Nr wniosku: 206679, nr raportu: 12977. Kierownik (z rap.): dr hab

Transkrypt

Nr wniosku: 206679, nr raportu: 12977. Kierownik (z rap.): dr hab
Nr wniosku: 206679, nr raportu: 12977. Kierownik (z rap.): dr hab. Arkadiusz Lach
W ramach projektu karnoprawna reakcja na zjawisko tzw. kradzieży tożsamosci zrealizowano następujące zadania
badawcze:
1. zidentyfikowano istotę kradzieży tożsamości i jej przejawy,
2. zbadano kryminalizację zjawiska w innych państwach,
3. określono sposoby zapobiegania kradzieży tożsamości,
4. wskazano sposoby ochrony pokrzywdzonych,
5. zidentyfikowano zakres kryminalizacji zjawiska w Polsce,
6. przeanalizowano nowowprowadzony art. 190a § 2 kodeksu karnego i sformułowano postulaty odnośnie zmiany tego
przepisu.
Kryminalizacja kradzieży tożsamości w Polsce ma charakter rozproszony. W związku z tym pojęcia kradzieży tożsamości
nie można zawężać do czynu z art. 190a § 2 k.k. Istnieje szereg innych zachowań, wymierzonych przeciwko różnym
dobrom prawnym, będących także formą kradzieży tożsamości, które zostały przeanalizowane w monografii.
Wskazano także na prawne, techniczne i organizacyjne sposoby zapobiegania kradzieży tożsamosci, co może zostać
wyjkorzystane w instytucjach publicznych i gospodarce oraz innych dziedzinach nauki.
Należy też podkreślić, że prawo karne i ściganie w drodze postępowania karnego mają charakter w istocie reaktywny, a
tym samym znajdują zastosowanie w sytuacji, kiedy przestępstwo zostało już popełnione. Przytoczona w pracy statystyka
wyroków skazujących jasno pokazuje, że tylko niewielka liczba nadużyć jest zgłaszana a sprawcy pociągani do
odpowiedzialności. W wirtualnym świecie stosunkowo łatwo jest bowiem uniknąć wykrycia. Tym samym znaczenie
kryminalizacji dla zapobiegania zjawisku jest drugorzędne, a jako kluczowe zadania jawią się ochrona danych osobowych
i edukacja społeczeństwa w tym zakresie.

Podobne dokumenty