Warszawa, dnia 10 lutego 2014 r

Transkrypt

Warszawa, dnia 10 lutego 2014 r
Krajowa
Reprezentacja
Doktorantów
Warszawa, dnia 24 lutego 2014 r.
Opinia prawna
w przedmiocie dyskryminacji ze względu na płeć
Niniejsza opinia została przygotowana w odpowiedzi na pytanie skierowane do
Zespołu Prawnego Rzecznika Praw Doktoranta Krajowej Reprezentacji Doktorantów przez
XXXXXXXXXX [dalej jako: Doktorantka] w dniu 19 lutego 2014 roku.
I
[Stan faktyczny]
Doktorantka
jest
uczestnikiem
studiów
doktoranckich
na
Wydziale
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX [dalej jako: Uczelnia]. Wedle
twierdzeń Doktorantki zakończy ona studia doktoranckie w dniu XXXXXXX. Termin obrony
wyznaczony jest na dzień XXXXXXX. Doktorantka jest w XXXXX miesiącu ciąży i według
Jej przekonań, ciąża stanowi przyczynę niechęci pracodawców do zatrudnienia Doktorantki
na Uczelni. Doktorantka zwraca się z zapytaniem o przysługujące Jej prawa z uwagi na
okoliczność ukończenia studiów doktoranckich, a także trudności z zatrudnieniem związane z
byciem w ciąży.
II
[Analiza prawna]
a
[ukończenie studiów doktoranckich]
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że ukończenie studiów doktoranckich nie
jest tożsame z wypowiedzeniem umowy o pracę, ponieważ w momencie przyjęcia na studia
doktoranckie uczestnik nie zawiera umowy o pracę a jedynie rozpoczyna kolejny etap
kształcenia (studia III stopnia), w zakres którego zalicza się prowadzenie zajęć
Krajowa Reprezentacja Doktorantów
ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa
Tel./fax 22 623 83 09
www.krd.org.pl
[email protected]
Krajowa
Reprezentacja
Doktorantów
dydaktycznych jako obowiązkowego elementu praktyki zawodowej. Dlatego też nie ma
możliwości zastosowania norm prawa pracy do sytuacji uczestnika studiów doktoranckich.
Uczelnia nie ma również obowiązku zatrudnienia doktoranta, który ukończył studia
doktoranckie na tej uczeni.
b
[równość w zatrudnieniu]
Równość płci we wszystkich sferach aktywności życiowej człowieka, przede
wszystkim w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym oraz gospodarczym, jest
gwarantowana i chroniona konstytucyjnie. Podstawę prawną takiej regulacji stanowi art. 33
ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 kwietnia 1997 roku. Obowiązek
równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia został skonkretyzowany w
przepisach zawartych w rozdziale II oraz IIa, dodanym do działu pierwszego ustawy z dnia 26
czerwca 1974 r. – Kodeksu pracy ( Dz. U. 1974 nr 24 poz. 141 ) ustawą z dnia 24 sierpnia
2001 roku o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw, gdzie
odnajdujemy wyraźny zakaz dyskryminacji.
Dyskryminacja
jest
różnicowaniem
sytuacji
pracowników
(a
także
osób
zamierzających nawiązać stosunek pracy z potencjalnym pracodawcą) na podstawie
niedozwolonego kryterium. Katalog niedozwolonych kryteriów wymienia zarówno art. 113
Kodeksu pracy, jak i art. 183a § Kodeksu pracy. Jednym z nich jest płeć. Nierówne
traktowanie kobiet i mężczyzn w zatrudnieniu, a także kobiet w ciąży i innych kobiet i
mężczyzn w zatrudnieniu, będących w tej samej sytuacji i mających te same kwalifikacje oraz
umiejętności, jest więc przejawem zabronionej przez prawo dyskryminacji. Bezsprzecznie,
przejawem dyskryminacji ze względu na płeć jest stwarzanie trudności w znalezieniu
zatrudnienia z powodu ciąży, poprzez między innymi zadawanie kobietom podczas rozmowy
kwalifikacyjnej pytań odnośnie tego, czy posiadają dzieci lub planują dzieci czy również
poprzez odmowę nawiązania stosunku pracy.
Odnośnie pierwszej analizowanej sytuacji, zgodnie z brzmieniem art. 221 Kodeksu
pracy, pracodawca może zażądać od kandydata na pracownika różnych danych osobowych.
Można je podzielić na cztery następujące sfery: sferę identyfikacji personalnej, sferę pracy,
Krajowa Reprezentacja Doktorantów
ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa
Tel./fax 22 623 83 09
www.krd.org.pl
[email protected]
Krajowa
Reprezentacja
Doktorantów
sferę tajemnicy osobistej oraz sferę tajemnicy prywatnej. Zasadą jest, iż pozyskanie przez
pracodawcę pewnych informacji od kandydata na pracownika dotyczących pierwszych dwóch
sfer jest obligatoryjne. Celem takiego rozwiązania prawnego jest weryfikacja kwalifikacji
oraz kompetencji kandydata na pracownika przez pracodawcę w złożonym procesie
rekrutacyjnym. Natomiast wszelkie informacje dotyczące sfery tajemnicy osobistej oraz
tajemnicy prywatnej, które zostały z wyżej wspomnianego katalogu wyeliminowane, mogą
być egzekwowane tylko wtedy, gdy zezwala na to inna ustawa. Taka regulacja ma swoje
konstytucyjne korzenie. Zgodnie bowiem z treścią art. 51 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku, nikt nie może być obowiązany inaczej niż na podstawie
ustawy do ujawniania informacji dotyczących jego osoby. W konsekwencji, katalog
wymieniony w art. 221 Kodeksu pracy, jest katalogiem zamkniętym, a wszelkie jego
rozszerzenia wymagają wyraźnego upoważnienia ustawowego. Podsumowując, pracodawca
nie jest uprawniony do żądania czy domagania się informacji dotyczących planowanej lub
rzeczywistej ciąży pracownicy. Jedynym dopuszczalnym przypadkiem jest sytuacja, gdy
chodzi o zatrudnienie przy pracy wzbronionej pracownicom ciężarnym. Potwierdza to Sąd
Najwyższy w orzeczeniu z dnia 17 kwietnia 2007 roku, w którym jednoznacznie zajmuje
stanowisko, iż pracodawca nie może zapytać kandydatki na pracownika, czy jest w ciąży,
chyba że zamierza zatrudnić ją na takim stanowisku pracy, na którym praca jest
niedozwolona dla kobiet w tym stanie ze względu na ochronę macierzyństwa.1
W odniesieniu do drugiej analizowanej sytuacji, czyli odmowy nawiązania stosunku
prawnego, odmowa ta może nastąpić jedynie z uzasadnionych przyczyn niedyskryminujących
pracownika. Wynika to zarówno z art. 183b § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, lecz także z art. 112 oraz
113 Kodeksu pracy. Taką dyskryminującą i nieuzasadnioną przyczyną może być właśnie ciąża
kandydatki na pracownika. Nieprzeprowadzenie przez pracodawcę dowodu niedyskryminacji
osoby, która zamierza nawiązać stosunek pracy stanowi naruszenie zasady równego
traktowania w zatrudnieniu, co powoduje, że po stronie osoby zamierzającej nawiązać
stosunek pracy powstaje roszczenie odszkodowawcze.
1
Wyrok SN z dnia 17.04.2007r., sygn. I UK 324/06
Krajowa Reprezentacja Doktorantów
ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa
Tel./fax 22 623 83 09
www.krd.org.pl
[email protected]
Krajowa
Reprezentacja
Doktorantów
III
[ Wnioski ]
a
Prawo nie zakazuje zatrudniania kobiet w ciąży, a jednocześnie zasadniczo
uniemożliwia różnicowanie osób ze względu na fakt bycia w ciąży, co potwierdza i rozwija
bogata linia orzecznicza. Jak twierdzi Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 stycznia 2006 roku,
odmowa zatrudnienia kobiety tylko z tej przyczyny, że jest w ciąży, byłaby uznana za
dyskryminację. Jakiekolwiek naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu z
przyczyn dyskryminujących rodzi roszczenie odszkodowawcze i tak jest w przypadku
Doktorantki.
Wydaje
się
zasadnym,
odszkodowawczym z art. 18
3d
iż
Doktorantka
może
wystąpić
z
roszczeniem
Kodeksu pracy, mimo iż nie została jeszcze zatrudniona, w
związku z tym, że przepis art. 183d Kodeksu pracy nie posługuje się terminem ,,pracownik”,
lecz ,,osoba” ( istnienie stosunku pracy nie jest więc warunkiem koniecznym wystąpienia z
tym roszczeniem odszkodowawczym ), a nadto, w związku z tym, że przepis art. 18 3b
Kodeksu pracy w swoim otwartym katalogu dyskryminujących zachowań pracodawcy
przedstawia odmowę nawiązania stosunku pracy jako jeden z przykładów naruszenia zasady
równego traktowania.
b
Ciężar dowodu okoliczności w powyższej sytuacji rozkłada się inaczej niż mówi o
tym art. 6 Kodeksu cywilnego, według którego, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na
osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Obowiązkiem osoby dyskryminowanej
(pracownika lub osoby zamierzającej nawiązać stosunek pracy z potencjalnym pracodawcą)
jest jedynie przedstawienie faktów, z których można domniemywać istnienie dyskryminacji.
Zaś obowiązkiem pracodawcy lub potencjalnego pracodawcy jest udowodnienie, że
pracownika lub osoby zamierzającej nawiązać stosunek pracy nie dyskryminuje, o ile chce się
uwolnić od odpowiedzialności. W konsekwencji, obowiązkiem Doktorantki będzie
uprawdopodobnienie zarzutu nierównego traktowania w zatrudnieniu.
Krajowa Reprezentacja Doktorantów
ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa
Tel./fax 22 623 83 09
www.krd.org.pl
[email protected]
Krajowa
Reprezentacja
Doktorantów
c
Odszkodowanie z art. 183d Kodeksu pracy ma na celu przede wszystkim naprawienie
szkody majątkowej.2 W doktrynie przyjęło się, iż szkoda oznacza rzeczywistą stratę oraz
utracone korzyści. W przypadku odmowy nawiązania stosunku pracy w postaci
dyskryminującej trudno jednak mówić o powstaniu szkody. Przepis art. 183d Kodeksu pracy
uniezależnia jednak możliwość wystąpienia z odszkodowaniem od powstania jakiejkolwiek
szkody majątkowej, co umożliwia dochodzenie roszczeń osobom jeszcze niezatrudnionym.3
Mimo sporu w orzecznictwie na ten temat, wydaje się, iż takie stanowisko jest słuszne.
Można więc pokusić się o stwierdzenie, że wysokość odszkodowania nie powinna być niższa
niż wysokość potencjalnego minimalnego wynagrodzenia za daną pracę. Mówi o tym
wyraźnie przepis art. 183d Kodeksu pracy, według którego osoba, wobec której pracodawca
naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w
wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie
odrębnych przepisów. W wyżej wymienionej sprawie mamy jak najbardziej do czynienia z
przypadkiem naruszeniem zasady równego traktowania w zatrudnieniu, bowiem odmowa
nawiązania stosunku pracy z przyczyn dyskryminujących została wyrażona w art. 18 3b §
Kodeksu pracy. Przy założeniu racjonalności ustawodawcy, skoro formułuje on przepisy
dotyczące roszczenia odszkodowawczego i skoro przepisy te znajdują zastosowanie dla
pewnego typu sytuacji, których przesłanki w przypadku Doktorantki zostały zrealizowane (o
czym mowa wyżej), należy przyjąć, iż takie stanowisko jest uzasadnione.
2
3
Wyrok SN z dnia 22 lutego 2007 r., I PK 242/06, OSNP 2008, nr 7–8, poz. 98 ( teza 1 ).
Wyrok SN z dnia 7 stycznia 2009 r, III PK 43/08 ( teza 1 ).
Krajowa Reprezentacja Doktorantów
ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa
Tel./fax 22 623 83 09
www.krd.org.pl
[email protected]