Hasło gniewosz-plamisty
Transkrypt
Hasło gniewosz-plamisty
gniewosz plamisty (zoologia leśna, gady), (łac. Coronella austriaca) gatunek węża z rodziny wężowatych Colubridae. Budowa delikatna, ciało wysmukłe i zwinne. Długość ciała 70-90 cm. Głowa mała, płaska, słabo odgraniczona od reszty ciała, w przedniej części lekko zaokrąglona. Nozdrza na środku tarczek nosowych. Łuski grzbietowe sześcioboczne, gładkie, ściśle przylegają do siebie. Ubarwienie samców jaśniejsze niż ubarwienie samic. U samców grzbiet brązowy lub ciemnobrązowy, w samic szary lub szaro-brązowy. Spód ciała samców w przewadze brunatnoczerwony lub pomarańczowy, u samic - szary i szaroczarny. Na całym ciele liczne ciemne plamki. Układ plam niekiedy przypomina zygzak żmii, w związku z czym te dwa gatunki są często mylone. Po bokach głowy dwa ciemne pasy - od otworów nosowych, przez oko do tyłu głowy i często aż na tułów. Opisano liczne odmiany barwne. Zasiedla lasy, preferuje miejsca nasłonecznione - polanki leśne, zbocza gór i skalistych wąwozów. Poluje na jaszczurki, obezwładnia je oplatając swoim ciałem. Gody w maju. Towarzyszą im walki samców. Gatunek jajożyworodny. Urodzenia młodych (do 15) w sierpniu-wrześniu. Zimuje od października do kwietnia. W Polsce występuje na terenie całego kraju, ale jest nieliczny. Ściśle chroniony, objęty ochroną czynną. W Polskiej czerwonej księdze zwierząt ma status gatunku wysokiego ryzyka, narażonego na wyginięcie. Wymieniony w II załączniku Konwencji Berneńskiej. ŹRÓDŁO (AUTOR) Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań. Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. Dz. U. z 2014 r. poz. 1348 Publikacje powiązane tematycznie Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa. Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa. Blab J. i Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa. Głowaciński Z. i Rafiński J. (red.) 2003. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Warszawa-Kraków. Aulak W. i Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa. Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów Polski. Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa.