomów wodonośnych. Po dokonaniu końcowego pomiaru zwierciadła wody naleŜy pobrać próbki wody do
analizy na agresywność do betonu i stali, ze szczególnym uwzględnieniem wód występujących do głębokości posadowienia obiektu.
Próbki wód podziemnych z otworów naleŜy pobierać po wykonaniu pompowania
oczyszczającego, czystymi próbnikami, do uprzednio przygotowanych przez laboratorium pojemników. Projektuje się pobór co najmniej jednej próbki wody z kaŜdego obiektu inŜynierskiego do wykonania analiz fizykochemicznych oraz oznaczenia agresywności wód podziemnych w stosunku do betonu i stali.
Zakłada się pobór 120 próbek wody (w tym z otworów badawczych wykonanych pod
obiekty inŜynierskie do badań hydrogeologicznych).
Dla określenia współczynnika filtracji metodą polową projektuje się przeprowadzenie
pompowań sprawdzających. Pompowania zostaną przeprowadzone w otworach badawczych
wykonywanych pod obiekty inŜynierskie i zaadaptowanych do badań hydrogeologicznych.
Proponuje się, aby pompowania sprawdzające zostały przeprowadzone w otworach wykonanych pod węzły drogowe – łącznie 10 pompowań sprawdzających .
PoniewaŜ rejon projektowanych prac geologicznych charakteryzuje się znacznym zróŜnicowaniem pod względem litologii oraz złoŜonymi warunkami geologiczno-inŜynierskimi,
dlatego ilość próbek gruntu wytypowanych do badań laboratoryjnych oraz próbek wody będzie określona i dostosowana do stwierdzonych warunków gruntowo-wodnych. Jednocześnie
ilość próbek przeznaczonych do badań laboratoryjnych pozwoli na wydzielenie warstw geologiczno-inŜynierskich i określenie ich parametrów geotechnicznych.
Pomiary zwierciadła wód podziemnych
W trakcie prowadzonych prac naleŜy zanotować głębokość nawierconego i ustabilizowanego zwierciadła wody. W przypadku występowania zwierciadła wody pod ciśnieniem hy-
30
drostatycznym, najlepiej dokonać pomiaru zwierciadła wody następnego dnia po zakończeniu
wiercenia.
6.4 Badania laboratoryjne gruntów i wody
Badania gruntów
W celu określenia parametrów geologiczno-inŜynierskich gruntów w podłoŜu projektowanej inwestycji zakłada się wykonanie następujących oznaczeń:
a) dla gruntów niespoistych (na próbkach NU lub NW):
– analiza sitowa
– 400 - 500 oznaczeń,
– współczynniki filtracji
– 100 oznaczeń,
– wskaźnik piaskowy
– 100-150 oznaczeń (dla gruntów wątpliwych),
– kapilarność bierna
– 100 - 150 oznaczeń (dla gruntów wątpliwych),
b) dla gruntów spoistych (na próbkach NNS i NW):
– wilgotność naturalna
– 600 oznaczeń,
– granice konsystencji
– 400 oznaczeń,
– zawartość części organicznych
– 150 oznaczeń,
– kąt tarcia wewnętrznego i spójność
– 200 - 300 oznaczeń (badania metodą
CD w rejonach wysokich nasypów/głębokich wkopów, pozostałe metodą UU);
– edometryczne moduły ściśliwości
– 200 - 300 oznaczeń;
– współczynnik filtracji dla gruntów spoistych – 60 szt.
– gęstość objętościowa
– 300 oznaczeń,
c) dla gruntów organicznych – w przypadku stwierdzenia ich występowania
w warstwach o znacznej miąŜszości (na próbkach NW i NNS):
– gęstość (objętościowa, szkieletu gruntowego, właściwa) -70 oznaczeń;
– wilgotność
- 70 oznaczeń;
– granice konsystencji (płynności i plastyczności)
- 70 oznaczeń;
– zawartość części organicznych
- 70 oznaczeń;
– zawartość węglanu wapnia
- 70 oznaczeń;
– spójność (kohezja), kąt tarcia wewnętrznego
- 70 oznaczeń;
– współczynnik filtracji (przewodność hydrauliczna)
- 70 oznaczeń;
– edometryczny moduł ściśliwości Mo, M
- 70 oznaczeń;
– moduł odkształcenia E0, E
- 70 oznaczeń;
– wskaźnik ściśliwości pierwotnej Cc
- 70 oznaczeń;
– współczynnik ściśliwości wtórnej
- 70 oznaczeń.
31
Obowiązkowo naleŜy określić parametry geotechniczne dla gruntów i materiałów antropogenicznych (nasypy, odpady itp.) takie jak: φ, c, moduły.
Próbki do poszczególnych badań laboratoryjnych zostaną wytypowane przez nadzór
geologiczny, na podstawie wytycznych Instrukcji… (IBDiM.,1998), a takŜe zgodnie z wiedzą
i praktyką zawodową, tak, aby uzyskać reprezentatywną populację Ŝądanych wartości parametrów dla poszczególnych warstw geologiczno-inŜynierskich wydzielonych w profilu gruntowym.
Przy typowaniu próbek do badań edometrycznych modułów ściśliwości, w pierwszej
kolejności typowane będą próbki z gruntów plastycznych i miękkoplastycznych oraz z gruntów organicznych, dla których zgodnie z normą konieczne jest wyznaczanie parametrów wg
metody A. Badania wytrzymałościowe wykonywane będą przede wszystkim dla rejonu wysokich nasypów, przekopów, a więc miejsc o zagroŜonej stateczności budowli. Dla obiektów
inŜynierskich podstawą wymiarowania parametrów będą wyniki sondowań, a parametry ustalone na drodze badań laboratoryjnych pełnić będą rolę pomocniczą.
Badania wód podziemnych
Zakres badań laboratoryjnych wód podziemnych obejmuje:
-
agresywność wody w stosunku do betonu i stali – 120 analiz,
-
własności fizyczno-chemiczne: zapach i barwa, przewodnictwo elektryczne, sucha pozostałość, mineralizacja, twardość i pH; Cl-; SO42-; HCO3-; NO3-; NO2-; Ca2+; Mg2+; Mn2+;
Na+; Fe2+; K+; NH4+, metale cięŜkie: Cd; Cr; Cu; Ni; Pb; Zn; substancje ropopochodne
(suma oleju mineralnego, suma benzyn, suma BTEX) – 120 analiz.
6.5 Prace geodezyjne
Otwory naleŜy wyznaczyć na podstawie mapy sytuacyjnej w skali 1: 5 000 uzyskanej
od Zamawiającego (ewentualnie 1: 2 000) w dowiązaniu do istniejących obiektów w terenie
lub przy uŜyciu lokalizatora satelitarnego GPS. Wszystkie otwory po wykonaniu naleŜy zaniwelować w dowiązaniu do sieci państwowej (reperu) o znanej wysokości określonej
w m n.p.m.
6.6 Kartowanie geologiczno-inŜynierskie
Mapa geologiczno-inŜynierska zostanie opracowana na podstawie materiałów archiwalnych oraz badań geologiczno-inŜynierskich określonych w niniejszym projekcie. Nie przewiduje się wykonania dodatkowych otworów w celu opracowania mapy. W przypadku stwierdzenia złoŜonych lub skomplikowanych warunków geologiczno-inŜynierskich, zwłaszcza
występowania torfów i namułów oraz konieczności okonturowania gruntów słabych, siatka
32
wierceń zostanie odpowiednio zagęszczona w stosunku do załoŜeń projektowych, z wykorzystaniem przewidzianych w projekcie otworów rezerwowych. Projektuje się wykonanie mapy
geologiczno-inŜynierskiej obejmującej strefę wzdłuŜ pasa drogowego.
6.7 Określenie kolejności wykonywania robót
Projektowane prace będą wykonywane na podstawie zatwierdzonego projektu prac geologicznych oraz w porozumieniu z Inwestorem i Projektantem.
Zakłada się następującą kolejność wykonywania robót terenowych:
wytyczenie otworów badawczych w terenie;
odwiercenie otworów badawczych z równoczesnym: opisem przewiercanych gruntów, badaniami makroskopowymi, obserwacją poziomów wodonośnych oraz poborem próbek
gruntów;
pomiary zwierciadła wody podziemnej i pobór próbek wody do badań laboratoryjnych;
przekazanie próbek gruntów i wód do badań laboratoryjnych;
wykonanie badań uzupełniających (sondowania);
likwidacja otworów badawczych;
niwelacja otworów badawczych;
uporządkowanie terenu robót;
6.8 Prace dokumentacyjne
Po wykonaniu projektowanych prac geologicznych opracowane zostaną:
- Dokumentacja geologiczno-inŜynierska określająca warunki geologiczno-inŜynierskie
podłoŜa gruntowego projektowanej Trasy Kaszubskiej.
- Dokumentacja geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych.
- Dokumentacja hydrogeologiczna określająca warunki hydrogeologiczne w związku
projektowaniem inwestycji mogącej zanieczyścić wody podziemne – Trasy Kaszubskiej.
Dokumentacje naleŜy sporządzić będą zgodnie z obowiązującymi przepisami w sprawie
szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać dokumentacje hydrogeologiczne
i geologiczno-inŜynierskie.
7. OKREŚLENIE RODZAJU POBIERANYCH PRÓBEK
Z uwagi na charakter projektowanych prac stwierdzono, Ŝe pobrane próbki gruntów do
badan laboratoryjnych będą próbami czasowego przechowywania. Sposób postępowania
z nimi będzie zgodny z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 19 grudnia 2001 r.
w sprawie gromadzenia i udostępniania próbek i dokumentacji geologicznych (Dz. U. nr 153,
poz. 1780).
33
8. HARMONOGRAM PROJEKTOWANYCH PRAC
Projektowane prace geologiczne zostaną rozpoczęte po uprawomocnieniu się decyzji
zatwierdzającej projekt prac geologicznych, nie wcześniej niŜ dwa tygodnie po zgłoszeniu
zamiaru przystąpienia do wykonywania robót geologicznych do: Okręgowego Urzędu Górniczego w Poznaniu, do właściwego organu administracji geologicznej (Marszałka Województwa Pomorskiego) oraz organów administracji terenowej.
Harmonogram projektowanych prac przedstawiono poniŜej:
Lp. Rodzaj prac
1.
Roboty wiertnicze
2.
Obserwacje i pomiary hydrogeologiczne, pobór próbek
3.
Sondowania
i badania uzupełniające
4.
Badania laboratoryjne
5.
Prace dokumentacyjne
Czas wykonania [miesiące]
1
2
3
4
5
6
7
8
Łączny czas wykonywania zaprojektowanych prac wyniesie około 8 miesięcy, licząc od
dnia uprawomocnienia się decyzji zatwierdzającej „Projekt prac geologicznych …”. Czas ten
moŜe ulec skróceniu przy zaangaŜowaniu większej ilości urządzeń wiertniczych i sond. Niemniej z uwagi na skalę projektu i jego złoŜoność mogą wystąpić zmiany w harmonogramie.
Dodatkowe wydłuŜenie czasu prac wynikające z czynników pogodowych, formalnoprawnych związanych z wejściem w teren moŜe w niesprzyjających okolicznościach wynieść
około 2-3 miesięcy.
9. PRZEWIDYWANE ODDZIAŁYWANIE PROJEKTOWANYCH PRAC
NA ŚRODOWISKO
W związku z projektowanym sposobem prowadzenia rozpoznania budowy geologicznej
i warunków hydrogeologicznych badanego rejonu, ewentualne zagroŜenie dla środowiska
i okolicznych mieszkańców w związku z projektowanymi pracami stanowić mogą:
- zanieczyszczenie poziomu wodonośnego produktami ropopochodnymi, pochodzącymi
z niekontrolowanych wycieków z urządzeń wiertniczych,
- hałas emitowany przez urządzenia wiertnicze.
34
W celu uniknięcia zagroŜenia zanieczyszczenia środowiska gruntowo-wodnego produktami ropopochodnymi, uŜywane urządzenia wiertnicze winny być w dobrym stanie technicznym, potwierdzonym aktualnym przeglądem technicznym.
Dla uniknięcia wycieków paliwa, olejów i innych płynów technicznych, zarówno tankowanie urządzeń jak i wszelkie prace przy remontach bieŜących wykonywane będą
w przystosowanych do tego celu miejscach, a w przypadku wykonywania niezbędnych napraw w terenie, zostanie wykonane zabezpieczenie powierzchni gruntu poprzez ułoŜenie izolującej warstwy np. z folii.
Projektowane otwory wiercone będą bez uŜycia płuczki chemicznie obrabianej, co wyklucza moŜliwość zanieczyszczenia wód podziemnych substancjami chemicznymi.
Otwory, w których zostanie stwierdzone zanieczyszczenie produktami ropopochodnymi, będą likwidowane czystym materiałem nawiezionym, a zanieczyszczony urobek zostanie
unieszkodliwiony (przekazany podmiotowi, który posiada pozwolenie na prowadzenie działalności w zakresie unieszkodliwiania odpadów), zgodnie z zapisami Ustawy z dnia
27.04.2001 roku o odpadach (Dz. U. nr 62 poz. 628 z późn. zm.).
W przypadku wystąpienia wycieków naleŜy:
- niezwłocznie wyłączyć urządzenie wiertnicze,
- zlokalizować i zabezpieczyć miejsce wycieku,
- zanieczyszczony grunt wybrać do szczelnego pojemnika i przekazać do utylizacji
w wyspecjalizowanym zakładzie.
Z uwagi na stosowane urządzenia wiertnicze nie przewiduje się moŜliwości duŜych wycieków, których zabezpieczenie wymagałoby stosowania specjalistycznych narzędzi i środków.
Największe zagroŜenie hałasem od urządzeń wiertniczych będzie dotyczyło otoczenia
otworów wyznaczonych bezpośrednio w sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej. Największe
nasilenie hałasu zaznacza się bezpośrednio przy urządzeniu i stopniowo zmniejsza się wraz
z odległością od niego. Przed przystąpieniem do wierceń w sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej, naleŜy powiadomić mieszkańców o zagroŜeniu.
Pracownicy obsługujący urządzenie wiertnicze, będą stosować środki ochrony osobistej
ograniczającej uciąŜliwości hałasu. Emisja hałasu ustanie po wykonaniu wierceń.
Ocenę oddziaływania projektowanej trasy kaszubskiej na wszystkie elementy środowiska zawierać będzie raport o oddziaływaniu projektowanej drogi na środowisko, który obligatoryjnie musi być sporządzony na etapie uzgodnień projektu budowlanego.
35
10. ZASADY BEZPIECZEŃSTWA PODCZAS PROWADZENIA PRAC
WIERTNICZYCH
Pod względem bezpieczeństwa, prace wiertnicze będą prowadzone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki z 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpoŜarowego w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (Dz. U. Nr 109, poz. 961).
Ponad terenem projektowanych robót przebiegają napowietrzne linie energetyczne.
Dozwolone jest prowadzenie prac wiertniczych w odległości równej 1,5 wysokości wieŜy
wiertniczej jednak nie mnij niŜ 30 m od skrajnego kabla linii energetycznej. Inne prace, takie
jak niwelacja, prowadzone w bezpośredniej bliskości linii, wymagają szczególnego nadzoru
nad ich bezpieczeństwem ze strony kierującego. Roboty wiertnicze prowadzone w pobliŜu linii, z zachowaniem podanej odległości, a takŜe inne prace w sąsiedztwie linii, naleŜy prowadzić w sprzyjających warunkach atmosferycznych, przy niskiej wilgotności powietrza.
Nie przewiduje się występowania nadzwyczajnych zagroŜeń bezpieczeństwa pracy.
Obowiązkowe jest stosowanie środków ochrony osobistej: obuwia i odzieŜy roboczej, rękawic roboczych i kasków ochronnych.
11. PODSUMOWANIE I WNIOSKI
1. Zamiar przystąpienia do prac naleŜy zgłosić właściwemu organowi administracji geologicznej, organowi nadzoru górniczego i jednostkom samorządu terytorialnego, właściwym
z uwagi na miejsce wykonywania tych prac, na 2 tygodnie przed zamierzonym terminem
rozpoczęciem robót.
2. Prace geologiczne naleŜy wykonywać pod stałym nadzorem geologicznym.
3. Kierujący pracami geologicznymi jest uprawniony do bieŜącego korygowania lokalizacji
i zakresu wykonywanych prac w dostosowaniu do stwierdzonych warunków geologicznych.
4. W kolejnych etapach projektowania naleŜy wykonać konieczne badania uzupełniające
obejmujące określenie parametrów geotechnicznych z badań in situ (CPTU, DMT, BAT)
oraz laboratoryjnych (określenie parametrów konsolidacyjnych, wytrzymałościowych),
jak i uszczegółowienie, a miejscami pogłębienie, rozpoznania obszarów występowania
gruntów organicznych.
5. W czasie realizacji badań naleŜy uwzględnić obowiązujący stan prawny i stan normalizacji w tym zakresie.
6.
Uzyskiwane dane naleŜy na bieŜąco konsultować z Projektantem.
36
7. W oparciu o uzyskane wyniki prac naleŜy opracować dokumentację geologicznoinŜynierską oraz dokumentację hydrogeologiczną, zgodne z obowiązującym prawem.
8. Niniejszy projekt naleŜy przedstawić w czterech egzemplarzach Marszałkowi Województwa Pomorskiego do zatwierdzenia.
12. SPIS LITERATURY I MATERIAŁÓW ARCHIWALNYCH
Instrukcja Badań PodłoŜa Gruntowego Budowli Drogowych i Mostowych – Instytut Badawczy Dróg i Mostów, Warszawa 1998 r.
Kondracki J., 2002
– Geografia regionalna Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
Chmielowska U., 1998 – Mapa hydrogeologiczna Polski w skali 1: 50 000, arkusz śukowo
(26) wraz z objaśnieniami. Państwowy Instytut Geologiczny. Warszawa.
Lidzbarski M., Pruszkowska E., 1997 – Mapa hydrogeologiczna Polski w skali 1: 50 000, arkusz Lębork. Państwowy Instytut Geologiczny. Warszawa.
Morawski W., 1988 – Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Lębork
(12) wraz z objaśnieniami. Państwowy Instytut Geologiczny. Warszawa.
Morawski W., 1988 – Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Lębork
wraz z objaśnieniami. Państwowy Instytut Geologiczny. Warszawa.
Orłowski R., 1998 – Mapa hydrogeologiczna Polski w skali 1: 50 000, arkusz Gdynia wraz
z objaśnieniami. Państwowy Instytut Geologiczny. Warszawa.
Prussak W., 2000 – Mapa hydrogeologiczna Polski w skali 1: 50 000, arkusz Kartuzy wraz
Prussak W., 2000 – Mapa hydrogeologiczna Polski w skali 1: 50 000, arkusz Sierakowice
Prussak W., 1998 – Mapa hydrogeologiczna Polski w skali 1: 50 000, arkusz Łęczyce wraz
Prussak W., 1997 – Mapa hydrogeologiczna Polski w skali 1: 50 000, arkusz Wejherowo (14)
Prussak W., 2002 – Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Wejherowo wraz z objaśnieniami. Państwowy Instytut Geologiczny. Warszawa.
Prussak W., 2003 – Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Kartuzy
Pikies R., 2004 – Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Rumia.
Państwowy Instytut Geologiczny. Warszawa.
37
Pikies R., 2003 – Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz śukowo
Skrzypczyk L., 2000 – Mapa głównych zbiorników wód podziemnych w Polsce w skali
1:500 000. PIG Warszawa.
WIOŚ, 2010 - Raport o stanie środowiska w województwie pomorskim w 2009 roku.
Gdańsk.
Wysokiński L., i in. 2008 – Dokumentacja charakteryzująca warunki geologiczne i hydrogeologiczne dla celów opracowania STEŚ budowy drogi ekspresowej S-6 odc. Lębork
(wraz z obwodnica Lęborka) – Chwaszczyno- Wielki Kack, wraz z wariantem południowym Strzebielino – Obwodnica Trójmiejska (węzeł Matarnia/węzeł Owczarnia.
ITB Warszawa.
Zaleszkiewicz L., 2005 – Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz
Łęczyce. Państwowy Instytut Geologiczny. Warszawa.
38

Tekst Trasa Kasz

Transkrypt

Podobne dokumenty

regulamin x otwartego konkursu literackiego legendy błękitnej krainy

"Adeko Travel" Biuro Podrozy Anna Kowalczyk, Lebork

regulamin xi otwartego konkursu literackiego legendy błękitnej krainy

Wersja do druku

Ogłoszenie o wyborze - Zarząd Dróg Wojewódzkich w Gdańsku

www.lebork.pl - Wznowienie Partnerstwa Miast na 55

Komunikat Zarządu PZHGP Oddział Lębork

www.lebork.pl - Amatorzy pod siatką