stanowisko konsultacyjne kigeit w sprawie projektu sor uke

stanowisko konsultacyjne kigeit w sprawie projektu sor uke

Uwagi Telekomunikacji Polskiej SA
Firmy-Członka Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji [PIIT]
w sprawie zatwierdzenia projektu „Oferty ramowej określającej ramowe warunki
dostępu telekomunikacyjnego w zakresie rozpoczynania i zakańczania połączeń,
hurtowego dostępu do sieci TP, dostępu do łączy abonenckich w sposób
zapewniający dostęp pełny lub współdzielony, dostępu do łączy abonenckich poprzez
węzły sieci telekomunikacyjnej na potrzeby sprzedazy usług szerokopasmowej
transmisji danych”.
1) Opłaty za Usługę BSA realizowaną w oparciu o IP DSLAM
PIIT uważa, iż zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym nałożenie na TP obowiązku
regulacyjnego w przedmiocie IP DSLAM powinno nastąpić po przeprowadzeniu
odpowiednich analiz rynkowych. Usługa ta została, bowiem wyłączona z rynku właściwego,
na którym wyznaczono TP za podmiot o znaczącej pozycji rynkowej. Na istotne wątpliwości
odnośnie tego zagadnienia zwróciła uwagę w postępowaniu konsultacyjnym Komisja
Europejska.
Zasada neutralności technologicznej, na jaką powołuje się KIGEiT nie może być
uzasadnieniem dla tego rodzaju regulacji, która wykracza poza zakres rynku właściwego
dotyczącego świadczenia BSA.
Obowiązująca oferta ramowa BSA nie obejmuje swym zakresem dostępu IPDSLAM urządzenia IPDSLAM nie wchodzą w zakres regulacji rynku.
Na uwagę zasługuje fakt, iż przeprowadzona analiza hurtowego rynku szerokopasmowego
przez Prezesa UKE nie mogła obejmować usług świadczonych przy wykorzystaniu IP
DSLAM oraz sieci Ethernet, ponieważ w dniu wydania decyzji SMP (14.02.2007 r.) TP nie
świadczyła takich usług. Wobec powyższego TP nie umożliwia realizacji BSA w oparciu o IP
DSLAM. Oferta ramowa ma bowiem obejmować wyłącznie usługi regulowane, tj. usługi
włączone w zakres rynku właściwego, na którym TP została uznana za podmiot o znaczącej
pozycji rynkowej, w związku z czym zakres oferty ramowej nie może uwzględniać dostępu na
poziomie IP DSLAM.
Fakt, iż sieć Ethernet nie jest regulowana na mocy decyzji SMP z dnia 14.02.2007 r.
potwierdzony został przez Komisję Europejską jeszcze w 2008 r. pismem z dnia 26.05.2008,
r. sygn. DG INFSO/B5/VT/MW/als-D((2008)921547, A (2008) 518195). W związku z planami
rozszerzenia oferty BSA o sieć Ethernetową, TP zwróciła się z zapytaniem, czy sieć ta
wchodziła w zakres rynku 12/2003 i decyzji, która została przez Komisję notyfikowana. W
odpowiedzi na zapytanie ze strony TP, Komisja stwierdziła, iż rozszerzenie obecnego
zakresu regulacji nałożonej na rynek 12/2003
o technologię Ethernet wymagałoby
przeprowadzenia
przez
UKE
ponownej
analizy
rynku
hurtowego
dostępu
szerokopasmowego i oceny takiego obowiązku pod kątem jego adekwatności i
proporcjonalności.
Telekomunikacja Polska Spółka Akcyjna z siedzibą i adresem w Warszawie (00-105) przy ulicy Twardej 18, wpisana do Rejestru Przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem 0000010681; REGON
012100784, NIP 526-02-50-995; z pokrytym w całości kapitałem zakładowym wynoszącym 4 006 947 063 zł.
Powyższe stanowisko zostało dodatkowo potwierdzone w opublikowanej ostatnio opinii
Komisji w sprawie SOR. Komisja stwierdziła, iż: „Dodatkowo Prezes UKE proponuje również
wprowadzenie wymogu, na mocy, którego TP byłaby zobowiązana do zapewnienia
hurtowych usług dostępu szerokopasmowego poprzez strumień bitów za pomocą kart
DSLAM/IP. Należy zauważyć, że taki rodzaj dostępu IP zarządzanego zapewniany byłby
poprzez interfejsy Ethernet, które nie były uwzględnione jako element rynku właściwego w
ramach ostatniej analizy rynku świadczenia hurtowej usługi dostępu szerokopasmowego,
jaką notyfikowano Komisji." (str. 4 opinii KE w sprawie SOR).
Ponadto TP od 01.07.2010 r. umożliwia PT dostęp do węzłów IP DSLAM poprzez ofertę
komercyjną. Należy, więc zauważyć, że PT w przypadku podpisania przez PT umowy
komercyjnej z zachowaniem stawek za opłaty zgodnych z OR BSA 2008 zmienionej decyzją
z dnia 12.04.2010 r. mają możliwość korzystania z dostępu do DSLAM-ów IP. Oferta została
opracowana zgodnie z założeniami procesu TTM i była konsultowana z PT. W wyniku
konsultacji powstała Oferta, która umożliwia PT świadczenie własnych usług
szerokopasmowych Abonentom będącym w zasięgu IP DSLAM TP. Oferta zapewnia łatwą
implementację zarówno po stronie TP, jak i po stronie PT, a warunki świadczenia usługi są
maksymalnie zbieżne z zasadami obowiązującymi w stosunku do usługi BSA.
KIGEiT powołuje się również na zasadę neutralności technologicznej, która jakoby
uzasadnia wprowadzenie usług BSA opartych na IP DSLAM do SOR. W tym przypadku
chcielibyśmy wskazać, iż powoływanie się na neutralność technologiczną jest podejściem
błędnym. Kierując się tym samym tokiem myślenia równie dobrze PT mogliby żądać usług
BSA opartych na technologii satelitarnej w ofercie SOR, co jest oczywistym nonsensem.
Jedynie krajowe organy regulacyjne mogą kierować się zasadą neutralności technologicznej
przeprowadzając analizę rynku właściwego, natomiast nakładane obowiązki regulacyjne
powinny być dostatecznie sprecyzowane, by nie prowadzić do nieuzasadnionych regulacji
np. świadczenie LLU na łączach bezprzewodowych. Obecnie obowiązująca decyzja SMP na
rynku 12/2003 jest dostatecznie precyzyjna w tym zakresie i wyłącza urządzenia IP DSLAM
z zakresu obowiązujących regulacji, zatem nie widzimy przesłanek przemawiających za
włączeniem urządzeń IP DSLAM do projektu SOR.
2) Oświadczenie Abonenta
PIIT nie zgadza się ze stanowiskiem KIGEiT w zakresie:
· Uproszczenia oświadczenia. Zdaniem PIIT także pozostałe elementy oświadczenia są
niezbędne do prawidłowej realizacji woli abonenta. Należy zauważyć, że oświadczenie
oprócz rozwiązania umowy musi zawierać: informacje identyfikujące abonenta i LPA
której dotyczy, tryb rozwiązania umowy, termin realizacji, zasady postępowania w
przypadku braku możliwości uruchomienia usługi, oświadczenie w zakresie danych
osobowych oraz upoważnienie do występowania w imieniu abonenta
·
Wyłączenia ważności oświadczenia. Zdaniem PIIT rezygnacja z ważności oświadczenia
może skutkować zwiększeniem błędów w realizacji, ponieważ bez ograniczonego
terminu doprowadziłoby to do sytuacji, iż PT mogliby posiadać oświadczania abonenta
sprzed kliku lat, które w świetle propozycji KIGEiT uprawniałyby do wysłania zamówienia
i rozwiązania umowy u innego PT.
·
wprowadzenia procesowania w oparciu o komunikaty elektroniczne. Zdaniem PIIT
oświadczenia są niezbędne do rozwiązania umowy z abonentem. Bez oświadczeń,
opierając się tylko na komunikatach elektronicznych TP i inni PT nie mają podstaw do
rozwiązania umowy.
·
Nieprzesyłania Oświadczenie abonenta do Dawcy - uwagi jw.
2
·
Należy również pamiętać, iż umowa pomiędzy PT a klientem ustala prawa i obowiązki
stron i jest bardzo ważnym dokumentem, do którego KE przywiązuje wielką wagę - brak
transparentności w tym względzie może prowadzić do antykonsumenckich skutków.
„Dyrektywa o usłudze powszechnej i prawach użytkowników końcowych (dalej jako
„Dyrektywa”) w motywie 30 podkreśla:
„Umowy to dla użytkowników i konsumentów ważne narzędzie zapewnienia
minimalnego poziomu przejrzystości informacji i zabezpieczenia prawnego (…) W
uzupełnieniu przepisów niniejszej dyrektywy do transakcji konsumenckich dotyczących
sieci i usług elektronicznych stosują się wymagania istniejącego ustawodawstwa
Wspólnoty dotyczącego ochrony konsumentów w odniesieniu do umów, a w
szczególności dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie
nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (3) oraz dyrektywa 97/7/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony
konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość. W szczególności
konsumenci powinni mieć minimum pewności prawnej odnośnie do ich stosunków
umownych z bezpośrednim dostawcą usług telefonicznych, takiej, aby warunki umowy,
warunki, jakość usług, warunki rozwiązania umowy i zaprzestania świadczenia usługi,
środki kompensacyjne i rozwiązywanie sporów były określone w ich umowach. W
przypadku gdy usługodawcy inni niż bezpośredni dostawcy usług telefonicznych
zawierają umowy z konsumentami, również w tych umowach powinna być zawarta ta
sama informacja. Środki zmierzające do zapewnienia przejrzystości cen, taryf i
warunków zwiększą zdolność konsumentów do zoptymalizowania wyboru i w ten sposób
do korzystania w pełni z konkurencji na rynku.”
Dyrektywa ma na celu umocnienie ochrony interesów konsumentów oraz umożliwienie
faktycznego korzystania z konkurencji – wyboru zmieniających się ofert na rynku czemu ma służyć także określenie czasu trwania umów terminowych w art. 30 ust. 5
Dyrektywy (12 i 24 miesiące )
Biorąc pod uwagę trendy powyższych zmian, należy wskazać, że propozycje
wprowadzenia bezterminowego oświadczenia stanowią odwrotną tendencję zdecydowanie pogarszają sytuacje konsumenta, umożliwiając operatorom wydłużanie
czasu realizacji usługi.
Przede wszystkim podpisanie takiego oświadczenia, które jednocześnie pełni funkcje
wypowiedzenia umowy z TP, może wprowadzać niepewność konsumenta co do terminu
rozwiązania umowy z TP (jeśli nie jest to koniec terminowej umowy), daty uruchomienia
usługi u nowego dostawcy (często promocyjnej ,związanej z ulgami), możliwości
wycofania się z umowy z nowym dostawcą , jeśli usługa nie jest długo realizowana i
ewentualnego odszkodowania związanego z odstąpieniem od umowy. Oczekiwane w
Dyrektywie „minimum pewności prawnej” konsumenta zostaje całkowicie zaburzone.
Pozyskiwanie oświadczenia klienta np. na kilka miesięcy przed terminem zakończenia
umowy z poprzednim PT, może hamować wybór konsumenta - rynek telekomunikacyjny
jest na tyle dynamiczny, że w ciągu kilku miesięcy oferty mogą być znacznie
korzystniejsze, niż ta, której jeszcze konsumentowi nie uruchomiono.
Należy także zauważyć, że umowy są zawierane często przez operatorów „na odległość”,
gdzie klient ma możliwość odstąpienia od umowy w terminie dziesięciodniowym (art. 10. ust
1) ustawy z dnia 2.03.2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o
odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny). Termin
dziesięciodniowy liczy się od dnia wydania rzeczy, a gdy umowa dotyczy świadczenia usługi
– od dnia jej zawarcia. Umowa może dotyczyć więcej niż jednej usługi, które nie muszą
mieć jednakowej daty uruchomienia. Można wyrazić wątpliwość, czy klient będzie w stanie
ustalić termin zawarcia umowy i skorzystać z przysługującego mu prawa przy
„bezterminowym oświadczeniu”.
3
3) Usługa Backhaul
Odpowiadając na postulat Izby należy podkreślić, że w propozycji Oferty SOR przekazanej
przez TP do UKE 30.07.2010 r., definicja usługi backhaul została rozbudowana o możliwość
wykorzystania kanalizacji teletechnicznej, wraz z odwołaniem do Oferty ROI, która opisuje
warunki świadczenia tej usługi.
Zasady świadczenia usług backhaul (dzierżawa łączy i kanalizacja kablowa) regulują oferty
nadrzędne, szczegółowo opisujące zasady i warunki dzierżawienia łączy jak i dostępu do
kanalizacji technicznej. Oferty te, zatwierdzone odrębnymi decyzjami Prezesa UKE,
zawierają dodatkowo zasady rozliczeń wraz ze stawkami dla każdego wariantu usługi.
Przenoszenie przedmiotowych zapisów do Oferta SOR zdaniem TP zmniejsza przejrzystość
dokumentu i generuje dodatkowe problemy w sytuacji, gdy decyzją Prezesa UKE zmienią się
oferty ramowe RLLO i ROI. Zaistnieje wówczas sytuacja, kiedy ta sama usługa będzie różnie
wyceniana w przywołanych ofertach i w Ofercie SOR. Odwołanie do oferty RLLO i ROI
eliminuje opisane zagrożenie i wskazuje na zawsze aktualny, wprowadzany przez Prezesa
UKE, cennik.
Dublowanie zapisów zamiast stosowania odwołań do właściwych ofert nadrzędnych
powoduje dodatkowe zagrożenie, że ten sam przedmiot będzie regulowany odmiennie w
różnych dokumentach, co powoduje problemy procesowe oraz może mieć odbicie w
nierównych warunkach stosowanych dla różnych PT zakresie tej samej usługi w zależności
od tego, do czego dana usługa jest wykorzystywana.
Dzierżawa łączy realizowana jest w reżimie RLLO, kanalizacja teletechniczna udostępniana
jest Ofertą ROI i wszystkie inne oferty powiązane, wykorzystujące przedmiot przywołanych
ofert, powinny jednolicie odwoływać się do warunków w nich opisanych.
4) IO dla usługi BSA i LLU
PIIT nie podziela stanowiska Izby. Zakres Informacji Ogólnych w SOR jest zgodny z ostatnią
obowiązującą Ofertą RUO z dnia 29.05.2009 r., Porozumieniem UKE-TP z dnia 22.10.2009
r., decyzją Prezesa UKE nr DHRT-WOR-6082-10/09(44) z dnia 01.03.2010 r. oraz ostatnią
decyzją Prezesa UKE nr DHRT-WOR-6082-10/09(74) z dnia 29.06.2010 r.
Dane przekazywane do PT występują w formie tabelarycznej (plik .xls) i dają możliwość
dowolnego kształtowania np. kwerenda, tabela przestawna w zależności od potrzeb PT.
Wnioski Izby są niezasadne i niezgodne ze stanem faktycznym. TP przekazuje IO o
infrastrukturze, które są niezależne od świadczonej usługi końcowej.
Izba wnioskuje także o przekazywanie w IO przypadków (łącza nieaktywne), gdzie w
przeszłości były uruchomione usługi TP – TP nie posiada takich danych, dezaktywowane
łącze przez klienta znika z ewidencji TP, zatem przekazywanie ich nie jest możliwe.
TP zgodnie z zakresem IO przekazuje informacje o Infrastrukturze, a nie o usługach, to
właśnie dzięki IO PT może stwierdzić, że jest możliwa realizacja usługi hurtowej regulowanej
tj. LLU, czy BSA.
Także w zakresie edytowalności wniosek jest niezasadny, ponieważ dane przekazywane do
PT występują w formie tabelarycznej (plik .xls) i dają możliwość dowolnego kształtowania
np. kwerenda, tabela przestawna w zależności od potrzeb PT. Oprogramowanie Microsoft
jest powszechnie używane przez firmy i wykorzystywane w wymianie danych między TP a
PT – m.in. w MPR (Model Przejść Międzyoperatorskich), ścieżce awaryjnej WLR, IO dla LLU
i BSA. Prośba Izby o plik edytowany tym bardziej dziwi, że zgodnie z 6) Informacje Ogólne
dla usługi BSA i LLU pkt 6 KIGEiT wskazuje, że formatka IO dla LLU to właśnie plik .xls.
4
5) Def. ID Łącza oraz ID Koszyka Usług
W propozycji SOR wysłanej przez TP do UKE w dniu 30.07.2010 r. TP zamieściła
zmodyfikowane definicje. W szczególności usunięto definicję ID łącza, a pozostawiono tylko
definicję ID KU, która swym zakresem obejmuje ID łącza.
TP uszczegółowiła charakterystykę ID KU, w tym zapisów o niezmienności ID w przypadku
zmiany usługi lub PT. Określenie jasnych i przejrzystych zasad jest niezbędne do
prawidłowego funkcjonowania rynku. Należy zauważyć, że w założeniach, ID KU identyfikuje
łącze abonenckie aktywne i przypisane jest do całego łącza wraz z zakończeniem sieci,
wobec czego musi się zmieniać w przypadku zmiany lokalizacji (przeniesienia). Natomiast
nie może się zmieniać w przypadku zmiany PT lub usług świadczonych na tym łączu.
Wynika to z faktu, że na jednym łączu mogą być świadczone usługi przez różnych PT, a
modyfikacje w tym zakresie nie powodują zmiany miejsca zakończenia jak i przebiegu łącza.
6) Rozdz. 1.18.2 pkt 1 i 13 Cesja abonencka
Proces Cesji Abonenckiej obejmuje swoim zakresem zarówno przepisanie usług
Abonenckich na nowego Abonenta na skutek przeniesienia praw do Umów Abonenckich na
nowego Abonenta, jak również zmianę Abonenta w przypadku gdy wygasną Umowy
Abonenckie oraz zmianę danych ewidencyjnych Abonenta. W związku z powyższym trudno
się zgodzić ze stanowiskiem KIGEiT, iż rozdz. 1.18.2 pkt 1 powinien otrzymać brzmienie:
„Cesja Abonencka polega na przepisaniu Usługi Abonenckiej na nowego Abonenta na
skutek przeniesienia praw do Umowy Abonenckiej na nowego Abonenta.” Zakres procesu
cesji zaproponowany przez TP powoduje, że proces jest kompletny i zaspokaja wszystkie
potrzeby rynku w przedmiotowym zakresie.
Ponadto, PIIT nie zgadza się z opinią KIGEiT, iż nie istnieje potrzeba przechowywania w
systemach TP informacji w zakresie danych abonenckich. Przechowywanie takich informacji
jest konieczne ze względu na zasadę niewspółdzielenia łącza abonenckiego, którą proces
cesji powinien zabezpieczać. Dopuszczenie do współdzielenia łącza abonenckiego
potencjalnie może generować następujące negatywne zjawiska:
§
§
§
Zjawisko subsydiowania abonenta usługi szerokopasmowej przez abonenta usługi
głosowej - opłata za utrzymanie łącza abonenckiego jest zawarta wyłącznie w opłacie
ponoszonej z tytułu świadczenia usługi głosowej, natomiast abonent usługi
szerokopasmowej nie partycypuje w opłatach za utrzymanie łącza abonenckiego.
Zjawisko nadużyć na łączu abonenckim - użytkownik usługi szerokopasmowej
współdzielący łącze z użytkownikiem usługi głosowej może bez przeszkód korzystać
z jego usługi głosowej (np. realizacja połączeń na numery Premium Rate bez wiedzy
abonenta usługi głosowej). Potencjalne roszczenia będą kierowane do TP jako
dostawcy Infrastruktury, mimo że TP nie ma technicznych możliwości
przeciwdziałania temu zjawisku.
Współdzielenie łącza abonenckiego umożliwi współdzielącym łącze Abonentom
zapoznawanie się z treściami lub danymi objętymi tajemnicą telekomunikacyjną przez
osoby inne niż nadawca i odbiorca komunikatu. W związku z powyższym, zapisy o
dopuszczalności współdzielenia łącza abonenckiego stoją w sprzeczności z art. 159
Prawa Telekomunikacyjnego, ust. 2 dotyczącym tajemnicy telekomunikacyjnej oraz
ochrony danych użytkowników końcowych.
Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z zapisami Projektu Oferty Ramowej, rozdz. 1.6 pkt 3
„TP wykonuje na rzecz PT zadania i obowiązki na rzecz obronności i bezpieczeństwa
państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego w zakresie i na warunkach
określonych w Ustawie oraz w innych powszechnie obowiązujących przepisach prawa”.
W związku z powyższym dla właściwego wykonywania powyższych obowiązków przez TP,
5
koniecznym jest posiadanie przez Spółkę poprawnych i aktualnych danych klientów
detalicznych korzystających z regulowanych usług hurtowych. Zatem twierdzenie KIGEiT, iż
nie istnieje potrzeba przechowywania przez TP danych abonenckich jest pozbawione
podstaw. Twierdzenie KIGEiT, iż TP nie przekazuje danych o cesjach dokonywanych przez
klientów detalicznych TP jest również nieprawdziwe. W przypadku, gdy na danym łączu
abonenckim świadczona jest usługa głosowa TP oraz usługa szerokopasmowa PT, TP
inicjuje proces cesji i przesyła zgodnie z procesem informację o planowanej cesji do
operatora usługi szerokopasmowej.
7) Rozdz. 2.11.1 pkt 9 Tryb Kolokacji
Trudno jest zgodzić się z postulatem dotyczącym usunięcia pkt 9 w Rozdz. 2.11.1. Usługa
kolokacji w ramach, której PT instaluje własne urządzenia teletransmisyjne służy wyłącznie
do podłączenia sieci PT i sieci TP.
Podłączenie takie umożliwia wyłącznie przenoszenie ruchu związanego z realizacją usług
regulowanych i zapewnia wyłącznie bezpośrednie podłączeniu usługi do sieci PT, bez
możliwości przekierowywania/rutowania ruchu PT w obiekcie TP. Taką możliwość zapewnia
połączenie punkt – punkt (z protekcją lub bez). Zastosowanie pierścienia spowoduje, że
oprócz przesyłania ruchu związanego z realizacją usługi regulowanej PT będzie miał
możliwość przesyłania swojego ruchu tranzytowego niezwiązanego z usługami
regulowanymi. Czyli węzły zbudowane na potrzeby realizacji usług regulowanych będą
mogły być wykorzystywane do realizacji usług komercyjnych PT.
8) Rozdz. 4.4. NP
KIGEiT wnioskuje, aby Porozumienie NP było załącznikiem do Oferty. W opinii PIIT nie jest
to zasadne, ponieważ w przypadku porozumień dwustronnych (dla PT posiadających PSS z
siecią TP) dublowałoby zapisy dotyczące NP zawarte w Umowie. Natomiast w przypadku PT
nieposiadających PSS z siecią TP usługa jest zapewniona poprzez sieć PT
pośredniczącego, a wybór PT pośredniczącego leży po stronie Biorcy (PT docelowego).
Uwaga w akapicie drugim dotyczy prawdopodobnie sytuacji, gdy numerację PT sprzedaje
tzw. reseler. W tej sytuacji TP wymaga, aby zamówienia na przeniesienie numeru były
przesyłane ze skrzynki funkcyjnej w domenie PT. Są to ustalenia robocze i w opinii PIIT nie
ma potrzeby umieszczać ich w Ofercie.
W przypadku pkt 9 (dot. terminu realizacji przeniesienia numeru) – nie należy wykreślać
fragmentu „pod warunkiem zawarcia umowy Abonenckiej pomiędzy Biorcą i Abonentem” –
jest to warunek konieczny do realizacji zamówienia NP, zgodny z Rozporządzeniem Ministra
Infrastruktury z dnia 17.06.2009 r. (dalej jako „RMI”). Niewłaściwym jest również dopisane
zdania „W przypadku, gdy przeniesienie numeru wiąże się z realizacją inne Usługi
Regulowanej, TP jest zobowiązana do realizacji tej Usługi Regulowanej w terminie, w jakim
realizowana jest usługa przeniesienia numeru, jednakże nie krótszym niż 3 DR od dnia
złożenia Zamówienia.” Zgodnie z przyjętymi w Ofercie założeniami terminy wynikające z RMI
nie dotyczą realizacji zamówień Usług Regulowanych powiązanych z NP.
W przypadku realizacji zamówień na usługę LLU z przeniesieniem numeru mamy do
czynienia z realizacją dwóch procesowo różnych usług. Realizacja usługi LLU wymaga
zdecydowanie więcej czasu ze względu na fizyczne zmiany w części dostępowej sieci TP,
jak i czynności uruchomieniowe po stronie PT.
6
Różne terminy realizacji tych usług nie powinny jednak kolidować ze sobą, ponieważ z NP
mamy do czynienia tylko w przypadku realizacji Łącza Abonenckiego Aktywnego, gdzie
przerwa na łączu w wyniku procesu realizacji LLU trwa do 24h. Istotnym elementem jest w
tym przypadku również kolejność usług tj. realizacja w pierwszej kolejności LLU, później
(równolegle w czasie przełączenia - 24h) NP.
Reasumując, ze względu na aktywność łącza (jest jeszcze działającym abonentem TP),
proces NP może się rozpocząć dopiero po aktywacji LLU lub w jej trakcie, z uwzględnieniem,
że w przypadku gdy NP. jest usługą dodatkową do migracji to KPI na realizację
całościowego zlecenia wynika na wprost z MWM.
Dla zamówień, w których Abonent nie upoważnił Biorcy do czynności prawnych odpowiednie
są zapisy w ust. 5, 6, 8 i 9, które nawiązują do przekazania Abonentowi przez Biorcę
Zawiadomienia zawierającego informacje konieczne dla Dawcy do realizacji przeniesienia
numeru.
W rozdziale 4.4 pkt. 6 zostaje przywrócony termin 7 DR na realizację procesu NP i w
związku z tym nanoszenie poprawek w MRP nie jest konieczne.
Odnośnie procesów i procedur dla PLI CBD – SOR nie uwzględnia wymagań
opublikowanych przez Prezesa UKE w dniu 21.07.2010 r., ponieważ opisuje procesy i
procedury, które będą obowiązywać do czasu uruchomienia PLI CBD.
9) Rozdz. 5.2.1.
TP w propozycji SOR wysłanej do UKE w dniu 30.07.2010 r. w rozdziale Obsługa Zamówień
w dziale Zasady realizacji procesu zaproponowała terminy realizacji czynności :
a) między 14 (czternaście) DR a 120 (sto dwadzieścia) dni dla:
· zamówienia Usługi LLU Współdzielonego, gdy na danym Łączu Abonenckim jest
aktywna wyłącznie usługa głosowa;
· zamówienia Usługi WLR, gdy na danym Łączu Abonenckim jest aktywna
wyłącznie usługa szerokopasmowej transmisji danych;
· zamówienia Usługi LLU Pełnego na Łączu Abonenckim Nieaktywnym;
· zamówienia Usługi LLU Współdzielonego na Łączu Abonenckim Nieaktywnym;
· zamówienia Usługi BSA na Łączu Abonenckim Nieaktywnym;
· zamówienia Usługi WLR na Łączu Abonenckim Nieaktywnym;
b) między 7 (siedem) DR a 120 (sto dwadzieścia) dni dla
· zamówienia Usługi BSA, gdy na danym Łączu Abonenckim jest aktywna
wyłącznie analogowa usługa głosowa;
b) między 14 (czternaście) DR a 120 (sto dwadzieścia) dni dla migracji i pozostałych
usług realizowanych przez MWM.
Terminy wyznaczone przez TP uwzględniają specyfikę usług oraz doświadczenia w realizacji
usług zebrane podczas korzystania z wdrożonego i obowiązującego na rynku Modelu
Przejść Międzyoperatorskich. Wdrożony model MPM w zakresie migracji pomiędzy PT
pokrywa się z założeniami MWM (różnicy podlegają m.in. KPI), w związku z czym stanowi
najlepsze źródło wiedzy o możliwościach realizacji usług. TP określiła terminy w jakich
możliwe jest sprawne dostarczanie usług, a przy tym zapewnienie wymaganej jakości i
terminów. Według PIIT nadmierne skrócenie terminów będzie skutkować pogorszeniem
jakości realizowanych prac. W szczególności będzie to miało odzwierciedlenie na etapie
realizacji weryfikacji technicznej, gdzie wymagane jest przeprowadzenie wywiadu zarówno w
terenie jak i w systemach ewidencyjnych. Ograniczenia czasu na realizację wywiadów może
skutkować koniecznością rezygnacji z realizacji wywiadów w terenie, co będzie miało
negatywne odzwierciedlenie w jakości usług. Dodatkowo termin realizacji musi uwzględniać
7
możliwość weryfikacji zgłoszenia przez Dawcę oraz zapewnić możliwość ewentualnego
anulowania zamówienia w przypadku zmiany woli abonenta.
Jednocześnie należy zauważyć, że termin 5 DR zaproponowany przez Izbę został
wyznaczony bez przeprowadzenia weryfikacji czy jest możliwe uruchomienie usługi w tak
znacznie skróconym terminie.
10) Rozdz. 5.2.1 pkt 3
Aktualne Oferty ramowe także przewidują takie ograniczenia. Przykładowo w WLR w części
dotyczącej przejścia do innego PT znajduje się ograniczenie, że jeżeli PT zamierza przesłać
więcej niż 10 zamówień strony uzgodnią proces realizacji (zał. nr 6 OR art. 6 pkt 1 "W
przypadku jednoczesnego przesłania przez danego Przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
więcej niż 10 Zamówień, TP i ten Przedsiębiorca telekomunikacyjny w osobnym
porozumieniu ustalą termin, tryb i opłaty związane z realizację wszystkich tych Zamówień.").
Jednocześnie należy zauważyć, że TP ogranicza możliwość realizacji migracji w związku z
faktem, iż w takim procesie może dochodzić do migracji nawet kilkudziesięciu tysięcy usług.
Konieczne jest ustalenie przez strony (w tym także przez Dawcę) harmonogramu realizacji
migracji w celu jej prawidłowej obsługi . Przy ustalaniu zasad konieczne jest uwzględnienie
możliwości systemowych i zasobów ludzkich zarówno po stronie TP, jak i PT, a w
szczególności Dawcy, który musi mieć możliwość weryfikacji i potwierdzenia realizacji
wszystkich zamówień.
8