Adam Maj Czesław Koepke - Instytut Fizyki Jądrowej PAN

Nowi profesorowie
Adam Maj
Czesław Koepke
Urodził się w 1955 r. w Sidzinie k. Jordanowa, nieopodal Babiej Góry. Studia fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim ukończył w 1979 r., specjalizując się w fizyce jądrowej. Pracę doktorską „In-beam spectroscopy of 198 Po
and 200 Po nuclei” (promotor prof. Stanisław Ogaza) obronił w 1988 r., a w roku 2001 habilitował się na podstawie rozprawy „Własności gorących i szybko obracających
się jąder atomowych badane przy pomocy gigantycznego
rezonansu dipolowego w ekskluzywnych eksperymentach”.
Tytuł naukowy otrzymał 8 czerwca 2006 r.
Od roku 1979 do chwili obecnej pracuje Instytucie
Fizyki Jądrowej (dziś: PAN) im. Henryka Niewodniczańskiego w Krakowie. Początkowo (głównie podczas stażu
w Hahn-Meitner-Institut w Berlinie w latach 1982–85) zajmował się doświadczalnym badaniem struktury jąder atomowych metodami spektroskopii γ, elektronów konwersji
i cząstek α oraz za pomocą pomiarów momentów magnetycznych. Później (w związku z wielokrotnymi pobytami w Instytucie Nielsa Bohra w Kopenhadze w latach
1989–2000) rozszerzył swoje zainteresowania na badanie
gorących, szybko obracających się jąder atomowych przez
rozpad γ gigantycznego rezonansu dipolowego. Potwierdził istnienie tzw. przejścia kształtu Jacobiego w takich
jądrach oraz innych egzotycznych kształtów jądrowych.
Od kilku lat za pomocą układu RISING w GSI (Darmstadt) bada własności egzotycznych jąder wytwarzanych
w relatywistycznej fragmentacji ciężkich jonów. Przygotowuje również projekty związane z tzw. wiązkami radioaktywnymi w budowanych akceleratorach SPIRAL2 w Caen
i FAIR w Darmstadcie.
Opublikował ok. 150 artykułów, kierował kilkoma
grantami KBN. Wypromował dwóch doktorów. Jest kierownikiem Zakładu Struktury Jądra w IFJ PAN, członkiem
Komitetu Sterującego projektu eksperymentalnego RISING
oraz wiceprzewodniczącym Rady Naukowej ŚLCJ UW.
Wraz z żoną Marią i synem Rafałem (ur. 1982)
mieszka na wsi pod Krakowem, gdzie w wolnych chwilach
zajmuje się pracą w ogrodzie. Lubi słuchać muzyki klasycznej (Mahler, Beethoven) i symfonicznego rocka (Pink
Floyd), a także czytać dobrą literaturę (Łysiak).
2
Urodził się w 1952 r. w Chełmnie n. Wisłą. Studia
fizyki ukończył na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1976 r., a trzy lata później rozpoczął pracę w Instytucie Fizyki UMK. Stopień doktora uzyskał w 1983 r.
(promotor prof. Andrzej Bączyński), habilitował się w roku
1994, a tytuł naukowy otrzymał 22 czerwca 2006 r.
Specjalizuje się w fizyce ciała stałego, spektroskopii
optycznej, optyce nieliniowej i fotonice ciała stałego. W latach 1988–91 pracował z prof. Aleksandrem Łempickim na
Uniwersytecie w Bostonie. Obecnie jest kierownikiem Zespołu Spektroskopii Materiałów Laserowych w Zakładzie
Optoelektroniki IF UMK, a od 1995 r. również wicedyrektorem Instytutu. Jest także kierownikiem Pracowni Optoelektroniki w IF UMK.
Głównym obszarem jego badań jest obecnie spektroskopia ciała stałego nowych ośrodków laserowych. W tym
celu stworzył w IF UMK od podstaw (wykorzystując dwa kolejne granty KBN) laboratorium spektroskopowe, w którym
można uzyskać jednoznaczną odpowiedź na pytanie, czy
badany materiał nadaje się na ośrodek laserowy. W planach ma badania nowych materiałów optoelektronicznych
z uwzględnieniem materiałów nano- i mezoskopowych.
Jego dorobek to ponad 100 publikacji naukowych,
w tym ponad 50 artykułów w czasopismach anglojęzycznych. Opiekował się 30 pracami magisterskimi i 16 licencjackimi, wypromował jednego doktora (dwa kolejne doktoraty w toku). W trakcie pełnienia przez niemal 12 lat funkcji wicedyrektora Instytutu czynnie współtworzył kolejne
reformy procesu nauczania na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej. Ostatnio uczestniczył w tworzeniu Studium Technicznego UMK, uruchomionego w zeszłym roku na tym Wydziale.
Jego zainteresowania pozanaukowe to muzyka (jazz
i klasyczna), architektura, sztuka i literatura współczesna,
podróże.
POSTĘPY FIZYKI
TOM 00
ZESZYT 0
ROK 0000