(Nie)zapomniany bohater Wrocławia – trener

(Nie)zapomniany bohater Wrocławia – trener Władysław Żmuda
- wystawa internetowa i mobilna przygotowana przez Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” we Wrocławiu
(www.trenerzmuda.pl).
Wystawa swoją narracją obejmuje czasy Władysława Żmudy grającego w Śląsku Wrocław, który objął
później tę drużynę jako trener. Ekspozycja opowiada historię zbudowania przez niego zespołu, który
w sezonie 1976/77 sięgnął po swoje pierwsze mistrzostwo Polski w piłce nożnej oraz przybliża
okoliczności zdobycia mistrzowskiej korony.
Wystawę można zwiedzić odwiedzając stronę www lub za pomocą kodu QR
Władysław Jan Żmuda (ur. 10.02.1939 r. w Rudzie Śląskiej)
Pierwsze najcenniejsze sukcesy piłkarzy Śląska związane są z osobą trenera Władysława
Żmudy. Zbudował zespół, który sięgnął po pierwsze w historii klubu mistrzostwo Polski w piłce
nożnej. Do dziś podkreśla się niejednokrotnie, że dla Śląska okazał się postacią tej miary, jaką dla
reprezentacji był Kazimierz Górski...
Dla wrocławskich kibiców i sympatyków drużyny Śląska na zawsze jest i będzie bohaterem,
dzięki któremu Wrocław przeżywał najwspanialsze momenty w dziejach klubu. To dzięki niemu Sybis,
Pawłowski i pozostali piłkarze byli na ustach nie tylko sympatyków futbolu w naszym mieście.
Mimo wszystko jest to postać nie wszystkim znana i dlatego warto opowiedzieć o
Władysławie Żmudzie – (nie)zapomnianym bohaterze Wrocławia.
Od 13 roku życia był związany ze Slavią Ruda Śląska, z którą to drużyną zajął w sezonie 1961/1962
szóste miejsce w II lidze. Dobrymi występami zwrócił na siebie uwagę włodarzy wówczas również
drugoligowego Śląska Wrocław i gdy jesienią 1962 r. otrzymał powołanie do wojska, trafił do
wrocławskiego klubu. W latach 1962-1971 był podstawowym piłkarzem Śląska Wrocław, filarem jego
defensywy, a w latach 1963-1965 kapitanem drużyny. Jako piłkarz doświadczył zarówno smaku
zwycięstwa, gdy w 1964 r. Śląsk Wrocław awansował do piłkarskiej ekstraklasy, a także musiał
przełknąć gorycz porażki, jaką był spadek do II ligi 5 lat później. W 1971 r. Władysław Żmuda
zakończył karierę piłkarską i wraz z nowym sezonem został pierwszym trenerem swoich
dotychczasowych kolegów z boiska. Dwa lata później doprowadził Śląsk z powrotem do I ligi, w 1976
r. zdobył dla wrocławian Puchar Polski, a rok później mistrzostwo Polski. Za kadencji trenera
Władysława Żmudy Śląsk Wrocław udanie zadebiutował także w europejskich pucharach. W latach
1975-1977 Śląsk osiągnął ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów i III rundę Pucharu UEFA.
Pod koniec 1977 r. Władysław Żmuda odszedł ze Śląska i objął znajdującą się w kryzysie
drużynę Górnika Zabrze. Nie udało mu się uchronić zasłużonego klubu przed spadkiem z ekstraklasy,
jednak już po roku doprowadził go z powrotem do najwyższej klasy rozgrywek piłkarskich. W latach
1981-1985 prowadził Widzew Łódź zdobywając z tym klubem tytuł mistrza Polski i dwukrotnie
wicemistrzostwo. W sezonie 1982/1983 dotarł do półfinału Pucharu Europy w ćwierćfinale eliminując
najlepszy klub przełomu lat 70. i 80. XX w. – Liverpool FC. Po zakończeniu pracy w Widzewie
prowadził GKS Katowice (dwa tytuły wicemistrza Polski) oraz Ruch Chorzów. W sezonie 1990/1991
pracował w Tunezji doprowadzając Espérance Tunis do tytułu mistrza tego kraju. Po powrocie do
Polski przez krótki czas trenował piłkarzy Widzewa Łódź.
W 1992 r. zdecydował się zakończyć trenerską karierę i zająć się pracą naukową. W 2002 r.
na Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach obronił pracę doktorską „Prognostyczność
wskaźników koordynacyjnych zdolności motorycznych w selekcji piłkarzy nożnych do
specjalistycznego etapu szkolenia sportowego”. Jest także współautorem (wraz z Ryszardem
Panfilem) książki „Nauczanie gry w piłkę nożną”. Obecnie przebywa na emeryturze, jednak wciąż
prowadzi zajęcia na uczelni, a także analizuje i komentuje mecze piłkarskie. Mieszka w Zabrzu.
Tradycje sportowe w rodzinie Władysława Żmudy są bardzo żywe. Brat Bogusław grał w
Slavii Ruda Śląska, a potem w II-ligowym Piaście Gliwice. Doszło nawet do pojedynku braci, kiedy w II
lidze Śląsk grał z Piastem. Młodszy brat Stanisław grał w tenisa w Slavii Ruda Śląska, a obecnie jest
trenerem i kierownikiem sekcji tenisa ziemnego w tym klubie. Szwagier trenera Żmudy grał z kolei w
piłkę w Grunwaldzie Halemba (obecnie GKS Grunwald Ruda Śląska), lokalnym rywalu Slavii.
Wszystkie sukcesy trenera Władysława Żmudy nie byłyby możliwe bez wsparcia małżonki
Kariny, która podczas ogromu zajęć męża wzięła na siebie ciężar prowadzenia domu i wychowywania
córek – Łucji i Anity. Pani Karina Żmuda jest absolwentką AWF w Warszawie. Państwo Żmudowie
poznali się jednak nie na uczelni, lecz dużo wcześniej na obozie łyżwiarskim. Starsza córka – dr Łucja
Płatek – od 1993 r. jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym AWF w Katowicach w Zakładzie
Pływania i Ratownictwa Wodnego. Jej mąż – Artur Płatek – jest byłym piłkarzem i trenerem
piłkarskim. Młodsza córka Anita pracuje w gimnazjum w Zabrzu. Podobnie jak siostra ukończyła
katowicką AWF. Państwo Karina i Władysław Żmudowie posiadają troje wnucząt: Aleksandra, Julię i
Maję.