wymagania informacyjne dla określonych substancji zwolnionych z

WYMAGANIA INFORMACYJNE DLA OKREŚLONYCH SUBSTANCJI
ZWOLNIONYCH Z OBOWIĄZKU REJESTRACJI
Najważniejsze informacje dla odbiorców substancji objętych Artykułem 2(7)
Rozporządzenia REACH
(tekst przygotowany w Centrum ds. REACH i CLP w Instytucie Chemii Przemysłowej na
podstawie skróconego poradnika opublikowanego przez Europejską Agencję Chemikaliów)
Niektóre substancje mogą być legalnie wprowadzane do obrotu bez numeru
rejestracyjnego, na podstawie informacji, przekazanych przez dostawców, dotyczących
w szczególności tych substancji, które mogą być zwolnione z obowiązku rejestracji na
mocy Artykułu 2(7) rozporządzenia REACH.
Producenci lub importerzy, korzystający z zapisów Artykułu 2(7) rozporządzenia REACH
dotyczących zwolnienia substancji z obowiązku rejestracji mogą legalnie wprowadzać takie
substancje do obrotu bez przedkładania dokumentacji rejestracyjnej. W takiej sytuacji
producent lub importer nie otrzyma numeru rejestracyjnego, a co za tym idzie nie będzie mógł
przekazać tego numeru kolejnym odbiorcom w łańcuchu dostaw.
Firmy, które chcą skorzystać z takiego zwolnienia muszą ocenić, czy ich substancje się do
niego kwalifikują. Muszą również dostarczyć odpowiednim organom (na żądanie) stosowne
informacje w celu udowodnienia, że ich substancje spełniają warunki zwolnienia.
W przypadku substancji która może być legalnie wprowadzana do obrotu, mimo, że nie
została zarejestrowana, istnieje jednak szereg obowiązków. Dostawca takich substancji ma
obowiązek przekazywania informacji dotyczących bezpiecznego stosowania substancji w dół
łańcucha dostaw.
Jakie substancje są zwolnione z obowiązku rejestracji na mocy Artykułu
2(7)?
Substancje znajdujące się w Załączniku IV rozporządzenia REACH ponieważ
stwarzają minimalne ryzyko ze względu na ich swoiste właściwości (np. woda, azot);
Substancje objęte Załącznikiem V rozporządzenia REACH ponieważ rejestrację tych
substancji (substancje występujące w przyrodzie, np. minerały, rudy i koncentraty rud
jeśli nie zostały one zmodyfikowane chemicznie) uznaje się za niewłaściwą lub
niepotrzebną;
Substancje wcześniej zarejestrowane i otrzymane w procesie odzysku na terytorium
Unii Europejskiej;
Substancje wcześniej zarejestrowane, eksportowane z terytorium Wspólnoty i
ponownie importowane na terytorium UE.
Warunki, na podstawie których obowiązują powyższe zwolnienia z obowiązku rejestracji
zostały szczegółowo omówione w Poradniku ECHA na temat rejestracji (rozdział 2.2.3).
Kogo dotyczy poradnik?
Informacje zawarte w poradniku mogą mieć znaczenie dla każdego uczestnika łańcucha
dostaw substancji zwolnionej z obowiązku rejestracji na mocy któregokolwiek z postanowień
Artykułu 2(7). Ponieważ zwolnione substancje mogą być wprowadzane do obrotu bez
przedstawiania numeru rejestracyjnego, poradnik adresowany jest w szczególności do:
odbiorców (łącznie z dalszymi użytkownikami stosującymi te substancje w swojej
działalności profesjonalnej i/lub przemysłowej), którzy nie mają pewności czy substancje,
które otrzymują są legalnie wprowadzane do obrotu;
dostawców, którzy muszą dostarczyć swoim klientom kartę charakterystyki lub inne
informacje na temat bezpiecznego stosowania substancji, w przypadku gdy karta
charakterystyki nie jest wymagana.
W niektórych przypadkach informacje te mogą okazać się przydatne dystrybutorom (również
przy sprzedaży detalicznej), jeżeli uczestniczą oni w przekazywaniu informacji w łańcuchu
dostaw.
Jakich informacji można oczekiwać od dostawcy?
Karta charakterystyki
Dostawca musi dostarczyć kartę charakterystyki zawsze kiedy substancja (w postaci własnej
lub w mieszaninie) znajduje się przynajmniej w jednej z poniższych kategorii:
spełnia kryteria klasyfikacji jako stwarzająca zagrożenie zgodnie z rozporządzeniem
dotyczącym
klasyfikacji,
oznakowania
i
pakowania
substancji
i
mieszanin
(Rozporządzenie CLP) lub mieszanina, zawierająca tę substancję jest sklasyfikowana jako
niebezpieczna zgodnie z Dyrektywą 1999/45/WE o preparatach niebezpiecznych;
jest to substancja trwała, wykazująca zdolność do bioakumulacji i toksyczna (PBT) lub
bardzo trwała i wykazująca bardzo dużą zdolność do bioakumulacji (vPvB) zgodnie z
kryteriami zawartymi w Załączniku XIII do rozporządzenia REACH;
znajduje się na liście kandydackiej substancji i może podlegać procedurze udzielania
zezwoleń.
Dostawca musi dostarczyć na żądanie kartę charakterystyki dla każdej mieszaniny, która nie
spełnia kryteriów klasyfikacji jako niebezpieczna, ale zawiera:
1% (wag.) dla mieszanin nie gazowych lub
0.2% (obj.) dla mieszanin gazowych
substancji stwarzającej zagrożenie dla zdrowia człowieka lub środowiska, lub
1% (wag.) dla mieszanin nie gazowych substancji PBT lub vPvB zgodnie z
Załącznikiem XIII, lub
substancję, dla której zostały określone normatywy higieniczne w środowisku pracy w
UE.
Należy zauważyć, że karty charakterystyki nie trzeba dostarczać jeżeli substancja stwarzająca
zagrożenie lub mieszanina niebezpieczna jest oferowana lub sprzedawana konsumentom i jest
zaopatrzona w dostateczne informacje dotyczące jej bezpiecznego stosowania na etykiecie.
Więcej informacji na temat substancji i mieszanin, które wymagają dostarczenia kart
charakterystyki można znaleźć w Poradniku dotyczącym sporządzania kart charakterystyki.
Rozszerzona Karta Charakterystyki
W niektórych przypadkach uczestnicy łańcucha dostaw otrzymają w załączeniu do karty
charakterystyki substancji lub mieszaniny jeden lub więcej scenariuszy narażenia (ES –
Exposure Scenerio). Może się tak zdarzyć, jeżeli substancja podlega rejestracji w związku z
przekroczeniem progu tonażowego 10 ton na rok. W takim przypadku rejestrujący ma
obowiązek przeprowadzić ocenę bezpieczeństwa chemicznego (CSA – Chemical Safety
Assessment) w celu upewnienia się, że zagrożenia wynikające z produkcji i stosowania
substancji są odpowiednio kontrolowane. Wyniki CSA są dokumentowane w raporcie
bezpieczeństwa chemicznego (CSR – Chemical Safety Report). Ostateczny scenariusz
narażenia jest integralną częścią CSR i jest on opracowywany dla wszystkich zastosowań
zidentyfikowanych. Scenariusz narażenia musi zostać przekazany dalszym użytkownikom
przez rejestrującego jako załącznik do karty charakterystyki – stąd wzięła się nazwa
„rozszerzona karta charakterystyki”. ES zapewnia właściwe informacje na temat środków
zarządzania ryzykiem, które powinno się stosować w celu zapewnienia kontroli zagrożeń.
Uczestnicy łańcucha dostaw muszą być świadomi, że nie wszyscy rejestrujący, którzy mają
obowiązek przeprowadzenia CSA i przygotowania CSR, muszą koniecznie sporządzić ES. Na
przykład, mimo, że CSA i CSR są generalnie wymagane dla wszystkich substancji
podlegających rejestracji (produkowanych lub importowanych w ilości równej lub większej
niż 10 ton na rok), ES obowiązuje tylko dla tych, które spełniają kryteria którejkolwiek z klas
zagrożeń lub kategorii przedstawionych w Artykule 14(4) Rozporządzenia REACH lub są
substancjami PBT lub vPvB.
Ponadto CSA i CSR zazwyczaj są przeprowadzane w trakcie przygotowań do rejestracji.
Dlatego też scenariusz (-e) narażenia dla konkretnej substancji w postaci własnej lub w
mieszaninie będzie na ogół tylko dołączany do karty charakterystyki po zarejestrowaniu
odpowiedniej substancji.
W celu pogłębienia wiedzy na temat informacji zawartych w ES zajrzyj do Poradnika
dotyczącego wymagań informacyjnych i oceny bezpieczeństwa chemicznego (Część D:
Opracowywanie scenariuszy narażenia).
Pomocne mogą okazać się również Praktyczne przykłady scenariuszy narażenia dostępne na
stronie internetowej ECHA.
Inne informacje
Zgodnie z Artykułem 32(1) Rozporządzenia REACH każdy dostawca substancji, w jej postaci
własnej lub jako składnika mieszaniny, który nie musi dostarczać karty charakterystyki
przekazuje odbiorcy następujące informacje:
czy substancja wymaga zezwolenia oraz szczegóły związane z udzieleniem lub odmową
udzielenia zezwolenia lub odpowiednie informacje w przypadku gdy zezwolenia nie
udzielono;
szczegóły dotyczące każdego przypadku zastosowania ograniczenia;
wszelkie dostępne i stosowne informacje dotyczące substancji, niezbędne do
umożliwienia odpowiedniego zarządzania ryzykiem;
numer rejestracyjny, jeżeli jest dostępny, dla każdej substancji, dla której informacje są
przekazywane zgodnie z poprzednimi punktami.
Co się zmienia w przypadku gdy substancja spełnia kryteria Artykułu 2(7)
Istnieją jednak substancje, dla których dostawca nie ma obowiązku przekazywania informacji
z powyższej listy. Należą do nich:
Substancje objęte Załącznikiem IV i V Rozporządzenia REACH
Jeżeli kryteria Artykułu 2(7)(a) lub 2(7)(b) Rozporządzenia REACH (dotyczące substancji
znajdujących się w Załącznikach IV lub V ze względu na fakt, że informacje na ich temat są
już wystarczające lub ich rejestrację uznaje się za niewłaściwą lub niepotrzebną) są spełnione,
substancja jest zwolniona z obowiązku rejestracji i może być legalnie wprowadzana do obrotu
bez numeru rejestracyjnego. Należy zauważyć, że numer rejestracyjny odnosi się do
przedłożenia określonej dokumentacji rejestracyjnej dla substancji przez konkretnego
producenta lub importera. Dlatego też odbiory substancji, które nie zostały zarejestrowane
przez producenta lub importera ze względu na zwolnienie na mocy Artykułu 2(7)(a) lub
2(7)(b) nie otrzymają numerów rejestracyjnych dla tych substancji.
Jak już wspomniano, CSR dokumentujący CSA obowiązuje tylko dla substancji
podlegających rejestracji, produkowanych lub importowanych w ilości równej lub większej
niż 10 ton na rok na rejestrującego. W związku z tym dla substancji zwolnionych z
obowiązku rejestracji, CSA i CSR nie obowiązują w ogóle. Dlatego też, jeśli jesteś odbiorcą
takiej substancji, nie otrzymasz ES w załączeniu do karty charakterystyki.
Więcej wyjaśnień na temat obowiązywania i stosowania różnego rodzaju zwolnień można
znaleźć w Wytycznych dotyczących Załącznika V.
Substancje odzyskiwane
Podmioty zajmujące się odzyskiem, które ustalą, że odzyskiwana substancja jest taka sama
jak substancja, która została już zarejestrowana i które posiadają wymagane informacje
zgodnie z Artykułem 31 i 32 Rozporządzenia REACH są zwolnione z obowiązku rejestracji
tej substancji, a co za tym idzie nie muszą przeprowadzać CSA i przygotowywać CSR dla tej
substancji. Dlatego, nawet jeżeli rejestracja takiej samej „oryginalnej” substancji nie obejmuje
jej zastosowania jako substancji odzyskanej, podmiot zajmujący się odzyskiem nie musi
sporządzać ES dla zastosowania substancji odzyskiwanej. Niemniej jednak, należy
przypomnieć, że musi on w każdym przypadku dostarczyć informacje, pozwalające na
bezpieczne stosowanie tej substancji.
Wprowadzając substancję odzyskiwaną do obrotu, podmiot zajmujący się odzyskiem nie musi
przedstawiać numeru rejestracyjnego ponieważ jest zwolniony z obowiązków Tytułu II
Rozporządzenia REACH. Dlatego, jeżeli jesteś odbiorcą substancji odzyskiwanej, która nie
została zarejestrowana ze względu na zwolnienie na mocy Artykułu 2(7) Rozporządzenia
REACH, od producenta tej substancji zazwyczaj nie otrzymasz:
numeru rejestracyjnego;
scenariuszy narażenia dla kolejnych dalszych zastosowań w łańcuchu nowego cyklu życia
substancji po przeprowadzeniu odzysku.
Zgodnie z postanowieniami Artykułu 32(1) Rozporządzenia REACH, dostarczenie numeru
rejestracyjnego (bez opłaty) może jednak być wymagane, jeżeli jest on dostępny dla podmiotu
zajmującego się odzyskiem.
Więcej informacji na temat warunków, na których legalnie działające podmioty odzyskujące
substancje z odpadów mogą skorzystać ze zwolnień na mocy Artykułu 2(7) oraz ich
obowiązków dzielenia się danymi w łańcuchu dostaw można znaleźć w Poradniku
dotyczącym odpadów i substancji odzyskiwanych.
Substancje re-importowane
Sytuacja, w której substancja jest produkowana w Unii Europejskiej, następnie eksportowana
i z powrotem sprowadzana do UE, mogłaby prowadzić do obowiązku podwójnej rejestracji,
jeżeli ma to miejsce w tym samym łańcuchu dostaw. Dlatego substancje, które zostały
zarejestrowane zgodnie z Tytułem II Rozporządzenia REACH, eksportowane i reimportowane są zwolnione z rejestracji, jeżeli spełniają poniższe warunki:
substancja musi być zarejestrowana zanim zostanie eksportowana z UE;
substancja już zarejestrowana i eksportowana musi być taka sama jak substancja reimportowana;
substancja musi być nie tylko taka sama, ale musi faktycznie pochodzić z tego samego
łańcucha dostaw, w którym została zarejestrowana;
re-importer musi otrzymać informacje na temat eksportowanej substancji, które muszą
być zgodne z wymaganiami ustanowionymi przez Rozporządzenie REACH w kwestii
przekazywania informacji w dół łańcucha dostaw.
Re-importer będzie potrzebował dokumentacji wykazującej, że substancja jest identyczna z
substancją zarejestrowaną w UE przez niego lub kogoś w jego łańcuchu dostaw. Tożsamość
substancji musi zostać oceniona zgodnie z kryteriami zdefiniowanymi w Poradniku na temat
identyfikacji i nazewnictwa substancji w systemie REACH i CLP.
Poza tym, aby uniknąć obowiązku podwójnej rejestracji, re-importer musi mieć dostęp do
karty charakterystyki lub innych informacji wymaganych na mocy Artykułu 32 na temat
substancji eksportowanej. Może to wykazać poprzez sprawdzenie i dokumentowanie łańcucha
dostaw oraz identyfikując pierwotnego rejestrującego substancję.
Gdzie można znaleźć dodatkowe informacje i pomoc?
Krajowe Centra Informacyjne:
http://www.echa.europa.eu/pl/support/helpdesks/national-helpdesks
w Polsce: Krajowe Centrum Informacyjne ds. REACH (http://reach.gov.pl)
Organizacje przemysłowe – świadczą usługi informacyjno-doradcze dla swoich członków
Odnośniki do powiązanych dokumentów
Rozporządzenie REACH WE nr 1907/2006;
Poradniki REACH;
Broszury informacyjne;
Często zadawane pytania.