D - Sąd Apelacyjny we Wrocławiu

Sygn. akt II AKa 437/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 stycznia 2014 roku
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący:
SSA Wojciech Kociubiński
Sędziowie:
SA Edward Stelmasik
SA Andrzej Kot (spr.)
Protokolant:
Aldona Zięta
przy udziale prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Urszuli Piwowarczyk - Strugały
po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2014 roku
sprawę Z. P. (1)
oskarżonego z art. 310 § 1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.; art. 310
§ 1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
A. K.
oskarżonego z art. 310 § 1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
M. C.
oskarżonego z art.310 § 1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.; art. 310 §
1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
A. L.
oskarżonego z art. 310 § 1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
K. K.
z art. 310 § 1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora wobec wszystkich oskarżonych oraz apelacji wniesionych przez
oskarżonych A. K. i M. C.
od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu
z dnia 18 września 2013 roku sygn. III K 127/13
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że za podstawę prawną nadzwyczajnego złagodzenia
kar pozbawienia wolności wymierzonych: na podstawie art. 310 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w
zw. z art. 91 § 1 k.k. oskarżonym Z. P. (1) i M. C., na podstawie art. 310 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3
k.k. oskarżonym A. K., A. L. i K. K. w pkt – odpowiednio – I, II, III, V, VI części rozstrzygającej,
przyjmuje art. 60 § 2 i § 6 pkt 2 k.k.;
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokatów Z. P. (2), P. P., E. P., F. S. i B. S. po 600 zł
tytułem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu oskarżonych: Z. P. (3), A. K., M. C., A. L. oraz K. K.
w postępowaniu odwoławczym oraz po 138 zł tytułem zwrotu podatku VAT;
IV. zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze,
zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.
UZASADNIENIE
Z. P. (1) został oskarżony o to, że :
I.w dniu 10 września 2001 roku we W. działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej wspólnie i w porozumieniu z M. C. wprowadził do obrotu podrobione trzy czeki o numerach (...) z
rachunku oszczędnościowo rozliczeniowego w (...) II Oddział we W. o numerze (...)- (...)(...) należącego do K. D. a
w tym:
- w dniu 10 września 2001 roku zrealizował podrobiony czek o numerze (...), w którym wypełnił na stronie licowej
kwotę, miejsce wystawienia czeku, datę wystawienia czeku, remitenta, a na którym podpis wystawcy czeku podrobiła
nieustalona osoba wyłudzając z konta pokrzywdzonego 250 zł
- w dniu 10 września 2001 roku zrealizował podrobiony czek o numerze (...), w którym wypełnił kwotę, miejsce
wystawienia czeku, datę wystawienia czeku, remitenta i nakreślił podpis wystawcy czeku wyłudzając z konta
pokrzywdzonego 900 zł
- w dniu 10 września 2001 roku zrealizował podrobiony przez nieustaloną osobę czek o numerze (...) wyłudzając z
konta pokrzywdzonego 600 zł
tj. o czyn z art. 310§1 kk i art. 310§2 kk i art. 286§1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11§2 kk
II. w dniu 11 września 2001 roku we W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu
z M. C. wprowadził do obrotu podrobiony czek o numerze (...) z rachunku oszczędnościowo rozliczeniowego w (...)
II Oddział we W. o numerze (...)- (...)(...) należącego do K. D. w ten sposób, że na stronie licowej czeku wypełnił
kwotę, miejsce wystawienia czeku, datę wystawienia czeku, remitenta i nakreślił podpis wystawcy czeku a następnie
zrealizował tak podrobiony czek wyłudzając z konta pokrzywdzonego 1000 zł
tj. o czyn z art. 310§1 kk i art. 310§2 kk i art. 286§1 kk w zw. z art. 11§2 kk.
A. K. został oskarżony to, że :
III. w dniu 17 września 2001 roku we W. działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wspólnie i w porozumieniu z
M. C. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadził do obrotu dwa podrobione czeki o numerach (...) z rachunku
oszczędnościowo rozliczeniowego w (...) II Oddział we W. o numerze (...)- (...)(...) należącego do K. D. a przekazane
przez M. C. w ten sposób, że wypełnił wbrew woli posiadacza rachunku na stronach licowych czeków kwotę, miejsce
wystawienia czeku, datę wystawienia czeku oraz remitenta a następnie zrealizował tak podrobione czeki na których w
miejscu wystawca czeku podpisała się nieustalona osoba, a w tym:
- w dniu 17 września 2001 roku zrealizował czek o numerze (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego 600 zł
- w dniu 17 września zrealizował czek o numerze (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego 900 zł
tj. o czyn z art. 310§1 kk i art. 310§2 kk i art. 286§1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11§2 kk .
M. C. został oskarżony o to, że :
IV. w okresie od 10 do 17 września 2001 roku we W. działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem,
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu ze Z. P. (1), A. L., A. K. wprowadził do obiegu 7
uprzednio podrobionych czeków o numerach (...) wyłudzając z rachunku oszczędnościowo rozliczeniowego o numerze
(...)- (...)(...) należącego do K. D. łączną kwotę 4550 zł, w tym:
- w dniu 10 września 2001 roku wspólnie i w porozumieniu ze Z. P. (1) wprowadził do obrotu uprzednio podrobiony
przez nieustaloną osobę czek o numerze (...) wyłudzając w ten sposób z konta pokrzywdzonego 600 zł
- w dniu 10 września 2001 roku wspólnie i w porozumieniu ze Z. P. (1) wprowadził do obrotu uprzednio podrobiony
przez Z. P. (1) i nieustaloną osobę czek o numerze (...) wyłudzając w ten sposób z konta pokrzywdzonego 250 zł
- w dniu 10 września 2001 roku wspólnie i w porozumieniu ze Z. P. (1) wprowadził do obrotu uprzednio podrobiony
przez Z. P. (1) czek o numerze (...) wyłudzając w ten sposób z konta pokrzywdzonego 900 zł
- w dniu 11 września 2001 roku wspólnie i w porozumieniu ze Z. P. (1) wprowadził do obrotu uprzednio podrobiony
przez Z. P. (1) czek o numerze (...) wyłudzając w ten sposób z konta pokrzywdzonego 1000 zł
- w dniu 16 września 2001 roku wspólnie i w porozumieniu z A. L. wprowadził do obrotu uprzednio podrobiony przez
A. L. czek o numerze (...) wyłudzając w ten sposób z konta pokrzywdzonego 300 zł
- w dniu 17 września 2001 roku wspólnie i w porozumieniu z A. K. wprowadził do obrotu uprzednio podrobiony przez
A. K. i inną nieustaloną osobę czek o numerze (...) wyłudzając w ten sposób z konta pokrzywdzonego 600 zł
- w dniu 17 września 2001 roku wspólnie i w porozumieniu z A. K. wprowadził do obrotu uprzednio podrobiony przez
A. K. i inną nieustaloną osobę czek o numerze (...) wyłudzając w ten sposób z konta pokrzywdzonego 900 zł
tj. o czyn z art. 310§1 kk i art. 310§2 kk i art. 286§1 kk z art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk
V. w okresie od 13 do 18 września 2001 roku we W. działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem,
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z inną osobą wprowadził do obiegu 6 uprzednio
podrobionych przez inną osobę czeków o numerach (...) wyłudzając z rachunku oszczędnościowo rozliczeniowego o
numerze (...)- (...)(...) należącego do K. D. łączną kwotę 3350 zł, w tym:
- w dniu 13 września 2001 roku wprowadził do obrotu czek o numerze (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego 200 zł
- w dniu 13 września 2001 roku wprowadził do obrotu czek o numerze (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego 250 zł
- w dniu 14 września 2001 roku wprowadził do obrotu czek o numerze (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego 900 zł
- w dniu 14 września 2001 roku wprowadził do obrotu czek o numerze (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego 200 zł
- w dniu 18 września 2001 roku wprowadził do obrotu czek o numerze (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego 900 zł
- w dniu 18 września 2001 roku wprowadził do obrotu czek o numerze (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego 900 zł
tj. o czyn z art. 310§1 kk i art. 310§2 kk i art. 286§1 kk z art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk
VI. we wrześniu 2001 r. we W. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wiertarki udarowej (...), szlifierki do drewna,
radia, aparatu fotograficznego, złotej obrączki, zegarka męskiego, 5 butelek alkoholu, heblarki elektrycznej, żakietu
damskiego o łącznej wartości 800 zł oraz pieniędzy w kwocie 400 zł czym działał na szkodę K. D. i W. C.
tj. o czyn z art. 278§1 kk.
A. L. został oskarżony o to, że :
VII. w dniu 16 września 2001 r. we W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu
z M. C. wprowadził do obrotu podrobiony czek o numerze (...) z rachunku oszczędnościowo rozliczeniowego w (...)
II Oddział we W. o numerze (...)- (...)(...) należącego do K. D. w ten sposób, że wbrew woli posiadacza rachunku na
stronie licowej czeku kwotę, miejsce wystawienia czeku, datę wystawienia czeku, remitenta i nakreślił podpis wystawcy
a następnie zrealizował tak podrobiony czek wyłudzając z konta pokrzywdzonego 300 zł,
tj. o czyn z art. 310§1 kk i art. 310§2 kk i art. 286§1 kk w zw. z art. 11§2 kk.
K. K. został oskarżony o to, że :
VIII. we wrześniu 2001 r. we W. działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej wspólnie i w porozumieniu z M. C. wprowadził do obrotu podrobione czeki o numerach (...) z rachunku
oszczędnościowo rozliczeniowego (...) II Oddział we W. o numerze (...)- (...)(...) należącego do K. D. a w tym:
- w dniu 14.09.2001 r. zrealizował podrobiony czek o numerze (...) w którym wypełnił na stronie licowej kwotę, miejsce
wystawienia czeku, datę, remitenta i podpis wystawcy czeku o treści (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego kwotę
900 zł co pokwitował własnym podpisem na rewersie czeku
- w dniu 14.09.2001 r. zrealizował podrobiony czek o numerze (...) w którym wypełnił na stronie licowej kwotę, miejsce
wystawienia czeku, datę, remitenta i podpis wystawcy czeku o treści (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego kwotę
200 zł co pokwitował własnym podpisem na rewersie czeku
- w dniu 18.09.2001 r. zrealizował podrobiony czek o numerze (...) w którym wypełnił na stronie licowej kwotę, miejsce
wystawienia czeku, datę, remitenta i podpis wystawcy czeku o treści (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego kwotę
900 zł co pokwitował własnym podpisem na rewersie czeku
- w dniu 18.09.2001 r. zrealizował podrobiony czek o numerze (...) w którym wypełnił na stronie licowej kwotę, miejsce
wystawienia czeku, datę, remitenta i podpis wystawcy czeku o treści (...) wyłudzając z konta pokrzywdzonego kwotę
900 zł co pokwitował własnym podpisem na rewersie czeku
- w dniu 13.09.2001 r. zrealizował podrobiony czek o numerze (...) w którym wypełnił na stronie licowej kwotę, miejsce
wystawienia czeku, datę, remitenta i gdzie podpis wystawcy czeku o treści (...) został podrobiony przez n/n osobę
wyłudzając z konta pokrzywdzonego kwotę 200 zł co pokwitował własnym podpisem na rewersie czeku
- w dniu 13.09.2001 r. zrealizował podrobiony czek o numerze (...) w którym wypełnił na stronie licowej kwotę, miejsce
wystawienia czeku, datę, remitenta i gdzie podpis wystawcy czeku o treści (...) został podrobiony przez n/n osobę
wyłudzając z konta pokrzywdzonego kwotę 250 zł co pokwitował własnym podpisem na rewersie czeku,
wprowadzając pracowników Banku w błąd, że jest osobą uprawnioną do odbioru pieniędzy oraz że treść zapisów strony
licowej czeku jest zgodna z wolą wystawcy, działając tym samym na szkodę posiadacza konta K. D. oraz banku je
prowadzącego – (...)/O we W.
tj. o czyn z art. 310§1 kk i art. 310§2 kk i art. 286§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 18 września 2013 r., sygn. akt: III K 127/13:
I. Uznał oskarżonego Z. P. (1) za winnego :
popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 310 § 1 k.k. i art.
310 §2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.,
popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 310 § 1 k.k. i art.
310 §2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
i przyjął, że działał on w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób i zakwalifikował te czyny jako ciąg przestępstw
i za czyny te na podstawie art. 310 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i przy zastosowaniu art. 60 §
2 pkt 1 i § 6 pkt 1 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności;
II. Uznał oskarżonego A. K. za winnego :
popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 310 § 1 k.k. i
art. 310 §2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 310 § 1 k.k. w zw. z art. 11
§ 3 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 2 pkt 1 i § 6 pkt 1 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności;
III. Uznał oskarżonego M. C. za winnego: popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt IV i V części wstępnej
wyroku przyjmując, że działał w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób i zakwalifikował te czyny jako ciąg
przestępstw z art. 310 § 1 k.k. i art. 310 §2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i za to na podstawie
art. 310 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 91 §1 k.k. i przy zastosowaniu art. 60 § 2 i § 6 pkt 1 k.k. wymierzył mu
karę 2 lat pozbawienia wolności;
IV. Uniewinnił M. C. od popełnienia czynu opisanego w punkcie VI aktu oskarżenia ( z art. 278§1 kk);
V. Uznał A. L. za winnego:
popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt VII części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 310 § 1 k.k. i
art. 310 §2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 310 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. przy
zastosowaniu art. 60 § 2 pkt 1 i § 6 pkt 1 k.k. wymierzył mu karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności;
VI. Uznał K. K. za winnego:
popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt VIII części wstępnej wyroku, eliminując z jego opisu słowa „oraz
banku je prowadzącego – (...)/O we W.” tj. przestępstwa z art. 310 § 1 k.k. i art. 310 §2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z
art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 310 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 2
pkt 1 i § 6 pkt 1 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności;
VII. Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił oskarżonym wykonanie kar pozbawienia
wolności na okresy próby wynoszące :
5 lat wobec Z. P. (1),
3 lata wobec A. K., A. L., K. K.;
VIII. Na podstawie art. 316 § 1 kpk orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci
oryginałów czeków
nr (...), nr (...), nr (...), nr (...), nr (...), nr (...), nr (...), nr (...), (...), (...), (...), (...),nr (...) opisanych w wykazie
dowodów rzeczowych nr (...)- (...) pod poz.1 na k.818
i zarządził ich przekazanie Bankowi (...)/Oddział we W.;
IX. Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. Z. P. (2), adw. P. P., adw. E. P., adw. F. S., adw. B. S. kwoty po 1402,20
zł brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej obrony, udzielonej oskarżonym z urzędu;
X. Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonych od kosztów sądowych, w tym od opłat.
Wyrok Sądu Okręgowego w całości na korzyść oskarżonych zaskarżył prokurator, zarzucając (cyt. dosłownie z apelacji)
obrazę przepisów prawa materialnego, poprzez zastosowanie wobec oskarżonych Z. P. (1), A. K., M. C., A. L. i K. K. w
zakresie zarzucanych im czynów z art. 310 § 1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. oraz 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12
k.k. nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie artykułu 60 § 2 pkt 1 i § 6 pkt 1 k.k. podczas gdy złagodzenie to
powinno być zastosowane na podstawie art. 60 § 2 pkt 1 i § 6 pkt 2 k.k. i wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części
i przyjęcie właściwej podstawy nadzwyczajnego złagodzenia kary – to jest art. 60 § 2 pkt 1 i § 6 pkt 2 k.k.
Apelację wnieśli również obrońcy oskarżonych: M. C. i A. K..
Obrończyni oskarżonego M. C. wyrokowi zarzuciła (cyt. dosłownie z apelacji) rażącą niewspółmierność orzeczonej
kary w wymiarze dwóch lat pozbawienia wolności i przyjęcie, że wobec oskarżonego brak jest pozytywnej prognozy,
uzasadniającej przypuszczenie, iż pomimo niewykonania kary będzie on przestrzegał porządku prawnego i wniosła
o zmianę zaskarżonego orzeczenia w pkt III i wymierzenie oskarżonemu kary z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania na okres próby 5 lat, a także o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. E. P.
kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Obrońca oskarżonego A. K. zaskarżył uzasadnienie wyroku. Na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. zaskarżonemu
uzasadnieniu zarzucił pominięcie, że podstawą do nadzwyczajnego złagodzenia kary oskarżonemu jest również
przypadek mniejszej wagi, o którym mowa w art. 310 § 3 ( art. 60 § 1 k.k. ) i wniósł nie wychodząc poza zakres ustaleń
poczynionych przez Sąd Okręgowy o uzupełnienie uzasadnienia wyroku z dnia 18 września 2013r. poprzez dodanie,
że czyn popełniony przez oskarżonego A. K. został w warunkach określonych w art. 310 § 3 k.k.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.
Co do apelacji prokuratora.
Apelacja zasługuje na uwzględnienie.
Sąd Okręgowy wyrokował z naruszeniem wskazanych przez prokuratora przepisów prawa materialnego, co obliguje
zaskarżony wyrok w tej części zmienić i orzec zgodnie z wnioskiem apelacji.
Sąd Okręgowy błędnie przyjął, jako podstawę prawną nadzwyczajnego złagodzenia kary wobec oskarżonych, przepis
art. 60 § 2 i § 6 pkt 1 k.k. Oskarżonym przypisano popełnienie przestępstwa kwalifikowanego z art. 310 § 1 k.k. i art.
310 § 2 k.k. oraz 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. – to jest zbrodni zagrożonej karą pozbawienia wolności
na czas nie krótszy od lat 5 albo karą 25 lat pozbawienia wolności. Powyższe wskazuje, że podstawą zastosowania
nadzwyczajnego złagodzenia kary w stosunku do wszystkich oskarżonych powinien być art. 60 § 2 i § 6 pkt 2 k.k. ,
który odnosi się do takiej zbrodni.
Co do apelacji M. C..
Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.
Chybiony jest zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej kary. Na wstępie należy zauważyć, że trudno uznać, że kara
jest rażąco surowa, w sytuacji gdy Sąd Okręgowy orzekł wobec osk. M. C., za czyn którego dolna granica kary wynosi nie
krócej niż 5 lat pozbawienia wolności, karę 2 lat pozbawienia wolności korzystając z dobrodziejstwa nadzwyczajnego
jej złagodzenia. Sąd pierwszej instancji przy wymiarze kary wziął pod uwagę okoliczności , które eksponuje obrończyni
w apelacji, jak młody wiek oskarżonego, stan zdrowia psychicznego czy długi czas od popełnienia przestępstwa.
Przesłanką decydującą o tym, czy kara ma być orzeczona w postaci bezwzględnej, czy też z warunkowym zawieszeniem
jej wykonania, jest ocena, w jakiej postaci kara ta osiągnie cele wobec sprawcy przestępstwa, a więc rozstrzygnięcie
to musi znajdować uzasadnienie w pozytywnej lub negatywnej prognozie kryminologicznej. Przepis art. 69 § 1 i
2 k.k. jest skonstruowany tak, że przy stosowaniu instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary nakazuje
kierować się jedynie względami szczególno-prewencyjnymi, zaś społeczne oddziaływanie kary, jej współmierność
do szkodliwości społecznej czynu i winy sprawcy należy uwzględniać przy wymierzaniu kary (art. 53 § 1-3 k.k.). By
zatem możliwe było warunkowe zawieszenie wykonania kary sąd musi nabrać przekonania, że sprawca nie powróci
do przestępstwa i wykonanie wymierzonej kary nie będzie konieczne dla wdrożenia go do przestrzeganego porządku
prawnego. Tego rodzaju przekonanie bazować zaś musi na ocenie postawy sprawcy, jego właściwości i warunków
osobistych, dotychczasowego sposobu życia oraz zachowania się po popełnieniu przestępstwa.
Niezależnie od tego, że oskarżony M. C. był inicjatorem przestępczego procederu, z jego inicjatywy doszło do
popełnienia przestępstw przez pozostałych współoskarżonych, których namówił do realizacji czynów zabronionych,
a także osiągnął największą korzyść z popełnionych przestępstw, podkreślić należy, że oskarżony był dotychczas
pięciokrotnie skazywany na kary pozbawienia wolności, trzykrotnie z zawieszeniem ich wykonania na okres próby
(k 364). Mimo orzeczonych kar oskarżony powracał do przestępstwa w okresach próby. Fakt, że oskarżony aktualnie
jest pozbawiony wolności w innej sprawie, wbrew twierdzeniom obrończyni zawartym w apelacji także nie wpływa
pozytywnie na jego prognozę kryminologiczną.
Sąd może orzec karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania wyłącznie w przypadku przyjęcia dodatniej prognozy
kryminologicznej. Tak okoliczności czynu jak i wcześniejsza karalność sprawcy nie pozwalają na postawienie takiej
prognozy. Mając na uwadze całość okoliczności występujących w sprawie, Sąd I instancji zasadnie nie znalazł podstaw
do warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego. Reasumując, stwierdzić
należy, że wymierzona oskarżonemu kara nie nosi cech kary niewspółmiernie surowej.
Co do apelacji A. K..
Apelacja jest bezzasadna.
Na wstępie należy zauważyć, że apelacja faktycznie skierowana jest przeciwko całości orzeczenia, a nie tylko jego
uzasadnieniu. W podniesionym zarzucie obrońca kwestionuje kwalifikację prawną nadzwyczajnego złagodzenia kary
wobec osk. A. K., co w przypadku jego uwzględnienia przez sąd odwoławczy skutkowałoby zmianą podstawy prawnej
wyroku.
Istotnie instytucja nadzwyczajnego złagodzenia kary w sprawach o przestępstwa z art. 310 § 1 i 2 k.k. może zostać
zastosowana przez sąd na podstawie art. 60 k.k. lub na podstawie art. 310 § 3 k.k.
Przepisy art. 60 k.k. nie wykluczają przepisu art. 310 § 3 k.k. i odwrotnie. Obydwa stanowią możliwą do zastosowania
podstawę prawną orzeczenia kary z nadzwyczajnym złagodzeniem. Konieczne do zastosowania art. 310 § 3 k.k.
jako podstawy nadzwyczajnego złagodzenia kary jest jednak uznanie czynów z art. 310 § 1 i 2 k.k. za wypadki
mniejszej wagi. Należy zaznaczyć, że o uznaniu konkretnego czynu zabronionego za wypadek mniejszej wagi decyduje
przede wszystkim ocena jego społecznej szkodliwości, jako zmniejszonej do stopnia uzasadniającego wymierzenie
kary według skali zagrożenia ustawowego, przewidzianego w przepisie wyodrębniającym wypadek mniejszej wagi w
kategorii przestępstw określonego typu(zob. post. SN z dnia 13 czerwca 2002r. , sygn. akt: V KKN 544/00)
Sąd Apelacyjny zgodził się z poglądem Sądu pierwszej instancji zawartym w uzasadnieniu, że w niniejszej sprawie
społeczna szkodliwość czynu, wynikająca z charakteru naruszonych dóbr prawnych i motywów działania oskarżonych,
kierujących się chęcią osiągnięcia łatwego i szybkiego zysku jest znaczna. Nie sposób zatem mówić, że mamy do
czynienia z wypadkiem mniejszej wagi, który cechuje się zmniejszonym stopniem społecznej szkodliwości. Oceny tej
w powiązaniu z okolicznościami popełnienia czynu zabronionego nie podważa rozmiar szkody wyrządzonej przez osk.
A. K.,(1500 zł) na który wskazuje w apelacji obrońca.
Wobec oskarżonego możliwe było nadzwyczajne złagodzenie kary pozbawienia wolności na podstawie art. 60 § 2 pkt
1 i § 6 pkt 2 k.k. , ale już nie na podstawie art. 310 § 3 k.k. ze względów wskazanych powyżej.
Co do kosztów.
O kosztach nieopłaconej obrony z urzędu oskarżonych za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 29
prawa o adwokaturze (DzU nr 146/2009 r.,poz. 1188 ze zm.) i § 2 ust. 3, 14 ust. 1 pkt 5 oraz § 20 Rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1348 z póżn. zm.).
Oskarżonych zwolniono od obowiązku poniesienia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, albowiem
przemawiają za tym względy słuszności (art. 624 § 1 k.p.k.).