zabytki gminy pobiedziska

ZABYTKI GMINY POBIEDZISKA
DAGMARA MĄKA
KLASA VI B
DO NAJWAŻNIEJSZYCH ZABYTÓW GMINY
POBIEDZISKA MOŻEMY ZALICZYĆ:










KOŚCIÓŁ P.W. ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA
DREWNIANA DZWONNICA
RYNEK MIASTA
KOŚCIÓŁ P.W. ŚW. KATARZYNY WE WĘGLEWIE
NEOGOTYCKI PAŁAC W KRZEŚLICACH
PAŁAC-WILLA W POMARZANOWICACH
DWOREK WE WRONCZYNIE
CMENTARZ I DZWONNICA WE WRONCZYNIE
DWOREK W KOCIAŁKOWEJ GÓRCE
CMENTARZ ŻYDOWSKI
KOŚCIÓŁ P.W. ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA
KOŚCIÓŁ P.W. ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA jest najcenniejszym zabytkiem
Pobiedzisk. Należy do najstarszych kościołów gotyckich w Wielkopolsce. Powstał
na przełomie XIII i XIV wieku i mimo wielu zniszczeń i przeróbek, przetrwał do
dziś. Jest to budowla jednonawowa, z nieco niższym i węższym prezbiterium
oddzielonym od nawy ostrym łukiem tęczowym. W klasycystycznym ołtarzu
głównym z początku XIX w. znajduje się obraz św. Michała Archanioła z 1621 r.
Na uwagę zasługują też: rzeźba Matki Boskiej Bolesnej z II połowy XV wieku,
epitafia księdza Stanisława Grotha i Mieczysława Jackowskiego z XIX w. (syna
Maksymiliana). Na zewnętrznych murach kościoła znajduje się ponad 1000
zagadkowych
dołków
wyżłobionych
w
gotyckiej
cegle.
Powstały
one
prawdopodobnie, w XIV-XVI wieku podczas używania tzw. świdrów ogniowych
do rozpalania rytualnego ognia.
DREWNIANA DZWONNICA
DREWNIANA DZWONNICA z XIX wieku zbudowana została w sąsiedztwie
kościoła św. Michała Archanioła. W dzwonnicy znajdują się cztery
dzwony: najmniejszy św. Marcin (1895 r.), średni św. Józef (1894 r.),
większy św. Walenty (1894 r.) oraz największy Kazimierz Odnowiciel o
wadze l 100 kg, który został ufundowany w 1998 r. przez społeczeństwo
gminy dla uczczenia 950-lecia powstania Pobiedzisk. Zastąpił on najstarszy
uszkodzony dzwon ofiarowany św. Michałowi z 1845 r., który w chwili
obecnej ustawiony jest obok dzwonnicy. Na placu przykościelnym rośnie
potężna robinia akacjowa, uznana za pomnik przyrody.
RYNEK MIASTA POBIEDZISKA
RYNEK MIASTA to plac na planie kwadratu, który posiada na swych
obrzeżach zabytkową zabudowę, charakterystyczną dla XIX-wiecznego
budownictwa małomiasteczkowego o cechach klasycystycznych. W Rynku
w pobliżu kościoła św. Michała Archanioła znajduje się XVIII-wieczny,
najstarszy w mieście dom mieszkalny, kryty łamanym dachem polskim
oraz dwustuletnia robinia.
KOŚCIÓŁ P.W. ŚW. KATARZYNY WE WĘGLEWIE
KOŚCIÓŁ P.W. ŚW. KATARZYNY powstał w 1818 r. i jest przykładem
drewnianego budownictwa sakralnego. W ołtarzu głównym znajduje się
obraz Matki Bożej zwanej Panią z Wyspy. Tradycja ustna trwająca do dziś
podaje, że obraz NMP w wizerunku Pani z Wyspy u zarania parafii
węglewskiej przybył ze świątyni lub kaplicy Ostrowa Lednickiego piastowskiej wyspy. Kilka lat temu kościół został gruntownie odnowiony i
dzisiaj robi wspaniałe wrażenie. W sąsiedztwie świątyni znajduje się grób
rodziców prof. Józefa Kostrzewskiego - badacza m.in. Biskupina, zwanego
"ojcem polskiej archeologii".
NEOGOTYCKI PAŁAC W KRZEŚLICACH
NEOGOTYCKI PAŁAC W KRZEŚLICACH został zbudowany około 1860 roku dla
Anastazego Radońskiego przez nieznanego architekta. Po ostatecznej rozbudowie
w 1890 roku rezydencja otrzymała kształt romantycznego zamku, usytuowanego w
malowniczym parku krajobrazowym założonym w połowie XIX w. z pomnikową
lipą. Przy pałacu zachowała się klasycystyczna oficyna z I poł. XIX w. i
zabudowania folwarczne. Budynek jest piętrowy, z wielobocznymi ryzalitami od
frontu
i
parku
oraz
dwoma
ryzalitami
bocznymi.
.
Pałac od 1996 roku jest w posiadaniu prywatnych osób. Po gruntownym remoncie
obiektu, utworzono w nim hotel i restaurację oraz Centrum Obsługi Biznesu. Hotel
dysponuje 20 stylowo urządzonymi, wygodnymi pokojami. We wnętrzach
pałacowych organizowane są szkolenia, konferencje, imprezy integracyjne i
okolicznościowe oraz bale.
PAŁAC-WILLA W POMARZANOWICACH
PAŁAC-WILLA
NEOBAROKOWA W POMARZANOWICACH został
wybudowany w XIX w. w stylu polskiego baroku według planów
architekta Kazimierza Skórzewskiego z Hallensee pod Berlinem. Pałac
powstał w miejscu starego, krytego gontami dworu Jackowskich, w którym
gospodarował Maksymilian Jackowski do 1885 r., a po nim majątek przejął
jego syn, Tadeusz Jackowski. W 1895 roku w Pomarzanowicach gościła
m.in. Helena Modrzejewska. Obiekt otoczony jest parkiem wiejskim o
powierzchni 4 ha.
DWOREK WE WRONCZYNIE
DWÓR WE WRONCZYNIE zbudowany został na przełomie XVIII/XIX w. Na
początku XX w. (1904 r.) został przebudowany w formach neobarokowych dla
Tadeusza Jackowskiego. Jest to budynek parterowy, z mieszkalnym poddaszem
ukrytym w wysokim dachu. W fasadzie frontowej znajduje się czterokolumnowy
ganek, nad którym umieszczona jest wystawka. W elewacji ogrodowej znajduje
drewniany portyk. W okresie międzywojennym w dworku we Wronczynie gościli
ludzie kultury i polityki, m.in.: Marszałek Polski Edward Rydz-Śmigły, minister
Józef Beck, Artur Rubinstein, Ignacy Jan Paderewski, Jan Lechoń, Kornel
Makuszyński, Juliusz Ostawa, Leon Schiller, Tadeusz Boj -Żeleński, Ryszard
Ordyński, Józef Czajkowski. Obecnie dwór jest własnością prywatną, w trakcie
remontu.
CMENTARZ I DZWONNICA WE WRONCZYNIE
CMENTARZ WRONCZYŃSKI położony jest przy kościele pod wezwaniem św.
Stanisława Biskupa Męczennika. Znajdują się na nim groby zasłużonych
Wielkopolan, m.in. grobowiec rodziny Jackowskich. Są one pozostałością dawnego
cmentarza parafialnego. Odznaczają się one ponadprzeciętną wartością artystyczną
oraz zabytkową i z tego względu podlegają ochronie konserwatorskiej.
DREWNIANA DZWONNICA we Wronczynie umieszczona jest za kościołem.
Powstała ona w 1762 roku stanowiąc tym samym najstarszy budynek we wsi.
Pochodzi ona z okresu budowy poprzedniego kościoła wronczyńskiego, spalonego
w 1945 roku.
DWOREK W KOCIAŁKOWEJ GÓRCE
DWOREK RODZINY RADOŃSKICH w Kociałkowej Górce wraz z parkiem
pochodzi z drugiej połowy XIX wieku. Dwór ten jest piętrowy. Został on
wzniesiony na planie prostokąta i pokryty płaskim dachem. Część piętrowa
z boniowaniem na narożach, zwieoczona została attyką. Do głównego
budynku dodane są dwie parterowe części kryte dachem dwuspadowym.
Obecnie dwór w stanie zadawalającym stanowi własność prywatną.
CMENTARZ ŻYDOWSKI
CMENTARZ ŻYDOWSKI znajduje się u stóp klasztoru sióstr Sacre-Coeur.
Nekropolia powstała w XVIII w. Obecnie jest to teren ogrodzony, znajdują się na
nim dwadzieścia cztery macewy, dobrze zachowane, pochodzące z XIX wieku.
Nagrobki dzielą się na dwa typy - sarkofagowe, nakryte profilowaną, zwężającą się
ku górze nastawą oraz proste macewy o tradycyjnej formie stylizowanej steli,
zwieńczone łukiem pełnym, a także zakończone prosto lub z nałożonym
spłaszczonym ostrosłupem. Na terenie cmentarza znajduje się również jeden
nagrobek reprezentujący styl klasycyzujący, o profilowanym zwieńczeniu
nawiązującym w swym kształcie do frontonu świątyni antycznej. Inskrypcje na
nagrobkach wykuto zarówno w alfabecie hebrajskim, jak również w języku
niemieckim, jak na doskonale zachowanej macewie Hermana Krauna, zmarłego w
1893 roku.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ !!!