Biblia między mitem a historią 4
Transkrypt
Biblia między mitem a historią 4
„Biblia między mitem a historią” Prelekcja „Biblia między mitem a historią” rozpoczęła cykl spotkań zatytułowanych „Biblia a człowiek współczesny” zorganizowanych dla nauczyczycieli przez Pedagogiczną Bibliotekę Wojewódzką w Bielsku-Białej. Dr Stanisław Ciupka, wykładowca Katedry Pedagogiki ATH w Bielsku- Białej, teolog i biblista spotkał się z nauczycielami szkół bielskich 6 marca br. Owocne i ciekawe spotkanie przybliżyło nauczycielom dzieje Biblii, historię jej powstania w formie przekazu ustnego i zapisu odzwierciedlającego historię tamtej epoki. W dzisiejszym języku Biblia oznacza konkretnie jedną książkę, z języka greckiego jednak Biblia oznacza książki, a nawet bibliotekę, na którą składają się 73 księgi: 46 ksiąg Starego Testamentu i 27 Nowego Testamentu. Biblia jest ważnym źródłem wydarzeń historycznych, obfitującym w szeroki wachlarz form literackich, a obok mitologii należy do filarów dziedzictwa kulturowego Europy. Tekst biblijny powstawał na przestrzeni wieków, spisywany dzięki mocno osadzonej tradycji przekazu ustnego w narodzie żydowskim. Dlatego też Izraelici nazwani zostali Narodem Księgi. Przyjmuje się, że Stary Testament powstawał pomiędzy XI, a II w. p.n.e., a sam początek kształtowania się tekstów biblijnych na dworach królewskich Judy i Izraela przypada najprawdopodobniej na IX i VIII w. p.n.e. Teksty biblijne spisywane były w formie ciągłej, podział na rozdziały przyniósł wiek XII, zaś na wersety wiek XVI. Stary Testament (Pięcioksiąg, Tora) jest przymierzem pomiędzy Bogiem a Narodem Izraela za pośrednictwem Mojżesza zawartym podczas wędrówki z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej. Opis kształtowania się narodu żydowskiego poprzedzony jest Księgą Rodzaju traktującą o prapoczątkach ludzkości i pradziejach Izraela. Słowo Boga ujęte w księgi biblijne przekazane za pośrednictwem natchnionych autorów stanowi wartość trwałą, będącą nieustannym dialogiem Boga z człowiekiem. Twórcą Nowego Testamentu jest m. in. św. Paweł, wywodzący się z judaizmu. Nowy Testament powstawał w czasie o wiele krótszym niż księgi Starego Testamentu, okres jego powstania datuje się na drugą połowę I wieku. Według kanonu katolickiego księgi Nowego Testamentu dzieli się na księgi historyczne obejmujące cztery Ewangelie i Dzieje Apostolskie, dydaktyczne, w skład których wchodzą Listy św. Pawła i innych apostołów i Księgę Prorocką, czyli Apokalipsę (Objawie- nie) według św. Jana. Stary Testament z - hebrajskiego Prawo Pięcioksiąg, Tora, obejmuje czyli Księgę Rodzaju, Wyjścia, Kapłańską, Liczb i Powtórzonego Prawa. Dla judaizmu święte są także inne księgi Starego Testamentu, są to: Księgi Proroków i Księgi Hagiograficzne. Poza Torą, stanowiącą bezcenną wartość literacką do najbardziej znanych ksiąg należy Księga Hioba, Psalmów, Koheleta i Pieśń nad Pieśniami. Pomimo, że na kartach Biblii echem odbijają się również wątki mityczne, przypowieści i opisy przyrody Święta Księga stanowi doskonale spójną całość przekazywaną człowiekowi przez Boga począwszy od Dekalogu po ponowne Objawienie w Apokalipsie. Na kartach tej księgi zapisane jest nasze życie. Dr Stanisław Ciupka w wykładzie przywołuje Romana Brandstaettera, który w książce zatytułowanej „W kręgu biblijnym” opisuje własną historię poznawania i czytania biblii hebrajskiej, w której odkrywa historię własnego życia. „Biblio, ojczyzno moja …” „Biblio, ojczyzno moja, Biblio, moja ziemio polska, Galilejska I franciszkańska, O wy, Księgi mojego dzieciństwa, Pisane dwujęzyczną mową, Polską hebrajszczyzną, Hebrajską polszczyzną, Dwumową Świętą I jedyną. [...] Wołasz do mnie z głębokości Psalmem krematoriów, Płaczem nad ruinami walczącej Warszawy, Lamentem nad zwłokami spalonego getta, Pamięcią Oświęcimia, Treblinki, Majdanka, Jeremiaszowym jękiem Moich w dwójnasób umęczonych Dziejów. Wszystko jest w Tobie, Cokolwiek przeżyłem. Wszystko jest w Tobie, Cokolwiek kochałem. Wszystko. Cały żywot własny Człowieka, Żyjącego w nawiedzonym przez szatana Wieku. Zaplątany w jego sprzecznościach, W szaleństwach I w kłamstwach, Jak Absalom w gałęziach wisielczego dębu, Na Tobie uczyłem się żyć. Na Tobie uczyłem się czytać, Na Tobie uczyłem się pisać, Na Tobie uczyłem się myśleć, Na Tobie Na Tobie Na Tobie Na Tobie Na Tobie Na Tobie Na Tobie uczyłem uczyłem uczyłem uczyłem uczyłem uczyłem uczyłem się się się się się się się prawdy, prosić o odpuszczenie grzechów, kochać, mądrości, przebaczenia, pokory, modlić”. [...] Roman Brandstaetter Dorota Pająk