józef robakowski. istota idei - Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

JÓZEF ROBAKOWSKI. ISTOTA IDEI
08.09.2012 – 04.11.2012
Muzeum Narodowe w Gdańsku
Oddział Sztuki Nowoczesnej (Pałac Opatów)
ul. Cystersów 18, Gdańsk-Oliwa
Indywidualna wystawa twórczości Józefa Robakowskiego, jednego z najwybitniejszych reprezentantów
współczesnej polskiej neoawangardy, pt. „Józef Robakowski. Istota idei” to przekrojowa, retrospektywna prezentacja dzieł wielu dziedzin artystycznych znamionujących Jego wszechstronną działalność od
1959 roku do chwili obecnej. Wątek przewodni ekspozycji stanowi problematyka konceptualnego charakteru postawy twórczej Józefa Robakowskiego, Jego relacji z otaczającą rzeczywistością oraz analizy
szeroko pojętych mediów, w obrębie których krystalizowały się najbardziej istotne dla Niego wartości.
Intelektualno-laboratoryjna postawa artysty względem sztuki przejawia się w prezentowanych pracach
między innymi prowokacyjną „obecnością” polemiki z tradycyjną estetyką czysto wizualną. Mając świadomość siły twórczej wyzwalającej się z połączenia samoanalizy percepcyjnej oraz technologii Józef Robakowski poddaje wnikliwej obserwacji nie tylko otaczające go zjawiska natury, ale także relacje formalnoznaczeniowe medium fotografii, filmu, wideo. Świadczą o tym chociażby pokazywane w Gdańsku dzieła:
Fotografia obiektywna, filmy Zapis i Idę...
Celem wystawy „Józef Robakowski. Istota idei” jest wyróżnienie szczególnie znaczących, przełomowych
aspektów twórczości Józefa Robakowskiego w kontekście działalności o podłożu konceptualnym. Ma ona
również przybliżyć toczone od lat dyskursy na temat zjawiska konceptualizmu w sztuce polskiej i skłonić
do przemyśleń nad rolą artysty w ramach tego nurtu. Wybrane do ekspozycji w gdańskim Muzeum Narodowym prace w pełni oddają multimedialny charakter działalności Józefa Robakowskiego. Szeroki zakres
stosowanych przez Niego mediów reprezentują: fotografie, fotoobiekty interaktywne, filmy eksperymentalne, asemblingowe i found footage’owe, videoperformances. Obok cieszących się od lat sławą dzieł:
Durszlak, Dmuchana głowa, Sztuka to potęga!, „przestrzeń mentalną” gdańskiej wystawy poszerzają niezwykłe fotoobiekty np. Obrazy do pobrania, mniej znane, a równie prekursorskie i interesujące wczesne
fotografie z przełomu lat 50. i 60. oraz liczne prace z cyklu Fotografia analityczno-konceptualna.
Wystawie towarzyszyć będą prelekcje zaproszonych gości: prof. Leszka Brogowskiego, prof. Witosława
Czerwonki, prof. Ryszarda Kluszczyńskiego, prof. Zbigniewa Rybczyńskiego. Mają one służyć wymianie
poglądów środowiska artystycznego i naukowego na temat świadomości i roli problematyki konceptualnej w sztuce polskiej ostatnich dziesięcioleci.
Na czas trwania wystawy przygotowano również interdyscyplinarną ofertę edukacyjną dla wszystkich
generacji zwiedzających indywidualnie i w grupach środowiskowych. Została ona zaplanowana z myślą
o wadze przybliżenia, nie zawsze łatwych w odbiorze, zagadnień polskiej sztuki współczesnej. Wychodząc
z założenia, że jedyną możliwością zrozumienia sztuki najnowszej jest poznanie jej źródeł, na ekspozycji
prezentujemy dwa filmy o sztuce w reżyserii Józefa Robakowskiego: Konstruowanie widzenia. Władysław
Strzemiński 1893 (1993) i Rzeźbiarka Katarzyna Kobro 1898–1951 (1998). Ponadto możliwe będzie zapoznanie się z aktualną w latach 70. XX wieku interdyscyplinarną działalnością 21 artystów polskich, takich
jak Natalia LL, Jerzy Bereś, Zbigniew Dłubak czy Andrzej Partum w oryginalnym filmie o sztuce w reżyserii
Józefa Robakowskiego pt. Żywa galeria (1975).
Zapraszamy Wszystkich serdecznie do uczestnictwa w wykładach, konwersatoriach
i warsztatach. Szczegółowe informacje na temat programu edukacyjnego znajdą Państwo
na stronie www.muzeum.narodowe.gda.pl
Maria Szymańska-Korejwo
kuratorka wystawy
JÓZEF ROBAKOWSKI jest artystą intermedialnym, historykiem sztuki, animatorem życia artystycznego, nauczycielem akademickim m.in. PWSFTViT w Łodzi. Jego twórczość obejmuje: fotografie, rysunki, projekty oraz obiekty konceptualne, filmy
eksperymentalne i dokumentalne, zapisy wideo, instalacje, działania performance, akcje multimedialne. Zajmuje się również
działalnością teoretyczno-krytyczną w zakresie sztuki XX i początku XXI w. Kurator lub współkurator kilkudziesięciu wystaw
problemowych, inicjator różnego typu interwencji, spektakli audiowizualnych, ważnych zdarzeń artystycznych. Wydawca
i edytor publikacji oraz programów edukacyjnych poświęconych sztuce najnowszej. Mieszka i pracuje w Łodzi.
Urodzony 20 lutego 1939 r. w Poznaniu. Absolwent Zabytkoznawstwa i Muzealnictwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Wydziału Operatorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej
i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Współtwórca eksperymentalnej grupy fotograficznej Oko (1960), Studenckiego
Twórczego Klubu Filmowego „Pętla” (1960–1966), toruńskiej grupy fotograficznej Zero-61 (1961–1969). Członek wielodyscyplinarnego stowarzyszenia artystycznego Krąg (1965–1967) oraz ZPAF. W latach 1970–1981 wykładowca, następnie kierownik Zakładu Fotografii i Reklamy Wizualnej w PWSFTViT w Łodzi. Współzałożyciel Warsztatu Formy Filmowej
– multidyscyplinarnej formacji artystycznej, zainicjowanej jako koło naukowe przy PWSFTViT w Łodzi (1970–1977). Od początku lat 70. bierze udział w licznych wystawach międzynarodowych, np. „Fotografowie Poszukujący” w Kolonii (1972),
„Polska ’73. Wystawa Sztuki Współczesnej” w Buenos Aires (1973), V Międzynarodowy Festiwal Filmów Eksperymentalnych
w Knokke-Heist (1974). Jako członek Warsztatu Formy Filmowej współorganizator transmedialnej Akcji „Warsztat” (1973)
oraz pierwszej międzynarodowej, progresywnej imprezy artystyczno-filmowej „Kinolaboratorium” (1973). W 1978 r. wraz
z Małgorzatą Potocką zakłada prywatną galerię sztuki aktualnej pod nazwą GALERIA WYMIANY – EXCHANGE GALLERY
– swoisty „węzeł komunikacyjny” artystów z całego świata, miejsce wymiany twórczych inicjatyw, organizacji pokazów wideo, wystaw, spotkań autorskich, a także archiwum o imponujących zbiorach. Animator i uczestnik wystaw m.in.: „70–80.
Nowe zjawiska w sztuce polskiej lat siedemdziesiątych” w sopockim BWA, międzynarodowej łódzkiej „Konstrukcji w Procesie” (obie w 1981); przeglądów filmu niezależnego „Nieme Kino I” i „Nieme Kino II” (1983, 1984), imprezy „Pierwszy Międzynarodowy Festiwal Video-Art-Clips” (1987, kolejne edycje 1988 i 1989), dużej wystawy zbiorowej „Lochy Manhattanu”
(1989). Współpracuje ze stacją OTV Łódź przy produkcji cyklu programów telewizyjnych o międzywojennej awangardzie
i współczesnej neoawangardzie działającej w progresywnym podziemiu artystycznym oraz współtworzy eksperymentalną Telewizyjną Grupę Twórczą STACJA „Ł” (1991–1992). Działalność tę kontynuuje pod nazwą ART-NOCY w ogólnopolskim
II Programie TVP. Obecnie prowadzi Pracownię Działań Multimedialnych PWSFTViT w Łodzi. Jest również wykładowcą Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi (2001–2006) oraz prywatnej Szkoły Fotograficznej Mariana
Schmidta w Warszawie. Ostatnie indywidualne wystawy twórczości artysty mają miejsce m.in. w: Muzeum Sztuki w Łodzi
(2007), w Ludlow 38 w Nowym Jorku (2011), CSW Zamku Ujazdowskim w Warszawie (2012). Jego dzieła kolekcjonowane są
w wielu polskich oraz zagranicznych instytucjach publicznych i prywatnych.