INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3 Polecenie „kreskuj`, `wypełnij

Transkrypt

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3 Polecenie „kreskuj`, `wypełnij
Politechnika Białostocka
Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska
INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3
Temat ćwiczenia:
Polecenie „kreskuj’, ‘wypełnij”, „polilinia” „multilinia”.
Wymiarowanie i opisywanie rysunków budowlanych.
Opracowała: dr inż. Beata Sadowska
Białystok 2015
Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest wprowadzenie nowych poleceń: „kreskuj”,
„wypełnij”, „poliginia” „multilinia” oraz omówienie sposobu wymiarowania i opisywania
rysunków budowlanych.
Kreskowanie – wypełnianie płaskiego obszaru wzorem lub jednorodnym
kolorem. AutoCAD umożliwia automatyczne kreskowanie obszarów zamkniętych. Służy
do tego komenda (Draw → HATCH). W yświetlane jest okno dialogowe „Kreskowanie do
granic i wypełnienie” (Hatch and Gradient):
Użytkownik wybiera wzór kreskowania oraz jego parametry (kąt obrotu, współczynnik
skali). Dzięki podglądowi kreskowanie można obejrzeć na ekranie i precyzyjnie dobrać
jego elementy jeszcze zanim zostanie ostatecznie wykonane. Jednakże również po
wykonaniu kreskowania możemy dokonać jego edycji i zmienić jego cechy („Zmiana →
obiekt → Kreskuj”: „Modify” → „Object” →”Hatch”).
Opcja wyboru granic kreskowania wskaż punkty (Pick points):
wyznacza obwiednię na podstawie istniejących obiektów widocznych na ekranie.
Obiekty te muszą formować obszar zamknięty. Sposób, w jaki AutoCAD wykrywa
obiekty zależy od ustawienia opcji metody wykrywania wysp na zakładce
Zaawansowane. Na przykład jeśli metodą wykrywania wysp jest Rozpływ, AutoCAD
traktuje wykryte obiekty leżące wewnątrz najbardziej zewnętrznej obwiedni jak wyspy
i dołącza je do definicji obwiedni. Opcja Styl wykrywania wysp (ustawiana również na
zakładce Zaawansowane) określa sposób kreskowania wykrytych wysp.
Po wybraniu opcji Wskaż punkty, okno dialogowe jest chwilowo zamykane, a AutoCAD
wyświetla zgłoszenie. Należy wybrać punkt wewnętrzny: (określić punkt wewnątrz
obszaru kreskowanego), wprowadź c lub cofaj aby wycofać ostatni wybór albo naciśnij
ENTER aby zakończyć określanie punktów i powrócić do okna dialogowego
W czasie określania punktów, można użyć prawego przycisku urządzenia
wskazującego w obszarze rysunku aby wyświetlić menu kursora. Można cofnąć ostatnie
lub wszystkie dotychczasowe określenia punktów, można zmienić metodę wyboru, styl
wykrywania wysp lub zobaczyć podgląd kreskowania.
Opcja wyboru granic kreskowania wybierz obiekty (Select objects):
określa obiekty obwiedni do kreskowania. Okno dialogowe jest chwilowo zamykane, a
AutoCAD prosi o wskazanie obiektów.
Kiedy korzysta się z opcji Wybierz obiekty, AutoCAD nie wykrywa automatycznie
wewnętrznych obiektów. Trzeba zatem wybrać obiekty leżące we wnętrzu wybranej
obwiedni aby upewnić się, że te obiekty będą kreskowane lub wypełnianie odpowiednio
do aktualnego ustawienia opcji Styl wykrywania wysp (która jest dostępna na zakładce
Zaawansowane). Za każdym razem gdy uruchamia się Wybór obiektów, AutoCAD
usuwa poprzedni zbiór wskazań.
Podczas wybierania obiektów, można użyć prawego przycisku urządzenia
wskazującego w obszarze rysunku aby wyświetlić menu kursora. Można cofnąć ostatni
lub wszystkie dotychczasowe wybory obiektów, można zmienić metodę wyboru, styl
wykrywania wysp lub zobaczyć podgląd kreskowania.
Opcja usuń wyspy:
Usuwa z definicji obwiedni wszystkie obiekty, które AutoCAD rozpozna jako wyspy
podczas używania opcji Wskaż punkty. Nie można usunąć zewnętrznych obwiedni.
Opcja pokaż wybór:
Chwilowo zamyka okno dialogowe i wyświetla aktualnie zdefiniowane obwiednie
z ustawieniami kreskowania, które ostatnio były używane do podglądu. Opcja ta nie jest
dostępna kiedy nie zostały zdefiniowane obwiednie.
Opcja cechy dziedziczone
:
Kreskuje określoną obwiednię wykorzystując cechy kreskowania pewnego obiektu. Po
wybraniu obiektu kreskowanie zespolone, którego cechy kreskowania mają być
odziedziczone, możesz kliknąć prawym przyciskiem w obszar rysunku i skorzystać
z menu kursora do przełączenia się między opcjami Wybierz obiekty i Wybierz punkty,
w celu utworzenia obwiedni.
Opcja na krzyż:
Dla wzorów zdefiniowanych przez użytkownika, rysuje drugi zbiór linii pod kątem 90
stopni względem pierwotnych linii, tworząc kreskowanie na krzyż. Ta opcja jest
dostępna tylko wtedy, gdy wybrano wzór Użytkownika jako Typ wzoru na zakładce
Kreskowanie.
Opcja podgląd:
Chwilowo zamyka okno dialogowe i wyświetla aktualnie zdefiniowane obwiednie przy
aktualnych ustawieniach kreskowania. Ta opcja nie jest dostępna, do chwili określenia
punktów lub wybrania obiektów definiujących obwiednie kreskowania.
Wypełnianie – wypełnianie obszaru jednorodnym kolorem. Służy do tego komenda
HATCH, w której wybieramy wzór kreskowania SOLID.
Multilinia – jest to obiekt składający się z wielu linii równoległych (maksymalnie
16), z których każda może być rysowana innym kolorem i typem linii. Podczas jej
rysowania narożniki tworzone są automatycznie. Końcówki multilinii mogą być otwarte,
zamknięte odcinkiem, łukiem zewnętrznym lub wewnętrznym. Połączenia segmentów
mogą być widoczne lub nie. Wnętrze multilinii może być wypełnione dowolnym kolorem.
Każdy odcinek równoległy wchodzący w skład multilinii może być rysowany inny
kolorem i typem linii (np. odcinki zewnętrzne mogą być rysowane linią ciągłą,
a wewnętrzne kreskową).
Do rysowania multilinii służy komenda Multiline.
Polilinia – jest to pojedynczy obiekt składający się z sekwencji połączonych
segmentów (prostoliniowych segmentów linii, segmentów łuków lub kombinacji obu).
Polecenie „Rozbij” („Explode”) umożliwia przekształcenie polilinii w pojedyncze linie
i segmenty łuków. Można rysować polilinie o różnej szerokości, ustawić szerokość
pojedynczych segmentów i sprawić, by zwężały się zgodnie z szerokością. Opcje te są
się aktywne po ustawieniu punktu początkowego polilinii.
Wymiarowanie (Dimension). AutoCAD daje możliwość wymiarowania
półautomatycznego: użytkownik może określić rodzaj wymiaru oraz wskazać element
do zwymiarowania, zaś program automatycznie odczytuje z rysunku wartość wymiaru
i umieszcza ją jako napis wymiarowy w tworzonym wymiarze. Odczytana jest
przemnożona przez ustawiony współczynnik skali (uwaga: użytkownik może wymusić
przyjęcie innej wartości, ale na ogół nie jest to wskazane). W celu uniknięcia
zamieszania, wymiary powinny być rysowane na oddzielnej warstwie.
Rysowany wymiar jest domyślnie wymiarem skojarzonym z wymiarowanym
obiektem i traktowany jako jeden obiekt. Podczas rysowania wymiarów skojarzonych
AutoCAD tworzy warstwę o nazwie Defpoints (uwaga: warstwy tej nie wolno kasować
i najlepiej w nią nie ingerować). Możliwe jest rozbicie skojarzonych wymiarów na
elementy składowe (odcinki, strzałki, napisy) za pomocą komendy („Zmiana → Rozbij”;
„Modify” → „Explode”).
Można utworzyć wymiary liniowe z poziomymi, pionowymi (wymiar liniowy) bądź
dopasowanymi liniami wymiarowymi (wymiar normalny). Te wymiary liniowe mogą być
także piętrowe (wymiar od bazy) lub tworzone od jednego końca do drugiego (wymiar
szeregowy). Można podać wartość współrzędnej względem początku układu
współrzędnych użytkownika UCS (współrzędne), długość promienia (promień), średnicy
(średnica) i kąt (kątowy), rysować odnośniki (linia odniesienia), zaznaczyć środek
okręgu, łuku lub łukowego segmentu polilinii oraz rysować linie środkowe (znacznik
środka).
Istniejące wymiary mogą być modyfikowane („Wymiary → Styl wymiarowania”):
Poniżej przedstawiono nazwy poszczególnych elementów wymiaru:
linia wymiarowa
napis wymiarowy
25
punkty wymiarowe
strzałka wymiarowa
.
.
pomocnicze
linie wymiarowe
Użytkownik może samodzielnie określić w jaki sposób mają wyglądać poszczególne
elementy wymiaru (kolor, wielkość, rodzaj i rozmiar strzałek, sposób rysowania linii
wymiarowej i pomocniczych linii wymiarowych, pionowe i poziome położenie napisu
wymiarowego, wysokość napisu, rodzaj stosowanych jednostek, jednostki układu
dodatkowego, liczba miejsc dziesiętnych w napisach wymiarowych, sposób rysowania
tolerancji, zaokrąglanie wartości odczytanych z rysunku itd.) i zapamiętać go jako tzw.
styl wymiarowy. Dzięki stylom wymiarowym użytkownik ma możliwość sprawnego
sterowania wyglądem wymiarów różnego rodzaju.
Wymiary można modyfikować za pomocą uchwytów, dzięki którym można odsuwać
i dosuwać linie wymiarowe do innych elementów rysunku i zmieniać długość
pomocniczych linii wymiarowych.
W rysunku architektoniczno-budowlanym należy zadbać by w odpowiedni sposób
sformatować styl wymiarowania:
Ustawienie symbolu zakończenia linii wymiarowej i jego wielkości:
Ustawienie ograniczenia linii wymiarowej i jej długości:
Ustawienie przedłużenia linii wymiarowej poza ograniczenie linii wymiarowej:
Ustawienie wysokości tekstu wymiarowego i odległości jego podstawy od linii
wymiarowej:
Opisywanie rysunków – rodzaje i funkcje tekstu
Ku wzbogaceniu graficznego przekazu rysunki uzupełnia się tekstem. „Tekst” znajduje
się w grupie poleceń „Rysuj” („Draw”). Mamy 2 rodzaje pisania tekstu: Tekst
jednowierszowy („Single line text”) i Tekst wielowierszowy („Multiline text”).
Przy użyciu tekstu jednowierszowego należy wskazać na ekranie punkt początkowy
pisania tekstu, wysokość tekstu i kąt pod jakim chcemy go napisać (pod jakim kątem
w stosunku do układu współrzędnych chcemy wykonać wiersz). <E> przechodzi do
kolejnego wiersza pisania tekstu, natomiast <E><E> lub kliknięcie myszą w dowolny
punkt należący do obszaru roboczego zamyka edytor. Edycja tekstu jednowierszowego
odbywa się poprzez np. dwukrotne szybkie kliknięcie na napisany tekst.
Przy użyciu tekstu wielowierszowego należy wskazać na ekranie pole tekstowe
(pierwszy narożnik i przeciwny narożnik, w którym ma się zawierać tekst), po czym
otwiera się prosty edytor tekstu. <E> przechodzi do kolejnego wiersza pisania tekstu,
natomiast w celu zamknięcia edytora należy wybrać „OK” lub kliknąć myszą w dowolny
punkt należący do obszaru roboczego. Edycja tekstu wielowierszowego odbywa się
również np. poprzez dwukrotne szybkie kliknięcie na napisany tekst.
Napisany tekst można powiększyć, pomniejszyć – a więc skalować, poddać edycji
i zastosować oczekiwane efekty formatowania (tekst do którego chcemy wprowadzić
zmiany powinien być „zaznaczony” w polu edytora tekstu. Program umożliwia również
wybór wielu symboli graficznych, powszechnie stosowanych, jak procent, plus, minut,
średnica itp.
W programie można stosować symbole (znaki specjalne) za pomocą skrótów:
%%c - znak średnicy
%%d - znak stopni
%%p - znak plus-minus
%%u - włączenie/wyłączenie podkreślenia tekstu
%%o - włączenie/wyłączenie nadkreślenia tekstu.
W programie AutoCAD istnieją też zaawansowane metody pracy z tekstem, np.
sprawdzanie poprawności czy różne opcje tworzenia obiektów tekstowych zespolonych
z łukami. AutoCAD umożliwia tworzenie własnych stylów tekstu oraz ich modyfikację
(dzięki czemu ujednolicić można opis dla kluczowych elementów projektu).