Rocznik Naukowy "IDO - RUCH DLA KULTURY". Tom I (2000)

WOJCIECH J. CYNARSKI
This copy is for personal use only - distribution prohibited - This copy is for personal use only - distribution prohibited
Hannelore i Lothar Sieber: Rodzina Budō – dosłownie
Autoryzowana biografia budō sensei H. Sieber
W pierwszej kolejności przedstawiam Czytelnikom sylwetkę kobiety-eksperta sztuki realnej
samoobrony, jednocześnie czołowego technika i instruktora Idokan Europa e.V.
Hannelore Sieber urodziła się w Monachium 02.06.1951 r. Aktualnie prowadzi ona wraz ze
swoim mężem Lotharem Sieberem 10 dan szkołę „Jiu-Jitsu und Karate Schule L. Sieber”
w Monachium (Honbu dōjō zendō karate tai-te-tao i jūjutsu-karate yōshin-ryū). W wieku 17 lat,
we wrześniu 1968 r. rozpoczęła trening karate i jūjutsu w „Oh-Do-Kwan Sportschule Carl
Wiedmeier” w dzielnicy Monachium – Schwalbing. Motywem do podjęcia treningów była
naturalna dla młodej dziewczyny chęć nauki samoobrony. Jej ówczesnymi nauczycielami byli:
Carl Wiedmeier 6 dan, Rudolf Albertz 3 dan i John F. Altano 5 dan. W tym czasie jej mąż
Lothar, którego poznała podczas zajęć w dōjō, pełnił funkcję asystenta. W listopadzie 1969
przyszła na świat ich córka Manuela (nb. aktualnie posiada 1 dan), co spowodowało małą
przerwę w treningach. W 1971 r. Hanny przeszła operację łękotki.
Poważne zaangażowanie w praktykę sztuk walki przyczyniło się jednak do szybkich
postępów: 06.02.1974 r. zdobyła swój pierwszy czarny pas – 1 dan jūjutsu. W listopadzie 1975
roku otwarta została „Jiu-Jitsu und Karate Schule L. Sieber” w Monachium. W r. 1976 pani
Sieber zdała egzamin na 1 dan zendō karate (Dan Federation of Zendo Karate – DFK) przed
sensei Peterem K. Jahnke – twórcą stylu. W kwietniu tego roku uzyskała także 1 dan tai-karate
(US Tai karate Association) podczas wizyty w USA na podstawie zaproszenia od sensei Virgila
Kimmeya. W roku 1981 zdobyła najwyższy stopień techniczny w jūjutsu, 4 dan (według
wymagań Komisji Technicznej najstarszego stowarzyszenia sztuk i sportów walki w Niemczech
– „Deutscher Jiu-Jitsu Ring Erich Rahn e.V.” – DJJR). Najwyższy stopień techniczny w zendō
karate, jakim jest 3 dan, otrzymała w 1985 r.
Od roku 1978 jest licencjonowanym instruktorem jūjutsu i karate. Akademia Idokan Europa
w Wiedniu uhonorowała ją Austriacką Srebrną Odznaką Sportowo-Gimnastyczną, Medalem
Karate Idokan Europa i Orderem Rycerskim Fujiyama (Fudschijama-Ritterorden) nr 31, który
wręczyli jej Honorowy Prezydent Idokan Europe International, baron Klinger von Klingerstorff
10 dan i prezydent I.E.I. H. Schöllauf 10 dan (1991 r.). Hanny posiada też Brązowy Medal
Honorowy DDBV (Niemieckiego Związku Instruktorów Budō). Jest oficjalnym egzaminatorem
w jūjutsu i karate w DJJR i DDBV.
Pomimo kontuzji łokcia i drugiej operacji kolana (1995 r.) nigdy nie przestała trenować.
Aktualnie posiada honorowe stopnie: 8 dan jūjutsu, 7 dan idō, 5 dan zendō karate i 1 dan jūdō.
Certyfikaty podpisywali tacy mistrzowie, jak: C. Wiedmeier 7 dan (RFN), V. Kimmey 5 dan
(USA), shihan E. Matuschek 10 dan (RFN), shihan D. Gdanietz 10 dan (RFN), H. Klinger von
Klingerstorff 10 dan (Austria), dir. int. H. Schöllauf 10 dan (Austria).
Wspólnie z mężem wystąpiła w licznych pokazach i prowadziła szkolenia w USA,
Hiszpanii, Austrii, Polsce i wielokrotnie na terenie Niemiec. Praktyka budō jest dla sensei
Hannelore źródłem radości i życzy sobie tylko dobrego zdrowia, aby do późnej starości ćwiczyć
jūjutsu – z akcentem na realną technikę samoobrony i zendō karate. Nie zależy jej przy tym na
wyższych stopniach ani tytułach. Pani Sieber autentycznie realizuje ideę Rodziny Budō. W monachijskiej Centrali panuje prawdziwie rodzinna atmosfera (z zachowaniem jednak zasad i hierarchii). Uczestnicy Stażu Międzynarodowego Idokan Europa w Rzeszowie (1997 r.) mogli się
o tym przekonać i nie tylko podziwiać kunszt techniczny sensei Hanny, ale także ulec urokowi
osobowości tej Mistrzyni Idō. Obecnie Hanny (od roku 1998) jest liderem DJJR „Erich Rahn”
e.V., najstarszego niemieckiego związku jūjutsu.
278
Electronic PDF security powered by Committee of Scientific Research, Stowarzyszenie Idokan Polska ®, Poland
This copy is for personal use only - distribution prohibited - This copy is for personal use only - distribution prohibited
Biografia budō Lothara Siebera
Urodził się 27.01.1946 r. w Dreźnie. Jest praktykiem naturalnej medycyny i kierownikiem Centralnego Dōjō (hombu) „Jiu-Jitsu und Karate Schule
L. Sieber” w Monachium. W 1961 roku podjął trening
w „Vereinigten Jiu-Jitsu und Judoschulen C. Wiedmeier” w Monachium (u sensei C. Wiedmeiera 6 dan).
Od 1965 r. szkoła funkcjonowała już pod nową nazwą
„Oh-Do-Kwan Sportschulen”. W 1963 r. sensei Wiedmeier włączył w proces treningu karate, a od 1965 –
po raz pierwszy w Niemczech – rozpoczęto tam
nauczanie taekwondo (trenerem był Jae Hwa Kwon
5 dan). W latach 1967-68, podczas odbywania
18-miesięcznej zasadniczej służby wojskowej, L. Sięber intensywnie trenował jūdō w Ingolstadt. Mistrzowie C. Wiedmeier, J.F. Altano i E. Matuschek przyznali mu 2 kyū w jūjutsu. Rok później zdał przed komisją International Kenjutsu Organisation (Interko) na
1 dan w kenjutsu i jūjutsu (Stuttgart, 1969). Został też W monachijskim honbu dōjō, 1998 r.
instruktorem w „Oh-Do-Kwan”. W 1971 r. zdał w Monachium egzamin na 2 dan w kenjutsu
i jūjutsu przed komisją w składzie: Erich Rahn, Carl Wiedmeier, Eduard Matuschek, Dietmar
Gdanietz – Interko i Deutsche Jiu-Jitsu Ring „Erich Rahn” (DJJR).
W 1973 był współzałożycielem „Münchner Jiu-Jitsu und Karate Club e.V.” i jego
pierwszym trenerem. „Interessegemeinschaft Jiu-Jitsu und Karate” przyznało mu 3 dan jūjutsu.
Już w następnym roku, dzięki znakomitej technice, zdał w Berlinie na 4 dan jūjutsu przed
mistrzami D. Gdanietzem i R. Thomasem, i został przewodniczącym DJJR na Bawarię. W tym
czasie L. Sieber rozgrywał wiele walk w amerykańskiej jednostce wojskowej Mc Graw
w Monachium z przedstawicielami najróżniejszych kierunków karate. Przy tym przekonał się
szybko, że tradycyjny shōtōkan i taekwondo przegrywają w konfrontacji z elastycznymi
systemami karate. Podjął więc studia zendō karate tai-te-tao i tai-karate pod kierunkiem Petera
K. Jahnke i Wernera Frötschla. W 1975 otworzył „Jiu-Jitsu und Karate Schule L. Sieber”
w Monachium. W następnym roku zdał egzamin na 1 dan zendō karate przed F. Schillingiem
3 dan i P. Jahnke 5 dan (Dan Federation für Zen-Do Karate Tai-Te-Tao, DFK). Nawiązał kontakt
z największą wówczas amerykańską organizacją karate – „US Tai-Karate Association”, z prezydentem D. Germanem 8 dan z Kalifornii i V. Kimmeyem 5 dan (Atlantic Coast President)
z Południowej Karoliny. Następnie na zaproszenie „US Tai-Karate Association” praktykował
pod kierunkiem Virgila Kimmeya i zdał na 2 dan tai-karate, a także przeprowadził w Aiken
(Georgia) szkolenie jūjutsu dla policji i stoczył walki z mistrzami USA w karate. Został
ogłoszony Najlepszym Fajterem Tai-Karate w Niemczech (1977 r.). W tym samym roku zdał
egzamin na 3 dan zendō karate przed twórcą stylu, Peterem Jahnke. Ze względu n szczególnie
dobry egzamin, został mu jednocześnie przyznany 4 dan karate. Przed S. Windem zdał także
egzamin na 1 dan w taekwondo (Budosport-Centrum w Eggenfelden Ndb.). W 1978 uzyskał
5 dan z DJJR (certyfikat podpisali: D. Gdanietz, F. Pöhlich, R. Thomas) i stopień nauczycielski –
licencję trenerską w jūjutsu i karate z DFK. W tym roku uzyskał też niemiecką Brązową
Odznakę Sportową.
W 1979 r. L. Sieber uzyskał promocję na 5 dan zendō karate i jego szkoła została oficjalnie
nazwana „Zentral-Dojo für Zan-Do Karate Tai-Te-Tao” (hombu). Jako główny inicjator „Deutscher Dan-Träger und Budo-Lehrer Verband e.V.” (DDBV) – elitarnego związku nauczycieli
budō – został jego pierwszym przewodniczącym. Przeprowadził serię staży szkoleniowych
w dōjō Enrique Aledo w miejscowości Denia w Hiszpanii. Tam też podjął trening iaidō katori
Electronic PDF security powered by Committee of Scientific Research, Stowarzyszenie Idokan Polska ®, Poland
279
This copy is for personal use only - distribution prohibited - This copy is for personal use only - distribution prohibited
shintō-ryū. Sensei Sieber prowadził także seminaria
w Graz (Austria) i w Rzeszowie. W 1980 r. mistrz
P. Jahnke (DFK) przyznał L. Sieberowi 6 dan
zendō karate. Prze dwa lata Sieber był honorowym
trenerem w „TSV Oberchaching Abt. Karate”.
W następnym roku mistrz D. Gdanietz (DJJR)
przyznał L. Sieberowi 6 dan jūjutsu. W 1982 r.
Sieber otrzymał od shihan Masafumi Suzuki (za
pośrednictwem E. Matuschka) złoty medal Seibukan Academy. Ma to szczególną wymowę, gdyż
mistrz Suzuki (10 dan jūjutsu, 10 dan karate),
będący największym wówczas autorytetem w jūjutsu, w tym samym roku zmarł.
W r. 1985 Sieber został docentem w DDBV
w zakresie medycyny sportowej (medycyna jest
Shinan Lothar Sieber podczas praktyki iaidō
drugim znaczeniem terminu idō). D. Gdanietz 10
dan promował go w imieniu DJJR (1986) na 7 dan jūjutsu, a baron H. Klinger von Klingerstorff i
H. Schöllauf (Idokan Europa i World Jiu-Jitsu and Judo-Do Center, WJJC) na 1 dan jūdō. Nagrał
wówczas film poświęcony realnej samoobronie. Rok później Wally Strauss 10 dan (Ringwood,
Australia), H. Schöllauf 10 dan i H. von Klingerstorff 10 dan przyznali mu 8 dan jūjutsu w
imieniu WJJC i Idokan Europe International. Sensei Sieber uzyskał też Austriacką Złotą
Odznakę Sportową i Gimnastyczną, Złoty Medal Europejski i złotą odznakę WJJC. W 1988 zdał
na 2 dan jūdō (I.E.I. i WJJC), zdobył Złoty Medal Karate I.E.I. i Puchar Idokanu, a także 6 dan
free style karate z International Budo Federation (certyfikat sygnował shihan E. Matuschek). W
1989 grono mistrzów: W. Strauss, H. von Klingerstorff, H. Schöllauf, E. Matuschek i H. Jansen,
przyznało L. Sieberowi tytuł SHIHAN, 7 dan zendō karate, 7 dan free style karate, 8 dan jūdō-dō
idō, w uznaniu dla jego znakomitej techniki, wyjątkowych umiejętności walki i dojrzałości
duchowej. Za pozytywną pracę w sektorze medycyny sportowej uzyskał Medal Czerwonego
Krzyża. Kolejna promocja nastąpiła już w roku 1990 – WJJC i I.E.I. przyznało L. Sieberowi 3
dan jūdō, 9 dan jūjutsu i jūjutsu-karate, 9 dan jūdō-dō idō. Shihan Sieber został mianowany na
szefa-instruktora (chief-instructor) przez International Okinawa Budo Federation (IOBF).
Wreszcie w 1991 grono mistrzów przyznało L. Sieberowi 10 dan jūjutsu, 10 dan jūjutsu-karate,
10 dan jūdō-dō idō i 4 dan jūdō (Idōkan, WJJC, World Martial Arts Master Society). Został
ogłoszony następcą (soke) dyr. H. Schöllaufa i barona H. Klinger von Klingerstorff. Mistrzowie
Idokanu wręczyli mu w Wiedniu ustanowiony w 1950 r. Order Rycerski Fujiyama (nr 27).
W 1992 shihan Sieber otrzymał 7 dan karate shōtōkan, honorowy 7 dan (nihon) karatedō,
7. Meistergrad w kickboxingu i zdał na 1 dan iaidō (International Budo-Do Federation, IBDF).
Został też członkiem honorowym IOBF. Z „Deutschen All- und Nahkampf Organisation”
otrzymał wówczas tytuł „Międzynarodowego Mistrza Jūjutsu 10. Stopnia”. Rok później zdał na
2 dan iaidō i uzyskał 8 dan karatedō (IBDF, WJJC, Idokan Europa), które to stopnie zostały
potwierdzone przez World Martial Arts Master Society. W 1994 „Chang –Hun Taekwon-Do
Association” przyznało shihanowi 2 dan taekwondo, a WJJC i I.E.I. 6 dan jūdō. W następnym
roku L. Sieber zdał na 3 dan iaidō przed komisją IBDF i „German Kun-Tai-Ko Budo Ass.”
3. stycznia 1977 L. Sieber został ogłoszony bezpośrednim następcą (soke) Petera Jahnke, który
był twórcą uznanego przez japońskich wielkich mistrzów i ludzi nauki stylu – kierunku zendō
karate tai-te-tao, stylu „Drogi Ręki Pokoju”. Ponieważ w 1996 r. zmarł P. Jahnke, Lotharowi
Sieberowi został oficjalnie przyznany przez „World Nibukai Budo Federation”, Radę Soke
i „Tang-Soo-Do Verband Deutschland” tytuł SOKE i 10 dan zendō karate tai-te-tao. „ChangHun Taekwondo Association” przyznało L. Sieberowi, jednemu z pierwszych zawodników
taekwondo w Niemczech, 3 dan w tej koreańskiej sztuce walki. W 1997 soke Sieber uzyskał
280
Electronic PDF security powered by Committee of Scientific Research, Stowarzyszenie Idokan Polska ®, Poland
This copy is for personal use only - distribution prohibited - This copy is for personal use only - distribution prohibited
z I.E.I. najwyższe tytuły budō: DAI-SOKE i MEIJIN, a także 5 dan kenjutsu i iaidō. Został też
honorowym prezydentem Stowarzyszenia Idōkan Polska. Aktualnie jest jedynym ekspertem
posiadającym najwyższe stopnie w jūjutsu, karate i idō.
Państwo Sieberowie obydwoje dosłownie żyją budō, przestrzegając ideałów idō i realizując
formułę Rodziny Budō. Stopnie mistrzowskie posiadają także ich córka i zięć. Co istotne,
prowadzenie szkoły sztuk walki nie stanowi ich podstawowego źródła utrzymania. Nauczają
rzetelnie i utrzymują wysoki poziom wymagań, nie popadając w komercję. Mam wielką satysfakcję być uchi-deshi (wewnętrznym uczniem) mistrza Siebera – od stycznia 1993 roku.
(na podstawie kilkunastu bezpośrednich wywiadów, przeprowadzonych w latach 1993-99)
Electronic PDF security powered by Committee of Scientific Research, Stowarzyszenie Idokan Polska ®, Poland
281