jak-nie-zniechecic-raz-na-zawsze-do-szkoly

JAK ZACHĘCIĆ DZIECKO DO NAUKI
CZYLI JAK NIE ZNIECHĘCIĆ RAZ NA ZAWSZE DO SZKOŁY
 TO TY JESTEŚ NAUCZYCIELEM SWOJEGO DZIECKA
To wy – rodzice uczycie swoje pociechy od waszych pierwszych wspólnie
spędzonych dni i jesteście w tym najlepsi, bo znacie dziecko, jak nikt inny.
Cieszycie się największym autorytetem. Wasze pochwały najbardziej cieszą,
a krytyka najbardziej rani. Uczycie z miłością. Uczycie przez własną postawę,
słowo, zabawę, dotyk. Nikt inny (nawet w najlepszej szkole) nie zrobi dla Waszego
dziecka tego, co możecie zrobić Wy.
 PRZYZWYCZAJAJ DO SYSTEMATYCZNOŚCI
Systematyczność to chyba najbardziej pożądana szkolna umiejętność. Nawet jeśli
dziecko z czymś sobie nie radzi – systematyczną pracą może to nadrobić. Dlatego
zadbajcie o to, żeby dziecko miało jakiś codzienny obowiązek (dostosowany do
wieku), który będzie musiało systematycznie wykonywać. A wy z żelazną
konsekwencją wymagajcie tego.
 BĄDŹ EKSPERTEM
Uważnie obserwujcie swoje dziecko – kiedy uczy się najchętniej?, jak zabiera się do
nowego zadania?, co szybko go nudzi? Poznajcie mocne i słabe punkty swojej
pociechy. Jeśli np. okaże się, że dziecko najszybciej zapamiętuje coś poruszając się –
niech uczy się tabliczki mnożenia lub wierszy skacząc.
 NIE STRASZ
No właśnie nie strasz dziecka szkołą! Nigdy nie mówcie: „jak pójdziesz do szkoły,
to wreszcie nauczysz się porządku”, „pani w szkole ci pokaże, co to znaczy
pracować?”. A może snuliście opowieści o tym strasznym panu od …. jeśli tak, to
nie dziwcie się, że dziecko idzie do szkoły pełne obaw.
 NIE MÓW ŹLE O SZKOLE
Jeśli uważacie, że szkoła to zło konieczne – wasze dziecko będzie szkołę traktowało
podobnie. Dlatego nawet jeśli uważacie, że nauczyciel postąpił wyjątkowo głupio,
jest pełen zlej woli – nie mówcie o tym dziecku ani przy dziecku. Objaśnić,
wytłumaczyć i porozmawiać o zaistniałej sytuacji – owszem, należy zawsze, ale nie
negując wszystkich i wszystkiego, co ze szkołą związane. Stosunek do nauczyciela
ma wpływ na stosunek do nauki.
1
 UŁATW DZIECKU ŻYCIE
Przed rozpoczęciem roku szkolnego zaczyna się szał zakupowy, któremu
większość rodziców ulega – plecak, piórnik, różne rodzaje kredek, długopisy
zwykłe, brokatowe itp. Uszczęśliwieni pakujemy to naszym pociechom do plecaka
(nie zdając sobie sprawy, że robimy im na złość). Zanim dziecko zacznie pisać,
musi dokonać kilku wyborów: pisać długopisem żelowym czy ścieralnym, jakim
kolorem? A może ołówkiem? Ale tym z gumką, czy giętkim? Na lekcję zostaje już
niewiele. Dlatego ułatwcie dziecku życie! Najprostszy piórnik, a w nim dwa
ołówki, zwykła dobrze mażąca gumka, długopis, linijka, klej, nożyczki. Kredki
w pudelku (najlepiej blaszanym). Piórnik pełen cudów niech czeka na dziecko
w domu. Odrębna sprawa to plecak – nie kierujcie się przy jego wyborze modą
a wagą oraz funkcjonalnością.
 CENTRUM PRAC DOMOWYCH
Jeśli chcecie, aby dziecko poważnie traktowo naukę, musicie także podejść do tego
z pełną powagą. Jednym ze sposobów jest uznanie odrabiania lekcji za pracę
równie ważną, jak praca zarobkowa dorosłych. Stwórzcie specjalne miejsce prac
domowych. Musi to być miejsce oddalone od hałasów, najlepiej z biurkiem, na
którym stoją pojemniki na różne przybory. Zachęcajcie dziecko do korzystania
z tego miejsca, pokażcie jak planować pracę z wyprzedzeniem. Uczcie swoje
dziecko, że za odrabianie lekcji odpowiada ono samo, ale rodzice są zawsze do
dyspozycji. Dziecko najwięcej się nauczy wtedy, gdy jemu samemu będzie na tym
zależało. Jeśli to rodzice przyjmą całkowitą odpowiedzialność za jego pracę
domową, dają dziecku sygnał „ty tego sam nie potrafisz zrobić” i odbierają mu
wiarę w siebie.
 UCZCIE SIĘ WSPÓLNIE
Stwórzcie klimat otwartości na wiedzę. Jeśli sami będziecie poszukiwaczami
nowego, wtedy jest duża szansa, że dziecko przyłączy się do was. Odkurzcie swoje
pasje i wciągnijcie w nie dziecko. To doskonała okazja do nauczenia
systematyczności, pogłębiania wiedzy, korzystania z różnych źródeł informacji.
W szkole są to nieocenione umiejętności. Poniżej kilka zabaw, które mogą w tym
pomóc:
To umiem! – czyli rodzinna księga wiedzy
To, że człowiek uczy się całe życie to nie tylko frazes. Przekonajcie się o tym
i załóżcie rodzinną księgę wiedzy. W dużym notesie czy zeszycie zapisujecie czego
poszczególni członkowie waszej rodziny się nauczyli (koniecznie zapisujcie daty).
Mogą to być umiejętności szkolne (np. Kasia nauczyła się mnożyć przez 3),
2
ale także umiejętności praktyczne (np. Bartek wie, jak zrobić jajecznicę lub: mama
nauczyła się piec nowe ciasto). Często notujcie (najlepiej na bieżąco) i wracajcie do
lektury tej jedynej w swoim rodzaju księgi wiedzy. Dziecko, które zobaczy, jak
wiele umie, poczuje się pewniejsze i będzie chętniej tę wiedzę zdobywać.
Trudne pytania
Znajdźcie sobie jakiś temat, zagadnienie, które będziecie drążyć z dzieckiem.
badając temat przygotujcie notatki, zróbcie zdjęcia, wydrukujcie informacje
pozyskane z Internetu. Tak przygotowany materiał można wpiąć do segregatora
i założyć „Wielką Rodzinna Encyklopedię”.
Nauka przez gry i zabawy
Trzymajcie rękę na pulsie: regularnie rozmawiajcie z wychowawcą waszego
dziecka, przeczytajcie wybrany przez niego program nauczania, pytajcie co dziecku
sprawia trudności, a następnie przygotujcie grę, która będzie odzwierciedlać
materiał opracowany na lekcjach. Może to być gra typu „koło fortuny” albo „quiz”.
W samo przygotowanie gry także należy wciągnąć dziecko.
Docenić książkę
Nie tylko tę domową, ale także taką z biblioteki. Nauczcie swoje dziecko
korzystania z biblioteki, niech będzie ona miejscem, gdzie się przychodzi
w poszukiwaniu wiedzy. Jeśli dziecko regularnie będzie odwiedzać bibliotekę,
wyrobi nawyk czytania i szukania informacji.
Docenić człowieka
Nie obawiajcie się chwalić ludzi za to, że nauczyli was lub wasze dziecko czegoś
nowego. Niech dzieci wiedzą, że zawsze szanujecie wiedzę, bez względu na to
skąd pochodzi. Doceńcie noblistę, dzięki któremu świat troszeczkę się zmienił,
pochwalcie swoją mamę, która nauczyła was gotować pyszną zupę i samo dziecko,
które uczy się codziennie czegoś nowego.
Beata J.
LITERATURA:
1. “Co dzień mądrzejsze - 365 gier i zabaw kształtujących charakter,
wrażliwość i inteligencję emocjonalną dziecka” D. Chapman Weston
i M. S. Weston,
3