Nr wniosku: 206679, nr raportu: 12977. Kierownik (z rap.): dr hab
Transkrypt
Nr wniosku: 206679, nr raportu: 12977. Kierownik (z rap.): dr hab
Nr wniosku: 206679, nr raportu: 12977. Kierownik (z rap.): dr hab. Arkadiusz Lach W ramach projektu karnoprawna reakcja na zjawisko tzw. kradzieży tożsamosci zrealizowano następujące zadania badawcze: 1. zidentyfikowano istotę kradzieży tożsamości i jej przejawy, 2. zbadano kryminalizację zjawiska w innych państwach, 3. określono sposoby zapobiegania kradzieży tożsamości, 4. wskazano sposoby ochrony pokrzywdzonych, 5. zidentyfikowano zakres kryminalizacji zjawiska w Polsce, 6. przeanalizowano nowowprowadzony art. 190a § 2 kodeksu karnego i sformułowano postulaty odnośnie zmiany tego przepisu. Kryminalizacja kradzieży tożsamości w Polsce ma charakter rozproszony. W związku z tym pojęcia kradzieży tożsamości nie można zawężać do czynu z art. 190a § 2 k.k. Istnieje szereg innych zachowań, wymierzonych przeciwko różnym dobrom prawnym, będących także formą kradzieży tożsamości, które zostały przeanalizowane w monografii. Wskazano także na prawne, techniczne i organizacyjne sposoby zapobiegania kradzieży tożsamosci, co może zostać wyjkorzystane w instytucjach publicznych i gospodarce oraz innych dziedzinach nauki. Należy też podkreślić, że prawo karne i ściganie w drodze postępowania karnego mają charakter w istocie reaktywny, a tym samym znajdują zastosowanie w sytuacji, kiedy przestępstwo zostało już popełnione. Przytoczona w pracy statystyka wyroków skazujących jasno pokazuje, że tylko niewielka liczba nadużyć jest zgłaszana a sprawcy pociągani do odpowiedzialności. W wirtualnym świecie stosunkowo łatwo jest bowiem uniknąć wykrycia. Tym samym znaczenie kryminalizacji dla zapobiegania zjawisku jest drugorzędne, a jako kluczowe zadania jawią się ochrona danych osobowych i edukacja społeczeństwa w tym zakresie.