Antoni Ruszkiewicz, kl IIa Czy warto jest się uczyć języków obcych

Transkrypt

Antoni Ruszkiewicz, kl IIa Czy warto jest się uczyć języków obcych
Antoni Ruszkiewicz, kl IIa
Czy warto jest się uczyć języków obcych?
XXI WIEK A WIEŻA BABEL
We współczesnym świecie – świecie mediów, kosmopolityzmu
i globalizacji trudno jest obejść się bez znajomości języków obcych. Najlepszym
tego przykładem jest wszechobecny Internet, gdzie w zasadzie większość
zagadnień oparta jest na języku angielskim. Pewne jest to, że osobom bez
znajomości lingwistycznych trudniej jest obcować z dzisiejszym biznesem lub
informatyką, dlatego też uważam, że warto uczyć się języków obcych.
Pierwszym, ważnym argumentem są względy ekonomiczne, czyli
możliwość uzyskania dobrej pracy. Znajomość choć jednego języka jest
współcześnie wymagana do wykonywania prawie każdego zawodu, bez
względu na to czy w Polsce, czy za granicą. Iluż to Polaków zajmuje znaczące
miejsca w polityce, gospodarce innych państw? Jest to szczególnie zauważalne
teraz, w dobie Unii Europejskiej lub innych organizacji rządowych,
humanitarnych i misyjnych.
XXI wiek, czas tanich biletów lotniczych, licznych biur podróży oraz
nieograniczonych możliwości podróżowania i zwiedzania stawia nam
za priorytet języki obce. Idealnie pasuje tu cytat Antoniego Czechowa: ”Bez
znajomości języków obcych człowiek czuje się gorzej niż bez paszportu”.
To racja; jakże niezręcznie czujemy się, gdy ktoś do nas mówi, a my nie możemy
go zrozumieć? Podobnie gdy chcemy o coś zapytać, a nie potrafimy. Dzięki
umiejętności posługiwania się nie tylko językiem ojczystym mamy możliwość
zyskania nowych, ciekawych kontaktów, znajomości, pracy, a także po prostu
wygodniejszego funkcjonowania za granicą.
Wielu uczniów błędnie rozumie naukę języków obcych przez pryzmat
często nudnych, szkolnych lekcji. Jednak ja dostrzegam niezliczone zalety tej
wiedzy nawet z mojej uczniowskiej perspektywy. Potwierdzają to wymiany,
liczne wycieczki i warsztaty, a nawet wykłady, gdzie język angielski okazał się
niezastąpiony. Ta umiejętność pozwala nam na zrozumienie tekstów piosenek
ulubionych wykonawców, czytanie książek i gazet oraz oglądanie filmów
w oryginale. Języki obce stawiają młodym ludziom świat otworem, umożliwiają
nawiązanie kontaktów z rówieśnikami, są kluczem do wykazania się
i zaistnienia na arenie międzynarodowej, dlatego więc tę wiedzę powinniśmy
pielęgnować oraz wzbogacać już od najmłodszych lat.
Współcześnie dużo mówi się o wolontariacie, pracy z ludźmi
niepełnosprawnymi i potrzebującymi. To niewątpliwie piękna dziedzina
weryfikująca nasza wrażliwość i otwartość na innych. Wśród tych „innych”
sporą grupę stanowią osoby niesłyszące. Sposobem na kontakt a nimi jest
znajomość języka migowego, którym się porozumiewają. Nie jest to język obcy
w potocznym rozumieniu, jednak chcąc go używać musielibyśmy się go nauczyć
tak jak angielskiego, czy niemieckiego. Niewątpliwie otwiera on nowe
możliwości kontaktu z innymi oraz pozwala na wejście do ich świata.
Reasumując, chciałbym zauważyć, że wymienianie argumentów na
potwierdzenie słuszności i zalet języków obcych byłoby jak poruszanie się po
„wstędze Möbiusa”. Nie jesteśmy dziś skazani na współczesną „wieżę Babel”
i niemożliwość porozumienia się z mieszkańcami innych krajów. Pomijając
względy czysto praktyczne, ich nauka to także rozwijanie naszych „szarych
komórek” – ćwiczenie pamięci, zdobywanie nowych kompetencji oraz wiedzy
na temat geografii i kultury danego państwa. Sam uczę się języka angielskiego
i niemieckiego, i choć poznawanie nowych słówek i konstrukcji gramatycznych
może być mozolna pracą, efekty są bardzo owocne.
WINDSOR
Złoto okute w kamień,
Barok schowany w skale,
Niczym skarb w topornej skrzyni
Windsor angielskiej władczyni
Jak bogate wnętrza chowa
Nie wyrazi ludzka mowa,
Niczym jądro skryte w Ziemi
Windsor na wzgórzu się mieni
To obecny duch Wiktorii
Zapisany jest w historii,
Niczym diament w czarnej skale
Windsor promieniuje w chwale
Złoto, szafir, porcelana,
Tu angielska duma włada
Niczym blask olśniewający
Windsor dumnie królujący
Tu rycerskie ideały
Strzegą Wilhelmowej chwały,
Niczym chór wyniośle grzmiący
Windsor władczo panujący.
Antoni Ruszkiewicz kl IIa , pomagała Agata Kozioł kl IIa